0:00:06.428,0:00:12.435
Znajdujemy się w Muzeach Kapitolińskich w Rzymie i patrzymy na pomnik konny cesarza Marka Aureliusza.

0:00:12.435,0:00:19.602
Nie jesteśmy pewni daty powstania pomnika, ale był to około 176-180 r.n.e.

0:00:19.602,0:00:23.734
Jest to nowa lokalizacja, ponieważ wymagał on konserwacji,

0:00:23.734,0:00:28.603
więc musiał być usunięty z Placu na Kapitolu, gdzie umieścił go Michał Anioł.

0:00:28.603,0:00:32.820
Jest to istotne ze względu na to, że nie wiemy, gdzie znajdował się on w Rzymie pierwotnie.

0:00:33.205,0:00:40.136
Najważniejszym jest fakt, że jest to jedyny pomnik konny tych rozmiarów, który przetrwał do naszych czasów,

0:00:40.136,0:00:42.321
a wiemy, że było ich wiele w Rzymie.

0:00:42.321,0:00:45.506
Tworzono je dla uczczenia zwycięskiego powrotu cesarza.

0:00:45.506,0:00:49.913
Jego pozycja na koniu uwidacznia jego władzą, panowanie.

0:00:49.913,0:00:55.183
W lewym ręku luźno trzyma lejce, a właściwie mógł trzymać lejce.

0:00:55.183,0:00:59.857
Prawa ręka zwrócona jest wyżej, w stronę mieszkańców Rzymu.

0:00:59.857,0:01:04.151
Jego postura wskazuje na pewność siebie, a w tej skali jest to niewiarygodny widok.

0:01:04.151,0:01:08.637
Pomnik przetrwał, ponieważ myślano, że powstał na cześć Konstantyna I,

0:01:08.637,0:01:11.227
cesarza, który ustanowił chrześcijaństwo religią państwową w Imperium Rzymskim,

0:01:11.227,0:01:17.590
dlatego też nie przetopiono tego pomnika z brązu tak, jak to miało miejsce w przypadku pozostałych pomników konnych.

0:01:17.590,0:01:18.958
Mógł on skończyć jako działo.

0:01:18.958,0:01:22.832
Racja, mamy szczęście, że pomnik przetrwał i miał ogromny wpływ na artystów Renesansu

0:01:22.832,0:01:26.150
poczynając od Donatello i Leonarda da Vinci.

0:01:26.150,0:01:32.918
Oczywiście, nie było również możliwości przetopienia pomnika z brązu tych rozmiarów.

0:01:32.918,0:01:35.274
Pomnik ukazuje także jak zaawansowani cywilizacyjnie byli starożytni Rzymianie,

0:01:35.274,0:01:38.467
zarówno w kwestii stosowania materiałów, jak również ich modelowania -

0:01:38.467,0:01:41.000
w realny sposób ukazano budowę i muskulaturę ciała człowieka,

0:01:41.000,0:01:46.353
a także budowę kroczącego konia - wszystko żywe i realne.

0:01:46.353,0:01:49.971
Fałdy na szyi konia schylającego głowę

0:01:49.971,0:01:53.489
i fałdy na materiale, w który odziany jest Marek Aureliusz,

0:01:53.489,0:01:57.124
sposób w jaki opada on i fałduje się na jego nogach i zadzie konia.

0:01:57.124,0:02:02.172
W tym przypadku ma się poczucie czegoś chwilowego, a jednocześnie czegoś ponadczasowego.

0:02:02.172,0:02:06.103
Koń kroczy, ręka cesarza jest wzniesiona, ale widzimy tu niesamowitą równowagę.

0:02:06.103,0:02:09.836
Koń znajduje się w ruchu, skręca w prawo.

0:02:09.836,0:02:14.568
Cesarz ma w ręku lejce, napina mięśnie -

0:02:14.568,0:02:19.454
zdaje się, że je pociąga, a koń przechyla nieco głowę do tyłu.

0:02:19.454,0:02:25.418
W tym samym czasie, prawa strona jego ciała zdaje się przesuwać do przodu, pochylać w prawo -

0:02:25.418,0:02:28.086
występuje tu swego rodzaju ożywienie.

0:02:28.086,0:02:32.822
Dostrzegamy także poczucie jedności między niezwykle silnym zwierzęciem i Markiem Aureliuszem,

0:02:32.822,0:02:35.539
który ma pełną kontrolę nad koniem.

0:02:36.216,0:02:41.986
Nawet tego typu przesuwanie się do przodu przy jednoczesnym lekkim pociągnięciu lejcy w tył, powstrzymuje konia.

0:02:41.986,0:02:46.075
Masz rację, cesarz trzyma lejce, ale jest to lekkie muśnięcie choć to on ma władzę

0:02:46.075,0:02:48.409
nad tym niesamowicie silnym stworzeniem.

0:02:48.409,0:02:52.461
Czy tylko mi się wydaje, że jest on nieco zbyt duży na konia?

0:02:52.461,0:02:55.110
Wiesz może, czy zostało on odlany w całości?

0:02:55.110,0:03:00.525
Możliwe, że odlano oddzielne kawałki, następnie złożono w całość,

0:03:00.525,0:03:04.492
a brązem wypełniono spoiny.

0:03:04.492,0:03:12.523
A więc upamiętnianie tego wielkiego człowieka i jego wielkich dzieł było ważnym założeniem Renesansu,

0:03:12.523,0:03:16.942
w którym rozkwitał humanizm, osiągnięcia jednostek,

0:03:16.942,0:03:20.540
portretowanie tych jednostek.

0:03:20.540,0:03:24.053
Są to cechy, które utracono w Średniowieczu -

0:03:24.053,0:03:30.288
zainteresowanie prezentowaniem mocy cesarza, jego pozycji w społeczeństwie, ale także

0:03:30.288,0:03:36.360
zdolność do odzwierciedlania ciała i zainteresowanie owym odzwierciedlaniem - to wszystko powraca w Renesansie,

0:03:36.360,0:03:39.617
mając oczywiście swoje źródło w świecie starożytnym (klasycznym).