Globalna sieć internetowa,

w której najpewniej oglądasz ten film

jest używana codziennie
przez miliony ludzi

do wszystkiego,

od sprawdzania pogody,

przez zakup jedzenia,

czatowanie,

zbieranie funduszy,

podawanie wiadomości

do wszczynania rewolucji.

Używamy jej w komputerach,
telefonach, a nawet samochodach.

Po prostu jest,

wokół nas, cały czas.

Ale czym jest dokładnie?

Po pierwsze, sieć WWW nie jest internetem,

chociaż te pojęcia
są często używane zamiennie.

Internet to komputery
połączone jeden do drugiego

w celu wymiany informacji.

Kiedy uruchomiono Internet

komputery łączyły się bezpośrednio.

Dzisiaj sieć otacza nas wszystkich,

więc komputery
niewidocznie się komunikują.

Komunikacja przez internet

ma wiele zastosowań

takich jak e-mail,
transfer plików albo konferencje.

Najpopularniejszym użyciem

jest jednak dostęp do sieci WWW.

Pomyśl o sieci jako grupie wieżowców,

gdzie każdy reprezentuje serwer sieciowy,

komputer zawsze podłączony do internetu,

zaprojektowany w celu
rejestracji i przekazu danych.

Kiedy ktoś uruchomi stronę WWW,

wynajmują pokój w tym wieżowców,

zapełniając go informacjami

i łącząc w jedną całość,

w sposób umożliwiający wszystkim dostęp.

Ludzie, którzy posiadają te wieżowce

i wynajmują w nich miejsca,

są nazywani web hostami,

ale każdy może mieć serwer

za pomocą sprzętu i odrobiny wiedzy.

Kolejnym aspektem posiadania strony WWW,

bez której byśmy się zgubili,

nie mogąc odnaleźć tego, 
czego potrzebujemy.

Chodzi o adres strony WWW,

który składa się z nazwy domeny.

Tak samo jak rzeczywisty adres,

adres strony internetowej pozwala
dostać się tam, dokąd chcemy.

Informacja przechowywana na stronie

jest w języku sieciowym,

takim jak HTML lub JavaScript.

Gdy znajdziemy stronę, której szukamy,

nasza przeglądarka umie 
wziąć kod ze strony

i zamienić go w słowa, grafiki i filmy.

Nie musimy znać
żadnego języka komputerowego,

bo przeglądarka internetowa
tworzy interfejs graficzny za nas.

W wielu aspektach

globalna sieć jest
wielkim wirtualnym miastem,

gdzie komunikujemy się ze sobą

w wielu językach sieciowych

za pomocą przeglądarki
działającej jako tłumacz.

Tak samo jak nikt
nie jest właścicielem miasta,

także nikt nie posiada sieci.

Sieć należy do nas.

Każdy może dołączyć i utworzyć sklep.

Musimy płacić dostawcy internetu,

żeby uzyskać dostęp,

lub firmie hostingowej, by wynająć stronę

albo zarejestrować adres internetowy.

Tak jak firmy oferujące media w mieście,

te firmy oferują oferują niezbędne usługi,

ale koniec końców

także nie mają sieci na własność.

Wyjątkowość sieci

leży u podstaw jej nazwy.

Przed Internetem,

pochłanialiśmy informację

w linearny sposób.

W książce lub artykule z gazety

każde zdanie było czytane
od początku do końca,

strona po stornie

w prostej linii, aż docierałeś do końca.

Ale nasze mózgi
nie działają w taki sposób.

Każda myśl jest powiązana

z innymi myślami, wspomnieniami, emocjami

w luźną, połączoną sieć, tak jak Internet.

Tim Berners-Lee, ojciec sieci WWW,

rozumiał, że potrzebujemy
sposobu organizowania informacji,

który odzwierciedla naturalny porządek.

Siec internetowa
realizuje to dzięki hiperłączom.

Poprzez powiązanie
kilku podstron w ramach strony

lub nawet skierowanie,
do innych stron WWW,

aby rozwinać informacje lub idee

w miarę napotykania,

hiperłącza umożliwiają sieci

działanie podobne 
do naszych wzorców myślowych.

Internet jest wszechobecny w naszym życiu,

gdyż w swojej zawartości i strukturze

odzwierciedla zarówno społeczeństwo,

jak i nasze indywidualne umysły.

Łączy te umysły

mimo wszystkich granic,

zarówno etnicznych,
płciowych, wiekowych

jak i czasowych i przestrzennych.