[Script Info] Title: [Events] Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text Dialogue: 0,0:00:09.11,0:00:13.15,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่าจะเขียนหนังสือจบ 11 เล่ม \Nและชนะรางวัลอันทรงเกียรติหลายรางวัล Dialogue: 0,0:00:13.15,0:00:15.49,Default,,0000,0000,0000,,มายา แองเจลู ก็ไม่สามารถ\Nคลายความสงสัยข้องใจ Dialogue: 0,0:00:15.49,0:00:19.68,Default,,0000,0000,0000,,ว่าจริงๆ แล้ว \Nเธอไม่ควรได้รับความสำเร็จนั้น Dialogue: 0,0:00:19.68,0:00:22.59,Default,,0000,0000,0000,,อัลเบิร์ต ไอน์สไตล์\Nก็ประสบกับสิ่งเหล่านี้ไม่ต่างกัน Dialogue: 0,0:00:22.59,0:00:25.97,Default,,0000,0000,0000,,เขาได้ให้คำจำกัดความตัวเอง\Nว่าเป็น "นักหลอกลวงที่ไม่ได้ตั้งใจ" Dialogue: 0,0:00:25.97,0:00:29.54,Default,,0000,0000,0000,,งานของเขาไม่ควรจะได้รับ\Nความสนใจมากขนาดนั้น Dialogue: 0,0:00:29.54,0:00:33.37,Default,,0000,0000,0000,,ความสำเร็จของ แองเจลู หรือ ไอน์สไตน์\Nจัดอยู่ในระดับที่หายาก Dialogue: 0,0:00:33.37,0:00:36.40,Default,,0000,0000,0000,,แต่ความรู้สึกว่าพวกเขาหลอกลวงผู้อื่น\Nถือเป็นเรื่องที่พบได้ทั่วไป Dialogue: 0,0:00:36.40,0:00:38.41,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมเราถึงไม่สามารถขจัดความรู้สึก Dialogue: 0,0:00:38.41,0:00:40.59,Default,,0000,0000,0000,,ที่ว่าพวกเราไม่ควรได้รับ\Nความสำเร็จที่เราได้มา Dialogue: 0,0:00:40.59,0:00:45.02,Default,,0000,0000,0000,,หรือว่าความคิดและทักษะของพวกเรา\Nไม่ได้มีคุณค่ามากพอที่คนอื่นๆ จะสนใจ Dialogue: 0,0:00:45.02,0:00:48.40,Default,,0000,0000,0000,,พอลลีน โรส แคลนส์ เป็นนักจิตวิทยาคนแรก\Nที่ทำการศึกษาเรื่อง Dialogue: 0,0:00:48.40,0:00:50.92,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเองที่ดูไร้เหตุผล Dialogue: 0,0:00:50.92,0:00:52.29,Default,,0000,0000,0000,,จากงานของเธอในฐานะนักบำบัด Dialogue: 0,0:00:52.29,0:00:56.65,Default,,0000,0000,0000,,เธอสังเกตเห็นคนไข้นักศึกษาปริญญาตรี\Nมีความกังวลคล้ายกัน: Dialogue: 0,0:00:56.65,0:00:58.46,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่าพวกเขาจะได้เกรดสูง Dialogue: 0,0:00:58.46,0:01:01.78,Default,,0000,0000,0000,,แต่พวกเขากลับไม่เชื่อว่า \Nควรได้รับเลือกเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย Dialogue: 0,0:01:01.78,0:01:05.02,Default,,0000,0000,0000,,บางคนถึงกับเชื่อว่าที่ได้รับเข้าเรียน\Nเป็นเพราะความผิดพลาดตอนสมัคร Dialogue: 0,0:01:05.02,0:01:07.20,Default,,0000,0000,0000,,ขณะที่แคลนส์พบว่าความกลัวนี้ไม่มีมูลเหตุ Dialogue: 0,0:01:07.20,0:01:10.77,Default,,0000,0000,0000,,เธอเองก็จำได้ว่ารู้สึกแบบเดียวกัน\Nตอนเรียนบัณฑิตวิทยาลัย Dialogue: 0,0:01:10.77,0:01:14.47,Default,,0000,0000,0000,,เธอและคนไข้ของเธอต่างก็ประสบ\Nกับสิ่งที่มีชื่อเรียกต่างๆ มากมาย-- Dialogue: 0,0:01:14.47,0:01:16.12,Default,,0000,0000,0000,,ภาวะอิมโพสเตอร์ Dialogue: 0,0:01:16.12,0:01:17.66,Default,,0000,0000,0000,,ประสบการณ์อิมโพสเตอร์ Dialogue: 0,0:01:17.66,0:01:19.86,Default,,0000,0000,0000,,และอาการอิมโพสเตอร์ Dialogue: 0,0:01:19.86,0:01:21.63,Default,,0000,0000,0000,,แคลนส์และผู้ร่วมงานชื่อ ซูแซนน์ ไอมส์ Dialogue: 0,0:01:21.63,0:01:26.62,Default,,0000,0000,0000,,ได้เริ่มศึกษาเกี่ยวกับอาการอิมโพสเตอร์\Nในหมู่นักศึกษาหญิงที่วิทยาลัยและคณะ Dialogue: 0,0:01:26.62,0:01:30.18,Default,,0000,0000,0000,,การศึกษาของพวกเขาได้ค้นพบความรู้สึกหลอกลวง\Nที่แพร่หลายในคนกลุ่มนี้ Dialogue: 0,0:01:30.18,0:01:31.64,Default,,0000,0000,0000,,จากการศึกษาครั้งแรก Dialogue: 0,0:01:31.64,0:01:34.38,Default,,0000,0000,0000,,ต่อมาก็ได้ขยายการศึกษาไปในทุกๆ เพศ Dialogue: 0,0:01:34.38,0:01:35.13,Default,,0000,0000,0000,,ทุกชาติพันธ์ุ Dialogue: 0,0:01:35.13,0:01:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกวัย Dialogue: 0,0:01:36.00,0:01:38.37,Default,,0000,0000,0000,,และในหลายหลายอาชีพ Dialogue: 0,0:01:38.37,0:01:41.42,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่าจะพบได้อย่างแพร่หลาย\Nและส่งผลกระทบอย่างไม่สมส่วน Dialogue: 0,0:01:41.42,0:01:44.76,Default,,0000,0000,0000,,ต่อประสบการณ์ของชนกลุ่มน้อย\Nหรือกลุ่มคนด้อยโอกาสมากกว่า Dialogue: 0,0:01:44.76,0:01:48.27,Default,,0000,0000,0000,,หากเรียกว่าเป็นอาการของโรคโรคหนึ่ง\Nก็จะยิ่งไปลดความสำคัญว่าใคร ๆ ก็เป็นกัน Dialogue: 0,0:01:48.27,0:01:51.28,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ใช่โรคหรือความผิดปกติ Dialogue: 0,0:01:51.28,0:01:53.86,Default,,0000,0000,0000,,และมันไม่ได้จำต้องเกี่ยวพันกับ\Nโรคซึมเศร้า Dialogue: 0,0:01:53.86,0:01:54.82,Default,,0000,0000,0000,,ความวิตกกังวล Dialogue: 0,0:01:54.82,0:01:56.54,Default,,0000,0000,0000,,หรือความภาคภูมิใจในตนเอง Dialogue: 0,0:01:56.54,0:01:58.78,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้สึกว่ากำลังหลอกลวงผู้อื่นนี้\Nมาจากไหนกัน? Dialogue: 0,0:01:58.78,0:02:01.19,Default,,0000,0000,0000,,คนที่มีทักษะสูงหรือประสบความสำเร็จ Dialogue: 0,0:02:01.19,0:02:03.19,Default,,0000,0000,0000,,มีแนวโน้มที่จะคิดว่ามันเป็นแค่ทักษะ Dialogue: 0,0:02:03.19,0:02:06.56,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งส่งผลต่อความรู้สึกแย่\Nที่ว่าพวกเขาไม่ควรได้รับรางวัล Dialogue: 0,0:02:06.56,0:02:08.60,Default,,0000,0000,0000,,และโอกาสมากกว่าคนอื่นๆ Dialogue: 0,0:02:08.60,0:02:11.19,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนดังที่ แองเจลลู และ ไอน์สไตน์ ประสบ Dialogue: 0,0:02:11.19,0:02:13.51,Default,,0000,0000,0000,,การประสบความสำเร็จซึ่งไม่มีเกณฑ์วัดตายตัว Dialogue: 0,0:02:13.51,0:02:15.53,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้เกิดความรู้สึกเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง Dialogue: 0,0:02:15.53,0:02:20.36,Default,,0000,0000,0000,,ความรู้สึกของผู้ที่มีภาวะอิมโพสเตอร์ \Nไม่ได้ถูกจำกัดอยู่แค่ผู้มีทักษะสูงเช่นกัน Dialogue: 0,0:02:20.36,0:02:23.37,Default,,0000,0000,0000,,ทุกๆ คนต่างอ่อนไหวต่อภาวะที่เรียกว่า \Nพฤติกรรมการเมินเฉยร่วมกัน Dialogue: 0,0:02:24.37,0:02:26.90,Default,,0000,0000,0000,,ที่พวกเราต่างสงสัยตัวเราเองอยู่เงียบๆ Dialogue: 0,0:02:26.90,0:02:29.03,Default,,0000,0000,0000,,ขณะที่เราก็เชื่อว่ามีแค่เราที่คิดแบบนี้ Dialogue: 0,0:02:29.03,0:02:31.24,Default,,0000,0000,0000,,นั่นก็เพราะไม่มีใครพูดถึงความสงสัยนี้ออกมา Dialogue: 0,0:02:31.24,0:02:34.97,Default,,0000,0000,0000,,เนื่องจากเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจจริงๆ\Nว่างานของเพื่อนๆ เรามันยากแค่ไหน Dialogue: 0,0:02:34.97,0:02:37.60,Default,,0000,0000,0000,,ความลำบากที่พวกเขาประสบกับงานบางอย่าง Dialogue: 0,0:02:37.60,0:02:39.52,Default,,0000,0000,0000,,หรือพวกเขาสงสัยในตัวเองมากน้อยเพียงใด Dialogue: 0,0:02:39.52,0:02:42.97,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ง่ายที่จะลบความรู้สึกที่ว่า\Nพวกเรามีความสามารถด้อยกว่า Dialogue: 0,0:02:42.97,0:02:44.73,Default,,0000,0000,0000,,คนอื่นๆ ที่อยู่รอบตัวเรา Dialogue: 0,0:02:44.73,0:02:46.64,Default,,0000,0000,0000,,ภาวะอิมโพสเตอร์ที่แรงกล้านี้ Dialogue: 0,0:02:46.64,0:02:48.92,Default,,0000,0000,0000,,อาจเป็นอุปสรรคต่อการ\Nแบ่งปันความคิดที่ยอดเยี่ยม Dialogue: 0,0:02:48.92,0:02:52.66,Default,,0000,0000,0000,,หรือการสมัครงาน\Nและแผนการใดๆ ที่พวกเขาสันทัด Dialogue: 0,0:02:52.66,0:02:54.11,Default,,0000,0000,0000,,อย่างน้อย จนถึงตอนนี้ Dialogue: 0,0:02:54.11,0:02:56.61,Default,,0000,0000,0000,,วิธีที่แน่นอนที่สุดในการต่อกร\Nกับภาวะอิมโพสเตอร์ Dialogue: 0,0:02:56.61,0:02:58.15,Default,,0000,0000,0000,,คือการพูดถึงมัน Dialogue: 0,0:02:58.15,0:03:00.23,Default,,0000,0000,0000,,คนมากมายที่ทนทุกข์กับอาการอิมโพสเตอร์ Dialogue: 0,0:03:00.23,0:03:02.56,Default,,0000,0000,0000,,จะกลัวว่าถ้าหากถูกถามถึงผลการดำเนินงาน Dialogue: 0,0:03:02.56,0:03:04.13,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่กลัวก็จะเป็นจริง Dialogue: 0,0:03:04.13,0:03:06.27,Default,,0000,0000,0000,,และแม้ว่าจะได้รับการตอบรับที่ดี Dialogue: 0,0:03:06.27,0:03:09.32,Default,,0000,0000,0000,,มันก็ไม่อาจบรรเทาความรู้สึกหลอกลวงได้ Dialogue: 0,0:03:09.32,0:03:10.35,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในทางกลับกัน Dialogue: 0,0:03:10.35,0:03:14.42,Default,,0000,0000,0000,,การได้ยินว่าที่ปรึกษาหรือผู้แนะนำ\Nเคยประสบกับความรู้สึกจากภาวะอิมโพสเตอร์ Dialogue: 0,0:03:14.42,0:03:16.12,Default,,0000,0000,0000,,อาจช่วยบรรเทาความรู้สึกเหล่านั้น Dialogue: 0,0:03:16.12,0:03:18.19,Default,,0000,0000,0000,,เช่นเดียวกับเพื่อนๆ ของพวกเขา Dialogue: 0,0:03:18.19,0:03:20.72,Default,,0000,0000,0000,,การพบเงื่อนไขที่ส่งผลต่อความรู้สึกเหล่านี้ Dialogue: 0,0:03:20.72,0:03:22.70,Default,,0000,0000,0000,,อาจทำให้เกิดความโล่งใจอย่างไม่น่าเชื่อ Dialogue: 0,0:03:22.70,0:03:24.19,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อคุณตระหนักถึงภาวะนี้แล้ว Dialogue: 0,0:03:24.19,0:03:26.62,Default,,0000,0000,0000,,คุณสามารถต่อกรกับอาการอิมโพสเตอร์ที่คุณมี Dialogue: 0,0:03:26.62,0:03:29.39,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยการรวบรวมและย้อนดูข้อเสนอแนะในเชิงบวก Dialogue: 0,0:03:29.39,0:03:32.38,Default,,0000,0000,0000,,นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่งที่คอยโทษตัวเอง\Nเมื่อเกิดปัญหาในห้องทดลอง Dialogue: 0,0:03:32.38,0:03:35.56,Default,,0000,0000,0000,,เริ่มบันทึกสาเหตุทุกครั้ง\Nที่มีบางอย่างผิดปกติ Dialogue: 0,0:03:35.56,0:03:38.16,Default,,0000,0000,0000,,ในท้ายที่สุด เธอก็ตระหนักได้ว่า\Nปัญหาส่วนใหญ่ Dialogue: 0,0:03:38.16,0:03:39.90,Default,,0000,0000,0000,,เกิดจากอุปกรณ์ขัดข้อง Dialogue: 0,0:03:39.90,0:03:42.15,Default,,0000,0000,0000,,และกลับมาเห็นคุณค่าความสามารถของตัวเอง Dialogue: 0,0:03:42.15,0:03:45.20,Default,,0000,0000,0000,,เราอาจไม่สามารถขจัดความรู้สึกเหล่านี้\Nให้หมดไปโดยสิ้นเชิง Dialogue: 0,0:03:45.20,0:03:49.55,Default,,0000,0000,0000,,แต่เราสามารถพูดคุยถึงเรื่องความท้าทาย\Nในเชิงวิชาการหรือทางวิชาชีพอย่างเปิดเผย Dialogue: 0,0:03:49.55,0:03:53.33,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยการตระหนักว่า\Nประสบการณ์เหล่านี้เกิดขึ้นได้ทั่วไป Dialogue: 0,0:03:53.33,0:03:56.81,Default,,0000,0000,0000,,บางทีพวกเราอาจจะรู้สึกสบายใจมากขึ้น\Nที่จะซื่อตรงต่อความรู้สึกของตนเอง Dialogue: 0,0:03:56.81,0:03:58.84,Default,,0000,0000,0000,,และการสร้างความเชื่อมั่นในความจริงบางอย่าง Dialogue: 0,0:03:58.84,0:04:00.05,Default,,0000,0000,0000,,คุณมีพรสวรรค์ Dialogue: 0,0:04:00.05,0:04:01.41,Default,,0000,0000,0000,,คุณทำได้ Dialogue: 0,0:04:01.41,0:04:02.52,Default,,0000,0000,0000,,และคูณก็คู่ควร