WEBVTT 00:00:02.134 --> 00:00:03.293 وقتی بچه بودم، 00:00:03.317 --> 00:00:05.825 چیزی بسیار قوی رو تجربه کردم، 00:00:05.849 --> 00:00:08.923 که باقی عمرم رو صرف جستجوی اون کردم، 00:00:08.947 --> 00:00:11.179 اون هم در مکانهای کاملا اشتباه. 00:00:11.327 --> 00:00:13.920 چیزی که من تجربه کردم واقعیت مجازی نبود. 00:00:14.633 --> 00:00:15.816 موسیقی بود. 00:00:16.251 --> 00:00:18.547 و داستان از اینجا شروع میشه. 00:00:19.797 --> 00:00:21.167 اون منم، 00:00:21.191 --> 00:00:23.137 دارم «آلبوم سفید» گروه بیتلز گوش میکنم. 00:00:23.161 --> 00:00:26.329 و نگاه روی صورتم، حسیه که 00:00:26.353 --> 00:00:29.099 از اون موقع به بعد جستجو میکنم. 00:00:29.938 --> 00:00:32.524 موسیقی مستقیماً واردِ شاهرگ احساسات میشه، 00:00:32.548 --> 00:00:34.154 وارد جریان خون شما میشه 00:00:34.178 --> 00:00:35.509 و درست وارد قلب تون. 00:00:36.157 --> 00:00:38.678 به احساسات بیشتر عمق میده. 00:00:39.717 --> 00:00:40.883 رفقا؟ 00:00:41.454 --> 00:00:45.672 (موسیقی) 00:00:47.472 --> 00:00:49.624 این «مککنزی استابرتِ» شگفت انگیزه 00:00:49.648 --> 00:00:51.527 و «جاشوا رومن». 00:00:51.551 --> 00:00:52.714 موسیقی -- 00:00:52.738 --> 00:00:53.932 (تشویق تماشاگران) 00:00:53.956 --> 00:00:55.114 آره. 00:00:56.630 --> 00:01:00.455 موسیقی باعث تشدید احساسات در هر چیزی میشه. 00:01:00.699 --> 00:01:03.478 ببینیم در این سخنرانی چطور این کارو میکنه. 00:01:03.825 --> 00:01:07.569 یه قطعه موسیقی درست در زمان درست، در سطح سلولی. 00:01:07.593 --> 00:01:08.918 به جان ما مینشیند . 00:01:09.382 --> 00:01:11.662 وقتی آن موسیقی خاص رو میشنوم 00:01:12.502 --> 00:01:13.805 از اون تابستون 00:01:14.488 --> 00:01:15.665 با اون دختر، 00:01:16.480 --> 00:01:18.501 فوراً دوباره به اون مکان برگردونده میشم 00:01:19.963 --> 00:01:21.130 سلام، استیسی. 00:01:22.908 --> 00:01:26.186 گرچه من کمی طمع کارم، ولی بخشی از داستان، اینجاست. 00:01:26.210 --> 00:01:29.808 فکر کردم اگه لایههای بیشتری به بالای این موسیقی اضافه میکردم، 00:01:30.394 --> 00:01:33.646 می تونستم احساساتش رو باز قدرتمند تر کنم. 00:01:33.670 --> 00:01:36.504 پس وارد کارگردانی موزیک ویدیوها شدم. 00:01:37.432 --> 00:01:38.906 که به این شکل بودند. 00:01:42.429 --> 00:01:43.672 اون برادرم، «جف» هست. 00:01:44.799 --> 00:01:46.121 بخاطر این متاسفم، جف. 00:01:46.145 --> 00:01:47.232 (خنده حضار) 00:01:47.256 --> 00:01:49.203 اینم منم، فقط برای اینکه مساوی بشیم. 00:01:50.682 --> 00:01:51.885 حرکتها فوق العاده است. 00:01:52.444 --> 00:01:53.785 باید رقاص میشدم. 00:01:53.809 --> 00:01:54.931 (خنده حضار) 00:01:54.955 --> 00:01:56.267 این تجربهها، رشد کرد، 00:01:56.291 --> 00:01:59.075 و به مرور، بیشتر چیزی شبیه به این شد. 00:02:01.852 --> 00:02:04.492 اما، من در هر دو، در جستجوی چیزی یکسان بودم، 00:02:04.516 --> 00:02:07.175 اینکه اون جرقهی زودگذر رو در بطری حبس کنم. 00:02:08.192 --> 00:02:09.865 ولی، خودم حبس نشوم. 00:02:09.889 --> 00:02:13.448 آره. اضافه کردن فیلم به موسیقی بُعد روایتگری بهش داده، 00:02:14.261 --> 00:02:16.785 اما اصلاً قدرت برابری رو نداره 00:02:16.809 --> 00:02:19.553 که خودِ موسیقی خالی برام داشت. 00:02:20.795 --> 00:02:23.949 فهم این موضوع چیز جالبی نیست، وقتی عمرتون و کار حرفهای تون رو 00:02:23.973 --> 00:02:26.812 وقف کرده باشید تا بشین یه کارگردان موزیکویدیو. 00:02:26.836 --> 00:02:29.767 مدام از خودم میپرسیدم، آیا راه اشتباهی در پیش گرفتم؟ 00:02:30.353 --> 00:02:34.204 پس به این فکر افتادم: اگه بتونم شما حضار رو بیشتر درگیر کنم، 00:02:34.228 --> 00:02:37.230 شاید بتونم کاری کنم چیز بیشتری رو حس کنید. 00:02:37.901 --> 00:02:41.086 پس من و «آرون کابلین» شروع کردیم به امتحان فناوریهای نوینی 00:02:41.110 --> 00:02:44.248 که بتونه تعداد بیشتری از شما رو درگیر کار کنه، 00:02:44.272 --> 00:02:47.906 مانند خانه کودکی تون در «آشفتگی در مرکزشهر»، 00:02:48.750 --> 00:02:52.510 پرترههای دست کشیده شما در، «پروژه جانی کش»، 00:02:53.581 --> 00:02:54.981 و رؤیاهای متقابل تون 00:02:55.791 --> 00:02:57.488 در «۳ رویای سیاه.» 00:02:59.469 --> 00:03:01.426 ما از صفحه نمایش فراتر رفتیم، 00:03:01.450 --> 00:03:03.431 تا سعی کنیم با قلب و تصورات مردم 00:03:03.455 --> 00:03:05.832 پیوند عمیق تری برقرار کنیم. 00:03:06.745 --> 00:03:08.091 اما خیلی کافی نبود، 00:03:09.258 --> 00:03:14.057 هنوز اون قدرت تجربی و زندهی موسیقی خالص رو برام نداشت. 00:03:15.443 --> 00:03:17.504 پس دنبال فناوری تازهای رو گرفتم 00:03:17.528 --> 00:03:20.227 که فقط در داستانهای عملیتخیلی دربارهاش خونده بودم. 00:03:20.826 --> 00:03:23.235 و پس از سالها جستجو، یک نمونه اولیه پیدا کردم. 00:03:23.871 --> 00:03:28.305 یه پروژه بود از «نانی دو لا پنیا» در آزمایشگاه «مارک بولا» در USC. 00:03:29.102 --> 00:03:32.170 و وقتی امتحانش کردم فهمیدم پیداش کردهم. 00:03:33.095 --> 00:03:34.587 می تونستم اون جرقه رو حس کنم. 00:03:35.334 --> 00:03:36.984 اسمش واقعیت مجازی بود. 00:03:38.047 --> 00:03:40.303 پنج سال پیش که بهش برخوردم این شکلی بود، 00:03:41.530 --> 00:03:43.592 و حالا شده چنین چیزی. 00:03:44.846 --> 00:03:48.751 خیلی زود دست به کار ساختن چیزهایی در این رسانه نو شدم 00:03:48.775 --> 00:03:50.992 و حین اون فرآیند، متوجه چیزی شدیم: 00:03:51.664 --> 00:03:55.081 اینکه وی.آر (واقیت مجازی) به زودی نقشی بسیار مهم در تاریخِ 00:03:55.105 --> 00:03:56.820 رسانهها ایفا خواهد کرد. 00:03:57.681 --> 00:04:00.398 در واقع، آخرین اونها خواهد بود. 00:04:01.390 --> 00:04:05.005 اینو میگم چون اولین رسانه ای هست که باعث جهشی 00:04:05.029 --> 00:04:08.317 از باطنی بودن بیانِ یک نویسنده 00:04:08.341 --> 00:04:10.011 از یک تجربه، 00:04:10.035 --> 00:04:12.687 به درک مستقیم اون میشه. 00:04:13.691 --> 00:04:15.855 انگار گیج شدید. نگران نشین. توضیح میدم. 00:04:15.879 --> 00:04:17.273 (خنده حضار) 00:04:17.829 --> 00:04:21.019 اگر به آغاز پیدایش رسانهها برگردیم، 00:04:21.043 --> 00:04:22.408 با بهترین حدسیات، 00:04:22.432 --> 00:04:25.398 به دور یه آتیش، با یه قصه خوب شروع میشه. 00:04:25.986 --> 00:04:27.701 پیشوای قبیله مون داره قصه ای میگه 00:04:27.701 --> 00:04:31.104 از اینکه چطور اون روز در تندرا یک ماموت پشمالو شکار کرده. 00:04:32.069 --> 00:04:33.408 ما حرفهاش رو میشنویم 00:04:34.090 --> 00:04:37.363 و اونها رو به حقایق درونی خودمون، برگردان میکنیم. 00:04:38.839 --> 00:04:40.004 اتفاق مشابهی میفته، 00:04:40.028 --> 00:04:42.900 وقتی که به نسخه نقاشی شده اون داستان در غار نگاه میکنیم 00:04:44.241 --> 00:04:45.824 یا به کتابی در مورد شکار ماموت، 00:04:46.472 --> 00:04:47.706 بازیاش، 00:04:48.109 --> 00:04:49.295 برنامه رادیوییاش، 00:04:49.749 --> 00:04:50.914 نمایش تلویزیونیاش 00:04:51.582 --> 00:04:52.737 یا فیلم اون. 00:04:53.532 --> 00:04:57.264 همه این رسانهها چیزی رو نیاز دارن به نام «تعلیق سرگشتگی»، 00:04:57.288 --> 00:05:01.346 چون یک شکاف ترجمه کردن وجود داره بین واقعیت داستان 00:05:01.370 --> 00:05:04.046 و هوشیاری ما که به ترجمهی شفاهی داستان 00:05:04.046 --> 00:05:06.084 به واقعیت خودمون میپردازیم. 00:05:07.081 --> 00:05:11.157 من از کلمه «هوشیاری» به عنوان احساس واقعیتی که بوسیله حواس مون 00:05:11.181 --> 00:05:14.517 از جهان اطراف دریافت میکنیم استفاده میکنم. 00:05:16.580 --> 00:05:19.377 واقعیت مجازی فاصله این شکاف رو پر میکنه. 00:05:19.985 --> 00:05:24.198 حالا، شما با رییس قبیله در تندرا مشغول شکارین. 00:05:24.222 --> 00:05:26.576 یا خودتون پیشوای قبیله هستین. 00:05:26.600 --> 00:05:29.302 یا حتی شاید ماموت پشمالو هستین. 00:05:29.326 --> 00:05:30.961 (خنده حضار) 00:05:34.218 --> 00:05:35.830 پس خصوصیت وی.آر اینجاست. 00:05:36.726 --> 00:05:38.305 در بقیه رسانهها، 00:05:38.329 --> 00:05:40.599 هوشیاری شما رسانه رو تفسیر و ترجمه میکنه. 00:05:41.044 --> 00:05:45.214 در وی.آر هوشیاری شما همان رسانه است. 00:05:46.399 --> 00:05:48.833 پس ظرفیت وی.آر بسیار زیاده. 00:05:48.857 --> 00:05:50.531 اما الان کجاییم؟ 00:05:50.555 --> 00:05:53.141 این هنر الان در چه وضعیتی هست؟ 00:05:54.318 --> 00:05:55.468 خوب، 00:05:56.746 --> 00:05:57.935 ما اینجا هستیم. 00:05:58.724 --> 00:06:01.872 معادل اولین سال سینماییم. 00:06:01.896 --> 00:06:03.522 این فیلم «برادران لومیر» است 00:06:03.546 --> 00:06:06.905 که ظاهراً یک سینما پر از بیننده رو برای نجات جان شون فراری داده 00:06:06.929 --> 00:06:09.222 چون فکر کردن که یک قطار داره میاد سمت شون. 00:06:10.136 --> 00:06:13.412 مشابه این مرحله اولیه از این رسانه (سینما)، 00:06:13.436 --> 00:06:16.977 ما نیز در وی.آر باید از منظره روبرو عبور کنیم 00:06:17.001 --> 00:06:18.887 و وارد داستان سرایی بشیم. 00:06:18.911 --> 00:06:20.658 برای این رسانه دههها وقت لازمه 00:06:20.682 --> 00:06:23.340 تا زبانِ ارجح قصه گوییاش رو در قالب یک 00:06:23.364 --> 00:06:25.140 فیلم سینمایی پیدا کنه. 00:06:25.164 --> 00:06:28.518 امروزه در وی.آر، بیشتر داریم دستور زبان رو یاد میگیریم 00:06:28.542 --> 00:06:29.833 تا نوشتناش رو. 00:06:30.880 --> 00:06:34.431 ما سال گذشته در شرکت مون، Vrse، 15 فیلم ساختیم 00:06:34.455 --> 00:06:36.072 و چند چیز رو یاد گرفتهایم. 00:06:36.801 --> 00:06:40.116 فهمیدیم که راهی منحصر به فرد و مستقیم به درون حواس شما داریم، 00:06:40.140 --> 00:06:42.949 به احساسات شما، حتی به بدن شما. 00:06:43.317 --> 00:06:44.992 پس بذارین چیزهایی نشون تون بدم. 00:06:45.096 --> 00:06:46.994 به منظور این نسخهی نمایشی، ما 00:06:47.018 --> 00:06:50.083 میخوایم هر جهت ممکنی که رو می تونید نگاه کنید در نظر بگیریم، 00:06:50.107 --> 00:06:52.320 و اون رو به این مستطیل بزرگ منتقل کنیم. 00:06:53.083 --> 00:06:55.383 خیلی خوب، شروع میکنیم. 00:06:57.642 --> 00:07:01.687 پس، اول: حرکت دوربین در وی.آر خیلی مهمه. 00:07:01.687 --> 00:07:04.389 اگه اشتباه انجام بشه، در واقع بدحال تون میکنه. 00:07:04.930 --> 00:07:09.429 ولی فهمیدیم اگه دوربین رو با سرعتی ثابت در یک خط صاف حرکت بدین، 00:07:09.453 --> 00:07:11.670 در واقع می تونید از حرکت اشتباه، اجتناب کنین 00:07:11.694 --> 00:07:13.421 اولین روز در مدرسه فیلم، 00:07:13.445 --> 00:07:16.032 بهم گفتن قبل از اینکه قانونی رو بشکنی، 00:07:16.056 --> 00:07:17.814 باید تک تکِ اونها رو یاد بگیری 00:07:17.838 --> 00:07:20.012 ما تک تک قوانین رو یاد نگرفتیم. 00:07:20.036 --> 00:07:21.564 تقریباً هیچی هنوز یاد نگرفتیم، 00:07:21.588 --> 00:07:23.405 ولی حالا سعی داریم بشکونیم شون 00:07:23.429 --> 00:07:25.958 تا ببینیم چه جور کارهای خلاقانه ای میتونیم انجام بدیم. 00:07:25.982 --> 00:07:29.694 در این فیلمبرداری، جایی که داریم از زمین بلند میشیم، من بهش شتاب دادم. 00:07:29.718 --> 00:07:32.551 این کارو کردم چون میخواستم به شما یک احساس فیزیکی از 00:07:32.575 --> 00:07:33.958 اوج گرفتن رو منتقل کنم. 00:07:33.982 --> 00:07:36.475 در وی.آر من میتونم این حس رو بهتون بدم. 00:07:37.797 --> 00:07:41.871 (موسیقی) 00:07:43.882 --> 00:07:47.429 جای تعجب نیست که موسیقی هم در این رسانه، اهمیت زیادی داره. 00:07:47.842 --> 00:07:49.716 هدایت مون میکنه چه احساسی کنیم. 00:07:50.354 --> 00:07:53.499 در این پروژه که با «زاک ریکتر» از روزنامه نیویورک تایمز 00:07:53.499 --> 00:07:55.454 و دوست مون، «JR» ساختیم، 00:07:55.478 --> 00:07:57.363 شما رو درون یک هلیکوپتر بالا میبریم، 00:07:57.387 --> 00:08:01.325 و با وجود اینکه در حال پرواز در ۷۰۰ متری منهتن هستین، 00:08:01.349 --> 00:08:02.937 احساس ترسی نمی کنین. 00:08:02.961 --> 00:08:05.851 برای شخصیت جالب جِی.آر احساس پیروزی میکنین. 00:08:06.912 --> 00:08:08.641 موسیقی شما رو اونجا می بره. 00:08:08.641 --> 00:08:10.525 (موسیقی) 00:08:17.364 --> 00:08:18.971 بر خلاف باور عموم، 00:08:18.995 --> 00:08:21.661 در واقعیت مجازی «ترکیب بندی» هم هست، 00:08:21.685 --> 00:08:23.876 اما کاملاً با چیزی که در فیلمها هست فرق داره، 00:08:23.876 --> 00:08:25.495 اونجا شما یک قاب مستطیل دارین. 00:08:25.519 --> 00:08:28.471 اما حالا «ترکیب بندی» جایی است که هوشیاری و شعور شما هست 00:08:28.471 --> 00:08:30.542 و شیوه ای که جهان اطراف تون حرکت میکنه. 00:08:30.927 --> 00:08:34.291 در این فیلم، «موج بخشش»، که یک همکاری بود بین «Vrse»، 00:08:34.315 --> 00:08:37.224 سازمان ملل متحد، گابو آرورا، و عمران اسماعیل، 00:08:37.248 --> 00:08:40.490 ما همچنین شاهد تغییر نقشِ «نمای بسته» در واقعیت مجازی هستیم. 00:08:41.139 --> 00:08:45.352 نمای بسته در وی.آر یعنی شما واقعاً به یک نفر نزدیک هستین. 00:08:45.954 --> 00:08:48.597 این کار، شخصیت رو به درون فضای شخصی شما میاره، 00:08:48.621 --> 00:08:52.466 فضایی که معمولاً نگهش داشتیم برای کسانی که دوستشون داریم، 00:08:52.490 --> 00:08:55.660 و به دلیل احساس نزدیک بودنِ فیزیکی که بهش دارین، 00:08:55.684 --> 00:08:58.392 احساس نزدیکی عاطفی هم به اون شخصیت میکنین. 00:09:04.639 --> 00:09:08.978 کارگردانی در وی.آر مثل کارگردانی برای صفحات مستطیل نیست. 00:09:09.002 --> 00:09:12.086 کارگردانی وی.آر، بیشتر طراحی یک رقص از توجه بینندهها است. 00:09:12.864 --> 00:09:15.382 یک ابزاری که می تونیم باهاش توجه شما رو هدایت کنیم، 00:09:15.382 --> 00:09:17.085 اسمش هست «صدای فضایی » (سه بعدی) 00:09:17.085 --> 00:09:19.907 که میتونه یک صدا رو هرجایی جلو، چپ یا راست شما قرار بده، 00:09:19.931 --> 00:09:21.310 حتی پشت سرتون، 00:09:21.334 --> 00:09:24.330 و وقتی سر خودتون رو می چرخونید، صدا بر طبق شما خواهد چرخید. 00:09:24.354 --> 00:09:28.016 پس من میتونم ازش برای جلب توجه شما به جایی که می خوام ببینید استفاده کنم. 00:09:28.308 --> 00:09:30.810 دفعه بعد که صدای کسی رو از پشت شانه خودتون میشنوید، 00:09:30.810 --> 00:09:32.341 ممکنه بونو (خواننده راک) باشه. 00:09:32.341 --> 00:09:33.402 (خنده حضار) 00:09:38.539 --> 00:09:41.294 وی.آر به ما احساسِ بخشی از چیزی بودن رو میده. 00:09:42.459 --> 00:09:45.968 در بیشتر تاریخ بشریت، ما در واحدهای کوچک خانواده زندگی کردیم 00:09:45.992 --> 00:09:47.503 از درون غارها شروع کردیم، 00:09:47.527 --> 00:09:50.960 بعد وارد طوایف و قبایل شدیم، بعدش روستاها و شهرها، 00:09:50.984 --> 00:09:53.676 و حالا همه مون، شهروندانی جهانی هستیم. 00:09:54.211 --> 00:09:57.855 ولی من معتقدم که هنوز درمورد چیزهایی که برامون آشنا هستن. 00:09:57.855 --> 00:10:00.532 به مراقبت خیلی زیادی نیاز داریم. 00:10:01.325 --> 00:10:06.283 و وی.آر از هرجا و هرکسی بهتون احساس آشنا بودن میده. 00:10:06.307 --> 00:10:08.815 برای همینه که مثل یک ماشین همدلی کار میکنه. 00:10:08.839 --> 00:10:12.443 فیلم ما "ابرها بالای سیدرا" شما رو به یک اردوگاه پناهندگان سوری میبره، 00:10:12.443 --> 00:10:16.638 و به جای تماشای یک داستان در مورد افراد اونجا، 00:10:16.662 --> 00:10:20.485 حالا، این داستانی است درباره خودمون. درست همینجا. 00:10:22.336 --> 00:10:24.246 ولی از اینجا کجا بریم؟ 00:10:24.432 --> 00:10:26.623 نکته مهم اینه که همراه تمام رسانههای قبلی، 00:10:26.623 --> 00:10:29.613 قالب بندی به شکل زمان تولدش ثابت مونده. 00:10:30.142 --> 00:10:31.965 فیلم دارای دنباله ای از مستطیلها است، 00:10:31.965 --> 00:10:34.934 از «مویبریج» و اسبهایش تا به حال. (اولین فیلمبردار) 00:10:35.377 --> 00:10:36.927 قالب بندی هیچ تغییری نکرده. 00:10:37.654 --> 00:10:41.101 اما وی.آر به عنوان یک قالب بندی، یک رسانه، 00:10:42.370 --> 00:10:43.619 هنوز تکمیل نشده. 00:10:44.767 --> 00:10:47.966 وی.آر از سلولئید فیزیکی یا کاغذ یا امواج تلویزیونی استفاده نمیکنه. 00:10:47.990 --> 00:10:52.109 در واقع چیزی رو به کار میگیره که ما برای درک جهان استفاده میکنیم. 00:10:52.642 --> 00:10:56.545 ما از حواس شما به عنوان رنگهای روی بوم نقاشی استفاده میکنیم، 00:10:56.569 --> 00:10:58.061 اما فعلاً فقط ازدوتا حس. 00:10:59.653 --> 00:11:03.493 در نهایت، شاید شاهد به کار گیری تمام حواس انسانی مون باشیم، 00:11:03.517 --> 00:11:07.912 و واسطه ای خواهیم داشت تا داستان رو از هر مسیری که دلمون خواست زندگی کنیم. 00:11:08.575 --> 00:11:10.985 و در حال حاضر بهش میگیم واقعیت مجازی، 00:11:10.985 --> 00:11:14.379 ولی چه اتفاقی میفته وقتی وارد شبه واقعیتهایی از گذشته بشیم؟ 00:11:15.345 --> 00:11:16.775 اون وقت بهش چی باید بگیم؟ 00:11:17.413 --> 00:11:20.599 چی میشه اگه به جای اینکه یک رؤیا رو شفاهاً براتون تعریف کنم، 00:11:20.599 --> 00:11:23.137 بذارم توی اون رؤیا زندگی کنین؟ 00:11:23.860 --> 00:11:27.487 چی میشه اگه به جای اینکه فقط واقعیتهای روی زمین رو ببینید و درک کنین، 00:11:27.511 --> 00:11:31.937 بتونید روی امواج گرانشی در لبه یک سیاه چاله حرکت کنین، 00:11:31.961 --> 00:11:34.737 یا کهکشانها رو از اول خلق کنید، 00:11:34.761 --> 00:11:37.845 یا بدون استفاده از کلمات و فقط با استفاده از افکار خالص مون 00:11:37.869 --> 00:11:39.962 با هم ارتباط برقرار کنیم؟ 00:11:41.254 --> 00:11:43.485 این دیگه یک واقعیت مجازی نیست. 00:11:43.952 --> 00:11:46.528 و راستش خودم هم نمیدونم اسمش چی هست. 00:11:46.884 --> 00:11:49.466 اما امیدوارم شما ببینید که داریم به کجا میریم. 00:11:50.629 --> 00:11:54.571 اما من اینجا هستم، و رسانه ای رو بررسی عقلی میکنم که میگم تجربیه. 00:11:54.839 --> 00:11:56.475 پس بیاین تجربهاش کنیم. 00:11:56.845 --> 00:12:00.150 در دستهاتون، امیدوارم یه عدد سربند مقوایی داشته باشین. 00:12:01.143 --> 00:12:02.776 بیاین اصل نمایش رو شروع کنیم. 00:12:02.800 --> 00:12:05.333 دکمه پاور گوشی رو فشار بدین تا قفلش باز بشه. 00:12:06.145 --> 00:12:07.769 برای تماشاگران توی خونه، 00:12:07.793 --> 00:12:09.533 الان یه برگه نمایش میدیم with.in/ted 00:12:09.533 --> 00:12:13.143 تا نشون تون بدیم چطور این احساس رو خودتون، روی گوشی خودتون بارگذاری کنین، 00:12:13.143 --> 00:12:16.208 و حتی یک سربند مقوایی گوگل برای خودتون بخرین و امتحانش کنین. 00:12:17.275 --> 00:12:19.802 ما زمان بچگی با جعبههای مقوایی بازی میکردیم، 00:12:19.826 --> 00:12:24.410 و در بزرگسالی مون امیدوارم بتونیم همه با یکی کردن دوباره سرهامون با هم 00:12:24.434 --> 00:12:27.208 کمی از اون جرقه رو پیدا کنیم. 00:12:29.615 --> 00:12:31.044 به زودی در بزرگترین تماشای 00:12:31.068 --> 00:12:35.520 دسته جمعی وی.آر در تاریخ شرکت میکنید. 00:12:36.236 --> 00:12:39.854 و در اون سبکِ کلاسیک و محبوب قدیمی از سال پیش، 00:12:39.878 --> 00:12:42.109 همگی در دقیقاً یک زمان، با همدیگه 00:12:42.133 --> 00:12:44.130 یک چیز رو تماشا خواهیم کرد. 00:12:45.019 --> 00:12:46.442 امیدواریم کار کنه. 00:12:46.466 --> 00:12:48.871 شمارش معکوس به چند رسید؟ نمی تونم ببینم. 00:12:52.564 --> 00:12:59.482 حضار: ... ۹،۱۰،۱۱،۱۲،۱۳،۱۴،۱۵ 00:12:59.482 --> 00:13:06.446 ۱،۲،۳،۴،۵،۶،۷ 00:13:10.327 --> 00:13:14.155 (آواز پرندهها) 00:13:22.508 --> 00:13:25.168 (صدای موتور قطار) 00:13:33.261 --> 00:13:35.691 حضار: (وای) 00:13:51.285 --> 00:13:52.575 (ویدئو) جی.آر: بذارین بگم 00:13:52.599 --> 00:13:55.076 چطوری برای جلد مجله نیویورک تایمز فیلمبرداری کردم، 00:13:55.100 --> 00:13:57.194 «قدم زدن در نیویورک». 00:14:06.577 --> 00:14:09.987 فقط خودم رو به بیرون بالگرد بستم، 00:14:10.011 --> 00:14:14.255 و باید کاملاً عمودی میموندم که بگیرمش. 00:14:14.279 --> 00:14:15.851 و وقتی حسابی در ارتفاع بودم -- 00:14:15.851 --> 00:14:18.668 میدونید، با بودن باد، مجبور شدیم کارو چند بار تکرار کنیم -- 00:14:18.668 --> 00:14:20.316 بعد فیلمبرداری کردم. 00:14:27.598 --> 00:14:29.296 (ویدئو) صدای زن: خدایا، 00:14:29.900 --> 00:14:31.220 ما را از بدیها حفظ کن، 00:14:32.654 --> 00:14:33.865 چون که تو خدا 00:14:35.044 --> 00:14:36.231 و روشنی هستی. 00:14:41.824 --> 00:14:44.207 تو به ما جان بخشیدی و آنرا میگیری. 00:14:46.191 --> 00:14:47.771 هرچه تو بخواهی همان میشود. 00:14:48.941 --> 00:14:53.505 خواهش میکنم به همه کسانی که عزیزانشان را از دست دادهاند آرامش بده. 00:14:53.529 --> 00:14:55.272 کمک کن باز زندگی کنیم. 00:14:58.564 --> 00:15:01.683 (موسیقی) 00:15:17.066 --> 00:15:18.527 (فیلم) (صدای کودکان) 00:15:19.504 --> 00:15:24.169 صدای کودک: حالا تعداد بچههای «زاتاری» (کمپی در اردن) بیش از بزرگسالان شده. 00:15:29.924 --> 00:15:31.953 گاهی فکر میکنم 00:15:31.977 --> 00:15:34.411 ما بچهها رئیس اینجاییم. 00:15:39.410 --> 00:15:40.689 کریس میلک: چطور بود؟ 00:15:40.689 --> 00:15:44.334 (تشویق تماشاگران) 00:15:44.334 --> 00:15:47.477 این یه راه ارزون بود برای اینکه شما رو به ایستادن و تشویق واداره. 00:15:47.501 --> 00:15:50.309 الان کاری کردم همگی بایستین. می دونستم بعدش دست می زنین. 00:15:50.333 --> 00:15:51.974 (تشویق تماشاگران) 00:15:51.998 --> 00:15:55.817 من معتقدم هر کسی روی زمین چیزی که الان شما حس کردین رو 00:15:55.841 --> 00:15:57.421 باید تجربه کنه. 00:15:58.036 --> 00:16:01.203 به این ترتیب می تونیم دسته جمعی بهش شکلی بدهیم، 00:16:01.227 --> 00:16:03.001 نه به عنوان یک جایگاه رسانه فناوری 00:16:03.025 --> 00:16:04.800 بلکه به عنوان یه جایگاه انسانی. 00:16:05.498 --> 00:16:08.682 و به این منظور، در ماه نوامبر سال گذشته، 00:16:08.706 --> 00:16:11.992 نیویورک تایمز و «Vrse» یک پروژه وی.آر به نام «جابجا شده» ساختن. 00:16:12.016 --> 00:16:14.362 که با یک میلیون سربند «مقوایی گوگل» شروع شد 00:16:14.386 --> 00:16:17.859 که برای مشترکهای یکشنبهها (تعطیلات) شون ارسال شد. 00:16:17.883 --> 00:16:20.401 اما چیز جالبی در اون یکشنبه صبح اتفاق افتاد. 00:16:20.425 --> 00:16:21.867 کلی آدم که اسمشون در بین 00:16:21.867 --> 00:16:25.977 مشخصات مرسولهها نبود سربندها رو گرفتن. 00:16:26.001 --> 00:16:29.545 و ما شروع کردیم به دیدن این چیزها توی «اینستاگرام». 00:16:33.059 --> 00:16:34.239 به نظر آشناست؟ 00:16:36.252 --> 00:16:38.395 موسیقی من رو به راهی برای جستجوی چیزی 00:16:38.419 --> 00:16:41.412 کشوند که برای مدتی طولانی 00:16:41.412 --> 00:16:42.875 به نظر دست نیافتنی بود. 00:16:43.466 --> 00:16:47.437 حالا، میلیونها کودک در دوران کودکی شون درست 00:16:47.461 --> 00:16:49.202 همون تجربه سازنده رو داشتن 00:16:49.226 --> 00:16:51.530 که من در زمان خودم داشتم. 00:16:52.316 --> 00:16:54.499 فقط فکر کنم این یکی 00:16:54.499 --> 00:16:55.727 از اون بهتره. 00:16:56.358 --> 00:16:57.508 بذارین ببینیم 00:16:57.859 --> 00:16:59.009 که این اونها رو 00:16:59.573 --> 00:17:00.723 به کجا میکشه. 00:17:01.384 --> 00:17:02.535 سپاسگزارم. 00:17:02.559 --> 00:17:09.040 (تشویق تماشاگران)