1
00:00:00,000 --> 00:00:06,531
[W chwili natchnienia...]

2
00:00:13,423 --> 00:00:14,791
Jest rok 1816.

3
00:00:14,791 --> 00:00:17,703
35-letni lekarz René Laennec

4
00:00:17,703 --> 00:00:20,473
przechadza się ulicami Paryża.

5
00:00:20,473 --> 00:00:23,803
Zatrzymuje się, żeby popatrzeć,
jak dwójka dzieci komunikuje się

6
00:00:23,803 --> 00:00:27,013
za pomocą długiego,
pustego w środku kijka.

7
00:00:27,013 --> 00:00:29,303
Jedno dziecko trzyma przy uchu kijek,

8
00:00:29,303 --> 00:00:31,473
drugie skrobie jego przeciwny koniec,

9
00:00:31,473 --> 00:00:36,413
a wzmocniony dźwięk dociera
po kijku do drugiego końca.

10
00:00:36,413 --> 00:00:41,955
Jakiś czas później Laennec zostaje wezwany
do młodej kobiety chorej na serce.

11
00:00:41,955 --> 00:00:44,934
Pacjentka jest hojnie
obdarzona przez naturę

12
00:00:44,934 --> 00:00:46,944
i Laennec czuje się skrępowany,

13
00:00:46,944 --> 00:00:51,354
przykładając ucho bezpośrednio
do jej klatki piersiowej.

14
00:00:51,354 --> 00:00:53,704
Laennec przypomina sobie dzieci z kijkiem.

15
00:00:53,704 --> 00:00:57,035
W chwili natchnienia i przyzwoitości

16
00:00:57,035 --> 00:00:59,092
mocno zwija arkusz papieru.

17
00:00:59,092 --> 00:01:01,253
Jeden koniec przykłada do swojego ucha,

18
00:01:01,253 --> 00:01:05,974
a drugi do klatki piersiowej pacjentki.

19
00:01:05,974 --> 00:01:10,273
Jakość dźwięku jest doskonała.

20
00:01:10,273 --> 00:01:13,465
Laennec spędza kolejne trzy lata
na rozwijaniu i testowaniu

21
00:01:13,465 --> 00:01:15,256
różnych materiałów i mechanizmów,

22
00:01:15,256 --> 00:01:18,015
zanim zdecyduje się na wydrążoną
w środku drewnianą rurkę

23
00:01:18,015 --> 00:01:19,805
ze zdejmowaną głowicą.

24
00:01:19,805 --> 00:01:21,723
Przyrząd Laenneca jest prekursorem

25
00:01:21,723 --> 00:01:26,255
stetoskopów z metalu, plastiku i gumy,
jakich używamy do dziś.