WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:02.000
วันนี้ฉันจะมาเล่าให้คุณฟังค่ะ

00:00:02.000 --> 00:00:04.000
ว่าเรามีปัญหากับเด็กผู้ชาย

00:00:04.000 --> 00:00:06.000
และมันเป็นปัญหาที่ร้ายแรงสำหรับเด็กผู้ชาย

00:00:06.000 --> 00:00:09.000
วัฒนธรรมของพวกเขาไม่เข้ากับโรงเรียน

00:00:09.000 --> 00:00:11.000
แล้วฉันกำลังจะเล่าให้คุณฟัง

00:00:11.000 --> 00:00:14.000
ถึงวิธีที่เราจะคิดหาทางเอาชนะปัญหาเหล่านั้นค่ะ

00:00:14.000 --> 00:00:17.000
อย่างแรก ฉันอยากจะเริ่มต้นที่ว่า นี่คือเด็กผู้ชาย

00:00:17.000 --> 00:00:19.000
และนี่คือเด็กผู้หญิง

00:00:19.000 --> 00:00:21.000
และนี่ก็คงเป็นภาพทั่วๆไป

00:00:21.000 --> 00:00:23.000
เวลาที่คุณนึกถึงเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิง

00:00:23.000 --> 00:00:25.000
วันนี้ ถ้าชั้นจะมาชี้แจงความแตกต่างระหว่างเพศ

00:00:25.000 --> 00:00:27.000
คุณก็อาจจะปฏิเสธสิ่งที่ฉันจะพูด

00:00:27.000 --> 00:00:29.000
ดังนั้น ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นค่ะ ฉันไม่ได้อยากทำอย่างนั้นด้วย

00:00:29.000 --> 00:00:32.000
นี่เป็นเด็กผู้ชายอีกแบบหนึ่ง และเด็กผู้หญิงอีกแบบหนึ่ง

00:00:33.000 --> 00:00:35.000
ดังนั้น ประเด็นในวันนี้คือ ไม่ใช่ว่าเด็กผู้ชายทุกคน

00:00:35.000 --> 00:00:37.000
จะอยู่ในกรอบที่คงตัวของความคิด

00:00:37.000 --> 00:00:40.000
ที่เรามักคิดว่าเด็กชายกับเด็กหญิงเป็นอย่างนี้อย่างนั้น

00:00:40.000 --> 00:00:42.000
และไม่ใช่ว่าเด็กผู้หญิงทุกคนจะอยู่ในกรอบที่

00:00:42.000 --> 00:00:44.000
ที่เรามักนึกถึงเมื่อพูดถึงเด็กหญิง

00:00:44.000 --> 00:00:47.000
แต่ก็เป็นความจริงที่ เด็กผู้ชายส่วนใหญ่มีแนวโน้มที่จะมีวิถีอย่างหนึ่ง

00:00:47.000 --> 00:00:49.000
และเด็กผู้หญิงส่วนใหญ่ก็มีแนวโน้มที่จะมีวิถีหนึ่ง

00:00:49.000 --> 00:00:52.000
ประเด็นคืออย่างนี้ค่ะ สำหรับเด็กผู้ชาย

00:00:52.000 --> 00:00:55.000
วิถีและวัฒนธรรมที่พวกเขายึดถือ

00:00:55.000 --> 00:00:57.000
เข้ากันไม่ได้กับโรงเรียนทุกวันนี้

NOTE Paragraph

00:00:57.000 --> 00:00:59.000
เรารู้ได้อย่างไรน่ะหรือคะ

00:00:59.000 --> 00:01:01.000
โครงการเด็กผู้หญิงร้อยคน

00:01:01.000 --> 00:01:04.000
เสนอสถิติที่ชัดเจนให้เราเห็นค่ะ

00:01:04.000 --> 00:01:07.000
ตัวอย่างเช่น สำหรับเด็กผู้หญิงทุกๆ 100 คน ที่ถูกพักการเรียน

00:01:07.000 --> 00:01:10.000
จะมีเด็กผู้ชาย 250 คน ที่ถูกพักการเรียน

00:01:10.000 --> 00:01:13.000
สำหรับเด็กผู้หญิงทุกๆ 100 คน ที่ถูกไล่ออกจากโรงเรียน

00:01:13.000 --> 00:01:16.000
จะมีเด็กผู้ชาย 335 คน ที่ถูกไล่ออก

00:01:16.000 --> 00:01:18.000
สำหรับเด็กผู้หญิงทุกๆ 100 คน ที่ต้องการการศึกษาภาคพิเศษ

00:01:18.000 --> 00:01:20.000
จะมีเด็กผู้ชาย 217 คน

00:01:20.000 --> 00:01:22.000
สำหรับเด็กผู้หญิง 100 คนที่บกพร่องทางการเรียน

00:01:22.000 --> 00:01:25.000
จะมีเด็กผู้ชาย 276 คน

00:01:25.000 --> 00:01:27.000
สำหรับเด็กผู้หญิงทุกๆ 100 คน

00:01:27.000 --> 00:01:29.000
ที่ถูกวินิจฉัยว่าบกพร่องทางอารมณ์

00:01:29.000 --> 00:01:31.000
เราพบเด็กผู้ชาย 324 คน

00:01:31.000 --> 00:01:34.000
อีกอย่างหนึ่งค่ะ ตัวเลขเหล่านี้สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ

00:01:34.000 --> 00:01:36.000
ถ้าบังเอิญว่าคุณผิวดำ

00:01:36.000 --> 00:01:38.000
ถ้าบังเอิญว่าคุณจน

00:01:38.000 --> 00:01:41.000
ถ้าบังเอิญว่าคุณอยู่ในโรงเรียนที่แออัด

00:01:42.000 --> 00:01:44.000
และถ้าคุณเป็นเด็กผู้ชาย

00:01:44.000 --> 00:01:46.000
คุณมีโอกาสมากกว่าถึง 4 เท่า

00:01:46.000 --> 00:01:48.000
ที่จะได้รับการวินิจฉัยว่าเป็น ADHD

00:01:48.000 --> 00:01:51.000
โรคสมาธิสั้นและภาวะไม่อยู่นิ่ง

NOTE Paragraph

00:01:51.000 --> 00:01:54.000
แต่ก็ยังมีอีกมุมหนึ่งของเรื่องค่ะ

00:01:54.000 --> 00:01:57.000
มันก็สำคัญที่เราต้องตระหนัก

00:01:57.000 --> 00:01:59.000
ว่าผู้หญิงก็ยังต้องการความช่วยเหลือในโรงเรียน

00:01:59.000 --> 00:02:01.000
ว่าเงินเดือนยังต่ำกว่าอย่างมาก

00:02:01.000 --> 00:02:04.000
แม้ในกรณีที่เราเปรียบเทียบงานประเภทเดียวกัน

00:02:04.000 --> 00:02:06.000
และเด็กผู้หญิงก็ยังต้องดิ้นรน

00:02:06.000 --> 00:02:08.000
ในวิชาคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์มาเป็นเวลานาน

00:02:08.000 --> 00:02:10.000
ทั้งหมดนั้นเป็นความจริงค่ะ

00:02:10.000 --> 00:02:12.000
แต่ว่าสิ่งเหล่านั้นก็ไม่ได้ห้ามให้เรา

00:02:12.000 --> 00:02:14.000
สนใจความต้องการด้านการศึกษา

00:02:14.000 --> 00:02:16.000
ของเด็กผู้ชายระหว่างอายุ 3 ถึง 13 ปี

00:02:16.000 --> 00:02:18.000
และเราก็ควรจะสนใจค่ะ

00:02:18.000 --> 00:02:21.000
ที่จริง สิ่งที่เราควรจะดูคือหนังสือวาดเล่นของพวกเขาค่ะ

00:02:21.000 --> 00:02:23.000
เพราะว่า ความคิดริเริ่ม และโครงการต่างๆ

00:02:23.000 --> 00:02:25.000
ที่เกิดขึ้น

00:02:25.000 --> 00:02:27.000
สำหรับผู้หญิงในสาขาวิทยาศาสตร์ วิศวกรรมศาสตร์ และคณิตศาสตร์นั้น

00:02:27.000 --> 00:02:29.000
วิเศษมากๆค่ะ

00:02:29.000 --> 00:02:31.000
โครงการเหล่านั้นเป็นประโยชน์อย่างมาก

00:02:31.000 --> 00:02:33.000
สำหรับผู้หญิงในภาวะเช่นนั้น

00:02:33.000 --> 00:02:35.000
และ เราควรจะมานั่งคิดว่า

00:02:35.000 --> 00:02:37.000
ทำอย่างไร เราถึงจะสร้างสิ่งเดียวกันนี้สำหรับเด็กผู้ชายได้ด้วย

00:02:37.000 --> 00:02:39.000
ในเวลาที่พวกเขายังอายุไม่มาก

NOTE Paragraph

00:02:39.000 --> 00:02:41.000
หรือแม้แต่เวลาที่พวกเขาอายุมากขึ้นแล้ว

00:02:41.000 --> 00:02:43.000
เราก็ยังพบว่ามีปัญหาอยู่

00:02:43.000 --> 00:02:45.000
เวลาที่เราดูที่ระดับมหาวิทยาลัย

00:02:45.000 --> 00:02:48.000
60% ของปริญญาตรี เป็นของผู้หญิง

00:02:48.000 --> 00:02:50.000
ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ

00:02:50.000 --> 00:02:52.000
ในความเป็นจริง ผู้บริหารมหาวิทยาลัย

00:02:52.000 --> 00:02:54.000
กำลังไม่สบายใจกับความคิดที่ว่า

00:02:54.000 --> 00:02:56.000
เราอาจจะไปใกล้ขนาดที่ว่า 70%

00:02:56.000 --> 00:02:58.000
ของประชากรในมหาวิทยาลัยเป็นผู้หญิง

00:02:58.000 --> 00:03:01.000
สิ่งนี่ทำให้ผู้บริหารมหาวิทยาลัยกระวนกระวายมาก

00:03:01.000 --> 00:03:04.000
เพราะว่าเด็กผู้หญิงไม่อยากไปมหาวิทยาลัยที่ไม่มีเด็กผู้ชาย

00:03:06.000 --> 00:03:09.000
ดังนั้น เราจึงเริ่มเห็นการก่อตั้ง

00:03:09.000 --> 00:03:11.000
ศูนย์ศึกษาผู้ชาย

00:03:11.000 --> 00:03:13.000
เพื่อเริ่มคิดว่า ทำอย่างไรเราถึงจะทำให้ผู้ชายมีส่วนร่วม

00:03:13.000 --> 00:03:15.000
กับประสบการณ์ของพวกเขาในรั้วมหาวิทยาลัย

00:03:15.000 --> 00:03:17.000
หากคุณพูดกับคณะในหมาวิทยาลัย พวกเขาอาจพูดว่า

00:03:17.000 --> 00:03:20.000
"เออ อืม พวกเขาเล่นวิดีโอเกม

00:03:20.000 --> 00:03:23.000
และพวกเขาเล่นพนันออนไลน์ตลอดทั้งคือ

00:03:23.000 --> 00:03:25.000
และพวกเขาก็เล่น World of Warcraft

00:03:25.000 --> 00:03:27.000
ซึ่งนั่นส่งผลต่อ

00:03:27.000 --> 00:03:30.000
ผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาของพวกเขา"

00:03:30.000 --> 00:03:32.000
ลองทายดูนะค่ะ

00:03:32.000 --> 00:03:34.000
แท้จริงแล้ว วิดีโอเกมไม่ได้เป็นสาเหตุของปัญหา

00:03:34.000 --> 00:03:36.000
มันเป็นสิ่งบ่งชี้อาการ

00:03:36.000 --> 00:03:38.000
พวกเขาถูกละเลยเป็นเวลานาน

00:03:38.000 --> 00:03:41.000
ก่อนที่พวกเขาจะทำอย่างนั้น

NOTE Paragraph

00:03:41.000 --> 00:03:43.000
เรามาพูดกันว่า ทำไมเขาถึงถูกเผิกเฉย

00:03:43.000 --> 00:03:46.000
เมื่อพวกเขาอายุระหว่าง 3 ถึง 13 ขวบ

00:03:46.000 --> 00:03:48.000
ฉันเชื่อว่ามันมี3เหตุผลค่ะ

00:03:48.000 --> 00:03:50.000
ที่เด็กชายนั้นไม่เข้ากับ

00:03:50.000 --> 00:03:52.000
วัฒนธรรมที่โรงเรียนในวันนี้

00:03:52.000 --> 00:03:55.000
หนึ่งคือ การยอมรับที่เป็นศูนย์

00:03:55.000 --> 00:03:57.000
ครูโรงเรียนอนุบาลที่ฉันรู้จัก

00:03:57.000 --> 00:04:00.000
ลูกชายเธอบริจาคของเล่นทั้งหมดของเขาให้กับเธอ

00:04:00.000 --> 00:04:03.000
และเมื่อเขาทำอย่างนั้น เธอต้องไปตรวจอย่างละเอียด

00:04:03.000 --> 00:04:06.000
และดึงเอาปืนพลาสติกเล็กๆทั้งหมดออกจากกอง

00:04:07.000 --> 00:04:09.000
คุณไม่สามารถมีปืน ดาบ และขวานพลาสติก

00:04:09.000 --> 00:04:11.000
และสิ่งของแนวนั้นทั้งหมด

00:04:11.000 --> 00:04:13.000
ในโรงเรียนอนุบาล

00:04:13.000 --> 00:04:16.000
อะไรคือ ความกลัวของเราที่ว่าเด็กเหล่านั้นจะเล่นกับปืน

00:04:16.000 --> 00:04:18.000
ฉันหมายความอย่างนั้่นจริงๆนะ

00:04:18.000 --> 00:04:21.000
แต่นี่เป็นข้อพิสูจน์ชัดเจนว่า

00:04:21.000 --> 00:04:24.000
ปัจจุบัน คุณไม่สามารถเล่นอึกทึกได้ในสนามเด็กเล่น

00:04:24.000 --> 00:04:26.000
ฉันไม่ได้สนับสนุนการแกล้งกันนะค่ะ

00:04:26.000 --> 00:04:28.000
ฉันไม่ได้แนะนำว่า

00:04:28.000 --> 00:04:31.000
เราควรจะอนุญาตให้มีปืนและมีดในโรงเรียน

00:04:31.000 --> 00:04:33.000
แต่เมื่อเรากล่าวถึง

00:04:33.000 --> 00:04:35.000
เด็กลูกเสือในระดับมัธยม

00:04:35.000 --> 00:04:37.000
ที่มีรถจอดคาอยู่ที่ลานจอดรถ

00:04:37.000 --> 00:04:39.000
ซึ่งมีมีดพกอยู่ในนั้น

00:04:39.000 --> 00:04:41.000
เขาต้องถูกพักการเรียน

00:04:41.000 --> 00:04:44.000
ฉันคิดว่าเราทำเกินไปกับสิ่งที่เรียกว่า การยอมรับที่เป็นศูนย์

NOTE Paragraph

00:04:44.000 --> 00:04:47.000
อีกสิ่งหนึ่งที่แสดงให้เห็นการยอมรับที่เป็นศูนย์นี้ อยู่ในงานเขียนของเด็กชาย

00:04:47.000 --> 00:04:49.000
ในหลายๆห้องเรียน ในปัจจุบัน

00:04:49.000 --> 00:04:51.000
คุณไม่ได้รับอนุญาตให้เขียนอะไรที่เกี่ยวกับความรุนแรง

00:04:51.000 --> 00:04:53.000
คุณไม่ได้รับอนุญาตให้เขียนอะไรที่

00:04:53.000 --> 00:04:56.000
เกี่ยวกับวิดีโอเกม หัวเรื่องเหล่านี้ถูกแบน

00:04:56.000 --> 00:04:58.000
เด็กชายกลับมาจากโรงเรียน เขาอาจบ่นว่า

00:04:58.000 --> 00:05:00.000
"ผมเกลียดเขียนหนังสือครับ"

00:05:00.000 --> 00:05:02.000
"ทำไมถึงเกลียดล่ะจ๊ะ ลูก เขียนหนังสือมันไม่ดีตรงไหนหรอ"

00:05:02.000 --> 00:05:05.000
"ตอนนี้ผมต้องเขียนแต่สิ่งที่ครูบอกให้เขียนครับ"

00:05:05.000 --> 00:05:08.000
"โอเค แล้วครูบอกให้เขียนอะไรจ๊ะ"

00:05:08.000 --> 00:05:10.000
"กลอนครับ ผมต้องเขียนกลอน"

00:05:10.000 --> 00:05:12.000
และมีช่วงเล็กๆช่วงหนึ่ง ในชีวิตผม

00:05:12.000 --> 00:05:14.000
ที่ผมไม่ได้อยากเขียนของพวกนั้นเหมือนกัน

00:05:14.000 --> 00:05:17.000
"อ้าว แล้วหนูอยากเขียนอะไรจ๊ะ หนูอยากเขียนเกี่ยวกับอะไร"

00:05:17.000 --> 00:05:20.000
"ผมอยากเขียนเกี่ยวกับวิดีโอเกมครับ ผมอยากเขียนเกี่ยวกับการอัพเลเวล

00:05:20.000 --> 00:05:22.000
ผมอยากเขียนเกี่ยวกับโลกที่น่าสนใจโลกนี้ครับ

00:05:22.000 --> 00:05:25.000
ผมอยากเขียนเกี่ยวกับ ทอร์นาโดที่พัดมาที่บ้าน

00:05:25.000 --> 00:05:27.000
พัดหน้าต่างกระจาย

00:05:27.000 --> 00:05:29.000
และทำลายเฟอร์นิเจอร์และฆ่าทุกๆคน"

00:05:29.000 --> 00:05:31.000
"ก็ได้ โอเค"

00:05:31.000 --> 00:05:33.000
แล้วถ้าคุณไปบอกครูแบบนั้น

00:05:33.000 --> 00:05:36.000
พวกครูจะถามกลับด้วยความจริงจังว่า

00:05:36.000 --> 00:05:39.000
"เราควรจะส่งเด็กคนนี้ให้นักจิตวิทยาดีไหม"

00:05:39.000 --> 00:05:42.000
คำตอบคือ ไม่ เขาก็แค่เด็กผู้ชาย

00:05:42.000 --> 00:05:45.000
แค่เด็กผู้ชายตัวเล็กๆ

00:05:45.000 --> 00:05:47.000
มันไม่โอเคที่จะเขียนสิ่งเหล่านี้

00:05:47.000 --> 00:05:49.000
ในห้องเรียน ในปัจจุบัน

NOTE Paragraph

00:05:49.000 --> 00:05:51.000
และนั่นคือเหตุผลข้อแรก

00:05:51.000 --> 00:05:53.000
นโยบายการยอมรับความเห็นที่เป็นศูนย์ และชีวิตที่เด็กๆต้องทนอยู่

00:05:53.000 --> 00:05:56.000
สาเหตุประการต่อมาคือ วัฒนธรรมของเด็กผู้ชายนั้น ไม่เข้ากับวัฒนธรรมโรงเรียน

00:05:56.000 --> 00:05:58.000
ครูผู้ชายมีจำนวนน้อยกว่า

00:05:58.000 --> 00:06:01.000
ใครก็ตามที่อายุเกิน 15 อาจไม่เข้าใจนี่หมายความว่าอะไร

00:06:01.000 --> 00:06:03.000
เพราะว่า 10 ปีที่ผ่านมานี้

00:06:03.000 --> 00:06:05.000
จำนวนครู (เพศชาย) ในระดับประถมศึกษา

00:06:05.000 --> 00:06:07.000
ถูกตัดเหลือครึ่งหนึ่ง

00:06:07.000 --> 00:06:09.000
ลดจาก 14 เปอร์เซ็นต์

00:06:09.000 --> 00:06:11.000
เป็น7เปอร์เซ็นต์

00:06:11.000 --> 00:06:13.000
นั่นหมายความว่า 93 เปอร์เซ็นต์ของครู

00:06:13.000 --> 00:06:15.000
ที่เด็กชายเหล่านั้นไปเรียนด้วยที่โรงเรียนประถม

00:06:15.000 --> 00:06:17.000
เป็นผู้หญิง

00:06:17.000 --> 00:06:19.000
แล้วปัญหาคืออะไร

00:06:19.000 --> 00:06:21.000
ผู้หญิงนั้นเก่ง แน่นอนอยู่แล้ว

00:06:21.000 --> 00:06:24.000
แต่ต้นแบบเพศชายสำหรับเด็กชายนั้น

00:06:24.000 --> 00:06:26.000
ที่จะกล่าวว่าโอเคที่จะเป็นคนฉลาด --

00:06:26.000 --> 00:06:28.000
พวกเขามี พ่อ ผู้สอนศาสนา

00:06:28.000 --> 00:06:30.000
หัวหน้าชมรมลูกเสือ

00:06:30.000 --> 00:06:33.000
แต่สำคัญที่สุด 6ชั่วโมงต่อวัน 5วันต่อสัปดาห์

00:06:33.000 --> 00:06:35.000
ที่อยู่ในห้องเรียน

00:06:35.000 --> 00:06:37.000
และห้องเรียนส่วนใหญ่

00:06:37.000 --> 00:06:39.000
ก็ไม่ใช่ที่ที่ผู้ชายปรากฏอยู่

00:06:39.000 --> 00:06:42.000
และดังนั้นเด็กๆอาจบอกว่า นี่ไม่ใช่ที่สำหรับเด็กชาย

00:06:42.000 --> 00:06:44.000
นี่เป็นที่ของเด็กผู้หญิง

00:06:44.000 --> 00:06:46.000
และผมก็ไม่เก่งในการทำแบบนั้นด้วย

00:06:46.000 --> 00:06:48.000
ผมคิดว่า ผมควรจะ

00:06:48.000 --> 00:06:51.000
ไปเล่นเกม เล่นกีฬา หรืออะไรแนวนั้นดีกว่า

00:06:51.000 --> 00:06:53.000
เพราะเห็นได้ชัดว่าผมไม่ได้เป็นส่วนนึงของที่นี่

00:06:53.000 --> 00:06:55.000
ผู้ชายเขาไม่อยู่ที่นี่กัน นั่นค่อนข้างชัดเจน

NOTE Paragraph

00:06:55.000 --> 00:06:57.000
ดังนั้น นี่อาจจะเป็นหนทางที่ตรงมากๆ

00:06:57.000 --> 00:06:59.000
ที่เราเห็นมันเกิดขึ้น

00:06:59.000 --> 00:07:01.000
แต่อย่างอ้อมๆหน่อย

00:07:01.000 --> 00:07:04.000
การขาดบุคลากรเพศชายในวัฒนธรรม --

00:07:04.000 --> 00:07:06.000
คุณมีห้องพักครู

00:07:06.000 --> 00:07:08.000
และพวกเขาก็สนทนากัน

00:07:08.000 --> 00:07:11.000
เรื่องที่ โจอี้ และ จอห์นนี่ ตีกันที่สนามเด็กเล่น

00:07:11.000 --> 00:07:13.000
"เราจะทำอะไรกับเด็กพวกนี้ดี"

00:07:13.000 --> 00:07:16.000
คำตอบของคำถามนี้เปลี่ยนไป ขึ้นกับว่าใครบ้างที่นั่นอยู่

00:07:16.000 --> 00:07:18.000
มีผู้ชายอยู่ไหม

00:07:18.000 --> 00:07:21.000
มีแม่ของเด็กพวกนั้นอยู่ไหม

00:07:21.000 --> 00:07:23.000
คุณจะเห็นว่า บทสนทนาเปลี่ยน

00:07:23.000 --> 00:07:25.000
ไปตามคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะนั้นเป็นใคร

NOTE Paragraph

00:07:25.000 --> 00:07:28.000
สาเหตุที่สามที่เด็กไม่เข้ากับโรงเรียนในปัจจุบันคือ

00:07:28.000 --> 00:07:31.000
โรงเรียนอนุบาลเป็นการเรียนลำดับที่2 เพื่อนเอ๋ย

00:07:31.000 --> 00:07:34.000
เรามีแผนการเรียนที่บีดอัดจริงจัง เกิดขึ้นที่นั่น

00:07:35.000 --> 00:07:37.000
เมื่อคุณอายุ3ขวบ คุณควรจะเขียนชื่อของคุณได้ชัดเจน

00:07:37.000 --> 00:07:40.000
ไม่งั้น เราจะถือว่ามันเป็นการพัฒนาการที่ล่าช้า

00:07:40.000 --> 00:07:42.000
เมื่อคุณเข้าเกรดหนึ่ง

00:07:42.000 --> 00:07:45.000
คุณควรจะสามารถอ่านข้อความต่างๆ

00:07:45.000 --> 00:07:47.000
อาจจะมีรูปหรือไม่ก็ได้

00:07:47.000 --> 00:07:49.000
ในหนังสือ ราว 25 ถึง 30 หน้าได้

00:07:49.000 --> 00:07:51.000
ถ้าไม่ เราอาจจะต้องจับคุณเข้าโปรแกรม

00:07:51.000 --> 00:07:53.000
ฝึกทักษะการอ่าน Title 1

00:07:53.000 --> 00:07:55.000
และถ้าคุณถาม ครูของโปรแกรมนี้ พวกเขาจะบอกว่า

00:07:55.000 --> 00:07:58.000
เขามีเด็กผู้ชายราว4ถึง5คน ต่อเด็กผู้หญิง1คนในโปรแกรม

00:07:58.000 --> 00:08:00.000
ในระดับประถมศึกษา

NOTE Paragraph

00:08:00.000 --> 00:08:03.000
เหตุผลที่สิ่งนี้เป็นปัญหา

00:08:03.000 --> 00:08:06.000
คือ เพราะว่า ข้อความที่เด็กชายกำลังได้รับ

00:08:06.000 --> 00:08:08.000
คือ "คุณต้องทำ

00:08:08.000 --> 00:08:11.000
ในสิ่งที่ครูสั่งให้คุณทำ ตลอดเวลา"

00:08:11.000 --> 00:08:14.000
เงินเดือนของครูนั้นขึ้นกับว่า

00:08:14.000 --> 00:08:16.000
การที่ไม่มีเด็กคนไหนแย่ และไปถึงจุดสูงสุด

00:08:16.000 --> 00:08:18.000
รวมไปถึงการตรวจสอบได้ และการวัดผล

00:08:18.000 --> 00:08:20.000
และทั้งหมดนี้

00:08:20.000 --> 00:08:22.000
ดังนั้นเขาจะต้องคิดหนทางที่จะ

00:08:22.000 --> 00:08:25.000
พาเอาเด็กชายเหล่านี้ผ่านแผนการเรียนให้ได้ --

00:08:25.000 --> 00:08:27.000
และเด็กหญิงด้วยนะค่ะ

00:08:27.000 --> 00:08:29.000
แผนการเรียนแบบบีบอัดมันไม่ดี

00:08:29.000 --> 00:08:32.000
สำหรับเด็กที่กระตืนรือร้น

00:08:32.000 --> 00:08:34.000
และสิ่งที่เกิดขึ้นคือ

00:08:34.000 --> 00:08:37.000
ครูจะพูดว่า "นั่งลงนะคะ

00:08:37.000 --> 00:08:40.000
เงียบด้วยค่ะ ทำแต่ในสิ่งที่บอกให้ทำนะ ทำตามกฎค่ะ

00:08:40.000 --> 00:08:42.000
บริหารเวลา ตั้งใจ

00:08:42.000 --> 00:08:44.000
เป็นเด็กผู้หญิงค่ะ"

00:08:44.000 --> 00:08:46.000
นี่คือสิ่งที่ครูบอกพวกเขา

00:08:46.000 --> 00:08:49.000
สิ่งที่ครูบอกพวกเขา อย่างอ้อมๆ

00:08:49.000 --> 00:08:51.000
และนี่มันเป็นปัญหาที่สำคัญมาก มันมาจากไหนล่ะ

00:08:51.000 --> 00:08:53.000
มันมาจากพวกเราแหละ

00:08:53.000 --> 00:08:56.000
(เสียงหัวเราะ)

00:08:56.000 --> 00:08:59.000
พวกเราอยากให้ลูกๆเราอ่าานหนังสือได้ตั้งแต่อายุ หกเดือน

00:08:59.000 --> 00:09:01.000
พวกคุณเห็นโฆษณานี้รึยังค่ะ

00:09:01.000 --> 00:09:03.000
พวกเราไปที่ทะเลสาปโวเบกอน

00:09:03.000 --> 00:09:06.000
ที่ซึ่งเด็กทุกคนอยู่เหนือค่าเฉลี่ย

00:09:06.000 --> 00:09:09.000
แต่สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เด็กของเรามีสุขภาพดีเลย

00:09:09.000 --> 00:09:11.000
มันไม่เหมาะสมในเชิงพัฒนาการ

00:09:11.000 --> 00:09:13.000
และมันเลวร้ายมากกับเด็กผู้ชาย

NOTE Paragraph

00:09:13.000 --> 00:09:15.000
แล้วเราควรทำอะไรละ

00:09:15.000 --> 00:09:17.000
เราต้องไปเจอเด็กๆในที่ที่พวกเขาอยู่

00:09:17.000 --> 00:09:20.000
เราต้องเอาตนเองเข้าไปอยู่ในวัฒนธรรมของเด็กชาย

00:09:20.000 --> 00:09:23.000
เราต้องเปลี่ยนกรอบความคิดของเรา

00:09:23.000 --> 00:09:26.000
ในเรื่องการยอมรับในตัวเด็กชายในโรงเรียนประถม

00:09:27.000 --> 00:09:30.000
ที่เจาะจงไปกว่านั้น เราสามารถทำอะไรที่มันพิเศษสำหรับเด็กๆได้

00:09:30.000 --> 00:09:32.000
เราสามารถออกแบบเกมที่ดีขึ้น

00:09:32.000 --> 00:09:34.000
เกมเพื่อการศึกษาส่วนใหญ่ในปัจจุบันนี้

00:09:34.000 --> 00:09:36.000
เป็นการ์ดเกม

00:09:36.000 --> 00:09:38.000
พวกมันดีในเรื่องการฝึกทักษะ

00:09:38.000 --> 00:09:41.000
แต่มันไม่มีความน่าสนใจเชิงลึก นั่นคือเรื่องราวที่ชวนค้นหา

00:09:41.000 --> 00:09:43.000
ที่มีในวิดีโอเกม

00:09:43.000 --> 00:09:45.000
ซึ่งเด็กเหล่านั้นสนใจ

00:09:45.000 --> 00:09:47.000
ดังนั้นเราจึงต้องออกแบบเกมที่ดีขึ้น

00:09:47.000 --> 00:09:49.000
เราต้องพูดคุยกับครูและผู้ปกครอง

00:09:49.000 --> 00:09:51.000
กรรมการโรงเรียนและนักการเมือง

00:09:51.000 --> 00:09:54.000
เราต้องผลักดันให้คนทั่วไปเห็นว่า เราต้องการเด็กผู้ชายมากขึ้นในห้องเรียน

00:09:54.000 --> 00:09:56.000
เราต้องตรวจสอบนโยบายการยอมรับเป็นศูนย์อย่างระมัดระวัง

00:09:56.000 --> 00:09:58.000
ว่ามันสมเหตุสมผลหรือไม่

00:09:58.000 --> 00:10:00.000
เราต้องคิดว่า

00:10:00.000 --> 00:10:03.000
ทำอย่างไรจึงจะทำให้หลักสูตรไม่กดดัน

00:10:03.000 --> 00:10:05.000
พยายามที่จะนำเด็กชายไปสู่ที่ว่าง

00:10:05.000 --> 00:10:07.000
ที่ที่เขาจะรู้สึกสบาย

00:10:07.000 --> 00:10:09.000
สิ่งเหล่านั้นทั้งหมดจำเป็นต้องเกิดขึ้น

NOTE Paragraph

00:10:09.000 --> 00:10:11.000
มันมีตัวอย่างที่ดีๆมากมาย

00:10:11.000 --> 00:10:13.000
ในโรงเรียน --

00:10:13.000 --> 00:10:15.000
เมื่อไม่นานมานี้ นิวยอร์คไทม์สได้ตีพิมพ์เกี่ยวกับโรงเรียน

00:10:15.000 --> 00:10:18.000
นักออกแบบเกมคนหนึ่งจาก นิวสคูล (New School)

00:10:18.000 --> 00:10:21.000
ได้ผลิตเกมที่ใช้ในการศึกษาเกมหนึ่ง

00:10:21.000 --> 00:10:24.000
แต่มันถูกใช้กับเด็กกลุ่มเล็กๆเท่านั้น

00:10:24.000 --> 00:10:26.000
และนั่นไม่ค่อยจะส่งผลต่อคนกลุ่มใหญ่มากเท่าไหร่

00:10:26.000 --> 00:10:28.000
เราต้องเปลี่ยนวัฒนธรรมและความคิด

00:10:28.000 --> 00:10:31.000
ของนักการเมือง ผู้บริหารโรงเรียน และผู้ปกครอง

00:10:31.000 --> 00:10:33.000
เกี่ยวกับวิธีการและอะไรที่เรายอมรับให้มีได้

00:10:33.000 --> 00:10:35.000
ในโรงเรียน ณ ปัจจุบัน

00:10:36.000 --> 00:10:38.000
เราต้องใช้เงินมากขึ้นเพื่อการออกแบบเกม

00:10:38.000 --> 00:10:40.000
เพราะเกมดีๆนั้นราคาแพง

00:10:40.000 --> 00:10:42.000
และ เวิล์ดออฟวอร์คราฟส์ก็แพงอยู่เหมือนกัน

00:10:42.000 --> 00:10:44.000
เกมเพื่อการเรียนรู้ส่วนใหญ่นั้นไม่แพง

00:10:44.000 --> 00:10:46.000
ที่ที่เราเริ่ม

00:10:46.000 --> 00:10:49.000
เพื่อนร่วมงานฉัน ไมค์ เพ็ตเนอร์ ชอว์น วาชอว์ และฉันเอง

00:10:49.000 --> 00:10:51.000
เราเริ่มจากการมองไปที่ทัศนคติของครู

00:10:51.000 --> 00:10:53.000
และค้นหาว่าพวกเขารู้สึกอย่างไรกับเกม

00:10:53.000 --> 00:10:55.000
อะไรที่พวกเขาพูดเกี่ยวกับมัน

00:10:55.000 --> 00:10:57.000
และเราค้นพบว่า

00:10:57.000 --> 00:10:59.000
พวกเขาพูดเกี่ยวกับเด็กๆในโรงเรียน

00:10:59.000 --> 00:11:01.000
คนที่พูดเกี่ยวกับเกม

00:11:01.000 --> 00:11:03.000
ในทางที่ไม่ดีนัก

00:11:03.000 --> 00:11:06.000
พวกเขาพูดว่า "โอ้ ใช่ เด็กๆพูดเสมอเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้น

00:11:06.000 --> 00:11:08.000
พวกท่าทางการต่อสู้

00:11:08.000 --> 00:11:11.000
และความสำเร็จเล็กๆหรือเหรียญตราอะไรนั่น

00:11:11.000 --> 00:11:13.000
หรืออะไรก็ตามที่พวกเขาได้

00:11:13.000 --> 00:11:15.000
และพวกเขาก็พูดเสมอๆ"

00:11:15.000 --> 00:11:17.000
และพวกเขาพูดเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องปกติธรรมดา

00:11:17.000 --> 00:11:19.000
แต่ถ้านี่เป็นวัฒนธรรมของคุณ

00:11:19.000 --> 00:11:21.000
ลองคิดดูว่าจะรู้สึกยังไง

00:11:21.000 --> 00:11:23.000
มันจะทำให้รู้สึกไม่ดีในการได้รับ

00:11:23.000 --> 00:11:25.000
คำพูดเหล่านั้น

00:11:25.000 --> 00:11:27.000
พวกเขากังวลไปกับทุกอย่าง

00:11:27.000 --> 00:11:29.000
ที่มันเกี่ยวข้องกับความรุนแรง

00:11:29.000 --> 00:11:31.000
อันเนื่องมากจากนโยบายการยอมรับเป็นศูนย์

00:11:31.000 --> 00:11:34.000
พวกเขามั่นใจว่า ผู้ปกครองและผู้บริหารจะไม่ยอมรับสิ่งเหล่านี้

NOTE Paragraph

00:11:34.000 --> 00:11:37.000
ดังนั้นเราจึงต้องตระหนักถึงทัศนคติของครู

00:11:37.000 --> 00:11:40.000
และหาหนทางที่จะเปลี่ยนแปลงมัน

00:11:40.000 --> 00:11:42.000
เพื่อว่าครูเหล่านั้นจะได้เปิดใจมากขึ้น

00:11:42.000 --> 00:11:45.000
และยอมรับวัฒนธรรมของเด็กชายในห้องเรียน

00:11:45.000 --> 00:11:47.000
เพราะว่า ท้ายที่สุด ถ้าเราไม่ทำเช่นนั้น

00:11:47.000 --> 00:11:50.000
เราจะมีเด็กชายที่ออกจากโรงเรียนไปหร้อมกับคำว่า

00:11:50.000 --> 00:11:52.000
"อืม ผมคิดว่านั่นเป็นที่สำหรับเด็กผู้หญิง

00:11:52.000 --> 00:11:54.000
มันไม่ใช่ที่ของผม

00:11:54.000 --> 00:11:57.000
ผมไปเล่นเกม เล่นกีฬาดีกว่า"

00:11:57.000 --> 00:12:00.000
ถ้าเราเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้ ถ้าเราสนใจในสิ่งเหล่านี้

00:12:00.000 --> 00:12:02.000
และเราเอาเด็กชายไปสู่การเรียนรู้ได้

00:12:02.000 --> 00:12:05.000
พวกเขาจะจากโรงเรียนไปพร้อมกับคำว่า "ผมฉลาด"

NOTE Paragraph

00:12:05.000 --> 00:12:07.000
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:12:07.000 --> 00:12:09.000
(เสียงปรบมือ)