0:00:00.683,0:00:05.083
เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 2002

0:00:06.208,0:00:08.958
วันแรกที่ฉันรับตำแหน่งครูใหญ่

0:00:09.677,0:00:14.469
แต่ไม่ใช่วันแรก[br]ที่ฉันอยู่ในเขตการศึกษาของฟิลาเดลเฟีย

0:00:15.218,0:00:18.176
ฉันเรียนจบจากโรงเรียนรัฐของฟิลาเดลเฟีย

0:00:18.625,0:00:22.375
แล้วฉันก็ออกไปสอนวิชา[br]การศึกษาสำหรับเด็กพิเศษอีก 20 ปี

0:00:22.792,0:00:25.792
ในโรงเรียนย่านคนจน ผลการเรียนต่ำ

0:00:26.167,0:00:27.783
ในย่านนอร์ธ ฟิลาเดลเฟีย

0:00:28.292,0:00:29.875
ซึ่งมีอาชญากรรมชุกชุม

0:00:30.333,0:00:33.625
และความยากจนข้นแค้น[br]อยู่ในกลุ่มสูงที่สุดในประเทศ

0:00:34.958,0:00:38.559
ไม่นานหลังจากฉันเดินเข้าไปในโรงเรียนใหม่

0:00:38.583,0:00:42.500
เด็กนักเรียนหญิงกลุ่มหนึ่ง[br]ก็ทะเลาะวิวาทกันใหญ่โต

0:00:44.083,0:00:47.025
ไม่นาน หลังจากที่ทุกอย่างสงบลง

0:00:47.500,0:00:50.518
ฉันก็เรียกประชุมทันที

0:00:50.542,0:00:52.809
ที่หอประชุมของโรงเรียน

0:00:52.833,0:00:56.768
เพื่อแนะนำตัวเองว่าฉันเป็นครูใหญ่คนใหม่

0:00:56.792,0:00:59.708
(เสียงปรบมือ)

0:01:00.458,0:01:02.333
ฉันเดินเข้ามาด้วยความโกรธ

0:01:03.154,0:01:04.522
ประหม่าเล็กน้อย

0:01:04.546,0:01:05.684
(เสียงหัวเราะ)

0:01:05.708,0:01:07.458
แต่ฉันมุ่งมั่น

0:01:07.792,0:01:10.292
ที่จะตั้งกติกาให้นักเรียนเข้าใจตรงกัน

0:01:11.083,0:01:14.917
ฉันเริ่มกล่าวอย่างหนักแน่นที่สุดเท่าที่ทำได้

0:01:14.958,0:01:17.600
ว่าฉันคาดหวังเกี่ยวกับ[br]พฤติกรรมของเขาอย่างไร

0:01:18.125,0:01:22.083
และคาดหวังว่าเขา[br]จะได้เรียนรู้อะไรในโรงเรียน

0:01:22.625,0:01:24.125
ทันใดนั้น

0:01:25.042,0:01:28.042
เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังหอประชุม

0:01:28.750,0:01:30.042
เธอยืนขึ้น

0:01:30.875,0:01:32.625
และพูดว่า "นี่คุณ"

0:01:33.625,0:01:34.792
"คุณ"

0:01:35.750,0:01:39.500
เมื่อเราประสานสายตากัน เธอพูดต่อว่า

0:01:40.250,0:01:43.868
"ทำไมคุณยังเรียกที่นี่ว่าโรงเรียนอีก

0:01:44.708,0:01:47.375
นี่มันไม่ใช่โรงเรียนหรอก"

0:01:48.625,0:01:50.417
ด้วยเสียงตะโกนก้องครั้งเดียว

0:01:51.125,0:01:54.583
แอชลีย์ได้แสดงออกถึงสิ่งที่ฉันรู้สึก

0:01:55.167,0:01:57.917
แต่ไม่เคยถูกบรรยายออกมาเป็นคำพูด

0:01:58.292,0:02:02.893
นั่นคือประสบการณ์ของฉัน [br]เมื่อฉันเรียนอยู่ในโรงเรียนหางแถว

0:02:02.917,0:02:06.750
ในย่านเดียวกันนั้น เมื่อหลาย ๆ ปีก่อน

0:02:07.500,0:02:11.625
โรงเรียนนั้นก็ไม่ใช่โรงเรียนเลย

0:02:13.000,0:02:17.875
ข้ามเวลาไปหนึ่งทศวรรษ [br]ตอนปลายปี ค.ศ. 2012

0:02:19.083,0:02:23.625
ขณะที่ฉันเดินเข้าโรงเรียนหางแถวแห่งที่สาม [br]ในฐานะครูใหญ่

0:02:24.667,0:02:29.625
ภายในสี่ปี โรงเรียนสตรอเบอร์รี่ แมนชั่น[br]เปลี่ยนครูใหญ่มาสี่คน ซึ่งฉันเป็นคนที่สี่

0:02:30.750,0:02:35.125
โรงเรียนนี้ถูกเรียกว่า [br]"โรงเรียนหางแถวและอันตราย"

0:02:35.708,0:02:38.601
เพราะคะแนนสอบที่ตกต่ำ

0:02:38.625,0:02:41.351
และเต็มไปด้วยอาวุธ

0:02:41.375,0:02:43.917
ยาเสพติด การทำร้ายร่างกาย และการจับกุม

0:02:45.833,0:02:49.726
ไม่นานหลังจากเดินมาถึงประตูโรงเรียน

0:02:49.750,0:02:51.518
และพยายามจะเข้าไป

0:02:51.542,0:02:54.750
แต่พบว่าประตูถูกล็อกด้วยโซ่

0:02:55.458,0:02:58.851
ฉันได้ยินเสียงแอชลีย์ดังก้องในหู

0:02:58.875,0:03:01.833
ว่า "นี่คุณ คุณ

0:03:02.833,0:03:04.958
นี่มันไม่ใช่โรงเรียนหรอก"

0:03:05.792,0:03:08.958
ห้องโถงมืดสลัวเพราะแสงไฟไม่เพียงพอ

0:03:09.708,0:03:13.018
มีกองเฟอร์นิเจอร์และโต๊ะเก่าที่พังแล้ว

0:03:13.042,0:03:15.309
กองทิ้งอยู่มากมายในห้องเรียน

0:03:15.333,0:03:19.833
และมีหนังสือและอุปกรณ์การเรียน[br]นับพันชิ้นที่ไม่ได้ใช้เลย

0:03:20.625,0:03:23.042
นี่มันไม่ใช่โรงเรียน

0:03:24.292,0:03:26.083
เมื่อเวลาปีแรกผ่านไป

0:03:26.750,0:03:31.125
ฉันสังเกตว่าห้องเรียนต่าง ๆ แทบร้าง

0:03:31.958,0:03:34.042
พวกนักเรียนล้วนหวาดกลัว

0:03:34.750,0:03:38.750
หวาดหวั่นที่จะนั่งในแถว [br]เพราะกลัวว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น

0:03:39.583,0:03:44.333
หวาดหวั่นเพราะถูกล้อในโรงอาหาร[br]ว่ากินอาหารฟรี

0:03:44.792,0:03:49.417
เด็ก ๆ กลัวการต่อสู้ ชกต่อย และการรังแก

0:03:49.792,0:03:53.250
นี่มันไม่ใช่โรงเรียน

0:03:55.375,0:03:58.101
แล้วก็ยังมีบรรดาครู

0:03:58.125,0:04:02.375
ที่ห่วงแต่ความปลอดภัยของตัวเอง[br]อย่างไม่น่าเชื่อ

0:04:02.833,0:04:08.476
พวกเขาตั้งความคาดหวัง [br]ทั้งกับนักเรียนและกับตัวเองต่ำ

0:04:08.500,0:04:11.809
และไม่ได้ตระหนักเลยว่า พวกเขามีส่วน

0:04:11.833,0:04:14.042
ในการทำลายวัฒนธรรมของโรงเรียน

0:04:14.500,0:04:17.541
ซึ่งเป็นปัญหาที่รบกวนจิตใจมากที่สุด

0:04:18.791,0:04:21.625
คุณเห็นไหม แอชลีย์พูดถูก

0:04:22.833,0:04:24.708
และไม่ใช่แค่ที่โรงเรียนของเธอเท่านั้น

0:04:25.667,0:04:27.809
แต่อีกหลายต่อหลายโรงเรียนเหลือเกิน

0:04:27.833,0:04:29.893
สำหรับเด็ก ๆ ที่ยากจนทั้งหลาย

0:04:29.917,0:04:32.750
โรงเรียนของเขาไม่ใช่โรงเรียนเลยจริง ๆ

0:04:33.583,0:04:35.292
แต่มันเปลี่ยนแปลงได้

0:04:35.958,0:04:40.625
ฉันจะเล่าให้ฟังว่าที่สตรอว์เบอร์รี่แมนชั่น [br]เราทำได้อย่างไร

0:04:42.083,0:04:45.375
ใครก็ตามที่เคยทำงานกับฉัน[br]จะบอกคุณได้ว่า

0:04:45.917,0:04:47.958
ฉันชอบมีสโลแกน

0:04:48.583,0:04:49.625
(เสียงหัวเราะ)

0:04:50.000,0:04:53.530
ดังนั้น วันนี้ ฉันจะใช้สามสโลแกน

0:04:53.554,0:04:56.887
ที่สำคัญสูงสุดในความพยายาม[br]สร้างการเปลี่ยนแปลงของเรา

0:04:57.917,0:04:59.667
สโลแกนแรกของฉันคือ

0:05:00.458,0:05:02.833
ถ้าคุณจะต้องนำ ก็จงนำ

0:05:03.750,0:05:05.870
ฉันเชื่อเสมอว่า

0:05:05.894,0:05:09.768
สิ่งที่เกิดขึ้น [br]และสิ่งที่ไม่เกิดขึ้นในโรงเรียน

0:05:09.792,0:05:11.250
ขึ้นอยู่กับครูใหญ่

0:05:11.958,0:05:13.417
ฉันเป็นครูใหญ่

0:05:13.833,0:05:17.458
และการอยู่ในตำแหน่งนี้[br]ทำให้ฉันจำเป็นต้องนำ

0:05:18.125,0:05:20.822
ฉันจะไม่นั่งอยู่ในห้องทำงาน

0:05:20.846,0:05:23.667
ฉันจะไม่มอบหมายงานให้คนอื่นทำ

0:05:23.691,0:05:27.136
และฉันไม่กลัวที่จะจัดการอะไรก็ตาม

0:05:27.160,0:05:29.060
ที่ไม่ดีสำหรับเด็กๆ

0:05:29.084,0:05:32.058
ไม่ว่าทำแล้วคนจะชื่นชอบฉันหรือไม่

0:05:33.228,0:05:34.941
ฉันเป็นผู้นำ

0:05:34.965,0:05:38.063
ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถทำอะไรคนเดียวได้

0:05:38.788,0:05:41.451
ฉันจึงสร้างสุดยอดทีมผู้นำขึ้นมา

0:05:41.475,0:05:44.559
ประกอบด้วยคนที่เชื่อในศักยภาพของเด็กทุกคน

0:05:44.583,0:05:48.432
และเราก็ร่วมมือกัน [br]จัดการกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ

0:05:48.456,0:05:53.059
เช่นตั้งรหัสตู้ล็อกเกอร์ทั้งหมดใหม่ด้วยมือ

0:05:53.083,0:05:55.997
เพื่อให้นักเรียนทุกคนมีล็อกเกอร์ที่ปลอดภัย

0:05:56.583,0:06:00.015
เราตกแต่งบอร์ดทั้งหมดในตึกนั้น

0:06:00.039,0:06:02.892
ด้วยข้อความเชิงบวกที่มีสีสันสดใส

0:06:03.428,0:06:06.555
เราตัดโช่ที่ประตูหน้าของโรงเรียนออก

0:06:06.579,0:06:08.674
เราเปลี่ยนหลอดไฟที่เสีย

0:06:08.698,0:06:11.854
และเราทำความสะอาดทุกห้องเรียน[br]แบบเจาะลึกถึงแก่น

0:06:11.878,0:06:16.353
รีไซเคิลหนังสือเรียนทุกเล่มที่ไม่ใช้แล้ว

0:06:16.377,0:06:20.307
ทิ้งข้าวของและเฟอร์นิเจอร์เก่าเป็นพัน ๆ ชิ้น

0:06:20.692,0:06:23.568
เราใช้ถังขยะใหญ่ขนาดสองคันรถทุกวัน

0:06:24.875,0:06:27.432
และแน่นอน แน่นอน

0:06:27.456,0:06:29.392
เราจัดการกับเรื่องใหญ่ ๆ ด้วย

0:06:29.857,0:06:33.779
เราปรับงบประมาณของโรงเรียนใหม่ทั้งหมด

0:06:33.803,0:06:38.658
เพื่อจัดสรรงบจ้างครู[br]และพนักงานสายสนับสนุนเพิ่มขึ้น

0:06:39.733,0:06:45.268
เราออกแบบตารางสอนใหม่ทั้งหมด[br]โดยเริ่มจากศูนย์

0:06:45.292,0:06:49.171
เพื่อเพิ่มความหลากหลาย[br]ของเวลาเริ่มและเลิกเรียน

0:06:49.195,0:06:52.347
ชั้นเรียนซ่อมเสริม วิชาขั้นสูง

0:06:52.792,0:06:56.392
กิจกรรมนอกหลักสูตร และบริการให้คำปรึกษา

0:06:56.416,0:06:58.249
ทั้งหมดภายในช่วงเวลาเรียน

0:06:59.717,0:07:01.650
ทั้งหมดภายในช่วงเวลาเรียน

0:07:04.217,0:07:07.208
เราสร้างแผนประจำการ

0:07:08.473,0:07:14.121
ที่ระบุว่าพนักงานสายสนับสนุนและตำรวจ[br]จะต้องอยู่ที่ไหนบ้าง

0:07:14.145,0:07:15.549
ในทุก ๆ นาทีของแต่ละวัน

0:07:15.573,0:07:19.476
และเราเฝ้าสังเกตการณ์ [br]ทุก ๆ วินาทีของแต่ละวัน

0:07:19.500,0:07:22.275
และแผนการจัดการที่ดีที่สุดของเราคือ

0:07:22.299,0:07:25.933
เราสร้างแผนจัดการระเบียบวินัย[br]ที่บังคับใช้ทั้งโรงเรียน

0:07:25.957,0:07:27.692
ชื่อว่า "ไม่มีการต่อรอง"

0:07:28.137,0:07:29.841
มันเป็นระบบปรับพฤติกรรม

0:07:32.368,0:07:36.775
ที่ออกแบบมาเพื่อส่งเสริม[br]พฤติกรรมทางบวกตลอดเวลา

0:07:37.131,0:07:38.317
แล้วผลเป็นอย่างไร

0:07:39.085,0:07:43.213
ชื่อของสตรอเบอร์รี่แมนชั่นหลุดจาก[br]รวมรายชื่อโรงเรียนอันตราย

0:07:43.237,0:07:45.676
เป็นปีแรกหลังจาก

0:07:45.700,0:07:48.613
(เสียงปรบมือ)

0:07:51.800,0:07:56.215
หลังจากติดอยู่ในรายชื่อโรงเรียนอันตราย[br]มาห้าปีติดต่อกัน

0:07:56.732,0:08:00.732
ผู้นำทำสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้

0:08:01.939,0:08:03.993
นั่นนำไปสู่สโลแกนที่สองของฉัน

0:08:04.865,0:08:07.467
แล้วไง แล้วจะทำอะไรต่อ

0:08:07.491,0:08:08.573
(เสียงหัวเราะ)

0:08:08.597,0:08:12.875
(เสียงปรบมือ)

0:08:13.483,0:08:15.317
เมื่อเราดูข้อมูล

0:08:15.718,0:08:17.788
และประชุมกับเจ้าหน้าที่

0:08:17.812,0:08:19.726
มีข้ออ้างเยอะแยะมากมาย

0:08:19.750,0:08:23.683
ว่าทำไมสตรอเบอร์รี่แมนชั่นจึงอยู่หางแถว[br]และติดอยู่ในรายชื่อโรงเรียนอันตรายมาตลอด

0:08:24.129,0:08:28.996
เขาบอกว่า มีเด็กที่มาโรงเรียนเป็นประจำ[br]แค่ 68 เปอร์เซ็นต์

0:08:29.020,0:08:32.049
เด็กทั้งหมด 100 เปอร์เซ็นต์ยากจน

0:08:32.587,0:08:35.506
ผู้ปกครองให้ความร่วมมือกับโรงเรียน[br]แค่ 1 เปอร์เซ็นต์

0:08:36.173,0:08:37.804
เด็กจำนวนมาก

0:08:37.828,0:08:41.376
มาจากบ้านที่พ่อหรือแม่ติดคุก [br]และเหลือผู้ปกครองคนเดียว

0:08:41.400,0:08:45.704
นักเรียน 39 เปอร์เซ็นต์มีความต้องการพิเศษ

0:08:45.728,0:08:48.140
และข้อมูลผลสอบจากรัฐเผยว่า

0:08:48.695,0:08:52.993
นักเรียนของเราที่เชี่ยวชาญพีชคณิต[br]มีเพียง 6 เปอร์เซ็นต์

0:08:53.017,0:08:55.993
และที่เชี่ยวชาญวรรณกรรม[br]มีเพียง 10 เปอร์เซ็นต์

0:08:58.817,0:09:02.743
หลังจากเขาเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เราฟัง

0:09:02.767,0:09:06.726
ว่าเด็กๆ และสถานการณ์มันเลวร้ายแค่ไหน

0:09:06.750,0:09:08.442
ฉันมองหน้าพวกเขา

0:09:09.162,0:09:12.520
และพูดว่า "แล้วไง แล้วจะทำอะไรต่อ

0:09:13.088,0:09:14.891
เราจะทำอะไรกับเรื่องนี้กันต่อ"

0:09:14.915,0:09:17.874
(เสียงปรบมือ)

0:09:20.654,0:09:25.908
ความรับผิดชอบหลักของฉันคือ[br]ขจัดข้ออ้างพวกนี้ในทุกจังหวะการเปลี่ยนแปลง

0:09:26.552,0:09:29.614
เราจัดการกับข้ออ้างพวกนี้ทุกข้อ

0:09:29.614,0:09:32.194
ผ่านโครงการพัฒนาวิชาชีพภาคบังคับ

0:09:32.194,0:09:37.150
ที่ปูทางสู่การมุ่งเน้นอย่างเข้มข้น[br]ไปที่การสอนและการเรียนรู้

0:09:38.037,0:09:40.156
หลังจากสังเกตการสอนมามากมาย

0:09:40.180,0:09:44.875
ฉันพบว่าสิ่งที่เรากำหนดคือ[br]ครูต้องรู้ว่าต้องสอนเนื้อหาอะไร

0:09:45.462,0:09:48.226
แต่เขาไม่รู้ว่าจะสอนยังไง

0:09:48.250,0:09:51.217
เมื่อมีเด็กจำนวนมาก[br]ที่มีความสามารถหลากหลายมาก

0:09:51.798,0:09:56.872
ดังนั้น เราจึงพัฒนารูปแบบการสอน

0:09:56.896,0:10:00.636
ที่เน้นการสอนแบบกลุ่มย่อย

0:10:00.660,0:10:05.454
ทำให้ตอบสนองความต้องการ[br]ของนักเรียนแต่ละคนได้

0:10:05.478,0:10:06.779
ในห้องเรียน

0:10:07.170,0:10:08.383
ผลเป็นอย่างไร

0:10:09.149,0:10:13.802
ผ่านไปหนึ่งปี ข้อมูลผลสอบของรัฐเผยว่า

0:10:13.826,0:10:18.137
คะแนนสอบพีชคณิตของโรงเรียนเรา[br]เพิ่มขึ้น 171 เปอร์เซ็นต์

0:10:18.161,0:10:20.782
และคะแนนสอบวรรณกรรม[br]เพิ่มขึ้น 107 เปอร์เซ็นต์

0:10:20.806,0:10:23.767
(เสียงปรบมือ)

0:10:25.300,0:10:27.582
เรามีเส้นทางข้างหน้าที่ต้องเดินอีกยาวไกล

0:10:28.049,0:10:29.983
เส้นทางอีกยาวไกล

0:10:30.625,0:10:36.991
แต่ทุกวันนี้ เราเผชิญหน้าทุกอุปสรรค[br]ด้วยทัศนคติแบบ "แล้วไง แล้วจะทำอะไรต่อ"

0:10:38.377,0:10:42.462
และนั่นนำฉันมาถึงสโลแกนที่สาม[br]ซึ่งเป็นข้อสุดท้าย

0:10:42.486,0:10:44.136
(เสียงหัวเราะ)

0:10:44.160,0:10:47.989
ถ้าวันนี้ไม่มีใครบอกเธอว่าเขารักเธอ

0:10:48.678,0:10:52.285
จำไว้ว่าครูรักเธอ และครูจะรักเธอเสมอ

0:10:53.079,0:10:54.875
นักเรียนของฉันมีปัญหา

0:10:55.875,0:11:00.424
ทั้งด้านสังคม อารมณ์ และเศรษฐกิจ

0:11:00.448,0:11:02.140
อย่างที่คุณไม่มีทางจินตนาการออก

0:11:03.056,0:11:05.394
เด็กบางคนกลายเป็นพ่อแม่คนแล้ว

0:11:05.418,0:11:08.240
บางคนอยู่ตัวคนเดียวจริงๆ

0:11:09.375,0:11:12.893
ถ้าใครสักคนถามฉันว่าเคล็ดลับของฉัน

0:11:12.917,0:11:16.843
ในการนำสตรอเบอร์รี่แมนชั่น[br]ให้ยังคงเดินหน้าต่อไปคืออะไร

0:11:17.405,0:11:20.538
ฉันจะตอบว่า เพราะฉันรักนักเรียนของฉัน

0:11:20.935,0:11:23.403
และฉันเชื่อในสิ่งที่เป็นไปได้ในตัวเขา

0:11:23.427,0:11:24.953
โดยไม่มีเงื่อนไข

0:11:26.000,0:11:27.637
เมื่อฉันมองนักเรียนของฉัน

0:11:28.235,0:11:31.007
ฉันมองเห็นแต่สิ่งที่เขาจะเป็นได้ในอนาคต

0:11:31.869,0:11:35.564
เพราะฉันเองก็เคยเป็นหนึ่งในนักเรียนพวกนั้น

0:11:36.542,0:11:39.392
ฉันเติบโตมาอย่างยากจน[br]ในย่านนอร์ธฟิลาเดลเฟียเช่นกัน

0:11:40.261,0:11:45.378
ฉันรู้ว่ามันรู้สึกอย่างไร [br]ที่ต้องไปโรงเรียนที่ไม่ใช่โรงเรียน

0:11:46.184,0:11:49.434
ฉันรู้ว่ามันรู้สึกยังไง เวลานึกสงสัยว่า

0:11:49.458,0:11:53.108
จะมีวันที่เราจะมีทางออกจากความยากจนไหมนะ

0:11:54.092,0:11:56.946
แต่เพราะแม่ที่ยอดเยี่ยมของฉัน

0:11:58.496,0:12:01.562
ทำให้ฉันมีความสามารถที่จะฝัน

0:12:01.586,0:12:04.168
แม้จะอยู่ท่ามกลางความยากจน

0:12:05.161,0:12:06.359
ดังนั้น

0:12:06.383,0:12:08.831
(เสียงปรบมือ)

0:12:08.855,0:12:13.948
ถ้าฉันจะผลักดันนักเรียนของฉัน

0:12:13.972,0:12:16.745
ให้ไปถึงความฝันและเป้าหมายในชีวิตของเขา

0:12:16.769,0:12:19.377
ฉันต้องรู้จักเขา ว่าเขาเป็นใคร

0:12:20.042,0:12:22.894
ฉันจึงต้องใช้เวลากับนักเรียน

0:12:22.918,0:12:25.318
ฉันเป็นคนจัดการห้องอาหารกลางวันทุกวัน

0:12:25.342,0:12:26.631
(เสียงหัวเราะ)

0:12:26.655,0:12:28.167
และเมื่อฉันอยู่ที่นั่น

0:12:28.896,0:12:32.914
ฉันพูดคุยกับเด็กๆ [br]เกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวลึกๆ ของเขา

0:12:33.830,0:12:35.913
และเมื่อถึงวันเกิดของเขา

0:12:35.937,0:12:37.866
ฉันร้องเพลง "แฮปปี้ เบิร์ธเดย์"

0:12:37.890,0:12:40.036
ทั้งๆ ที่ฉันร้องเพลงไม่ได้เรื่องเลย

0:12:40.060,0:12:42.092
(เสียงหัวเราะ)

0:12:42.116,0:12:43.840
ฉันมักจะถามเขาว่า

0:12:43.864,0:12:47.797
"ทำไมพวกเธออยากให้ครูร้องเพลง[br]ทั้งที่ครูร้องไม่ได้เรื่องเลย"

0:12:47.821,0:12:49.659
(เสียงหัวเราะ)

0:12:49.683,0:12:51.867
พวกเด็กๆ ตอบว่า

0:12:52.284,0:12:54.660
"เพราะเราชอบที่ได้รู้สึกว่าเราเป็นคนพิเศษ"

0:12:56.259,0:12:59.062
เราจัดประชุมทั้งโรงเรียนทุกเดือน

0:12:59.611,0:13:02.541
เพื่อฟังความเห็นความกังวลของเด็กๆ

0:13:02.565,0:13:06.326
เพื่อค้นหาว่าพวกเขาคิดอะไรอยู่

0:13:06.784,0:13:11.817
เด็กๆ ถามคำถาม เช่น[br]"ทำไมเราต้องทำตามกฎด้วย?"

0:13:12.255,0:13:14.850
"ทำไมต้องมีบทลงโทษเยอะแยะ?"

0:13:15.168,0:13:18.135
"ทำไมปล่อยให้เราทำอะไรที่เราอยากทำไม่ได้?"

0:13:18.159,0:13:20.390
(เสียงหัวเราะ)

0:13:20.414,0:13:24.175
พวกเด็กๆ ถาม และฉันตอบทุกคำถามอย่างจริงใจ

0:13:24.932,0:13:30.907
และการฟังซื่งกันและกัน[br]ช่วยแก้ไขความเข้าใจผิดต่างๆ

0:13:31.860,0:13:35.392
ทุกๆ วินาทีเป็นโอกาสในการสอนทั้งสิ้น

0:13:36.965,0:13:38.175
รางวัลของฉัน

0:13:39.359,0:13:40.525
รางวัลของฉัน

0:13:42.759,0:13:47.258
สำหรับการเคร่งครัดกับกฎและบทลงโทษ[br]โดยไม่มีการต่อรอง

0:13:47.839,0:13:49.746
คือการได้รับความเคารพจากเด็กๆ

0:13:50.564,0:13:51.967
ฉันยืนยันในกติกาเหล่านี้

0:13:52.878,0:13:57.064
และเพราะสิ่งนี้ [br]เราจึงประสบความสำเร็จด้วยกัน

0:13:57.952,0:14:01.567
เด็กๆ เข้าใจชัดเจนว่าฉันคาดหวังอะไรจากเขา

0:14:02.000,0:14:07.153
และฉันพูดถึงความคาดหวังนี้ซ้ำๆ [br]ทุกวันผ่านระบบขยายเสียงของโรงเรียน

0:14:07.656,0:14:09.269
ฉันย้ำเตือนพวกเขา

0:14:09.293,0:14:11.509
(เสียงหัวเราะ)

0:14:11.533,0:14:15.166
ฉันย้ำเตือนพวกเขาถึงค่านิยมหลัก

0:14:15.190,0:14:19.818
คือการมุ่งมั่นทุ่มเท [br]ธรรมเนียมปฏิบัติที่ดี ความเป็นเลิศ

0:14:20.172,0:14:23.109
ความซื่อตรง และเพียรพยายาม

0:14:23.133,0:14:25.631
และฉันย้ำเตือนเขาทุกวัน

0:14:25.655,0:14:29.447
ว่าการศึกษาสามารถ[br]เปลี่ยนแปลงชีวิตพวกเขาได้จริงๆ

0:14:30.216,0:14:33.054
และฉันตบท้ายประกาศของฉัน[br]เหมือนกันทุกครั้งว่า

0:14:33.414,0:14:37.267
"ถ้าวันนี้ไม่มีใครบอกเธอว่าเขารักเธอ

0:14:37.291,0:14:39.032
จำไว้ว่าครูรักเธอ

0:14:39.056,0:14:41.026
และจะรักเธอเสมอ"

0:14:42.076,0:14:44.017
ถ้อยคำของแอชลีย์

0:14:44.893,0:14:47.763
ที่ว่า "นี่คุณ คุณ

0:14:48.224,0:14:50.740
นี่มันไม่ใช่โรงเรียนหรอก"

0:14:51.064,0:14:53.646
ถูกสลักอยู่ในใจฉันตลอดไป

0:14:54.354,0:14:59.782
ถ้าเราอยากจะสร้างความก้าวหน้าที่แท้จริง

0:14:59.806,0:15:01.774
ในการแก้ไขปัญหาความยากจน

0:15:01.798,0:15:03.942
เราต้องแน่ใจว่า

0:15:04.442,0:15:08.631
โรงเรียนทุกโรงเรียน[br]ที่ดูแลเด็ก ๆ ที่ยากจน

0:15:08.655,0:15:11.260
ต้องเป็นโรงเรียนที่แท้จริง

0:15:11.284,0:15:13.539
โรงเรียนที่

0:15:13.563,0:15:16.517
(เสียงปรบมือ)

0:15:17.458,0:15:21.240
โรงเรียนที่ให้ทั้งความรู้

0:15:21.264,0:15:25.392
และการฝึกฝนจิตใจ เพื่อให้เขาใช้ชีวิต[br]ในโลกที่อยู่รายล้อมตัวเขาโดยไม่หลงทาง

0:15:26.112,0:15:28.758
ฉันไม่ได้รู้คำตอบทุกอย่าง

0:15:29.458,0:15:35.075
แต่ฉันรู้ว่า สำหรับพวกเราที่ได้รับโอกาส

0:15:35.500,0:15:41.018
และมีความรับผิดชอบ[br]เป็นผู้นำโรงเรียนที่ดูแลเด็กยากจน

0:15:41.042,0:15:43.268
เราต้องนำอย่างแท้จริง

0:15:43.292,0:15:46.917
และเมื่อเผชิญกับความท้าทายที่ยากเหลือเชื่อ

0:15:46.941,0:15:52.726
เราต้องหยุดและถามตัวเองว่า [br]"แล้วไง แล้วจะทำอะไรต่อ"

0:15:52.750,0:15:55.406
เราจะทำอะไรกับเรื่องนี้กันต่อ"

0:15:56.060,0:15:57.549
และในขณะที่เรานำ

0:15:58.063,0:15:59.968
เราต้องไม่ลืม

0:16:00.677,0:16:03.893
ว่านักเรียนของเราแต่ละคน

0:16:03.917,0:16:05.520
ยังเป็นแค่เด็กคนหนึ่ง

0:16:05.990,0:16:10.942
หวาดกลัวกับสิ่งที่โลกบอกว่าเขาควรจะเป็น

0:16:11.797,0:16:17.782
และไม่ว่าโลกทั้งโลกจะบอกเขาว่า[br]เขาควรจะเป็นอะไร

0:16:18.139,0:16:21.414
เราต้องให้ความหวังแก่เขาเสมอ

0:16:21.438,0:16:23.984
ต้องให้ความใส่ใจอย่างแน่วแน่

0:16:24.656,0:16:27.782
เชื่ออย่างไม่สั่นคลอนในศักยภาพของเขา

0:16:27.806,0:16:29.997
ความคาดหวังที่มั่นคงสม่ำเสมอ

0:16:30.303,0:16:32.739
และเราต้องบอกพวกเขาบ่อย ๆ ว่า

0:16:33.117,0:16:36.693
ถ้าวันนี้ไม่มีใครบอกว่ารักพวกเขาเลย

0:16:36.717,0:16:39.538
จำไว้ว่าพวกเรารักเขา และเราจะรักเขาเสมอ

0:16:39.844,0:16:41.057
ขอบคุณค่ะ

0:16:41.081,0:16:44.164
(เสียงปรบมือ)

0:16:52.058,0:16:53.408
ขอบคุณค่ะ