1
00:00:10,417 --> 00:00:14,584
ما زمان زیادی را در مدرسه‌
برای یادگیری املا از دست داده‌ایم.

2
00:00:15,234 --> 00:00:21,239
هنوز کودکان زمان زیادی را در مدرسه
برای یادگیری املا از دست می‌دهند.

3
00:00:22,149 --> 00:00:25,801
برای همین می‌خواهم پرسشی را 
با شما در میان بگذارم:

4
00:00:27,125 --> 00:00:31,071
«آیا به یک املای تازه نیاز داریم؟»

5
00:00:31,072 --> 00:00:33,389
من باور دارم بله، این طور است.

6
00:00:33,390 --> 00:00:38,268
یا حتی بهتر، فکر می‌کنم نیاز داریم
املایی که اکنون داریم را ساده کنیم.

7
00:00:38,269 --> 00:00:42,639
نه پرسش و نه پاسخ آن
در زبان اسپانیایی تازه نیستند.

8
00:00:42,640 --> 00:00:47,334
سده‌ها است که این پرسش
در جست‌و‌خیز بوده‌است

9
00:00:47,336 --> 00:00:52,249
از ۱۴۹۲، در زمان
نخستین دستور زبان اسپانیایی،

10
00:00:52,250 --> 00:00:58,415
آنتونیو دِ نبریخا یک اصل واضح 
و ساده برای املای ما تعیین کرد:

11
00:00:58,416 --> 00:01:00,816
« پس، باید واژه‌ها را همانند
تلفظشان بنویسیم،

12
00:01:00,816 --> 00:01:03,816
و آن‌ها را همان گونه 
که می‌نویسیمشان تلفظ کنیم.»

13
00:01:03,816 --> 00:01:07,292
هر صدا باید به یک حرف مربوط می‌بود،

14
00:01:07,293 --> 00:01:10,292
و هر حرف باید نماینده‌ی یک صدا می‌بود،

15
00:01:10,293 --> 00:01:15,496
و آن‌ها که نماینده‌ی
هیچ صدایی نبودند باید حذف می‌شدند.

16
00:01:16,533 --> 00:01:19,495
این رویکرد، رویکرد فونتیک،

17
00:01:19,496 --> 00:01:23,136
-همان که می‌گوید باید واژگان را
آن‌گونه که تلفظشان می‌کنیم بنویسیم-

18
00:01:23,137 --> 00:01:27,443
در پایه‌ی املایی که
ما امروز داریم هم هست و هم نیست.

19
00:01:27,977 --> 00:01:33,920
هست، چرا که در زبان اسپانیایی،
برخلاف انگیسی، فرانسوی و جز آن،

20
00:01:33,926 --> 00:01:36,364
همیشه مقاومتی سخت در برابر نوشتن

21
00:01:36,365 --> 00:01:40,708
بسیار متفاوت واژه‌ها
از آن‌چه تلفظشان می‌کنیم دارد.

22
00:01:40,709 --> 00:01:44,083
اما نه امروزه، چون
وقتی در سده‌ی هجدهم

23
00:01:44,083 --> 00:01:47,468
تصمیم گرفتیم چگونه
نوشتارمان را استانداردسازی کنیم،

24
00:01:47,469 --> 00:01:51,908
بخش عمده‌ای از تصمیم
با رویکرد دیگری گرفته‌شد

25
00:01:51,909 --> 00:01:54,915
این رویکرد مدل ریشه‌شناختی بود،

26
00:01:54,915 --> 00:01:57,130
آن که می‌گوید باید واژه‌ها را آن‌گونه

27
00:01:57,131 --> 00:02:00,169
که در زبان اصلی‌شان نوشته می‌شدند بنویسیم،

28
00:02:00,170 --> 00:02:01,735
در لاتین، در یونانی.

29
00:02:01,736 --> 00:02:06,133
این‌گونه بود که ما ماندیم و H‌های بی‌صدا،
که می‌نویسیم اما تلفظ نمی‌کنیم.

30
00:02:06,134 --> 00:02:09,501
و همین‌طور هم Bها و Vها،

31
00:02:09,506 --> 00:02:11,871
که برخلاف چیزی که بیش‌تر مردم باور دارند،

32
00:02:11,872 --> 00:02:15,310
هرگز در تلفظ اسپانیایی متمایز نبودیم.

33
00:02:15,905 --> 00:02:20,283
و این‌گونه بود که ما ماندیم و Gها،
آن صدای سخت مانند "gente"،

34
00:02:20,284 --> 00:02:23,141
و گاهی هم نرم مانند "gato".

35
00:02:23,142 --> 00:02:26,433
این‌گونه بود که Cها،
Sها، و Zها روی دستمان ماند،

36
00:02:27,490 --> 00:02:30,741
سه حرفی که گاهی با یک صدا مطابقت دارند،

37
00:02:30,742 --> 00:02:33,323
و گاه با دو صدا،
اما هرگز با سه تا نه.

38
00:02:35,420 --> 00:02:39,828
من اینجا نیستم که به شما آن چه را بگویم
که از تجربه خودتان نمی دانید.

39
00:02:40,466 --> 00:02:43,437
ما همه به مدرسه رفته‌ایم،

40
00:02:43,438 --> 00:02:48,275
ما همه زمان زیادی 
برای آموزش سرمایه‌گذاری کرده‌ایم،

41
00:02:48,277 --> 00:02:53,102
زمان تغییرپذیرزیادی با مغز کودکانه

42
00:02:53,103 --> 00:02:54,578
در دیکته

43
00:02:54,581 --> 00:02:59,505
درحفظ‌‌کردن قانون‌های املا
اما پر از استثنا.

44
00:03:00,420 --> 00:03:04,229
با راه‌های زیادی به ما منتقل شده،
به طور ضمنی و به صراحت

45
00:03:04,230 --> 00:03:06,415
این ایده که در املا،

46
00:03:06,416 --> 00:03:09,823
چیزی اساسی از تربیت ما در معرض خطر بود.

47
00:03:10,719 --> 00:03:12,836
بله، من حس می‌کنم

48
00:03:12,837 --> 00:03:16,744
که آموزگاران از خود نپرسیدند
که چرا این اندازه مهم بود.

49
00:03:16,745 --> 00:03:19,896
در واقع یک پرسش پیشین را
ازخودشان نپرسیدند:

50
00:03:19,897 --> 00:03:22,439
املا به چه هدفی انجام می‌شد؟

51
00:03:23,009 --> 00:03:26,264
برای چه به املا نیاز داریم؟

52
00:03:27,575 --> 00:03:30,630
و حقیقت این است که
وقتی کسی از خودش این پرسش را می‌کند

53
00:03:30,630 --> 00:03:34,173
پاسخ بسیار ساده‌تر و کم‌اهمیت‌تر است

54
00:03:34,173 --> 00:03:35,529
از آنچه معمولا باور داریم.

55
00:03:36,482 --> 00:03:42,915
از املا برای یکی‌کردن شکل نوشتن
استفاده می‌کنیم،

56
00:03:42,915 --> 00:03:47,072
تا همه بتوانیم به یک شکل بنویسیم.

57
00:03:47,776 --> 00:03:50,997
پس وقتی از یکدیگر می‌خوانیم
راحت‌تر بفهمیم.

58
00:03:50,999 --> 00:03:53,313
اما برخلاف دیگر جنبه‌های زبان،

59
00:03:53,313 --> 00:03:59,443
مانند نشانه‌های نگارشی، هیچ گونه توانایی

60
00:03:59,444 --> 00:04:00,888
بیان فردی
در املا در کار نیست.

61
00:04:01,617 --> 00:04:05,596
اما در نشانه‌های نگارش چرا.

62
00:04:05,597 --> 00:04:10,944
با نشانه‌ی نگارشی، من می‌توانم
معنای یک عبارت را تغییر دهم.

63
00:04:10,944 --> 00:04:13,572
اما با املا نه.

64
00:04:13,573 --> 00:04:16,909
وقتی صحبت از املا می شود،
یا درست است یا نادرست،

65
00:04:16,910 --> 00:04:20,255
بر پایه این که
با قانون‌های کنونی مطابقت می‌کند یا خیر،

66
00:04:21,194 --> 00:04:26,427
اما، اگر قانون‌های کنونی را
ساده‌تر کنیم معقول‌تر نیست

67
00:04:26,428 --> 00:04:32,209
و آموزش، یادگیری و
استفاده‌ی درست از املا آسان‌تر شود؟

68
00:04:32,993 --> 00:04:37,110
اگر قانون‌های کنونی را
ساده‌تر کنیم معقول‌تر نیست

69
00:04:37,111 --> 00:04:42,729
تا همه‌ی زمانی را که امروز
به آموزش املا اختصاص می‌دهیم،

70
00:04:42,729 --> 00:04:46,176
‌بتوانیم به دیگر موضوع‌های زبان
اختصاص دهیم

71
00:04:46,177 --> 00:04:49,815
که پیچیدگی‌هاشان
شایسته‌ی زمان و تلاش باشد؟

72
00:04:51,933 --> 00:04:56,920
من پیشنهاد نمی‌کنم املا را منسوخ کنیم،

73
00:04:56,921 --> 00:05:00,516
نه این که هر کس هر جور دوست داشت بنویسد.

74
00:05:01,455 --> 00:05:06,085
زبان یک ابزار استفاده مشترک است،
و از این رو

75
00:05:06,085 --> 00:05:10,365
باور دارم اساسی است که 
بر پایه شاخص‌های مشترکی از آن بره ببریم.

76
00:05:11,109 --> 00:05:13,198
اما همچنان این را اساسی می‌یابم

77
00:05:13,199 --> 00:05:17,551
که آن شاخص‌های مشترک
به ساده‌ترین شکل ممکن باشند،

78
00:05:17,552 --> 00:05:21,203
به ویژه چون اگر املای خود را ساده کنیم

79
00:05:21,204 --> 00:05:24,440
ما پایین نمی‌آییم؛

80
00:05:24,442 --> 00:05:26,923
وقتی املا ساده‌سازی شود،

81
00:05:26,924 --> 00:05:30,545
کیفیت زبان به هیچ وجه آسیب نمی‌بیند.

82
00:05:31,609 --> 00:05:35,540
من هر روز با ادبیات
عصر طلایی اسپانیا سر و کار دارم،

83
00:05:35,542 --> 00:05:39,029
من گارسیلاسو، سروانتس،
گونگورا، کبدو می خوانم.

84
00:05:39,030 --> 00:05:42,140
کسانی که گاهی "homre" را بدون H می‌نویسند،

85
00:05:42,141 --> 00:05:44,932
گاهی "escribir" را با V می‌نویسند،

86
00:05:44,933 --> 00:05:48,016
و کاملا برای من واضح است

87
00:05:48,029 --> 00:05:53,279
که تفاوت بین آن نوشته‌ها
و نوشته‌های ما به قرارداد برمی‌گردد،

88
00:05:53,281 --> 00:05:56,897
یا بهتر بگویم،
به نبود قرارداد در زمان آنان.

89
00:05:56,898 --> 00:05:58,580
اما به کیفیت برنمی‌گردد.

90
00:05:59,908 --> 00:06:02,354
اما اجازه دهید به استادان بازگردم،

91
00:06:02,355 --> 00:06:05,180
چون آن‌ها شخصیت‌های کلیدی
در این داستان هستند.

92
00:06:05,789 --> 00:06:10,686
پیشتر، این اصرار
اندکی بی‌فکرانه را مطرح کردم

93
00:06:10,687 --> 00:06:13,643
که آموزگاران ما را عذاب می‌دهند

94
00:06:13,644 --> 00:06:15,265
با املا.

95
00:06:15,266 --> 00:06:19,092
اما حقیقت این است که،
هر چیزی آن‌گونه که هست،

96
00:06:19,093 --> 00:06:21,404
بسیار منطقی است.

97
00:06:21,409 --> 00:06:26,772
در جامعه‌ی ما، املا
مانند یک شاخص ممتاز است

98
00:06:26,772 --> 00:06:31,178
که با فرهنگ را از وحشی،
دانش‌اموخته را از نادان تمایز می‌دهد،

99
00:06:31,184 --> 00:06:36,093
مستقل از محتوا
خود نوشته شدن است.

100
00:06:36,094 --> 00:06:39,530
کسی ممکن است کار را بگیرد یا نگیرد

101
00:06:39,531 --> 00:06:42,223
به خاطر یک h که بگذارد یا نه.

102
00:06:42,224 --> 00:06:45,352
یک نفر ممکن است مسخره‌ی همه شود

103
00:06:45,353 --> 00:06:48,229
به خاطر یک B جا به جا.

104
00:06:48,230 --> 00:06:50,310
از این رو، در این زمینه،

105
00:06:50,311 --> 00:06:55,041
البته که منطقی است،
این همه وقت به املا اختصاص دهیم.

106
00:06:55,044 --> 00:06:57,452
اما نباید فراموش کنیم

107
00:06:57,453 --> 00:07:00,171
که در طول تاریخ زبانمان

108
00:07:00,181 --> 00:07:02,141
همیشه آموزگاران بوده‌اند

109
00:07:02,159 --> 00:07:05,870
یا کسانی که زود زبان را آموختند

110
00:07:05,871 --> 00:07:08,652
که اصلاح املا را ترویج دادند،

111
00:07:08,653 --> 00:07:11,184
کسانی که فهمیند در املای ما

112
00:07:11,185 --> 00:07:15,431
معمولا مانعی بود برای انتقال دانش.

113
00:07:15,432 --> 00:07:17,071
در مورد ما، برای نمونه،

114
00:07:17,071 --> 00:07:21,643
سارمینتو، همراه با آندرس بیو،
بزرگ‌ترین اصلاح املایی را ترویج داد

115
00:07:21,652 --> 00:07:25,224
که بسیار کارآمدانه
در زبان اسپانیایی رخ داد:

116
00:07:25,225 --> 00:07:29,360
اصلاح شیلیایی در نیمه‌ی سده‌ی نوزدهم.

117
00:07:31,302 --> 00:07:35,333
پس، چرا کار آموزگاران را به عهده نگیریم

118
00:07:35,334 --> 00:07:39,209
و شروع کنیم به پیشرفت کردن در املامان؟

119
00:07:39,210 --> 00:07:42,571
این‌جا، در جمع ۱۰,۰۰۰ نفری خودمانی‌،

120
00:07:42,572 --> 00:07:44,149
دوست دارم پیشنهاد بدهم

121
00:07:44,150 --> 00:07:48,417
چند تغییر را که به نظرم معقول میآیند
تا بحث را شروع کنیم.

122
00:07:49,707 --> 00:07:52,014
بیایید H بی‌صدا را برداریم.

123
00:07:52,014 --> 00:07:56,990
جایی که یک H می‌نویسیم،
اما چیزی تلفظ نمی‌کنیم،

124
00:07:56,990 --> 00:07:58,211
پس بیایید هیچی ننویسیم.

125
00:07:58,211 --> 00:07:59,193
(دست زدن)

126
00:07:59,193 --> 00:08:01,853
برایم سخت است فکر کنم
چه پیوست احساساستی

127
00:08:01,854 --> 00:08:06,867
می‌تواند برای همه توجیه کند
عذابی را که به خاطر H بی‌صدا سبب شده‌است.

128
00:08:06,868 --> 00:08:09,612
Bها و Vها، همان‌طور که پیش‌تر گفتیم،

129
00:08:09,612 --> 00:08:12,182
هرگز در زبان اسپانیایی
متمایز نبودند،

130
00:08:12,182 --> 00:08:12,995
(دست زدن)

131
00:08:12,995 --> 00:08:16,740
بیایید یکی را برگزینیم، می‌تواند
هرکدام باشد، می‌توانیم درباره‌اش بحث کنیم،

132
00:08:16,741 --> 00:08:20,189
هرکس می‌تواند ترجیح‌هایش را داشته باشد،
همینطور بحث‌های خود را.

133
00:08:20,190 --> 00:08:23,249
بیایید یکی را نگه داریم،
دیگری را حذف کنیم.

134
00:08:23,250 --> 00:08:26,427
G و J، بیایید نقش‌هاشان را جدا کنیم،

135
00:08:26,429 --> 00:08:30,874
G باید صدای نرم را نگه دارد،
"gato" ،"mago" ،"águila"،

136
00:08:30,875 --> 00:08:33,727
و J باید صدای سخت را نگه دارد،

137
00:08:33,729 --> 00:08:39,089
"jarabe" ،"jirafa" ،"gente" ،"argentino".

138
00:08:40,029 --> 00:08:44,512
مورد C، S و Z جالب است،

139
00:08:45,151 --> 00:08:48,541
چون نشان می‌دهد
رویکرد فونتیک باید راهنما باشد،

140
00:08:49,250 --> 00:08:52,305
اما نمی‌تواند یک اصل مطلق باشد.

141
00:08:52,306 --> 00:08:57,025
در برخی موارد،
تفاوت‌ها در تلفظ باید لحاظ شود.

142
00:08:57,026 --> 00:08:59,955
همان‌ گونه که پیش‌تر گفتم،C، S و Z

143
00:08:59,956 --> 00:09:03,321
در برخی جاها با یک صدا مطابقت دارند،
و جاهای دیگر با دو تا.

144
00:09:03,322 --> 00:09:08,508
اگر از سه حرف به دو تا کاهششان دهیم،
بهتر خواهد‌بود.

145
00:09:09,655 --> 00:09:14,305
برای برخی، این دگرگونی‌ها
ممکن است کمی شدید به نظر بیاید.

146
00:09:14,306 --> 00:09:16,698
این‌ها زیاد نیستند.

147
00:09:16,699 --> 00:09:20,132
آکادمی سلطنتی اسپانیایی،
آکادمی‌های همه‌ی زبان‌ها،

148
00:09:20,133 --> 00:09:24,722
هم باور دارند
املا باید به تدریج ویرایش شود،

149
00:09:24,723 --> 00:09:29,971
آن زبان به تاریخ، سنت و رسوم ارتباط دارد،

150
00:09:29,972 --> 00:09:34,115
اما هم‌زمان یک ابزار کاربردی روزانه است

151
00:09:34,116 --> 00:09:39,021
و گاهی این ارتباط با تاریخ، سنت و رسوم

152
00:09:39,022 --> 00:09:44,106
به مانعی برای کاربرد کنونی آن بدل می‌شود.

153
00:09:45,238 --> 00:09:48,156
به راستی، این حقیقت را توضیح می‌دهد

154
00:09:48,157 --> 00:09:53,585
که زبان ما، بسیار بیش‌تر از
کسانی که از نظر جغرافیایی بهشان نزدیکیم

155
00:09:53,586 --> 00:09:57,541
از نظر تاریخی بر پایه‌ی ما ویرایش شده ‌است،

156
00:09:57,542 --> 00:10:01,458
برای نمونه، ما از
"ortographia" به "ortografía" رسیدیم،

157
00:10:01,459 --> 00:10:05,582
ما از "theatro" به "teatro"،
و از "quantidad" به "cantidad" رسیدیم،

158
00:10:05,584 --> 00:10:08,067
ما از "symbolo" به "symbolo" رسیدیم،

159
00:10:08,068 --> 00:10:13,265
و به آرامی برخی Hهای بی‌صدا
دارند مخفیانه حذف می‌شوند،

160
00:10:13,266 --> 00:10:15,690
در واژه‌نامه‌ی آکادمی سلطنتی

161
00:10:15,691 --> 00:10:21,308
"arpa"،"armonía" می‌توانند
با یا بدون H نوشته‌شوند

162
00:10:21,309 --> 00:10:22,809
و ما مشکلی نداریم.

163
00:10:24,889 --> 00:10:27,543
من همچنین باور دارم

164
00:10:27,544 --> 00:10:33,669
که این به طور مشخص یک لحظه‌ی مناسب
برای رو‌به‌رو‌شدن با این بحث است.

165
00:10:34,918 --> 00:10:38,931
همیشه گفته شده‌است که
زبان خودجوش تغییر می‌کند،

166
00:10:38,932 --> 00:10:40,821
از پایین تا بالا،

167
00:10:40,822 --> 00:10:43,987
که کاربران کسانی هستند
که واژه‌های تازه را می‌گنجانند،

168
00:10:43,988 --> 00:10:47,677
که دگرگونی‌های دستوری را معرفی می‌کنند،

169
00:10:47,678 --> 00:10:51,518
که قدرتمندان، در برخی‌ جاها یک آکادمی

170
00:10:51,519 --> 00:10:55,636
در دیگر جاها یک واژه نامه
و برخی هم یک وزارت‌خانه،

171
00:10:55,637 --> 00:10:59,245
زمان زیادی پس از آن، تغییرها را می‌پذیرد
و آن‌ها را می‌گنجاند.

172
00:11:00,315 --> 00:11:04,087
این تنها برای برخی از
سطح‌های زبان درست است،

173
00:11:04,088 --> 00:11:07,476
برای سطح لغوی درست است،
برای سطح واژگان،

174
00:11:07,477 --> 00:11:10,896
و برای سطح دستوری کم‌تر درست است،

175
00:11:10,897 --> 00:11:14,954
و تقریبا، باید بگویم،
برای سطح املا درست نیست،

176
00:11:14,955 --> 00:11:18,851
که به طور تاریخی
از بالا تا پایین تغییر کرده‌است.

177
00:11:18,852 --> 00:11:25,040
همیشه موسسه‌ها بوده‌اند که قانون‌ها را
وضع و تغییرات را پسشنهاد کرده‌اند.

178
00:11:26,438 --> 00:11:31,456
چرا من می‌گویم این مشخصا وقت مناسب است؟

179
00:11:31,457 --> 00:11:33,035
تا امروز،

180
00:11:33,036 --> 00:11:39,199
نوشتن همیشه کاربرد بسیار محدودتر
و خصوصی‌تر از گفتار داشته‌است،

181
00:11:39,200 --> 00:11:43,846
اما در زمان ما،
عصر شبکه‌های اجتماعی،

182
00:11:43,847 --> 00:11:47,229
این تغییری انقلابی را از سر می‌گذراند.

183
00:11:48,200 --> 00:11:50,774
پیش‌تر مردم هرگز این اندازه ننوشته‌اند،

184
00:11:51,308 --> 00:11:55,626
هرگز پیش از این مردم
برای بسیاری دیگر ننوشته‌اند.

185
00:11:56,536 --> 00:11:59,675
و در این شبکه‌های اجتماعی،
برای نخستین بار،

186
00:11:59,676 --> 00:12:04,414
در مقیاس بزرگی به ‌کار ‌گیریهای
نوآورانه‌ی املا راداریم می‌بینیم

187
00:12:04,417 --> 00:12:08,957
جایی که مردم بی عیب،
بیش‌تر از املای آموزشی،

188
00:12:08,958 --> 00:12:14,956
هنگام استفاده از شبکه‌های اجتماعی،
بسیار مانند اکثریت کاربران رفتار می‌کنند

189
00:12:14,956 --> 00:12:16,898
در رفتار شبکه های اجتماعی.

190
00:12:16,899 --> 00:12:20,603
این است که بگوییم، املا را شل گرفتند

191
00:12:20,604 --> 00:12:25,439
و به سرعت و کارآیی
در گفت‌و‌گو اولویت دادند.

192
00:12:26,151 --> 00:12:31,414
هم‌اکنون، آن‌جا،
کاربردهای فردی بی‌نظمی هست،

193
00:12:31,415 --> 00:12:34,454
اما گمان می‌کنم باید بهشان توجه کنیم

194
00:12:34,455 --> 00:12:36,974
که تقریبا به ما می‌گویند

195
00:12:36,975 --> 00:12:41,417
که زمانی که یک مکان نو را
به نوشتار اختصاص می‌دهد

196
00:12:41,418 --> 00:12:45,445
ملاک‌های تازه‌ای برای آن نوشتار می‌خواهد.

197
00:12:46,250 --> 00:12:51,319
فکر می‌کنم در رد آنان،
طرد آنان، اشتباه می‌کنیم

198
00:12:51,320 --> 00:12:56,315
چون ما آن‌ها را با نشانه‌های
فروپاشی فرهنگی دورانمان می‌شناسیم.

199
00:12:56,315 --> 00:13:01,047
نه، من باور دارم باید ببینیمشان،
نظمشان هیم، و هدایتشان کنیم

200
00:13:01,048 --> 00:13:06,570
با مقرراتی نزدیک‌تر به نیازهای زمانمان.

201
00:13:08,241 --> 00:13:11,973
می‌توانم چند اعتراض را پیش‌بینی کنم.

202
00:13:13,226 --> 00:13:14,659
کسانی خواهند ‌بود که می‌گویند

203
00:13:14,660 --> 00:13:19,701
که اگر املا را ساده‌سازی کنیم
ریشه‌شناسی را از دست می‌دهیم.

204
00:13:20,535 --> 00:13:23,647
سخت‌گیرانه بگویم، اگر می‌خواستیم
ریشه‌شناسی را نگه داریم،

205
00:13:23,648 --> 00:13:26,328
به املا بسنده نبود،

206
00:13:26,329 --> 00:13:30,334
می‌بایست لاتین، یونانی،
عربی -- هم می‌آموختیم

207
00:13:31,089 --> 00:13:35,850
با یک املای ساده‌‌شده
ریشه‌شناسی را بازیابی خواهیم کرد

208
00:13:35,851 --> 00:13:41,122
با مراجعه به همان جایی که امروز می‌رویم،
یعنی واژه‌نامه‌های ریشه‌شناسی.

209
00:13:42,150 --> 00:13:44,814
اعتراض دوم از سوی
کسانی خواهد بود که می‌گویند:

210
00:13:44,815 --> 00:13:46,630
«اگر املا را ساده‌سازی کنیم،

211
00:13:46,631 --> 00:13:48,752
تمایز را میان واژه‌هایی که تنها در

212
00:13:48,753 --> 00:13:52,142
یک حرف تفاوت دارند متوقف خواهیم کرد.»

213
00:13:52,143 --> 00:13:56,255
درست است، اما مشکلی نیست.

214
00:13:56,256 --> 00:14:00,906
زبان ما هم‌نویسه دارد،
واژه‌هایی با بیش از یک معنی،

215
00:14:00,906 --> 00:14:02,816
و ما سر در گم نمی‌شویم

216
00:14:02,816 --> 00:14:06,577
'banco'یی که روی آن می‌نشینیم 
با 'banco'یی که در آن پول می‌گذاریم،

217
00:14:06,577 --> 00:14:09,849
'traje' که می‌پوشیم [کت و شلوار] با
آنچه 'trajimos' کردیم [آوردیم].

218
00:14:09,849 --> 00:14:15,832
در اکثر مواقع، زمینه
هرگونه گیجی را بر طرف می‌کند.

219
00:14:16,590 --> 00:14:19,746
اما اعتراض سومی هم هست،

220
00:14:21,769 --> 00:14:28,240
برای من درک‌پذیرترین،
و حتی تاثیرگدارترین،

221
00:14:28,241 --> 00:14:31,732
از سوی کسانی که خواهند گفت:
« من نمی‌خواهم تغییر کنم،

222
00:14:31,733 --> 00:14:35,592
من این جوری بزرگ شدم،
به این حالت عادت کرده‌ام،

223
00:14:35,593 --> 00:14:42,168
وقتی نوشته‌ای با املای ساده‌ شده
می‌خوانم چشمانم درد می‌گیرند.»

224
00:14:44,201 --> 00:14:49,097
این اعتراض، تا اندازه‌ای، در همه‌ی ما هست.

225
00:14:49,098 --> 00:14:51,186
من باور دارم باید چه کار کنیم؟

226
00:14:51,196 --> 00:14:54,195
همان‌ کاری که همیشه
در چنین شرایطی کرده‌ایم،

227
00:14:54,196 --> 00:14:59,201
تغییرات به پیش انجام می شوند،
کودکان قانون‌های نو را می‌اموزند؛

228
00:14:59,201 --> 00:15:04,110
برای آنان که نمی‌خواهند سازگار شوند،
مجازند همان طور که عادت کرده‌اند بنویسند

229
00:15:04,111 --> 00:15:08,229
و انتظار می‌رود زمان
قانون‌های نو را پا بر جا کند.

230
00:15:09,201 --> 00:15:14,917
موفقیت هر اصلاح املایی
که به عادت‌های ریشه‌ای نفوذ می‌کند

231
00:15:14,918 --> 00:15:20,836
در احتیاط، توافق، تدریج، و تحمل نهفته است.

232
00:15:21,457 --> 00:15:25,346
اما همچنان نمی‌توانیم بگذاریم
چسبیدن به روش‌های قدیمی

233
00:15:25,347 --> 00:15:27,774
ما را از پیشرفت باز دارد.

234
00:15:28,410 --> 00:15:34,117
بهترین احترامی که
می‌توانیم به گذشته بگذاریم

235
00:15:35,098 --> 00:15:37,684
این است که از آنچه دریافت کردیم بهتر شویم.

236
00:15:37,685 --> 00:15:43,349
پس باور دارم باید به یک توافق برسیم،
و املامان را پاک کنیم از

237
00:15:43,349 --> 00:15:48,715
عادت‌هایی که چون دریافتشان کردیم
انجام می‌دهیم، حتی اگر به درد نخور باشند.

238
00:15:49,487 --> 00:15:52,583
من متقاعد شده‌ام اگر این کار را بکنیم

239
00:15:52,584 --> 00:15:56,708
در حوزه‌ی فروتن، اما بی‌اندازه مهم زبان،

240
00:15:56,709 --> 00:16:02,043
آینده‌ی بهتری برای
نسل‌های بعدی خواهیم ساخت.

241
00:16:02,924 --> 00:16:04,244
(تشویق)