0:00:00.000,0:00:02.000
ก่อนอื่นฉันจะเริ่มด้วยการพูดถึงออทิสติกสักหน่อย

0:00:02.000,0:00:04.000
ว่ามันคืออะไร

0:00:04.000,0:00:07.000
ออทิสติกนี่มีความหลากหลายมาก

0:00:07.000,0:00:10.000
ตั้งแต่รุนแรงสุดๆ คือเด็กที่ไม่พูดเลยตลอดชีวิต

0:00:10.000,0:00:13.000
ไปจนถึงนักวิทยาศาสตร์และวิศวกรที่ฉลาดสุดๆ

0:00:13.000,0:00:15.000
ที่จริงวันนี้ฉันรู้สึกอบอุ่นใจเหมือนอยู่บ้านเลย

0:00:15.000,0:00:17.000
เพราะในที่นี้ มีคนที่มีความเป็นออทิสติกอยู่ในสายเลือดเยอะแยะ

0:00:17.000,0:00:19.000
คุณคง...

0:00:19.000,0:00:23.000
(เสียงปรบมือ)

0:00:23.000,0:00:25.000
มันเป็นคุณลักษณะที่มีระดับมากน้อยแตกต่างกัน

0:00:25.000,0:00:28.000
พวกเนิร์ดที่สนใจอะไรบางอย่างแบบสุดขั้ว กลายเป็น

0:00:28.000,0:00:30.000
แอสเพอร์เกอร์ หรือออทิสติกอ่อนๆ ไปตั้งแต่เมื่อไหร่

0:00:30.000,0:00:33.000
ฉันหมายความว่า ถ้าไอน์สไตน์ โมสาร์ต

0:00:33.000,0:00:35.000
และเทสลามีชีวิตอยู่วันนี้ เขาคงถูกจะวินิจฉัย

0:00:35.000,0:00:37.000
ว่าเป็นออทิสติกอ่อนๆ นะ

0:00:37.000,0:00:40.000
สิ่งหนึ่งที่ฉันห่วงจริงๆ ก็คือ

0:00:40.000,0:00:43.000
จะทำอย่างไรให้เด็กเหล่านี้เติบโตขึ้น

0:00:43.000,0:00:45.000
และเป็นผู้สร้างเทคโนโลยีใหม่ๆ ต่อไป

0:00:45.000,0:00:49.000
อย่างที่บิลเกตส์พูดไปเมื่อเช้านี้

0:00:49.000,0:00:51.000
โอเค ทีนี้ ถ้าคุณอยากเข้าใจ

0:00:51.000,0:00:53.000
คนเป็นออทิสติก และพวกสัตว์ต่างๆ

0:00:53.000,0:00:55.000
ฉันอยากจะพูดถึงรูปแบบวิธีคิดที่แตกต่างกันออกไป

0:00:55.000,0:00:58.000
คุณต้องข้ามให้พ้นวัจนภาษา (ภาษาที่เป็นถ้อยคำ)

0:00:58.000,0:01:00.000
ฉันคิดเป็นภาพ

0:01:00.000,0:01:03.000
ฉันไม่ได้คิดเป็นภาษา

0:01:03.000,0:01:05.000
ทีนี้ ลักษณะพิเศษของสมองของคนเป็นออทิสติก

0:01:05.000,0:01:08.000
คือการใส่ใจรายละเอียด

0:01:08.000,0:01:10.000
โอเค นี่เป็นแบบทดสอบที่คุณจะต้อง

0:01:10.000,0:01:12.000
เลือกอักษรตัวใหญ่ หรืออักษรตัวเล็ก

0:01:12.000,0:01:14.000
สมองของคนเป็นออทิสติก

0:01:14.000,0:01:16.000
เห็นอักษรตัวเล็กได้เร็วกว่า

0:01:16.000,0:01:20.000
ในขณะที่สมองคนปกติละเลยรายละเอียดพวกนี้ไป

0:01:20.000,0:01:22.000
ทีนี้ เวลาคุณสร้างสะพาน รายละเอียดเป็นสิ่งสำคัญมาก

0:01:22.000,0:01:25.000
เพราะสะพานอาจพังได้ถ้าคุณละเลยรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ

0:01:25.000,0:01:28.000
สิ่งหนึ่งที่ฉันเป็นห่วงเกี่ยวกับนโยบายต่างๆ ทุกวันนี้

0:01:28.000,0:01:30.000
ก็คือ อะไรๆ มันเป็นนามธรรมมากขึ้นเรื่อยๆ

0:01:30.000,0:01:32.000
ผู้คนห่างเหินจากการทำงาน

0:01:32.000,0:01:34.000
ชนิดที่ได้ลงไม้ลงมือทำจริงๆ

0:01:34.000,0:01:36.000
ฉันกังวลจริงๆ ที่เห็นโรงเรียนจำนวนมาก

0:01:36.000,0:01:38.000
ตัดรายวิชาเชิงปฏิบัติออกไป

0:01:38.000,0:01:40.000
เพราะศิลปะ และวิชาทำนองนี้

0:01:40.000,0:01:42.000
เป็นวิชาที่ฉันทำได้ดี

0:01:42.000,0:01:44.000
โอเค ในงานปศุสัตว์ที่ฉันทำ

0:01:44.000,0:01:47.000
ฉันสังเกตเห็นอะไรเล็กๆ น้อยๆ หลายอย่างที่คนส่วนใหญ่ไม่สังเกต

0:01:47.000,0:01:49.000
อะไรที่ทำให้วัวตกใจและขัดขืน

0:01:49.000,0:01:52.000
อย่างเช่น ธงที่โบกสะบัดอยู่หน้าศูนย์พยาบาลสัตว์

0:01:52.000,0:01:55.000
ฟาร์มแห่งนี้เกือบจะรื้อศูนย์พยาบาลสัตว์ทิ้งไปแล้ว

0:01:55.000,0:01:57.000
ความจริงที่เขาต้องทำคือแค่เอาธงออกไป

0:01:57.000,0:02:00.000
อย่าให้มีอะไรที่เคลื่อนไหววูบวาบ แสงสีที่ตัดกัน

0:02:00.000,0:02:02.000
ช่วงต้นยุค 70 ที่ฉันเริ่มทำงาน ฉันลงไปคลาน

0:02:02.000,0:02:04.000
ในทางเดินของวัวเพื่อดูว่ามันเห็นอะไรบ้าง

0:02:04.000,0:02:07.000
คนอื่นมองว่าฉันบ้า แต่ฉันพบว่า เสื้อคลุมที่พาดไว้บนรั้วทำให้มันกลัว

0:02:07.000,0:02:10.000
เงาวูบวาบ และสายยางบนพี้นก็ทำให้มันตกใจไม่ยอมเดิน

0:02:10.000,0:02:12.000
คนทั่วไปไม่สังเกตสิ่งเหล่านี้

0:02:12.000,0:02:14.000
โซ่ที่ห้อยลงมาจากรั้วด้วย

0:02:14.000,0:02:16.000
หนัง (ชีวประวัติของ Temple) สื่อสารเรื่องนี้ออกมาได้ดีมาก

0:02:16.000,0:02:18.000
ที่จริงฉันชอบที่หนังเล่าถึง

0:02:18.000,0:02:20.000
โปรเจ็คทุกอย่างที่ฉันทำเลย

0:02:20.000,0:02:23.000
เขาเอาภาพที่ฉันวาดมาใช้ในหนังด้วย

0:02:23.000,0:02:25.000
อ้อ หนังที่ว่านั้นชื่อ "Temple Grandin"

0:02:25.000,0:02:27.000
ไม่ใช่ "Thinking in Picture" (ชื่อหนังสือชีวประวัติของ Temple)

0:02:27.000,0:02:29.000
ทีนี้ คำว่าคิดเป็นภาพนี่มันคืออะไร

0:02:29.000,0:02:31.000
มันคือหนังที่ฉายอยู่ในหัวคุณเลยแหละ

0:02:31.000,0:02:33.000
สมองของฉันทำงานเหมือน Google ที่ใช้ค้นหาภาพ

0:02:33.000,0:02:36.000
ตอนเด็กๆ ฉันไม่รู้ว่าวิธีการคิดของฉันต่างจากคนอื่น

0:02:36.000,0:02:38.000
ฉันคิดว่าทุกคนคิดเป็นภาพ

0:02:38.000,0:02:40.000
จนเมื่อฉันเขียนหนังสือเรื่อง Thinking In Pictures

0:02:40.000,0:02:43.000
ฉันไปสัมภาษณ์ผู้คนว่าเขามีวิธีการคิดยังไง

0:02:43.000,0:02:45.000
ฉันตกใจมากที่พบว่าวิธีการคิดของฉัน

0:02:45.000,0:02:47.000
มันต่างจากคนอื่นมากเลย

0:02:47.000,0:02:49.000
อย่างถ้าฉันพูดถึง "ยอดหอคอยของโบสถ์"

0:02:49.000,0:02:51.000
คนส่วนใหญ่ก็จะคิดถึงยอดหอคอยทั่วๆ ไปแบบคร่าวๆ

0:02:51.000,0:02:53.000
แม้ว่าจะคนในห้องนี้อาจจะไม่ได้คิดแบบนี้

0:02:53.000,0:02:57.000
แต่คนส่วนใหญ่ข้างนอกเขาคิดแบบนี้

0:02:57.000,0:02:59.000
ส่วนฉันจะเห็นเป็นภาพที่เจาะจงเลย

0:02:59.000,0:03:03.000
มันแวบขึ้นมาในหัวฉัน เหมือนกูเกิ้ลสำหรับหารูปภาพ

0:03:03.000,0:03:05.000
ในหนังเขาก็ทำซีนหนึ่งไว้ดีมาก

0:03:05.000,0:03:09.000
ตอนที่มีคนพูดคำว่า "รองเท้า" แล้วภาพของเท้ามากมายจากยุคปี 50 และ 60

0:03:09.000,0:03:11.000
แวบเข้ามาในจินตนาการของฉัน

0:03:11.000,0:03:13.000
โอเค นี่คือโบสถ์ที่ฉันไปตอนเด็กๆ

0:03:13.000,0:03:16.000
ชัดเจนและเจาะจงแบบนี้เลย มีอีก อันนี้คือฟอร์ท คอลลินส์

0:03:16.000,0:03:18.000
โอเค เอาโบสถ์ที่ดังๆ บ้างดีไหม

0:03:18.000,0:03:21.000
คือ ภาพมันจะแวบเข้ามาแบบนี้

0:03:21.000,0:03:24.000
เร็วมากๆ เหมือนกูเกิ้ลสำหร้บค้นหารูปภาพ

0:03:24.000,0:03:26.000
แล้วจะแวบขึ้นมาทีละรูป

0:03:26.000,0:03:28.000
แล้วฉันก็จะคิดต่อว่า เอ เติมหิมะเข้าไปดีไหม

0:03:28.000,0:03:30.000
หรือจะเป็นภาพท้องฟ้ามีพายุฝน

0:03:30.000,0:03:33.000
แล้วก็สร้างเป็นวิดีโอขึ้นมาในหัว

0:03:33.000,0:03:36.000
ทีนี้ การคิดเป็นภาพนี่เป็นประโยชน์มหาศาล

0:03:36.000,0:03:39.000
ในงานออกแบบโรงเรือนและการจัดการปศุสัตว์

0:03:39.000,0:03:41.000
และฉันก็พยายามอย่างมากที่จะปรับปรุง

0:03:41.000,0:03:43.000
วิธีการปฏิบัติกับวัวก่อนที่มันจะถูกส่งเข้าโรงชำแหละ

0:03:43.000,0:03:46.000
ฉันไม่เอาภาพน่าสยองของโรงชำแหละมาฉายหรอก

0:03:46.000,0:03:48.000
ฉันอัพโหลดภาพพวกนั้นขึ้นบนยูทูปแล้ว ถ้าคุณอยากดูนะ

0:03:48.000,0:03:52.000
แต่หนึ่งในสิ่งที่ฉันทำได้ในงานออกแบบของฉัน

0:03:52.000,0:03:54.000
ก็คือ ฉันสามารถทดสอบการทำงาน

0:03:54.000,0:03:56.000
ของเครื่องมือที่ฉันออกแบบได้ในจินตนาการ

0:03:56.000,0:03:59.000
เหมือนระบบคอมพิวเตอร์เสมือนจริง

0:03:59.000,0:04:01.000
นี่เป็นภาพจากมุมมองทางอากาศ

0:04:01.000,0:04:04.000
ของอุปกรณ์ตัวหนึ่งในโปรเจ็คของฉันที่ได้นำไปถ่ายทอดในหนัง

0:04:04.000,0:04:06.000
เจ๋งดีนะ ว่าไหม

0:04:06.000,0:04:08.000
ฉันว่ามีคนที่เป็นแอสเพอร์เกอร์

0:04:08.000,0:04:11.000
และออทิสติกหลายแบบเลยนะ ที่ทำงานอยู่ในกองถ่ายหนังน่ะ

0:04:11.000,0:04:13.000
(เสียงหัวเราะ)

0:04:13.000,0:04:15.000
แต่อย่างหนึ่งที่ฉันห่วงมากเลย

0:04:15.000,0:04:19.000
ก็คือ ปัจจุบันคนหนุ่มสาวที่เป็นแบบนี้หายไปไหนกัน

0:04:19.000,0:04:22.000
พวกเขาไม่ได้เข้าทำงานในซิลิกอนแวลี่ย์ ที่ซึ่งเหมาะกับพวกเขา

0:04:22.000,0:04:25.000
(เสียงหัวเราะ)

0:04:25.000,0:04:30.000
(เสียงปรบมือ)

0:04:30.000,0:04:33.000
สิ่งหนึ่งที่ฉันเรียนรู้ตั้งแต่ยังวัยรุ่นเพราะว่าฉันไม่ใช่คนเข้าสังคมเก่ง

0:04:33.000,0:04:37.000
ก็คือ ฉันต้องขายงานของฉัน ไม่ใช่ตัวตนของฉัน

0:04:37.000,0:04:39.000
และวิธีการขายงานระบบจัดการปศุสัตว์ของฉัน

0:04:39.000,0:04:42.000
คือการโชว์ภาพที่ฉันวาด ฉันโชว์รูปเครื่องมือต่างๆ

0:04:42.000,0:04:44.000
อีกอย่างที่ช่วยฉันได้คือ ตอนที่ฉันเด็กๆ

0:04:44.000,0:04:46.000
นั่นคือ ยุคปี 50 คุณจะถูกสอนเรื่องมารยาท

0:04:46.000,0:04:48.000
ว่าคุณไม่สามารถไปหยิบสินค้าในร้านมาจากชั้น

0:04:48.000,0:04:50.000
แล้วโยนเล่นไปมาได้

0:04:50.000,0:04:53.000
พอเด็กโตถึงช่วงเกรด 3 เกรด 4 (9-10 ขวบ)

0:04:53.000,0:04:56.000
คุณอาจจะเห็นเด็กคนนี้เริ่มกลายเป็นนักคิดด้วยภาพ

0:04:56.000,0:04:58.000
วาดรูปที่มีมิติความลึกได้

0:04:58.000,0:05:00.000
ทีนี้ ฉันอยากจะเน้นว่า เด็กออทิสติกทุกคน

0:05:00.000,0:05:02.000
ไม่ได้กลายเป็นนักคิดด้วยภาพกันทุกคน

0:05:02.000,0:05:06.000
ฉันมีภาพสแกนสมองที่ทำเมื่อสองสามปีก่อน

0:05:06.000,0:05:08.000
ฉันเคยพูดเล่นสนุกๆ ว่า

0:05:08.000,0:05:10.000
ฉันมีสายอินเทอร์เน็ตใหญ่ยักษ์

0:05:10.000,0:05:12.000
ฝังอยู่ในสมองส่วนการมองเห็นของตัวเอง

0:05:12.000,0:05:14.000
นี่เป็นภาพถ่ายแบบ tensor ของสมองฉัน

0:05:14.000,0:05:16.000
แสดงให้เห็นว่าสายอินเทอร์เน็ตในหัวของฉัน

0:05:16.000,0:05:18.000
มันใหญ่กว่าคนทั่วไปถึงสองเท่า

0:05:18.000,0:05:20.000
เส้นสีแดงนั่นคือของฉัน

0:05:20.000,0:05:24.000
เส้นสีน้ำเงินเป็นของคนที่นำมาเปรียบเทียบ ซึ่งเป็นผู้หญิงวัยเดียวกับฉัน

0:05:24.000,0:05:26.000
เห็นไหม ฉันมีเส้นสีแดงเส้นใหญ่เยอะแยะ

0:05:26.000,0:05:28.000
ของคนปกติ สีน้ำเงินนั่น

0:05:28.000,0:05:32.000
เส้นเล็กกว่ามาก

0:05:32.000,0:05:34.000
ตอนนี้งานวิจัยบางชิ้นเผยว่า

0:05:34.000,0:05:38.000
คนเราคิดด้วยสมองส่วนการมองเห็นได้จริงๆ แต่จะมากน้อยต่างไปในแต่ละคน

0:05:38.000,0:05:41.000
ทีนี้ คนที่คิดด้วยภาพก็คือสมองรูปแบบหนึ่งเท่านั้น

0:05:41.000,0:05:44.000
คุณเห็นแล้วใช่ไหม ว่าสมองของคนเป็นออทิสติกนั้นมีความเชี่ยวชาญเฉพาะทาง

0:05:44.000,0:05:48.000
ดีอย่างหนื่ง แต่อย่างอื่นแย่

0:05:48.000,0:05:50.000
เรื่องที่ฉันแย่คือพีชคณิต และฉันก็ไม่เคยได้รับอนุญาต

0:05:50.000,0:05:52.000
ให้ลงเรียนเรขาคณิตหรือตรีโกณมิติ

0:05:52.000,0:05:55.000
ซึ่งเป็นความผิดพลาดที่แย่มาก ฉันพบว่ามีเด็กจำนวนมากที่อยากข้ามพีชคณิต

0:05:55.000,0:05:57.000
ไปเรียนเรขาคณิตและตรีโกณมิติเลย

0:05:57.000,0:06:00.000
ทีนี้ สมองอีกแบบหนึ่ง คือ นักคิดระบบหรือแบบแผน

0:06:00.000,0:06:02.000
อะไรที่เป็นนามธรรมกว่า นั่นคือพวกวิศวกร

0:06:02.000,0:06:04.000
นักโปรแกรมคอมพิวเตอร์

0:06:04.000,0:06:06.000
เอาละ นี่คือการคิดเป็นระบบแบบแผน เจ้าตั๊กแตนตำข้าวตัวนี้

0:06:06.000,0:06:08.000
ทำมาจากกระดาษแผ่นเดียว

0:06:08.000,0:06:10.000
ไม่ใช้เทปกาว ไม่มีการตัด

0:06:10.000,0:06:13.000
ลวดลายบนพี้นหลังนั่นคือแบบที่ใช้พับเจ้าตั๊กแตนตัวนี้

0:06:13.000,0:06:15.000
นี่คือรูปแบบการคิดต่างๆ

0:06:15.000,0:06:18.000
คิดเป็นภาพเสมือนจริง อย่างฉัน

0:06:18.000,0:06:22.000
คิดเป็นระบบแบบแผน เช่น ดนตรี และคณิตศาสตร์

0:06:22.000,0:06:24.000
คนพวกนี้บางคนก็จะมีปัญหาเรื่องการอ่าน

0:06:24.000,0:06:26.000
คุณจะพบปัญหาแบบนี้

0:06:26.000,0:06:29.000
ในเด็กที่เป็นโรค dyslexia (อาการความบกพร่องในการอ่าน) ด้วย

0:06:29.000,0:06:31.000
คุณจะเห็นสมองที่แตกต่างแบบนี้

0:06:31.000,0:06:34.000
แล้วก็มีสมองที่คิดเป็นคำพูด ซึ่งเรียนรู้ข้อมูลเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่างได้

0:06:34.000,0:06:36.000
ทีนี้ อีกประเด็นคือเรื่องประสาทสัมผัส

0:06:36.000,0:06:40.000
ฉันกังวลมากที่ต้องใส่เครื่องมือนี้ไว้บนหน้า

0:06:40.000,0:06:43.000
ฉันก็เลยเข้ามาก่อนครึ่งชั่วโมง

0:06:43.000,0:06:45.000
เพื่อจะได้ใส่มัน แล้วทำตัวให้เคยชินกับมัน

0:06:45.000,0:06:48.000
แล้วต้องดัดมันออกไปไม่ให้มันมาแกะกะแถวคาง

0:06:48.000,0:06:51.000
แต่ประสาทสัมผัสนี่เป็นปัญหาจริงๆ เด็กบางคนไม่ชอบแสงฟลูออเรสเซนต์

0:06:51.000,0:06:54.000
บางคนมีปัญหาว่าไวต่อเสียงมาก

0:06:54.000,0:06:57.000
ต่างคนก็มีปัญหาต่างกันออกไป

0:06:57.000,0:07:01.000
ทีนี้ การคิดเป็นภาพช่วยฉันได้มาก

0:07:01.000,0:07:03.000
ในการทำความเข้าใจสัตว์

0:07:03.000,0:07:06.000
เพราะอะไร ลองคิดดู การคิดของสัตว์ก็ใช้ข้อมูลจากประสาทสัมผัส

0:07:06.000,0:07:10.000
ไม่ได้ใช้คำพูด พวกมันคิดเป็นภาพ

0:07:10.000,0:07:13.000
คิดเป็นเสียง คิดเป็นกลิ่น

0:07:13.000,0:07:16.000
ลองคิดดูสิ ว่ามีข้อมูลอยู่บนหัวจ่ายน้ำดับเพลิงอันหนึ่งมากแค่ไหน

0:07:16.000,0:07:19.000
พวกสัตว์รู้ว่าก่อนหน้านี้มีใครผ่านมาตรงนั้นบ้าง ตั้งแต่เมื่อไหร่

0:07:19.000,0:07:22.000
เป็นมิตรหรือศัตรู มีใครที่มันจะจับคู่ด้วยได้ไหม

0:07:22.000,0:07:25.000
มีข้อมูลมหาศาลเลยบนหัวจ่ายน้ำดับเพลิงอันหนึ่ง

0:07:25.000,0:07:29.000
เป็นข้อมูลที่มีรายละเอียดมาก

0:07:29.000,0:07:31.000
รายละเอียดปลีกย่อยเหล่านี้

0:07:31.000,0:07:33.000
ช่วยฉันได้มากในการทำความเข้าใจสัตว์

0:07:33.000,0:07:37.000
ทีนี้ สมองของสัตว์ แล้วก็สมองของฉันด้วย

0:07:37.000,0:07:39.000
เราเอาข้อมูลที่ได้จากประสาทสัมผัส

0:07:39.000,0:07:41.000
มาจัดเป็นหมวดหมู่

0:07:41.000,0:07:43.000
คนขี่ม้า

0:07:43.000,0:07:45.000
กับคนที่ยืนบนพี้น

0:07:45.000,0:07:47.000
เป็นสองอย่างที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง

0:07:47.000,0:07:50.000
คุณอาจจะเจอม้าที่เคยถูกคนขี่ทำร้าย

0:07:50.000,0:07:52.000
มันไม่กลัวสัตวแพทย์นะ

0:07:52.000,0:07:55.000
ไม่กลัวช่างทำเกือกม้าด้วย แต่คุณขี่มันไม่ได้นะ

0:07:55.000,0:07:58.000
คนอาจจะเจอม้าอีกตัว ที่ถูกช่างทำเกือกตีเอา

0:07:58.000,0:08:00.000
มันก็จะกลัวใครก็ตามที่ยืนบนพื้น

0:08:00.000,0:08:03.000
รวมทั้งสัตวแพทย์ด้วย แต่มันกลับยอมให้คนขี่

0:08:03.000,0:08:05.000
วัวก็เหมือนกัน

0:08:05.000,0:08:07.000
คนขี่ม้า

0:08:07.000,0:08:09.000
กับคนที่เดินเท้า เป็นสองอย่างที่แตกต่างกัน

0:08:09.000,0:08:11.000
เห็นไหมล่ะ มันคือภาพสองภาพที่ไม่เหมือนกัน

0:08:11.000,0:08:14.000
ทีนี้ ฉันอยากให้คุณเห็นว่ามันจำเพาะเจาะจงขนาดไหน

0:08:14.000,0:08:18.000
ไอ้ความสามารถที่จะจัดข้อมูลเข้าหมวดหมู่เป็นประเภทเนี่ย

0:08:18.000,0:08:21.000
ฉันพบว่าคนส่วนใหญ่จัดระบบข้อมูลที่มีรายละเอียดมากๆ ได้ไม่ดี

0:08:21.000,0:08:23.000
เวลาฉันไปซ่อมอุปกรณ์

0:08:23.000,0:08:25.000
หรือไปแก้ปัญหาอะไรในโรงงาน

0:08:25.000,0:08:29.000
ดูเหมือนผู้คนในโรงงานพวกนั้นเขาคิดไม่ออกว่า "นี่เรามีปัญหาเรื่องคน

0:08:29.000,0:08:31.000
หรือว่าเรื่องอุปกรณ์กันแน่"

0:08:31.000,0:08:33.000
พูดอีกอย่างคือ แยะแยะหมวดหมู่ปัญหาเรื่องเครื่องมือ

0:08:33.000,0:08:35.000
กับปัญหาเรื่องคนออกจากกันไม่ได้

0:08:35.000,0:08:38.000
ฉันพบว่าคนจำนวนมากมีปัญหาเรื่องนี้

0:08:38.000,0:08:41.000
ทีนี้ พอฉันคิดออกว่ามันเป็นปัญหาทางเครื่องมือ

0:08:41.000,0:08:43.000
แล้วมันเป็นปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ที่ฉันแก้ได้

0:08:43.000,0:08:46.000
หรือว่ามันมีปัญหาทั้งระบบกันแน่

0:08:46.000,0:08:49.000
คนส่วนมากแยกแยะเรื่องนี้ไม่ออกอีกเช่นกัน

0:08:49.000,0:08:51.000
ลองดูสิ อย่างเช่นการแก้ปัญหา

0:08:51.000,0:08:53.000
ว่าจะทำอย่างไรให้สายการบินมีความปลอดภัยมากขึ้น

0:08:53.000,0:08:55.000
ใช่ ฉันบินมาเป็นล้านไมล์แล้วนี่

0:08:55.000,0:08:57.000
ฉันบินไปไหนมาไหนเยอะมาก

0:08:57.000,0:09:00.000
ถ้าฉันไปที่ทบวงการบินพลเรือนของสหรัฐอเมริกา

0:09:00.000,0:09:04.000
คุณว่าฉันจะไปดูอะไรบ้าง?

0:09:04.000,0:09:06.000
ฉันจะไปดูหางเครื่องบิน

0:09:06.000,0:09:09.000
คุณรู้ไหม โศกนาฏกรรมเครื่องบินตกห้าครั้งในรอบ 20 ปีที่ผ่านมา

0:09:09.000,0:09:13.000
ถ้าไม่ใช่ว่าหางหลุดออกมา ก็ต้องมีอุปกรณ์บางอย่างที่อยู่ในหาง

0:09:13.000,0:09:15.000
ชำรุดเสียหาย

0:09:15.000,0:09:17.000
มันคือหางเครื่องบิน ง่ายๆ เลย

0:09:17.000,0:09:19.000
แล้วรู้ไหม เวลานักบินเดินดูรอบเครื่องบิน

0:09:19.000,0:09:21.000
เขาไม่เห็นสิ่งที่อยู่ในหางเครื่องบิน

0:09:21.000,0:09:23.000
แต่เวลาฉันมาคิด

0:09:23.000,0:09:26.000
ฉันดึงข้อมูลรายละเอียดปลีกย่อยอันนี้ขึ้นมา

0:09:26.000,0:09:29.000
มันเป็นข้อมูลที่จำเพาะเจาะจงมาก เห็นไหม ฉันคิดจากข้อมูลขึ้นมา

0:09:29.000,0:09:33.000
ฉันเอาข้อมูลชิ้นเล็กชิ้นน้อยมาปะติดปะต่อเข้าด้วยกันเหมือนตัวต่อ

0:09:33.000,0:09:35.000
ทีนี้ นี่คือเจ้าม้าตัวหนึ่ง

0:09:35.000,0:09:37.000
ที่กลัวหมวกคาวบอยสีดำเอามากๆ

0:09:37.000,0:09:39.000
เพราะมันเคยถูกใครบางคนที่ใส่หมวกสีดำทำร้ายเอา

0:09:39.000,0:09:42.000
ถ้าคุณใส่หมวกสีขาว อันนี้ไม่มีปัญหา

0:09:42.000,0:09:45.000
ทีนี้ ประเด็นสำคัญก็คือ โลกเราต้องการ

0:09:45.000,0:09:47.000
มันสมองทุกรูปแบบ

0:09:47.000,0:09:49.000
ให้มาทำงานร่วมกัน

0:09:49.000,0:09:52.000
เราต้องมาช่วยกันสร้างมันสมองแบบต่างๆ เหล่านี้

0:09:52.000,0:09:55.000
สิ่งหนึ่งที่ทำให้ฉันโมโหมากตลอดเวลาที่

0:09:55.000,0:09:57.000
ฉันเดินทางไปประชุมเรื่องออทิสติกในที่ต่างๆ

0:09:57.000,0:10:00.000
ก็คือ ฉันเห็นเด็กเนิร์ดที่มีสมองอัจฉริยะมากมาย

0:10:00.000,0:10:03.000
พวกนี้เข้าสังคมไม่ค่อยเก่ง

0:10:03.000,0:10:05.000
แล้วก็ไม่มีใครใส่ใจที่จะพัฒนาเขาในทางที่เขาสนใจเลย

0:10:05.000,0:10:07.000
เช่น ความสนใจทางวิทยาศาสตร์

0:10:07.000,0:10:10.000
ประเด็นนี้ทำให้ฉันคิดถึงครูวิทยาศาสตร์ของฉัน

0:10:10.000,0:10:13.000
หนังถ่ายทอดภาพครูสอนวิทยาศาสตร์ของฉันได้งดงามมาก

0:10:13.000,0:10:15.000
ฉันมันก็แค่เด็กโง่ๆ เซ่อๆ คนหนึ่ง

0:10:15.000,0:10:18.000
ตอนอยู่มัธยมปลายฉันไม่สนใจเรียนเลย

0:10:18.000,0:10:21.000
จนกระทั่งฉันเข้าเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ของคุณครูคาร์ล็อก

0:10:21.000,0:10:24.000
หรือด็อกเตอร์คาร์ล็อกที่คุณเห็นในหนัง

0:10:24.000,0:10:27.000
เขาให้การบ้านที่ท้าทาย

0:10:27.000,0:10:30.000
ให้ฉันคิดว่าจะสร้างห้องลวงตาได้อย่างไร

0:10:30.000,0:10:32.000
นั่นแหละ สิ่งที่คุณต้องทำก็คือ

0:10:32.000,0:10:34.000
ให้เด็กได้เห็นอะไรเจ๋งๆ

0:10:34.000,0:10:37.000
รู้ไหม อย่างหนึ่งที่ฉันว่า TED น่าจะทำ ก็คือ

0:10:37.000,0:10:40.000
บอกทุกๆ โรงเรียนให้รู้ว่ามีเล็กเชอร์ที่ยอดเยี่ยมมากมายใน TED

0:10:40.000,0:10:42.000
และยังมีอะไรเจ๋งๆ อีกเยอะมากในอินเทอร์เน็ต

0:10:42.000,0:10:44.000
ที่สามารถทำให้เด็กสนใจได้

0:10:44.000,0:10:47.000
เพราะฉันเห็นเด็กเนิร์ดพวกนี้จำนวนมาก

0:10:47.000,0:10:50.000
แล้วพวกครูในภาคกลางแถบตะวันตก (ของอเมริกา) รวมทั้งภาคอื่นๆ ด้วย

0:10:50.000,0:10:52.000
ถ้าไม่ได้เข้าถึงเทคโนโลยีพวกนี้

0:10:52.000,0:10:54.000
เขาก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเด็กพวกนี้ดี

0:10:54.000,0:10:56.000
แล้วเขาก็เลยไม่ได้เดินตามแนวทางที่ถูก

0:10:56.000,0:10:58.000
ทีนี้ ประเด็นคือ คุณอาจจะฝึกให้สมอง

0:10:58.000,0:11:01.000
เชี่ยวชาญทางการคิด การใช้กระบวนการทางปัญญา

0:11:01.000,0:11:04.000
หรือสมองคุณอาจจะมีทักษะทางสังคมเป็นเยี่ยม

0:11:04.000,0:11:06.000
ตอนนี้มีงานวิจัยบางชิ้นแสดงให้เห็นว่า คนที่เป็นออทิสติก

0:11:06.000,0:11:08.000
อาจจะมีเครือข่ายใยประสาทที่พิเศษ

0:11:08.000,0:11:11.000
ในสมองที่เป็นเลิศ แต่เราสูญเสียวงจรเรื่องสังคมไป

0:11:11.000,0:11:15.000
มันได้อย่างเสียอย่าง ระหว่างการคิด กับการเข้าสังคม

0:11:15.000,0:11:17.000
ถ้าเป็นรุนแรงมากๆ

0:11:17.000,0:11:20.000
คุณก็อาจได้เห็นคนที่พูดหรือใช้ภาษาไม่ได้เลย

0:11:20.000,0:11:22.000
ในสมองของคนปกติทั่วไป

0:11:22.000,0:11:25.000
สมองที่เกี่ยวกับการใช้ภาษาจะคลุมสมองส่วนการคิดเป็นภาพ

0:11:25.000,0:11:28.000
ที่เรามีเหมือนกับสัตว์ นี่เป็นงานวิจัยของด๊อกเตอร์บรูซ มิลเลอร์

0:11:28.000,0:11:31.000
เขาศึกษาผู้ป่วยอัลไซเมอร์

0:11:31.000,0:11:33.000
ที่มีภาวะสมองเสื่อมในส่วนกลีบขมับส่วนหน้า

0:11:33.000,0:11:36.000
สมองส่วนการใช้ภาษาของผู้ป่วยเสื่อมไปหมดแล้ว

0:11:36.000,0:11:41.000
แล้วดูสิ ภาพวาดชิ้นนี้วาดโดยผู้ป่วยที่เคยเป็นช่างติดตั้งเครื่องเสียงรถยนต์

0:11:41.000,0:11:45.000
แล้วยังมีแวนโก๊ะซึ่งไม่รู้เรื่องฟิสิกส์เลย

0:11:45.000,0:11:47.000
แต่ฉันว่ามันน่าสนใจมากเลย

0:11:47.000,0:11:49.000
เพราะล่าสุดมีงานวิจัยที่แสดงว่า

0:11:49.000,0:11:51.000
ลวดลายในภาพวาดของแวนโก๊ะ

0:11:51.000,0:11:54.000
ตรงกับแบบจำลองทางสถิติของความผันผวน

0:11:54.000,0:11:56.000
ซึ่งทำให้เกิดแนวคิดที่น่าสนใจขึ้นมาว่า

0:11:56.000,0:11:58.000
บางที แบบแผนทางคณิตศาสตร์บางอย่าง

0:11:58.000,0:12:00.000
อาจจะอยู่ในสมองของมนุษย์อยู่แล้ว

0:12:00.000,0:12:02.000
แล้วยังมีเรื่องของ วูลฟ์แฟรม อีก (ผู้พูดก่อนหน้า เทมเปิล)

0:12:02.000,0:12:04.000
ฉันนั่งจดบันทึกคำค้นทั้งหมด

0:12:04.000,0:12:06.000
ที่ฉันสามารถใช้ได้

0:12:06.000,0:12:10.000
เพราะฉันคิดว่ามันเป็นตัวอย่างในการบรรยายเรื่องออทิสติกของฉันได้ด้วย

0:12:10.000,0:12:12.000
เราต้องหาอะไรที่น่าสนใจมาให้เด็กพวกนี้ดู

0:12:12.000,0:12:14.000
แต่ตอนนี้ โรงเรียนเอาวิชาซ่อมรถ

0:12:14.000,0:12:16.000
การร่างแบบ และศิลปะออกจากหลักสูตร

0:12:16.000,0:12:19.000
ฉันว่าศิลปะเป็นวิชาที่ดีที่สุดในโรงเรียน

0:12:19.000,0:12:21.000
เราต้องนึกถึงมันสมองที่แตกต่างหลากหลายเหล่านี้

0:12:21.000,0:12:24.000
และเราต้องช่วยกันพัฒนาสมองเหล่านี้

0:12:24.000,0:12:27.000
เพราะแน่นอนว่าเราจำเป็นต้องอาศัย

0:12:27.000,0:12:30.000
คนเหล่านี้ในอนาคต

0:12:30.000,0:12:32.000
ทีนี้มาพูดเรื่องงานบ้าง

0:12:32.000,0:12:34.000
ครูวิทยาศาสตร์ของฉันกระตุ้นให้ฉันเรียนหนังสือ

0:12:34.000,0:12:37.000
เพราะฉันเป็นเด็กโง่ๆ เซ่อๆ คนหนึ่งที่ไม่อยากเรียน

0:12:37.000,0:12:39.000
แต่คุณรู้ไหม ตอนนั้นฉันทำงานหาประสบการณ์อยู่นะ

0:12:39.000,0:12:41.000
ฉันสังเกตเห็นว่าเด็กๆ เหล่านี้ไม่ได้เรียนรู้เรื่องพื้นฐานบางอย่าง

0:12:41.000,0:12:43.000
เช่น การตรงต่อเวลา

0:12:43.000,0:12:45.000
ฉันถูกสอนเรื่องนี้ตอนฉันอายุแปดขวบ

0:12:45.000,0:12:48.000
แล้วก็มารยาทบนโต๊ะอาหารเวลาไปงานเลี้ยงที่บ้านคุณยายในวันเสาร์

0:12:48.000,0:12:51.000
ฉันถูกสอนมาตั้งแต่ยังเด็กมากๆ

0:12:51.000,0:12:54.000
แล้วตอนฉันอายุ 13 ฉันได้งานในร้านตัดเสื้อ

0:12:54.000,0:12:56.000
งานเย็บผ้า

0:12:56.000,0:12:59.000
ฉันไปฝึกงานตอนที่อยู่มหาวิทยาลัย

0:12:59.000,0:13:02.000
ฉันประดิษฐ์สิ่งของต่างๆ

0:13:02.000,0:13:05.000
แล้วก็เรียนรู้ที่จะทำงานที่ได้รับมอบหมาย

0:13:05.000,0:13:09.000
คุณรู้ไหม ที่จริงตอนเด็กๆ ฉันไม่อยากทำอะไรเลยนอกจากวาดรูปม้า

0:13:09.000,0:13:11.000
แม่ของฉันบอกว่า "ไหนลองวาดรูปอย่างอื่นหน่อยสิ"

0:13:11.000,0:13:13.000
เด็กๆ เหล่านี้ต้องเรียนรู้ที่จะทำอย่างอื่นด้วย

0:13:13.000,0:13:15.000
เช่น ถ้าเด็กหมกมุ่นกับตัวต่อเลโก

0:13:15.000,0:13:18.000
ก็ให้เขาต่อเลโกเป็นของต่างๆ

0:13:18.000,0:13:20.000
เพราะสมองของคนเป็นออทิสติก

0:13:20.000,0:13:22.000
มักจะหมกมุ่นกับอะไรบางอย่าง

0:13:22.000,0:13:24.000
เช่น ถ้าเด็กชอบรถแข่ง

0:13:24.000,0:13:26.000
ก็ใช้รถแข่งมาสอนเลขเขาสิ

0:13:26.000,0:13:29.000
ไหนลองคิดซิว่าต้องใช้เวลาเท่าไหร่รถถึงจะวิ่งได้ระยะทางเท่านั้นเท่านี้

0:13:29.000,0:13:33.000
พูดง่ายๆ คือ ใช้ความหมกมุ่นนั้น

0:13:33.000,0:13:36.000
มาสร้างแรงจูงใจให้เด็ก นั่นเป็นสิ่งหนึ่งที่เราต้องทำ

0:13:36.000,0:13:39.000
ฉันเหลืออดจริงๆ กับพวกครู

0:13:39.000,0:13:42.000
โดยเฉพาะย่านอื่นที่ไม่ใช่แถบนี้

0:13:42.000,0:13:44.000
เขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเด็กฉลาดๆ พวกนี้

0:13:44.000,0:13:46.000
นั่นทำให้ฉันโมโหมาก

0:13:46.000,0:13:48.000
คนที่คิดเป็นภาพทำอะไรได้บ้างเมื่อเขาโตขึ้น

0:13:48.000,0:13:51.000
กราฟฟิกดีไซน์ งานมากมายเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์

0:13:51.000,0:13:56.000
ถ่ายภาพ ออกแบบอุตสาหกรรม

0:13:56.000,0:13:58.000
นักคิดระบบแบบแผน พวกนี้ก็จะกลายเป็น

0:13:58.000,0:14:01.000
นักคณิตศาสตร์ วิศวกรซอฟแวร์

0:14:01.000,0:14:05.000
นักโปรแกรมคอมพิวเตอร์ อะไรทำนองนั้น

0:14:05.000,0:14:08.000
แล้วก็มีสมองที่ถนัดเรื่องถ้อยคำ พวกนี้ก็จะเป็นนักหนังสือพิมพ์ที่เก่ง

0:14:08.000,0:14:11.000
เป็นนักแสดงที่ยอดเยี่ยม

0:14:11.000,0:14:13.000
เพราะสำหรับคนที่เป็นออทิสซึมอย่างฉัน

0:14:13.000,0:14:16.000
ฉันต้องเรียนรู้ทักษะทางสังคม ซึ่งเหมือนการเล่นละคร

0:14:16.000,0:14:19.000
มันต้องเรียนน่ะ มันจำเป็นนะ

0:14:19.000,0:14:22.000
และเราก็จำเป็นต้องดูแลเด็กพวกนี้อย่างใกล้ชิด

0:14:22.000,0:14:24.000
ซึ่งต้องอาศัยพี่เลี้ยงที่คอยให้คำปรึกษา

0:14:24.000,0:14:27.000
อย่างครูสอนวิทยาศาสตร์ของฉัน เขาไม่ได้มีประกาศนียบัตรวิชาชีพครู

0:14:27.000,0:14:29.000
เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์จากองค์การนาซ่า

0:14:29.000,0:14:31.000
ตอนนี้บางรัฐก็เริ่มเปลี่ยนแล้ว

0:14:31.000,0:14:33.000
โดยให้คนที่มีปริญญาทางชีววิทยา เคมี

0:14:33.000,0:14:36.000
มาสอนชีววิทยาและเคมีในโรงเรียนได้

0:14:36.000,0:14:38.000
เราต้องทำอย่างนี้

0:14:38.000,0:14:40.000
เพราะสิ่งหนึ่งที่ฉันสังเกตเห็นคือ

0:14:40.000,0:14:42.000
ครูที่ดีสำหรับเด็กจำนวนมาก

0:14:42.000,0:14:44.000
ไปอยู่ในวิทยาลัยชุมชน

0:14:44.000,0:14:47.000
เราต้องหาครูดีๆ แบบนี้เข้ามาในโรงเรียนมัธยมบ้าง

0:14:47.000,0:14:50.000
อีกอย่างหนึ่งที่จะได้ผลดีมากๆ ก็คือ

0:14:50.000,0:14:53.000
มีคนมากมายที่เกษียณแล้ว

0:14:53.000,0:14:56.000
จากวงการซอฟต์แวร์ เราให้เขามาสอนเด็กๆ ก็ได้

0:14:56.000,0:14:59.000
สิ่งที่เขาสอนจะเก่าก็ไม่เป็นไร

0:14:59.000,0:15:02.000
เพราะสิ่งที่เราต้องการคือการจุดประกาย

0:15:02.000,0:15:05.000
ทำให้เด็กตื่นเต้นสนอกสนใจ

0:15:05.000,0:15:08.000
ถ้าคุณทำให้เขาสนใจได้ เดี๋ยวเขาก็เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ที่มีทั้งหมดต่อเอง

0:15:08.000,0:15:10.000
ครูพี่เลี้ยงจึงสำคัญมากๆ

0:15:10.000,0:15:12.000
ฉันไม่รู้จะย้ำยังไงให้มากกว่านี้

0:15:12.000,0:15:15.000
ถึงสิ่งดีๆ ที่ครูวิทยาศาสตร์ทำให้ฉัน

0:15:15.000,0:15:18.000
เราต้องแนะแนวทางให้เด็กๆ เหล่านี้ จ้างเขามาทำงาน

0:15:18.000,0:15:20.000
และถ้าคุณรับเด็กเหล่านี้เข้ามาฝึกงาน

0:15:20.000,0:15:23.000
ประเด็นคือ กับเด็กออทิสติกและแอสเพอร์เกอร์

0:15:23.000,0:15:26.000
คุณต้องมอบหมายงานแบบเจาะจง อย่าบอกแค่ว่าให้ "ออกแบบซอฟต์แวร์"

0:15:26.000,0:15:28.000
คุณต้องบอกเขาให้เจาะจงชัดเจนกว่านั้น

0:15:28.000,0:15:31.000
เช่น "ออกแบบซอฟต์แวร์สำหรับโทรศัพท์

0:15:31.000,0:15:33.000
ให้มันทำงานบางอย่างที่คุณต้องการ

0:15:33.000,0:15:35.000
โดยใช้หน่วยความจำไม่เกินเท่านี้"

0:15:35.000,0:15:37.000
คุณต้องบอกให้ชัดเจนแบบนี้

0:15:37.000,0:15:39.000
เอาล่ะ ฉันพูดจบแล้ว

0:15:39.000,0:15:41.000
ขอบคุณทุกท่านที่มาในวันนี้ค่ะ

0:15:41.000,0:15:43.000
ฉันยินดีมากที่ได้มาพูดวันนี้

0:15:43.000,0:15:55.000
(เสียงปรบมือ)

0:15:55.000,0:15:58.000
โอ้ คุณมีคำถามเหรอ โอเค

0:15:58.000,0:15:59.000
(เสียงปรบมือ)

0:15:59.000,0:16:03.000
คริส แอนเดอร์สัน: ขอบคุณมากครับ

0:16:03.000,0:16:05.000
คุณรู้ไหม ผมชอบที่คุณเคยเขียนไว้

0:16:05.000,0:16:07.000
ว่า "ถ้ามีปาฏิหาริย์

0:16:07.000,0:16:10.000
ทำให้โรคออทิสติกหายไปจากโลกนี้

0:16:10.000,0:16:13.000
วันนี้มนุษย์ก็คงยังพบปะสังสรรค์กันหน้ากองไฟ

0:16:13.000,0:16:15.000
ตรงปากทางเข้าถ้ำอยู่"

0:16:15.000,0:16:17.000
เทมเปิล แกรมดิน: เพราะอะไรล่ะ คุณรู้ไหมใครเอาหินมาทำหอกทำขวานเป็นคนแรก

0:16:17.000,0:16:20.000
บรรพบุรุษเราที่เป็นแอสเพอร์เกอร์ ถ้าคุณกำจัดยีนของอาการออทิสติกไปหมด

0:16:20.000,0:16:22.000
ก็คงจะไม่มีซิลิกอนแวลีย์อีกต่อไป

0:16:22.000,0:16:24.000
วิกฤตพลังงานก็คงจะไม่ได้รับการแก้ไขด้วย

0:16:24.000,0:16:27.000
(เสียงปรบมือ)

0:16:27.000,0:16:29.000
คริส: ครับ ผมอยากถามคุณอีกสองสามคำถาม

0:16:29.000,0:16:31.000
ถ้าคุณคิดว่าคำถามไหนไม่เหมาะสม

0:16:31.000,0:16:33.000
ก็บอกผมเลยนะ ว่า "ขอคำถามถัดไป"

0:16:33.000,0:16:35.000
ถ้าเกิดมีใครสักคนในที่นี้

0:16:35.000,0:16:37.000
มีลูกเป็นออทิสติก

0:16:37.000,0:16:39.000
หรือรู้จักเด็กที่เป็นออทิสติก

0:16:39.000,0:16:42.000
ที่แปลกแยก ไม่ยอมคุยกับเขา

0:16:42.000,0:16:44.000
คุณจะแนะนำว่ายังไงครับ?

0:16:44.000,0:16:46.000
เทมเปิล: อย่างแรกคือ คุณต้องดูว่าเด็กอายุเท่าไหร่

0:16:46.000,0:16:48.000
ถ้าเด็กอายุ สอง สาม หรือสี่ขวบ

0:16:48.000,0:16:50.000
ไม่พูด ไม่มีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม

0:16:50.000,0:16:52.000
ฉันขอเน้นสุดๆ เลยนะว่า

0:16:52.000,0:16:56.000
อย่าทิ้งไว้ คุณต้องคอยสอนตัวต่อตัวอย่างน้อย 20 ชั่วโมงต่อสัปดาห์

0:16:56.000,0:16:59.000
ที่คุณต้องเข้าใจคือ โรคออทิสติกมีความรุนแรงหลายระดับ

0:16:59.000,0:17:01.000
ประมาณครึ่งหนึ่งของคนที่เป็นออทิสติก

0:17:01.000,0:17:03.000
จะไม่สามารถพูด และไม่สามารถไปทำงาน

0:17:03.000,0:17:06.000
ที่ซิลิกอนแวลีย์ได้ เป็นไปไม่ได้เลย

0:17:06.000,0:17:08.000
แต่อีกครึ่งหนึ่ง คุณจะเจอเด็กเนิร์ด

0:17:08.000,0:17:10.000
ที่มีอาการออทิสติกอ่อนๆ

0:17:10.000,0:17:12.000
กลุ่มนี้ละ ที่คุณต้องไปจุดประกายให้เขา

0:17:12.000,0:17:14.000
โดยให้ทำอะไรที่น่าสนใจ

0:17:14.000,0:17:17.000
ฉันเองเข้าสังคมได้ก็เพราะเจอคนที่มีความสนใจร่วมกัน

0:17:17.000,0:17:21.000
ฉันขี่ม้ากับเด็กคนอื่น ฉันทำจรวดจำลองกับเด็กคนอื่น

0:17:21.000,0:17:23.000
ทำแล็บอิเล็กทรอนิกส์กับเด็กคนอื่น

0:17:23.000,0:17:25.000
ตอนยุค 60 นั่น เราเอากระจกติดเข้ากับ

0:17:25.000,0:17:28.000
แผ่นยางที่หุ้มลำโพง แล้วจัดงานแสดงแสงสีเสียง

0:17:28.000,0:17:31.000
ซึ่งพวกเรารู้สึกว่ามันเจ๋งมากเลย

0:17:31.000,0:17:33.000
คริส: มันจะเกินจริงไปไหมครับ

0:17:33.000,0:17:35.000
ถ้าเขาจะคาดหวังว่า

0:17:35.000,0:17:38.000
เด็กคนนั้นจะรักเขา

0:17:38.000,0:17:40.000
เทมเปิล: ฉันจะบอกให้ เด็กเหล่านี้จะจงรักภักดีกับคุณมาก

0:17:40.000,0:17:42.000
ถ้าบ้านคุณไฟไหม้ เขาจะลุยเข้าไปช่วยคุณออกมาเลยล่ะ

0:17:42.000,0:17:45.000
คริส: ว้าว ทีนี้ คนส่วนใหญ่ ถ้าคุณไปถามเขาว่า

0:17:45.000,0:17:47.000
อะไรที่เขารักและเอาใจใส่มากที่สุด เขาจะตอบทำนองว่า

0:17:47.000,0:17:50.000
"ลูกของฉัน" หรือ "คนรักของฉัน"

0:17:50.000,0:17:53.000
แล้วคุณล่ะครับ อะไรที่คุณรักและใส่ใจมากที่สุด?

0:17:53.000,0:17:55.000
เทมเปิล: ฉันรักสิ่งที่ฉันทำ อยากให้สิ่งฉันทำ

0:17:55.000,0:17:57.000
เปลี่ยนโลกให้น่าอยู่ขึ้น

0:17:57.000,0:17:59.000
เวลามีคุณแม่ของเด็กออทิสติกพูดกับฉันว่า

0:17:59.000,0:18:01.000
"ลูกฉันเข้าเรียนมหาวิทยาลัยก็เพราะหนังสือของคุณ

0:18:01.000,0:18:03.000
หรือเพราะได้ฟังคุณพูด" นั่นล่ะที่ทำให้ฉันมีความสุข

0:18:03.000,0:18:06.000
คุณรู้ไหม โรงฆ่าสัตว์ที่ฉันเคยทำงานด้วย

0:18:06.000,0:18:08.000
เมื่อช่วงปี 80 มันแย่มากๆ เลย

0:18:08.000,0:18:12.000
ฉันสร้างระบบง่ายๆ สำหรับให้คะแนนโรงฆ่าสัตว์ขึ้นมา

0:18:12.000,0:18:14.000
แค่นับว่ามีวัวกี่ตัวที่ล้ม

0:18:14.000,0:18:16.000
มีวัวกี่ตัวที่ถูกตี

0:18:16.000,0:18:18.000
วัวกี่ตัวที่ร้องสุดใจขาดดิ้น

0:18:18.000,0:18:20.000
ง่ายมากๆ อย่างนี้เลย

0:18:20.000,0:18:22.000
คุณสังเกตเห็นอะไรง่ายๆ บางอย่างได้กับตา

0:18:22.000,0:18:24.000
มันได้ผลดีมาก ฉันมีความสุขเวลาที่เห็น

0:18:24.000,0:18:27.000
อะไรที่สร้างความเปลี่ยนแปลงในโลกได้จริงๆ

0:18:27.000,0:18:29.000
เราต้องมีอะไรที่จับต้องได้แบบนั้นมากขึ้น

0:18:29.000,0:18:31.000
และลดอะไรที่เป็นนามธรรมลงซะบ้าง

0:18:31.000,0:18:38.000
(เสียงปรบมือ)

0:18:38.000,0:18:40.000
คริส: ตอนที่เราคุยโทรศัพท์กัน

0:18:40.000,0:18:42.000
คุณพูดอะไรอย่างหนึ่ง ซึ่งทำให้ผมทึ่งมาก

0:18:42.000,0:18:46.000
คุณบอกว่าคุณสนใจเซิร์ฟเวอร์ฟาร์ม เล่าให้เราฟังหน่อยได้ไหมครับ

0:18:46.000,0:18:49.000
เทมเปิล: ฉันตื่นเต้นมากเลยตอนที่ได้อ่านเรื่องนี้

0:18:49.000,0:18:52.000
เพราะเซิร์ฟเวอร์เป็นที่เก็บความรู้

0:18:52.000,0:18:54.000
เหมือนห้องสมุด

0:18:54.000,0:18:56.000
ฉันว่าความรู้เป็นอะไรที่มีค่ามาก

0:18:56.000,0:18:58.000
เมื่อสิบกว่าปีก่อน

0:18:58.000,0:19:00.000
ห้องสมุดของเราโดนน้ำท่วม

0:19:00.000,0:19:02.000
นั่นเป็นยุคก่อนที่อินเทอร์เน็ตจะบูม

0:19:02.000,0:19:04.000
ฉันเศร้ามากเลยที่หนังสือทั้งหมดเสียหาย

0:19:04.000,0:19:06.000
เพราะมันหมายถึงความรู้ถูกทำลายไปด้วย

0:19:06.000,0:19:08.000
ฉันเลยสนใจเซิร์ฟเวอร์ฟาร์ม หรือศูนย์ข้อมูล

0:19:08.000,0:19:11.000
เพราะมันคือห้องสมุดชั้นดีที่เอาไว้เก็บความรู้

0:19:11.000,0:19:14.000
คริส: เทมเปิล ผมอยากบอกว่าผมดีใจมากจริงๆ ที่คุณมาพูดให้กับเราที่ TED

0:19:14.000,0:19:17.000
เทมเปิล: ขอบคุณมากค่ะ ขอบคุณ

0:19:17.000,0:19:23.000
(เสียงปรบมือ)