Καλώς ορίσατε,
και πάλι.

Η πλειοψηφία των Καναδών
δε χρειάζονται να τους πείσουν

πως αξίζει να κάνουν
εμβόλιο κατά του COVID,

όταν βγει.

Αλλά,
όπως μόλις ακούσατε,

πολλοί Καναδοί
έχουν ερωτήσεις.

Για να απαντηθούν
κάποια δικά μας ερωτήματα,

η Δρ Κόρα Κονσταντινέσκου,
ειδικός στα λοιμώδη νοσήματα,

που εργάζεται στην κλινική
διαχείρισης δισταγμού ως προς το εμβόλιο,

του Νοσοκομείου Παίδων Αλμπέρτα,
στο Κάλγκαρι.

Ούτε και εγώ γνώριζα
την ύπαρξη μίας τέτοιας δομής.

Σε ποιον ακριβώς απευθύνεται;

Δημιουργήσαμε
μία απλουστευμένη διαδικασία,

και βγήκαμε
στην ιατρική κοινότητα

λέγοντάς τους
πως είμαστε εδώ

για να τους στηρίξουμε,
όταν μας στέλνουν ασθενείς.

Άρα, θεωρείτε πως δουλειά σας είναι
να πείθετε τον κόσμο να εμβολιαστεί;

Από τη δική μου σκοπιά,
υποστηρίζω τους ανθρώπους,

καθώς αποφασίζουν
να εμβολιαστούν.

Πώς είναι αυτή η συζήτηση;
Πώς ξεκινά;

Κάθε φορά, ξεκινώ,
θυμίζοντας στον εαυτό μου

ότι στο επίκεντρο κάθε συνάντησης
για τον δισταγμό εμβολιασμού

είναι ένας γονιός
που προσπαθεί

να πάρει
την καλύτερη δυνατή απόφαση

για τους ίδιους
και την οικογένειά τους.

Και χρειάζεται πολύ θάρρος
για να έρθει κανείς εδώ,

γιατί παλεύουν πολλούς φόβους
και παραπληροφόρηση,

καθώς,
και μία γενική έλλειψη εμπιστοσύνης.

Έτσι, περνάμε πολύ χρόνο
αναπτύσσοντας οικειότητα

και εμπιστοσύνη
με κάθε οικογένεια,

κατανοώντας περισσότερα
για τους εκείνους,

ώστε να προσωποποιήσουμε
και να δομήσουμε στα μέτρα τους

την επικοινωνία

και το μήνυμα που τους δίνουμε
για τον εμβολιασμό.

Έπειτα, συνεργαζόμαστε στενά
με τον τομέα της Δημόσιας Υγείας,

οι οποίοι παρέχουν τα εμβόλια.

Είναι εντυπωσιακό
αυτό που αναφέρατε

για την έλλειψη εμπιστοσύνης.

Πώς ξεκινάτε

να προτείνετε

σε μία επαρχιακή, τοπική
ή κρατική κυβέρνηση,

τη δημιουργία
μίας τέτοιας δομής.

Πιστεύω πως όταν σκεφτόμαστε
την εμπιστοσύνη,

πρέπει να γίνεται σε επίπεδο
προσωπικό και πληθυσμού.

Σε προσωπικό επίπεδο,

το ζητούμενο είναι

να δουν
τις πραγματικές διαστάσεις

και να καταλάβουν

ποια είναι
τα οφέλη του εμβολίου

και ποιοι οι κίνδυνοι της νόσου
για τον καθένα μας.

Οπότε,
στο παράδειγμα του COVID,

θα παρότρυνα κάθε Καναδό

να σκεφτεί
τι είναι αυτή η πανδημία,

τι έχει κάνει για αυτή,

καθώς και τι τους έχει στερήσει.

Μπορεί να έχουν χάσει
αγαπημένα πρόσωπα,

άλλοι έχουν χάσει
την κοινωνική αλληλεπίδραση,

τη δυνατότητα των παιδιών
να πηγαίνουν στο σχολείο.

Έχει κάποιο κόστος
για τον καθέναν μας,

και, επομένως, υπάρχει
και όφελος για τον καθέναν μας.