1
00:00:01,333 --> 00:00:02,611
Όπως πολλοί καθηγητές,

2
00:00:02,635 --> 00:00:04,635
κάθε χρονιά την πρώτη μέρα στο σχολείο

3
00:00:04,659 --> 00:00:07,833
κάνω με τους μαθητές μου μια δραστηριότητα
για να σπάσει ο πάγος.

4
00:00:08,389 --> 00:00:11,977
Διδάσκω στο Λύκειο Λίνκολν,
στο Λίνκολν της Νεμπράσκα,

5
00:00:11,977 --> 00:00:15,735
Είμαστε ένα από τα παλαιότερα λύκεια
με μαθητές πολύ διαφορετικής προέλευσης

6
00:00:15,735 --> 00:00:17,223
στην πολιτεία μας.

7
00:00:18,079 --> 00:00:19,391
Από όσο γνωρίζουμε,

8
00:00:19,391 --> 00:00:23,580
είμαστε το μόνο λύκειο στον κόσμο
που έχει για μασκότ τους Κρίκους.

9
00:00:24,069 --> 00:00:25,855
Μια αλυσίδα, σαν να λέμε.

10
00:00:25,879 --> 00:00:27,403
(Γέλια)

11
00:00:27,403 --> 00:00:29,361
Κι αφού αυτή είναι η μασκότ του σχολείου,

12
00:00:29,361 --> 00:00:31,649
έχουμε ένα άγαλμα μπροστά από το κτίριο

13
00:00:31,673 --> 00:00:34,901
με τέσσερις κρίκους ενωμένους σαν αλυσίδα.

14
00:00:35,665 --> 00:00:37,941
Κάθε κρίκος έχει μια σημασία.

15
00:00:38,676 --> 00:00:41,382
Οι κρίκοι αντιπροσωπεύουν την παράδοση,


16
00:00:41,406 --> 00:00:45,187
την αριστεία, την ενότητα
και τη διαφορετικότητα.

17
00:00:46,724 --> 00:00:48,178
Την πρώτη μέρα του σχολείου

18
00:00:48,178 --> 00:00:52,895
διδάσκω στους καινούριους μαθητές μου
τη σημασία που κρύβουν οι κρίκοι,

19
00:00:52,919 --> 00:00:55,284
και τους δίνω από ένα κομμάτι χαρτί.

20
00:00:55,736 --> 00:00:58,649
Πάνω στο χαρτί, τους ζητάω
να γράψουν κάτι για τον εαυτό τους.

21
00:00:58,673 --> 00:01:01,156
Μπορεί να είναι κάτι που αγαπούν,

22
00:01:01,180 --> 00:01:03,553
κάτι στο οποίο ελπίζουν -

23
00:01:03,577 --> 00:01:06,417
οτιδήποτε περιγράφει την ταυτότητά τους.

24
00:01:07,553 --> 00:01:09,743
Μετά κάνω τον γύρο της τάξης
μ' ένα συρραπτικό,

25
00:01:09,753 --> 00:01:11,741
κι ενώνω όλα τα χαρτάκια μαζί

26
00:01:11,765 --> 00:01:13,147
για να φτιάξω μια αλυσίδα.

27
00:01:13,480 --> 00:01:17,711
Κρεμάμε την αλυσίδα στην τάξη
και για διακόσμηση, βέβαια,

28
00:01:17,735 --> 00:01:21,068
αλλά και για να μας θυμίζει
ότι όλοι συνδεόμαστε.

29
00:01:21,593 --> 00:01:23,045
Είμαστε όλοι κρίκοι.

30
00:01:24,752 --> 00:01:28,479
Τι γίνεται τώρα όταν ένας
από τους κρίκους νιώθει αδύναμος;

31
00:01:29,196 --> 00:01:32,109
Και τι γίνεται όταν νιώθει αδύναμη


32
00:01:32,109 --> 00:01:34,756
αυτή που κρατάει το συρραπτικό;

33
00:01:36,061 --> 00:01:39,151
Το πρόσωπο το οποίο πρέπει
να κάνει αυτές τις συνδέσεις.

34
00:01:40,133 --> 00:01:41,663
Η καθηγήτρια.

35
00:01:42,927 --> 00:01:45,214
Ως καθηγητές, εργαζόμαστε καθημερινά

36
00:01:45,238 --> 00:01:49,306
για να στηρίξουμε κοινωνικά,
συναισθηματικά και ακαδημαϊκά

37
00:01:49,330 --> 00:01:55,622
τους μαθητές μας που μας έρχονται 
με διαφορετικές κι αντίξοες συνθήκες.

38
00:01:56,512 --> 00:01:58,007
Όπως οι περισσότεροι καθηγητές,

39
00:01:58,007 --> 00:01:59,993
έχω μαθητές που γυρίζουν σπίτι κάθε μέρα,

40
00:01:59,993 --> 00:02:02,041
κάθονται στο τραπέζι της κουζίνας

41
00:02:02,065 --> 00:02:07,226
ενώ οι γονείς τους - ο ένας ή κι οι δυο -
ετοιμάζουν ένα υγιεινό, θρεπτικό γεύμα.

42
00:02:08,948 --> 00:02:11,833
Στο γεύμα λένε περιληπτικά
το διήγημα που διάβασαν

43
00:02:11,857 --> 00:02:14,109
στο μάθημα της Γλώσσας το πρωί

44
00:02:14,133 --> 00:02:17,094
ή εξηγούν πώς λειτουργούν
οι Νόμοι της Κίνησης του Νεύτωνα.

45
00:02:18,752 --> 00:02:23,427
Έχω, όμως και μαθητές
που γυρίζουν στο ίδρυμα για τους άστεγους

46
00:02:23,451 --> 00:02:25,841
ή στο σπίτι για εφήβους χωρίς κηδεμόνες.

47
00:02:25,944 --> 00:02:29,429
Γυρίζουν στο αυτοκίνητο που η οικογένεια
έχει για σπίτι αυτόν τον καιρό.

48
00:02:30,871 --> 00:02:33,212
Έρχονται στο σχολείο με τραύματα,

49
00:02:33,236 --> 00:02:36,474
κι όταν εγώ γυρίζω σπίτι κάθε μέρα,
τα τραύματα έρχονται μαζί μου.

50
00:02:37,277 --> 00:02:39,517
Βλέπετε, αυτή είναι η δυσκολία
του να διδάσκεις.

51
00:02:39,517 --> 00:02:43,664
Δεν είναι η βαθμολόγηση, ο σχεδιασμός
του μαθήματος, οι συναντήσεις,

52
00:02:43,664 --> 00:02:48,404
αν και, βέβαια, όλα αυτά καταλαμβάνουν
μεγάλο μέρος χρόνου και ενέργειας.

53
00:02:49,077 --> 00:02:50,497
Η δυσκολία του να διδάσκεις

54
00:02:50,521 --> 00:02:53,921
είναι όλα όσα δεν μπορείς
να ελέγξεις για τα παιδιά,

55
00:02:54,776 --> 00:02:58,780
όλα εκείνα που δεν μπορείς να αλλάξεις
όταν φύγουν από την τάξη σου.

56
00:03:00,735 --> 00:03:03,268
Αναρωτιέμαι αν πάντα ήταν έτσι.

57
00:03:03,292 --> 00:03:07,291
Σκέφτομαι τα φοιτητικά μου χρόνια
στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια,

58
00:03:07,315 --> 00:03:09,363
όπου στα μαθήματα μεθοδολογίας μάς δίδαξαν

59
00:03:09,387 --> 00:03:12,520
ότι η ιδέα της καλής
διδασκαλίας έχει αλλάξει.

60
00:03:13,247 --> 00:03:15,104
Δεν διαμορφώνουμε μαθητές

61
00:03:15,128 --> 00:03:17,168
που θα εργαστούν

62
00:03:17,168 --> 00:03:20,136
στη γραμμή παραγωγής σ' ένα εργοστάσιο.

63
00:03:20,136 --> 00:03:22,784
Αντ' αυτού, οι μαθητές μας
θα γίνουν εργαζόμενοι

64
00:03:22,784 --> 00:03:24,946
που θα χρειάζεται να επικοινωνούν,

65
00:03:24,950 --> 00:03:27,694
να συνεργάζονται
και να επιλύουν προβλήματα.

66
00:03:28,481 --> 00:03:32,156
Αυτές οι ανάγκες έχουν κάνει
τις σχέσεις καθηγητών-μαθητών

67
00:03:32,180 --> 00:03:34,617
να μετατραπούν σε κάτι πιο ισχυρό,

68
00:03:34,641 --> 00:03:38,571
πέρα από τον μεταδότη περιεχομένου
και τον παραλήπτη γνώσεων.

69
00:03:39,978 --> 00:03:45,676
Οι διαλέξεις και τα σιωπηλά
ακροατήρια δεν αρκούν πλέον.

70
00:03:46,645 --> 00:03:51,014
Πρέπει να μπορούμε να χτίζουμε σχέσεις
με τους μαθητές μας και μεταξύ τους

71
00:03:51,014 --> 00:03:53,155
για να τους βοηθήσουμε
να νιώθουν συνδεδεμένοι

72
00:03:53,155 --> 00:03:55,711
σ' έναν κόσμο που βασίζεται σε αυτό.

73
00:03:58,306 --> 00:04:00,576
Θυμάμαι τη δεύτερη χρονιά μου
ως καθηγήτριας.

74
00:04:00,576 --> 00:04:02,976
Είχα έναν μαθητή
που θα τον ονομάσω «Ντέιβιντ».

75
00:04:03,599 --> 00:04:07,530
Θυμάμαι, ένιωθα ότι είχα κάνει
σπουδαία δουλειά εκείνη τη χρονιά:

76
00:04:07,530 --> 00:04:10,069
«Δεν είμαι καθηγήτρια για πρώτη χρονιά!

77
00:04:10,093 --> 00:04:11,839
Ξέρω τι κάνω!»

78
00:04:14,093 --> 00:04:15,934
Ήταν την τελευταία μέρα στο σχολείο

79
00:04:15,958 --> 00:04:18,478
που ευχήθηκα στον Ντέϊβιντ καλό καλοκαίρι.

80
00:04:19,093 --> 00:04:22,045
Τον παρακολουθούσα να φεύγει,

81
00:04:22,069 --> 00:04:23,363
και σκέφτηκα,

82
00:04:23,387 --> 00:04:26,061
Δεν ξέρω καν πως ακούγεται η φωνή του.

83
00:04:28,085 --> 00:04:31,141
Τότε συνειδητοποίησα
ότι κάτι δεν έκανα σωστά.

84
00:04:31,165 --> 00:04:34,315
Κι άλλαξα σχεδόν τα πάντα
στον τρόπο που δίδασκα.

85
00:04:34,339 --> 00:04:38,867
Πρόσθεσα πολλές ευκαιρίες
για τους μαθητές μου να μιλήσουν σ' εμένα

86
00:04:38,891 --> 00:04:40,803
και να μιλήσουν μεταξύ τους,

87
00:04:40,827 --> 00:04:44,627
να σχολιάσουν τα γραπτά τους κείμενα
και να εκφράστούν για ό,τι μάθαιναν.

88
00:04:44,748 --> 00:04:49,139
Μέσα από εκείνες τις συνομιλίες
γνώρισα όχι μόνο τη φωνή τους

89
00:04:50,260 --> 00:04:51,890
μα και τον πόνο τους.

90
00:04:53,356 --> 00:04:56,379
Είχα ξανά τον Ντέιβιντ
στην τάξη μου εκείνη τη χρονιά,

91
00:04:56,403 --> 00:04:59,942
κι έμαθα ότι ο πατέρας του
δεν ήταν καταγεγραμμένος

92
00:04:59,966 --> 00:05:01,432
κι είχε απελαθεί.

93
00:05:02,797 --> 00:05:05,226
Εκείνος άρχισε να συμπεριφέρεται
άσχημα στο σχολείο,

94
00:05:05,226 --> 00:05:08,745
επειδή ήθελε μόνο να είναι
και πάλι μαζί η οικογένειά του.

95
00:05:09,214 --> 00:05:12,964
Ένιωθα τον πόνο του σε μεγάλο βαθμό.

96
00:05:14,440 --> 00:05:16,796
Και χρειαζόμουν κάποιον ν' ακούσει,

97
00:05:17,797 --> 00:05:20,687
κάποιον να με στηρίξει

98
00:05:20,711 --> 00:05:25,901
έτσι, ώστε να μπορέσω να τον στηρίξω
σε κάτι που δεν μπορούσα να κατανοήσω.

99
00:05:27,673 --> 00:05:30,085
Αναγνωρίζουμε αυτή την ανάγκη

100
00:05:30,109 --> 00:05:34,347
σε αστυνομικούς που αντιμετώπισαν
μια φρικτή σκηνή εγκλήματος

101
00:05:34,347 --> 00:05:37,405
και σε νοσοκόμους που έχασαν έναν ασθενή.

102
00:05:38,783 --> 00:05:41,482
Αλλά, όταν πρόκειται για εκπαιδευτικούς,

103
00:05:41,506 --> 00:05:44,253
αυτή η αίσθηση του επείγοντος υστερεί.

104
00:05:45,753 --> 00:05:48,054
Πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό

105
00:05:48,078 --> 00:05:51,387
μαθητές και καθηγητές,

106
00:05:51,411 --> 00:05:56,489
διοικητικοί, βοηθοί καθηγητές 
και βοηθητικό προσωπικό του σχολείου

107
00:05:56,513 --> 00:06:02,298
να έχουν άνετη και προσιτή πρόσβαση
σε δομές υποστήριξης πνευματικής υγείας.

108
00:06:02,870 --> 00:06:05,474
Όταν διαρκώς προσφέρουμε
υπηρεσίες στους άλλους,

109
00:06:05,498 --> 00:06:10,125
συχνά σε 25 με 125 μαθητές καθημερινά,

110
00:06:10,149 --> 00:06:14,116
αντλούμε συνεχώς από
τους συναισθηματικό μας απόθεμα.

111
00:06:15,134 --> 00:06:18,062
Μετά από λίγο, έχει αδειάσει τόσο πολύ,

112
00:06:18,086 --> 00:06:21,649
που δεν μπορούμε ν' αντέξουμε άλλο.

113
00:06:23,007 --> 00:06:27,240
Το ονομάζουν «δευτερογενές τραύμα»
και «κόπωση του συμπάσχοντος»,

114
00:06:27,264 --> 00:06:32,589
το ότι απορροφούμε τα τραύματα
των μαθητών μας καθημερινά.

115
00:06:34,542 --> 00:06:35,981
Μετά από λίγο καιρό,

116
00:06:36,005 --> 00:06:41,077
οι ψυχές μας βαραίνουν με όλο αυτό.

117
00:06:43,180 --> 00:06:45,966
Το Ινστιτούτο Μπάφετ
στο Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα

118
00:06:45,990 --> 00:06:48,553
βρήκε πρόσφατα
ότι οι περισσότεροι καθηγητές-

119
00:06:48,577 --> 00:06:52,311
86% στην προσχολική εκπαίδευση
και στις πρώτες τάξεις του δημοτικού -

120
00:06:52,335 --> 00:06:56,826
βίωσαν καταθλιπτικά συμπτώματα
την προηγούμενη εβδομάδα.

121
00:06:57,613 --> 00:07:00,093
Βρήκαν ότι περίπου ένας στους δέκα

122
00:07:00,117 --> 00:07:04,323
ανέφεραν κλινικά αξιόλογα
συμπτώματα κατάθλιψης.

123
00:07:05,593 --> 00:07:08,791
Από τις συζητήσεις μου με συναδέλφους
και τις δικές μου εμπειρίες

124
00:07:08,815 --> 00:07:12,458
νιώθω ότι πρόκειται
για έναν παγκόσμιο αγώνα

125
00:07:12,482 --> 00:07:14,822
σε όλες τις σχολικές βαθμίδες.

126
00:07:16,580 --> 00:07:18,420
Τι μας διαφεύγει, λοιπόν;

127
00:07:19,183 --> 00:07:22,952
Σε τι επιτρέπουμε να σπάσει την αλυσίδα
και πώς το επιδιορθώνουμε;

128
00:07:24,842 --> 00:07:25,992
Στα χρόνια που διδάσκω,

129
00:07:26,016 --> 00:07:29,296
έχω ζήσει την αυτοκτονία δύο μαθητών

130
00:07:29,320 --> 00:07:32,876
κι ενός καταπληκτικού συναδέλφου

131
00:07:33,346 --> 00:07:36,812
που αγαπούσε τα παιδιά του,

132
00:07:36,942 --> 00:07:40,742
αμέτρητους άστεγους μαθητές

133
00:07:40,822 --> 00:07:45,463
και παιδιά που μπαινοβγαίνουν
στο σωφρονιστικό σύστημα.

134
00:07:46,083 --> 00:07:47,644
Όταν συμβεί κάτι τέτοιο,

135
00:07:47,644 --> 00:07:51,555
κατά το πρωτόκολλο λες, «Αν χρειαστείς
να μιλήσεις με κάποιον, τότε...»

136
00:07:52,155 --> 00:07:54,744
Κι εγώ λέω ότι αυτό δεν αρκεί.

137
00:07:55,834 --> 00:07:57,522
Είμαι πολύ τυχερή.

138
00:07:57,522 --> 00:08:01,586
Δουλεύω σ' ένα καταπληκτικό σχολείο
με μια υπέροχη διεύθυνση.

139
00:08:01,630 --> 00:08:03,865
Είμαστε σε μια μεγάλη περιοχή

140
00:08:03,943 --> 00:08:07,442
με πολλές υγιείς συνεργασίες
με κοινοτικές υπηρεσίες.

141
00:08:07,866 --> 00:08:11,243
Μας στέλνουν έναν σταθερά 
αυξανόμενο αριθμό

142
00:08:11,243 --> 00:08:14,020
από σχολικούς συμβούλους και ψυχολόγους

143
00:08:14,020 --> 00:08:17,901
και βοηθητικό προσωπικό
για τη στήριξη των μαθητών μας.

144
00:08:19,015 --> 00:08:23,362
Προσφέρουν ακόμη και στους διδάσκοντες
δωρεάν πρόσβαση σε ψυχολόγο.

145
00:08:23,422 --> 00:08:26,398
ως μέρος της σύμβασής μας.

146
00:08:26,813 --> 00:08:29,811
Πολλές μικρές περιοχές, όμως,
ακόμη και κάποιες μεγαλύτερες,

147
00:08:29,851 --> 00:08:33,438
πραγματικά δεν μπορούν
να τα βγάλουν πέρα χωρίς βοήθεια.

148
00:08:36,762 --> 00:08:38,271
(Εκπνέει)

149
00:08:41,120 --> 00:08:45,341
Το κάθε σχολείο χρειάζεται προσωπικό
για κοινωνική και συναισθηματική στήριξη,

150
00:08:46,881 --> 00:08:51,118
εκπαιδευμένους ειδικούς που να μπορούν
ν' αναλάβουν τις ανάγκες της μονάδας -

151
00:08:51,410 --> 00:08:54,956
όχι μόνο τους μαθητές, όχι μόνο τους
καθηγητές, μα και τους δύο -

152
00:08:56,493 --> 00:08:58,878
χρειάζεται, επίσης,
αυτοί οι εκπαιδευμένοι ειδικοί

153
00:08:58,878 --> 00:09:02,675
ν' αναζητούν και να εντοπίζουν
όσους ζουν από κοντά το τραυματικό γεγονός

154
00:09:02,675 --> 00:09:06,024
και να τους ρωτήσουν αν είναι καλά.

155
00:09:06,074 --> 00:09:08,478
Πολλά σχολεία κάνουν ό,τι μπορούν

156
00:09:08,638 --> 00:09:10,328
για να γεμίσουν τα κενά,

157
00:09:10,328 --> 00:09:12,775
αρχικά αναγνωρίζοντας ότι η δουλειά μας

158
00:09:12,879 --> 00:09:15,427
είναι πέρα για πέρα δύσκολη.

159
00:09:15,771 --> 00:09:17,998
Ένα άλλο σχολείο στο Λίνκολν,
το Γυμνάσιο Σκου,

160
00:09:18,112 --> 00:09:20,906
έχει καθιερώσει
τις «Τετάρτες της Ευεξίας».

161
00:09:21,000 --> 00:09:23,149
Καλούν δασκάλους γιόγκα,

162
00:09:23,149 --> 00:09:26,775
υποστηρίζουν περιπάτους στη γειτονιά
στη διάρκεια του μεσημεριανού

163
00:09:26,775 --> 00:09:28,296
και διοργανώνουν εκδηλώσεις

164
00:09:28,296 --> 00:09:31,682
με σκοπό να φέρουν τους ανθρώπους
πιο κοντά μεταξύ τους.

165
00:09:32,051 --> 00:09:35,303
Το Δημοτικό Ζάκαρυ
στο Ζάκαρυ της Λουιζιάνα,

166
00:09:35,323 --> 00:09:37,884
έχει καθιερώσει τη «Συνάντηση
στη μέση της εβδομάδας»,

167
00:09:37,908 --> 00:09:40,336
στην οποία οι δάσκαλοι
προσκαλούνται να φάνε μαζί

168
00:09:40,336 --> 00:09:42,983
και να μιλήσουν για τα πράγματα
που πηγαίνουν καλά

169
00:09:43,013 --> 00:09:45,941
και για εκείνα που τους βαραίνουν.

170
00:09:47,544 --> 00:09:51,321
Αυτά τα σχολεία κάνουν χώρο
για συνομιλίες που μετράνε.

171
00:09:53,788 --> 00:09:56,594
Τέλος, η φίλη και συνάδελφος Τζεν Χάιστριτ

172
00:09:56,628 --> 00:09:58,780
αφιερώνει πέντε λεπτά κάθε μέρα

173
00:09:58,780 --> 00:10:01,676
για να γράψει ένα ενθαρρυντικό σημείωμα
σε κάποιον συνάδελφο,

174
00:10:01,676 --> 00:10:03,865
λέγοντάς του ότι βλέπει
το πόσο σκληρά δουλεύει

175
00:10:03,865 --> 00:10:06,398
και τον ενθουσιασμό
που μοιράζεται με τους άλλους.

176
00:10:06,612 --> 00:10:09,107
Γνωρίζει ότι αυτά τα πέντε λεπτά

177
00:10:09,107 --> 00:10:12,144
μπορεί να έχουν ανεκτίμητη,
πολύ ισχυρή επίδραση-ντόμινο

178
00:10:12,164 --> 00:10:14,985
που θα διαδοθεί σ' όλο το σχολείο μας.

179
00:10:15,765 --> 00:10:19,573
Η αλυσίδα που κρέμεται στην τάξη μου
είναι κάτι παραπάνω από απλή διακόσμηση.

180
00:10:23,261 --> 00:10:25,805
Κρέμεται στον χώρο
πάνω απ' τα κεφάλια μας

181
00:10:25,805 --> 00:10:28,905
και για τα τέσσερα χρόνια
που οι μαθητές βρίσκονται σ' εμάς.

182
00:10:29,545 --> 00:10:30,936
Και κάθε χρονιά,

183
00:10:30,936 --> 00:10:34,192
έχω τελειόφοιτους που έρχονται ξανά
στην τάξη μου, την αίθουσα 340,

184
00:10:35,552 --> 00:10:38,850
και μπορούν ακόμη να εντοπίσουν
πού βρίσκεται ο δικός τους κρίκος.

185
00:10:39,890 --> 00:10:42,633
Θυμούνται τι έγραψαν.

186
00:10:43,400 --> 00:10:47,449
Αισθάνονται ότι συνδέονται
και ότι υποστηρίζονται.

187
00:10:47,449 --> 00:10:49,817
Και έχουν ελπίδα.

188
00:10:49,817 --> 00:10:52,217
Αυτό δεν έχουμε όλοι ανάγκη;

189
00:10:52,703 --> 00:10:57,003
Κάποιον ν' απλώσει το χέρι
και να βεβαιωθεί ότι είμαστε εντάξει.

190
00:10:57,332 --> 00:10:59,367
Να ρωτήσει αν είμαστε καλά

191
00:10:59,367 --> 00:11:02,594
και να μας θυμίσει ότι είμαστε
ένας κρίκος μιας αλυσίδας.

192
00:11:04,736 --> 00:11:08,267
Μερικές φορές, όλοι
χρειαζόμαστε λίγη βοήθεια

193
00:11:08,267 --> 00:11:11,145
να κρατήσουμε το συρραπτικό.

194
00:11:11,458 --> 00:11:12,635
Σας ευχαριστώ.

195
00:11:12,635 --> 00:11:16,334
(Χειροκρότημα)