Ontwaken
is de volgende natuurlijke fase
in de ontwikkeling van de mens.
Ontwaken is het herkennen van
wat wij in essentie zijn.
Het is geen vreemde,
mystieke religieuze ervaring die
slechts voor sommigen
is weggelegd.
Het is voor beschikbaar voor iedereen.
Wat wij in wezen zijn is al
volledig wakker, volledig bewust.
En het is volkomen grenzeloos.
Wie je werkelijk bent is veel dichterbij
dan wie je denkt dat je bent.
Bewustzijn
is de ultieme realiteit van het universum.
De volgende stap voor de wetenschap is
te zeggen dat bewustzijn fundamenteel is.
Wat is ontwaken eigenlijk?
Kan iemand mij dat uitleggen?
Wat is ontwaken?
Of je het nu het Ware Zelf,
het onmetelijke zelf of "niet zelf" noemt
Boeddha natuur,
Tao of Christus Bewustzijn,
het maakt echt niets uit.
In deze film wordt het bewustzijn genoemd.
Bewustzijn
is geen eigendom van enigerlei religie.
Ontwaken of Zelfrealisatie
is als het wakker worden uit een droom.
De droom van jouw personage
in het theaterstuk van het leven.
Het is door onze personages,
dat we de wereld ervaren
in al haar schoonheid en lelijkheid.
Deze ervaring van leven en dood
noemen we dualiteit.
Heen en weer gaan we, gefixeerd op de
gedachten en sensaties
van onze personages.
Goed en slecht.
Oorlog en vrede.
Licht en donker.
Geboorte en dood.
Totdat we wakker worden
en erachter
komen dat we niet het personage zijn.
In deze film nodigen we je uit
om rechtstreeks je ware aard te ervaren.
Om direct te ontdekken,
niet intellectueel...
Wie ben je?
We zullen deze uitnodiging herhalen
op verschillende manieren.
Laat bij het onderzoeken naar wie je bent
alles precies zoals het is.
Probeer niet de geest te sturen om iets
te laten gebeuren
of een antwoord te vinden
op het niveau van de geest.
Maar probeer anderzijds ook niet de geest
weg te duwen.
Wees eenvoudigweg bereid te ervaren
wie je bent.
Laat de geest een "ik weet het niet geest"
zijn.
Ontwaken is het antwoord op alle
problemen in de wereld op elk niveau.
Alle problemen in de wereld komen voort
uit een waanidee.
De fundamentele verwarring van de geest.
En dat is de illusie dat ik dit
beperkte personage ben.
Wanneer we leven vanuit een beperkt,
afgescheiden zelf,
is er altijd een soort van voortdurende
ontevredenheid.
Het kan grote ontevredenheid zijn zoals
een trauma,
of het kan gewoon een
achtergrondgevoel zijn...
"Iets klopt er niet.
Er is iets fout. Ik mis iets."
Zelfs als ik wat plezier ervaar,
zelfs als ik iets bereik in de wereld,
zelfs als ik een goede relatie heb,
als ik even stil sta,
heb ik dat ontevreden gevoel alsof ik
geïsoleerd of ergens van afgesneden ben.
Dus dit gevoel, dat de meeste mensen
lijken te hebben, kan ons motiveren
om te ontwaken uit dat kleine,
afgescheiden zelf
waarvan de aard een soort verlatingsangst
is.
Dit beperkte personage heeft de neiging
om te grijpen wat het wil.
Het is slechts een verzameling
van geconditioneerde patronen
van verlangen naar wat het wil
en wegduwen van wat het niet wil.
Het is het eindeloze proces
van het plezier principe,
jagen op plezier en
het vermijden van pijn.
En als wij geloven dat we dit personage,
dit geconditioneerde patroon zijn,
zullen we lijden, en leed veroorzaken
in de wereld.
De wereld wordt een afspiegeling van
dat ego gedreven bewustzijn.
Het voordeel van ontwaken is
dat je minder lijdt
en dat de mensen om je heen minder lijden.
Ik twijfel er niet aan dat
mijn aanvankelijke verbinding
met mijn begrip van God een ontwaken
in mijn leven was,
het grootste ontwaken
dat ik ooit heb ervaren.
Het was alsof ik 50 jaar had geslapen.
Rondgelopen als een robot, de dingen
aan het doen die me geleerd waren
vanaf dat ik een jonge man was.
Ik had de formule onder de knie:
pak het meisje, de auto, de baan,
koop het huis, ga trouwen.
Een formule waarvan ik dacht
dat het zou werken
totdat ik ongeveer 53 jaar oud was.
En ik realiseerde me dat hoewel ik
de meeste van die dingen had gedaan
en tot op zekere hoogte
professioneel succesvol was,
ik tot de ontdekking kwam dat niks daarvan
ertoe deed.
Ik werd wakker rond mijn 53ste om me te
realiseren dat
niets ervan ertoe deed.
Ik was geschokt toen ik ontdekte
hoe weinig dit eigenlijk betekende
hoe zinloos het allemaal was.
Als je ophoudt het script te volgen
dat uitgeschreven is voor jouw personage.
Het verhaal dat je geërfd hebt van
ouders, samenleving
en biologische conditionering,
dan zullen nieuwe dimensies zich openen
in het spel.
Het pad opent zich,
maar het is geen pad om een bepaalde
bestemming te bereiken.
Het is het padloze pad,
een ontdoen van illusies om precies te
arriveren
waar je bent in het nu.
Mijn naam is Rupert Spira.
Ik spreek over het essentiële
non-duale begrip dat ten grondslag ligt
aan alle grote religieuze
en spirituele tradities.
En ik schrijf en leid begeleide meditaties
en voer gesprekken
die tot doel hebben te leiden
tot een ervaringsgerichte herkenning
van dit begrip.
Weet dat
de vrede en het geluk
waar wij allen bovenal naar verlangen,
per definitie nooit gevonden
kan worden in
objectieve ervaring.
Het kan nooit ontleend worden aan
objecten, substanties,
activiteiten en relaties.
En ik zou willen voorstellen
om dat duidelijk te begrijpen
en niet de rest van je leven
door te brengen met het zoeken
naar vervulling waar die niet
gevonden kan worden.
Iedereen die naar deze film kijkt, doet
dit juist omdat ze hebben begrepen
of op zijn minst aanvoelden
dat de vrede en het geluk waarnaar
ze verlangen niet gevonden kan worden
in objectieve ervaring
en zijn begonnen aan de zoektocht
naar hun ware natuur.
Dat is het belangrijkste onderzoek
dat men kan doen,
en het is het onderzoek
waarvan ons geluk afhangt.
De grootste vraag van mijn leven,
uiteraard, waarvan ik geloof
dat het de vraag is die de meeste mensen
zich vroeg of laat gaan stellen is:
"Wat heeft het eigenlijk voor zin?"
"Wat is de zin van het leven?"
Tot mijn verbazing kreeg ik te horen
dat het doel van het leven
niets te maken had met iets
wat ik aan het doen was.
Het ging niet om mijn baan.
Het had niets met mijn carrière te maken.
Het ging om bijna niets
in mijn fysieke leven.
Dat waren slechts aspecten maar
niet de zin van mijn leven.
Ik ben gaan begrijpen dat het doel
van mijn leven was
dat ik mijn ware identiteit
moest ervaren,
uiten, demonstreren en vervullen.
Wie ik werkelijk ben.
Ik denk dat de grootste vraag
waarmee de meeste mensen
worden geconfronteerd,
een vraag is die bijna niemand zichzelf
ooit stelt of beantwoordt.
In mijn optiek is de grootste vraag
van het leven: wie ben ik?
Wie ben ik?
Ben ik eenvoudigweg een fysieke entiteit
zoals een vogel in de lucht of een
vis in de zee?
Je weet wel, misschien meer geraffineerd,
maar gewoon een fysieke entiteit.
Ik werd geboren, ik leef, ik sterf.
En dat is alles.
Of zou het misschien kunnen
dat ik meer ben dan dat?
Is het mogelijk dat ik een spiritueel
wezen ben
die een fysieke ervaring heeft?
Iedere ervaring in je leven
bracht je bij deze ene
universele vraag.
Wie ben je?
Zoek niet naar het antwoord met
het denken.
Laat alles precies zo zijn als het is.
Wie is het die zich gewaar is
van de geest?
Voel alles wat zich aandient.
Wie is het die zich gewaar
is van deze gevoelens?
Heb een totale ervaring van alles
wat er opkomt
als gevolg van je vraag.
Ik ben Donald Hoffman en ik ben
emeritus hoogleraar
cognitieve wetenschappen
aan de Universiteit van Californië in Irvine.
Mijn werk was studenten onderwijzen,
hoewel ik nu emeritus ben,
dus ik geef geen les meer. Ik doe
nu onderzoek.
Ik doe onderzoek naar bewustzijn,
wiskundige modellen
van bewustzijn, en hoe
fysica en ruimtetijd kunnen ontstaan uit
een bewustzijnstheorie die volledig
wiskundig nauwkeurig is.
Mijn eigen reis is zowel
spiritueel als wetenschappelijk
geweest.
Mijn vader was een dominee, een
fundamentalistisch christelijke predikant.
Dus dat kreeg ik mee op zondagen
en ik kreeg wetenschap op school
en die twee conflicteerden uiteraard.
De verhalen die ik te horen kreeg
waren tegenstrijdig.
En dus besefte ik als tiener dat ik
dingen zelf moest uitzoeken.
En ik besloot dat de vraag
die ik wilde beantwoorden was:
zijn we machines?
Zijn mensen slechts machines of niet?
Ik bedoel, fysiek gezien, zijn we
gewoon machines.
Vanuit spiritueel standpunt niet.
Het was niet exact genoeg om te
bepalen wat we zijn.
En dus besloot ik wetenschappelijk de
vraag te stellen: zijn we slechts
machines?
En ik dacht dat de beste manier om dat
te doen zou zijn om AI te bestuderen.
En dus ging ik naar MIT
en bestudeerde AI in het laboratorium
voor artificiële intelligentie, en op de
afdeling hersenen en cognitieve
wetenschappen, onderzocht ik ook de
menselijke kant van de dingen,
want ik wilde
beiden onderzoeken.
Ik wilde weten wat machines kunnen
doen en wat er eventueel uniek is
aan de mens en menselijke neurowetenschap.
Om te verifiëren of de spirituele
tradities het juist hebben,
dus zijn we meer dan slechts machines
of klopt het het fysicalistische,
wetenschappelijke standpunt.
Zijn we maar machines.
En is bewustzijn maar
een bijproduct
van hersenactiviteit.
Het wetenschappelijk materialistische
paradigma dat de vorige eeuw heeft
gedomineerd, ontkent het bestaan van
alles voorbij het fysieke,
alles dat niet
geverifieerd kan worden door een
wetenschappelijke methode.
Wetenschap is een impasse.
Het komt niet voorbij de paradox die
fundamenteel is voor kwantumfysica,
waardoor het oog in oog kwam te staan
met de waarnemer,
met bewustzijn zelf.
Evenzo functioneren religies
grotendeels alleen op het
niveau van overtuiging.
Ze hebben hun oorspronkelijke doel
verloren - het leiden naar de directe
ervaring van waarheid
van wie wij werkelijk zijn.
De kloof tussen wetenschap
en spiritualiteit
heeft beide verarmd.
Religies en spirituele systemen hebben
dringend behoefte aan rigoreuze methoden,
die aantoonbaar voorwaarden scheppen voor
ontwaken.