[Sarah Sze: Jak widzimy świat]

Interesuje mnie ta wahadłowa huśtawka.

To pragnienie żeby odczuwać, dotykać

i wąchać materiały.

A potem drugi koniec tej huśtawki

czyli rzeczywistość,

gdzie doświadczamy materiałów z daleka

ponieważ tyle czasu poświęcamy obrazom.

Sądzę, że ten czas spędzony z obrazami

jest w moim życiu szczególny.

Uważam, że z biegiem pokoleń to się zmienia.

Kiedy dociera do ciebie obraz,

nie znasz autora.

Możesz go edytować i przesłać.

To jakby szczątki obrazu.

Nauczyliśmy się czytać obrazy bardzo szybko.

Zatem wszystkie obrazy pokazywane w galerii

wiążą się z obrazami, które dają ci odczuć

jakby mogły być gdziekolwiek i kiedykolwiek.

Krajobrazy wrzucają cię

w rozległą przestrzeń i czas.

To zmienia poczucie czasu -

w samym widzeniu.