Deze morgen heb ik het over het corruptievraagstuk. De definitie van corruptie is het misbruiken van een vertrouwenspositie voor eigen gewin -- of, in onze context, voor je vrienden, familie of financiers. Vrienden, familie en financiers! We moeten begrijpen wat we begrijpen onder corruptie. We moeten beseffen dat we verkeerd zijn ingelicht en het toegeven. We moeten de moed hebben om dat toe te geven om te veranderen hoe we ermee omgaan. Om te beginnen de grote mythe: het is geen echte misdaad. Als we onder vrienden en familie praten over misdaad in ons land, in Belmont, Diego of Marabella, heeft niemand het over corruptie. Dat is de eerlijke waarheid. Wanneer de politiecommissaris het op tv heeft over misdaad, heeft hij het niet over corruptie. We weten zeker dat wanneer de minister van Nationale Veiligheid spreekt over misdaad, hij het ook niet over corruptie heeft. Ik wil stellen dat het wél een misdaad is, een economische misdaad, omdat het belastinggeld geplunderd wordt. Publieke en private corruptie is een realiteit. Ik kom uit de private sector en kan jullie vertellen dat er veel corruptie is in de private sector die niks te maken heeft met de overheid. Steekpenningen en dingen die onder tafel gebeuren, het gebeurt allemaal in de private sector. Vandaag richt ik mij op corruptie in de publieke sector, waar de private sector ook aan meedoet. De tweede belangrijke mythe die we moeten begrijpen -- omdat we deze mythes moeten vernietigen, ontmantelen, en belachelijk maken -- is de mythe die stelt is de mythe die stelt dat corruptie slechts een klein probleem is -- als het al een probleem is, is het een klein probleem, slechts 10 of 15 procent. Het is er altijd geweest en zal ook altijd blijven bestaan. Het is zinloos om wetten te maken, we kunnen er toch niets aan doen. Ik wil aantonen dat dit een erg gevaarlijke mythe is. Ik wil aantonen dat dit een erg gevaarlijke mythe is. Het is publiek bedrog. Ik wil iets vertellen van 30 jaar geleden. We zijn hier vandaag vanuit Trinidad en Tobago, een grondstofrijk, klein Caribisch land. In de vroege jaren 70 steeg de welvaart enorm door de stijging van de wereldolieprijzen. We noemen ze petrodollars. De staatskas bulkte van het geld. Het is ironisch: we staan hier vandaag in de Centrale Bank. De geschiedenis is rijk aan ironie. We staan hier vandaag in de Centrale Bank die verantwoordelijk is voor veel van de dingen waar ik het vandaag over wil hebben. We spreken over onverantwoordelijkheid in publieke functies. Tegenover het terras, is de toren van het ministerie van Financiën. Er is veel verbinding met ons vandaag: we spreken vandaag in jullie tempel. (Applaus) Een eerste punt: toen al dit geld ongeveer 40 jaar geleden ons land instroomde, begon de toenmalige overheid aan een reeks overheid-tot-overheid-akkoorden om het land snel te ontwikkelen. Zo werden een aantal van de grootste projecten in het land gebouwd, Zo werden een aantal van de grootste projecten in het land gebouwd, met enkele van de leidende landen in de wereld: de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk enzovoort. Zelfs dit gebouw waar we nu in staan -- dat is één van de ironieën -- was deel van die serie gebouwencomplexen, die ze de Twin Towers noemden. De hele situatie liep zo uit de hand, dat een enquêtecommissie werd opgericht. Zij rapporteerde in 1982, 30 jaar geleden -- het Ballah Rapport -- 30 jaar geleden! De overheid-tot-overheid-akkoorden werden direct gestopt. De toenmalige minister-president ging naar het parlement om een budgettoespraak te geven en hij zei een aantal onvergetelijke dingen. Ze gingen hierin. Ik was toen een jonge man. Ze gingen direct naar mijn hart. Hij zei -- even kijken of dit ding werkt. Krijgen we een, ja? -- Hij vertelde ons, Hij vertelde ons, dat twee van elke drie van onze petrodollars die we hadden uitgegeven, belastinggeld, verspild of gestolen werd. Die 10 of 15 procent is puur bedrog, een fabeltje, zoals wij het noemen. Vergeet het. Dat is voor kleine kinderen. Wij zijn grote mensen, wij proberen wat er gebeurt in onze maatschappij aan te pakken. Dit is de grootte van het probleem. Twee derde van het geld, gestolen of verspild. Dat was Ballah, 30 jaar geleden in 1982. Wat is er veranderd? Ik houd er niet van om beschamende geheimen te onthullen voor een internationaal publiek, maar ik moet wel. Vier maanden geleden ondergingen wij een constitutionele wandaad in dit land. We noemen het het 'Sectie 34 fiasco’, een verdacht stukje regelgeving, ik zeg het zoals het is: een verdacht stukje regelgeving werd doorgevoerd op een verdacht tijdstip om enkele verdachten te bevrijden. (Gelach) Die mensen werden de Piarco-vliegveld-beklaagden genoemd. Ik zal vandaag mijn eigen lexicon hanteren. Zij zijn de Piarco-vliegveld-beklaagden. Het was een constitutioneel schandaal van de eerste orde. Mijn naam ervoor: 'het Plot om het Parlement te Perverteren'. Het hoogste instituut in ons land was pervers. We hebben hier te maken met economische en financiële perverselingen We hebben hier te maken met economische en financiële perverselingen Snappen jullie hoe serieus dit probleem is? Er was massaal protest. Velen van ons hier hebben onder verschillende vormen deelgenomen aan het protest. Het belangrijkste: de Amerikaanse ambassade klaagde, dus werd het parlement snel opnieuw bijeengeroepen, en de wet werd teruggedraaid, herroepen. Dat is de term die advocaten gebruiken: herroepen. Maar het punt is dat het parlement om de tuin werd geleid door een reeks van gebeurtenissen bij het verdachte doorvoeren van de wet.... bij het verdachte doorvoeren van de wet.... de wet werd doorgevoerd in het weekend toen we onze 50ste Onafhankelijkheidsdag vierden: ons jubileum van onafhankelijkheid. Zo een wandaad was het. Het was een lelijke manier om ontwikkeling te krijgen, maar we kregen het, omdat we het allemaal begrepen en voor de eerste keer sinds ik me kan herinneren, waren er massale protesten tegen deze corruptie. Dat gaf me veel hoop. Voor diegenen van ons die dit doen, voelt het soms alsof je er alleen voorstaat in dit werk. Het doorvoeren en de herroeping van de wet versterkten de zaak tegen de Piarco-vliegveld-beklaagden. Het mes sneed in dit geval aan twee kanten. Waarvan werden ze beschuldigd? Waarvan werden ze beschuldigd? Ik doe een beetje mysterieus. Waarvan werden ze beschuldigd? We probeerden een vliegveld te bouwen, of grotendeels te reconstrueren, omdat het verouderd was. Het hele project kostte ongeveer 1,6 miljard dollar, Trinidad en Tobago-dollars. Veel offertes werden vervalst en er vonden verdachte en corrupte activiteiten plaats. Ik wil jullie hiervan een idee geven en het plaatsen in de context van de tweede mythe dat het geen groot probleem is. Kijk naar deze tweede slide. Wat we hier hebben -- dit zijn niet mijn woorden, maar die van de Officier van Justitie in een geschreven verklaring. Hij vertelt ons dat van de 1.6 miljard dollar aan kosten voor het project, één miljard dollar is gevonden op offshore-bankrekeningen. Eén miljard dollar van ons belastinggeld is gevonden op offshore-bankrekeningen. Als de argwanende persoon die ik ben, maakt mij dit woedend, en ik pauzeer hier. Ik ga af en toe pauzeren en over andere dingen beginnen. Afgelopen november zag ik iets op Wall Street in het Zuccotti Park. Het was herfst, fris en vochtig. Het werd donker. Ik liep rond met demonstranten, kijkend naar de ‘One Wall Street, Occupy Wall Street’-beweging die daar demonstreerde. Er was een vrouw met een erg simpel bord, een beetje een gehavende blonde vrouw. Het bord was gemaakt van Bristolplanken, zoals wij hier zeggen, en met een marker beschreven. Wat op het bord stond, raakte mij recht in mijn hart. Er stond: "Als je niet woedend bent, heb je niet opgelet." Als dit je niet woedend maakt, heb je niet opgelet. Luister goed, want we gaan in nog dieper water. Ik begon te denken. Wat als -- want ik ben zo argwanend, ik lees veel spionnenromans. Wat als -- (Gelach) Om deze onrechtmatigheden te doorzien, moet je veel spionnenromans lezen en dat soort dingen volgen, toch? (Gelach) Wat als dit niet de eerste keer was? Wat als dit pas de eerste keer is dat de zus en zo's gepakt zijn? Wat als het eerder is gebeurd? Hoe vis ik dat uit? De vorige twee voorbeelden die ik gaf, gingen over corruptie in de constructiesector. Ik heb nu het privilege om de "Joint Consultative Council" te leiden, een non-profit. We zitten op jcc.org.tt. We zijn de leiders in de strijd voor het instellen van een nieuw overheidsaankoopsysteem over hoe er met publiek geld wordt omgegaan. Wie geïnteresseerd is hier meer over te leren, lid te worden of één van onze petities te ondertekenen, raak alstublieft betrokken. Ik ga door naar iets anders dat hiermee te maken heeft. Ik leidde gedurende meer dan driëenhalf jaar private campagnes Ik leidde gedurende meer dan drieënhalf jaar private campagnes voor transparantie en verantwoordelijkheid in de financiële redding van CL Financial. CL Financial is het grootste Caribische conglomeraat ooit. Zonder in details te treden, er wordt geclaimd dat het in elkaar stortte -- ik kies mijn woorden erg zorgvuldig -- in januari 2009, nu bijna vier jaar geleden. In een ongekende vlaag van vrijgevigheid -- je moet erg argwanend zijn met deze mensen -- in een ongekende -- ik gebruik dat woord zorgvuldig -- vlaag van vrijgevigheid, tekende de toenmalige overheid een geschreven toezegging om alle crediteuren terug te betalen. Ik kan jullie vertellen, zonder angst voor tegenstrijdigheid. dat zoiets nergens anders ter wereld gebeurde. We moeten dit begrijpen, want we missen context. Mensen zeggen dat het gelijk is aan Wall Street. Dat is het niet. Trinidad en Tobago is een plaats met andere wetten, fysica of biologie of zoiets. Het is als nergens anders. (Applaus) Het is als nergens anders. Het is als nergens anders. Hier is hier en daar is daar. Ik ben serieus nu. Luister. Er zijn financiële reddingen geweest op Wall Street. Er zijn financiële reddingen geweest in Londen. Er zijn financiële reddingen geweest in Europa. In Afrika zijn financiële reddingen geweest. In Nigeria zijn zes van de grote commerciële banken in elkaar gestort op hetzelfde moment als die van ons. Het is interessant om te vergelijken hoe het in Nigeria is afgehandeld. Ze hebben het erg goed afgehandeld, vergeleken met ons. Nergens op de planeet hebben alle crediteuren een financiële redding gehad die hoger was dan hun wettelijke aanspraken. Alleen hier. Wat was de reden voor deze vrijgevigheid? Is onze overheid vrijgevig? Misschien wel. Laten we ernaar kijken. Ik begon met onderzoeken, schrijven enzovoort. Mijn persoonlijke werk kan gevonden worden op AfraRaymond.com, wat mijn naam is. Het is een non-profit-blog dat ik beheer. Niet zo populair als sommige anderen, maar goed. (Gelach) Het punt is dat de bittere ervaring van Sectie 34, het plot om het parlement te corrumperen, die bittere ervaring die plaatsvond in augustus, toen we eigenlijk onze onafhankelijkheid hoorden te vieren, mij dwong mijzelf in september af te remmen, mijn situatie te heroverwegen en terug te gaan naar eerder werk, dingen die ik had geschreven en enkele uitwisselingen die ik had met ambtenaren om te zien wat er nu echt aan de hand was. Zoals we zeggen in Trinidad en Tobago: wie is wie en wat is wat? We willen proberen te heroverwegen. Ik deed een Vrijheid-van-Informatie-aanvraag voor het ministerie van Financiën in mei van dit jaar. Het ministerie van Financiën is de volgende toren. Dit is de andere context. Het ministerie van Financiën, werd ons verteld, is onderworpen aan de Vrijheid-van-Informatie-wet. Ik geef jullie een uitgewerkt voorbeeld of dat wel zo is. De Centrale Bank waar wij deze ochtend in staan is niet onderworpen aan de Vrijheid-van-Informatie-wet. Eigenlijk kan je hen niets vragen en ze hoeven niets te beantwoorden. Dat is de wet sinds 1999. Toen ik me in deze strijd stortte, stelde ik vier vragen. Ik presenteer de vragen aan jullie in de korte vorm en met het antwoord, zodat jullie kunnen begrijpen waar we staan. Het is hier als nergens anders. Vraag nummer één. Ik vroeg om de boekhouding van CL Financial in te zien en als dat niet kon -- de minister van Financiën doet uitspraken, voert nieuwe wetten door, geeft toespraken enzovoort, op welke cijfers baseert hij zich? Het is zoals die grap: ik wil wat hij drinkt. Ze schreven terug en vroegen me: wat bedoel je nou echt? Ze beantwoordden mijn vraag met een vraag. Tweede punt: ik wil zien wie de crediteuren of de groepen zijn die zijn terugbetaald. Ik pauzeer hier om jullie erop te wijzen dat 24 miljard dollar van ons geld hieraan uitgegeven is. Dat is ongeveer drieënhalf miljard Amerikaanse dollars, komend uit een klein -- we waren grondstofrijk -- Caribisch land. Ik stelde de vraag: wie kreeg die drieënhalf miljard dollar? Ik wil hier weer pauzeren om de context te schetsen, want die schept helderheid om dit te begrijpen. Er is een zeker individu dat nu in de overheid zit. De naam van de persoon doet er niet toe. Deze persoon heeft zijn carrière gebouwd op het gebruik van de Vrijheid-van-Informatie-wet om zijn politieke doel te bevorderen. Zijn naam is niet belangrijk. Ik gun hem de eer niet. Ik maak een punt. Deze persoon bouwde een carrière op het gebruiken van de Vrijheid-van-Informatie-wet om zijn doel te bevorderen. De meest bekende zaak was het Geheime-Studiebeurs-Schandaal, waarbij ongeveer 60 miljoen dollar aan overheidsgeld werd verspreid in een reeks studiebeurzen, zonder dat daarvoor reclame was gemaakt. Hij was in staat om de rechtbank zover te krijgen, via de Vrijheid-van-Informatie-wet, de informatie openbaar te maken en ik vond dat uitstekend. Fantastisch. Maar dit is de vraag: als het rechtvaardig is voor ons om de Vrijheid-van-Informatie-wet en de rechtbank te gebruiken om een publicatie over 60 miljoen dollar publiek geld af te dwingen, moet het ook rechtvaardig zijn voor ons om een publicatie over 24 miljard dollar af te dwingen. Maar het ministerie van Financiën, de staatssecretaris, schreef mij dat die informatie ook is vrijgesteld. Begrijpen jullie waar we mee te maken hebben? Het derde punt dat ik vroeg: of de directeurs van CL Financial declareerden onder onze Integriteit in Publieke Functies wet. We hebben een Integriteit in Publieke Functies wet als onderdeel van ons raamwerk dat de belangen van onze natie moet beschermen. Publieke ambtenaren moeten declareren wat zij bezitten aan eigendommen en schulden. Ik heb intussen ontdekt dat zij niets declareren, sterker nog, de Minister van Financiën heeft hen niet eens gevraagd dit te doen. We hebben een situatie waar de basisbeveiligingen van integriteit, verantwoordelijkheid en transparantie allemaal opzij zijn gezet. Ik heb de vraag gesteld op de legale en vereiste manier. Het werd genegeerd. Wat ons motiveerde rond Sectie 34, daar moeten we aan blijven werken. We mogen het niet vergeten. Ik definieerde dit als de grootste uitgave in de geschiedenis van het land. Het is ook het grootste voorbeeld van publieke corruptie volgens deze vergelijking. Dit is mijn reality check. Een uitgave van publiek geld zonder verantwoordelijkheid, en zonder transparantie, zal altijd gelijk staan aan corruptie, of je nu in Rusland, Nigeria of Alaska bent. Het zal altijd gelijk staan aan corruptie en daar draait het om. Ik blijf doorgaan met het werk, ik blijf druk zetten, om iets van een oplossing te krijgen voor de zaken bij het ministerie van Financiën, ook al betekent het dat ik persoonlijk naar de rechtbank moet. We zullen doorgaan met druk zetten. We zullen doorgaan met werken binnen JCC. Maar ik wil een stap terug doen van de Trinidad en Tobago-context en iets nieuws naar voren brengen in termen van een internationaal voorbeeld. Journalist Heather Brooke sprak hier over haar strijd tegen overheidscorruptie en zij leerde mij deze website kennen: Alaveteli.com. Alaveteli.com heeft een open database voor Vrijheid-van-Informatie-aanvragen en om met elkaar te spreken. Ik kan zien waarvoor jij een aanvraag doet. Jij ziet mijn aanvragen en welke antwoorden ik kreeg. We kunnen er samen aan werken. We moeten een collectieve database bouwen en een collectief begrip van hoe we naar het volgende punt komen. We moeten het besef vergroten. Het laatste wat ik wil zeggen, staat hiermee in verband: een leuke website uit India, IPaidABribe.com. Ze hebben internationale takken en het is belangrijk voor ons om hier op af te stemmen. IPaidABribe.com is erg belangrijk, een goede site om te bezoeken. Ik pauzeer hier. Ik ga jullie vragen om jullie moed. Verwerp de eerste mythe, het is wel degelijk een misdaad. Verwerp de tweede mythe, het is een groot probleem. Het is een enorm probleem. Het is een economische misdaad. Laten we samen blijven werken voor het verbeteren van deze situatie, stabiliteit en duurzaamheid in onze maatschappij. Dank jullie wel.