1
00:00:00,670 --> 00:00:05,336
Εχει αποδειχθεί ότι τα ανθρώπινα όντα, σε όλες τις εποχές και τους πολιτισμούς,

2
00:00:05,336 --> 00:00:09,486
δημιουργούν την ταυτότητά τους με κάποιας μορφής διήγηση.

3
00:00:09,486 --> 00:00:12,227
Από τη μητέρα στην κόρη, τον ιεροκήρυκα στο ποίμνιο,

4
00:00:12,227 --> 00:00:15,291
το δάσκαλο στον μαθητή, τον αφηγητή στο ακροατήριο.

5
00:00:15,291 --> 00:00:17,081
Είτε πρόκειται για ζωγραφική σπηλαίων

6
00:00:17,081 --> 00:00:19,711
ή για τις τελευταίες χρήσεις του διαδικτύου, τα ανθρώπινα όντα

7
00:00:19,711 --> 00:00:23,542
πάντα διηγούνταν τις ιστορίες και τις αλήθειες τους

8
00:00:23,542 --> 00:00:25,999
διαμέσου παραβολών και μύθων.

9
00:00:25,999 --> 00:00:29,476
Είμαστε συστηματικοί αφηγητές.

10
00:00:29,476 --> 00:00:33,859
Με ποιον τρόπο, όμως, μέσα στον ολοένα και πιο σχισματικό και διασπασμένο μας κόσμο,

11
00:00:33,859 --> 00:00:37,957
προσφέρουμε εμπειρία κοινή σε όλους,

12
00:00:37,957 --> 00:00:42,307
που δεν διαμεσολαβείται από τον μανιώδη καταναλωτισμό μας;

13
00:00:42,307 --> 00:00:45,807
Ποια αφήγηση, ποια ιστορία,

14
00:00:45,807 --> 00:00:48,488
ποια ταυτότητα, ποιον ηθικό κώδικα

15
00:00:48,488 --> 00:00:51,840
μεταδίδουμε στους νέους μας;

16
00:00:51,840 --> 00:00:54,722
Ο κινηματογράφος είναι αναμφίβολα

17
00:00:54,722 --> 00:00:57,307
η πιο σημαντική μορφή τέχνης του 20ου αιώνα.

18
00:00:57,307 --> 00:00:59,357
Οι καλλιτέχνες του διηγήθηκαν ιστορίες

19
00:00:59,357 --> 00:01:00,639
που ξεπέρασαν τα εθνικά σύνορα,

20
00:01:00,639 --> 00:01:03,507
σε όσες γλώσσες, στυλ και φιλοσοφίες

21
00:01:03,507 --> 00:01:04,757
μπορεί κανείς να φανταστεί.

22
00:01:04,757 --> 00:01:07,389
Είναι, στ' αλήθεια, δύσκολο να βρεί κανείς ένα θέμα

23
00:01:07,389 --> 00:01:09,406
με το οποίο η φιλμογραφία δεν έχει ασχοληθεί.

24
00:01:09,406 --> 00:01:11,057
Στη διάρκεια της περασμένης δεκαετίας

25
00:01:11,057 --> 00:01:13,473
υπήρξαμε μάρτυρες μιας τεράστιας ενοποίησης των παγκοσμίων μέσων,

26
00:01:13,473 --> 00:01:16,857
που τώρα κυριαρχούνται απο το πνεύμα των επιτυχιών του Χόλυγουντ.

27
00:01:16,857 --> 00:01:19,273
Σταδιακά μας προσφέρεται μια τροφή,

28
00:01:19,273 --> 00:01:22,757
στην οποία βασιλεύει η εντύπωση και όχι η αφήγηση.

29
00:01:22,757 --> 00:01:25,190
Αυτό που ήταν κοινός τόπος σε όλους μας πριν από 40 χρόνια--

30
00:01:25,190 --> 00:01:27,989
η αφήγηση ιστοριών ανάμεσα στις γενιές--

31
00:01:27,989 --> 00:01:30,074
είναι πλέον σπάνιο.

32
00:01:30,074 --> 00:01:32,322
Ως κινηματογραφίστρια με λυπεί.

33
00:01:32,322 --> 00:01:36,189
Ως άνθρωπο, βάζει μέσα μου το φόβο του Θεού.

34
00:01:36,189 --> 00:01:38,606
Τι είδους μέλλον μπορούν να οικοδομήσουν οι νέοι

35
00:01:38,606 --> 00:01:39,973
που έχουν τόση λίγη επίγνωση

36
00:01:39,973 --> 00:01:41,757
της προέλευσής τους

37
00:01:41,757 --> 00:01:44,815
και τόσο ελάχιστες αφηγήσεις των δυνατοτήτων;

38
00:01:44,815 --> 00:01:46,463
Υπάρχει μια ολοφάνερη ειρωνεία·

39
00:01:46,463 --> 00:01:49,964
η τεχνολογική πρόσβαση δεν υπήρξε ποτέ μεγαλύτερη,

40
00:01:49,964 --> 00:01:53,031
και η πολιτιστική ποτέ τόσο αδύναμη.

41
00:01:53,031 --> 00:01:57,364
΄Ετσι, λοιπόν, το 2006 στήσαμε το FILMCLUB,

42
00:01:57,364 --> 00:02:01,399
μια οργάνωση που διηύθυνε προβολές ταινιών σε σχολεία σε εβδομαδιαία βάση

43
00:02:01,399 --> 00:02:03,481
μετά από τις οποίες ακολουθούσαν συζητήσεις.

44
00:02:03,481 --> 00:02:07,214
Αν μπορούσαμε να εισβάλλουμε στα χρονικά των 100 χρόνων φιλμογραφίας,

45
00:02:07,214 --> 00:02:09,282
πιθανόν να μπορούσαμε να διαμορφώσουμε μια αφήγηση,

46
00:02:09,282 --> 00:02:10,830
που θα προσέδιδε νόημα

47
00:02:10,830 --> 00:02:13,913
στον αποσπασματικό και ανήσυχο κόσμο των νέων.

48
00:02:13,913 --> 00:02:15,516
Με δεδομένη την πρόσβαση στην τεχνολογία,

49
00:02:15,516 --> 00:02:19,247
ακόμη και το σχολείο ενός μικρού αγροτικού χωριού

50
00:02:19,247 --> 00:02:22,948
θα μπορούσε να προβάλλει ένα DVD στον πίνακα.

51
00:02:22,948 --> 00:02:24,782
Τους πρώτους εννέα μήνες

52
00:02:24,782 --> 00:02:27,130
είχαμε 25 λέσχες σε όλο το Ην.Βασίλειο,

53
00:02:27,130 --> 00:02:30,198
το ηλικιακό φάσμα των παιδιών που παρακολουθούσαν μια ταινία

54
00:02:30,198 --> 00:02:33,230
90 λεπτών χωρίς διακοπή ήταν από 5 μέχρι 18.

55
00:02:33,230 --> 00:02:36,114
Οργανώναμε και κατηγοριοποιούσαμε τις ταινίες ανάλογα με την εννοιολογική τους συνάφεια.

56
00:02:36,114 --> 00:02:37,865
Τις επέλεγαν όμως τα ίδια τα παιδιά,

57
00:02:37,865 --> 00:02:39,681
και γρήγορα διευρύνθηκε το ακροατήριο

58
00:02:39,681 --> 00:02:43,914
στην επιλογή της πιο πλούσιας και ποικιλόμορφης τροφής που μπορούσαμε να παρέχουμε.

59
00:02:43,914 --> 00:02:46,713
Το αποτέλεσμα, άμεσο.

60
00:02:46,713 --> 00:02:52,299
Ήταν μια βαθιά και μετασχηματιστική εκπαίδευση.

61
00:02:52,299 --> 00:02:55,631
Σε ομάδες, είτε μεγάλες των 150 είτε μικρές των τριών,

62
00:02:55,631 --> 00:02:58,347
αυτοί οι νέοι άνθρωποι ανακάλυπταν νέα μέρη,

63
00:02:58,347 --> 00:03:00,264
νέες σκέψεις, νέες προοπτικές.

64
00:03:00,264 --> 00:03:02,398
Προτού καλά-καλά ολοκληρωθεί ένα πιλοτικό σχολείο,

65
00:03:02,398 --> 00:03:05,231
είχαμε τα ονόματα χιλιάδων σχολείων

66
00:03:05,231 --> 00:03:09,050
που ήθελαν να συμμετέχουν.

67
00:03:09,050 --> 00:03:10,671
Η ταινία που άλλαξε τη ζωή μου

68
00:03:10,671 --> 00:03:15,638
είναι η ταινία του Βιτόριο Ντε Σίκα, του 1951, «Θαύμα στο Μιλάνο».

69
00:03:15,638 --> 00:03:17,391
Είναι μια αξιόλογη αναφορά

70
00:03:17,391 --> 00:03:20,721
στα παραγκόσπιτα, τη φτώχια και τη φιλοδοξία.

71
00:03:20,721 --> 00:03:24,955
Είχα δει την ταινία με αφορμή τα 50ά γενέθλια του πατέρα μου.

72
00:03:24,955 --> 00:03:28,917
Εκείνη την εποχή, τεχνολογία σήμαινε να νοικιάσουμε ένα σινεμά,

73
00:03:28,917 --> 00:03:31,894
να βρούμε και να πληρώσουμε για την εκτύπωση της ταινίας και τον τεχνικό προβολής.

74
00:03:31,894 --> 00:03:33,566
Για τον πατέρα μου όμως,

75
00:03:33,566 --> 00:03:39,352
η συναισθηματική και καλλιτεχνική σπουδαιότητα του οράματος του Ντε Σίκα ήταν τόσο σπουδαία

76
00:03:39,352 --> 00:03:41,983
που επέλεξε να γιορτάσει το μισό αιώνα ζωής του

77
00:03:41,983 --> 00:03:45,848
με τα τρία έφηβα παιδιά του και 30 φίλους τους ,

78
00:03:45,848 --> 00:03:47,200
«Έτσι ώστε » είπε,

79
00:03:47,200 --> 00:03:50,667
« να μεταδώσω τη παγκέτα της φροντίδας και της ελπίδας

80
00:03:50,667 --> 00:03:53,150
στην επόμενη γενιά».

81
00:03:53,150 --> 00:03:55,917
Στην τελευταία σκηνή της ταινίας «Θαύμα στο Μιλάνο»,

82
00:03:55,917 --> 00:03:59,867
κάτοικοι της παραγκούπολης πετούν προς στον ουρανό πάνω σε ιπτάμενα σκουπόξυλα.

83
00:03:59,867 --> 00:04:02,399
Εξήντα χρόνια απο τότε που έγινε η ταινία

84
00:04:02,399 --> 00:04:04,600
και 30 χρόνια από τότε που την είδα,

85
00:04:04,600 --> 00:04:07,150
βλέπω τη λάμψη του δέους σε πρόσωπα νέων,

86
00:04:07,150 --> 00:04:09,418
και τη δυσπιστία που είχα κι εγώ.

87
00:04:09,418 --> 00:04:11,916
Η ταχύτητα με την οποία κάνουν το συνειρμό

88
00:04:11,916 --> 00:04:15,540
με το «Slumdog Millionaire» ή με τις φαβέλες του Ρίο

89
00:04:15,540 --> 00:04:18,488
μαρτυρά την αντοχή της.

90
00:04:18,488 --> 00:04:21,605
Σε μια θεματική του FILMCLUB σχετική με δημοκρατία και κυβέρνηση,

91
00:04:21,605 --> 00:04:23,521
δείξαμε «Ο Κύριος Σμιθ πηγαίνει στην Ουάσινγκτον».

92
00:04:23,521 --> 00:04:29,940
Ταινία του 1939, παλαιότερη από τους παππούδες και τις γιαγιάδες των περισσότερων μελών μας.

93
00:04:29,940 --> 00:04:34,081
Οι κλασικές αξίες του Φρανκ Κάπρα -ανεξαρτησία και ευπρέπεια.

94
00:04:34,081 --> 00:04:35,640
Δείχνει πώς να κάνεις το σωστό,

95
00:04:35,640 --> 00:04:37,374
πώς να είσαι ηρωϊκά αδέξιος.

96
00:04:37,374 --> 00:04:40,124
Επίσης, είναι μια έκφραση πίστης

97
00:04:40,124 --> 00:04:43,649
στην πολιτική μηχανή ως μηχανισμού τιμής.

98
00:04:43,649 --> 00:04:47,132
Λίγο καιρό αφότου «Ο Κύριος Σμιθ» απέκτησε χαρακτήρα κλασικού φιλμ στο FILMCLUB

99
00:04:47,132 --> 00:04:51,798
υπήρξε μια ολονύχτια κωλυσιεργία στη Βουλή των Λόρδων.

100
00:04:51,798 --> 00:04:53,082
Με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση

101
00:04:53,082 --> 00:04:55,733
διαπιστώσαμε ότι νεαρά παιδιά, απ' άκρη σ' άκρη της χώρας,

102
00:04:55,733 --> 00:04:57,566
εξηγούσαν, με δικαιοδοσία,

103
00:04:57,566 --> 00:04:59,582
την έννοια της κωλυσιεργίας

104
00:04:59,582 --> 00:05:05,099
και γιατί οι Λόρδοι είναι πιθανό να αψηφούν τον ύπνο τους σε βάση αρχής.

105
00:05:05,099 --> 00:05:09,233
'Αλλωστε, ο Τζίμμυ Στιούαρτ κωλυσιεργούσε για δυο συνεχόμενες μπομπίνες.

106
00:05:09,233 --> 00:05:12,300
Στην επιλογή του «Ξενοδοχείο Ρουάντα»,

107
00:05:12,300 --> 00:05:15,583
διερεύνησαν την γενοκτονία στην πιο άγρια μορφή της.

108
00:05:15,583 --> 00:05:19,116
Προκάλεσε δάκρυα αλλά και διεισδυτικές ερωτήσεις

109
00:05:19,116 --> 00:05:20,916
σχετικά με τις άοπλες δυνάμεις τήρησης της ειρήνης

110
00:05:20,916 --> 00:05:23,599
και τη διττή διαπραγμάτευση της Δυτικής κοινωνίας,

111
00:05:23,599 --> 00:05:27,533
που δίνει αγώνες ηθικής έχοντας κατά νου τα αγαθά.

112
00:05:27,533 --> 00:05:31,599
΄Οταν «Η Λίστα του Σίντλερ» απαίτησε ότι δεν ξεχνούν ποτέ,

113
00:05:31,599 --> 00:05:35,716
ένα παιδί με πόνο συνείδησης, παρατήρησε,

114
00:05:35,716 --> 00:05:36,985
«Ξεχάσαμε κιόλας»,

115
00:05:36,985 --> 00:05:40,999
αλλιώς πώς πραγματοποιήθηκε το «Ξενοδοχείο Ρουάντα»;

116
00:05:40,999 --> 00:05:44,766
Καθώς παρακολουθούσαν περισσότερες ταινίες, οι ζωές τους εμπλουτίστηκαν ολοφάνερα .

117
00:05:44,766 --> 00:05:49,399
Η ταινία «Πορτοφολάς» ξεκίνησε μια διαμάχη σχετικά με την στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων στους εγκληματίες.

118
00:05:49,399 --> 00:05:53,266
Το «Στον Κύριο μας με αγάπη», άναψε τους έφηβους θεατές.

119
00:05:53,266 --> 00:05:55,915
Γιόρτασαν μια αλλαγή στη στάση

120
00:05:55,915 --> 00:05:57,615
απέναντι στους μη λευκούς Βρετανούς,

121
00:05:57,615 --> 00:06:01,035
αλλά καταφέρθηκαν εναντίον του ταραγμένου σχολικού μας συστήματος

122
00:06:01,035 --> 00:06:04,083
που δεν εκτιμά την συλλογική ταυτότητα,

123
00:06:04,083 --> 00:06:10,150
σε αντίθεση με αυτήν που προσφέρεται από την προσεκτική διδασκαλία του Σίδνεϊ Πουατιέ.

124
00:06:10,150 --> 00:06:14,265
Μέχρι τώρα, αυτά τα σκεπόμενα,με άποψη και περιέργεια νεαρά παιδιά

125
00:06:14,265 --> 00:06:17,100
δεν το είχαν για τίποτα να ασχοληθούν με ταινίες κάθε μορφής--

126
00:06:17,100 --> 00:06:18,415
ασπρόμαυρες, υποτιτλισμένες,

127
00:06:18,415 --> 00:06:21,149
ντοκιμαντέρ, περιπέτειες, φαντασίας--

128
00:06:21,149 --> 00:06:23,848
και δεν το είχαν σε τίποτε να γράψουν λεπτομερειακές κριτικές

129
00:06:23,848 --> 00:06:27,332
που ανταγωνίζονταν στην υπεράσπιση μιας ταινίας έναντι κάποιας άλλης

130
00:06:27,332 --> 00:06:31,156
με παθιασμένο και σταδιακά εκλεπτυσμένο λόγο.

131
00:06:31,156 --> 00:06:34,322
΄Εξι χιλιάδες κριτικές κάθε σχολική εβδομάδα,

132
00:06:34,322 --> 00:06:38,840
συναγωνιζόμενες για την τιμή να είναι η κριτική της εβδομάδας.

133
00:06:38,840 --> 00:06:42,900
Από 25 λέσχες, γίναμε εκατοντάδες, μετά χιλιάδες,

134
00:06:42,900 --> 00:06:45,982
μέχρι που ο αριθμός των παιδιών έφτασε το τέταρτο του εκατομμυρίου

135
00:06:45,982 --> 00:06:49,398
σε 7.000 λέσχες σε όλη την χώρα.

136
00:06:49,398 --> 00:06:52,282
Αν και οι αριθμοί ήταν και συνεχίζουν να είναι εκπληκτικοί,

137
00:06:52,282 --> 00:06:54,565
αυτό που ήταν ακόμη πιο εκπληκτικό

138
00:06:54,565 --> 00:06:58,115
ήταν πώς η εμπειρία σημαντικής αμφισβήτησης

139
00:06:58,115 --> 00:07:00,633
μεταφράστηκε σε ζωή.

140
00:07:00,633 --> 00:07:03,500
Κάποια παιδιά άρχισαν να συζητούν με τους γονείς τους,

141
00:07:03,500 --> 00:07:05,266
άλλα με τους δασκάλους τους

142
00:07:05,266 --> 00:07:06,249
ή με φίλους τους.

143
00:07:06,249 --> 00:07:07,949
Όσα δεν είχαν φίλους,

144
00:07:07,949 --> 00:07:10,150
άρχισαν να αποκτούν.

145
00:07:10,150 --> 00:07:15,466
Οι ταινίες πρόσφεραν την αίσθηση του κοινού της εμπειρίας με κάθε τρόπο.

146
00:07:15,466 --> 00:07:18,583
Οι ιστορίες που ήξεραν τους έδιναν την ευκαιρία να μοιράζονται την εμπειρία.

147
00:07:18,583 --> 00:07:23,000
Η «Περσέπολις» έφερε μια θυγατέρα πιο κοντά στην Ιρανή μητέρα της,

148
00:07:23,000 --> 00:07:26,801
και τα «Σαγόνια» έγιναν ο τρόπος που ένας νεαρός

149
00:07:26,801 --> 00:07:30,366
μπόρεσε να εκφράσει τον φόβο που είχε νιώσει

150
00:07:30,366 --> 00:07:31,916
στην προσπάθεια να δραπετεύσει απ' τη βία

151
00:07:31,916 --> 00:07:34,900
η οποία πρώτα σκότωσε τον πατέρα του και μετά τη μητέρα του,

152
00:07:34,900 --> 00:07:39,782
η οποία μητέρα πετάχτηκε στη θάλασσα σε ταξίδι με πλοίο.

153
00:07:39,782 --> 00:07:41,741
Ποιος είχε δίκιο, ποιος άδικο;

154
00:07:41,741 --> 00:07:43,857
Τι θα έκαναν κάτω από παρόμοιες συνθήκες;

155
00:07:43,857 --> 00:07:45,406
Είχε ειπωθεί καλά ο μύθος;

156
00:07:45,406 --> 00:07:47,007
Υπήρχε κρυμμένο μήνυμα;

157
00:07:47,007 --> 00:07:49,740
Πώς άλλαξε ο κόσμος; Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικός;

158
00:07:49,740 --> 00:07:54,624
΄Ενα τσουνάμι ερωτήσεων έρεεε από τα στόματα των παιδιών,

159
00:07:54,624 --> 00:07:56,374
τα οποία ο κόσμος νόμιζε ότι δεν ενδιαφέρονταν.

160
00:07:56,374 --> 00:07:59,845
Ακόμα και τα ίδια δεν ήξεραν ότι νοιάζονταν.

161
00:07:59,845 --> 00:08:01,757
Καθώς, όμως, έγραφαν και αντιπαρατίθονταν,

162
00:08:01,757 --> 00:08:04,723
από το να βλέπουν τις ταινίες ως έργα τέχνης,

163
00:08:04,723 --> 00:08:09,789
άρχισαν να βλέπουν τον εαυτό τους.

164
00:08:09,789 --> 00:08:12,954
Έχω μια θεία που είναι θαυμάσια αφηγήτρια.

165
00:08:12,954 --> 00:08:15,108
Μπορεί στη στιγμή να επικαλεστεί εικόνες,

166
00:08:15,108 --> 00:08:19,073
που δείχνουν να περπατάς ξυπόλυτος στο Τέιμπλ Μάουνταιν και να παίζεις κλέφτες και αστυνόμους.

167
00:08:19,073 --> 00:08:20,639
Δεν πάει πολύς καιρός που μου είπε

168
00:08:20,639 --> 00:08:24,038
ότι το 1948, δύο αδελφές της και ο πατέρας μου

169
00:08:24,038 --> 00:08:26,686
έκαναν ένα ταξίδι με πλοίο στο Ισραήλ χωρίς τους παππούδες μου.

170
00:08:26,686 --> 00:08:31,152
΄Oταν οι ναύτες στασίασαν ζητώντας ανθρώπινες συνθήκες,

171
00:08:31,152 --> 00:08:34,886
αυτοί οι έφηβοι ήταν που τάϊσαν το πλήρωμα.

172
00:08:34,886 --> 00:08:37,036
Είχα περάσει τα 40 όταν πέθανε ο πατέρας μου.

173
00:08:37,036 --> 00:08:39,588
Ποτέ δεν αναφέρθηκε σ΄εκείνο το ταξίδι.

174
00:08:39,588 --> 00:08:43,273
Η μητέρα της μητέρας μου έφυγε από την Ευρώπη βεβιασμένα,

175
00:08:43,273 --> 00:08:46,670
χωρίς τον άντρα της αλλά με την τρίχρονη κόρη της

176
00:08:46,670 --> 00:08:50,501
και διαμάντια ραμμένα στο στρίφωμα της φούστας της.

177
00:08:50,501 --> 00:08:51,785
Κρυβόταν για δύο χρόνια,

178
00:08:51,785 --> 00:08:54,619
και μετά ο παππούς μου έμφανίστηκε στο Λονδίνο.

179
00:08:54,619 --> 00:08:56,919
Δεν ξαναβρήκε τον εαυτό του.

180
00:08:56,919 --> 00:09:01,620
Και η ιστορία του αποσιωπήθηκε καθώς εκείνος ενσωματώθηκε.

181
00:09:01,620 --> 00:09:05,558
Η ιστορία μου άρχισε στην Αγγλία,

182
00:09:05,558 --> 00:09:09,821
με καθαρό παρελθόν και τη σιωπή των μεταναστών γονέων μου.

183
00:09:09,821 --> 00:09:11,972
Είχα : «Αννα Φρανκ», «Η Μεγάλη Απόδραση»,

184
00:09:11,972 --> 00:09:14,486
«Σόα», «Ο θρίαμβος της θέλησης».

185
00:09:14,486 --> 00:09:16,541
΄Ηταν η Λένι Ρίφενσταλ

186
00:09:16,541 --> 00:09:19,324
στην κομψή της προπαγάνδα για τους Ναζί,

187
00:09:19,324 --> 00:09:23,232
που έδωσε περιεχόμενο στα βάσανα της οικογένειας.

188
00:09:23,232 --> 00:09:28,882
Αυτές οι ταινίες περιείχαν ό,τι πονούσε πολύ για να ειπωθεί δυνατά,

189
00:09:28,882 --> 00:09:31,232
και αποδείχτηκαν πιό χρήσιμες για μένα

190
00:09:31,232 --> 00:09:33,949
απ' ότι οι ψίθυροι των επιζώντων

191
00:09:33,949 --> 00:09:36,884
και το περιστασιακό κοίταγμα του τατουάζ

192
00:09:36,884 --> 00:09:39,732
στον καρπό της ανύπαντρης θείας.

193
00:09:39,732 --> 00:09:42,515
Οι καθαρολόγοι μπορεί να νιώθουν ότι το μυθιστόρημα διαχέει

194
00:09:42,515 --> 00:09:45,516
την αναζήτηση της αληθινής ανθρώπινης κατανόησης,

195
00:09:45,516 --> 00:09:47,015
ότι η κινηματογραφική ταινία είναι πολύ ακατέργαστη

196
00:09:47,015 --> 00:09:49,449
για να διηγηθεί μια πολύπλοκη και λεπτομερή ιστορία

197
00:09:49,449 --> 00:09:53,699
ή ότι οι κινηματογραφιστές πάντα υπηρετούν το δραματικό στοιχείο σε βάρος της αλήθειας.

198
00:09:53,699 --> 00:09:56,833
Αλλά μέσα στις μπομπίνες βρίσκεται ο σκοπός και το νόημα.

199
00:09:56,833 --> 00:10:00,100
Όπως είπε και ένα δωδεκάχρονο παιδί, αφού είχε παρακολουθήσει το «Μάγο του Οζ»,

200
00:10:00,100 --> 00:10:02,399
«΄Ολοι πρέπει να δουν την ταινία,

201
00:10:02,399 --> 00:10:04,249
γιατί εκτός και αν το γνωρίζεις,

202
00:10:04,249 --> 00:10:08,916
μπορεί να μην ξέρεις ότι έχεις κι εσύ καρδιά».

203
00:10:08,916 --> 00:10:13,315
Tιμούμε το διάβασμα,γιατί όχι και την παρακολούθηση ταινιών με το ίδιο πάθος;

204
00:10:13,315 --> 00:10:16,609
Ας θεωρήσουμε την ταινία «Πολίτης Κέιν» το ίδιο πολύτιμη με την Τζέϊν Όστιν.

205
00:10:16,609 --> 00:10:19,808
Να συμφωνήσουμε οτι το " Βoyz n the Ηood", όπως και ο Τένισσον,

206
00:10:19,808 --> 00:10:23,826
μας προσφέρει ένα συναισθηματικό πεδίο και μια υψηλή κατανόηση

207
00:10:23,826 --> 00:10:25,575
που λειτουργούν μαζί.

208
00:10:25,575 --> 00:10:27,109
Το καθένα, έργο αξιομνημόνευτης τέχνης,

209
00:10:27,109 --> 00:10:30,558
το καθένα ένα τούβλο στο τοίχο του ποιοί είμαστε.

210
00:10:30,558 --> 00:10:33,425
Δεν πειράζει αν θυμόμαστε τον Τομ Χάνκς

211
00:10:33,425 --> 00:10:35,475
περισσότερο από τον αστροναύτη Τζιμ Λάβελ

212
00:10:35,475 --> 00:10:40,039
ή το πρόσωπο του Μπεν Κίνσλει να κυριαρχεί έναντι του προσώπου του Γκάντι.

213
00:10:40,039 --> 00:10:43,595
Επίσης, αν και μη πραγματικοί, η Ιβ Χάρρινγτον, ο Χάουαρντ Μπίλ και η Μίλντρεντ Πιρς

214
00:10:43,595 --> 00:10:46,292
είναι μια ευκαιρία να ανακαλύψουμε

215
00:10:46,292 --> 00:10:48,708
τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος,

216
00:10:48,708 --> 00:10:52,742
και δεν υστερεί καθόλου στην κατανόηση της ζωής μας και της εποχής

217
00:10:52,742 --> 00:10:58,492
από τον τρόπο που ο Σαίξπηρ φωτίζει τον κόσμο της Ελισαβετιανής Αγγλίας.

218
00:10:58,492 --> 00:11:00,060
Υποθέτουμε ότι η ταινία,

219
00:11:00,060 --> 00:11:02,059
της οποίας οι ιστορίες είναι τόποι συνάντησης

220
00:11:02,059 --> 00:11:04,288
του δράματος, της μουσικής, της λογοτεχνίας και της ανθρώπινης εμπειρίας,

221
00:11:04,288 --> 00:11:08,793
θα ενέπλεκαν και θα ενέπνεαν τα νέα παιδιά που συμμετείχαν στο FILMCLUB.

222
00:11:08,793 --> 00:11:10,325
Aυτό που δεν είχαμε προβλέψει

223
00:11:10,325 --> 00:11:11,958
ήταν οι μετρήσιμες βελτιώσεις

224
00:11:11,958 --> 00:11:15,676
στη συμπεριφορά, πεποίθηση και σχολικές επιδόσεις.

225
00:11:15,676 --> 00:11:19,958
Τα παιδιά που κάποτε ήταν απρόθυμα, τώρα τρέχουν για το σχολείο, μιλάνε με τους δασκάλους τους,

226
00:11:19,958 --> 00:11:21,443
αντιμάχονται, όχι στην αυλή,

227
00:11:21,443 --> 00:11:23,576
αλλά στην επιλογή ταινίας της επόμενης εβδομάδας--

228
00:11:23,576 --> 00:11:27,162
νεαρά άτομα που βρήκαν τον αυτοπροσδιορισμό, τη φιλοδοξία

229
00:11:27,162 --> 00:11:31,409
και την όρεξη για εκπαίδευση και κοινωνική εμπλοκή

230
00:11:31,409 --> 00:11:34,375
μέσα απο τις ιστορίες στις οποίες υπήρξαν μάρτυρες.

231
00:11:34,375 --> 00:11:37,758
Τα μέλη μας αψηφούν την δτιτή περιγραφή,

232
00:11:37,758 --> 00:11:40,576
του τρόπου που εμείς συχνά περιγράφουμε τους νέους.

233
00:11:40,576 --> 00:11:45,559
Δεν είναι ούτε άγριοι, ούτε μυωπικά απορροφημένοι απο τον εαυτό τους.

234
00:11:45,559 --> 00:11:47,326
Διαπραγματεύονται, όπως άλλοι νέοι,

235
00:11:47,326 --> 00:11:50,793
έναν κόσμο με άπειρες επιλογές,

236
00:11:50,793 --> 00:11:55,493
αλλά περιορισμένη κουλτούρα του πώς να βρει κανείς εμπειρία με νόημα.

237
00:11:55,493 --> 00:11:58,127
Εντυπωσιαστήκαμε απο τις συμπεριφορές

238
00:11:58,127 --> 00:12:00,125
εκείνων που αυτοπροσδιορίζονται

239
00:12:00,125 --> 00:12:02,326
απο το μέγεθος της ένδειξης στα παπούτσια τους,

240
00:12:02,326 --> 00:12:06,575
ωστόσο, η μάθηση υπήρξε η διήγηση που προσφέραμε.

241
00:12:06,575 --> 00:12:08,392
Αν θέλουμε διαφορετικές αξίες,

242
00:12:08,392 --> 00:12:11,859
πρέπει να προσφέρουμε διαφορετική αφήγηση,

243
00:12:11,859 --> 00:12:15,861
μια αφήγηση που κατανοεί ότι η προσωπική ιστορία

244
00:12:15,861 --> 00:12:19,724
αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της ταυτότητας κάποιου,

245
00:12:19,724 --> 00:12:21,493
και μια συλλογική ιστορία

246
00:12:21,493 --> 00:12:25,474
αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της πολιτιστικής ταυτότητας,

247
00:12:25,474 --> 00:12:29,208
και χωρίς αυτή είναι αδύνατο να φανταστεί κανείς τον εαυτό του

248
00:12:29,208 --> 00:12:30,609
ως μέλος μια ομάδας.

249
00:12:30,609 --> 00:12:33,665
Διότι όταν αυτά τα παιδιά πηγαίνουν στο σπίτι

250
00:12:33,665 --> 00:12:36,184
έχοντας δει «Το πίσω Παράθυρο»,

251
00:12:36,184 --> 00:12:38,933
και ρίχνουν τη ματιά τους στο γειτονικο κτήριο,

252
00:12:38,933 --> 00:12:42,598
έχουν τα εργαλεία να αναρωτηθούν ποιος, εκτός απο τους ίδιους,

253
00:12:42,598 --> 00:12:44,165
βρίσκεται εκεί

254
00:12:44,165 --> 00:12:46,698
και ποια είναι η ιστορία του.

255
00:12:46,698 --> 00:12:48,349
Σας ευχαριστώ.

256
00:12:48,349 --> 00:12:51,031
( Χειροκρότημα)