WEBVTT

00:00:00.160 --> 00:00:02.060
สวัสดีค่ะ วิวจากแชนเนล Point of View ค่ะ

00:00:02.120 --> 00:00:06.420
จะบอกว่าเรื่องนึงนะคะที่มีคนขอวิวมาเยอะมากในแชนเนลนั้นก็คือ

00:00:06.420 --> 00:00:08.460
อยากให้วิวเล่าเรื่องอาหารไทยค่ะ

00:00:08.460 --> 00:00:11.520
แต่อย่างที่ทุกคนรู้นะ บ้านวิวก็ค่อนข้างจะเป็นคนจีนน่ะนะคะ

00:00:11.520 --> 00:00:16.140
ดังนั้นนะคะ เรื่องที่วิวนำมาเล่าต่างๆ ส่วนมากก็จะมาจากตำรานู่นนี่นั่นใช่มั้ย

00:00:16.140 --> 00:00:18.680
แต่พอมันเป็นเรื่องอาหาร เป็นเรื่องศิลปะวัฒนธรรมเนี่ยนะคะ

00:00:18.680 --> 00:00:20.900
บางทีมันก็มีอะไรที่มันอยู่นอกตำรา

00:00:20.900 --> 00:00:23.540
แล้วก็มันต้องอาศัยคนที่มีประสบการณ์จริงๆ นะคะ

00:00:23.540 --> 00:00:25.400
ดังนั้นนะคะ ตามคำเรียกร้องของทุกคนเลย

00:00:25.400 --> 00:00:28.280
วันนี้วิวก็เลยมาหาผู้รู้ด้านอาหารไทยค่ะ

00:00:28.280 --> 00:00:29.320
เชฟป้อมนั่นเองค่ะ

00:00:29.320 --> 00:00:31.600
วันนี้นะคะ วิวชวนอาป้อมมาที่ร้านอรรถรสค่ะ

00:00:31.600 --> 00:00:33.300
โอเค ตอนนี้อาป้อมรออยู่ข้างในแล้ว

00:00:33.300 --> 00:00:34.980
เรารีบเข้าไปด้านในกันดีกว่าค่ะ

00:00:34.980 --> 00:00:37.160
แต่ ก่อนจะตามไปฟังเรื่องอาหารไทยกัน

00:00:37.160 --> 00:00:39.400
อย่าลืมกดติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางนะคะ

00:00:39.960 --> 00:00:41.560
ไม่ว่าจะเป็นเฟสบุ๊ค ยูทูป ทวิตเตอร์ อะไรต่างๆ

00:00:41.600 --> 00:00:45.380
จะได้ไม่พลาดคลิปวีดีโอสนุกๆ แล้วก็ข่าวสารดีๆ จากช่อง Point of View ค่ะ

00:00:45.385 --> 00:00:47.385
โอเค ตอนนี้พร้อมจะตามวิวเข้าไปข้างใน

00:00:47.385 --> 00:00:50.060
ไปฟังเรื่องที่ทั้งสนุก แล้วก็มีสาระกันรึยังคะ

00:00:50.060 --> 00:00:52.180
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ตามเข้ามาเลยค่ะ

00:00:57.360 --> 00:01:00.480
ตอนนี้นะคะ เราก็มาอยู่กับอาป้อมเรียบร้อยแล้วค่ะ

00:01:00.480 --> 00:01:01.455
สวัสดีค่ะอาป้อม

00:01:01.460 --> 00:01:02.460
สวัสดีค่ะ

00:01:02.760 --> 00:01:06.300
ก็ วันนี้วิวอยากจะมาขอความรู้เรื่องอาหารไทยค่ะ

00:01:06.300 --> 00:01:08.300
เพราะว่าวิวเนี่ยไม่มีความรู้อะไรเลย

00:01:08.300 --> 00:01:10.960
เรียกได้ว่า มีอะไรให้ทานก็ทานไป แบบนั้นเลยค่ะ

00:01:10.960 --> 00:01:12.780
อย่าเรียกว่ามาขอความรู้เลย

00:01:12.780 --> 00:01:15.080
เรียกว่าเรามาคุยกันดีกว่า

00:01:15.080 --> 00:01:18.140
อาป้อมโชคดีที่พื้นฐานครอบครัว

00:01:18.140 --> 00:01:22.000
ครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่อยู่กันหลายๆ รุ่น

00:01:22.720 --> 00:01:26.500
แล้วก็เป็นหลายรุ่นที่เน้นวัฒนธรรมการกินในบ้าน

00:01:26.500 --> 00:01:30.140
เมื่อก่อนนี้ เราไม่ได้รับประทานอาหารนอกบ้านกันค่ะ

00:01:30.140 --> 00:01:32.200
ซึ่งการอยู่หลายรุ่นในบ้านเนี่ยค่ะ

00:01:32.200 --> 00:01:34.220
มันทำให้การทานอาหารเนี่ย

00:01:34.220 --> 00:01:37.040
แตกต่างจากการทานอาหารนอกบ้านสมัยนี้มั้ยคะ

00:01:37.280 --> 00:01:41.000
จริงๆ แล้วนั่นมันคือวิถีชีวิตในความเป็นไทย

00:01:41.000 --> 00:01:42.180
อย่าเพิ่งมองสมัยนี้นะคะ

00:01:42.180 --> 00:01:44.260
ก็คือในหนึ่งหลังคาเรือนเนี่ย

00:01:44.260 --> 00:01:47.520
มันจะมีคนมากกว่าหนึ่งรุ่นอายุ

00:01:47.520 --> 00:01:49.640
ก็เหมือนที่เราดูในหนังในละครปกติ

00:01:49.640 --> 00:01:51.160
ที่แบบว่า ตายายอุ้มหลาน

00:01:51.160 --> 00:01:51.960
หลานวิ่งรอบ

00:01:51.960 --> 00:01:55.780
ถูกต้อง เพราะครอบครัวพื้นฐานไทยธรรมดาที่มาจากสังคมเกษตรกรรม

00:01:55.780 --> 00:01:57.220
ก็คือปู่ย่าตายายอยู่บ้านละ

00:01:57.220 --> 00:01:58.340
พ่อแม่ออกไปทำนาละ

00:01:58.340 --> 00:02:01.600
ลูกถ้ายังเล็กอยู่ ก็ไปอยู่กับปู่ย่าตายายนะคะ

00:02:01.620 --> 00:02:02.920
ถ้าโตหน่อยไปเรียนที่วัด

00:02:02.920 --> 00:02:06.220
เวลาคุณภาพของครอบครัวคือเวลาอาหาร

00:02:06.220 --> 00:02:08.740
คือทุกคนนั่งล้อมวงกันทานข้าว

00:02:08.740 --> 00:02:12.620
คือสมัยนี้เนี่ยสิ่งที่เปลี่ยนไปก็คือชอบเสิร์ฟกันแบบฝรั่ง

00:02:12.620 --> 00:02:14.445
ขึ้นต้นอาหารเรียกน้ำย่อย (appetizer)

00:02:14.445 --> 00:02:16.440
ซุป อาหารจานหลัก (main course)

00:02:16.440 --> 00:02:17.160
ตามด้วยของหวาน

00:02:17.160 --> 00:02:18.380
จริงๆ ไม่ใช่

00:02:18.380 --> 00:02:20.820
ของไทย ถ้ามากินอย่างนั้น ลองนึกดู

00:02:20.820 --> 00:02:23.540
สมมุติ ต้มยำ ซดไปอ่ะ เผ็ดตายเลย

00:02:23.540 --> 00:02:27.180
จริงๆ แล้ว ต้มยำคือหนึ่งในสำรับ

00:02:27.180 --> 00:02:29.740
ก็คือสมัยก่อนคนไทยทานข้าวเป็นสำรับ

00:02:29.740 --> 00:02:34.360
สำรับ จริงๆ ถ้าแปลตรงตัวมันคือกลุ่มของถ้วยจานชาม

00:02:34.360 --> 00:02:36.720
แต่มาในแง่ของการกินเป็นสำรับ

00:02:36.720 --> 00:02:41.540
คำว่าสำรับเนี่ยก็คือการจัดสมดุลในมื้ออาหาร

00:02:41.540 --> 00:02:46.160
สมดุลมาจากคนสามรุ่นอายุสามารถกินอาหารร่วมกันได้

00:02:46.160 --> 00:02:49.125
อาหารแค่เซ็ทเดียวเนี่ย ทุกคนต้องกินด้วยกันได้

00:02:49.125 --> 00:02:50.480
หรือไม่ก็อย่างใดอย่างหนึ่ง

00:02:50.480 --> 00:02:53.260
อ๋อ จะกลายเป็นว่าใครสั่งอันนี้ปุ๊บ เอ้ย ชั้นกินไม่ได้

00:02:53.260 --> 00:02:54.820
อันนี้เด็กกินไม่ได้

00:02:54.820 --> 00:02:56.380
อันนี้อาหารเด็ก อันนี้อาหารผู้ใหญ่

00:02:56.420 --> 00:02:59.180
งั้นมันจะคือเวลาคุณภาพของครอบครัวมั้ยล่ะ

00:03:00.100 --> 00:03:03.820
รุ่นที่หนึ่งกินได้ รุ่นที่สองกินได้ รุ่นที่สามกินได้

00:03:03.820 --> 00:03:07.660
ทุกอย่างบนโต๊ะ มันคือรสชาติสมดุลและเอื้อกันไง

00:03:07.660 --> 00:03:11.180
ถ้าสมัยนี้เรียกว่า มิกซ์แอนด์แมตช์ อะไรทำนองนี้ใช่มั้ยคะ

00:03:11.180 --> 00:03:13.980
ปู่ย่าตายาย อายุเยอะละ ฟันฟางไม่ค่อยดี

00:03:14.140 --> 00:03:17.340
กินเผ็ดมากก็ไม่ค่อยได้ เพราะคนแก่กินเผ็ดแล้วจะสำลัก

00:03:17.340 --> 00:03:21.500
คนสมัยก่อนอายุซักประมาณสามสี่สิบกว่าฟันก็น่าจะเริ่มไปละ

00:03:21.500 --> 00:03:23.320
คือไม่ต้องอะไรหรอก อาป้อมก็รู้ตัว

00:03:23.320 --> 00:03:26.615
เพราะว่าตอนนี้ กินแล้วสำลักโดยไม่มีเหตุผล

00:03:26.615 --> 00:03:29.665
แค่กลิ่นพริกลงในคอ นิดเดียวเนี่ย

00:03:29.665 --> 00:03:31.500
เราจะสำลักเหมือนจะตายเอาเลย

00:03:31.500 --> 00:03:34.880
ทั้งๆ ที่ปกตินี่กัดพริกขี้หนูสดๆ ไม่มีปัญหา

00:03:34.900 --> 00:03:39.000
ดังนั้นเนี่ยในรุ่นกลาง รุ่นที่สอง รุ่นพ่อแม่ กินพริกเผ็ดได้

00:03:39.060 --> 00:03:40.620
แต่คุณปู่คุณย่ากินไม่ได้แล้ว

00:03:40.620 --> 00:03:42.180
ปู่ย่ากินอะไรล่ะคะ

00:03:42.180 --> 00:03:44.780
ก็กินของทอด กินน้ำแกง

00:03:44.780 --> 00:03:46.760
หรือต้มยำให้มันเบาลง

00:03:46.760 --> 00:03:49.200
เพื่อที่ฟันน้อยๆ จะได้เคี้ยวได้

00:03:49.200 --> 00:03:52.620
ซึ่งก็น่าจะเป็นอาหารคล้ายๆ กับอาหารของฝั่งเด็กเหมือนกัน

00:03:52.680 --> 00:03:57.380
คล้าย แต่เด็กเนี่ยอาจจะกินเนื้อ หมู ไก่ ที่แข็งแรงกว่านั้นได้

00:03:57.380 --> 00:03:59.220
แต่คุณย่าคุณยายกินไม่ได้แล้ว

00:03:59.220 --> 00:04:01.620
กินหมูสับละกัน อะไรอย่างเงี้ยค่ะ

00:04:01.660 --> 00:04:05.160
แต่เด็กๆ สามารถกินหมูทอดทั้งชิ้นได้โดยไม่มีปัญหา

00:04:05.165 --> 00:04:07.785
หรือว่าในถ้วยนึงเนี่ย เราจะไม่เรียกไข่พะโล้

00:04:07.785 --> 00:04:09.680
เราจะเรียกหมูหวานกับไข่ต้มเค็ม

00:04:09.680 --> 00:04:11.125
เพราะของไทยไม่มีเครื่องพะโล้

00:04:11.145 --> 00:04:12.880
อ๋อ พะโล้นี่ไม่ใช่อาหารไทย

00:04:12.880 --> 00:04:15.020
พะโล้นี่คือจีนค่ะ คือ five spices

00:04:16.080 --> 00:04:19.700
แต่การต้มเค็มหมูหวานกับไข่ต้มเค็มเนี่ย

00:04:19.700 --> 00:04:22.380
เอาง่ายๆ พูดกันจนฮิตว่ามันคือไข่พะโล้

00:04:22.380 --> 00:04:24.940
แต่กินเข้าไปไม่มีผงพะโล้ ไม่มีซีอิ๊วดำ

00:04:24.940 --> 00:04:26.880
แต่มันดำได้ด้วยการเคี่ยวน้ำตาล

00:04:26.880 --> 00:04:29.960
แต่ในขณะเดียวกัน หมูหวาน ไข่ต้มเค็ม

00:04:29.960 --> 00:04:32.220
ปู่ย่าตายายกินไข่ได้

00:04:32.220 --> 00:04:34.220
ไม่ไหวละ เคี้ยวหมูไม่ไหวละ

00:04:34.220 --> 00:04:35.480
ก็เป็นหน้าที่ของเด็กเล็ก

00:04:35.480 --> 00:04:39.140
แต่ในขณะเดียวกัน หน้าที่ของหมูหวานไข่ต้มเค็มมีไว้ทำอะไร

00:04:39.140 --> 00:04:41.040
เวลาคุณพ่อคุณแม่เผ็ดจากน้ำพริกอ่ะ

00:04:41.040 --> 00:04:43.240
ก็กินไข่กับหมูหวานแกล้ม

00:04:43.240 --> 00:04:46.520
คือมันเหมือนทุกอย่างในสำรับมันโดนจัดมาเพื่อให้ช่วยกันและกัน

00:04:46.960 --> 00:04:49.520
ใช่ค่ะ นี่คือวิถีของคนไทย

00:04:49.520 --> 00:04:50.540
อย่างนี้แปลว่า

00:04:50.540 --> 00:04:53.420
มื้อหลักที่สุดของคนไทยก็เป็น มื้อเย็น

00:04:53.420 --> 00:04:57.060
แนวคิดที่แบบว่า มื้อเช้ากินอย่างราชานี่ ไม่มี ยังไม่เข้ามา

00:04:57.060 --> 00:04:59.360
อันนั้นคือการดูแลสุขภาพ

00:04:59.360 --> 00:05:00.400
ในสมัยหลัง

00:05:00.400 --> 00:05:02.600
เราก็ได้ฟังเรื่องอาหารกันไปคร่าวๆ แล้วนะคะ

00:05:02.600 --> 00:05:04.485
เดี๋ยวเราไปดูที่อาหารจริงๆ กันดีกว่า

00:05:04.485 --> 00:05:07.260
เริ่มจากจานของว่าง ไม่ใช่จานเรียกน้ำย่อยนะ

00:05:07.260 --> 00:05:08.440
ของว่างระหว่างมื้อเนี่ย

00:05:08.440 --> 00:05:11.500
แล้วเมื่อไปที่อาหารเต็มๆ สำรับแล้วเนี่ย จะมีอะไรน่าสนใจบ้าง

00:05:11.500 --> 00:05:13.280
ให้อาป้อมค่อยๆ เล่าให้เราฟังค่ะ

00:05:13.400 --> 00:05:16.395
ในวันนี้นะคะ เราสั่งของกินเล่น

00:05:16.395 --> 00:05:18.040
อันเนี้ยน่าสนใจ

00:05:18.040 --> 00:05:19.455
คือคำว่าเมี่ยง

00:05:19.460 --> 00:05:23.100
เมี่ยงก็คือ อาหารที่เราต้องใช้การเคี้ยว

00:05:23.100 --> 00:05:25.800
จริงๆ แล้วเนี่ย เมี่ยงมาจากอะไรล่ะคะ

00:05:25.800 --> 00:05:28.460
เราสามารถทำน้ำเมี่ยง เคี่ยวน้ำเมี่ยง

00:05:28.460 --> 00:05:31.600
น้ำตาล น้ำปลา มะพร้าว อันนี้ก็แล้วแต่สูตรใครนะ

00:05:32.100 --> 00:05:34.540
เคี่ยวไว้ แล้วก็เก็บใส่โหล

00:05:34.960 --> 00:05:38.120
มะพร้าวก็เคี่ยวไว้แล้ว กุ้งแห้งก็มีอยู่แล้ว

00:05:38.120 --> 00:05:41.120
หัวหอม พริก ขิง อะไรเหล่าเนี้ย เรามีอยู่ในบ้าน

00:05:41.120 --> 00:05:43.580
ดังนั้น สิ่งที่สามารถเอามาทำเมี่ยงได้

00:05:43.580 --> 00:05:46.060
ใบชะพลู ใบทองหลาง กลีบบัว

00:05:46.060 --> 00:05:47.380
จริงๆ แล้วข้างในเหมือนกันหมด

00:05:47.680 --> 00:05:50.300
ก็คือมีทุกอย่างหมดแล้วแหละ บังเอิญได้ดอกบัวมา

00:05:50.300 --> 00:05:52.360
อ่ะไปค้นๆ ของในบ้านมายัดรวมกัน

00:05:52.360 --> 00:05:54.840
ใช่ มันเหมือนกับมีแขกมาเยี่ยมตอนบ่ายๆ

00:05:54.840 --> 00:05:56.640
เอ้า หิวมั้ย เอานี่มั้ย เพลิน

00:05:56.640 --> 00:05:58.700
คือปกติเนี่ย เค้าไม่ได้จัดมาแบบนี้

00:05:58.700 --> 00:06:01.080
เค้าจะกองทุกอย่าง แล้วเราก็เลือกใส่เอาเอง

00:06:01.080 --> 00:06:04.000
กินไปคุยไป มันเป็นความเพลิดเพลิน

00:06:04.000 --> 00:06:06.680
แล้วเหมือนกับ ใครมาถึงเรือนชานต้องต้อนรับ

00:06:06.680 --> 00:06:08.000
เชิญอาป้อมก่อนเลยค่ะ

00:06:08.000 --> 00:06:09.495
เวลาเรากินนะ

00:06:09.495 --> 00:06:11.640
เพื่อจะให้เข้าปากได้ง่ายๆ นะคะ

00:06:11.640 --> 00:06:12.565
จริงๆ แล้วเนี่ย

00:06:12.565 --> 00:06:14.780
คนไทยเป็นคนสุภาพ

00:06:14.780 --> 00:06:17.480
เราก็รับประทานให้มันละเมียดนิดนึง

00:06:17.480 --> 00:06:20.020
โดยการจับแล้วก็ไขว้เข้าไปอย่างนี้

00:06:20.020 --> 00:06:21.460
จริงๆ แล้วการไขว้เนี่ย

00:06:21.460 --> 00:06:25.660
เค้าจะไขว้ก่อนที่ พับกรวยก่อนที่จะใส่เครื่องเข้าไป

00:06:25.660 --> 00:06:27.860
เหมือนที่บอก เวลามาเนี่ย เค้าไม่ได้จัดอย่างนี้

00:06:27.860 --> 00:06:29.100
พอพับกรวยเสร็จแล้วเนี่ย

00:06:29.100 --> 00:06:31.280
เราก็หยิบมะพร้าวใส่ กุ้งใส่

00:06:31.280 --> 00:06:32.720
มะนาวใส่ พริก หอม

00:06:32.720 --> 00:06:34.360
แล้วก็ค่อยเอาน้ำเมี่ยง

00:06:34.360 --> 00:06:36.060
น้ำเมี่ยงนี่สูตรบ้านใครบ้านมัน

00:06:36.060 --> 00:06:38.140
ใส่เข้าไปเพื่อเพิ่มรสชาติ

00:06:39.620 --> 00:06:42.820
แล้วด้วยวิธีนี้ เราจะเข้าปากได้ง่ายขึ้น

00:06:42.820 --> 00:06:44.160


00:06:44.160 --> 00:06:47.140
ขออนุญาตทำสิ่งนึงก่อนค่ะ คือเขี่ยพริกออกนั่นเอง

00:06:48.900 --> 00:06:50.300
หยิบดีๆ เข้าเลย

00:06:51.380 --> 00:06:52.760
สิ่งที่เราเจอในปาก

00:06:52.920 --> 00:06:54.820
ความมันความเค็มของกุ้งแห้ง

00:06:54.820 --> 00:06:57.000
เค็มๆ หวานๆ ของน้ำเมี่ยง

00:06:57.000 --> 00:06:59.500
เปรี้ยวมะนาว หอมผิวมะนาวขึ้นไปด้วย

00:06:59.500 --> 00:07:00.560
ครบมาก คำเดียว

00:07:00.560 --> 00:07:01.520
ค่ะ ในคำเดียว ครบ

00:07:01.520 --> 00:07:03.540
แอบมีขิงแก่ เพื่ออะไรเหรอคะ

00:07:03.540 --> 00:07:06.300
คนไทยเนี่ย เมื่อไหร่ที่กินไขมันประมาณมะพร้าว

00:07:06.300 --> 00:07:09.120
เค้าก็จะใส่ขิงเพื่อเป็นการรักษาท้อง

00:07:09.200 --> 00:07:10.800
คือเหมือนกับว่าเค้าเตรียมไว้ละ

00:07:10.800 --> 00:07:14.360
ตอนนี้เรากินอะไรที่เป็นไขมัน เราต้องใส่อะไรแก้ไขมันลงไปด้วยในคำเดียว

00:07:14.400 --> 00:07:17.340
ใช่ๆ เพราะว่าเห็นมั้ยว่าคนไทย เมื่อก่อนมีมั้ยคะ

00:07:17.340 --> 00:07:21.120
ความดันโลหิต ไขมันในเส้นเลือดหัวใจ ไม่มี

00:07:21.240 --> 00:07:23.640
ทั้งๆ ที่กะทิอ่ะ คนไทยก็กินมาตั้งนานแล้ว

00:07:23.640 --> 00:07:25.500
หมูสามชั้นก็กินมาแล้ว

00:07:25.500 --> 00:07:26.560
ค่ะ มันกุ้งอีก

00:07:26.560 --> 00:07:29.795
ได้ข่าวว่าตอนอยุธยานี่เรากินมันกุ้งแล้วทิ้งเนื้อเลยใช่มั้ยคะ

00:07:29.795 --> 00:07:31.640
โอ๊ย รุ่นคุณพ่อพี่อ่ะ จำได้เลย

00:07:31.640 --> 00:07:33.240
บ้านเค้าอยู่ใกล้แม่น้ำเจ้าพระยา

00:07:33.240 --> 00:07:35.580
สมัยนั้นลงไปว่ายเล่นในแม่น้ำได้

00:07:35.580 --> 00:07:39.180
พ่อเล่าว่า พ่อกระโดดลงไปในแม่น้ำเจ้าพระยาเล่นเนี่ยนะ

00:07:39.180 --> 00:07:42.660
ตรงเสาของท่า มีกุ้งก้ามกรามเกาะอยู่

00:07:43.500 --> 00:07:45.420
คือตัวใหญ่มากอ่ะ

00:07:45.420 --> 00:07:48.100
แล้วมันก็เป็นอะไรที่หาง่าย

00:07:48.100 --> 00:07:50.400
แล้วก็ไม่ได้แพงมหัศจรรย์แบบสมัยนี้

00:07:50.460 --> 00:07:53.500
วันนี้กิโลละพันหก อะไรอย่างนี้นะคะ

00:07:53.500 --> 00:07:54.260
ใช่ค่ะ

00:07:54.280 --> 00:07:58.920
อ่ะ ในที่สุดนะคะ หลังจากที่เรานั่งทานของว่างแล้วก็คุยกันมาสักพักนึงแล้ว

00:07:58.920 --> 00:08:01.180
อาหารสำรับจริงก็มาแล้วค่ะ

00:08:01.180 --> 00:08:03.360
ดังนั้น นี่คืออะไรยังไงบ้างคะเนี่ยอาป้อม

00:08:03.360 --> 00:08:06.060
อย่างวันนี้เนี่ย ที่จัดมาให้ดูนะคะ

00:08:06.060 --> 00:08:10.160
มันเป็นการกินอาหารแบบสำรับที่เมื่อกี้เราเกริ่นไป จำได้มั้ยคะ

00:08:10.160 --> 00:08:10.700
ค่ะ

00:08:10.720 --> 00:08:11.920
นั่นก็คือว่า

00:08:11.920 --> 00:08:16.200
มีอาหารที่เป็นเผ็ด ผักสด ปลาทูทอด

00:08:16.200 --> 00:08:19.680
แค่จานนี้ น่าจะกินได้ทั้งสามรุ่น

00:08:19.860 --> 00:08:20.760
จานเดียวเนี่ยนะคะ

00:08:20.760 --> 00:08:23.840
จานเดียวกัน ก็คือเด็กหน่อยก็กินปลาทู

00:08:23.840 --> 00:08:26.540
แค่ข้าวคลุกปลาทู ยังกินน้ำพริกไม่ไหว

00:08:26.545 --> 00:08:28.500
พ่อแม่นี่เหมาได้ทั้งจาน

00:08:28.500 --> 00:08:29.835
พอปู่ย่าตายายเนี่ย

00:08:29.860 --> 00:08:33.980
อาจจะต้องรับประทานผักนิ่มๆ แล้วก็แตะน้ำพริกแค่น้อยๆ

00:08:34.660 --> 00:08:35.980
ซึ่งกรณีนี้เนี่ย

00:08:35.980 --> 00:08:40.540
มันสามารถที่จะสอนให้เด็กรุ่นเล็กๆ เนี่ย หัดเริ่มรับประทานเผ็ดได้ด้วย

00:08:40.540 --> 00:08:41.700
แตะๆ นิดหน่อย

00:08:41.700 --> 00:08:43.640
ใช่ แตะแล้วชอบให้รสชาติเป็นยังไง

00:08:43.640 --> 00:08:46.240
คนไทยก็จะเริ่มคุ้นกับกลิ่นกะปิ

00:08:46.240 --> 00:08:49.080
ซึ่งเป็นวัตถุดิบพื้นฐานในครัวไทย

00:08:49.080 --> 00:08:51.580
นี่แปลว่า โอ๊ย เด็กอยู่อย่าเพิ่งกิน อย่าไปแตะมันเลยเนี่ย

00:08:51.580 --> 00:08:54.720
เป็นการสอนที่ผิด เพราะมันจะทำให้กินไม่เป็นในอนาคต

00:08:54.720 --> 00:08:58.040
ให้แตะ อยากกิน เดี๋ยวเผ็ดก็จะได้รู้เอง ว่ากินเข้าไปแล้วเผ็ด

00:08:58.040 --> 00:08:58.655
อ๋ออออ ค่ะ

00:08:58.660 --> 00:09:01.060
เด็กก็จะต้องเผชิญปัญหาทุกอย่าง

00:09:01.060 --> 00:09:02.680
ซึ่งพี่ฝากไว้อย่างนึง

00:09:02.680 --> 00:09:05.840
พ่อแม่สมัยนี้เลี้ยงลูกแบบว่า overprootect

00:09:05.840 --> 00:09:07.500
ปกป้องมากเกินไป

00:09:07.700 --> 00:09:10.460
บางครั้งไม่ได้ให้ลูกเรียนรู้ที่จะแพ้

00:09:10.460 --> 00:09:11.900
ไม่ได้ให้ลูกเรียนรู้ที่จะผิด

00:09:11.900 --> 00:09:14.180
ลูกคุณก็ผิดได้ ลูกคุณก็แพ้ได้

00:09:14.180 --> 00:09:18.560
เพราะในวันข้างหน้าถ้าคุณไม่สามารถตามปกป้องเค้าได้แล้ว

00:09:18.560 --> 00:09:21.620
ถ้าเค้าต้องผิดต้องแพ้ขึ้นมา ในตัวเองเค้ารับไม่ได้

00:09:21.620 --> 00:09:22.720
แล้วใครรับผิดชอบ

00:09:22.720 --> 00:09:24.740
จริงด้วยค่ะ เป็นข้อคิดที่ดีมาก

00:09:24.740 --> 00:09:27.500
เห็นมะ แม้กระทั่งเรื่องกินก็ยังสอนได้นะคนเรา

00:09:27.500 --> 00:09:28.000
ค่ะ

00:09:28.000 --> 00:09:29.480
อันนี้เป็นเครื่องจิ้ม

00:09:29.480 --> 00:09:31.040
อย่างนี้เค้าเรียกว่าเครื่องจิ้ม

00:09:31.040 --> 00:09:32.460
ซึ่งเครื่องจิ้มมีอะไรอีก

00:09:32.460 --> 00:09:35.120
เครื่องจิ้มก็อาจจะมีหลน ซึ่งเป็นกะทิ

00:09:35.120 --> 00:09:37.020
แต่วันนี้เอาพื้นบ้านเลย

00:09:37.020 --> 00:09:38.240
คือน้ำพริกกะปิเนี่ย

00:09:38.240 --> 00:09:42.360
รับประทานกับปลาทู ผักทอด ผักสด ผักลวก

00:09:42.600 --> 00:09:43.740
มีดอกโสน

00:09:44.220 --> 00:09:45.780
เมื่อน้ำพริกกะปิแซ่บแล้ว

00:09:46.020 --> 00:09:50.160
แกงที่จะมาคู่กันสามารถเป็นแกงกะทิได้

00:09:50.160 --> 00:09:50.860


00:09:50.860 --> 00:09:53.080
วันนี้เนี่ยใช้แกงเผ็ดเป็ดย่าง

00:09:53.080 --> 00:09:53.600
ค่ะ

00:09:53.860 --> 00:09:57.540
แกงเผ็ดเป็ดย่างเนี่ย ทำไมเป็นแกงเดียวที่ต้องใส่สับปะรด

00:09:57.540 --> 00:09:59.420
อ่า ไม่รู้สิคะ

00:09:59.420 --> 00:10:03.120
เนื่องจากสมัยก่อนเนี่ย เป็ด เป็ดบ้านไก่บ้าน เหนียวค่ะ

00:10:03.120 --> 00:10:04.120
อ๋อ

00:10:04.120 --> 00:10:05.540
เค้าออกกำลังของเค้าทุกวันเนี่ย

00:10:05.540 --> 00:10:06.899
พอเชือดมากิน เหนียว

00:10:06.900 --> 00:10:08.220
ย่างแล้วเหนียวทำยังไง

00:10:08.220 --> 00:10:11.740
การที่จะทำให้เนื้อเป็ดนุ่ม นั่นคือการใส่สับปะรดเข้าไป

00:10:11.740 --> 00:10:14.040
นั่นคือภูมิปัญญาของคนไทย

00:10:14.040 --> 00:10:18.280
มันจะเป็นตัวเอนไซม์ที่ไปย่อยให้เป็ดนุ่ม

00:10:18.280 --> 00:10:23.120
ดังนั้น ถ้าไปเห็นแกงเผ็ดเป็ดย่างที่ไหนที่สับปะรดหน้าตาสดเกินไป

00:10:23.160 --> 00:10:24.100
มันไม่ใช่

00:10:24.140 --> 00:10:26.040
มันต้องใช้เวลาให้สับปะรดเนี่ย

00:10:26.040 --> 00:10:28.660
เข้าไปช่วยเป็ดให้นุ่มก่อน

00:10:28.660 --> 00:10:29.820
แล้วถึงใส่เครื่อง

00:10:29.820 --> 00:10:32.700
ก็คือเหมือนกับว่าเคี่ยวไปก่อนเลย แล้วเดี๋ยวค่อยเติมอย่างอื่น

00:10:32.700 --> 00:10:34.720
แล้วเสร็จแล้ว อาหาร ไม่ต้องว่าอะไร

00:10:34.720 --> 00:10:36.560
ทุกอย่างมีวิวัฒนาการ

00:10:36.560 --> 00:10:37.675
ดังนั้นในวันนี้

00:10:37.680 --> 00:10:40.360
อาจจะเปลี่ยนเพิ่มลิ้นจี่บ้าง

00:10:40.360 --> 00:10:42.260
เพิ่มองุ่นบ้าง อะไรบ้าง

00:10:42.260 --> 00:10:45.780
แต่เห็นมั้ยว่า เค้าก็ยังคงความมีสับปะรดอยู่ในนี้

00:10:45.780 --> 00:10:46.680
ให้มันนิ่ม

00:10:46.680 --> 00:10:47.600
ยังไงก็เป็นสับปะรด

00:10:47.600 --> 00:10:49.260
ไม่ใช่ไม่เป็นสับปะรด

00:10:49.260 --> 00:10:52.580
ในเมื่อมีแกงแล้ว เผ็ดแล้ว นี่ก็เผ็ดอีก

00:10:52.580 --> 00:10:53.400
มีนี่แกล้ม

00:10:53.400 --> 00:10:56.620
จานนี้เนี่ย เห็นที่เขียนไว้คือหมูฮ้อง

00:10:56.620 --> 00:10:58.420
หมูฮ้องเนี่ยคือ

00:10:58.420 --> 00:11:02.140
เหมือนกับเป็นหมูต้มเค็มของทางภูเก็ตนะคะ

00:11:02.140 --> 00:11:06.240
จะเป็นลูกผสมระหว่างหมูต้มเค็มของไทยกับหมูพะโล้

00:11:06.240 --> 00:11:08.500
อ่ะเพราะว่าภูเก็ตก็คนจีนค่อนข้างเยอะ

00:11:08.500 --> 00:11:11.000
ใช่ค่ะ แต่ว่าก็ยังผสมสามเกลอ

00:11:11.000 --> 00:11:13.280
นั่นคือรากผักชีกระเทียมพริกไทย

00:11:13.280 --> 00:11:14.020
แบบไทยอยู่

00:11:14.020 --> 00:11:15.320
ชอบชื่อมากค่ะ สามเกลอ

00:11:15.320 --> 00:11:17.440
สามเกลอ อันนี้เค้าจะเรียกกันสามเกลอ

00:11:17.440 --> 00:11:19.960
เพราะขี้เกียจพูดอ่ะ รากผักชี กระเทียม พริกไทย ยาว

00:11:19.965 --> 00:11:21.560
สามเกลอ จบ เราจะเข้าใจนะคะ

00:11:21.560 --> 00:11:23.580
แล้วก็ถ้าเป็นหมูฮ้องเนี่ย

00:11:23.580 --> 00:11:25.500
สามารถใส่ผงพะโล้เข้าไปด้วย

00:11:25.500 --> 00:11:31.940
ผงพะโล้ก็ประกอบไปด้วย อบเชย กานพลู ลูกจันทน์ ลูกกระวาน แล้วก็พริกไทย ลงไป

00:11:31.940 --> 00:11:33.060
ประมาณนี้นะคะ

00:11:33.060 --> 00:11:35.080
เพราะภาษาจีนมาจากคำว่า five spices

00:11:35.080 --> 00:11:37.060
อื้ม ก็คือเครื่องเทศห้าอย่าง

00:11:37.060 --> 00:11:39.580
เครื่องเทศของจีน ก็ผงพะโล้นั่นเอง

00:11:39.580 --> 00:11:41.860
แล้วก็ เคี่ยวจนหมูนุ่ม

00:11:41.860 --> 00:11:45.700
แต่น้ำตาลในหมูฮ้องหรือหมูพะโล้

00:11:45.700 --> 00:11:49.360
ก็จะไปรัดทั้งไข่ทั้งหมูให้ผิวตึง

00:11:50.080 --> 00:11:52.840
แต่อันนี้ก็คืออาหารจานไข่และหมู

00:11:52.840 --> 00:11:54.060
ซึ่งลูกเล็กกินได้ไง

00:11:54.700 --> 00:11:56.940
และเป็นอาหารแก้เผ็ดของรุ่นใหญ่

00:11:56.940 --> 00:11:58.400
ก็คือเห็นเด็กกินอยู่

00:11:58.400 --> 00:11:59.260
โอ๊ย อันนี้เผ็ดจังเลย

00:11:59.260 --> 00:12:00.160
ไปแย่งเด็กกิน

00:12:00.160 --> 00:12:00.660
ใช่ค่ะ

00:12:00.660 --> 00:12:02.340
ทีนี้เจอความหนักแล้ว

00:12:02.340 --> 00:12:03.780
เรามาเบาด้วยยำ

00:12:03.780 --> 00:12:05.900
สมัยก่อนน่ะ ตามบ้านชนบทไทย

00:12:05.900 --> 00:12:07.540
เค้ามีหัวปลีอยู่แล้ว

00:12:07.540 --> 00:12:08.820
ก็เลยเอาหัวปลีมายำ

00:12:08.820 --> 00:12:11.520
แต่รสยำหัวปลี ทำไมถึงสั่งมาในวันนี้

00:12:11.520 --> 00:12:15.180
ก็เพราะว่าเรามีน้ำพริกเผ็ดเปรี้ยว แซ่บอยู่แล้วถูกมั้ยคะ

00:12:15.180 --> 00:12:16.475
ยำหัวปลีเค้าจะนวลๆ

00:12:16.480 --> 00:12:19.320
เค้าจะเป็นยำที่ใส่หัวกะทิลงไป

00:12:19.320 --> 00:12:21.560
หัวกะทิแล้วก็มะพร้าวคั่วนะคะ

00:12:21.620 --> 00:12:24.800
เพราะงั้นความสดชื่นที่ไม่ถึงกับปี๊ดป๊าดเกินไป

00:12:24.800 --> 00:12:26.540
แล้วจบด้วยแกงจืด

00:12:26.540 --> 00:12:28.035
จะแกงจืดอะไรก็ตามที

00:12:28.035 --> 00:12:28.980
ไว้ล้างปาก

00:12:28.980 --> 00:12:31.720
คุณย่าคุณตาคุณยายจะได้คล่องคอหน่อย

00:12:31.720 --> 00:12:34.220
เพราะว่าไม่งั้นเนี่ย เดี๋ยวข้าวแข็งติดคอ

00:12:34.220 --> 00:12:36.080
ทีนี้ หนูแอบถามนิดนึงได้มั้ยคะ

00:12:36.080 --> 00:12:38.520
เห็นว่าตอนนี้เรามีช้อนส้อมอะไรเสร็จเรียบร้อย

00:12:38.520 --> 00:12:43.280
แต่ว่าจริงๆ แล้วอ่ะ เท่าที่เคยอ่านมา คนไทยสมัยก่อนเค้าใช้มือเปิบใช่มั้ยคะ

00:12:43.280 --> 00:12:44.480
ใช่ค่ะ ใช้มือเปิบ

00:12:44.480 --> 00:12:46.480
แต่คนไทยก็ไม่ใช่ไม่มีช้อนนะ

00:12:46.485 --> 00:12:48.315
อย่างพวกเนี้ยเค้าก็จะใช้ช้อนตรงกลาง

00:12:48.320 --> 00:12:51.420
แต่บางอย่างนี่เค้าจะใช้มือหยิบ เช่น การแกะปลาทู

00:12:51.420 --> 00:12:52.660
หรือว่า การหยิบผัก

00:12:52.660 --> 00:12:53.940
ซึ่งนี่ก็เคลียร์เลยใช่มั้ยคะ

00:12:53.940 --> 00:12:56.880
เพราะว่าที่ผ่านมาหนูสงสัยมาตลอดเลยว่าเปิบมือแล้วเนี่ย

00:12:56.880 --> 00:12:58.660
แล้วจะไปซดซุปได้ยังไง

00:12:58.660 --> 00:13:01.760
เค้าก็ยังมีช้อนกลางอยู่นะคะ ในแต่ละอันเนี่ย

00:13:01.760 --> 00:13:04.820
แล้วก็ด้วยความที่ถ้าในบ้านนึงสนิทกัน

00:13:04.820 --> 00:13:07.080
ก็สามารถซดช้อนเดียวกันไปได้เลย

00:13:07.080 --> 00:13:09.780
ซึ่งจริงๆ เราฟังดูอาจจะฟังดูไม่ถูกสุขลักษณะ

00:13:09.900 --> 00:13:12.060
แต่บางครั้งเนี่ย ในความสนิทสนม

00:13:12.060 --> 00:13:14.980
แล้วก็เมื่อก่อนเค้าก็ไม่ได้มีเชื้อโรคเยอะขนาดนี้เนอะ

00:13:14.980 --> 00:13:18.080
แล้วก็อีกอย่างนึงก็คือ สามารถจะตักมาใส่ช้อนตัวเอง

00:13:18.080 --> 00:13:19.480
แล้วก็ค่อยซดน้ำซุป

00:13:19.480 --> 00:13:20.520
ได้เช่นกันค่ะ

00:13:20.520 --> 00:13:22.400
ทีนี้หนูแอบอยากขออย่างนึงค่ะ

00:13:22.620 --> 00:13:25.340
คือสงสัยมานานละ อยากรู้มาตลอดชีวิตเลย

00:13:25.340 --> 00:13:27.000
เวลาเค้าเปิบมือนี่เค้าเปิบยังไงอ่ะคะ

00:13:27.000 --> 00:13:27.860
มันไม่เละเหรอ

00:13:27.860 --> 00:13:28.380
งั้นลอง

00:13:28.540 --> 00:13:29.920
อย่างแรกเราล้างมือก่อน

00:13:29.920 --> 00:13:32.115
ก็คือต้องมีถ้วย ถ้วยไว้ใช้ล้างมือ

00:13:32.120 --> 00:13:36.160
เราล้างมือก่อน ถ้าอยู่ในบ้านนี่ก็อาจจะต้องวิ่งไปโอ่งหลังบ้าน

00:13:36.160 --> 00:13:37.360
ละเอาข้าวใส่จาน

00:13:37.360 --> 00:13:42.700
ข้าวนี่คือสิ่งเดียวที่คุณเป็นเจ้าของในโต๊ะอาหาร

00:13:42.700 --> 00:13:44.880
นั่นคือการตักข้าวใส่จาน

00:13:44.880 --> 00:13:47.280
ยิ่งถ้าสมมุติว่าบ้านไหนมีนานะ

00:13:47.280 --> 00:13:49.920
ข้าวใหม่นี่โอ้โหมันจะเกาะกันเป็นก้อน

00:13:49.920 --> 00:13:52.980
ในแง่ของน้ำพริกปลาทู อย่างแรกเลย

00:13:52.980 --> 00:13:55.780
ก็แกะเนื้อปลาทูที่เราจะกินมาในจาน

00:13:55.780 --> 00:13:59.380
คือคนไทยเมื่อก่อนเค้าก็ไม่ค่อยถือกันเท่าไหร่หรอกนะ การใช้มือ

00:13:59.380 --> 00:14:00.760
ปัญหาคือแกะปลาทูไม่เป็น

00:14:00.760 --> 00:14:02.040
อย่าให้เกินข้อแรกนะ

00:14:02.040 --> 00:14:02.900
ให้อยู่แค่นี้นะ

00:14:02.900 --> 00:14:04.980
ข้อแรกคือตรงนี้ใช่มั้ยคะ

00:14:04.980 --> 00:14:06.840
เห็นมั้ยคะของอาป้อมไม่ได้เกิน

00:14:06.840 --> 00:14:08.460
โห ยากละ งานเข้า

00:14:08.460 --> 00:14:11.340
สวยหน่อย กรีดนิด กรีดกรายนิดๆ

00:14:12.320 --> 00:14:14.420
แล้วก็ลองคลุกไปกับข้าว

00:14:15.560 --> 00:14:18.420
มือเดียวๆ นี่ลองเอามือนี้เก็บไว้ข้างหลัง

00:14:18.420 --> 00:14:19.920
แล้วก็ใช้ปลายนิ้ว

00:14:19.920 --> 00:14:23.020
คลุกอย่างงี้ก่อน คลุกเสร็จแล้ว เราตักน้ำพริกใส่

00:14:23.020 --> 00:14:25.100
สมมุติเราตักน้ำพริกเหยาะลงไป

00:14:25.100 --> 00:14:26.600
อ่ะ ลองตักน้ำพริก

00:14:26.600 --> 00:14:28.660
ไม่เป็นไร หนแรกเก้งก้างหน่อย

00:14:28.660 --> 00:14:30.480
เราเหมือนกับต้องจับงี้นะ

00:14:30.480 --> 00:14:34.800
ให้ใช้ห้านิ้วเนี่ย แล้วก็บีบ ให้มันค่อนข้างจับอย่างนี้ เห็นมั้ยคะ

00:14:34.800 --> 00:14:37.500
จับตรงนี้ บีบเข้าไป บีบห้านิ้วรวมเข้าไป

00:14:37.500 --> 00:14:38.480
ไม่อยู่

00:14:38.480 --> 00:14:41.300
อยู่ กดที่จานแล้วบีบเข้าไป

00:14:41.300 --> 00:14:42.960
กดที่จานแล้วบีบเข้าไปค่ะ

00:14:42.960 --> 00:14:45.520
ปั้นหลายคำจังเว้ย เอาล่ะ พอ

00:14:45.520 --> 00:14:47.260
แล้วก็เราจับอย่างนี้ ปึ๊ด

00:14:50.000 --> 00:14:51.780
ผลักเข้าไป ใช้นิ้วโป้งผลักเข้าไป

00:14:51.780 --> 00:14:52.660
เหมือนช้อนอ่ะ

00:14:52.660 --> 00:14:54.700
เหมือนตรงนี้เป็นช้อนแล้วใช้นิ้วโป้งผลักเข้าไป

00:14:55.800 --> 00:14:58.480
เสร็จแล้ว เราก็รับประทานผักแกล้ม

00:15:01.040 --> 00:15:04.880
ในขณะเดียวกัน คนไทยเมื่อก่อนเค้าก็คงไม่กินแกงโชกขนาดนั้น

00:15:04.880 --> 00:15:06.680
ลองตักแกงเผ็ดเป็ดย่าง

00:15:06.680 --> 00:15:09.920
แล้วเดี๋ยวเราจะแกล้มด้วยไข่พะโล้

00:15:09.960 --> 00:15:10.960


00:15:11.040 --> 00:15:13.500
อันนี้มีน้ำแกงก็ต้องกดแรงหน่อย

00:15:13.500 --> 00:15:14.740
น้ำแกง ต้องคลุกก่อน

00:15:14.740 --> 00:15:17.440
ใช่ แล้วก็บีบ ถูกต้อง บีบให้อยู่ปึ๊บ

00:15:17.900 --> 00:15:20.720
ไม่ต้องขึ้นทั้งหมดก็ได้ เอ้า แล้วดันเข้าปาก

00:15:20.720 --> 00:15:21.860
แขนกางเชียว

00:15:24.285 --> 00:15:25.980
กินให้ละเมียดนิดนึง

00:15:25.980 --> 00:15:27.860
คือแขนเนี่ยอยู่ใกล้ๆ ตัว

00:15:27.860 --> 00:15:28.740
แล้วก็

00:15:30.040 --> 00:15:31.080
แค่นี้เอง

00:15:31.080 --> 00:15:34.220
พอรู้สึกว่า สมมุติว่า กินแกงเผ็ด

00:15:34.220 --> 00:15:36.260
พอมันเผ็ด ก็ ตักไข่

00:15:36.920 --> 00:15:37.960
ขอบคุณค่ะ

00:15:37.960 --> 00:15:39.520
แล้วก็กินกับข้าว

00:15:39.520 --> 00:15:41.800
บางคนเนี่ย อันนี้คนที่บ้านก็เคยกินนะคะ

00:15:41.800 --> 00:15:43.400
มันไม่ต้องเปิบข้าวทุกคำ

00:15:43.400 --> 00:15:45.080
เราอาจจะต้องกินแบบนี้

00:15:46.020 --> 00:15:47.020


00:15:47.860 --> 00:15:49.940
ก็กิน แล้วค่อยเปิบข้าวตาม

00:15:50.040 --> 00:15:51.960
นี่ แขนลงมานิดนึง

00:15:51.960 --> 00:15:54.620
กดก่อนๆ นี่หยิบเป็นข้าวเหนียวเลย

00:15:55.040 --> 00:15:58.260
แล้ววิธีการจับนี่มัน มีแตกต่างอะไรกันยังไงมั้ยคะ

00:15:58.260 --> 00:16:02.415
ก็คือเค้าบอกว่าถ้าหัดดีๆ แล้วเนี่ย ห้ามเกินข้อนิ้วบน

00:16:02.420 --> 00:16:03.580
ห้ามเลอะเกินข้อนิ้วบน

00:16:03.580 --> 00:16:06.455
เพราะฉะนั้นการหยิบก็คือการจับแบบนี้ถึงจะอยู่

00:16:08.820 --> 00:16:11.720
เราสังเกตความเป็นผู้ดีได้จากความเละของมือนะคะ

00:16:11.720 --> 00:16:13.820
มันก็ไม่แย่เท่าไหร่ ยังไม่แย่เท่าไหร่อ่ะ

00:16:13.820 --> 00:16:16.075
แรกๆ ก็อย่าเกินข้อสองเท่านั้นเองค่ะ

00:16:16.500 --> 00:16:22.060
แล้วก็เมื่อไหร่ที่ฝืดคอ เราก็ซดน้ำซุปตาม แค่นั้นเอง

00:16:22.060 --> 00:16:23.360
นี่คือการกินแบบไทย

00:16:23.380 --> 00:16:27.160
แล้วเมื่อกี้ค่ะ อย่างที่อาป้อมบอกว่าอันนี้คืออาหารแบบชาวบ้านใช่มั้ยคะ

00:16:27.160 --> 00:16:29.920
แล้วถ้าสมมุติว่าอาหารชาววังมันจะต่างจากชาวบ้านยังไงอ่ะคะ

00:16:29.940 --> 00:16:31.400
คำว่าวังไง

00:16:31.400 --> 00:16:33.700
ก็คือคำว่าบ้าน ที่มีเจ้าอยู่

00:16:33.700 --> 00:16:35.480
วังคือหนึ่งในราชาศัพท์

00:16:35.480 --> 00:16:38.920
นั่นก็คือบ้านที่มีตั้งแต่ระดับหม่อมเจ้าอยู่ขึ้นไป เค้าจะเรียกว่าวัง

00:16:38.920 --> 00:16:41.280
แล้วก็ อาหารชาววัง

00:16:41.280 --> 00:16:42.800
เช่นในวังหลวงอย่างงี้

00:16:42.800 --> 00:16:45.160
คือเจ้าจอมต่างๆ เนี่ย

00:16:45.160 --> 00:16:48.580
ท่านก็มีตำหนัก แล้วก็มีข้าทาสบริวาร

00:16:48.580 --> 00:16:51.840
ทีนี้ เวลาเหลือเยอะ แล้วกลัวลูกน้องไม่มีงานทำ

00:16:52.860 --> 00:16:53.680
นะ ทำยังไง

00:16:53.780 --> 00:16:55.380
ก็เริ่มเลย เห็นมะ

00:16:55.380 --> 00:16:57.140
อย่างเงี้ยก็ไม่เชิงชาวบ้าน

00:16:57.140 --> 00:16:58.660
อันนี้เป็นชาววัง ดู๊

00:16:58.660 --> 00:17:01.820
แค่ใบบัวบกก็ยังจะต้องมามัดช่อสวยงาม

00:17:01.820 --> 00:17:02.780
ประมาณนี้

00:17:02.780 --> 00:17:04.900
หรือผักอ่ะ ก็จะมาเป็นคำ

00:17:04.900 --> 00:17:06.780
ไม่ใช่ว่าต้องมานั่งกัดกรุ๊บๆๆๆ

00:17:06.780 --> 00:17:09.420
คือชาวบ้านเนี่ย บางทีเค้าจะเด็ดสดข้างบ้านมา

00:17:09.420 --> 00:17:10.860
แล้วกินไปกัดไป

00:17:10.860 --> 00:17:13.060
หรือแตงกวาเค้ากัดทั้งลูกเลย

00:17:13.060 --> 00:17:15.780
อันนั้นน่ะได้ มันเป็นความอร่อยจากความสดนะคะ

00:17:15.780 --> 00:17:18.580
แต่ว่า พอในชาววังนี่ ไม่เอาไม่งามค่ะ

00:17:18.580 --> 00:17:22.500
ไม่งาม ก็ต้องค่อยๆ อะไรที่เข้าปากได้ในคำเดียว

00:17:22.500 --> 00:17:26.580
อ๋อ เพราะว่าอย่างเมื่อกี้ ถ้าสมมุติต้องมานั่งจกๆ เองมันก็เก้งก้าง

00:17:26.860 --> 00:17:28.855
ไม่สวย ก็เลยจับมาเป็นคำๆ หมดแล้ว

00:17:28.860 --> 00:17:31.360
ใช่ เนี่ย อย่างนี้เราเข้าหนึ่งคำได้

00:17:31.360 --> 00:17:36.740
ทีนี้อีกข้อนึงก็คือว่า ถ้าเป็นชาวบ้านรสชาติจะเผ็ดจัด เค็มจัด

00:17:36.740 --> 00:17:37.715
ทุกอย่างจะแซ่บ

00:17:37.715 --> 00:17:38.860
แต่ของชาววัง

00:17:38.860 --> 00:17:42.120
ที่คนมันตีความหมายผิดว่าอาหารชาววังหวาน

00:17:42.120 --> 00:17:43.220
ไม่ใช่ค่ะ

00:17:43.220 --> 00:17:47.140
อาหารชาววังเป็นอาหารที่มีรสชาติกลมกล่อม นุ่มนวล

00:17:47.140 --> 00:17:48.320
มีสัมผัสในทุกรส

00:17:48.320 --> 00:17:52.380
บางคน คุณกินชาวบ้านมา คุณก็ต้องบอกของชาววังรสอ่อน หรือจืด

00:17:52.380 --> 00:17:54.920
เลยกลายเป็นไปตีความว่าหวานอ่ะ

00:17:54.920 --> 00:17:57.280
ซึ่งอันนี้มันไม่ใช่ เพราะว่าอาหารไทย เห็นมั้ย

00:17:57.280 --> 00:17:58.380
อันนี้เปรี้ยวเค็ม

00:17:58.380 --> 00:17:59.840
อันนี้แกงเผ็ดออกเค็ม

00:17:59.840 --> 00:18:01.260
แต่อันนี้ เค็มหวาน

00:18:01.340 --> 00:18:05.040
นั่นหมายความว่าอาหารแต่ละจานเค้ามีรสชาติของเค้า

00:18:05.040 --> 00:18:06.740
ไม่งั้นเราจะจัดสำรับมาทำไมคะ

00:18:06.740 --> 00:18:09.760
ก็คือในหนึ่งสำรับ เค้าคิดและว่าอันนี้คู่กับอันนี้

00:18:09.760 --> 00:18:10.700
ไม่ใช่สั่งมั่วซั่ว

00:18:10.700 --> 00:18:12.840
แล้วแกงจืดน่ะ มีเปรี้ยวมีหวานมั้ย

00:18:12.840 --> 00:18:17.280
มันก็มีแค่เค็มของมัน เพื่อที่จะเป็นน้ำซดให้คล่องคอ

00:18:17.280 --> 00:18:19.260
แต่ไม่จำเป็นต้องมีรสอะไรเลย

00:18:19.260 --> 00:18:21.415
เหมือนกับกึ่งๆ จะล้างปาก

00:18:21.420 --> 00:18:23.440
นี่คือชาววังกับชาวบ้านกินเหมือนกัน

00:18:23.440 --> 00:18:26.440
แล้วอันเนี้ยแกะมาให้แล้ว อันนี้คือกึ่งๆ ชาววัง

00:18:26.440 --> 00:18:30.120
เนี่ย ไม่มีก้าง คือเลาะกลางออก และเอาก้างกลางออก

00:18:30.120 --> 00:18:33.160
เอาข้างนี่ออก แล้วประกบกลับเข้าไปเป็นตัวปลาทู

00:18:33.180 --> 00:18:34.360
คือความละเอียด

00:18:34.360 --> 00:18:38.960
นั่นหมายความว่า เค้ามีเวลา ในการประณีต

00:18:38.960 --> 00:18:41.040
แต่ชาวบ้านทั่วไปทำไมเหรอคะ

00:18:41.040 --> 00:18:42.780
ชาวบ้านทั่วไปต้องทำมาหากินอ่ะ

00:18:42.780 --> 00:18:45.260
เวลาที่จะมาประณีต ไม่มีหรอก

00:18:45.260 --> 00:18:46.620
การทำงานสำคัญกว่า

00:18:46.620 --> 00:18:49.660
ดังนั้นเนี่ย ในทุกวัน ความสุขของเค้าทุกวันคือการเจอกัน

00:18:49.660 --> 00:18:51.560
แต่อาจจะไปเด็ดแตงกวามาจากต้น

00:18:51.560 --> 00:18:53.040
ไปเด็ดมะเขือมาจากต้นเลย

00:18:53.040 --> 00:18:54.480
ล้างแล้วกินสดๆ

00:18:54.480 --> 00:18:55.800
โห หวาน กรอบ อร่อย

00:18:55.800 --> 00:18:57.320
ไม่ต้องเสียเวลามาตัด

00:18:57.320 --> 00:19:00.540
เข้าใจขึ้นเยอะมากๆ เลยค่ะ เกี่ยวกับอาหารไทยทั้งหลาย

00:19:00.540 --> 00:19:03.120
วันนี้ก็ขอบคุณอาป้อมมากๆ เลยค่ะ

00:19:03.120 --> 00:19:05.380
ที่มาให้ความรู้กับพวกเราในวันนี้

00:19:05.380 --> 00:19:07.820
แต่วิวอยากแอบบอกทุกคนอีกนิดนึงค่ะ

00:19:07.820 --> 00:19:12.880
คือวิวอ่ะ เคยมีโอกาสไปเห็นอาป้อมในอีกบทบาทนึงซึ่งไม่ใช่เชฟหรืออะไรอย่างนี้

00:19:13.040 --> 00:19:16.620
คือวิวเคยไปงานคอนเสิร์ตในสวนค่ะ Concert in the Park

00:19:16.620 --> 00:19:18.860
แล้ววิวเห็นอาป้อมร้องเพลงด้วย

00:19:18.860 --> 00:19:21.480
ถ้าสมมุติว่าวิวอยากได้ยินอาป้อมร้องเพลงอีกรอบเนี่ย

00:19:21.480 --> 00:19:23.500
วิวจะต้องไปหาฟังที่ไหนอะไรยังไงมั้ยคะ

00:19:23.500 --> 00:19:28.180
ตอนนี้เนี่ย ที่กลับมาก็คือ กลับมาเล่นละครเพลง

00:19:28.600 --> 00:19:29.760
ละครเพลงเลยเหรอคะ

00:19:29.760 --> 00:19:32.640
ละครเพลง ซึ่ง เอาใกล้ๆ นี่เลย

00:19:32.640 --> 00:19:34.485
สูตรเสน่หา เดอะมิวสิคัล

00:19:34.485 --> 00:19:40.420
ก็ไม่ได้มีบทมาก แต่ก็ได้เพลงที่ยากพอตัวนะคะ

00:19:40.420 --> 00:19:45.520
ซึ่งก็ไม่ทราบว่าเค้าคิดว่าอาป้อมร้องอยู่เป็นประจำเหมือนแต่ก่อนรึเปล่า

00:19:45.520 --> 00:19:47.680
ก็ทรมานทรกรรมกันหน่อย

00:19:47.760 --> 00:19:50.300
แต่อาป้อมก็จะพยายามทำให้ดีที่สุด

00:19:50.300 --> 00:19:51.760
หกวันสิบรอบเท่านั้นนะคะ

00:19:51.760 --> 00:19:54.540
ใครอยากเห็นอาป้อมหรือเชฟป้อมร้องเพลงนะคะ

00:19:54.540 --> 00:19:56.000
ก็พลาดไม่ได้เลยจริงๆ

00:19:56.000 --> 00:19:58.740
เพราะว่าเป็นทั้งละครเพลง แล้วก็เกี่ยวกับอาหารด้วยนะคะ

00:19:58.740 --> 00:20:02.000
ดังนั้น ถ้าใครอยากได้รายละเอียดเพิ่มเติม ก็ดูด้านล่างเลยค่ะ

00:20:02.000 --> 00:20:04.040
รายละเอียดอยู่ใน description box ข้างล่างแล้วนะคะ

00:20:04.040 --> 00:20:07.120
วันนี้ก็ต้องขอขอบคุณอาป้อมอีกครั้งมากๆ เลยค่ะ

00:20:07.120 --> 00:20:08.960
ที่มาให้ความรู้กับเราในวันนี้

00:20:08.960 --> 00:20:10.200
ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้นะคะ

00:20:10.200 --> 00:20:14.200
อยากให้วิวพาไปทำอะไรอีก อยากให้วิวพาไปเจอใครหรืออะไรยังไง

00:20:14.200 --> 00:20:15.300
คอมเม้นท์มาด้านล่างค่ะ

00:20:15.300 --> 00:20:19.560
แล้วก็อย่าลืมกดไลก์เป็นกำลังให้เรา แล้วก็กดแชร์เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ

00:20:19.560 --> 00:20:22.480
วันนี้ลาไปก่อนนะคะทุกคน บ๊ายบาย

00:20:22.480 --> 00:20:23.760
สวัสดีค่า

00:20:23.760 --> 00:20:25.080
เป็นไง คิดถึงเสียงวิวกันมั้ยคะ

00:20:25.080 --> 00:20:27.860
เป็นหนึ่งคลิปที่รู้สึกว่าตัวเองแทบไม่ได้พูดไรเลยนะ

00:20:27.860 --> 00:20:29.620
เพราะว่ามัวแต่นั่งอ้าปากค้างนะคะ

00:20:29.620 --> 00:20:33.400
เป็นความรู้ที่ดีมากๆ เลย คือก็ไม่รู้จะไปหาอ่านเองจากไหนอะไรยังไงนะคะ

00:20:33.400 --> 00:20:34.460
เอาเป็นว่าอย่างแรกนะคะ

00:20:34.460 --> 00:20:37.600
ก็ขอขอบคุณร้านอาหารอรรถรส ซอยสุขุมวิท 39 นะคะ

00:20:37.600 --> 00:20:39.680
ที่ให้เรามาชิมอาหารไทยดีๆ ในวันนี้

00:20:39.680 --> 00:20:41.320
แล้วก็ให้ใช้สถานที่ด้วยค่ะ

00:20:41.320 --> 00:20:45.620
นอกจากนี้ถ้าใครอยากติดตามผลงานของอาป้อมหรือว่าเชฟป้อมนะคะ

00:20:45.620 --> 00:20:46.960
สูตรเสน่หา เดอะมิวสิคัลนะคะ

00:20:46.960 --> 00:20:50.700
เล่นวันที่ 27 กันยายน ถึง 6 ตุลาคม 2562 นะคะ

00:20:50.860 --> 00:20:56.080
มีรอบสุดสัปดาห์นะคะ วันศุกร์เย็น วันเสาร์บ่าย เสาร์เย็น อาทิตย์บ่าย อาทิตย์เย็น

00:20:56.080 --> 00:20:58.300
ทั้งหมดแค่ 10 รอบด้วยกันนะคะ

00:20:58.300 --> 00:20:59.300
พลาดแล้วพลาดเลย

00:20:59.300 --> 00:21:02.620
ดังนั้นถ้าใครสนใจนะคะ รายละเอียดอยู่ด้านล่างเลย ใน description box นะคะ

00:21:02.620 --> 00:21:03.740
รีบจองบัตรค่ะทุกคน

00:21:03.740 --> 00:21:05.120
สำหรับวันนี้วิวลาไปก่อนนะคะ

00:21:05.120 --> 00:21:06.360
บ๊ายบาย

00:21:06.360 --> 00:21:07.680
สวัสดีค่ะ