1
00:00:01,203 --> 00:00:05,056
Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν ποια είναι η κύρια έμπνευσή μου

2
00:00:05,056 --> 00:00:08,204
Λέω ότι είναι το αρχαίο ελληνικό δράμα

3
00:00:08,204 --> 00:00:13,416
αν παίζετε ένα παιχνίδι όπως η Μήδεια που γράφτηκε πριν από 2300 χρόνια

4
00:00:13,416 --> 00:00:19,656
Πρόκειται για μια γυναίκα που δολοφονεί τα παιδιά της λόγω της περσίδας σε σχέση με τον άντρα της

5
00:00:19,656 --> 00:00:23,954
αν δεν είναι μια ιστορία εγκλήματος, δεν ξέρω τι είναι μια ιστορία εγκλήματος

6
00:00:23,954 --> 00:00:29,121
η μόνη διαφορά είναι ότι δεν υπάρχει αστυνομικός σε αυτό

7
00:00:29,121 --> 00:00:33,122
γιατί στην Ελλάδα εκείνη την εποχή δεν υπήρχε αστυνομική δύναμη

8
00:00:33,122 --> 00:00:39,979
αλλά μπορώ να σας διαβεβαιώσω αν είχαν αστυνομική δύναμη, θα υπήρχε και ένας αστυνομικός στο παιχνίδι

9
00:00:39,979 --> 00:00:46,703
αλλά αυτή η ιστορία χρησιμοποιεί τον καθρέφτη του εγκλήματος για να εξετάσει τις αντιφάσεις στην κοινωνία

10
00:00:46,703 --> 00:00:49,536
αυτό με ενδιαφέρει.

11
00:00:49,536 --> 00:00:54,696
Κοιτάξτε τον McBeth, πάρτε τον McBeth και βάλτε τον Richard Nixon εκεί:

12
00:00:54,696 --> 00:00:58,816
έχετε την ίδια ιστορία, κατά κάποιο τρόπο.

13
00:00:58,816 --> 00:01:05,658
Και τότε μπορώ να πω ότι, ναι, υπάρχουν και καθαρά εγκλήματα που με εμπνέουν.

14
00:01:05,658 --> 00:01:07,786
Για παράδειγμα ο Σέρλοκ Χολμς.

15
00:01:07,786 --> 00:01:13,120
Επειδή πολλές ιστορίες μιλούν για την αγγλική κοινωνία,

16
00:01:13,120 --> 00:01:17,056
για υποκρισία, για πολλά πράγματα

17
00:01:17,056 --> 00:01:23,258
Έτσι, δεν βλέπω διαφορές γράφοντας εγκληματική φαντασία ή άλλο μυθιστόρημα

18
00:01:23,258 --> 00:01:32,285
Νομίζω, έβαλα το μάγουλό μου λίγο και λέω ότι η εγκληματική φαντασία είναι ένα από τα παλαιότερα λογοτεχνικά είδη που υπάρχουν

19
00:01:32,285 --> 00:01:38,578
δεν εφευρέθηκε από τον Edgar Alan Poe, είναι πολύ παλαιότερο από αυτό.

20
00:01:38,578 --> 00:01:45,658
Όλοι οι πρόγονοί μου ήταν μουσικοί, έπαιζαν σε εκκλησίες, όργανα και

21
00:01:45,658 --> 00:01:55,579
ο παππούς μου ήταν συνθέτης και νομίζω ότι όταν ήμουν νέος, σκέφτηκα επίσης τον εαυτό μου ως μουσικό

22
00:01:55,579 --> 00:02:04,953
αλλά συνειδητοποίησα αρκετά γρήγορα ότι (έπαιζα το βιολί) δεν θα ήμουν ποτέ τόσο καλός όσο θα ήθελα

23
00:02:04,953 --> 00:02:14,856
έτσι, κατά κάποιον τρόπο, επέλεξα ένα άλλο όργανο επειδή πρέπει να καταλάβετε ότι το γράψιμο είναι ένα είδος οργάνου που έχετε στα χέρια σας

24
00:02:14,856 --> 00:02:22,287
Αλλά από την άλλη πλευρά μπορεί να πείτε ότι η μουσική είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της γραφής

25
00:02:22,287 --> 00:02:33,121
όπως είναι στη ζωγραφική, όπως στη γλυπτική, όπως και σε κάθε άλλο είδος τέχνης, θα έλεγα

26
00:02:33,121 --> 00:02:38,818
Το σπίτι μου ήταν γεμάτο μουσική, αλλά ήταν επίσης γεμάτο βιβλία

27
00:02:38,818 --> 00:02:44,659
και νομίζω ότι μεγάλωσα σε αυτό που μπορείτε να ονομάσετε μια πραγματικά φιλελεύθερη οικογένεια γιατί

28
00:02:44,659 --> 00:02:51,817
Πρώτα απ 'όλα κανείς δεν είπε τίποτα αν αργά το βράδυ διαβάζοντας

29
00:02:51,817 --> 00:02:55,496
και δεύτερον κανείς δεν σας ρώτησε τι διαβάζετε

30
00:02:55,496 --> 00:02:59,738
και αυτός είναι για μένα ένας καλός ορισμός της φιλελεύθερης οικογένειας

31
00:02:59,738 --> 00:03:07,738
Νομίζω ότι το συγκεκριμένο πράγμα με την παιδική μου ηλικία ήταν το γεγονός ότι δεν υπήρχε μητέρα

32
00:03:07,738 --> 00:03:13,579
είχε φύγει από την οικογένεια, γι 'αυτό μεγάλωσα με τον πατέρα μου και ήταν πολύ απασχολημένος

33
00:03:13,579 --> 00:03:21,178
αλλά μπορώ να θυμηθώ τη νύχτα μερικές φορές θα του έλεγα κάτι για αυτό που είχα διαβάσει

34
00:03:21,178 --> 00:03:29,057
και ήταν αρκετά έξυπνος για να πάρει δύο λεπτά για να ακούσει όλα τα ηλίθια πράγματα που είπα

35
00:03:29,057 --> 00:03:31,537
και για ό, τι διάβασα

36
00:03:31,537 --> 00:03:38,287
και νομίζω ότι είναι ένα από τα μαθήματα που έμαθα: πρέπει πάντα να ακούτε ένα παιδί

37
00:03:38,287 --> 00:03:47,453
Νομίζω ότι ο πραγματικός καλλιτέχνης είναι το παιδί γιατί αν θυμάστε όταν ήσασταν 4, 5 ή 6 ετών,

38
00:03:47,453 --> 00:03:56,286
ξέρετε, είχατε μια τεράστια πίστη στο γεγονός ότι θα μπορούσατε να μετατρέψετε μια πέτρα σε αυτοκίνητο,

39
00:03:56,286 --> 00:03:59,818
ή ένα κομμάτι ξύλου σε οτιδήποτε άλλο

40
00:03:59,818 --> 00:04:03,656
Τώρα, μετά ξεκινάτε το σχολείο και ξέρετε τι συμβαίνει

41
00:04:03,656 --> 00:04:07,977
ο ορθολογισμός αναλαμβάνει ... ίσως είναι απαραίτητο

42
00:04:07,977 --> 00:04:14,657
αλλά αργότερα όταν θα θέλατε τελικά να γίνετε καλλιτέχνης,

43
00:04:14,657 --> 00:04:20,498
τότε πρέπει να ανακτήσετε αυτό που είχατε ως παιδί

44
00:04:20,498 --> 00:04:27,736
Νομίζω ότι έχει να κάνει με το είδος της σύνδεσης πίσω στο θάρρος που είχατε ως παιδί

45
00:04:27,736 --> 00:04:32,058
να θέσω τις πραγματικά δύσκολες ερωτήσεις

46
00:04:32,058 --> 00:04:39,120
Μερικές φορές ρωτάω τους ανθρώπους όταν μιλάω έξω:

47
00:04:39,120 --> 00:04:44,786
ποιος νομίζεις ότι είναι το μεγαλύτερο είδωλό μου; ή εικονίδιο;

48
00:04:44,786 --> 00:04:47,817
και οι άνθρωποι το μαντέψουν αυτό, και αυτό, και λέω

49
00:04:47,817 --> 00:04:52,258
όχι, έχω φωτογραφία, μια μικρή φωτογραφία στον τοίχο μου

50
00:04:52,258 --> 00:04:57,738
και το μεγαλύτερο είδωλο είναι ο εαυτός μου ως 12 χρονών

51
00:04:57,738 --> 00:05:02,285
και όταν βλέπω αυτόν τον άντρα, αυτό το αγόρι, εμένα στα 12 μου χρόνια,

52
00:05:02,285 --> 00:05:08,120
Νομίζω ότι τότε ήμουν στα καλύτερά μου. Δεν είδα κανένα όριο στη ζωή.

53
00:05:08,120 --> 00:05:13,098
Πίστευα στη φαντασία, στη φαντασία και στην πραγματικότητα

54
00:05:13,098 --> 00:05:23,577
Νόμιζα ότι κάθε βουνό ήταν δυνατό να ανέβει, κάθε έρημος ήταν δυνατόν να περάσει

55
00:05:23,577 --> 00:05:30,498
έτσι βλέπω αυτό το αγόρι και προσπαθώ να τον μιμηθώ, προσπαθώ να είμαι τόσο γενναίος και τόσο καλός όσο ήταν.

56
00:05:30,498 --> 00:05:39,120
Η αίσθηση ότι μπορείς να βάζεις μια λέξη μετά την άλλη λέξη να φτιάχνεις μια πρόταση και μετά να κάνεις μια άλλη πρόταση,

57
00:05:39,120 --> 00:05:44,454
και έπειτα έχοντας μια ιστορία… αυτό είναι για μένα ένα θαύμα.

58
00:05:44,454 --> 00:05:47,286
Και αυτή είναι η κατανόηση της ανάγνωσης

59
00:05:47,286 --> 00:05:53,576
και μετά προφανώς ήρθε το επόμενο θαύμα: συνειδητοποιείς ότι θα μπορούσες να το κάνεις μόνος σου.

60
00:05:53,576 --> 00:05:56,578
Ήταν το επόμενο θαύμα.

61
00:05:56,578 --> 00:06:07,096
Θυμάμαι ακόμα ότι το πρώτο πράγμα που έγραψα ποτέ ήταν ένας στίχος για τον Robinson Crusoe σε μία σελίδα

62
00:06:07,096 --> 00:06:10,205
Θα έδινα ένα δάχτυλο για να αφήσω αυτό το χαρτί

63
00:06:10,205 --> 00:06:19,059
αλλά δεν το έχω, έχει φύγει φυσικά… Μάλλον ήμουν 6 ετών όταν το έγραψα και εγώ, παρεμπιπτόντως,

64
00:06:19,059 --> 00:06:25,786
ακόμα πιστεύω ότι ο Robinson Crusoe είναι το καλύτερο μυθιστόρημα που γράφτηκε ποτέ

65
00:06:25,786 --> 00:06:33,657
για έναν πολύ απλό λόγο: επειδή ο Ρόμπινσον δεν είναι μόνος στο νησί πριν από την Παρασκευή,

66
00:06:33,657 --> 00:06:39,619
είναι μόνος στο νησί με τον αναγνώστη και αυτό είναι σημαντικό

67
00:06:39,619 --> 00:06:44,621
είσαι σε αυτό το νησί, με τον Ρόμπινσον, ... τον βοηθάς

68
00:06:44,621 --> 00:06:53,036
αυτός είναι ένας ιδιοφυής τρόπος αφήγησης μιας ιστορίας. Δεν θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ μια πλοκή καλύτερη από αυτήν

69
00:06:53,036 --> 00:06:58,338
Θα μπορούσες να βγάλεις συγκεκριμένους χαρακτήρες σε ορισμένα βιβλία,

70
00:06:58,338 --> 00:07:03,370
βγάλτε τα από τα βιβλία και φέρετε μαζί σας ως φίλους.

71
00:07:03,370 --> 00:07:07,618
Νομίζω ότι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα με την τέχνη είναι ότι έχετε φίλους εκεί

72
00:07:07,618 --> 00:07:10,978
θα μπορούσατε να έχετε μια ζωγραφική κάπου? οπότε