WEBVTT 00:00:13.860 --> 00:00:19.660 Julie Mehretu: Πολιτικοποιημένα τοπία 00:00:20.040 --> 00:00:23.530 Δεν υφίσταται η έννοια ενός «φυσικού τοπίου», δίχως προεκτάσεις. 00:00:26.740 --> 00:00:29.090 Το τοπίο καθαυτό πολιτικοποιείται, 00:00:29.090 --> 00:00:31.950 μέσω των γεγονότων που διαδραματίζονται σε αυτό. 00:00:32.660 --> 00:00:35.900 Προσωπικά, το θεωρώ γενικώς αδιανόητο 00:00:35.900 --> 00:00:38.620 να αναλογιστώ το Αμερικανικό τοπίο, 00:00:38.620 --> 00:00:41.370 δίχως να ανακαλέσω την αποικιοκρατική ιστορία 00:00:41.370 --> 00:00:44.580 και την αποικιοκρατική βία του συγκεκριμένου αφηγήματος... 00:00:50.000 --> 00:00:51.860 ...το κίνημα υπέρ της κατάργησης της δουλείας... 00:00:51.860 --> 00:00:53.410 ...τον Αμερικανικό Εμφύλιο... 00:00:53.440 --> 00:00:55.510 ...το κίνημα υπέρ της χειραφέτησης... 00:00:56.900 --> 00:01:00.320 ...όλες τις κοινωνικές δυναμικές που συναποτελούν το συγκεκριμένο αφήγημα. 00:01:00.320 --> 00:01:04.340 Δεν εμβαθύνουμε, όσο θα έπρεπε, στην αμερικανική τοπιογραφία. 00:01:05.440 --> 00:01:08.240 Κατά συνέπεια, τι σημαίνει να ζωγραφίζει κανείς ένα τοπίο 00:01:08.240 --> 00:01:12.220 και να δραστηριοποιείται ως καλλιτέχνης στα πλαίσια της σύγχρονης πολιτικής συγκυρίας; 00:01:16.840 --> 00:01:19.560 Το χρώμα αυτών των πινάκων ουσιαστικά προήλθε 00:01:19.560 --> 00:01:24.020 από θολές φωτογραφίες, ενσωματωμένες μέσα στην υποζωγράφιση. 00:01:24.580 --> 00:01:28.020 Οι σειρήνες και οι φλόγες των φυλετικών εξεγέρσεων 00:01:28.020 --> 00:01:31.420 λειτούργησαν ως ένας τρόπος ένθεσης DNA εντός των πινάκων, 00:01:31.420 --> 00:01:34.360 με στόχο τη βαθύτερη ψυχική μου ανταπόκριση. 00:01:37.640 --> 00:01:40.700 ...Ανεβαίνω επάνω να ρίξω μια ματιά... 00:01:44.660 --> 00:01:46.160 ...Συναρπαστικό! 00:01:46.160 --> 00:01:47.460 [ΓΕΛΙΟ] 00:01:57.340 --> 00:01:59.460 Η Marian Goodman επικοινώνησε μαζί μου, 00:01:59.469 --> 00:02:02.810 ώστε να με ενημερώσει ότι το Μουσείο SFMOMA ενδιαφερόταν 00:02:02.810 --> 00:02:05.680 για αυτήν την ανάθεση, πριν από τα εγκαίνια του νέου μουσείου. 00:02:06.800 --> 00:02:11.040 Ταξίδεψα επανειλημμένα στο Σαν Φρανσίσκο, ώστε να επισκεφτώ το μουσείο. 00:02:11.640 --> 00:02:15.480 Στεκόμουν εκεί, ατενίζοντας τον σπηλαιώδη, ανοιχτό χώρο... 00:02:15.480 --> 00:02:16.860 ...τους δύο τοίχους. 00:02:16.860 --> 00:02:19.959 Άρχισα να συλλογίζομαι τα εθνικά πάρκα 00:02:19.959 --> 00:02:22.570 και τις αναπαραστάσεις της αμερικανικής τοπιογραφίας. 00:02:22.570 --> 00:02:24.920 Συγκεκριμένα, όταν επέστρεψα, 00:02:24.920 --> 00:02:27.810 σκεφτόμουν διαρκώς τους ζωγράφους του κινήματος Hudson River Valley School, 00:02:27.810 --> 00:02:29.550 όπως τον Edwin Church, 00:02:29.550 --> 00:02:31.840 τον Thomas Cole... ...τον Bierstadt... 00:02:31.840 --> 00:02:37.050 ...διότι αποδίδουν καίρια την ιδέα της κατάκτησης της Αμερικανικής Δύσης. 00:02:37.280 --> 00:02:43.460 Άρχισα να εναποθέτω στρώσεις θολών έγχρωμων εικόνων σε αυτές τις ιστορικές αναπαραστάσεις τοπίων. 00:02:47.400 --> 00:02:49.720 Ακριβώς πριν από τη χειραφέτηση, 00:02:49.720 --> 00:02:53.440 οι αυτόχθονες κάτοικοι των οροσειρών και των δυτικών συνόρων 00:02:53.440 --> 00:02:56.920 εξοντώθηκαν, εξαιτίας της επεκτατικής κατάκτησης της Δύσης. 00:02:58.380 --> 00:03:00.900 Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η συνύπαρξη 00:03:00.909 --> 00:03:03.989 πρακτικών εξόντωσης και, εν συνεχεία, διατήρησης 00:03:03.989 --> 00:03:07.420 εντός του ίδιου γεωγραφικού τοπίου. 00:03:09.780 --> 00:03:12.330 Κατά συνέπεια, το Σαν Φρανσίσκο ως τοποθεσία 00:03:12.330 --> 00:03:17.760 απέκτησε βαρύτητα, διότι αποτέλεσε βασικό προορισμό της πορείας προς δυσμάς. 00:03:25.020 --> 00:03:28.260 [Jason Moran, συνθέτης και πιανίστας] 00:03:28.700 --> 00:03:30.390 [ J. Mehretu ] -«Πώς είσαι;» 00:03:30.440 --> 00:03:32.820 O Jason Moran μου έγραψε, έχοντας δει πίνακές μου, 00:03:32.820 --> 00:03:35.810 και συνέθεσε μια μουσική παρτιτούρα, όπου αναφερόταν σε αυτούς. 00:03:36.520 --> 00:03:38.770 Η ιδέα αυτή μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. 00:03:41.760 --> 00:03:45.319 Έτσι αρχίσαμε να δουλεύουμε από κοινού...επί τόπου... 00:03:45.320 --> 00:03:48.240 ...με έναν πολύ άνετο και ελεύθερο τρόπο. 00:03:52.240 --> 00:03:55.740 'Ηταν υπέροχο να ζωγραφίζω σε έναν εκκλησιαστικό χώρο. 00:03:56.720 --> 00:03:59.640 Εδώ τα πάντα αντιλαλούν ως ηχώ... 00:03:59.650 --> 00:04:02.680 ...η ενέργεια ...η συνειδητότητα... 00:04:02.680 --> 00:04:06.129 και όλα όσα έχουν συμβεί φέτος στην προσωπική μου ζωή, 00:04:06.129 --> 00:04:09.860 ...όσον αφορά τα παιδιά μου... και τα διάφορα πολιτικά συμβάντα... 00:04:10.080 --> 00:04:13.510 Όλα αυτά βρίσκονται βαθιά ριζωμένα σε αυτούς τους πίνακες. 00:04:13.620 --> 00:04:16.740 [Ήχος ηλεκτρικού πιάνου] 00:04:28.200 --> 00:04:31.040 Οι στυγνές δολοφονίες Αφροαμερικανών σε αυτήν τη χώρα... 00:04:31.040 --> 00:04:32.740 ...και του μαύρου πληθυσμού... 00:04:34.820 --> 00:04:37.910 ...η δυναμική που αναπτύχθηκε μεταξύ του Trump και της Hillary... 00:04:38.020 --> 00:04:41.000 Ήταν απαίσιο να γίνεται κανείς μάρτυρας όσων λάμβαναν χώρα. 00:04:41.140 --> 00:04:44.740 Κάτι το αποτρόπαιο διακατείχε τη λεκτική έκφραση. 00:04:46.140 --> 00:04:49.780 Όταν κάποιος απευθύνεται λεκτικά σε ένα άλλο ον με τόσο φρικαλέο τρόπο, 00:04:50.460 --> 00:04:53.200 η ψυχική καταρράκωση είναι βαθύτατη. 00:04:55.400 --> 00:04:59.640 H δυσφορία του να ζεις και να εργάζεσαι ως πολίτης των ΗΠΑ, 00:04:59.640 --> 00:05:03.080 αποτέλεσε την πηγή δημιουργίας αυτών των πινάκων. 00:05:03.820 --> 00:05:08.000 [Ήχος ηλεκτρικού πιάνου] 00:05:26.480 --> 00:05:28.960 [J. Moran] Κάθε αίθουσα καθορίζει έναν ορισμένο τόνο, 00:05:28.960 --> 00:05:31.760 κατά κάποιον τρόπο, τον τόνο του χώρου. 00:05:32.560 --> 00:05:35.500 Είναι ο τόνος που αντηχεί στον χώρο. 00:05:36.260 --> 00:05:40.140 Άρχισα να το διαπιστώνω, ασχολούμενος με τη νότα Λα ύφεση. 00:05:45.120 --> 00:05:47.200 Άρχισα να εξελίσσω αυτήν την ιδέα 00:05:47.200 --> 00:05:49.060 και από καιρό σε καιρό 00:05:49.060 --> 00:05:52.640 σήκωνα τα μάτια μου και αντίκριζα την πορεία εξέλιξης του έργου της Julie. 00:05:53.500 --> 00:05:56.460 Στη συνέχεια, επέστρεφα αργά στην παρτιτούρα μου, 00:05:56.460 --> 00:05:59.220 όχι ως τόπο με σαφή αρχή και τέλος 00:05:59.220 --> 00:06:02.990 αλλά ως μια συνολική σύνθεση διαφορετκών στιγμών. 00:06:06.540 --> 00:06:10.480 -[J.Moran] «Συνέθεσα ένα μικρό απόσπασμα με θέμα το πως αφαιρούσες στοιχεία». 00:06:10.490 --> 00:06:11.490 [ΓΕΛΙΟ] 00:06:11.490 --> 00:06:17.460 -[J.Moran] «Το απόσπασμα σκιαγραφεί το πώς θα έλεγες: 'Αυτό το παραλείπω'». 00:06:17.600 --> 00:06:18.500 [Η ΜEHRETU ΓΕΛΑ] 00:06:18.500 --> 00:06:22.420 [J. Moran] Η Αμερική είναι μια χώρα που ακόμη διανύει το εφηβικό στάδιο. 00:06:22.430 --> 00:06:24.230 Αδυνατεί να διαχειριστεί τα συναισθήματά της. 00:06:24.230 --> 00:06:25.230 [ΓΕΛΙΟ] 00:06:25.230 --> 00:06:26.820 Αδυνατεί να διαχειριστεί την ιστορία της. 00:06:26.820 --> 00:06:30.580 Δεν θέλει να ανασκάψει το χώμα της, ώστε να φέρει στο φως κρυμμένα τέχνεργα. 00:06:30.590 --> 00:06:34.590 Κατά συνέπεια, υποστηρίζω σθεναρά ότι η jazz είναι ένα είδος μουσικής 00:06:34.590 --> 00:06:38.470 που μας έχει επιτρέψει υποδειγματικά την κατανόηση όσων συμβαίνουν. 00:06:38.980 --> 00:06:40.700 Η jazz πάντα έπαιζε αυτόν τον ρόλο. 00:06:40.720 --> 00:06:43.280 [Ήχος ηλεκτρικού πιάνου] 00:06:46.000 --> 00:06:47.560 Ηχογραφήσαμε τη μουσική, 00:06:47.570 --> 00:06:49.190 επειδή έπρεπε να καταγράψουμε τη στιγμή 00:06:49.190 --> 00:06:51.400 και επίσης να μοιραστούμε τη στιγμή. 00:06:56.400 --> 00:06:58.720 [MEHRETU] Επιχειρώ να στοχάζομαι τη ζωγραφική 00:06:58.720 --> 00:07:02.280 ως διαδικασία δημιουργίας μιας εικόνας... 00:07:02.360 --> 00:07:06.250 ..ως έκφραση όσων αδυνατούμε να περιγράψουμε με τους υπάρχοντες γλωσσικούς όρους. 00:07:06.280 --> 00:07:10.420 Τείνω να θεωρώ τους πίνακες ως οπτικούς νεολογισμούς. 00:07:11.620 --> 00:07:16.020 Οι νεολογισμοί προκύπτουν, όταν η γλώσσα αποδεικνύεται ανεπαρκής. 00:07:19.100 --> 00:07:20.520 Μέσω της επανάληψης του σημείου, 00:07:20.520 --> 00:07:23.740 εκφράζεται η επιθυμία μιας νέας ανακάλυψης. 00:07:37.720 --> 00:07:41.580 Κάποια στιγμή θέλησα να φέρω ίχνη της υποζωγράφισης στην επιφάνεια, 00:07:41.580 --> 00:07:46.690 ώστε η οπτική πρόσληψη των πινάκων να γίνει ακόμη πιο περίπλοκη στον χώρο. 00:07:50.680 --> 00:07:54.890 'Όταν κανείς κοιτάζει αυτούς τους πίνακες, δεν μπορεί να τους συλλάβει. 00:07:56.200 --> 00:08:00.060 'Αλλοτε θυμίζουν πίνακες της Αναγέννησης, παραπέμποντας στην Ανάληψη, 00:08:00.060 --> 00:08:03.180 και άλλοτε μοιάζουν με ψηφιακές εικόνες. 00:08:03.920 --> 00:08:06.120 Προσωπικά, τουλάχιστον, δεν αισθάνομαι 00:08:06.120 --> 00:08:09.920 ότι μπορώ πλήρως να εκφράσω λεκτικά το τι συμβαίνει σε αυτούς τους πίνακες. 00:08:12.980 --> 00:08:16.440 [Ήχος jazz μουσικής] 00:08:23.360 --> 00:08:25.700 Αγαπώ την Καλιφόρνια. 00:08:27.120 --> 00:08:32.280 Επικρατεί το χαρακτηριστικό μεγαλείο των ακτών και του τρόπου που συναντούν τον ωκεανό. 00:08:32.280 --> 00:08:36.540 Όταν οδηγεί κανείς κατά μήκος του κόλπου, αντικρίζει ένα επιβλητικότατο τοπίο. 00:08:36.920 --> 00:08:40.260 [Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο] 00:08:53.860 --> 00:08:56.320 Νιώθω ότι θα ήθελα να δημιουργήσω εκατοντάδες πίνακες ακόμη, 00:08:56.320 --> 00:09:00.620 διότι έχω ήδη διδαχθεί πάρα πολλά, δημιουργώντας τους. 00:09:04.500 --> 00:09:08.460 Δεν πρόκειται να κάνω διάλειμμα ή να σταματήσω να εργάζομαι. 00:09:08.460 --> 00:09:13.830 Υπάρχει μια έντονη δημιουργική ορμή, που με ωθεί στην ολοκλήρωση αυτών των πινάκων. 00:09:20.790 --> 00:09:24.580 [Χειροκροτήματα και ζητωκραυγές] 00:09:28.460 --> 00:09:31.180 Έχω πολλές ιδέες τις οποίες θα ήθελα να διερευνήσω 00:09:31.180 --> 00:09:33.720 και νιώθω πολύ ενθουσιασμένη για αυτό.