1
00:00:00,683 --> 00:00:05,083
Ήταν 1η Νοεμβρίου, το 2002,

2
00:00:06,208 --> 00:00:08,958
πρώτη μέρα ως διευθύντρια στο σχολείο,

3
00:00:09,677 --> 00:00:14,469
μιας μακρόχρονης παρουσίας
στη σχολική περιφέρεια της Φιλαδέλφειας.

4
00:00:15,218 --> 00:00:18,176
Αποφοίτησα από τα δημόσια σχολεία
της Φιλαδέλφειας,

5
00:00:18,625 --> 00:00:22,375
και συνέχισα ως δασκάλα
ειδικής αγωγής επί 20 χρόνια

6
00:00:22,792 --> 00:00:25,792
σε ένα σχολείο χαμηλών εισοδημάτων
και χαμηλών επιδόσεων

7
00:00:26,167 --> 00:00:27,783
στη Βόρεια Φιλαδέλφεια,

8
00:00:28,292 --> 00:00:29,875
όπου η εγκληματικότητα οργιάζει

9
00:00:30,333 --> 00:00:33,625
και η βαθιά φτώχεια είναι 
από τις υψηλότερες στη χώρα.

10
00:00:34,958 --> 00:00:38,559
Λίγο καιρό μετά την άφιξή μου 
στο νέο σχολείο,

11
00:00:38,583 --> 00:00:42,500
ξέσπασε μεγάλη διαμάχη
μεταξύ των κοριτσιών.

12
00:00:44,083 --> 00:00:47,025
Μόλις η κατάσταση τέθηκε υπό έλεγχο,

13
00:00:47,500 --> 00:00:50,518
συγκάλεσα αμέσως συμβούλιο

14
00:00:50,542 --> 00:00:52,809
στο αμφιθέατρο του σχολείου

15
00:00:52,833 --> 00:00:56,768
για να συστηθώ 
ως η νέα διευθύντρια του σχολείου.

16
00:00:56,792 --> 00:00:59,708
(Χειροκρότημα)

17
00:01:00,458 --> 00:01:02,333
Μπήκα μέσα θυμωμένη,

18
00:01:03,154 --> 00:01:04,522
κάπως αγχωμένη --

19
00:01:04,546 --> 00:01:05,684
(Γέλια) --

20
00:01:05,708 --> 00:01:07,458
αλλά αποφασισμένη

21
00:01:07,792 --> 00:01:10,292
να θέσω τα όρια στους νέους μου μαθητές.

22
00:01:11,083 --> 00:01:14,917
Άρχισα ν' απαριθμώ, 
όσο πιο σθεναρά μπορούσα,

23
00:01:14,958 --> 00:01:17,600
τις προσδοκίες μου για τη συμπεριφορά τους

24
00:01:18,125 --> 00:01:22,083
και την ελπίδα μου γι' αυτά 
που θα μάθουν στο σχολείο.

25
00:01:22,625 --> 00:01:24,125
Όταν, ξαφνικά,

26
00:01:25,042 --> 00:01:28,042
ένα κορίτσι, στο πίσω μέρος της αίθουσας,

27
00:01:28,750 --> 00:01:30,042
σηκώθηκε όρθια

28
00:01:30,875 --> 00:01:32,625
και είπε: «Κυρία!

29
00:01:33,625 --> 00:01:34,792
Κυρία!»

30
00:01:35,750 --> 00:01:39,500
Όταν τα μάτια μας συναντήθηκαν, είπε:

31
00:01:40,250 --> 00:01:43,868
«Γιατί επιμένετε να το ονομάζετε σχολείο;

32
00:01:44,708 --> 00:01:47,375
Αυτό δεν είναι σχολείο».

33
00:01:48,625 --> 00:01:50,417
Με ένα ξέσπασμα,

34
00:01:51,125 --> 00:01:54,583
η Άσλεϊ είχε αρθρώσει αυτό που ένιωθα

35
00:01:55,167 --> 00:01:57,917
και δεν ήμουν σε θέση να εκφράσω

36
00:01:58,292 --> 00:02:02,893
για την εμπειρία μου όταν παρακολούθησα 
ένα σχολείο χαμηλών επιδόσεων

37
00:02:02,917 --> 00:02:06,750
στην ίδια γειτονιά,
πολλά, πολλά, χρόνια νωρίτερα.

38
00:02:07,500 --> 00:02:11,625
Εκείνο το σχολείο, 
σίγουρα δεν ήταν σχολείο.

39
00:02:13,000 --> 00:02:17,875
Μια δεκαετία αργότερα, το 2012,

40
00:02:19,083 --> 00:02:23,625
έμπαινα στο τρίτο χαμηλής 
απόδοσης σχολείο, ως διευθύντρια.

41
00:02:24,667 --> 00:02:27,750
Θα ήμουν η τέταρτη διευθύντρια 
του Στρόμπερι Μάνσιον,

42
00:02:27,750 --> 00:02:30,750
μέσα σε τέσσερα χρόνια.

43
00:02:30,750 --> 00:02:35,125
Είχε χαρακτηριστεί «χαμηλών επιδόσεων 
και σταθερά επικίνδυνο»

44
00:02:35,708 --> 00:02:38,601
λόγων των χαμηλών επιδόσεων 
στα διαγωνίσματα

45
00:02:38,625 --> 00:02:41,351
και τον υψηλό αριθμό όπλων,

46
00:02:41,375 --> 00:02:43,917
ναρκωτικών, επιθέσεων και συλλήψεων.

47
00:02:45,833 --> 00:02:49,726
Σύντομα, καθώς πλησίασα
την είσοδο του νέου σχολείου μου

48
00:02:49,750 --> 00:02:51,518
και δοκίμασα να μπω μέσα

49
00:02:51,542 --> 00:02:54,750
και βρήκα την πόρτα
κλειδωμένη με αλυσίδες,

50
00:02:55,458 --> 00:02:58,851
μπορούσα ν' ακούσω τη φωνή 
της Άσλεϊ στ' αυτιά μου

51
00:02:58,875 --> 00:03:01,833
να λέει «Κυρία! Κυρία!

52
00:03:02,833 --> 00:03:04,958
Αυτό δεν είναι σχολείο».

53
00:03:05,792 --> 00:03:08,958
Οι αίθουσες ήταν μουντές και σκοτεινές
από τον κακό φωτισμό.

54
00:03:09,708 --> 00:03:13,018
Υπήρχαν τόνοι σωρών
από σπασμένα παλιά έπιπλα

55
00:03:13,042 --> 00:03:15,309
και θρανία, στις αίθουσες διδασκαλίας,

56
00:03:15,333 --> 00:03:19,833
και χιλιάδες αχρησιμοποίητα 
υλικά και πόροι.

57
00:03:20,625 --> 00:03:23,042
Αυτό δεν ήταν σχολείο.

58
00:03:24,292 --> 00:03:26,083
Καθώς ο σχολικός χρόνος περνούσε,

59
00:03:26,750 --> 00:03:31,125
παρατήρησα πως οι αίθουσες
ήταν σχεδόν άδειες.

60
00:03:31,958 --> 00:03:34,042
Οι μαθητές ήταν απλώς φοβισμένοι:

61
00:03:34,750 --> 00:03:38,750
Φοβισμένοι να καθίσουν στα θρανία
με τον φόβο πως κάτι θα συμβεί.

62
00:03:39,583 --> 00:03:44,333
Φοβισμένοι επειδή συχνά τους πείραζαν 
που έτρωγαν δωρεάν στο κυλικείο.

63
00:03:44,792 --> 00:03:49,417
Φοβισμένοι απ' τους καυγάδες 
και τον εκφοβισμό.

64
00:03:49,792 --> 00:03:53,250
Αυτό δεν ήταν σχολείο.

65
00:03:55,375 --> 00:03:58,101
Κι έπειτα ήταν κι οι δάσκαλοι,

66
00:03:58,125 --> 00:04:02,375
που ήταν τρομοκρατημένοι
για τη δική τους ασφάλεια,

67
00:04:02,833 --> 00:04:08,476
γι' αυτό και είχαν χαμηλές προσδοκίες
από τους μαθητές και τους εαυτούς τους,

68
00:04:08,500 --> 00:04:11,809
και αγνοούσαν το ρόλο που έπαιζαν

69
00:04:11,833 --> 00:04:14,042
στην καταστροφή της σχολικής κουλτούρας.

70
00:04:14,500 --> 00:04:17,541
Αυτό ήταν το πιο ανησυχητικό όλων.

71
00:04:18,791 --> 00:04:21,625
Βλέπετε, η Άσλεϊ είχε δίκιο,

72
00:04:22,833 --> 00:04:24,708
και όχι μόνο για το δικό της σχολείο.

73
00:04:25,667 --> 00:04:27,809
Διότι πολλά από τα σχολεία

74
00:04:27,833 --> 00:04:29,893
που προορίζονται για τα φτωχά παιδιά,

75
00:04:29,917 --> 00:04:32,750
δεν είναι καθόλου σχολεία.

76
00:04:33,583 --> 00:04:35,292
Αυτό όμως μπορεί ν' αλλάξει.

77
00:04:35,958 --> 00:04:40,625
Επιτρέψτε μου να σας πω, πώς το κάνουμε
στο λύκειο του Στρόμπερι Μάνσιον.

78
00:04:42,083 --> 00:04:45,375
Όποιος έχει δουλέψει μαζί μου, 
θα σας πει,

79
00:04:45,917 --> 00:04:47,958
πως είμαι γνωστή για τα συνθήματά μου.

80
00:04:48,583 --> 00:04:49,625
(Γέλια)

81
00:04:50,000 --> 00:04:53,530
Σήμερα λοιπόν θα χρησιμοποιήσω τρία

82
00:04:53,554 --> 00:04:56,887
που ήταν καθοριστικής σημασίας 
στην προσπάθειά μας γι' αλλαγή.

83
00:04:57,917 --> 00:04:59,667
Το πρώτο μου σύνθημα είναι:

84
00:05:00,458 --> 00:05:02,833
Αν είναι να ηγηθείς, κάν' το.

85
00:05:03,750 --> 00:05:05,870
Πίστευα πάντα πως

86
00:05:05,894 --> 00:05:09,768
ό,τι συμβαίνει και δεν συμβαίνει 
σε ένα σχολείο

87
00:05:09,792 --> 00:05:11,250
εξαρτάται από τη διεύθυνση.

88
00:05:11,958 --> 00:05:13,417
Εγώ είμαι η διευθύντρια

89
00:05:13,833 --> 00:05:17,458
και ο τίτλος αυτός 
απαιτεί από μένα να ηγηθώ.

90
00:05:18,125 --> 00:05:20,822
Δεν θα παρέμενα στο γραφείο μου,

91
00:05:20,846 --> 00:05:23,667
δεν θα μετέθετα τη δουλειά μου,

92
00:05:23,691 --> 00:05:27,136
και δεν θα φοβόμουν 
να αντιμετωπίσω οτιδήποτε

93
00:05:27,160 --> 00:05:29,060
που δεν είναι καλό για τα παιδιά,

94
00:05:29,084 --> 00:05:32,058
είτε με κάνει αγαπητή, είτε όχι.

95
00:05:33,228 --> 00:05:34,941
Είμαι ηγέτιδα,

96
00:05:34,965 --> 00:05:38,063
γι' αυτό ξέρω πως δεν μπορώ 
να κάνω τίποτα μόνη μου.

97
00:05:38,788 --> 00:05:41,451
Έχω συγκεντρώσει 
μια κορυφαία ηγετική ομάδα

98
00:05:41,475 --> 00:05:44,559
που πιστεύει στις δυνατότητες
όλων των παιδιών,

99
00:05:44,583 --> 00:05:48,432
και μαζί αντιμετωπίσαμε τα μικρά ζητήματα,

100
00:05:48,456 --> 00:05:53,059
όπως η ρύθμιση των λουκέτων 
με συνδυασμό στα ντουλάπια

101
00:05:53,083 --> 00:05:55,997
ώστε κάθε μαθητής να έχει 
ένα ασφαλές ντουλάπι.

102
00:05:56,583 --> 00:06:00,015
Στολίσαμε κάθε πίνακα ανακοινώσεων
στο κτήριο αυτό

103
00:06:00,039 --> 00:06:02,892
με φωτεινά, πολύχρωμα και θετικά μηνύματα.

104
00:06:03,428 --> 00:06:06,555
Βγάλαμε τις αλυσίδες από 
τις κεντρικές εισόδους του σχολείου.

105
00:06:06,579 --> 00:06:08,674
Αντικαταστήσαμε τις καμένες λάμπες

106
00:06:08,698 --> 00:06:11,854
και καθαρίσαμε σε βάθος κάθε αίθουσα,

107
00:06:11,878 --> 00:06:16,353
ανακυκλώνοντας κάθε βιβλίο
που ήταν άχρηστο,

108
00:06:16,377 --> 00:06:20,307
και πετώντας χιλιάδες 
παλιά υλικά και έπιπλα.

109
00:06:20,692 --> 00:06:23,568
Χρειαστήκαμε δύο κάδους την ημέρα.

110
00:06:24,875 --> 00:06:27,432
Και βεβαίως, βεβαίως,

111
00:06:27,456 --> 00:06:29,392
αντιμετωπίσαμε τα σοβαρά ζητήματα,

112
00:06:29,857 --> 00:06:33,779
όπως η αναδιανομή
του σχολικού προϋπολογισμού

113
00:06:33,803 --> 00:06:36,963
ώστε να διανεμηθούν κονδύλια
για την πρόσληψη περισσότερων δασκάλων

114
00:06:36,963 --> 00:06:39,733
και βοηθητικού προσωπικού.

115
00:06:39,733 --> 00:06:45,268
Συντάξαμε το ημερήσιο 
σχολικό πρόγραμμα εξαρχής

116
00:06:45,292 --> 00:06:49,171
για να προστεθούν ποικίλες
ώρες έναρξης και λήξης,

117
00:06:49,195 --> 00:06:52,347
μαθήματα αποκατάστασης 
και μαθήματα αριστούχων,

118
00:06:52,792 --> 00:06:56,392
εξωσχολικές δραστηριότητες,
και συμβουλευτική υπηρεσία,

119
00:06:56,416 --> 00:06:58,849
όλα κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας.

120
00:06:59,717 --> 00:07:01,960
Όλα κατά τη διάρκεια της σχολικής ημέρας.

121
00:07:04,217 --> 00:07:07,208
Δημιουργήσαμε ένα σχέδιο ανάπτυξης

122
00:07:08,473 --> 00:07:14,121
που ορίζει τη θέση κάθε 
λειτουργού και αστυνομικού

123
00:07:14,145 --> 00:07:15,549
για κάθε λεπτό της ημέρας,

124
00:07:15,573 --> 00:07:19,476
και παρακολουθείται κάθε δευτερόλεπτο,

125
00:07:19,500 --> 00:07:22,275
και, το καλύτερο μας,

126
00:07:22,299 --> 00:07:25,933
επινοήσαμε ένα πειθαρχικό 
πρόγραμμα για όλο το σχολείο

127
00:07:25,957 --> 00:07:28,062
με την ονομασία «Μη διαπραγματεύσιμα».

128
00:07:28,137 --> 00:07:30,351
Ήταν ένα σύστημα διαγωγής --

129
00:07:32,368 --> 00:07:36,775
με σκοπό την προώθηση της θετικής 
συμπεριφοράς σε όλες τις φάσεις.

130
00:07:37,131 --> 00:07:38,317
Τα αποτελέσματα;

131
00:07:39,085 --> 00:07:43,213
Το Στρόμπερι Μάνσιον αφαιρέθηκε
από τα σταθερά επικίνδυνα σχολεία

132
00:07:43,237 --> 00:07:45,676
τον πρώτο μας χρόνο κι ενώ... --

133
00:07:45,700 --> 00:07:48,613
(Χειροκρότημα)

134
00:07:51,800 --> 00:07:53,732
κι ενώ ήταν στη λίστα 
των σταθερά επικίνδυνων

135
00:07:53,732 --> 00:07:56,732
επί πέντε συνεχή χρόνια.

136
00:07:56,732 --> 00:08:00,732
Οι ηγέτες κάνουν το αδύνατο, δυνατό.

137
00:08:01,939 --> 00:08:03,993
Κι αυτό με φέρνει στο επόμενο σύνθημά μου:

138
00:08:04,865 --> 00:08:07,467
Και λοιπόν; Τώρα τι κάνουμε;

139
00:08:07,491 --> 00:08:08,573
(Γέλια)

140
00:08:08,597 --> 00:08:12,875
(Χειροκρότημα)

141
00:08:13,483 --> 00:08:15,317
Όταν είδαμε τα δεδομένα,

142
00:08:15,718 --> 00:08:17,788
και συναντηθήκαμε με το προσωπικό,

143
00:08:17,812 --> 00:08:19,726
υπήρχαν πολλές δικαιολογίες

144
00:08:19,750 --> 00:08:23,683
για τη χαμηλή επίδοση του σχολείου
και το χαρακτηρισμό ως σταθερά επικίνδυνο.

145
00:08:24,129 --> 00:08:28,996
Είπαν πως μόνο το 68% των παιδιών
έρχονται στο σχολείο σε καθημερινή βάση,

146
00:08:29,020 --> 00:08:32,049
και όλα ζουν στο όριο της φτώχειας,

147
00:08:32,587 --> 00:08:35,506
μόνο το 1% των γονέων συμμετέχει,

148
00:08:36,173 --> 00:08:38,684
πολλά από τα παιδιά είναι αποφυλακισμένα

149
00:08:38,684 --> 00:08:41,376
και προέρχονται 
από μονογονεϊκές οικογένειες

150
00:08:41,400 --> 00:08:45,704
39% των μαθητών έχουν ειδικές ανάγκες,

151
00:08:45,728 --> 00:08:48,140
και τα δεδομένα της πολιτείας έδειξαν

152
00:08:48,695 --> 00:08:52,993
πως το 6% των μαθητών
ήταν καλά στην άλγεβρα,

153
00:08:53,017 --> 00:08:55,993
και το 10% ήταν καλά στη γλώσσα.

154
00:08:58,817 --> 00:09:02,743
Και αφού ολοκλήρωσαν τις ιστορίες

155
00:09:02,767 --> 00:09:06,726
για το πόσο κακές 
ήταν οι συνθήκες και τα παιδιά

156
00:09:06,750 --> 00:09:08,442
τους κοίταξα,

157
00:09:09,162 --> 00:09:12,520
και είπα: «Και λοιπόν; Τώρα τι κάνουμε;

158
00:09:13,088 --> 00:09:14,891
Τι θα κάνουμε γι' αυτό;»

159
00:09:14,915 --> 00:09:17,874
(Χειροκρότημα)

160
00:09:20,654 --> 00:09:25,908
Η εξάλειψη των δικαιολογιών 
έγινε η πρωταρχική ευθύνη μου.

161
00:09:26,552 --> 00:09:29,614
Αντιμετωπίσαμε κάθε μία 
από αυτές τις δικαιολογίες

162
00:09:29,614 --> 00:09:32,334
μέσω ενός υποχρεωτικού μοντέλου 
επαγγελματικής ανάπτυξης

163
00:09:32,334 --> 00:09:37,150
ανοίγοντας τον δρόμο για έντονη εστίαση
στη διδασκαλία και τη μάθηση.

164
00:09:38,037 --> 00:09:40,156
Έπειτα από πολλές παρατηρήσεις,

165
00:09:40,180 --> 00:09:44,875
καταλήξαμε πως οι δάσκαλοι
γνώριζαν τι να διδάξουν

166
00:09:45,462 --> 00:09:48,226
αλλά δεν γνώριζαν πώς να το διδάξουν.

167
00:09:48,250 --> 00:09:51,217
Τόσα πολλά παιδιά
με τόσο τεράστιες δυνατότητες.

168
00:09:51,798 --> 00:09:56,872
Γι' αυτό δημιουργήσαμε ένα μάθημα
πρότυπο παράδοσης για τη διδασκαλία

169
00:09:56,896 --> 00:10:00,636
που εστίαζε σε μικρές ομάδες διδασκαλίας,

170
00:10:00,660 --> 00:10:05,454
για να είναι εφικτό για όλους τους μαθητές
να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους

171
00:10:05,478 --> 00:10:06,779
μέσα στην τάξη.

172
00:10:07,170 --> 00:10:08,383
Τα αποτελέσματα;

173
00:10:09,149 --> 00:10:13,802
Έπειτα από ένα χρόνο, τα δεδομένα 
της πολιτείας έδειξαν

174
00:10:13,826 --> 00:10:18,137
πως οι επιδόσεις μας είχαν αυξηθεί
κατά 171% στην άλγεβρα

175
00:10:18,161 --> 00:10:20,782
και 107% στη γλώσσα.

176
00:10:20,806 --> 00:10:23,767
(Χειροκρότημα)

177
00:10:25,300 --> 00:10:27,582
Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας,

178
00:10:28,049 --> 00:10:29,983
πολύ μακρύ δρόμο μπροστά μας,

179
00:10:30,625 --> 00:10:36,991
αλλά τώρα αντιμετωπίζουμε κάθε εμπόδιο
με τη στάση «Και λοιπόν; Τώρα τι κάνουμε;»

180
00:10:38,377 --> 00:10:42,462
Κι αυτό με φέρνει στο τρίτο 
και τελευταίο σύνθημά μου.

181
00:10:42,486 --> 00:10:44,136
(Γέλια)

182
00:10:44,160 --> 00:10:47,989
Αν κανείς δεν σου είπε πως 
σ' αγαπά σήμερα,

183
00:10:48,678 --> 00:10:52,285
να θυμάσαι πως σ' αγαπάω εγώ,
και πάντα θα σ' αγαπώ.

184
00:10:53,079 --> 00:10:54,875
Οι μαθητές μου έχουν προβλήματα:

185
00:10:55,875 --> 00:11:00,424
κοινωνικά, συναισθηματικά,
οικονομικά προβλήματα

186
00:11:00,448 --> 00:11:02,140
που δεν φαντάζεστε.

187
00:11:03,056 --> 00:11:05,394
Μερικοί απ' αυτούς είναι γονείς οι ίδιοι,

188
00:11:05,418 --> 00:11:08,240
και κάποιοι είναι εντελώς μόνοι.

189
00:11:09,375 --> 00:11:12,893
Αν κάποιος ρωτούσε το αληθινό μυστικό μου

190
00:11:12,917 --> 00:11:16,843
για τη βελτίωση του Στρόμπερι Μάνσιον,

191
00:11:17,405 --> 00:11:20,538
θα έλεγα πως αγαπώ τους μαθητές μου

192
00:11:20,935 --> 00:11:23,403
και πιστεύω στις δυνατότητές τους

193
00:11:23,427 --> 00:11:24,953
άνευ όρων.

194
00:11:26,000 --> 00:11:27,637
Όταν τους κοιτώ

195
00:11:28,235 --> 00:11:31,007
βλέπω μόνο αυτό που μπορούν να γίνουν,

196
00:11:31,869 --> 00:11:35,564
κι αυτό επειδή είμαι μία απ' αυτούς.

197
00:11:36,542 --> 00:11:39,392
Μεγάλωσα κι εγώ φτωχή 
στη Νότια Φιλαδέλφεια.

198
00:11:40,261 --> 00:11:45,378
Ξέρω πώς είναι να πηγαίνεις σε σχολείο
που δεν είναι σχολείο.

199
00:11:46,184 --> 00:11:49,434
Ξέρω πώς είναι ν' αναρωτιέσαι

200
00:11:49,458 --> 00:11:53,108
αν θα βρεθεί ποτέ διέξοδος από τη φτώχεια.

201
00:11:54,092 --> 00:11:56,946
Όμως, λόγω της καταπληκτικής μητέρα μου,

202
00:11:58,496 --> 00:12:01,562
απέκτησα την ικανότητα να ονειρεύομαι

203
00:12:01,586 --> 00:12:04,168
παρά τη φτώχεια που με περιέβαλε.

204
00:12:05,161 --> 00:12:06,359
Γι' αυτό --

205
00:12:06,383 --> 00:12:08,831
(Χειροκρότημα) --

206
00:12:08,855 --> 00:12:13,948
Εάν πρόκειται να ωθήσω τους μαθητές μου

207
00:12:13,972 --> 00:12:16,745
προς τα όνειρά τους
και το σκοπό της ζωής τους

208
00:12:16,769 --> 00:12:19,377
πρέπει να μάθω ποιοι είναι.

209
00:12:20,042 --> 00:12:22,894
Χρειάζεται να περάσω χρόνο μαζί τους,

210
00:12:22,918 --> 00:12:25,608
και γι' αυτό διαχειρίζομαι 
την τραπεζαρία καθημερινά.

211
00:12:25,608 --> 00:12:26,631
(Γέλια)

212
00:12:26,655 --> 00:12:28,167
Και όσο είμαι εκεί,

213
00:12:28,896 --> 00:12:32,914
τους μιλώ για πολύ προσωπικά ζητήματα,

214
00:12:33,830 --> 00:12:35,913
και όταν έχουν γενέθλια

215
00:12:35,937 --> 00:12:37,866
τους τραγουδώ «Χρόνια Πολλά»

216
00:12:37,890 --> 00:12:40,036
παρόλο που δεν ξέρω να τραγουδάω.

217
00:12:40,060 --> 00:12:42,092
(Γέλια)

218
00:12:42,116 --> 00:12:43,840
Συχνά τους ρωτώ,

219
00:12:43,864 --> 00:12:47,797
«Γιατί με βάζετε να τραγουδάω 
ενώ δεν ξέρω;»

220
00:12:47,821 --> 00:12:49,659
(Γέλια)

221
00:12:49,683 --> 00:12:51,867
Κι αυτοί απαντούν λέγοντας:

222
00:12:52,284 --> 00:12:54,660
«Επειδή μας αρέσει να νιώθουμε μοναδικοί».

223
00:12:56,259 --> 00:12:59,062
Οργανώνουμε μηνιαίες συναντήσεις

224
00:12:59,611 --> 00:13:02,541
για ν' ακούσουμε τις ανησυχίες τους,

225
00:13:02,565 --> 00:13:06,326
και να μάθουμε τι έχουν στο μυαλό τους.

226
00:13:06,784 --> 00:13:11,817
Μας ρωτούν πράγματα όπως:
«Γιατί πρέπει ν' ακολουθούμε κανόνες;»

227
00:13:12,255 --> 00:13:14,850
«Γιατί υπάρχουν τόσες συνέπειες;»

228
00:13:15,168 --> 00:13:18,135
«Γιατί δεν μπορούμε 
να κάνουμε ό,τι θέλουμε;»

229
00:13:18,159 --> 00:13:20,390
(Γέλια)

230
00:13:20,414 --> 00:13:24,175
Ρωτούν κι εγώ απαντώ 
κάθε ερώτηση με ειλικρίνεια,

231
00:13:24,932 --> 00:13:30,907
κι αυτό το αλισβερίσι βοηθά 
να ξεκαθαρίζουν τυχόν παρανοήσεις.

232
00:13:31,860 --> 00:13:35,392
Κάθε στιγμή είναι ιδανική για διδασκαλία.

233
00:13:36,965 --> 00:13:38,175
Η ανταμοιβή μου,

234
00:13:39,359 --> 00:13:40,525
η ανταμοιβή μου

235
00:13:42,759 --> 00:13:47,258
για την αδιαπραγμάτευτη στάση μου,
με τους κανόνες και τις συνέπειες

236
00:13:47,839 --> 00:13:49,746
είναι ο σεβασμός που έχω κερδίσει.

237
00:13:50,564 --> 00:13:51,967
Επιμένω σε αυτό,

238
00:13:52,878 --> 00:13:57,064
και γι' αυτό, μπορούμε 
να επιτύχουμε πράγματα μαζί.

239
00:13:57,952 --> 00:14:01,567
Οι προσδοκίες μου γι' αυτούς
είναι ξεκάθαρες,

240
00:14:02,000 --> 00:14:07,153
και τις επαναλαμβάνω κάθε μέρα 
απ' τα μεγάφωνα.

241
00:14:07,656 --> 00:14:09,269
Τους υπενθυμίζω --

242
00:14:09,293 --> 00:14:11,509
(Γέλια)

243
00:14:11,533 --> 00:14:15,166
Τους υπενθυμίζω
αυτές τις θεμελιώδεις αξίες,

244
00:14:15,190 --> 00:14:19,818
την εστίαση, την παράδοση, την αριστεία,

245
00:14:20,172 --> 00:14:23,109
την ακεραιότητα και την επιμονή,

246
00:14:23,133 --> 00:14:25,631
και τους υπενθυμίζω καθημερινά

247
00:14:25,655 --> 00:14:29,447
πώς η εκπαίδευση μπορεί πραγματικά
ν' αλλάξει τις ζωές τους.

248
00:14:30,216 --> 00:14:33,054
Κλείνω κάθε ανακοίνωση 
με τον ίδιο τρόπο:

249
00:14:33,414 --> 00:14:37,267
«Αν κανείς δεν σας είπε 
ότι σας αγαπά σήμερα,

250
00:14:37,291 --> 00:14:39,032
να θυμάστε ότι σας αγαπώ εγώ,

251
00:14:39,056 --> 00:14:41,026
και πάντα θα σας αγαπώ».

252
00:14:42,076 --> 00:14:44,017
Οι λέξεις της Άσλεϊ

253
00:14:44,893 --> 00:14:47,763
«Κυρία, Κυρία,

254
00:14:48,224 --> 00:14:50,740
αυτό δεν είναι σχολείο»

255
00:14:51,064 --> 00:14:53,646
έχουν για πάντα χαραχτεί στο μυαλό μου.

256
00:14:54,354 --> 00:14:59,782
Αν πρόκειται να έχουμε πραγματική πρόοδο

257
00:14:59,806 --> 00:15:01,774
στην αντιμετώπιση της φτώχειας,

258
00:15:01,798 --> 00:15:03,942
πρέπει να βεβαιωθούμε

259
00:15:04,442 --> 00:15:08,631
πως κάθε σχολείο,
που εξυπηρετεί φτωχά παιδιά

260
00:15:08,655 --> 00:15:11,260
είναι αληθινό σχολείο,

261
00:15:11,284 --> 00:15:13,539
ένα σχολείο, ένα σχολείο, --

262
00:15:13,563 --> 00:15:16,517
(Χειροκρότημα) --

263
00:15:17,458 --> 00:15:21,240
ένα σχολείο που τους παρέχει τις γνώσεις

264
00:15:21,264 --> 00:15:25,392
και τη νοητική εκπαίδευση για 
να περιηγηθούν στον κόσμο γύρω τους.

265
00:15:26,112 --> 00:15:28,758
Δεν γνωρίζω όλες τις απαντήσεις,

266
00:15:29,458 --> 00:15:35,075
ξέρω όμως πως όσοι από εμάς 
είναι προνομιούχοι

267
00:15:35,500 --> 00:15:41,018
κι έχουν την ευθύνη να ηγηθούν
ενός σχολείου που εξυπηρετεί φτωχά παιδιά,

268
00:15:41,042 --> 00:15:43,268
πρέπει να ηγηθούμε πραγματικά,

269
00:15:43,292 --> 00:15:46,917
και όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι
με απίστευτες προκλήσεις,

270
00:15:46,941 --> 00:15:52,726
πρέπει να σταθούμε και ν' αναρωτηθούμε,
«Και λοιπόν; Τώρα τι κάνουμε;

271
00:15:52,750 --> 00:15:55,406
Τι θα κάνουμε γι' αυτό;»

272
00:15:56,060 --> 00:15:57,549
Και καθώς ηγούμαστε,

273
00:15:58,063 --> 00:16:00,378
δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε

274
00:16:00,677 --> 00:16:03,893
πως κάθε μαθητής μας

275
00:16:03,917 --> 00:16:05,520
είναι μόνο ένα παιδί,

276
00:16:05,990 --> 00:16:10,942
συχνά φοβισμένο απ' αυτό 
που του υπαγορεύει ο κόσμος να είναι

277
00:16:11,797 --> 00:16:17,782
και άσχετα με αυτό που του λέει
ο υπόλοιπος κόσμος,

278
00:16:18,139 --> 00:16:21,414
εμείς πρέπει πάντα
να τα εφοδιάζουμε με ελπίδα,

279
00:16:21,438 --> 00:16:23,984
με την αμέριστη προσοχή μας,

280
00:16:24,656 --> 00:16:27,782
με ακλόνητη πίστη στις δυνατότητές τους,

281
00:16:27,806 --> 00:16:29,997
και με συνεπείς προσδοκίες,

282
00:16:30,303 --> 00:16:32,739
και πρέπει να τους λέμε συχνά,

283
00:16:33,117 --> 00:16:36,693
πως αν κανείς δεν τους είπε 
σήμερα πως τους αγαπά,

284
00:16:36,717 --> 00:16:39,738
να θυμούνται πως τους αγαπάμε εμείς 
και θα τους αγαπάμε πάντα.

285
00:16:39,844 --> 00:16:41,057
Ευχαριστώ.

286
00:16:41,081 --> 00:16:44,164
(Χειροκρότημα)

287
00:16:52,058 --> 00:16:53,408
Ευχαριστώ. Χριστέ μου.