Dr. Mahadevan: Witaj, tu dr. Mahadevan
z Uniwersytetu Stanford.
Jestem tutaj z moim dobrym przyjacielem--
Sal Khan: Sal.
Dr. Mahadevan: --Sal Khan.
Kontynuujmy naszą poprzednią rozmowę
o uszkodzeniu kręgosłupa szyjnego, czy też szyi.
Będziemy teraz mówić o
tym, jak można pomóc pacjentowi, który
może cierpieć na schorzenie kręgosłupa szyjnego,
w przypadku, gdy dojdzie do jakiejś inwazyjnej interwencji,
jak na przykład udrożnienie dróg oddechowych.
Sal Khan: Tak.
Kiedy mówię o udrożnieniu dróg oddechowych
to mam na myśli sytuacje, gdy coś w nich utknie
lub zostaną zablokowane.
Dr. Mahadevan: Zazwyczaj to język opada i
blokuje drogi oddechowe.
Ale masz rację.
Jeśli drogi oddechowe zostaną zablokowane, wtedy do Twoich płuc nie dostaje się powietrze.
A to prowadzi do śmierci.
Sal Khan: Zgadza się.
I jak powiedziałeś, zazwyczaj język opada do tyłu,
co jest normalne, chwila, o czy mówiłeś?
Dr. Mahadevan: Gdy jesteś nieprzytomny,
Twoje mięśnie, które kontrolują język
relaksują się.
Dlatego, gdy jesteś nieprzytomny, to język się zapada.
Zapada się do Twojego gardła, czyli
tylniej część jamy ustnej.
Powoduje to zablokowanie przepływu powietrza zarówno
z ust, jak i z nosa do tchawicy,
a następnie do płuc.
Sal Khan: Naprawdę?
Więc jeśli ktoś jest nieprzytomny,
i upadnie w taki sposób,
to może przestać oddychać?
Dr. Mahadevan: Taka sytuacja może zmniejszyć zdolność
do oddychania, nawet jeśli osoba spróbowałaby wziąć oddech,
nie mogłaby wtłoczyć zbyt dużo powietrza do płuc.
Sal Khan: Ok.
Więc na taką sytuację mogłaby pomóc,
tak prosta rzecz, jak usunięcie języka z drogi.
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
I to właśnie pokazują te dwa schematy.
Jeden z młodym chłopcem,
pokazuje technikę odchylającą głowę i unoszącą podbródek.
Sal Khan: Odchylenie głowy.
Ok, więc chłopiec leży, i popychamy jego, dobra,
popychamy jego głowę, naciskając na przód czoła
i podnosimy głowę w tym miejscu.
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Robiąc to, w pewien sposób podnosimy głowę
i wypychamy podbródek, co efektywnie pozwala
na usunięcie języka z drogi,
i otwarcie dróg oddechowych, tak żeby powietrze mogło przejść do płuc.
Sal Khan: Rozumiem.
A teraz pytanie nie związane z tematem,
skąd masz te zdjęcia?
Dr. Mahadevan: Tak właściwie
to są zdjęcia moich dzieci.
Sal Khan: Myślałem, że żartujesz,
ponieważ są to rysunki,
myślałem, że żyjesz w pewnym rodzaju animacji.
Ale nie, to naprawdę są Twoje dzieci.
Dr. Mahadevan: To jest mój syn (Autitya) po lewej stronie
i moja córka (Lavinya) po prawej.
Sal Khan: Dobra, więc ktoś ich narysował.
Dr. Mahadevan: Dokładnie, bardzo dobry
ilustrator medyczny zamienił ich zdjęcia
w rysunki.
Sal Khan: Bardzo cool.
Przepraszam, że odbiegłem od tematu.
Dr. Mahadevan: Wracając do naszej techniki.
Mówiliśmy wcześniej, że w przypadku uszkodzenia kręgosłupu,
ruch szyją lub przesunięcie głowy
może potencjalnie być źródłem urazu.
W przypadku ofiar wypadku, chcemy
uniknąć użycia tej techniki.
A używamy tej po prawej stronie.
Sal Khan: Rozumiem, rozumiem.
Ponieważ coś może się wydarzyć
z kręgosłupem lub szyją.
Dr. Mahadevan: I ostatnia rzecz, jaką chcesz zrobić
to obrócić lub pociągnąć szyję.
Sal Khan: Rozumiem.
Ma to sens, ponieważ niewielki nacisk może pojawić się
w obszarze szyji.
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Dokładnie.
Kości mogą się ruszać, a jeśli kości się ruszają
to mogą uszkodzić rdzeń kręgowy.
Sal Khan: To są, to są czyjeś ręce?
Dr. Mahadeva: To są ręce mojej żony.
Sal Khan: To są ręce Twojej żony?
Naprawdę?
Mamy tu problem rodzinny.
Co dokładnie ona robi?
Dr. Mahadevan: Wykonuje manewr, który
potencjalnie możemy wykorzystać u osoby,
z uszkodzeniem szyji, nazywany rękoczynem Esmarcha.
I to co ona robi,
to łapie pod odpowiednim kątem żuchwę,
który wynosi około 90 stopnie,
i popycha żuchwę w tym kierunku.
Robiąc to,
wykonuje podobną rzecz, jak w przypadku pierwszego manewru,
ale nie rozciąga, czy też przesuwa szyi.
Sal Khan: Więc przesuwa żuchwę
w przeciwnym kierunku.
Dr. Mahadevan: I przesuwając żuchwę,
wpływa na ułożenie języka,
i otwiera drogi oddechowe.
Sal Khan: Rozumiem, bo język jest tutaj.
Ok.
Ma to sens.
Dr. Mahadevan: Jest to technika, którą
wykorzystujemy u poszkodowanych w wypadku.
Dlaczego jest to ważne,
zobaczysz na zdjęciu rentgenowskim.
Mamy tutaj tę samą osobę.
Na pierwszym zdjęciu rentgenowskim, jak mówiliśmy
wcześniej, kręgosłup jest dobrze ułożony.
Jeśli musiałbyś sprawdzić jego ułożenie,
tutaj mamy przednią linię trzonów kręgów--
Sal Khan: Tak, jestem już ekspertem w tym.
Dr. Mahadevan: - przednia linia trzonów kręgów,
linia wyrostków kolczastych,
wszystko wygląda dobrze.
To co możesz zobaczyć, to jeśli usuniesz te linie
mamy tutaj małe złamanie.
Sal Khan: Tutaj.
Dr. Mahadevan: Dokładnie tutaj.
Dokładnie.
Z przodu tego złamania,
mamy duże opuchnięcie.
Wszystko tutaj to tkanka miękka,
która jest opuchnięta.
I to co możesz zobaczyć, to cały kręgosłup szyjny
jest trzymany razem przez więzadła.
Czasami mogą zostać one zerwane, i nie będziesz
w stanie zobaczyć ich na zdjęciu rentgenowskim.
Sal Khan: Rozumiem.
Skąd wiesz, że mamy tutaj opuchnięcie?
Dr. Mahadevan: Jeśli spojrzysz na zdjęcie rentgenowskie,
możesz zobaczyć, że odległość pomiędzy przednią częścią kręgosłupa,
a przednią częścią tkanki miękkiej jest poszerzona.
Sal Khan: W normalnej sytuacji widziałbyś taki obraz.
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Sal Khan: Rozumiem.
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Zazwyczaj ta przestrzeń jest bardzo wąska,
w tej części kręgosłupa szyjnego.
Sal Khan: Rozumiem.
Ma to sens.
Dr. Mahadevan: I możesz zdać sobie sprawę,
że jeśli ta osoba przyjdzie i spróbuje udrożnić drogi oddechowe,
może wydarzyć się to co na kolejnym zdjęciu rentgenowskim.
Więc jeśli wykorzystamy--
Sal Khan: Jeśli wykorzystamy tę technikę w tym przypadku.
Dr. Mahadevan: Jeśli wykonamy ten ruch podbródkiem,
który sprawi, że głowa się oddchyli--
Sal Khan: Tak, dokładnie umieść tutaj nacisk.
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Kolejne zdjęcie pokaże, co może się wydarzyć--
Sal Khan: Popychają--użyję koloru różowego,
aby łatwiej było to zobaczyć.
Popychają do tyłu--
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Sal Khan: I potem, o dobra.
Dr. Mahadevan: Jeśli teraz chcielibyśmy narysować nasze linie,
szczególnie linię tylną, możesz zobaczyć--
Sal Khan: Tak, ale ta tutaj--
[wtrącającym się głosem]
Dr. Mahadevan: Zdecydowanie linia przednia jest anomalna.
I powtórzę, kluczowa rzecz tutaj jest taka,
że zaraz za tą linią znajduje się Twój rdzeń kręgowy.
Sal Khan: Dokładnie, to jest ważne.
Tak jest.
Dr. Mahadevan: Jedną z zasad medycyny ratunkowej,
oraz medycyny w ogólności jest "nie szkodzić".
I tutaj, w celu otwarcia dróg oddechowych, wykonując
ten manewr, potencjalnie
możemy uszkodzić pacjenta.
Sal Khan: Tak.
Wow, wow.
Nie szkodzić.
To dobra pierwsza praktyczna zasada.
Dobra, dobra.
Dr. Mahadevan: Kolejnym krokiem, który bym zrobił
jeśli proste udrożenienie dróg oddechowych
nie będzie wystarczające, aby ktoś zaczął oddychać,
to zaintubowanie pacjenta, czyli
włożenie plastikowej rurki do tchawicy,
która umożliwi mu oddychanie.
To co widzisz tutaj to proces intubacji.
Sal Khan: Słyszałem to słowo wiele razy.
Moje żona jest lekarzem i często
słyszałem, więc po prostu
wkładamy rurkę, aby udrożnić?
Dr. Mahadevan: Wkładamy rurkę,
aby stworzyć przepływ powietrza
bezpośrednio do Twoich płuc.
I powtórzę, jeśli doszło do zapadnięcia języka,
jeśli blokuje on drogę lub pacjent zwymiotował
i jest nieprzytomny, to będzie
coś co pomoże w oddychaniu.
Sal Khan: Jak głęboko powinna trafić ta rurka?
Dr. Mahadevan: Zaczyna się bezpośrednio nad ustami
i powinna iść w dół--
Sal Khan: Zakładam, że jest ona elastyczna?
Dr. Mahadevan: To elastyczna rurka,
która trafi dokładnie pomiędzy chrząstkę tutaj.
Więc będzie dokładnie tutaj.
Bezpośrednio przez gardło, a następnie tam
gdzie wskazuje, czyli niedaleko strun głosowych.
I przejdzie nad strunami,
żeby trafić do tchawicy.
Sal Khan: Rozumiem.
Dr. Mahadevan: Dokładnie tak.
Sal Khan: I jest tak ponieważ
to jest miejsce, w którym zazwyczaj jest to co blokuje przepływ.
Dr. Mahadeva: To jest połączenie pomiędzy
bogatym w tlen środowiskiem--
Sal Khan: Ok.
Póżniej mamy miejsce, przez które tlen
trafia do części naszych płuc.
Dr. Mahadevan: Masz teraz rurkę.
Masz przepływ powietrza i możesz dostarczyć tlen
przez nią do pacjenta.
Sal Khan: Rozumiem.
Rozumiem.
A co dokładnie dzieje się tutaj?
Co jest tutaj uciskane?
Dr. Mahadevan: Na dokładnie tym schemacie,
wykonywane jest wiele rzeczy.
Mamy tutaj trójkę ludzi.
Jedna osoba, która wygląda jakby kogoś szczypała,
tak właściwie naciska na chrząstkę,
a dokładniej na chrząstkę pierścieniowatą.
To co robi to naciska i zaciska
Twój przełyk.
Sal Khan: Zaciska przełyk.
Co to oznacza?
Dr. Mahadevan: Zaciśnięcie przełyku jest istotne
ponieważ jest to część, będąca połączeniem z żołądkiem.
Żołądek jest pełen wszystkiego co zjadłeś.
Sal Khan: O rozumiem.
Więc mogłoby się wydarzyć tak, że płyny wydostałyby się
z powrotem.
Rozumiem.
Mogłyby wydostać się z żołądka.
Dr. Mahadevan: Do naszej rurki.
Przełyk znajduje się dokładnie za, więc mogłoby to tego dojść.
Sal Khan: Przepraszam.
Widać jak bardzo się na tym znam.
Dr. Mahadevan: Jest tak.
Znajduje się bezpośrednio przed drogami oddechowymi,
a nacisk tutaj spowoduje zapadnięcie się przełyku,
co zapobiegnie cofaniu się jedzenia.
Sal Khan: Rozumiem.
Więc naciskamy tutaj, użyję dodatkowego koloru,
naciskamy tutaj,
aby zamknąć przełyk, a potem--
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Sal Khan: Aby nic nie wydostało się z żołądka.
Ta część się nie zamknie, tchawica jest bardziej sztywna, prawda?
Dr. Mahadevan: Tchwica jest sztywną strukturą.
A tu mamy tak właściwie pierwszy okręg tchawicy,
czyli chrząstkę pierścieniowatą, na którą
wywierany jest nacisk.
Sal Khan: Rozumiem.
Więc ta część jest sztywna, więć kiedy tu naciskamy,
przełyk zostaje zamknięty, a tchawica otwarta.
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Sal Khan: Ma to sens.
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Mamy tutaj trzy osoby.
Jedna, o której mówiliśmy, wywiera nacisk na chrząstkę,
i to będzie ten gentelmen, lub młoda dama.
Druga osoba trzyma głowę,
jak możesz zobaczyć.
Dlaczego to robi, zostało
omówione wcześniej.
Zapobiega to odchyleniu głowy.
Dzięki temu osoba znajduje się w neutralnej pozycji,
co zapobiegnie przemieszczaniu się kości.
Sal Khan: Tak, ponieważ
ta część będzie ruszana,
i jeśli ktoś nie trzymałby głowy,
to mogłoby dojść do jakiegoś urazu.
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
I jeśli jesteś człowiekiem na górnym zdjęciu,
to Twoim zadaniem jest zobaczenie strun głosowych i włożenie rurki,
nie dbasz o nic innego,
oprócz dojrzenia tych strun głosowych.
Możesz w wygodny dla siebie sposób obracać, lub rozciągać szyję.
Sal Khan: Tak, ma to sens.
Ma to sens.
Czy również z tego względu mówi się,
żeby nie ruszać pacjenta po wypadku?
Dr. Mahadevan: Tak, dokładnie dla tego.
Powótrzę, nie szkodzić.
Próbując pomóc osobie poprzez podniesienie jej,
uniesienie głowy, czy rozciagnięcie szyi.
Wszystko to może potencjalnie spowodować--
Sal Khan: Dlatego zawsze czekamy na karetkę, lub
kogokolwiek kto się na tym zna.
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Sal Khan: OK.
Rozumiem.
Dr. Mahadevan: I jeśli naprawdę musisz udrożnić czyjeś drogi oddechowe,
możesz wykonać manewr, o którym mówiliśmy.
Sal Khan: Zgadza się.
Popchnąć żuchwę do tyłu.
Dr. Mahadevan: Dokładnie tak.
Sal Khan: I uciskać--
Dr. Mahadevan: Dokładnie.
Sal Khan: Dotykamy dokładnie tutaj,
lub mamy inny sposób?
Inna metoda, o której mówią ludzie?
Dr. Mahadevan: Ten nacisk na chrząstkę
jest dość kontrowersyjny, ponieważ jednym z celów tych metod
jest pomoc innemu człowiekowi, jednak
niektórzy ludzie nie dostrzegają tego.
Mogą uważać taki manewr za potencjalnie szkodzący.
Ale Ci z nas, którzy są starsi,
i używają tej techniki od dawna, popierają ją.
Sal Khan: Ok, to jest dokładnie to, czego uczą w szkole medycznej.
Dr. Mahadevan: Jest tak.
Sal Khan: OK.
Dr. Mahadevan: Zgadza się.
Sal Khan: Dziękuję Ci bardzo.
Było to bardzo użyteczne.
Dr. Mahadevan: Mam nadzieję.