تا به حال شنیدین که میگن
بچه شیردادن رایگانه؟
(خنده)
آره خنده داره،
چون در صورتی رایگانه که وقت
و انرژی زنهارو نادیده بگیریم.
هر مادری میتونه به شما بگه
چقدر زمان و انرژی
برای رسوندن مایعات به بدنش لازمه
تا عملا وجود خودش رو حل کنه.
(خنده)
وقتی که به این آدمخوار کوچولوی دوست داشتنی
شیر میده.
(خنده)
شیر دلیلی برای مکیدن در پستاندارانه.
در دانشگاه دولتی آریزونا
در یک آزمایشگاه تطبیقی شیردهی،
من اجزاي شیر مادر را رمزگشایی میکنم.
تا از پیچیدگی اون و اینکه
چطور رشد نوزاد رو تحت تاثیر قرار میده،
سر دربیارم.
مهمترین چیزی که یاد گرفتهام اینه که
ما در حمایت مادران و نوزادانشون
کمکاری میکنیم.
و وقتی ما در حق آنها کوتاهی کنیم،
در حق کسانی که مادران و نوزادان را
دوست دارند کوتاهی کردهایم:
پدران، شریکان، پدربزرگها و مادربزرگها،
عمهها و خالهها
دوستان و آشنایانی که شبکههای اجتماعی ما
را تشکیل میدن.
وقتش رسیده که راهحلها و
شعارهای ساده را کنار بذاریم،
و به نکات ظریف و دقیق بپردازیم.
من خیلی خوش شانس بودم که
خیلی زود به این نکات ظریف پرداختم،
در اولین مصاحبهام با یک خبرنگار
وقتی ازم پرسید
«برای چه مدت زمان یک مادر
باید به کودکش شیر دهد؟»
و درست لغت «باید» بود که
من رو شگفت زده کرد،
چون هیچوقت به یک زن نمیگم که
چهکاری باید با بدنش انجام بده.
نوزادان زنده میمانند و رشد میکنند
چرا که شیر مادرشان هم غذاست،
هم دارو و هم نشانه.
برای نوزادان
شیر مادر یک رژیم غذایی کامل است
که تمام اجزای سازندهی بدنشون
را فراهم میکنه،
که مغزشون رو شکل میده
و به تمام فعالیتهاشون نیرو میبخشه.
شیر مادر همچنین میکروبهایی
را که در دستگاه گوارش نوزاد هستند
را تغذیه میکنه.
مادران تنها برای دو نفر تغذیه نمیکنند،
بلکه برای دو به توان چند تریلیون
تغذیه میکنند.
شیر مادر با تولید عوامل ایمنی کمک
به مبارزه با پاتوژنها میکند.
و شیر مادر با تولید هورمونهایی
به بدن نوزاد سیگنال ارسال میکند.
اما در دهههای اخیر
ما اهمیت شیر مادر رو سرسری میگیریم.
و داریم از چیزی که خیلی واضحه
چشمپوشی میکنیم.
شیر مادر رو استاندارد،
هموژنیزه، پاستوریزه،
بسته بندی شده، خشک شده به صورت پودر،
طعم دارشده و فرمول بندی میدونیم.
ما شیر مهر و محبت انسانی
را نادیده گرفتهایم
و اولویتهامون رو سمت دیگری
معطوف کردیم.
در مرکز سازمان جهانی سلامت
در واشنگتون دی سی
کتابخانهی ملی پزشکی قرار داره،
که دارای ۲۵ میلیون مقاله است
که منبع علمی و تحقیقات پزشکی
مهمی به شمار میاد.
ما میتونیم از کلید واژگان برای جستوجو
در منبع اطلاعات استفاده کنیم،
و زمانی که دست به این کار میزنیم،
با حدود یک میلیون مقاله
درزمینه ی بارداری مواجه میشویم.
اما مقالات بسیار کمتری در مورد
شیر دادن پیدا میکنیم.
وقتی روی تعداد مقالات درمورد
شیردهی تمرکز کنید،
میفهمید که درمورد قهوه، شراب و گوجهفرنگی
بیشتر از شیردهی اطلاعات داریم.
(خنده)
ما دو برابر آن درمورد اختلال در نعوظ
اطلاعات داریم.
(خنده)
من نمیگم که نباید در مورد این چیزها
بدونیم،
من یک محققم و فکر میکنم
باید درمورد همه چیز بدونیم.
اما اینکه خیلی کمتر از آن موارد
(خنده)
در مورد شیردهی بدونیم،
اولین مایعی که یک پستاندار مصرف میکنه،
این ما رو عصبی میکنه.
در سطح جهانی از هر ده زن، ۹ زن در زندگیش
حداقل یک بچه خواهدداشت.
یعنی حدودا ۱۳۰ میلیون بچه
هرساله به دنیا میآیند.
این مادرها و فرزندانشون لایق
بهترین علم در دستان ما هستند.
تحقیقات اخیر نشان میدهند که
شیر فقط باعث رشد بدن نمیشود،
بلکه باعث رشد رفتاری و
شکلگیری عصبها نیز میشود.
در سال ۲۰۱۵ محققین دریافتند
که ترکیب شیر مادر با بزاغ دهان بچه
بهخصوص بزاغ نوزاد،
باعث ایجاد فرآیندی شیمیایی شده که
آباکسیژنه تولید میکند،
که استافیلوکوک و سالمونلا را
از بین میبرد.
بادقت روی انسانها و سایر پستانداران
متوجه میشویم که اجزای زیستی شیر
میتواند برای پسران و دختران
متفاوت تولید شود.
وقتی در بخش مراقبتهای ویژهی نوزادان
به دنبال شیر اهدایی
یا فرمولی در قفسهی داروخانهها میگردیم،
تنها با یک فرمول که برای همه
استفاده میشود مواجه میشویم.
و به این فکر نمیکنیم که چگونه
پسرها و دخترها با سرعت
و اشکال مختلفی رشد میکنند،
و اینکه شیر میتواند بخشی از آن باشد.
مادرها این پیام را دریافت کردهاند
و شمار زیادی از آنها شروع
به شیر دادن نوزاد خود میکنند،
اما بسیاری از آنها به این هدف
دست پیدا نمیکنند.
این امر شکست آنها نیست،
بلکه شکستی است که ما مسئول آن هستیم.
مشکلات پزشکی رایج نظیر چاقی مفرط،
اختلالات داخلی،
عمل سزارین و تولد زودرس،
تمامی میتوانند شیردهی را
مورد اختلال قرار دهند.
و بسیاری از مادران از حمایت پزشکی
برخوردار نیستند.
بیست و پنج سال پیش،
سازمان بهداشت جهانی و یونیسف
شاخصهایی بوجود آوردند
که براساس آن بیمارستانها
"دوستدار کودک" بشمار میآیند؛
که این امر به حمایت بیشتر
از رابطهی مادر و نوزاد
و شیر دادن نوزادان منجر میشود.
امروزه تنها یک نوزاد
از هر پنج نوزاد در آمریکا
در یک بیمارستان دوستدار کودک
متولد میشود.
این یک مشکل است،
چون مادران میتوانند با بسیاری از مشکلات
در هر دقیقه، ساعت، روز و هفتهی شیردهی
دست و پنجه نرم کنند.
پس زدن شیرمادر توسط نوزاد،
درد،
دوشش شیر،
و حس فراهم آوردن شیر،
از مشکلاتیست که با آن مواجه میشوند.
این مادران شایستهی برخورداری
از کارمندان پزشکی آگاه هستند
که از این روندها مطلع باشند.
مادرانی که با این مشکلات روبرو هستند
با من تماس میگیرند،
و با صدای لرزان پشت تلفن گریه میکنند.
«این کار عملی نیست.
این کاریه که من طبیعتا باید انجام بدم.
اما چرا هرکاری می کنم نمیشه؟»
تنها به این دلیل که چیزی از نظر
تکاملی قدیمی است،
به این معنا نیست که انجام آن آسان باشه یا
ما در انجامش مهارت داشته باشیم.
میدونید دیگه چی از نظر تکاملی قدمت داره؟
(خنده)
سکس.
و هیچکس از ما انتظار نداره که
با مهارت شروع به انجام آن کنیم.
(خنده)
متخصصان بالینی به بهترین نحو
مراقبتهای منصفانه را
زمانی ارائه میدهند که آموزش مداوم
در زمینهی اینکه چگونه
به شیردهی کمک کنند، میببینند.
برای کسب چنین تحصیلات متداولی
باید آن را از طریق تحقیقات به روز
هم در علوم زیستی و هم
در علوم اجتماعی بهدست آورد،
چرا که باید بدانیم
که در اغلب موارد
آسیبهای روانی و تبعیضات ضمنی در تاریخ
در فضای میان یک مادر و
متخصص بالینی وی شکل میگیرند.
بدن وجودی سیاسی دارد.
اگر شیردهی ما به شکل تقاطعی نباشد،
به اندازهی کافی خوب نخواهد بود.
و برای مادرانی که باید
به سر کار برگردند،
چون کشورهایی مثل آمریکا برای والدین
مرخصی با حقوق در نظر نمیگیرند،
چنین مادرانی خیلی زود پس از
وضع حمل باید به سرکار برگردند.
چگونه سلامت مادر و نوزاد را
تنها با پیامرسانی در مورد شیردهی
به مادران تضمین میکنیم؟
بدون اینکه برای آنها حمایت سازمانی
فراهم آوریم
که باعث تسهیل تقویت
رابطهی مادر و نوزاد شود
و درنتیجه به امر شیردهی بهتر کمک کند؟
جواب این است که:
ما نمیتوانیم این کار را انجام دهیم.
روی سخن من شما قانونگذاران،
و رأی دهندگانی که آنها را
منصوب میکنید، است.
روی سخن من شما کارآفرینان
و اصناف شغلی
و کارگزان و سهامداران هستید.
ما همگی در سلامت جامعه سهم داریم،
و همگی در بدست آوردن آن ایفای نقش میکنیم.
شیردادن بخشی از ارتقای سلامت انسان است.
در بخش مراقبتهای ویژهی نوزادان،
وقتی نوزادان نارس، بیمار و
یا آسیبدیده به دنیا میآیند،
شیر و یا اجزای شیر که از لحاظ زیستی فعالند
میتوانند بسیار مهم باشند.
در مکانها، محیطزیست،
یا جوامعی که در آنها ریسک ابتلا
به بیماریهای مسری بالاست،
شیر مادر به شکل غیرقابل باوری
نقش محافظتی ایفا میکند.
در مواقع اورژانسی مثل طوفان و زلزله،
وقتی که برق قطع شده،
وقتی آب قابل شرب در دسترس نیست،
شیر مادر میتونه بچهها رو سیر
و به بدنشون آبرسانی کنه.
و در زمان بحرانهای بشری،
نظیر مادرهای سوری که از
مناطق جنگی گریختهاند،
کوچکترین قطرات شیر میتونه نوزادان را از
بزرگترین چالشهای جهانی مصون بداره.
اما فهم اینکه شیر مادر تنها
ابلاغ یک پیام به مادران
و قانونگذاران نیست.
بلکه فهم این موضوع است که
چه چیزی شیر مادر را با اهمیت میکند
تا بتوانیم فرمولهای بهتری
برای مادرانی که به هر دلیلی قادر
به شیردادن نیستند، فراهم کنیم.
ما همگی میتوانیم عملکرد بهتری را
در حمایت از مادران مختلف
برای بزرگ کردن فرزندانشان
به اشکال مختلف داشته باشیم.
همزمان با اینکه زنان در سراسر جهان
برای کسب تساوی سیاسی، اجتماعی
و اقتصادی تلاش میکنند،
ما نیز باید مادر بودن را دوباره تصور کنیم،
نه بهعنوان بعد اصلی زن بودن
بلکه بهعنوان یکی از ابعاد مختلف
یک زن متعالی بودن.
وقت این کار رسیده.
(تشویق)