1
00:00:00,000 --> 00:00:00,690


2
00:00:00,690 --> 00:00:03,660
ทุกอย่างที่เราได้เจอในการเดินทาง

3
00:00:03,660 --> 00:00:06,410
ในวิชาเคมีนั้นเกี่ยวข้องกับเสถียรภาพของ

4
00:00:06,410 --> 00:00:08,420
อิเล็กตรอนและตำแหน่งของอิเล็กตรอน

5
00:00:08,420 --> 00:00:10,340
ในชั้นที่เสถียร

6
00:00:10,340 --> 00:00:14,030
และเช่นเดียวกับสิ่งต่างๆ ในชีวิต 
ถ้าคุณสำรวจอะตอม

7
00:00:14,030 --> 00:00:16,400
ลึกลงไป คุณจะพบว่าอิเล็กตรอนไม่ได้

8
00:00:16,400 --> 00:00:19,250
เป็นสิ่งเดียวที่อยู่ในอะตอม

9
00:00:19,250 --> 00:00:24,250
นิวเคลียสเองมีอันตรกิริยา หรือมี

10
00:00:24,250 --> 00:00:27,140
ความไม่เสถียร ที่ต้องถูกปลดปล่อยออกมาสักทาง

11
00:00:27,140 --> 00:00:28,740
นั่นคือสิ่งที่เราจะพูดถึงนิดหน่อย

12
00:00:28,740 --> 00:00:31,420
ในวิดีโอนี้

13
00:00:31,420 --> 00:00:35,110
และกลไกของมันอยู่นอก

14
00:00:35,110 --> 00:00:37,450
บทเรียนเคมีปีหนึ่ง แต่อย่างน้อย

15
00:00:37,450 --> 00:00:39,570
การรู้ว่ามันเกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องดี

16
00:00:39,570 --> 00:00:43,110
และวันหนึ่ง เมื่อเราเรียนเรื่องแรงนิวเคลียร์อย่างเข้ม

17
00:00:43,110 --> 00:00:45,570
และควอนตัมฟิสิกส์ อะไรพวกนั้น แล้วเราจะเริ่ม

18
00:00:45,570 --> 00:00:49,280
พูดถึงกันว่าทำไมโปรตอนและนิวตรอนเหล่านี้

19
00:00:49,280 --> 00:00:52,810
และควาร์กที่เป็นองค์ประกอบของพวกมัน
จึงมีอันตรกิริยา

20
00:00:52,810 --> 00:00:53,530
แบบที่เป็นอยู่

21
00:00:53,530 --> 00:00:55,500
พูดอย่างนี้แล้ว ลองมาคิดถึง

22
00:00:55,500 --> 00:01:00,890
วิธีต่างๆ ที่นิวเคลียสสามารถสลายตัวได้กัน

23
00:01:00,890 --> 00:01:03,880
สมมุติว่าผมมีโปรตอนหลายๆ ตัว

24
00:01:03,880 --> 00:01:06,830
ผมจะวาดหลายๆ ตัวตรงนี้

25
00:01:06,830 --> 00:01:09,590
โปรตอนบางตัวอยู่ตรงนี้ ผมจะวาดนิวตรอนบ้าง

26
00:01:09,590 --> 00:01:13,430
และผมจะวาดด้วยสีกลางๆ

27
00:01:13,430 --> 00:01:16,780
ขอผมดูหน่อย สีเทาแบบนี้น่าจะดี

28
00:01:16,780 --> 00:01:21,520
ขอผมวาดนิวตรอนตรงนี้นะ

29
00:01:21,520 --> 00:01:22,020
ผมมีโปรตอนกี่ตัว?

30
00:01:22,020 --> 00:01:24,300
ผมมี 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8

31
00:01:24,300 --> 00:01:32,410
ผมจะมีนิวตรอน 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 ตัว

32
00:01:32,410 --> 00:01:34,870
สมมุติว่านี่คือนิวเคลียสของอะตอมเรา

33
00:01:34,870 --> 00:01:36,960
นึกดู -- นี่คือ ในวิดีโอแรก

34
00:01:36,960 --> 00:01:39,860
ที่ผมพูดถึงเรื่องอะตอม -- นิวเคลียส ถ้าคุณ

35
00:01:39,860 --> 00:01:43,320
วาดอะตอมจริงๆ -- มันยากที่จะ

36
00:01:43,320 --> 00:01:45,440
วาดอะตอม เพราะมันไม่มีขอบเขตที่ชัดเจน

37
00:01:45,440 --> 00:01:49,050
คุณก็รู้ ที่ขณะใดๆ อิเล็กตรอนสามารถ

38
00:01:49,050 --> 00:01:49,980
อยู่ที่ใดก็ได้

39
00:01:49,980 --> 00:01:52,740
แต่ถ้าคุณบอกว่า โอเค อิเล็กตรอน

40
00:01:52,740 --> 00:01:53,700
จะอยู่ตรงไหน 90% ของเวลาที่มี?

41
00:01:53,700 --> 00:01:55,680
คุณ็บอกว่า นั่นคือรัศมี หรือนั่น

42
00:01:55,680 --> 00:01:57,750
คือเส้นผ่านศูนย์กลางของอะตอม

43
00:01:57,750 --> 00:02:00,530
เราเรียนไปในวิดีโอแรกๆ ว่านิวเคลียส

44
00:02:00,530 --> 00:02:05,450
คือส่วนเล็กสุดๆ ในปริมาตรของ

45
00:02:05,450 --> 00:02:08,340
ทรงกลมนี้ที่อิเล็กตรอนอยู่
ประมาณ 90% ของเวลาที่มี

46
00:02:08,340 --> 00:02:12,080
และบทเรียนที่เยี่ยมยอดคือว่า สิ่งที่

47
00:02:12,080 --> 00:02:15,280
เรามองเห็นในชีวิตแทบทุกอย่างเป็นเพียงที่ว่าง

48
00:02:15,280 --> 00:02:17,030
ทั้งหมดนี้เป็นแค่ที่ว่างเปล่า

49
00:02:17,030 --> 00:02:19,400
แต่ผมอยากย้ำเรื่องนั้นเพราะจุดเล็ก

50
00:02:19,400 --> 00:02:23,660
จิ๋วที่เราพูดถึงไปก่อนหน้านี้

51
00:02:23,660 --> 00:02:26,320
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นส่วนเล็กมากๆ เทียบกับ

52
00:02:26,320 --> 00:02:29,030
ปริมาตรของอะตอม -- มันเกือบเป็น

53
00:02:29,030 --> 00:02:31,890
มวลทั้งหมด -- นั่นคือภาพที่ผมขยายจุดตรงนี้

54
00:02:31,890 --> 00:02:34,240
พวกนี้ไม่ใช่อะตอม พวกนี้ไม่ใช่อิเล็กตรอน

55
00:02:34,240 --> 00:02:36,580
เราได้ขยายเข้าไปข้างในนิวเคลียส

56
00:02:36,580 --> 00:02:40,040
และปรากฏว่า บางครั้งนิวเคลียส

57
00:02:40,040 --> 00:02:43,650
นั้นไม่เสถียร และมันอยากเปลี่ยนไปมีรูปแบบ

58
00:02:43,650 --> 00:02:44,400
ที่เสถียรขึ้น

59
00:02:44,400 --> 00:02:46,600
เราจะไม่เรียนกลไกที่กำหนด

60
00:02:46,600 --> 00:02:48,700
นิวเคลียสที่ไม่เสถียร อะไรพวกนั้น

61
00:02:48,700 --> 00:02:51,880
แต่เพื่อให้ได้นิวเคลียร์ที่เสถียรยิ่งขึ้น

62
00:02:51,880 --> 00:02:55,820
บางครั้งมันจะปล่อยสิ่งที่เรียกว่า อนุภาคอัลฟา

63
00:02:55,820 --> 00:02:58,470
หรือนี่เรียกว่าสลายตัวอัลฟา

64
00:02:58,470 --> 00:03:04,440
การสลายตัวอัลฟา

65
00:03:04,440 --> 00:03:06,220
และมันปล่อยอนุภาคอัลฟา

66
00:03:06,220 --> 00:03:09,160
ซึ่งฟังดูหรูหรามาก

67
00:03:09,160 --> 00:03:12,450
มันก็แค่กลุ่มนิวตรอนกับโปรตอน

68
00:03:12,450 --> 00:03:16,690
อนุภาคอัลฟาคือนิวตรอนสองตัว กับโปรตอนสองตัว

69
00:03:16,690 --> 00:03:20,850
บางทีพวกนี้ พวกมันไม่รู้สึกว่าพวกมัน

70
00:03:20,850 --> 00:03:25,110
เข้าลุ่ม พวกมันจึงจับกลุ่มกันตรงนี้

71
00:03:25,110 --> 00:03:27,740
แล้วพวกมันก็ปล่อยตัวออกมา

72
00:03:27,740 --> 00:03:30,070
พวกมันออกมาจากนิวเคลียส

73
00:03:30,070 --> 00:03:33,870
ลองคิดกันว่าเกิดอะไรขึ้นกับอะตอมเมื่อ

74
00:03:33,870 --> 00:03:36,050
อะไรเช่นนั้นเกิดขึ้น

75
00:03:36,050 --> 00:03:38,500
สมมุติว่าผมมีธาตุสุ่มมาธาตุหนึ่ง ผมจะเรียก

76
00:03:38,500 --> 00:03:40,310
มันว่าธาตุ E

77
00:03:40,310 --> 00:03:43,020
สมมุติว่ามันมีโปรตอน p ตัว

78
00:03:43,020 --> 00:03:45,660
ที่จริง ขอผมใช้สีนั้นแทนโปรตอนดีกว่า

79
00:03:45,660 --> 00:03:47,800
มันมีโปรตอน p ตัว

80
00:03:47,800 --> 00:03:51,550
แล้วมันมีเลขมวลอะตอม คือจำนวน

81
00:03:51,550 --> 00:03:55,510
โปรตอนบวกจำนวนนิวตรอน

82
00:03:55,510 --> 00:03:59,480
และนิวตรอนมีสีเทา จริงไหม?

83
00:03:59,480 --> 00:04:06,590
เมื่อมันปล่อยรังสีอัลฟา

84
00:04:06,590 --> 00:04:08,180
ธาตุนั้นจะเป็นอย่างไร?

85
00:04:08,180 --> 00:04:11,890
โปรตอนของมันจะลดลง 2

86
00:04:11,890 --> 00:04:16,040
โปรตอนของมันจะกลายเป็น p ลบ 2

87
00:04:16,040 --> 00:04:19,450
แล้วนิวตรอนของมันจะลดลง 2 เช่นกัน

88
00:04:19,450 --> 00:04:21,320
มวลของมันจะลดลงไป 4

89
00:04:21,320 --> 00:04:27,100
บนนี้ คุณจะได้ p ลบ 2 บวกนิวตรอนลบ 2

90
00:04:27,100 --> 00:04:28,940
เราจึงได้ลบ 4

91
00:04:28,940 --> 00:04:31,080
มวลของคุณจึงลดลง 4 และคุณ

92
00:04:31,080 --> 00:04:32,700
จะได้ธาตุใหม่

93
00:04:32,700 --> 00:04:34,710
นึกดู ธาตุของเรากำหนดโดย

94
00:04:34,710 --> 00:04:36,250
จำนวนโปรตอน

95
00:04:36,250 --> 00:04:40,630
ในการสลายตัวอลัฟา เมื่อคุณเสียนิวตรอนสองตัว

96
00:04:40,630 --> 00:04:43,300
และโปรตอนสองตัว โดยเฉพาะโปรตอนจะ

97
00:04:43,300 --> 00:04:44,460
ทำให้คุณได้ธาตุอีกธาตุ

98
00:04:44,460 --> 00:04:46,860
ถ้าเราเรียกว่าธาตุนี้ว่า 1 ผมจะเรียกมันว่า

99
00:04:46,860 --> 00:04:50,590
เราจะได้ธาตุอีกธาตุแล้วตอนนี้ เรียกว่าธาตุ 2

100
00:04:50,590 --> 00:04:54,050
และถ้าคุณคิดว่ามันสร้างอะไร เรากำลังปล่อย

101
00:04:54,050 --> 00:04:58,600
สิ่งที่มีโปรตอนสองตัว

102
00:04:58,600 --> 00:05:00,340
และมันมีนิวตรอนสองตัว

103
00:05:00,340 --> 00:05:02,740
มวลของมันจะเท่ากับมวลของโปรตอนสองตัว

104
00:05:02,740 --> 00:05:04,790
กับนิวตรอนสองตัว

105
00:05:04,790 --> 00:05:05,830
เรากำลังปล่อยอะไร?

106
00:05:05,830 --> 00:05:09,810
เรากำลังปล่อยสิ่งที่มีมวลเป็น 4

107
00:05:09,810 --> 00:05:12,170
ถ้าคุณดู อะไรมีโปรตอน 2 ตัวกับนิวตรอน 2 ตัว?

108
00:05:12,170 --> 00:05:14,740
ผมไม่จำตารางธาตุในหัว

109
00:05:14,740 --> 00:05:14,880


110
00:05:14,880 --> 00:05:17,020
ผมลืมลอกมันมาในวิดีโอนี้

111
00:05:17,020 --> 00:05:19,680
แต่คุณไม่ต้องใช้เวลาหาในตารางธาตุนานนัก

112
00:05:19,680 --> 00:05:23,280
ว่าธาตุที่มีโปรตอน 2 ตัวคืออะไร มันคือฮีเลียม

113
00:05:23,280 --> 00:05:25,590
มันมีมวลอะตอมเป็น 4

114
00:05:25,590 --> 00:05:29,390
นี่คือนิวเคลียสฮีเลียมที่มันปล่อยใน

115
00:05:29,390 --> 00:05:30,080
การสลายตัวอัลฟา

116
00:05:30,080 --> 00:05:31,875
นี่คือนิวเคลียสฮีเลียม

117
00:05:31,875 --> 00:05:35,010


118
00:05:35,010 --> 00:05:39,170
และเนื่องจากมันเป็นนิวเคลียสฮีเลียม และมันไม่มี

119
00:05:39,170 --> 00:05:43,420
อิเล็กตรอนมากระทับกับโปรตอนสองตัว มันจะเป็น

120
00:05:43,420 --> 00:05:44,950
ไอออนฮีเลียม

121
00:05:44,950 --> 00:05:48,490
มันไม่มีอิเล็กตรอนเลย

122
00:05:48,490 --> 00:05:50,830
มันมีโปรตอน 2 ตัว มันจึงมีประจุเป็นบวก 2

123
00:05:50,830 --> 00:05:53,350


124
00:05:53,350 --> 00:05:59,110
อนุภาคอัลฟา จริงๆ แล้วก็คือฮีเลียมไอออน ไอออน

125
00:05:59,110 --> 00:06:01,960
ฮีเลียมที่มีประจุบวก 2 มันถูกปล่อยมาจาก

126
00:06:01,960 --> 00:06:05,780
นิวเคลียสทัทีเพื่อไปยังสถานะที่เสถียรขึ้น

127
00:06:05,780 --> 00:06:07,670
นั่นคือการสลายตัวประเภทหนึ่ง

128
00:06:07,670 --> 00:06:08,850
ลองสำรวจประเภทอื่นกัน

129
00:06:08,850 --> 00:06:14,050
ขอผมวาดนิวเคลียสอีกตัวตรงนี้นะ

130
00:06:14,050 --> 00:06:17,640
ผมจะวาดนิวตรอน

131
00:06:17,640 --> 00:06:19,310
ผมจะโปรตอนบ้าง

132
00:06:19,310 --> 00:06:24,200


133
00:06:24,200 --> 00:06:27,920
ปรากฏว่าบางครั้ง นิวตรอนรู้สึกว่า

134
00:06:27,920 --> 00:06:30,710
ไม่พอใจในตัวเอง

135
00:06:30,710 --> 00:06:33,710
มันดูสิ่งที่โปรตอนทำเป็นประจำ แล้วบอกว่า

136
00:06:33,710 --> 00:06:34,560
รู้ไหม?

137
00:06:34,560 --> 00:06:37,780
ด้วยเหตุผลบางอย่าง เวลาฉันมองเข้าไปในตัวตน
ฉันรู้สึกว่าฉัน

138
00:06:37,780 --> 00:06:39,220
จริงๆ แล้วควรเป็นโปรตอน

139
00:06:39,220 --> 00:06:42,640
ถ้าฉันเป็นโปรตอน นิวเคลียสทั้งหมดจะ

140
00:06:42,640 --> 00:06:43,870
เสถียรกว่านี้

141
00:06:43,870 --> 00:06:46,860
แล้วสิ่งที่มันทำคือ มันกลายเป็นโปรตอน -- นึกดู

142
00:06:46,860 --> 00:06:49,180
นิวตรอนมีประจุเป็นกลาง

143
00:06:49,180 --> 00:06:52,060
สิ่งที่มันก็คือ มันปล่อยอิเล็กตรอน

144
00:06:52,060 --> 00:06:54,070
และผมรู้ คุณจะบอกว่า ซาล มันบ้ามาก ฉัน

145
00:06:54,070 --> 00:06:55,760
ไม่รู้เลยว่านิวตรอนมีอิเล็กตรอน

146
00:06:55,760 --> 00:06:56,900
ในนั้นด้วย อะไรอย่างนั้น

147
00:06:56,900 --> 00:06:58,050
และผมเห็นด้วยกับคุณ

148
00:06:58,050 --> 00:06:58,810
มันบ้ามาก

149
00:06:58,810 --> 00:07:01,750
และวันหนึ่ง เราจะศึกษาว่ามีอะไร

150
00:07:01,750 --> 00:07:03,540
อยู่ในนิวเคลียสบ้าง

151
00:07:03,540 --> 00:07:08,880
แต่ลองคิดไปก่อนว่ามันปล่อยอิเล็กตรอนได้

152
00:07:08,880 --> 00:07:10,206
ตัวนี้ปล่อยอิเล็กตรอน

153
00:07:10,206 --> 00:07:12,730


154
00:07:12,730 --> 00:07:15,460
และเราแสดงมันได้ -- มวลของมันประมาณเท่ากับ 0

155
00:07:15,460 --> 00:07:17,830
เรารู้ว่าอิเล็กตรอนจริงๆ แล้วไม่ได้มีมวลเป็นศูนย์

156
00:07:17,830 --> 00:07:19,970
แต่เรากำลังพูดถึงหน่วยมวลอะตอม

157
00:07:19,970 --> 00:07:25,130
ถ้าโปรตอนเป็น 1 อิเล็กตรอนจะเป็น 
1/1,836 ของค่านั้น

158
00:07:25,130 --> 00:07:25,940
เราจึงปัดมันทิ้ง

159
00:07:25,940 --> 00:07:27,250
เราบอกว่ามันมีมวลเป็น 0

160
00:07:27,250 --> 00:07:29,380
มวลของมันจริงๆ แล้วไม่ใช่ 0

161
00:07:29,380 --> 00:07:32,670
และประจุของมันเป็นลบ 1

162
00:07:32,670 --> 00:07:34,370
เลขอะตอม คุณบอกว่าเลข

163
00:07:34,370 --> 00:07:35,200
อะตอมเป็นลบ 1 ก็ได้

164
00:07:35,200 --> 00:07:36,570
มันปล่อยอิเล็กตรอน

165
00:07:36,570 --> 00:07:39,760
และเมื่อปล่อยอิเล็กตรอน 
แทนที่จะเป็นนิวตรอน ตอนนี้

166
00:07:39,760 --> 00:07:41,020
มันเปลี่ยนเป็นโปรตอนแล้ว

167
00:07:41,020 --> 00:07:44,490


168
00:07:44,490 --> 00:07:47,090
และนี่เรียกว่าการสลายตัวบีต้า

169
00:07:47,090 --> 00:07:52,500


170
00:07:52,500 --> 00:07:56,780
และอนุภาคบีต้าจริงๆ 
แล้วก็แค่อิเล็กตรอนที่ปล่อยออกมา

171
00:07:56,780 --> 00:08:00,480
ลองกลับไปดูธาตุของเรากัน

172
00:08:00,480 --> 00:08:03,940
มันมีโปรตอนจำนวนหนึ่ง และมันมี

173
00:08:03,940 --> 00:08:05,980
นิวตรอนจำนวนหนึ่ง

174
00:08:05,980 --> 00:08:08,340
คุณมีโปรตอนกับนิวตรอน แล้วคุณได้

175
00:08:08,340 --> 00:08:09,660
เลขมวลของคุณมา

176
00:08:09,660 --> 00:08:13,480
เมื่อมันผ่านการสลายตัวบีต้า จะเกิดอะไรขึ้น?

177
00:08:13,480 --> 00:08:15,490
โปรตอนเปลี่ยนไปไหม?

178
00:08:15,490 --> 00:08:18,890
แน่นอน เรามีโปรตอนมากกว่าแต่ก่อนอยู่ 1 ตัว

179
00:08:18,890 --> 00:08:20,500
เพราะนิวตรอนเปลี่ยนไปเป็นโปรตอน 1 ตัว

180
00:08:20,500 --> 00:08:23,410
โปรตอนของเราจึงกลายเป็นบวก 1

181
00:08:23,410 --> 00:08:25,186
เลขมวลเปลี่ยนไปหรือไม่?

182
00:08:25,186 --> 00:08:26,720
ลองดูกัน

183
00:08:26,720 --> 00:08:28,750
นิวตรอนลดลงไป 1 แต่

184
00:08:28,750 --> 00:08:30,365
โปรตอนเพิ่มขึ้น 1

185
00:08:30,365 --> 00:08:32,380
เลขมวลจึงไม่เปลี่ยนไป

186
00:08:32,380 --> 00:08:36,789
มันจะเท่ากับ p บวก N

187
00:08:36,789 --> 00:08:39,909
มวลของเรายังเท่าเดิม ไม่เหมือนกับ

188
00:08:39,909 --> 00:08:42,679
การสลายตัวอัลฟา แต่ธาตุของคุณเปลี่ยนไป

189
00:08:42,679 --> 00:08:44,039
จำนวนโปรตอนของคุณเปลี่ยนไป

190
00:08:44,039 --> 00:08:47,975
ทีนี้ เหมือนเดิม คุณจะได้ธาตุใหม่จาก

191
00:08:47,975 --> 00:08:49,470
การสลายตัวบีต้า

192
00:08:49,470 --> 00:08:52,530
ทีนี้ สมมุติว่าเรามีอีกกรณีหนึ่ง

193
00:08:52,530 --> 00:08:57,360
สมมุติว่าเรามีกรณีที่โปรตอนตัวหนึ่งในนี้

194
00:08:57,360 --> 00:09:00,750
มองดูนิวตรอน แล้วบอกว่า รู้ไหม?

195
00:09:00,750 --> 00:09:02,240
ฉันเห็นนิวตรอนใช้ชีวิตยังไง

196
00:09:02,240 --> 00:09:04,170
มันโดนใจฉันมาก

197
00:09:04,170 --> 00:09:13,910
ฉันว่าฉันจะรู้สึกเข้ากลุ่มดีกว่านี้ ในสังคมอนุภาค

198
00:09:13,910 --> 00:09:15,660
ในนิวเคลียสนั้น มันจะดีกว่าถ้าฉัน

199
00:09:15,660 --> 00:09:17,160
เป็นนิวตรอนด้วย

200
00:09:17,160 --> 00:09:19,770
เราจะอยู่ในสถานการณ์ที่เสถียรกว่านี้

201
00:09:19,770 --> 00:09:23,660
สิ่งที่พวกมันทำคือ โปรตอนที่ค่อนข้างอึดอัดนี้

202
00:09:23,660 --> 00:09:27,340
มีโอกาสจะปล่อย -- และตอนนี้นี่คือ

203
00:09:27,340 --> 00:09:31,020
แนวคิดใหม่สำหรับคุณ -- โพสิตรอน ไม่ใช่โปรตอน

204
00:09:31,020 --> 00:09:33,070
มันปล่อยโพสิตรอนออกมา

205
00:09:33,070 --> 00:09:34,670
แล้วโพสิตรอนคืออะไร?

206
00:09:34,670 --> 00:09:36,390
มันคืออนุภาคที่

207
00:09:36,390 --> 00:09:38,610
มีมวลเท่ากับอิเล็กตรอนพอดี

208
00:09:38,610 --> 00:09:42,890
มันมีมวล 1/1836 เท่าของโปรตอน

209
00:09:42,890 --> 00:09:46,200
แต่เราใส่ 0 ตรงนี้เพราะในหน่วยมวลอะตอม

210
00:09:46,200 --> 00:09:47,830
มันใกล้ 0 มาก

211
00:09:47,830 --> 00:09:50,006
แต่มันมีประจุบวก

212
00:09:50,006 --> 00:09:51,720
และมันน่าสับสนเล็กน้อย เพราะเขายังเขียน

213
00:09:51,720 --> 00:09:52,630
e ตรงนี้

214
00:09:52,630 --> 00:09:54,440
เมื่อใดก็ตามที่ผมเห็น e ผมจะคิดถึงอิเล็กตรอน

215
00:09:54,440 --> 00:09:56,720
แต่ไม่ เขาบอกว่า e เพราะมันเป็นอนุภาค

216
00:09:56,720 --> 00:09:59,500
ประเภทเดียวกัน แต่แทนที่จะมีประจุลบ

217
00:09:59,500 --> 00:10:00,830
มันมีประจุบวก

218
00:10:00,830 --> 00:10:02,080
นี่คือโพสิตรอน

219
00:10:02,080 --> 00:10:04,980


220
00:10:04,980 --> 00:10:08,450
และตอนนี้ เราเริ่มเจออนุภาค

221
00:10:08,450 --> 00:10:10,210
และสิ่งต่างๆ ที่พิเศษขึ้นแล้ว

222
00:10:10,210 --> 00:10:11,730
แต่มันเกิดขึ้นจริง

223
00:10:11,730 --> 00:10:15,920
และถ้าคุณมีโปรตอนที่ปล่อยอนุภาคนี้

224
00:10:15,920 --> 00:10:19,370
มันมีประจุบวกไปกับมันด้วย

225
00:10:19,370 --> 00:10:26,330
โปรตอนนี้กลายเป็นนิวตรอน

226
00:10:26,330 --> 00:10:29,160
และนั่นเรียกว่าการปล่อยโพสิตรอน

227
00:10:29,160 --> 00:10:31,350
การปล่อยโพสิตรอนนั้นจำง่าย

228
00:10:31,350 --> 00:10:33,510
เพราะเขาเรียกมันว่าการปล่อยโพสิตรอน

229
00:10:33,510 --> 00:10:37,880
ถ้าเราเริ่มต้นด้วย E เดิม มันมีจำนวน

230
00:10:37,880 --> 00:10:41,500
โปรตอนค่าหนึ่ง และนิวตรอนค่าหนึ่ง

231
00:10:41,500 --> 00:10:43,190
แล้วธาตุใหม่จะเป็นอย่างไร?

232
00:10:43,190 --> 00:10:46,060
มันจะเสียโปรตอนไปเป็น p ลบ 1

233
00:10:46,060 --> 00:10:47,770
และมันจะกลายเป็นนิวตรอน

234
00:10:47,770 --> 00:10:49,620
p จะลดลงไป 1

235
00:10:49,620 --> 00:10:51,030
N จะเพิ่มขึ้น 1

236
00:10:51,030 --> 00:10:55,020
มวลของอะตอมทั้งหมดจะไม่เปลี่ยนไป

237
00:10:55,020 --> 00:10:57,550
มันจะเท่ากับ p บวก N

238
00:10:57,550 --> 00:11:00,500
แต่เรายังได้ธาตุคนละตัว จริงไหม?

239
00:11:00,500 --> 00:11:03,230
เวลาเรามีการสลายตัวบีต้า เราเพิ่ม

240
00:11:03,230 --> 00:11:04,150
จำนวนโปรตอน

241
00:11:04,150 --> 00:11:06,700
เราขยับไปทางขวาของตารางธาตุ

242
00:11:06,700 --> 00:11:09,070
หรือเราเพิ่ม อืม คุณคงเข้าใจ

243
00:11:09,070 --> 00:11:12,440
เมื่อเรามีการปล่อยโพสิตรอน เราลด

244
00:11:12,440 --> 00:11:14,700
จำนวนโปรตอนลง

245
00:11:14,700 --> 00:11:16,300
และที่จริงผมควรเขียนมันตรงนี้

246
00:11:16,300 --> 00:11:17,510
ในปฏิกิริยาทั้งคู่นี้

247
00:11:17,510 --> 00:11:20,460
นี่คือการปล่อยโพสิตรอน และผมเหลือ

248
00:11:20,460 --> 00:11:22,060
โพสิตรอนหนึ่งตัว

249
00:11:22,060 --> 00:11:29,430
และในการสลายตัวบีต้า 
ผมเลือกแค่อิเล็กตรอนหนึ่งตัว

250
00:11:29,430 --> 00:11:30,670
มันเขียนเหมือนกันเลย

251
00:11:30,670 --> 00:11:32,660
คุณรู้ว่านี่คืออิเล็กตรอนเพราะมันมีประจุลบ 1

252
00:11:32,660 --> 00:11:33,890
คุณรู้ว่านี่คือโพสิตรอนเพราะมัน

253
00:11:33,890 --> 00:11:35,810
มีประจุบวก 1

254
00:11:35,810 --> 00:11:38,170
ทีนี้ มันมีการสลายตัวประเภทสุดท้ายที่

255
00:11:38,170 --> 00:11:39,140
คุณควรรู้จัก

256
00:11:39,140 --> 00:11:42,810
และมันไม่เปลี่ยนจำนวนโปรตอนหรือนิวตรอน

257
00:11:42,810 --> 00:11:43,970
ในนิวเคลียส

258
00:11:43,970 --> 00:11:46,940
แต่มันปล่อยพลังงานมหาศาล หรือบางครั้งเรียกว่า

259
00:11:46,940 --> 00:11:48,350
โฟตอนพลังงานสูงก็ได้

260
00:11:48,350 --> 00:11:50,160
และมันเรียกว่าการสลายตัวแกมมา

261
00:11:50,160 --> 00:11:52,510
และการสลายตัวแกมมาหมายความว่า
ธาตุเหล่านี้เรียงตัวกันเองใหม่

262
00:11:52,510 --> 00:11:52,795


263
00:11:52,795 --> 00:11:54,460
บางที มันอาจใกล้กันมากขึ้น

264
00:11:54,460 --> 00:11:57,990
และเมื่อทำเช่นนั้น มันจะปล่อยพลังงานในรูป

265
00:11:57,990 --> 00:12:03,180
คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่มีความยาวคลื่นสั้นมาก

266
00:12:03,180 --> 00:12:05,820
ซึ่งก็คือแกมมา คุณเรียกมันว่า

267
00:12:05,820 --> 00:12:08,230
อนุภาคหรือรังสีแกมมา

268
00:12:08,230 --> 00:12:09,450
และมันมีพลังงานสูงมาก

269
00:12:09,450 --> 00:12:11,720
รังสีแกมมาคือสิ่งที่คุณไม่อยากเข้าใกล้

270
00:12:11,720 --> 00:12:15,460
มันมีโอกาสฆ่าคุณได้

271
00:12:15,460 --> 00:12:17,130
ทุกอย่างที่เราทำ ที่ผมบอก 
ค่อนข้างเป็นเรื่องทางทฤษฎี

272
00:12:17,130 --> 00:12:20,000
ลองทำโจทย์จริงๆ ลองหาว่า

273
00:12:20,000 --> 00:12:21,750
เรากำลังยุ่งกับการสลายตัวแบบใดกัน

274
00:12:21,750 --> 00:12:24,400
ตรงนี้เรามีแบริเลียม-7 โดย 7

275
00:12:24,400 --> 00:12:26,900
คือมวลอะตอมของมัน

276
00:12:26,900 --> 00:12:30,520
และผมได้ว่า มันเปลี่ยนเป็นลิเธียม-7

277
00:12:30,520 --> 00:12:31,440
เกิดอะไรขึ้นตรงนี้?

278
00:12:31,440 --> 00:12:36,000
แบริเลียม มวลนิวเคลียร์เท่าเดิม แต่ผม

279
00:12:36,000 --> 00:12:42,240
จะเปลี่ยนโปรตอน 4 ตัวเป็นโปรตอน 3 ตัว

280
00:12:42,240 --> 00:12:45,130
ผมกำลังลดจำนวนโปรตอน

281
00:12:45,130 --> 00:12:46,840
มวลโดยรวมของผมไม่เปลี่ยนไป

282
00:12:46,840 --> 00:12:49,100
มันจึงไม่ใช่การสลายตัวอัลฟาแน่นอน

283
00:12:49,100 --> 00:12:50,960
การสลายตัวอัลฟา คุณก็รู้ คุณจะปล่อย

284
00:12:50,960 --> 00:12:52,770
ฮีเลียมทั้งตัวจากนิวเคลียส

285
00:12:52,770 --> 00:12:54,960
แล้วผมกำลังปล่อยอะไร?

286
00:12:54,960 --> 00:12:57,410
ผมกำลังปล่อยประจุบวกหนึ่งตัว หรือผม

287
00:12:57,410 --> 00:12:58,560
ปล่อยโพสิตรอน

288
00:12:58,560 --> 00:13:00,940
และที่จริง ผมมีอันนี้ในสมการนี้

289
00:13:00,940 --> 00:13:04,040
นี่คือโพสิตรอน

290
00:13:04,040 --> 00:13:07,140
ประเภทการสลายตัว
จากแบริเลียม-7 เป็นลิเธียม-7 ก็คือ

291
00:13:07,140 --> 00:13:09,760
การปล่อยโพสิตรอน

292
00:13:09,760 --> 00:13:10,830
ใช้ได้

293
00:13:10,830 --> 00:13:12,400
ทีนี้ลองดูอันต่อไปบ้าง

294
00:13:12,400 --> 00:13:19,870
เรามียูเรเนียม-238 สลายตัวเป็นธอเรียม-234

295
00:13:19,870 --> 00:13:25,140
และเราเห็นว่ามวลอะตอมลดลง 4 ลบ

296
00:13:25,140 --> 00:13:28,910
4 แล้วเลขอะตอมลดลง หรือ

297
00:13:28,910 --> 00:13:31,270
โปรตอนของคุณลดลงไป 2

298
00:13:31,270 --> 00:13:33,810
คุณต้องปล่อย สิ่งที่มี

299
00:13:33,810 --> 00:13:37,390
มวลอะตอมเป็น 4 และเลขอะตอม

300
00:13:37,390 --> 00:13:39,680
เป็น 2 หรือก็คือฮีเลียม

301
00:13:39,680 --> 00:13:42,210
นี่จึงเป็นการสลายตัวอัลฟา

302
00:13:42,210 --> 00:13:46,100
อันนี้ตรงนี้จึงเป็นอนุภาคอัลฟา

303
00:13:46,100 --> 00:13:48,400
และนี่คือตัวอย่างการสลายตัวอัลฟา

304
00:13:48,400 --> 00:13:51,110
ทีนี้ คุณอาจบอกว่า เฮ้ ซาล มันมีเรื่องแปลก

305
00:13:51,110 --> 00:13:51,850
เกิดขึ้นตรงนี้

306
00:13:51,850 --> 00:13:56,630
เนื่องจากฉันไปจากโปรตอน 92 ตัวเป็น 90 ตัว

307
00:13:56,630 --> 00:13:59,430
ฉันยังมีอิเล็กตรอน 92 ตัวข้างนอกนั่น

308
00:13:59,430 --> 00:14:02,750
ทำไมตอนนี้ฉันจึงไม่มีประจุลบ 2 ล่ะ?

309
00:14:02,750 --> 00:14:08,270
ยิ่งกว่านั้น ฮีเลียมที่ฉันกำลังปล่อยไป มันไม่มี

310
00:14:08,270 --> 00:14:09,090
อิเล็กตรอนอยู่เลย

311
00:14:09,090 --> 00:14:10,390
มันก็แค่นิวเคลียสฮีเลียม

312
00:14:10,390 --> 00:14:12,700
มันไม่ได้มีประจุบวก 2 เหรอ?

313
00:14:12,700 --> 00:14:15,180
ถ้าคุณพูดอย่างนั้น คุณก็พูดถูกแล้ว

314
00:14:15,180 --> 00:14:19,510
แต่ความจริงคือวา เมื่อการสลายตัวเช่นนี้เกิดขึ้น

315
00:14:19,510 --> 00:14:22,290
ธอเรียม มันไม่มีสาเหตุที่จะดึงอิเล็กตรอนสองตัวนั้น

316
00:14:22,290 --> 00:14:25,050
ไว้ อิเล็กตรอนสองตัวนั้นจึงจากไปและ

317
00:14:25,050 --> 00:14:26,840
ธอเรียมกลายเป็นกลางเหมือนเดิม

318
00:14:26,840 --> 00:14:30,480
และฮีเลียมก็รวดเร็วมากเช่นกัน

319
00:14:30,480 --> 00:14:33,040
มันอยากได้อิเล็กตรอนสองตัวเพื่อให้มันเสถียร

320
00:14:33,040 --> 00:14:36,880
มันจึงจับอิเล็กตรอนสองตัวที่มันได้

321
00:14:36,880 --> 00:14:38,460
เจอ แล้วมันก็เสถียร

322
00:14:38,460 --> 00:14:40,305
คุณจึงเขียนแบบไหนก็ได้

323
00:14:40,305 --> 00:14:42,250
ทีนี้ ลองทำอีกสมการกัน

324
00:14:42,250 --> 00:14:43,500
ตรงนี้ผมมีไอโอดีน

325
00:14:43,500 --> 00:14:45,820


326
00:14:45,820 --> 00:14:46,670
ลองดูกันว่าเกิดอะไรขึ้น

327
00:14:46,670 --> 00:14:51,020
มวลของผมไม่เปลี่ยน

328
00:14:51,020 --> 00:14:53,790
ผมจึงต้องมีโปรตอนเปลี่ยนเป็นนิวตรอน

329
00:14:53,790 --> 00:14:55,560
หรือนิวตรอนเปลี่ยนเป็นโปรตอน

330
00:14:55,560 --> 00:14:58,810
และผมเห็นตรงนี้ว่าผมมีโปรตอน 53 ตัวและ

331
00:14:58,810 --> 00:15:00,800
ตอนนี้ผมมีโปรตอน 54 ตัว

332
00:15:00,800 --> 00:15:04,060
นิวตรอนจึงต้องเปลี่ยนเป็นโปรตอน

333
00:15:04,060 --> 00:15:06,830
นิวตรอนต้องกลายเป็นโปรตอน

334
00:15:06,830 --> 00:15:09,160
และวิธีที่นิวตรอนเปลี่ยนเป็นโปรตอน

335
00:15:09,160 --> 00:15:11,620
คือการปล่อยอิเล็กตรอน

336
00:15:11,620 --> 00:15:13,360
และเราเห็นมันในปฏิกิริยานี่ตรงนี้

337
00:15:13,360 --> 00:15:16,880
อิเล็กตรอนถูกปล่อยออกมา

338
00:15:16,880 --> 00:15:19,130
และนี่คือการสลายตัวบีต้า

339
00:15:19,130 --> 00:15:20,380
นี่คืออนุภาคบีต้า

340
00:15:20,380 --> 00:15:25,580


341
00:15:25,580 --> 00:15:26,750
และเหตุผลนั้นเป็นจริง

342
00:15:26,750 --> 00:15:32,780
คุณอาจจะบอกว่า เฮ้ เดี๋ยวนะ ฉันเปลี่ยนจาก
โปรตอน 53 เป็น 54 ตัว

343
00:15:32,780 --> 00:15:34,440
ตอนนี้ฉันมีโปรตอนเกินมา ฉัน

344
00:15:34,440 --> 00:15:35,750
ไม่ต้องมีประจุบวกตรงนี้เหรอ?

345
00:15:35,750 --> 00:15:36,480
คุณจะมีก็ได้

346
00:15:36,480 --> 00:15:40,810
แต่มันอาจ -- อาจไม่ได้อิเล็กตรอน

347
00:15:40,810 --> 00:15:42,740
เท่านี้พอดี มันมีอิเล็กตรออยู่ข้างนอกมากมาย --

348
00:15:42,740 --> 00:15:45,950
มันจะจับอิเล็กตรอนจากสักแห่งเพื่อให้มันเสถียร

349
00:15:45,950 --> 00:15:47,080
แล้วมันจะเสถียรอีกครั้ง

350
00:15:47,080 --> 00:15:48,890
แต่คุณคิดถูกแล้วว่า มันจะ

351
00:15:48,890 --> 00:15:51,690
ไม่ใช่ไอออนเป็นเวลาสั้นๆ เหรอ?

352
00:15:51,690 --> 00:15:52,900
ลองทำอีกกัน

353
00:15:52,900 --> 00:15:57,210
เรามี เรดอน-222 -- มันมีเลขอะตอมเป็น 86 --

354
00:15:57,210 --> 00:16:01,720
กลายเป็นโพโลเนียม-218 ที่มีเลขอะตอม 84

355
00:16:01,720 --> 00:16:03,540
และนี่คือข้อมูลเสริมที่น่าสนใจ

356
00:16:03,540 --> 00:16:08,380
โพโลเนียมตั้งชื่อจากโปแลนด์ เพราะมารี คูรี

357
00:16:08,380 --> 00:16:11,220
เธอ -- ในเวลานั้น โปแลนด์ นี่คือตอน

358
00:16:11,220 --> 00:16:15,120
ปลายศตรวรรษ แถวๆ ปลาศตวรรษปี 1800
โปแลนด์ไม่ได้

359
00:16:15,120 --> 00:16:15,910
เป็นประเทศที่แยกออกมา

360
00:16:15,910 --> 00:16:19,540
มันถูกแบ่งเป็นของปรัสเซีย รัสเซีย และออสเตรีย

361
00:16:19,540 --> 00:16:21,590
แล้วเขาอยากให้คนรู้ว่า เฮ้

362
00:16:21,590 --> 00:16:24,000
รู้ไหม เราคิดว่าเราเป็นกลุ่มคน

363
00:16:24,000 --> 00:16:27,170
เขาค้นพบว่า เมื่อเรดอนสลายตัว มัน

364
00:16:27,170 --> 00:16:27,730
เกิดธาตุนี้ขึ้นมา

365
00:16:27,730 --> 00:16:31,430
และเขาตั้งชื่อมันตามบ้านเกิด คือประเทศโปแลนด์

366
00:16:31,430 --> 00:16:33,880
นั่นคือสิทธิพิเศษของการค้นพบธาตุใหม่

367
00:16:33,880 --> 00:16:35,090
แต่ช่างเถอะ กลับมาที่ปัญหากัน

368
00:16:35,090 --> 00:16:35,930
เกิดอะไรขึ้น?

369
00:16:35,930 --> 00:16:39,210
มวลอะตอมของเราลดลง 4

370
00:16:39,210 --> 00:16:41,430
เลขอะตอมลดลง 2

371
00:16:41,430 --> 00:16:44,580
เหมือนเดิม เราต้องปล่อยอนุภาคฮีเลียม

372
00:16:44,580 --> 00:16:47,070
นิวเคลียสฮีเลียม สิ่งที่มีมวลอะตอม

373
00:16:47,070 --> 00:16:51,160
เป็น 4 และเลขอะตอมเป็น 2

374
00:16:51,160 --> 00:16:52,100
แล้วเราก็จบแล้ว

375
00:16:52,100 --> 00:16:55,950
นี่คือการสลายตัวอัลฟา

376
00:16:55,950 --> 00:16:57,810
เราเขียนอันนี้เป็นนิวเคลียสฮีเลียมได้

377
00:16:57,810 --> 00:16:59,145
มันไม่มีอิเล็กตรอน

378
00:16:59,145 --> 00:17:00,820
เราบอกได้ทันทีว่าตัวนี้

379
00:17:00,820 --> 00:17:02,990
มีประจุลบ แต่มันจะหายไป