0:00:00.000,0:00:03.000
Μου ζητήθηκε να γυρίσω ένα έργο με τον τίτλο "Ελισάβετ".

0:00:03.000,0:00:06.000
Και μιλάμε για αυτό το σπουδαίο αγγλικό είδωλο και λέμε:

0:00:06.000,0:00:08.000
"Είναι μια υπέροχη γυναίκα, κάνει τα πάντα.

0:00:08.000,0:00:10.000
Πώς θα τη συστήσουμε στο κοινό;"

0:00:10.000,0:00:12.000
Έτσι κάναμε σύσκεψη με το στούντιο, τους παραγωγούς και τον συγγραφέα

0:00:12.000,0:00:14.000
και ήρθαν και μου είπαν: "Σεκάρ, τι πιστεύεις;"

0:00:14.000,0:00:17.000
Κι εγώ είπα: 'Νομίζω ότι χορεύει."

0:00:17.000,0:00:20.000
Και είδα ότι όλοι με κοίταξαν

0:00:20.000,0:00:22.000
και κάποιος είπε: "Μπόλιγουντ."

0:00:22.000,0:00:24.000
Ένας άλλος είπε: "Πόσο τον πληρώνουμε;"

0:00:24.000,0:00:27.000
Και ένας τρίτος είπε: "Ας βρούμε άλλον σκηνοθέτη."

0:00:27.000,0:00:29.000
Σκέφτηκα ότι έπρεπε να αλλάξω γνώμη.

0:00:29.000,0:00:31.000
Έτσι κάναμε πολλές συζητήσεις για το πως θα συστήσουμε την Ελισάβετ

0:00:31.000,0:00:34.000
και είπα "Εντάξει, ίσως παραείμαι του Μπόλιγουντ.

0:00:34.000,0:00:36.000
Μήπως η Ελισάβετ, αυτό το σπουδαίο είδωλο, να χορεύει;

0:00:36.000,0:00:38.000
Τι είναι αυτά που λέτε;"

0:00:38.000,0:00:40.000
Έτσι το ξανασκέφτηκα

0:00:40.000,0:00:42.000
και όλοι καταλήξαμε σε ομοφωνία.

0:00:42.000,0:00:44.000
Και αυτή είναι η εισαγωγή αυτού του

0:00:44.000,0:00:46.000
σπουδαίου βρετανικού ειδώλου που λεγόταν Ελισάβετ.

0:00:51.000,0:00:54.000
Λέστερ: Μπορώ να σας συνοδεύσω, κυρία μου;

0:01:03.000,0:01:06.000
Ελισάβετ: Αν σας ευχαριστεί, κύριε.

0:01:06.000,0:01:09.000
(Μουσική)

0:01:50.000,0:01:52.000
Σεκάρ Καπούρ: Κι έτσι χόρευε.

0:01:52.000,0:01:55.000
Πόσοι από όσους είδαν την ταινία δεν κατάλαβαν

0:01:55.000,0:01:57.000
ότι ήταν μια γυναίκα ερωτευμένη,

0:01:57.000,0:01:59.000
ότι ήταν εντελώς αθώα

0:01:59.000,0:02:02.000
και είδαν μεγάλη χαρά στη ζωή της και ήταν γεμάτη ζωή;

0:02:02.000,0:02:05.000
Και πόσοι από εσάς δεν το καταλάβατε;

0:02:06.000,0:02:08.000
Αυτή είναι η δύναμη της οπτικής αφήγησης,

0:02:08.000,0:02:11.000
αυτή είναι η δύναμη του χορού, αυτή είναι η δύναμη της μουσικής,

0:02:11.000,0:02:14.000
η δύναμη της άγνοιας.

0:02:14.000,0:02:16.000
Όταν ξεκινώ να σκηνοθετώ ένα έργο,

0:02:16.000,0:02:18.000
κάθε μέρα προετοιμαζόμαστε υπερβολικά, σκεπτόμαστε υπερβολικά.

0:02:18.000,0:02:21.000
Η γνώση υπερνικά τη σοφία.

0:02:21.000,0:02:23.000
Ξέρετε, οι απλές λέξεις χάνονται

0:02:23.000,0:02:27.000
στην άβυσσο της εμπειρίας.

0:02:27.000,0:02:29.000
Έτσι σκέφτομαι και λέω,

0:02:29.000,0:02:32.000
"Τι θα κάνω σήμερα;" Δεν πρόκειται να κάνω αυτό που έχω σχεδιάσει

0:02:32.000,0:02:35.000
και βάζω τον εαυτό μου σε απόλυτο πανικό.

0:02:35.000,0:02:38.000
Είναι ο τρόπος μου να διώξω τη σκέψη,

0:02:38.000,0:02:40.000
να διώξω αυτή τη σκέψη που λέει

0:02:40.000,0:02:42.000
"Ε! Ξέρεις τι κάνεις. Ξέρεις ακριβώς τι κάνεις.

0:02:42.000,0:02:44.000
Είσαι σκηνοθέτης, αυτό το κάνεις χρόνια ολόκληρα."

0:02:44.000,0:02:46.000
Έτσι πρέπει να φτάσω εκεί

0:02:46.000,0:02:48.000
και να αισθανθώ απόλυτο πανικό.

0:02:48.000,0:02:50.000
Είναι μια συμβολική κίνηση. Σκίζω το σενάριο

0:02:50.000,0:02:53.000
πανικοβάλλομαι, τρομοκρατούμαι.

0:02:53.000,0:02:56.000
Το κάνω και τώρα, μπορείτε να με δείτε. Αρχίζω να έχω άγχος,

0:02:56.000,0:02:59.000
δεν ξέρω τι να πω, δεν ξέρω τι κάνω, δεν θέλω να πάω εκεί.

0:02:59.000,0:03:01.000
Και καθώς πηγαίνω εκεί, φυσικά, ο βοηθός σκηνοθέτη μου λέει:

0:03:01.000,0:03:04.000
"Ξέρετε τι πάτε να κάνετε, κύριε." και απαντώ "Και βέβαια ξέρω."

0:03:05.000,0:03:07.000
Και οι παραγωγοί θα λένε

0:03:07.000,0:03:09.000
"Κοιτάξτε τον Σεκάρ. Είναι τόσο προετοιμασμένος."

0:03:09.000,0:03:11.000
Και μέσα μου ακούω τον Νουσράτ Φατέχ Αλί Καν

0:03:11.000,0:03:13.000
επειδή είναι χαοτικός.

0:03:13.000,0:03:16.000
Επιτρέπω στον εαυτό μου να βυθιστεί στο χάος

0:03:16.000,0:03:19.000
επειδή από το χάος ελπίζω να έρθουν κάποιες στιγμές αλήθειας.

0:03:20.000,0:03:22.000
Η προετοιμασία είναι προετοιμασία.

0:03:22.000,0:03:24.000
Δεν ξέρω καν αν είναι τίμιο.

0:03:24.000,0:03:26.000
Δεν ξέρω καν αν είναι ειλικρινές.

0:03:26.000,0:03:29.000
Η αλήθεια έρχεται εκείνη τη στιγμή, οργανικά

0:03:29.000,0:03:31.000
και αν πετύχεις πέντε σπουδαίες στιγμές

0:03:31.000,0:03:33.000
σπουδαίου, οργανικού υλικού

0:03:33.000,0:03:35.000
στην αφήγησή σου, στην ταινία σου,

0:03:35.000,0:03:37.000
την ταινία σου θα την καταλάβει το κοινό.

0:03:37.000,0:03:39.000
Έτσι ψάχνω εκείνες τις στιγμές και στέκομαι εκεί

0:03:39.000,0:03:41.000
και λέω "Δεν ξέρω τι να πω."

0:03:41.000,0:03:43.000
Και στο τέλος, σε κοιτάζουν όλοι,

0:03:43.000,0:03:45.000
200 άτομα στις επτά το πρωί

0:03:45.000,0:03:47.000
οι οποίοι έφτασαν εκεί στις επτά παρά τέταρτο κι εσύ έφτασες στις επτά

0:03:47.000,0:03:49.000
και όλοι λένε:

0:03:49.000,0:03:51.000
"Ποιο είναι το πρώτο πράγμα; Τι θα γίνει;"

0:03:51.000,0:03:53.000
Και βάζεις τον εαυτό σου σε μια κατάσταση πανικού,

0:03:53.000,0:03:56.000
όπου δεν ξέρεις και έτσι δεν ξέρεις.

0:03:56.000,0:03:58.000
Και έτσι, επειδή δεν ξέρεις

0:03:58.000,0:04:01.000
προσεύχεσαι στο σύμπαν, επειδή προσεύχεσαι στο σύμπαν

0:04:01.000,0:04:04.000
ότι κάτι - θα προσπαθήσω να πλησιάσω το σύμπαν

0:04:04.000,0:04:06.000
με τον ίδιο τρόπο που ο Αϊνστάιν - να πω μια προσευχή -

0:04:06.000,0:04:08.000
πλησίαζε τις εξισώσεις του,

0:04:08.000,0:04:11.000
την ίδια πηγή. Ψάχνω για την ίδια πηγή

0:04:11.000,0:04:13.000
επειδή η δημιουργικότητα εκπορεύεται από την ίδια ακριβώς πηγή

0:04:13.000,0:04:15.000
που διαλογίζεσαι έξω από τον εαυτό σου,

0:04:15.000,0:04:17.000
έξω από το σύμπαν.

0:04:17.000,0:04:19.000
Ψάχνεις για κάτι που έρχεται και σε χτυπάει.

0:04:19.000,0:04:21.000
Μέχρι να σε χτυπήσει, δεν μπορείς να δώσεις εσύ το πρώτο χτύπημα.

0:04:21.000,0:04:23.000
Τότε τι κάνεις;

0:04:23.000,0:04:25.000
Τότε η Κέιτ λέει "Σεκάρ, τι θέλεις να κάνω;"

0:04:25.000,0:04:28.000
Και λέω: "Κέιτ τι θέλεις να κάνεις;" (Γέλια)

0:04:28.000,0:04:31.000
"Είσαι σπουδαία ηθοποιός και θέλω να δίνω στους ηθοποιούς μου -

0:04:31.000,0:04:33.000
γιατί δεν μου δείχνεις τι θέλεις να κάνεις;"

0:04:33.000,0:04:35.000
(Γέλια)

0:04:35.000,0:04:37.000
Τι κάνω; Προσπαθώ να κερδίσω χρόνο.

0:04:37.000,0:04:39.000
Προσπαθώ να κερδίσω χρόνο.

0:04:39.000,0:04:41.000
Το πρώτο πράγμα που έμαθα για την αφήγηση

0:04:41.000,0:04:43.000
και το ακολουθώ πάντα είναι: ο Πανικός.

0:04:43.000,0:04:46.000
Ο πανικός είναι η μεγάλη πρόσβαση στη δημιουργικότητα

0:04:46.000,0:04:48.000
επειδή είναι ο μόνος τρόπος να ξεφορτωθείς τη σκέψη σου.

0:04:48.000,0:04:50.000
Ξεφορτωθείτε τη σκέψη σας.

0:04:50.000,0:04:52.000
Διώξτε την, πετάξτε την.

0:04:52.000,0:04:54.000
Και πάμε στο σύμπαν γιατί

0:04:54.000,0:04:56.000
υπάρχει κάτι εκεί έξω που είναι πιο

0:04:56.000,0:04:58.000
αληθινό από τη σκέψη σας,

0:04:58.000,0:05:00.000
που είναι πιο αληθινό από το σύμπαν σας.

0:05:00.000,0:05:02.000
[ασαφές] που το είπατε αυτό χθες. Απλά το επαναλαμβάνω

0:05:02.000,0:05:04.000
γιατί το ακολουθώ συνεχώς

0:05:04.000,0:05:07.000
για να βρω κάπου τη "σούνιατα", την κενότητα.

0:05:07.000,0:05:10.000
Από την κενότητα πηγάζει μια στιγμή δημιουργικότητας.

0:05:10.000,0:05:12.000
Αυτό κάνω λοιπόν.

0:05:12.000,0:05:14.000
Όταν ήμουν παιδί - ήμουν γύρω στα οχτώ.

0:05:14.000,0:05:17.000
Θυμάστε πως ήταν η Ινδία. Δεν υπήρχε ρύπανση.

0:05:17.000,0:05:21.000
Στο Δελχί, που ζούσαμε - το λέγαμε τσατ ή κχότα.

0:05:21.000,0:05:24.000
Η λέξη κχότα τώρα έγινε κακιά λέξη. Σημαίνει "η ταράτσα τους" --

0:05:24.000,0:05:26.000
και κοιμόμασταν έξω τα βράδια.

0:05:26.000,0:05:28.000
Στο σχολείο μαθαίναμε φυσική

0:05:28.000,0:05:31.000
και μου είπανε

0:05:31.000,0:05:33.000
ότι αν υπάρχει κάτι,

0:05:33.000,0:05:36.000
τότε αυτό μπορεί να μετρηθεί.

0:05:36.000,0:05:38.000
Αν δεν μπορεί να μετρηθεί,

0:05:38.000,0:05:40.000
τότε δεν υπάρχει.

0:05:40.000,0:05:43.000
Και τη νύχτα ξάπλωνα έξω, κοιτάζοντας τον καθαρό ουρανό,

0:05:43.000,0:05:46.000
όπως ήταν το Δελχί όταν ήμουν παιδί,

0:05:46.000,0:05:49.000
και κοιτούσα το σύμπαν και έλεγα,

0:05:49.000,0:05:51.000
"Πόσο μακριά φτάνει αυτό το σύμπαν;"

0:05:51.000,0:05:53.000
Ο πατέρας μου ήταν γιατρός.

0:05:53.000,0:05:56.000
Και σκεφτόμουν: "Μπαμπά, πόσο μακριά φτάνει το σύμπαν;"

0:05:56.000,0:05:59.000
Και είπε "Γιε μου, φτάνει στο άπειρο."

0:05:59.000,0:06:02.000
Τότε είπα "Σε παρακαλώ, μέτρησέ μου το άπειρο

0:06:02.000,0:06:04.000
γιατί στο σχολείο μου διδάσκουν

0:06:04.000,0:06:07.000
ότι αν δεν μπορώ να το μετρήσω, δεν υπάρχει.

0:06:07.000,0:06:10.000
Δεν είναι μέσα στο πλαίσιο αναφοράς μου."

0:06:10.000,0:06:12.000
Λοιπόν, πόσο μακριά φτάνει η αιωνιότητα;

0:06:12.000,0:06:14.000
Τι σημαίνει το άπειρο;

0:06:14.000,0:06:17.000
Και καθόμουν εκεί και έκλαιγα τα βράδια

0:06:17.000,0:06:20.000
επειδή η φαντασία μου δεν έφτανε εκείνη τη δημιουργικότητα.

0:06:20.000,0:06:22.000
Τι έκανα λοιπόν;

0:06:22.000,0:06:24.000
Εκείνη την περίοδο, στην τρυφερή ηλικία των επτά,

0:06:24.000,0:06:26.000
δημιούργησα μια ιστορία.

0:06:26.000,0:06:28.000
Ποια ήταν η ιστορία μου;

0:06:28.000,0:06:31.000
Και δεν ξέρω γιατί, αλλά τη θυμάμαι εκείνη την ιστορία.

0:06:31.000,0:06:33.000
Είναι ένας ξυλοκόπος

0:06:33.000,0:06:36.000
ο οποίος είναι έτοιμος να πάρει το τσεκούρι του και να κόψει ένα κομμάτι ξύλο,

0:06:36.000,0:06:40.000
και ολόκληρος ο γαλαξίας είναι ένα άτομο από εκείνο το τσεκούρι.

0:06:41.000,0:06:44.000
Και όταν εκείνο το τσεκούρι κόψει εκείνο το κομμάτι ξύλο,

0:06:44.000,0:06:46.000
θα καταστραφούν όλα

0:06:46.000,0:06:48.000
και η Μεγάλη Έκρηξη θα γίνει ξανά.

0:06:48.000,0:06:50.000
Αλλά πριν από όλα αυτά υπήρχε ένας ξυλοκόπος.

0:06:50.000,0:06:52.000
Και μετά όταν θα μου τελείωνε εκείνη η ιστορία,

0:06:52.000,0:06:55.000
θα φανταζόμουν ότι το σύμπαν του ξυλοκόπου

0:06:55.000,0:06:58.000
είναι ένα άτομο στο τσεκούρι ενός άλλου ξυλοκόπου.

0:06:58.000,0:07:01.000
Επομένως, κάθε φορά θα έλεγα την ιστορία μου ξανά και ξανά

0:07:01.000,0:07:03.000
και θα ξεπερνούσα το πρόβλημα,

0:07:03.000,0:07:06.000
και έτσι ξεπέρασα το πρόβλημα.

0:07:06.000,0:07:09.000
Πώς το έκανα; Πείτε μια ιστορία.

0:07:09.000,0:07:11.000
Τι είναι η ιστορία;

0:07:11.000,0:07:14.000
Η ιστορία είναι δική μας - όλων μας -

0:07:14.000,0:07:17.000
είμαστε οι ιστορίες που λέμε στον εαυτό μας.

0:07:17.000,0:07:21.000
Σε αυτό το σύμπαν και σε αυτή την ύπαρξη,

0:07:21.000,0:07:23.000
όπου ζούμε με αυτή τη διττότητα

0:07:23.000,0:07:25.000
του αν υπάρχουμε ή όχι

0:07:25.000,0:07:27.000
και του ποιοι είμαστε,

0:07:27.000,0:07:30.000
οι ιστορίες που λέμε στον εαυτό μας είναι οι ιστορίες

0:07:30.000,0:07:32.000
που καθορίζουν τις προοπτικές

0:07:32.000,0:07:34.000
της ύπαρξής μας.

0:07:34.000,0:07:37.000
Είμαστε οι ιστορίες που λέμε στον εαυτό μας.

0:07:39.000,0:07:41.000
Κι αυτό είναι τόσο ευρύ όσο κοιτάμε τις ιστορίες.

0:07:41.000,0:07:43.000
Η ιστορία είναι η σχέση

0:07:43.000,0:07:47.000
που αναπτύσσεις μεταξύ του ποιος είσαι

0:07:47.000,0:07:49.000
ή ποιος είσαι δυνητικά

0:07:49.000,0:07:52.000
και του άπειρου κόσμου, και αυτή είναι η μυθολογία μας.

0:07:52.000,0:07:55.000
Λέμε τις ιστορίες μας

0:07:55.000,0:07:58.000
και ένα άτομο χωρίς ιστορία δεν υπάρχει.

0:07:58.000,0:08:01.000
Έτσι ο Αϊνστάιν είπε μια ιστορία

0:08:01.000,0:08:04.000
και ακολούθησε τις ιστορίες του και ανακάλυψε θεωρίες

0:08:04.000,0:08:07.000
και ανακάλυψε αυτές τις θεωρίες και μετά ανακάλυψε τις εξισώσεις του.

0:08:07.000,0:08:10.000
Ο Μ. Αλέξανδρος είχε μια ιστορία που του έλεγε η μητέρα του

0:08:10.000,0:08:12.000
και πήγε να κατακτήσει τον κόσμο.

0:08:12.000,0:08:15.000
Όλοι μας, οι πάντες, έχουμε μια ιστορία που ακολουθούμε.

0:08:15.000,0:08:17.000
Λέμε στον εαυτό μας ιστορίες.

0:08:17.000,0:08:20.000
Έτσι, πηγαίνω ένα βήμα παραπέρα και λέω:

0:08:20.000,0:08:22.000
"Λέω μια ιστορία, άρα υπάρχω."

0:08:22.000,0:08:24.000
Υπάρχω επειδή υπάρχουν ιστορίες

0:08:24.000,0:08:26.000
και αν δεν υπάρχουν ιστορίες, δεν υπάρχουμε.

0:08:26.000,0:08:29.000
Δημιουργούμε ιστορίες για να ορίσουμε την ύπαρξή μας.

0:08:29.000,0:08:31.000
Αν δεν δημιουργήσουμε τις ιστορίες,

0:08:31.000,0:08:34.000
πιθανώς να τρελαθούμε.

0:08:34.000,0:08:37.000
Δεν ξέρω, δεν είμαι σίγουρος, αλλά αυτό έκανα πάντα.

0:08:37.000,0:08:41.000
Τώρα, μια ταινία.

0:08:41.000,0:08:43.000
Μια ταινία διηγείται μια ιστορία.

0:08:43.000,0:08:46.000
Συχνά αναρωτιέμαι όταν γυρίζω μια ταινία - σκέφτομαι να κάνω μια ταινία για τον Βούδα

0:08:46.000,0:08:50.000
και συχνά αναρωτιέμαι: αν ο Βούδας είχε όλα τα στοιχεία

0:08:50.000,0:08:52.000
που δίνονται σε έναν σκηνοθέτη -

0:08:52.000,0:08:55.000
αν είχε μουσική, αν είχε οπτικά εφέ, αν είχε κάμερα -

0:08:55.000,0:08:57.000
θα καταλαβαίναμε καλύτερα το Βουδισμό;

0:08:57.000,0:08:59.000
Αλλά αυτό μου προσθέτει ένα βάρος.

0:08:59.000,0:09:01.000
Πρέπει να πω μια ιστορία

0:09:01.000,0:09:03.000
με πιο περίτεχνο τρόπο,

0:09:03.000,0:09:05.000
αλλά έχω τις δυνατότητες.

0:09:05.000,0:09:07.000
Λέγεται λανθάνον νόημα.

0:09:07.000,0:09:09.000
Όταν πρωτοπήγα στο Χόλιγουντ, είπαν -

0:09:09.000,0:09:11.000
μιλούσα για το λανθάνον νόημα και ο ατζέντης μου είπε:

0:09:11.000,0:09:14.000
"Θα μπορούσες να μη μιλάς για το λανθάνον νόημα;"

0:09:14.000,0:09:16.000
Και είπα: "Γιατί;" και είπε: "Επειδή κανείς δεν θα σου δώσει ταινία

0:09:16.000,0:09:18.000
αν μιλάς για λανθάνον κείμενο.

0:09:19.000,0:09:21.000
Μίλα απλά για πλοκή

0:09:21.000,0:09:23.000
και λέγε πόσο υπέροχα θα γυρίσεις την ταινία,

0:09:23.000,0:09:25.000
ποια θα είναι τα οπτικά εφέ."

0:09:25.000,0:09:27.000
Όποτε βλέπω μια ταινία

0:09:27.000,0:09:29.000
ψάχνουμε αυτό:

0:09:29.000,0:09:32.000
Ψάχνουμε μια ιστορία σε επίπεδο πλοκής,

0:09:32.000,0:09:34.000
μετά ψάχνουμε μια ιστορία

0:09:34.000,0:09:36.000
σε ψυχολογικό επίπεδο,

0:09:36.000,0:09:39.000
μετά ψάχνουμε μια ιστορία σε πολιτικό επίπεδο,

0:09:39.000,0:09:41.000
μετά ψάχνουμε μια ιστορία

0:09:41.000,0:09:43.000
σε μυθολογικό επίπεδο.

0:09:43.000,0:09:45.000
Και ψάχνω ιστορίες σε κάθε επίπεδο.

0:09:45.000,0:09:47.000
Τώρα, δεν είναι απαραίτητο

0:09:47.000,0:09:50.000
αυτές οι ιστορίες να συμφωνούν μεταξύ τους.

0:09:50.000,0:09:52.000
Το υπέροχο είναι,

0:09:52.000,0:09:56.000
πολλές φορές, ότι οι ιστορίες αντικρούουν η μία την άλλη,

0:09:56.000,0:09:58.000
Έτσι, όταν δουλεύω με τον Ραμάν, που είναι σπουδαίος μουσικός,

0:09:58.000,0:10:02.000
του λέω συχνά: "Μην ακολουθείς αυτό που λέει ήδη το σενάριο.

0:10:02.000,0:10:04.000
Βρες τι δεν λέει.

0:10:04.000,0:10:06.000
Βρες την αλήθεια για τον εαυτό σου

0:10:06.000,0:10:08.000
και όταν βρεις την αλήθεια για τον εαυτό σου,

0:10:08.000,0:10:10.000
θα υπάρχει μια αλήθεια σε αυτή, αλλά μπορεί να αντικρούει την πλοκή

0:10:10.000,0:10:12.000
αλλά μην ανησυχείς για αυτό."

0:10:14.000,0:10:17.000
Τώρα, η συνέχεια της "Ελισάβετ," η "Χρυσή Εποχή".

0:10:17.000,0:10:19.000
Όταν έκανα τη συνέχεια για την "Ελισάβετ", αυτή ήταν η ιστορία

0:10:19.000,0:10:21.000
που έλεγε ο συγγραφέας:

0:10:21.000,0:10:24.000
Μια γυναίκα που απειλούνταν

0:10:24.000,0:10:26.000
από τον Φίλιππο Β'

0:10:26.000,0:10:28.000
και πήγαινε στον πόλεμο,

0:10:28.000,0:10:30.000
και πήγαινε στον πόλεμο, ερωτεύτηκε τον Γουόλτερ Ράλεϊ.

0:10:30.000,0:10:33.000
Επειδή ερωτεύτηκε τον Γουόλτερ Ράλεϊ,

0:10:33.000,0:10:35.000
εγκατέλειπε τους λόγους που ήταν βασίλισσα,

0:10:35.000,0:10:37.000
και μετά ο Γουόλτερ Ράλεϊ

0:10:37.000,0:10:39.000
ερωτεύτηκε την κυρία επί των τιμών,

0:10:39.000,0:10:41.000
και έπρεπε να αποφασίσει αν θα ήταν μια βασίλισσα που θα πήγαινε στον πόλεμο

0:10:41.000,0:10:44.000
ή ήθελε...

0:10:45.000,0:10:48.000
Αυτή είναι η ιστορία που έλεγα εγώ:

0:10:48.000,0:10:50.000
Οι θεοί εκεί πάνω,

0:10:50.000,0:10:52.000
ήταν δύο άνθρωποι.

0:10:52.000,0:10:55.000
Ήταν ο Φίλιππος Β', ο οποίος είχε θεϊκή υπόσταση

0:10:55.000,0:10:58.000
επειδή προσευχόταν συνεχώς

0:10:58.000,0:11:00.000
και ήταν και η Ελισάβετ, η οποία είχε θεϊκή υπόσταση

0:11:00.000,0:11:02.000
αλλά όχι εντελώς θεϊκή, επειδή πίστευε ότι είχε θεϊκή υπόσταση,

0:11:02.000,0:11:05.000
αλλά μέσα της έρεε θνητό αίμα.

0:11:05.000,0:11:08.000
Αλλά αυτός με τη θεϊκή υπόσταση ήταν άδικος,

0:11:08.000,0:11:10.000
επομένως οι θεοί είπαν:

0:11:10.000,0:11:12.000
"Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι

0:11:12.000,0:11:15.000
να βοηθήσουμε τον δίκαιο."

0:11:15.000,0:11:17.000
Και έτσι βοήθησαν μόνο τον δίκαιο.

0:11:17.000,0:11:20.000
Και αυτό που έκαναν ήταν ότι έστειλαν στη Γη τον Γουόλτερ Ράλεϊ

0:11:20.000,0:11:23.000
για να χωρίσει σωματικά το θνητό

0:11:23.000,0:11:25.000
από τον πνευματικό εαυτό της.

0:11:25.000,0:11:27.000
Και ο θνητός εαυτός της ήταν το κορίτσι

0:11:27.000,0:11:29.000
για το οποίο στάλθηκε ο Γουόλτερ Ράλεϊ

0:11:29.000,0:11:32.000
και σταδιακά τη χώρισε,

0:11:32.000,0:11:34.000
κι έτσι ήταν έτοιμη να αποκτήσει θεϊκή υπόσταση.

0:11:34.000,0:11:36.000
Και οι δύο άνθρωποι με τη θεϊκή υπόσταση πολέμησαν,

0:11:36.000,0:11:38.000
και οι θεοί ήταν με την πλευρά της θείας φύσης.

0:11:38.000,0:11:41.000
Φυσικά, ο Βρετανικός τύπος αναστατώθηκε.

0:11:42.000,0:11:45.000
Είπανε: "Νικήσαμε την Αρμάδα."

0:11:45.000,0:11:47.000
Αλλά εγώ είπα: "Αλλά η καταιγίδα νίκησε την Αρμάδα."

0:11:47.000,0:11:49.000
Οι θεοί έστειλαν την καταιγίδα."

0:11:49.000,0:11:51.000
Τι έκανα τότε;

0:11:51.000,0:11:53.000
Προσπαθούσα να βρω ένα μυθικό λόγο

0:11:53.000,0:11:55.000
για να κάνω την ταινία.

0:11:55.000,0:11:58.000
Φυσικά όταν ρώτησα την Κέιτ Μπλάνσετ, είπα "Τι πραγματεύεται η ταινία;"

0:11:58.000,0:12:00.000
Και εκείνη απάντησε: "Η ταινία είναι για μια γυναίκα

0:12:00.000,0:12:03.000
που συμβιβάζεται με το γεγονός ότι μεγαλώνει."

0:12:03.000,0:12:05.000
Ψυχολογικό.

0:12:05.000,0:12:08.000
Ο συγγραφέας είπε: "Πρόκειται για ιστορία, πλοκή".

0:12:08.000,0:12:10.000
Εγώ είπα: "Πρόκειται για μυθολογία,

0:12:10.000,0:12:12.000
για τους θεούς."

0:12:12.000,0:12:14.000
Θα σας δείξω μια ταινία -

0:12:14.000,0:12:16.000
ένα απόσπασμα από εκείνη την ταινία -

0:12:16.000,0:12:18.000
και πως μια κάμερα -

0:12:18.000,0:12:20.000
αυτή είναι μια σκηνή, όπου στο μυαλό μου

0:12:20.000,0:12:23.000
ήταν στα βάθη της θνητότητας.

0:12:23.000,0:12:26.000
Ανακάλυπτε τι σημαίνει πραγματικά η θνητότητα

0:12:26.000,0:12:29.000
και αν είναι στα βάθη της θνητότητας,

0:12:29.000,0:12:31.000
τι πραγματικά συμβαίνει.

0:12:31.000,0:12:33.000
Και αναγνωρίζει τους φόβους της θνητότητας

0:12:33.000,0:12:36.000
και γιατί πρέπει να απομακρυνθεί από τη θνητότητα.

0:12:36.000,0:12:38.000
Θυμηθείτε, στην ταινία, για εμένα

0:12:38.000,0:12:40.000
αυτή και η κυρία επί των τιμών

0:12:40.000,0:12:42.000
ήταν μέρη του ίδιου σώματος,

0:12:42.000,0:12:44.000
του θνητού εαυτού

0:12:44.000,0:12:47.000
και του πνευματικού εαυτού.

0:12:47.000,0:12:49.000
Μπορούμε λοιπόν να έχουμε το απόσπασμα;

0:12:49.000,0:12:51.000
(Μουσική)

0:12:51.000,0:12:53.000
Ελισάβετ: Μπες;

0:12:55.000,0:12:57.000
Μπες;

0:12:58.000,0:13:00.000
Μπες Θροκμόρτον;

0:13:05.000,0:13:07.000
Μπες: Εδώ είμαι κυρία μου.

0:13:07.000,0:13:09.000
Ελισάβετ: Πες μου, είναι αλήθεια;

0:13:09.000,0:13:12.000
Περιμένεις παιδί;

0:13:13.000,0:13:15.000
Περιμένεις παιδί;

0:13:15.000,0:13:17.000
Μπες: Ναι, κυρία μου.

0:13:17.000,0:13:20.000
Ελισάβετ: Προδότρια.

0:13:20.000,0:13:22.000
Τολμάς να κρατάς μυστικά από μένα;

0:13:22.000,0:13:25.000
Ζητάς την άδειά μου πριν ζευγαρώσεις,

0:13:25.000,0:13:27.000
πριν γεννήσεις.

0:13:27.000,0:13:29.000
Οι σκύλες μου φοράνε τα κολάρα μου.

0:13:29.000,0:13:31.000
Με ακούς; Με ακούς;

0:13:31.000,0:13:34.000
Γουόλσινχαμ: Μεγαλειοτάτη. Σας παρακαλώ, αξιοπρέπεια. Έλεος.

0:13:34.000,0:13:37.000
Ελισάβετ: Δεν είναι ώρα για έλεος, Γουόλσινχαμ.

0:13:37.000,0:13:40.000
Πήγαινε στον αδελφό σου τον προδότη και άσε με ήσυχη.

0:13:40.000,0:13:42.000
Είναι δικό του;

0:13:42.000,0:13:45.000
Πες μου. Πες το. Το παιδί είναι δικό του; Είναι δικό του;

0:13:45.000,0:13:47.000
Μπες: Ναι.

0:13:47.000,0:13:49.000
Κυρία μου,

0:13:49.000,0:13:52.000
είναι το παιδί του συζύγου μου.

0:13:54.000,0:13:57.000
Ελισάβετ: Σκύλα (Φωνές)

0:13:57.000,0:13:59.000
Ράλεϊ: Μεγαλειοτάτη.

0:13:59.000,0:14:02.000
Αυτή δεν είναι η βασίλισσα που αγαπώ και υπηρετώ.

0:14:07.000,0:14:10.000
Ελισάβετ: Αυτός ο άνδρας ξελόγιασε μια προστατευόμενη της βασίλισσας

0:14:10.000,0:14:13.000
και την παντρεύτηκε χωρίς βασιλική έγκριση.

0:14:14.000,0:14:17.000
Αυτές οι προσβολές τιμωρούνται από το νόμο. Συλλάβετέ τον.

0:14:18.000,0:14:20.000
Πηγαίνετε.

0:14:24.000,0:14:27.000
Δεν έχεις πλέον την προστασία της βασίλισσας.

0:14:28.000,0:14:31.000
Μπες: Όπως επιθυμείτε, Μεγαλειοτάτη.

0:14:31.000,0:14:34.000
Ελισάβετ: Βγες έξω! Βγες έξω! Βγες έξω!

0:14:38.000,0:14:40.000
Βγες έξω.

0:14:40.000,0:14:43.000
(Μουσική)

0:15:01.000,0:15:04.000
Σεκάρ Καπούρ: Τι προσπαθώ να κάνω εδώ;

0:15:05.000,0:15:07.000
Η Ελισάβετ συνειδητοποίησε

0:15:07.000,0:15:09.000
και έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο

0:15:09.000,0:15:11.000
με το αίσθημα της ζήλιας της,

0:15:11.000,0:15:13.000
το αίσθημα της θνητότητάς της.

0:15:13.000,0:15:16.000
Τι κάνω με την αρχιτεκτονική;

0:15:16.000,0:15:18.000
Η αρχιτεκτονική λέει μια ιστορία.

0:15:18.000,0:15:20.000
Η αρχιτεκτονική λέει μια ιστορία

0:15:20.000,0:15:22.000
για το πώς, παρόλο που είναι η πιο ισχυρή γυναίκα

0:15:22.000,0:15:24.000
στον κόσμο εκείνη τη στιγμή,

0:15:24.000,0:15:27.000
υπάρχει κάτι άλλο, η αρχιτεκτονική είναι μεγαλύτερη.

0:15:28.000,0:15:30.000
Η πέτρα είναι μεγαλύτερη από αυτή επειδή η πέτρα είναι οργανική.

0:15:30.000,0:15:32.000
Θα ζήσει περισσότερο από αυτήν.

0:15:32.000,0:15:35.000
Επομένως σας λέει, για μένα, η πέτρα είναι μέρος του πεπρωμένου της.

0:15:36.000,0:15:39.000
Όχι μόνο αυτό, γιατί η κάμερα κοιτάζει χαμηλά;

0:15:39.000,0:15:42.000
Η κάμερα κοιτάζει χαμηλά επειδή είναι στον πάτο.

0:15:42.000,0:15:44.000
Είναι στον απόλυτο πάτο

0:15:44.000,0:15:47.000
του αισθήματος ότι είναι θνητή.

0:15:47.000,0:15:50.000
Εκεί είναι που πρέπει να βγάλει τον εαυτό της

0:15:50.000,0:15:52.000
από τα βάθη της θνητότητας,

0:15:52.000,0:15:54.000
να έρθει, να απελευθερώσει το πνεύμα της.

0:15:54.000,0:15:56.000
Και τότε είναι η στιγμή που, στο μυαλό μου,

0:15:56.000,0:15:59.000
η Ελισάβετ και η Μπες είναι το ίδιο πρόσωπο.

0:15:59.000,0:16:01.000
Αλλά εκείνη είναι η στιγμή

0:16:01.000,0:16:04.000
που αφαιρεί χειρουργικά τον εαυτό της από αυτό.

0:16:04.000,0:16:06.000
Επομένως η ταινία λειτουργεί

0:16:06.000,0:16:08.000
σε πολλαπλά επίπεδα σε εκείνη τη σκηνή.

0:16:08.000,0:16:10.000
Και το πως διηγούμαστε ιστορίες

0:16:10.000,0:16:13.000
οπτικά, με μουσική, με ηθοποιούς

0:16:13.000,0:16:15.000
και σε κάθε επίπεδο είναι διαφορετική αίσθηση

0:16:15.000,0:16:18.000
και μερικές φορές αντικρούονται το ένα με το άλλο.

0:16:19.000,0:16:24.000
Πώς τα ξεκινώ όλα αυτά;

0:16:24.000,0:16:27.000
Ποιά είναι η διαδικασία αφήγησης μιας ιστορίας;

0:16:27.000,0:16:29.000
Πριν από περίπου 10 χρόνια

0:16:29.000,0:16:32.000
άκουσα κάτι από έναν πολιτικό,

0:16:32.000,0:16:35.000
και όχι πολιτικό που έχαιρε μεγάλου σεβασμού στην Ινδία.

0:16:35.000,0:16:38.000
Και είπε ότι οι άνθρωποι στις πόλεις,

0:16:38.000,0:16:42.000
με ένα τράβηγμα στο καζανάκι, καταναλώνουν τόσο νερό

0:16:42.000,0:16:44.000
όσο εσείς, οι άνθρωποι σε αγροτικές περιοχές,

0:16:44.000,0:16:47.000
δεν παίρνετε για την οικογένειά σας για δύο μέρες.

0:16:47.000,0:16:50.000
Αυτό με άγγιξε και είπα: "Είναι αλήθεια."

0:16:50.000,0:16:52.000
Πήγα να δω ένα φίλο μου

0:16:52.000,0:16:54.000
και με ανάγκασε να περιμένω

0:16:54.000,0:16:56.000
στο διαμέρισμά του στο λόφο Μαλαμπάρ

0:16:56.000,0:16:58.000
στον εικοστό όροφο,

0:16:58.000,0:17:00.000
η οποία είναι μια πραγματικά, πραγματικά ακριβή περιοχή στο Μουμπάι.

0:17:00.000,0:17:02.000
Και έκανε ντους για 20 λεπτά.

0:17:02.000,0:17:04.000
Βαρέθηκα και έφυγα και καθώς οδηγούσα

0:17:04.000,0:17:06.000
πέρασα από τις τις φτωχογειτονιές της Βομβάης,

0:17:06.000,0:17:08.000
όπως κάνετε πάντα,

0:17:08.000,0:17:10.000
και είδα ουρές και ουρές στον καυτό μεσημεριανό ήλιο

0:17:10.000,0:17:13.000
γυναικών και παιδιών με κουβάδες

0:17:13.000,0:17:15.000
που περίμεναν το βυτιοφόρο

0:17:15.000,0:17:17.000
να έρθει και να τους δώσει νερό.

0:17:17.000,0:17:19.000
Και μια ιδέα άρχισε να αναπτύσσεται.

0:17:19.000,0:17:21.000
Πώς λοιπόν αυτό γίνεται ιστορία;

0:17:21.000,0:17:24.000
Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι οδεύουμε στην καταστροφή.

0:17:24.000,0:17:26.000
Έτσι η επόμενη ταινία μου ονομάστηκε "Παανί"

0:17:26.000,0:17:28.000
που σημαίνει νερό.

0:17:28.000,0:17:30.000
Και τώρα, πέρα από τη μυθολογία του,

0:17:30.000,0:17:32.000
ξεκινώ να δημιουργώ έναν κόσμο.

0:17:32.000,0:17:34.000
Τι είδους κόσμο δημιουργώ

0:17:34.000,0:17:37.000
και από που έρχεται η ιδέα, ο σχεδιασμός της;

0:17:37.000,0:17:39.000
Έτσι, στο μυαλό μου, στο μέλλον,

0:17:39.000,0:17:42.000
άρχισαν να δημιουργούνται "γέφυρες".

0:17:42.000,0:17:44.000
Καταλαβαίνετε τη σημαίνει "γέφυρες"; Ναι;

0:17:44.000,0:17:46.000
Άρχισαν να δημιουργούνται γέφυρες

0:17:46.000,0:17:48.000
για να φτάσω από το Α στο Β γρηγορότερα,

0:17:48.000,0:17:51.000
αλλά ουσιαστικά πήγαιναν από μια περιοχή με σχετικό πλούτο

0:17:51.000,0:17:53.000
σε μια άλλη περιοχή με σχετικό πλούτο.

0:17:53.000,0:17:55.000
Και μετά αυτό που έκαναν

0:17:55.000,0:17:57.000
ήταν να δημιουργήσουν μια πόλη πάνω από τις γέφυρες.

0:17:57.000,0:18:00.000
Και οι πλούσιοι μεταφέρθηκαν στην πάνω πόλη

0:18:00.000,0:18:03.000
και άφησαν τους φτωχότερους στις χαμηλότερες πόλεις,

0:18:03.000,0:18:06.000
περίπου το 10 με 12 τοις εκατό των ανθρώπων

0:18:06.000,0:18:08.000
είχε μετακινηθεί στην πάνω πόλη.

0:18:08.000,0:18:10.000
Τώρα, από που έρχεται η πάνω και η κάτω πόλη;

0:18:10.000,0:18:12.000
Υπάρχει μια μυθολογία στην Ινδία για -

0:18:12.000,0:18:15.000
όπου λένε, και θα το πω στα Χίντι,

0:18:15.000,0:18:19.000
[Χίντι]

0:18:19.000,0:18:21.000
Σωστά. Τι σημαίνει αυτό;

0:18:21.000,0:18:24.000
Λέει ότι οι πλούσιοι πάντα κάθονται στους ώμους

0:18:24.000,0:18:26.000
και επιβιώνουν στους ώμους των φτωχών.

0:18:26.000,0:18:28.000
Άρα η πάνω και η κάτω πόλη προέρχονται από εκείνη τη μυθολογία.

0:18:28.000,0:18:31.000
Άρα ο σχεδιασμός έχει μια ιστορία.

0:18:31.000,0:18:34.000
Και τώρα, αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι άνθρωποι της πάνω πόλης

0:18:34.000,0:18:36.000
"ρουφάνε" όλο το νερό.

0:18:36.000,0:18:38.000
Θυμηθείτε τι λέξη είπα, "ρουφάνε".

0:18:38.000,0:18:40.000
Ρουφάνε όλο το νερό, το κρατάνε για τον εαυτό τους

0:18:40.000,0:18:42.000
και δίνουν σταγόνες στην κάτω πόλη.

0:18:42.000,0:18:44.000
Και αν προκύψει καμία επανάσταση, κόβουν το νερό.

0:18:44.000,0:18:47.000
Και επειδή η δημοκρατία ακόμα υπάρχει

0:18:47.000,0:18:50.000
υπάρχει δημοκρατικός τρόπος να πεις:

0:18:50.000,0:18:53.000
"Λοιπόν, αν μας δώσεις ό,τι θέλουμε, θα σου δώσουμε νερό."

0:18:53.000,0:18:55.000
Ωραία, ο χρόνος μου τελείωσε.

0:18:55.000,0:18:57.000
Αλλά μπορώ να συνεχίσω να σας λέω

0:18:57.000,0:18:59.000
πώς εξελίσσουμε τις ιστορίες

0:18:59.000,0:19:02.000
και πώς οι ιστορίες είναι στην ουσία αυτοί που είμαστε

0:19:02.000,0:19:04.000
και πώς μεταφράζονται στο συγκεκριμένο αντικείμενο

0:19:04.000,0:19:06.000
που ακολουθώ, που είναι οι ταινίες.

0:19:06.000,0:19:09.000
Αλλά τελικά, τι είναι η ιστορία; Είναι μια αντίθεση.

0:19:09.000,0:19:11.000
Τα πάντα είναι μια αντίθεση,

0:19:11.000,0:19:13.000
Το σύμπαν είναι μια αντίθεση.

0:19:13.000,0:19:15.000
Και όλοι μας διαρκώς αναζητούμε την αρμονία.

0:19:15.000,0:19:17.000
Όταν ξυπνάτε, η νύχτα και η μέρα είναι μια αντίθεση.

0:19:17.000,0:19:19.000
Αλλά ξυπνήστε στις 4 π.μ.

0:19:19.000,0:19:21.000
Αυτή η πρώτη απόχρωση του μπλε είναι όπου η νύχτα και η μέρα

0:19:21.000,0:19:24.000
προσπαθούν να βρουν την αρμονία μεταξύ τους.

0:19:24.000,0:19:27.000
Η αρμονία είναι οι νότες που ο Μότσαρτ δεν σας έδωσε,

0:19:27.000,0:19:29.000
αλλά με κάποιο τρόπο η αντίθεση των νοτών συνιστά αυτό.

0:19:29.000,0:19:33.000
Όλες οι αντιθέσεις των νοτών του συνιστούν την αρμονία.

0:19:33.000,0:19:35.000
Είναι το αποτέλεσμα της αναζήτησης της αρμονίας

0:19:35.000,0:19:38.000
στην αντίθεση που υπάρχει στο μυαλό ενός ποιητή,

0:19:38.000,0:19:41.000
μια αντίθεση που υπάρχει στο μυαλό ενός αφηγητή.

0:19:41.000,0:19:44.000
Στο μυαλό ενός αφηγητή, είναι μια αντίθεση ηθών.

0:19:44.000,0:19:46.000
Στο μυαλό ενός ποιητή, είναι μια σύγκρουση λέξεων,

0:19:46.000,0:19:49.000
στο μυαλό του σύμπαντος, μεταξύ μέρας και νύχτας.

0:19:49.000,0:19:51.000
Στο μυαλό ενός άνδρα και μιας γυναίκας,

0:19:51.000,0:19:53.000
κοιτάμε συνεχώς την

0:19:53.000,0:19:55.000
αντίθεση μεταξύ αρσενικού και θηλυκού,

0:19:55.000,0:19:57.000
ψάχνουμε για την αρμονία μέσα τους.

0:19:57.000,0:20:00.000
Όλη η ιδέα της αντίθεσης,

0:20:00.000,0:20:03.000
αλλά η παραδοχή της αντίθεσης

0:20:03.000,0:20:05.000
είναι η αφήγηση της ιστορίας, όχι η επίλυση.

0:20:05.000,0:20:07.000
Το πρόβλημα με μεγάλο μέρος της αφήγησης στο Χόλιγουντ

0:20:07.000,0:20:10.000
και πολλών έργων, και καθώς [ασαφές] έλεγε αυτό,

0:20:10.000,0:20:13.000
ότι προσπαθούμε να επιλύσουμε την αντίθεση.

0:20:13.000,0:20:15.000
Η αρμονία δεν είναι επίλυση.

0:20:15.000,0:20:17.000
Η αρμονία είναι η ένδειξη ενός πράγματος

0:20:17.000,0:20:19.000
που είναι πολύ μεγαλύτερο από την επίλυση.

0:20:19.000,0:20:21.000
Η αρμονία είναι η ένδειξη ενός πράγματος

0:20:21.000,0:20:24.000
το οποίο είναι και οικείο και οικουμενικό

0:20:24.000,0:20:26.000
που ανήκει στην αιωνιότητα και στη στιγμή.

0:20:26.000,0:20:30.000
Η επίλυση είναι κάτι πολύ πιο περιορισμένο.

0:20:30.000,0:20:33.000
Είναι πεπερασμένη; η αρμονία είναι άπειρη.

0:20:33.000,0:20:36.000
Έτσι, η αφήγηση, όπως και όλες οι αντιθέσεις στο σύμπαν,

0:20:36.000,0:20:39.000
αναζητά την αρμονία και το άπειρο

0:20:39.000,0:20:42.000
σε ηθικά ζητήματα, επιλύοντας το ένα, αλλά αφήνοντας το άλλο,

0:20:42.000,0:20:46.000
αφήνοντας το άλλο και δημιουργώντας ένα πολύ σημαντικό ερώτημα.

0:20:46.000,0:20:48.000
Σας ευχαριστώ πολύ.

0:20:48.000,0:20:51.000
(Χειροκρότημα)