1
00:00:07,440 --> 00:00:12,380
[Andrea Zittel: Kunst & Design]

2
00:00:22,902 --> 00:00:24,490
Joshua Tree heeft iets unieks;

3
00:00:24,490 --> 00:00:27,250
twee-en-half uur afstand van Los Angeles

4
00:00:27,250 --> 00:00:29,760
en 't grenst direct aan de open woestijn.

5
00:00:29,760 --> 00:00:31,680
Dus als je verder naar het oosten rijdt

6
00:00:31,680 --> 00:00:34,090
breekt het landschap volledig open.

7
00:00:34,090 --> 00:00:38,369
En iedereen hier 
komt ergens anders vandaan.

8
00:00:39,479 --> 00:00:42,579
Ik ben al veertien jaar in Joshua Tree.

9
00:00:44,370 --> 00:00:48,800
Ik wilde wonen in een gemeenschap
buiten de kunstwereld.

10
00:00:54,830 --> 00:00:58,700
Ik geloof dat design 
het leven moet beschrijven.

11
00:00:59,620 --> 00:01:04,650
Het is echt interessant
om over design als kunst te praten.

12
00:01:05,541 --> 00:01:08,780
Elke plek waar ik woonde
zag ik als een kunstproject.

13
00:01:08,790 --> 00:01:15,090
En, ik denk dat alles thuis 
mijn eigen ontwikkeling weerspiegelt.

14
00:01:15,950 --> 00:01:18,170
Het originele deel van het huis
is de keuken.

15
00:01:18,170 --> 00:01:21,070
En aan de achterzijde van de keuken
is een slaapkamer.

16
00:01:21,070 --> 00:01:26,140
Toen ik het kocht, besloot ik deze kamer
toe te voegen--

17
00:01:26,140 --> 00:01:27,730
dit was voorheen de oprit--

18
00:01:27,730 --> 00:01:31,610
en een slaapkamer voor m'n zoon.

19
00:01:35,330 --> 00:01:38,210
Er is een andere vraag
die ik mezelf vaak stel,

20
00:01:38,210 --> 00:01:43,313
waarom zie ik mezelf
als kunstenaar en niet designer?

21
00:01:43,643 --> 00:01:47,860
Ik dacht: als een kunsthistoricus,
zeg, honderd jaar in de toekomst,

22
00:01:47,870 --> 00:01:50,020
iets over mijn generatie moest zeggen,

23
00:01:50,020 --> 00:01:55,610
dan zou een culturele duiding
bijna onmogelijk zijn

24
00:01:55,630 --> 00:01:59,650
zonder ook de ontwikkelingen in design
aan te halen.

25
00:02:00,540 --> 00:02:03,460
Het kunstenaarschap komt
met een soort privilege

26
00:02:03,460 --> 00:02:07,230
waardoor je met dingen kunt experimenteren

27
00:02:07,230 --> 00:02:10,310
gewoon om te zien wat er gebeurt.

28
00:02:23,030 --> 00:02:25,650
We moeten hier zoveel materiaal bestellen.

29
00:02:25,650 --> 00:02:27,290
Ze zijn hier niet verkrijgbaar.

30
00:02:27,290 --> 00:02:29,360
We kregen zoveel kartonnen dozen binnen.

31
00:02:29,360 --> 00:02:32,860
En een tijdlang stapelde ik
al die dozen tegen de muur,

32
00:02:32,860 --> 00:02:34,640
en zette ik er spullen in,

33
00:02:34,640 --> 00:02:37,490
en fantaseerde ik over hoe
ik ze kon veranderen

34
00:02:37,490 --> 00:02:41,310
in iets van een permanente opzet.

35
00:02:45,340 --> 00:02:50,760
Ik denk dat de ambiguiteit van hoe dingen
gebruikt dienen te worden opzettelijk is,

36
00:02:50,760 --> 00:02:56,100
en dat wordt denk ik één van de meest 
interessante onderdelen van dit werk.

37
00:02:59,560 --> 00:03:03,740
Als iemand hiermee thuis komt
ben ik zo benieuwd of

38
00:03:03,740 --> 00:03:06,459
ze dan besluiten of ze 
het in perfecte staat behouden,

39
00:03:06,459 --> 00:03:08,450
zoals, zeg, een Donald Judd object?

40
00:03:08,450 --> 00:03:11,550
Of dat ze ervoor kiezen 
om er boeken in te plaatsen,

41
00:03:11,550 --> 00:03:15,330
stenen en souvenirs van trips, enzovoort.

42
00:03:16,380 --> 00:03:19,300
Dit zijn sommige 
van mijn favoriete werken,

43
00:03:19,310 --> 00:03:20,910
en ze zijn gegrond in het raster.

44
00:03:20,910 --> 00:03:25,500
En ik denk dat het raster representatief
is voor het menselijk streven.

45
00:03:28,240 --> 00:03:30,140
Alles is gebaseerd op het raster--

46
00:03:30,140 --> 00:03:32,130
de kalender, onze planning.

47
00:03:32,680 --> 00:03:35,940
Kijk, het draait om menselijke perfectie.

48
00:03:35,940 --> 00:03:39,060
Ik houd van die spanning--
dit probeert perfect te zijn,

49
00:03:39,060 --> 00:03:41,599
en tijdens de creatie proberen we
ze perfect te maken,

50
00:03:41,599 --> 00:03:44,279
maar ze willen het gewoon niet worden.

51
00:03:49,049 --> 00:03:59,829
[Onverstaanbaar]

52
00:04:00,240 --> 00:04:04,160
Twee van mijn grootste exposities
gingen over weven.

53
00:04:04,170 --> 00:04:06,770
Het weven benaderde ik altijd als concept,

54
00:04:06,770 --> 00:04:08,770
omdat het wederkeert naar het raster.

55
00:04:11,629 --> 00:04:13,760
Ze lijken heel imperfect,

56
00:04:13,760 --> 00:04:17,519
en dat maakt dat ze zo interessant zijn.

57
00:04:19,209 --> 00:04:22,280
We besloten een heel, 
heel groot weefwerk te maken.

58
00:04:22,280 --> 00:04:25,770
Na een aantal kleinere werken,
voelden we ons zo moedig.

59
00:04:25,770 --> 00:04:27,250
[Zittel lacht]

60
00:04:27,250 --> 00:04:28,510
Misschien overmoedig.

61
00:04:28,510 --> 00:04:32,450
Maar, middenin het proces, 
kregen we problemen met de schering.

62
00:04:32,450 --> 00:04:34,690
(Zittel, uit beeld) Ik hoop 
dat iemand dit ziet en denkt...

63
00:04:34,690 --> 00:04:37,080
"Oh, sukkels, daar begin je 
toch niet aan..." (Vrouw) "Ongelooflijk!"

64
00:04:37,080 --> 00:04:38,920
(Zittel) Ja.
(Vrouw) Misschien schrijven ze ons wel.

65
00:04:38,930 --> 00:04:40,620
(Zittel) Leggen ze uit hoe het moet.
(Vrouw) Precies!

66
00:04:40,640 --> 00:04:42,470
(Zittel) Dat zou geweldig zijn.
(Vrouw) Email ons!

67
00:04:42,470 --> 00:04:45,270
(Zittel) De schering wordt heel oneven
en uitgerekt

68
00:04:45,270 --> 00:04:47,270
en daarom hebben deze houtblokken

69
00:04:47,270 --> 00:04:50,150
en stenen eraan gehangen.

70
00:04:51,960 --> 00:04:55,260
Tijdens de afgelopen jaren heb ik gewerkt
met het idee van een paneel,

71
00:04:55,260 --> 00:04:57,540
en heb ik gezocht naar de intersectie 
tussen

72
00:04:57,540 --> 00:05:03,460
een heel subtiel, minimalistisch object
dat zowel kunst als design is.

73
00:05:16,360 --> 00:05:18,040
Je kunt stellen dat design kracht heeft

74
00:05:18,050 --> 00:05:21,590
omdat het je op een veel
concretere wijze bereikt;

75
00:05:21,590 --> 00:05:25,280
maar ik denk dat kunst meer wrik heeft,

76
00:05:25,280 --> 00:05:27,630
en meer flexibiliteit.

77
00:05:29,060 --> 00:05:33,980
En misschien intrigeert mislukking me
net zoveel als succes.