1 00:00:02,134 --> 00:00:03,293 Όταν ήμουν παιδί, 2 00:00:03,317 --> 00:00:05,825 βίωσα κάτι τόσο δυνατό, 3 00:00:05,849 --> 00:00:08,923 που ξόδεψα το υπόλοιπο της ζωής μου να το ψάχνω 4 00:00:08,947 --> 00:00:10,459 σε όλα τα λάθος μέρη. 5 00:00:11,327 --> 00:00:14,100 Αυτό που βίωσα δεν ήταν εικονική πραγματικότητα. 6 00:00:14,633 --> 00:00:15,816 Ήταν η μουσική. 7 00:00:16,251 --> 00:00:18,807 Κι από εκεί ξεκινά η ιστορία. 8 00:00:19,797 --> 00:00:21,167 Αυτός είμαι εγώ, 9 00:00:21,191 --> 00:00:23,137 ακούγοντας το "White Album" των Beatles. 10 00:00:23,161 --> 00:00:25,213 Και η έκφραση στο πρόσωπό μου 11 00:00:25,213 --> 00:00:29,099 είναι το συναίσθημα που ψάχνω να βρω από τότε. 12 00:00:29,938 --> 00:00:32,524 Η μουσική πάει κατευθείαν στην συναισθηματική φλέβα, 13 00:00:32,548 --> 00:00:34,154 μέσα στο αίμα σας 14 00:00:34,178 --> 00:00:35,909 και απευθείας μέσα στην καρδιά. 15 00:00:36,157 --> 00:00:38,678 Βαθαίνει κάθε εμπειρία. 16 00:00:39,717 --> 00:00:40,883 Φιλαράκια; 17 00:00:41,454 --> 00:00:45,672 (Μουσική) 18 00:00:47,472 --> 00:00:49,624 Αυτός είναι ο καταπληκτικός ΜακΚένζι Στάμπερτ 19 00:00:49,648 --> 00:00:51,527 και ο Τζόσουα Ρόμαν. 20 00:00:51,551 --> 00:00:52,714 Μουσική -- 21 00:00:52,738 --> 00:00:53,932 (Χειροκρότημα) 22 00:00:53,956 --> 00:00:55,114 Ναι. 23 00:00:56,630 --> 00:01:00,455 Η μουσική κάνει τα πάντα να έχουν μεγαλύτερη συναισθηματική απήχηση. 24 00:01:01,229 --> 00:01:03,398 Ας δούμε πώς θα το κάνει σ' αυτή την ομιλία. 25 00:01:03,825 --> 00:01:06,253 Το σωστό κομμάτι μουσικής τη σωστή στιγμή 26 00:01:06,253 --> 00:01:09,108 γίνεται ένα μ' εμάς σε κυτταρικό επίπεδο. 27 00:01:09,382 --> 00:01:11,662 Όταν ακούω εκείνο το τραγούδι 28 00:01:12,502 --> 00:01:13,805 από 'κείνο το καλοκαίρι 29 00:01:14,488 --> 00:01:15,665 μ' εκείνο το κορίτσι, 30 00:01:16,480 --> 00:01:18,761 μεταφέρομαι αμέσως εκεί ξανά. 31 00:01:19,963 --> 00:01:21,130 Ε, Στέσι. 32 00:01:22,908 --> 00:01:26,186 Εδώ είναι ένα μέρος της ιστορίας όπου έγινα λίγο άπληστος. 33 00:01:26,210 --> 00:01:29,808 Σκέφτηκα ότι αν προσθέσω περισσότερα στρώματα πάνω στη μουσική, 34 00:01:30,394 --> 00:01:33,646 θα έκανα τα συναισθήματα ακόμα πιο δυνατά. 35 00:01:33,670 --> 00:01:36,824 Έτσι μπήκα στη σκηνοθεσία των βίντεοκλιπ. 36 00:01:37,432 --> 00:01:38,906 Κι ήταν έτσι. 37 00:01:42,429 --> 00:01:44,072 Αυτός είναι ο αδερφός μου, ο Τζεφ. 38 00:01:44,799 --> 00:01:46,121 Συγγνώμη γι' αυτό, Τζεφ. 39 00:01:46,145 --> 00:01:47,232 (Γέλια) 40 00:01:47,256 --> 00:01:49,693 Εδώ είμαι εγώ, έτσι για να πατσίσουμε. 41 00:01:50,682 --> 00:01:52,035 Απίστευτες κινήσεις. 42 00:01:52,444 --> 00:01:53,785 Έπρεπε να γίνω χορευτής. 43 00:01:53,809 --> 00:01:54,875 (Γέλια) 44 00:01:54,875 --> 00:01:56,417 Αυτά τα πειράματα αναπτύχθηκαν, 45 00:01:56,417 --> 00:01:59,785 και τελικά, άρχιζαν να μοιάζουν περισσότερο κάπως έτσι. 46 00:02:01,852 --> 00:02:04,486 Και στα δύο όμως ψάχνω για το ίδιο πράγμα, 47 00:02:04,486 --> 00:02:07,605 να συλλάβω το ακατόρθωτο. 48 00:02:08,192 --> 00:02:09,865 Αν και δεν τα καταφέρνω. 49 00:02:09,889 --> 00:02:13,718 Η πρόσθεση κινούμενων εικόνων έδωσε μια αφηγηματική διάσταση, ναι, 50 00:02:14,261 --> 00:02:16,785 αλλά ποτέ δεν εξισώθηκε με τη δύναμη 51 00:02:16,809 --> 00:02:19,753 που είχε η καθαρή μουσική από μόνη της. 52 00:02:20,565 --> 00:02:23,989 Δεν είναι τόσο σπουδαία διαπίστωση όταν έχεις αφιερώσει τη ζωή 53 00:02:23,989 --> 00:02:26,812 και την επαγγελματική σου καριέρα για να γίνεις σκηνοθέτης. 54 00:02:26,812 --> 00:02:29,273 Συνεχώς αναρωτιόμουν, αν είχα πάρει τον λάθος δρόμο. 55 00:02:30,353 --> 00:02:34,204 Έτσι σκέφτηκα αν μπορούσα να συμπεριλάβω περισσότερο εσάς, το κοινό, 56 00:02:34,228 --> 00:02:37,390 μπορεί να κατάφερνα ακόμα να σας κάνω να νιώσετε κάτι παραπάνω. 57 00:02:37,901 --> 00:02:41,086 Έτσι ο Άαρον Κόμπλιν κι εγώ αρχίσαμε να δοκιμάζουμε νέες τεχνολογίες 58 00:02:41,110 --> 00:02:44,248 που θα σας έβαζαν περισσότερο μέσα στο έργο, 59 00:02:44,272 --> 00:02:47,906 όπως το σπίτι των παιδικών σας χρόνων στο "The Wilderness Downtown", 60 00:02:48,750 --> 00:02:52,670 τα πορτραίτα που ζωγραφίσατε, στο "The Johny Cash Project", 61 00:02:53,581 --> 00:02:55,181 και τα διαδραστικά σας όνειρα 62 00:02:55,791 --> 00:02:57,578 στο "3 Dreams of Black". 63 00:02:59,469 --> 00:03:01,426 Προσπαθούσαμε να πάμε πέρα από την οθόνη, 64 00:03:01,450 --> 00:03:03,431 να συνδεθούμε πιο βαθιά 65 00:03:03,455 --> 00:03:06,022 με την καρδιά και τη φαντασία των ανθρώπων. 66 00:03:06,745 --> 00:03:08,311 Αλλά δεν ήταν αρκετό. 67 00:03:09,258 --> 00:03:14,257 Πάλι δεν είχε την ακατέργαστη πειραματική δύναμη της καθαρής μουσικής για μένα. 68 00:03:15,443 --> 00:03:17,504 Οπότε άρχισα να αναζητώ μια νέα τεχνολογία 69 00:03:17,528 --> 00:03:20,417 για την οποία είχα διαβάσει μόνο στην επιστημονική φαντασία. 70 00:03:20,826 --> 00:03:23,425 Και μετά από αναζήτηση ετών, βρήκα ένα πρότυπο. 71 00:03:23,871 --> 00:03:28,215 Ήταν ένα έργο του Νόνι ντε λα Πένια στο εργαστήριο του Μαρκ Μπόλας στο USC. 72 00:03:29,102 --> 00:03:32,360 Και όταν το δοκίμασα, ήξερα ότι το είχα βρει. 73 00:03:33,095 --> 00:03:34,827 Μπορούσα να γευτώ το ακατόρθωτο. 74 00:03:35,334 --> 00:03:37,374 Λεγόταν εικονική πραγματικότητα (ΕΠ). 75 00:03:38,047 --> 00:03:40,383 Αυτό ήταν πριν από πέντε χρόνια όταν το βρήκα. 76 00:03:41,530 --> 00:03:43,782 Και σήμερα είναι έτσι. 77 00:03:44,846 --> 00:03:48,751 Γρήγορα άρχισα να φτιάχνω πράγματα με αυτό το νέο μέσο, 78 00:03:48,775 --> 00:03:51,072 και μέσα απ' τη διαδικασία αυτή καταλάβαμε κάτι: 79 00:03:51,664 --> 00:03:55,081 ότι η ΕΠ θα παίξει έναν απίστευτα σημαντικό ρόλο 80 00:03:55,105 --> 00:03:57,030 στην ιστορία των μέσων. 81 00:03:57,681 --> 00:04:00,398 Στην πραγματικότητα θα είναι το τελευταίο. 82 00:04:01,390 --> 00:04:05,005 Το λέω αυτό γιατί είναι το πρώτο μέσο που κάνει πραγματικά το άλμα 83 00:04:05,029 --> 00:04:08,317 από την εσωτερίκευση της έκφρασης του συγγραφέα 84 00:04:08,341 --> 00:04:10,011 για μια εμπειρία, 85 00:04:10,035 --> 00:04:12,927 στο να τη βιώσουμε από πρώτο χέρι. 86 00:04:13,691 --> 00:04:16,065 Φαίνεστε μπερδεμένοι. Θα εξηγήσω. Μην ανησυχείτε. 87 00:04:16,065 --> 00:04:17,273 (Γέλια) 88 00:04:17,830 --> 00:04:21,020 Αν πάμε πίσω στην αρχή των μέσων, 89 00:04:21,044 --> 00:04:22,408 το πιο πιθανό είναι, 90 00:04:22,432 --> 00:04:25,558 ότι όλα ξεκινούν γύρω από μια φωτιά με μια καλή ιστορία. 91 00:04:25,986 --> 00:04:27,561 Ο αρχηγός της φυλής μας μιλάει 92 00:04:27,561 --> 00:04:31,354 για το πώς κυνήγησε το μαλλιαρό μαμούθ στην τούνδρα εκείνη τη μέρα. 93 00:04:32,069 --> 00:04:33,618 Ακούμε τα λόγια του 94 00:04:34,090 --> 00:04:37,843 και τα μεταφράζουμε σε δικές μας εσωτερικές αλήθειες. 95 00:04:38,839 --> 00:04:40,004 Το ίδιο συμβαίνει 96 00:04:40,028 --> 00:04:43,420 όταν κοιτάζουμε την εκδοχή της ιστορίας ως ζωγραφιές σπηλαίων, 97 00:04:44,241 --> 00:04:45,984 ως βιβλίο για το κυνήγι μαμούθ, 98 00:04:46,472 --> 00:04:47,706 ως θεατρικό έργο, 99 00:04:48,109 --> 00:04:49,295 ως ραδιοφωνική εκπομπή, 100 00:04:49,749 --> 00:04:50,914 ως τηλεοπτική εκπομπή 101 00:04:51,582 --> 00:04:52,897 ή ως ταινία. 102 00:04:53,532 --> 00:04:57,264 Όλα αυτά τα μέσα απαιτούν αυτό που ονομάζεται «υπέρβαση της δυσπιστίας» 103 00:04:57,288 --> 00:05:01,346 γιατί υπάρχει ένα μεταφραστικό κενό μεταξύ της πραγματικότητας της ιστορίας 104 00:05:01,370 --> 00:05:04,792 και της συνείδησής μας που ερμηνεύει την ιστορία 105 00:05:04,816 --> 00:05:06,224 στην δική μας πραγματικότητα. 106 00:05:07,081 --> 00:05:11,157 Χρησιμοποιώ τη λέξη «συνείδηση» ως την αίσθηση πραγματικότητας που παίρνουμε 107 00:05:11,181 --> 00:05:14,917 από τις αισθήσεις μας που βιώνουν τον κόσμο γύρω μας. 108 00:05:16,580 --> 00:05:19,597 Η εικονική πραγματικότητα γεφυρώνει αυτό το κενό. 109 00:05:19,985 --> 00:05:24,198 Τώρα βρίσκεστε στην τούνδρα και κυνηγάτε μαζί με τον αρχηγό της φυλής. 110 00:05:24,222 --> 00:05:26,576 Ή είστε εσείς ο αρχηγός της φυλής. 111 00:05:26,600 --> 00:05:29,652 Ή ίσως να είστε ακόμα και το μαλλιαρό μαμούθ. 112 00:05:29,652 --> 00:05:30,961 (Γέλια) 113 00:05:34,218 --> 00:05:36,150 Αυτό κάνει την ΕΠ ξεχωριστή. 114 00:05:36,726 --> 00:05:38,305 Σε όλα τα υπόλοιπα μέσα, 115 00:05:38,329 --> 00:05:40,709 η συνείδησή σας ερμηνεύει το μέσο. 116 00:05:41,044 --> 00:05:45,414 Στην ΕΠ, η συνείδησή σας είναι το μέσο. 117 00:05:46,399 --> 00:05:48,833 Οπότε οι δυνατότητες της ΕΠ είναι τεράστιες. 118 00:05:48,857 --> 00:05:50,531 Αλλά πού βρισκόμαστε τώρα; 119 00:05:50,555 --> 00:05:53,341 Ποια είναι η παρούσα φάση της τέχνης; 120 00:05:54,318 --> 00:05:55,468 Λοιπόν, 121 00:05:56,746 --> 00:05:57,935 είμαστε εδώ. 122 00:05:58,724 --> 00:06:01,872 Αναλογικά βρισκόμαστε στο πρώτο έτος του σινεμά. 123 00:06:01,896 --> 00:06:03,772 Αυτή είναι η ταινία των αδερφών Λουμιέρ 124 00:06:03,772 --> 00:06:06,905 που λέγεται ότι έκανε το κοινό μέσα στο σινεμά να τρέχει να σωθεί 125 00:06:06,929 --> 00:06:09,592 καθώς πίστευαν ότι ένα τρένο ερχόταν καταπάνω τους. 126 00:06:10,136 --> 00:06:13,412 Παρομοίως με αυτό το πρώτο στάδιο αυτού του μέσου, 127 00:06:13,436 --> 00:06:16,977 στην ΕΠ, πρέπει επίσης να πάμε πέρα απ' το θέαμα 128 00:06:17,001 --> 00:06:18,887 μέσα στην αφήγηση. 129 00:06:18,911 --> 00:06:20,658 Αυτό το μέσο χρειάστηκε δεκαετίες 130 00:06:20,682 --> 00:06:23,340 μέχρι να βρει την προτιμώμενη γλώσσα αφήγησης 131 00:06:23,364 --> 00:06:25,140 στη μορφή της ταινίας. 132 00:06:25,164 --> 00:06:28,518 Στην ΕΠ σήμερα, πιο πολύ μαθαίνουμε τη γραμματική 133 00:06:28,542 --> 00:06:30,103 πάρα τη γραφή της γλώσσας. 134 00:06:30,880 --> 00:06:34,431 Τον τελευταίο χρόνο κάναμε 15 ταινίες στην ΕΠ εταιρεία μας, την Vrse, 135 00:06:34,455 --> 00:06:36,342 και μάθαμε μερικά πράγματα. 136 00:06:36,801 --> 00:06:40,116 Βρήκαμε ότι έχουμε μια μοναδική, άμεση πορεία προς τις αισθήσεις σας, 137 00:06:40,140 --> 00:06:43,099 στα συναισθήματα σας, ακόμα και στο σώμα σας. 138 00:06:43,397 --> 00:06:45,592 Αφήστε με να σας δείξω μερικά πράγματα. 139 00:06:45,596 --> 00:06:47,334 Για τον σκοπό αυτής της παρουσίασης, 140 00:06:47,334 --> 00:06:50,083 θα πάμε προς κάθε κατεύθυνση που θα μπορούσατε να δείτε, 141 00:06:50,107 --> 00:06:52,520 και θα το εκτείνουμε σ' αυτό το τεράστιο ορθογώνιο. 142 00:06:53,083 --> 00:06:55,033 Ωραία, πάμε. 143 00:06:57,642 --> 00:07:01,923 Οπότε, πρώτα: η κίνηση της κάμερας είναι δύσκολη στην ΕΠ. 144 00:07:01,947 --> 00:07:04,289 Αν γίνει λάθος, μπορεί να σας φέρει αναγούλα. 145 00:07:04,959 --> 00:07:09,429 Βρήκαμε ότι αν κουνήσουμε την κάμερα σε σταθερή ταχύτητα σε ευθεία γραμμή, 146 00:07:09,453 --> 00:07:11,670 μπορούμε να την βγάλουμε καθαρή. 147 00:07:11,694 --> 00:07:13,641 Την πρώτη μέρα στη σχολή κινηματογράφου, 148 00:07:13,641 --> 00:07:16,032 μου είπαν ότι πρώτα πρέπει να μάθω κάθε κανόνα 149 00:07:16,056 --> 00:07:17,814 πριν να μπορέσω να σπάσω κάποιον. 150 00:07:17,838 --> 00:07:19,506 Δεν μάθαμε κάθε κανόνα. 151 00:07:19,506 --> 00:07:21,354 Δεν μάθαμε σχεδόν κανέναν κανόνα, 152 00:07:21,354 --> 00:07:23,235 αλλά προσπαθούσαμε ήδη να τους σπάσουμε 153 00:07:23,235 --> 00:07:26,048 για να δούμε τι δημιουργικό θα μπορούσαμε να καταφέρουμε. 154 00:07:26,048 --> 00:07:29,334 Σ' αυτή τη λήψη, ανεβαίνοντας απ' το έδαφος, πρόσθεσα επιτάχυνση. 155 00:07:29,334 --> 00:07:32,321 Το έκανα αυτό γιατί ήθελα να δώσω μια φυσική αίσθηση 156 00:07:32,321 --> 00:07:34,174 της απομάκρυνσης από το έδαφος. 157 00:07:34,174 --> 00:07:36,931 Στην ΕΠ, μπορώ να σας το δώσω αυτό. 158 00:07:37,797 --> 00:07:41,871 (Μουσική) 159 00:07:43,882 --> 00:07:47,429 Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η μουσική είναι σημαντική και σ' αυτό το μέσο. 160 00:07:47,842 --> 00:07:49,956 Μας οδηγεί στο πώς να νιώθουμε. 161 00:07:50,354 --> 00:07:52,779 Σε αυτό το έργο που κάναμε με τους New York Times, 162 00:07:52,779 --> 00:07:55,454 τον Ζακ Ρίχτερ και τον φίλο μας, Τζέι Αρ, 163 00:07:55,478 --> 00:07:57,363 σας βάζουμε σ' ένα ελικόπτερο, 164 00:07:57,387 --> 00:08:01,325 και παρόλο που πετάτε 700 μέτρα πάνω απ' το Μανχάταν, 165 00:08:01,349 --> 00:08:02,937 δεν νιώθετε φόβο. 166 00:08:02,961 --> 00:08:06,139 Νιώθετε περηφάνια για τον χαρακτήρα του Τζέι Αρ. 167 00:08:07,022 --> 00:08:08,611 Η μουσική σας οδηγεί εκεί. 168 00:08:08,611 --> 00:08:10,525 (Μουσική) 169 00:08:17,154 --> 00:08:18,945 Αντίθετα με την κοινή πεποίθηση, 170 00:08:18,945 --> 00:08:21,605 υπάρχει σύνθεση στην εικονική πραγματικότητα, 171 00:08:21,605 --> 00:08:23,626 αλλά στην ταινία είναι εντελώς διαφορετική, 172 00:08:23,626 --> 00:08:25,495 γιατί εκεί έχεις ένα ορθογώνιο πλάνο. 173 00:08:25,519 --> 00:08:28,031 Η σύνθεση είναι εκεί όπου η συνείδησή σας υπάρχει 174 00:08:28,055 --> 00:08:30,532 και στον τρόπο που ο κόσμος κινείται γύρω σας. 175 00:08:30,927 --> 00:08:34,291 Στην ταινία, "Waves of Grace", η οποία ήταν συνεργασία μεταξύ της Vrse, 176 00:08:34,315 --> 00:08:37,224 των Ηνωμένων Εθνών, του Γκάμπο Αρόρα, και του Ιμράν Ισμαήλ, 177 00:08:37,248 --> 00:08:40,490 βλέπουμε επίσης τον καθοριστικό ρόλο του κοντινού πλάνου στην ΕΠ. 178 00:08:41,139 --> 00:08:45,352 Κοντινό στην ΕΠ σημαίνει ότι πραγματικά πλησιάζεις κάποιον. 179 00:08:45,954 --> 00:08:48,597 Φέρνει αυτόν τον χαρακτήρα μέσα στον προσωπικό σας χώρο, 180 00:08:48,621 --> 00:08:52,466 έναν χώρο που συνήθως κρατάμε για τους ανθρώπους που αγαπάμε. 181 00:08:52,490 --> 00:08:55,660 Και νιώθετε μια συναισθηματική εγγύτητα με τον χαρακτήρα 182 00:08:55,684 --> 00:08:59,402 επειδή το νιώθετε ως σωματική εγγύτητα. 183 00:09:04,639 --> 00:09:08,978 Η σκηνοθεσία της ΕΠ δεν είναι σαν να σκηνοθετείς για το ορθογώνιο. 184 00:09:09,002 --> 00:09:12,086 Είναι περισσότερο σαν χορογραφία της προσοχής του θεατή. 185 00:09:12,144 --> 00:09:15,352 Ένα εργαλείο που χρησιμοποιούμε για να καθοδηγήσουμε την προσοχή σας 186 00:09:15,352 --> 00:09:16,915 ονομάζεται «χωροποιημένος ήχος». 187 00:09:16,939 --> 00:09:19,907 Μπορώ να βάλω ήχο παντού μπροστά σας, αριστερά ή δεξιά, 188 00:09:19,931 --> 00:09:21,310 ακόμη και πίσω σας, 189 00:09:21,334 --> 00:09:24,330 κι όταν γυρίζετε το κεφάλι σας, ο ήχος θα περιστρέφεται ανάλογα. 190 00:09:24,354 --> 00:09:27,856 Μπορώ να το χρησιμοποιήσω για να κατευθύνω την προσοχή σας εκεί που θέλω. 191 00:09:28,078 --> 00:09:30,956 Την άλλη φορά που θ' ακούσετε κάποιον να τραγουδάει πίσω σας, 192 00:09:30,956 --> 00:09:32,171 μπορεί να είναι ο Μπόνο. 193 00:09:32,195 --> 00:09:34,412 (Γέλια) 194 00:09:38,539 --> 00:09:41,674 Με την ΕΠ νιώθουμε ότι είμαστε μέρος κάποιου πράγματος. 195 00:09:42,239 --> 00:09:45,968 Κατά κύριο λόγο στην ανθρώπινη ιστορία, ζήσαμε σε μικρές οικογενειακές μονάδες. 196 00:09:45,992 --> 00:09:47,503 Ξεκινήσαμε στις σπηλιές, 197 00:09:47,527 --> 00:09:50,960 μετά πήγαμε στις φυλές, μετά στα χωριά και στις πόλεις, 198 00:09:50,984 --> 00:09:53,836 και τώρα είμαστε όλοι πολίτες του κόσμου. 199 00:09:54,211 --> 00:09:58,011 Αλλά πιστεύω πως είμαστε ακόμα προγραμματισμένοι να νοιαζόμαστε πιο πολύ 200 00:09:58,035 --> 00:10:00,532 για τα πράγματα που είναι κοντά μας. 201 00:10:01,325 --> 00:10:06,283 Και η ΕΠ κάνει όλα και όλους να δίνουν την αίσθηση ότι είναι κοντά μας. 202 00:10:06,307 --> 00:10:08,815 Γι' αυτό λειτουργεί και ως μηχανή ενσυναίσθησης. 203 00:10:08,839 --> 00:10:12,233 Η ταινία "Clouds Over Sindra", σας πάει σε καταυλισμό Σύριων προσφύγων, 204 00:10:12,233 --> 00:10:16,638 και αντί να παρακολουθήσετε μια ιστορία ανθρώπων εκεί, 205 00:10:16,662 --> 00:10:20,785 είναι πλέον μια ιστορία για εμάς, εδώ. 206 00:10:22,386 --> 00:10:24,106 Αλλά πού πηγαίνουμε από εδώ; 207 00:10:24,432 --> 00:10:26,889 Το δύσκολο είναι ότι με όλα τα προηγούμενα μέσα, 208 00:10:26,913 --> 00:10:29,703 η φόρμα είναι καθορισμένη εν τη γενέσει της. 209 00:10:30,182 --> 00:10:32,071 Η ταινία είναι μια σεκάνς ορθογωνιών, 210 00:10:32,095 --> 00:10:34,934 από τον Μόιμπριτζ και τα άλογα του έως σήμερα. 211 00:10:35,377 --> 00:10:37,107 Η φόρμα δεν άλλαξε ποτέ. 212 00:10:37,654 --> 00:10:41,351 Αλλά η ΕΠ ως φόρμα, ως μέσο, 213 00:10:42,370 --> 00:10:44,079 δεν είναι ακόμα ολοκληρωμένο. 214 00:10:44,767 --> 00:10:47,966 Δεν χρησιμοποιεί υλικό σελιλόιντ, ή χαρτί ή τηλεοπτικά σήματα. 215 00:10:47,990 --> 00:10:52,159 Αλλά χειρίζεται αυτά που χρησιμοποιούμε για να κατανοήσουμε τον κόσμο. 216 00:10:52,642 --> 00:10:56,545 Χρησιμοποιούμε τις αισθήσεις σας ως χρώματα στον καμβά, 217 00:10:56,569 --> 00:10:58,711 αλλά μόνο δύο προς το παρόν. 218 00:10:59,653 --> 00:11:03,493 Τελικά, θα δούμε αν θα εμπλέξουμε όλες τις ανθρώπινες αισθήσεις μας, 219 00:11:03,517 --> 00:11:08,182 και θα μπορούμε να παρέμβουμε στην ιστορία προς όποια κατεύθυνση επιλέξουμε. 220 00:11:08,575 --> 00:11:11,031 Και τώρα το ονομάζουμε εικονική πραγματικότητα, 221 00:11:11,055 --> 00:11:14,579 αλλά τι θα γίνει αν ξεπεράσουμε τις προσομοιωμένες πραγματικότητες; 222 00:11:15,345 --> 00:11:17,015 Πώς θα το ονομάσουμε τότε; 223 00:11:17,503 --> 00:11:20,339 Αν αντί να σας πω προφορικά ένα όνειρο, 224 00:11:20,363 --> 00:11:23,437 να σας αφήσω να ζήσετε μέσα σ' αυτό το όνειρο; 225 00:11:23,860 --> 00:11:27,487 Αν αντί να βιώσετε την επίσκεψη μιας πραγματικότητας στην Γη, 226 00:11:27,511 --> 00:11:31,937 να μπορείτε να ταξιδέψετε πάνω σε βαρυτικά κύματα στο χείλος μιας μαύρης τρύπας, 227 00:11:31,961 --> 00:11:34,737 ή να δημιουργήσετε γαλαξίες από το μηδέν, 228 00:11:34,761 --> 00:11:37,845 ή να επικοινωνήσετε ο ένας με τον άλλον χωρίς λέξεις 229 00:11:37,869 --> 00:11:40,192 αλλά μόνο τις ακατέργαστες σκέψεις μας; 230 00:11:41,254 --> 00:11:43,335 Αυτό δεν είναι πια εικονική πραγματικότητα. 231 00:11:44,052 --> 00:11:46,558 Και ειλικρινά δεν ξέρω πώς ονομάζεται. 232 00:11:46,884 --> 00:11:49,576 Αλλά ελπίζω να καταλαβαίνετε πού πηγαίνουμε. 233 00:11:50,629 --> 00:11:54,581 Αλλά είμαι εδώ, να διανοητικοποιώ ένα μέσο που λέω ότι είναι βιωματικό. 234 00:11:54,839 --> 00:11:56,265 Οπότε ας το βιώσουμε. 235 00:11:56,845 --> 00:12:00,040 Στα χέρια σας, κρατάτε ένα χαρτόκουτο. 236 00:12:01,143 --> 00:12:02,776 Ας ανοίξουμε το καπάκι. 237 00:12:02,800 --> 00:12:05,873 Πατήστε το κουμπί ενεργοποίησης για να ξεκλειδώσετε το τηλέφωνο. 238 00:12:06,005 --> 00:12:07,769 Γι' αυτούς που βλέπουν από το σπίτι, 239 00:12:07,793 --> 00:12:09,629 θα βάλουμε τώρα μια κάρτα 240 00:12:09,653 --> 00:12:13,153 για να σας δείξουμε πώς θα κατεβάσετε αυτή την εμπειρία στο τηλέφωνο σας, 241 00:12:13,153 --> 00:12:16,208 ακόμα και να πάρετε ένα Google Cardboard για να το δοκιμάσετε. 242 00:12:17,275 --> 00:12:19,802 Παίζαμε με χαρτόκουτα ως παιδιά, 243 00:12:19,826 --> 00:12:24,410 και ως ενήλικες, ελπίζω να μπορούμε να βρούμε λίγο από εκείνο το ακατόρθωτο 244 00:12:24,434 --> 00:12:27,998 χώνοντας το κεφάλι μας μέσα σ' ένα χαρτόκουτο ξανά. 245 00:12:29,615 --> 00:12:31,044 Σε λίγο θα συμμετάσχετε 246 00:12:31,068 --> 00:12:35,520 στη μεγαλύτερη συλλογική τηλεθέαση εικονικής πραγματικότητας στην ιστορία. 247 00:12:36,236 --> 00:12:39,854 Και μ' εκείνο το κλασσικό παλιομοδίτικο στυλ του παρελθόντος, 248 00:12:39,878 --> 00:12:42,109 πρόκειται να παρακολουθήσουμε όλοι κάτι 249 00:12:42,133 --> 00:12:44,450 την ίδια ακριβώς στιγμή, μαζί. 250 00:12:45,019 --> 00:12:46,442 Ας ελπίσουμε ότι θα πετύχει. 251 00:12:46,466 --> 00:12:49,071 Τι δείχνει η αντίστροφη μέτρηση; Δεν βλέπω. 252 00:12:52,564 --> 00:12:59,558 Κοινό: ... 15, 14, 13, 12, 11, 10, 9, 253 00:12:59,582 --> 00:13:06,446 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1 254 00:13:10,327 --> 00:13:14,155 (Πουλιά κελαηδούν) 255 00:13:22,508 --> 00:13:25,168 (Μηχανή τρένου) 256 00:13:33,351 --> 00:13:35,351 Κοινό: (Τσιρίδες) 257 00:13:51,285 --> 00:13:52,605 (Βίντεο) Τζέι Αρ: Θα σας πω 258 00:13:52,605 --> 00:13:55,126 πώς τράβηξα το εξώφυλλο του New York Times Magazine, 259 00:13:55,126 --> 00:13:57,344 με θέμα «Περπατώντας στη Νέα Υόρκη». 260 00:14:06,577 --> 00:14:09,987 Απλά δέθηκα κι έγειρα έξω απ' το ελικόπτερο, 261 00:14:10,011 --> 00:14:14,255 κι έπρεπε να είμαι τελείως κάθετος έτσι ώστε να μπορέσω να τo τραβήξω. 262 00:14:14,279 --> 00:14:15,897 Και όταν ήμουν εντελώς από πάνω 263 00:14:15,921 --> 00:14:18,938 -ξέρετε, με τον άνεμο, έπρεπε να το ξανακάνουμε μερικές φορές- 264 00:14:18,938 --> 00:14:21,186 και μετά συνέχιζα να τραβάω. 265 00:14:27,598 --> 00:14:29,536 (Βίντεο) Γυναικεία φωνή: Ω Κύριε, 266 00:14:29,900 --> 00:14:31,720 προστάτεψέ μας από το κακό, 267 00:14:32,654 --> 00:14:34,235 αφού είσαι ο Κύριος, 268 00:14:35,044 --> 00:14:36,231 το Φως. 269 00:14:41,824 --> 00:14:44,697 Εσύ που μας έδωσες ζωή την πήρες πίσω. 270 00:14:46,191 --> 00:14:48,061 Ας γίνει το θέλημά Σου. 271 00:14:48,941 --> 00:14:53,505 Σε παρακαλώ φέρε την γαλήνη στους πολλούς που έχουν χάσει τους αγαπημένους τους. 272 00:14:53,529 --> 00:14:55,782 Βοήθησέ μας να ζήσουμε ξανά. 273 00:14:58,564 --> 00:15:01,683 (Μουσική) 274 00:15:17,066 --> 00:15:18,527 (Βίντεο) (Φωνές παιδιών) 275 00:15:19,504 --> 00:15:23,959 Παιδική φωνή: Στο Ζατάρι υπάρχουν περισσότερα παιδιά παρά ενήλικες. 276 00:15:29,924 --> 00:15:31,953 Καμιά φορά σκέφτομαι 277 00:15:31,977 --> 00:15:34,831 ότι εμείς έχουμε τον έλεγχο. 278 00:15:39,410 --> 00:15:40,785 Κρις Μιλκ: Πώς ήταν; 279 00:15:40,809 --> 00:15:44,258 (Χειροκρότημα) 280 00:15:44,258 --> 00:15:47,537 Αυτός ήταν ένας φτηνός τρόπος για να κάνετε μια ενθουσιώδη επευφημία. 281 00:15:47,537 --> 00:15:51,059 Αφού σας έκανα όλους να σηκωθείτε, ήξερα ότι θα χειροκροτήσετε στο τέλος. 282 00:15:51,059 --> 00:15:51,974 (Χειροκρότημα) 283 00:15:51,998 --> 00:15:55,817 Πιστεύω ότι όλοι στη Γη πρέπει να βιώσουν 284 00:15:55,841 --> 00:15:57,621 αυτό που μόλις βιώσατε εσείς. 285 00:15:58,036 --> 00:16:01,203 Έτσι μπορούμε συλλογικά ν' αρχίσουμε να το μορφοποιούμε, 286 00:16:01,227 --> 00:16:03,001 όχι ως τεχνολογική πλατφόρμα 287 00:16:03,025 --> 00:16:04,900 αλλά ως πλατφόρμα ανθρωπιάς. 288 00:16:05,498 --> 00:16:08,682 Και γι' αυτό τον σκοπό, πέρυσι τον Νοέμβριο, 289 00:16:08,706 --> 00:16:11,992 οι NY Times και η Vrse έκαναν ένα έργο ΕΠ που λέγεται "The Displaced". 290 00:16:12,016 --> 00:16:14,362 Παρουσιάστηκε με ένα εκατομμύριο Google Cardboards 291 00:16:14,386 --> 00:16:17,859 που στάλθηκαν σε κάθε συνδρομητή μαζί με την εφημερίδα του. 292 00:16:17,883 --> 00:16:20,541 Αλλά κάτι περίεργο έγινε εκείνο το κυριακάτικο πρωινό. 293 00:16:20,541 --> 00:16:21,747 Πολλοί άνθρωποι νόμιζαν 294 00:16:21,771 --> 00:16:25,977 ότι δεν ήταν οι προγραμματισμένοι αποδέκτες του διαφημιστικού. 295 00:16:26,001 --> 00:16:30,255 Κι αρχίσαμε να το βλέπουμε αυτό παντού στο Instagram. 296 00:16:33,059 --> 00:16:34,639 Σας φαίνεται γνωστό; 297 00:16:36,252 --> 00:16:38,395 Η μουσική με οδήγησε σ' έναν δρόμο 298 00:16:38,419 --> 00:16:41,468 αναζήτησης αυτού που φαινόταν άπιαστο 299 00:16:41,492 --> 00:16:42,985 για πάρα πολύ καιρό. 300 00:16:43,466 --> 00:16:47,437 Τώρα, εκατομμύρια παιδιά μόλις είχαν την ίδια αναπτυξιακή εμπειρία 301 00:16:47,461 --> 00:16:49,202 στην παιδική ηλικία 302 00:16:49,226 --> 00:16:51,530 που είχα κι εγώ. 303 00:16:52,316 --> 00:16:54,545 Μόνο που πιστεύω ότι αυτό 304 00:16:54,569 --> 00:16:55,727 την ξεπερνά. 305 00:16:56,358 --> 00:16:57,508 Ας δούμε 306 00:16:57,859 --> 00:16:59,009 πού αυτό 307 00:16:59,573 --> 00:17:00,723 θα τους οδηγήσει. 308 00:17:01,384 --> 00:17:02,535 Σας ευχαριστώ. 309 00:17:02,559 --> 00:17:05,811 (Χειροκρότημα)