[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.00,0:00:03.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อผมอายุเจ็ดขวบ และน้องสาวผมเพิ่งห้าขวบ
Dialogue: 0,0:00:03.00,0:00:06.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราเล่นกันอยู่บนเตียงสองชั้น
Dialogue: 0,0:00:06.00,0:00:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ณตอนนั้นผมอายุมากกว่าน้องสาวผมสองปี
Dialogue: 0,0:00:08.00,0:00:11.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆแล้ว ตอนนี้ก็แก่กว่าน้องสองปี
Dialogue: 0,0:00:11.00,0:00:14.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในเวลานั้น มันแปลว่าน้องสาวผมต้องทำตามที่ผมบอกทุกอย่าง
Dialogue: 0,0:00:14.00,0:00:16.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็อยากเล่มเกมสงคราม
Dialogue: 0,0:00:16.00,0:00:18.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเราอยู่บนเตียงสองชั้น
Dialogue: 0,0:00:18.00,0:00:20.00,Default,,0000,0000,0000,,และด้านหนึ่งของเตียงนั้น
Dialogue: 0,0:00:20.00,0:00:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมวางทหารจีไอโจและอาวุธทั้งหมด
Dialogue: 0,0:00:22.00,0:00:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็น "ม้าน้อยของฉัน"ทั้งหมดของน้องสาวผม
Dialogue: 0,0:00:25.00,0:00:27.00,Default,,0000,0000,0000,,พร้อมสำหรับการจู่โจมของกองทหารม้า
Dialogue: 0,0:00:27.00,0:00:29.00,Default,,0000,0000,0000,,มีเรื่องเล่าต่างๆกันเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในบ่ายวันนั้น
Dialogue: 0,0:00:29.00,0:00:32.00,Default,,0000,0000,0000,,และเนื่องจากวันนี้น้องผมไม่ได้อยู่ที่นี่กับพวกเรา
Dialogue: 0,0:00:32.00,0:00:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะเล่าเรื่องจริงให้ฟัง...
Dialogue: 0,0:00:34.00,0:00:36.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)...
Dialogue: 0,0:00:36.00,0:00:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งก็คือ น้องสาวผมนั้นเอนไปในทางที่่เรียกได้ว่าซุ่มซ่าม
Dialogue: 0,0:00:38.00,0:00:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำอีท่าไหนก็ไม่รู้ โดยที่ไม่ได้มีการช่วยหรือดันจากพี่ชายของเธอเลย
Dialogue: 0,0:00:41.00,0:00:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ทันใดนั้นเอง เอมี่ก็หายตัวไปจากด้านบนของเตียงสองชั้น
Dialogue: 0,0:00:43.00,0:00:45.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วลงไปอยู่บนพื้นพร้อมกับเสียงกระแทกโครม
Dialogue: 0,0:00:45.00,0:00:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้นผมจ้องมองลงไปข้างเตียงด้วยความกลัว
Dialogue: 0,0:00:47.00,0:00:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องสาวที่ตกลงไป
Dialogue: 0,0:00:50.00,0:00:52.00,Default,,0000,0000,0000,,และเห็นว่าเธอได้ร่วงลงบนมือและเข่าของเธออย่างน่าเจ็บปวด
Dialogue: 0,0:00:52.00,0:00:54.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยมีแขนขาทั้งสี่ยันพื้น
Dialogue: 0,0:00:54.00,0:00:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้นผมกลัวเพราะว่าพ่อแม่ได้ปรามผมไว้
Dialogue: 0,0:00:56.00,0:00:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้พยายามเล่นกับน้อง
Dialogue: 0,0:00:58.00,0:01:01.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างปลอดภัยและเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้
Dialogue: 0,0:01:01.00,0:01:04.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อคิดถึงเรื่องที่ผมเพิ่งทำเอมี่แขนหักอย่างไม่ได้ตั้งใจ
Dialogue: 0,0:01:04.00,0:01:06.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อหนึ่งอาทิตย์ก่อน
Dialogue: 0,0:01:06.00,0:01:10.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:10.00,0:01:12.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยการผลักเธออย่างกล้าหาญ
Dialogue: 0,0:01:12.00,0:01:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้พ้นจากวิถีกระสุนสมมุติจากการซุ่มยิง
Dialogue: 0,0:01:15.00,0:01:17.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:17.00,0:01:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งยังไม่มีใครมาขอบคุณเลย
Dialogue: 0,0:01:19.00,0:01:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมพยายามอย่างเต็มความสามารถจริงๆนะ..
Dialogue: 0,0:01:21.00,0:01:23.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอไม่เห็นกระสุนที่กำลังมาด้วยซ้ำ..
Dialogue: 0,0:01:23.00,0:01:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมพยายามอย่างมากเท่าที่จะทำได้ที่จะทำตัวเป็นเด็กดี
Dialogue: 0,0:01:25.00,0:01:27.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเห็นหน้าของน้องสาว
Dialogue: 0,0:01:27.00,0:01:29.00,Default,,0000,0000,0000,,เสียงโอดครวญจากความเจ็บปวด และความทรมาน และความตกใจ
Dialogue: 0,0:01:29.00,0:01:31.00,Default,,0000,0000,0000,,กำลังจะระเบิดออกมาจากปากของเธอ และพร้อมที่
Dialogue: 0,0:01:31.00,0:01:34.00,Default,,0000,0000,0000,,จะทำให้พ่อแม่ผมตื่นจากการนอนกลางวันในฤดูหนาว
Dialogue: 0,0:01:34.00,0:01:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็เลยทำสิ่งเดียว
Dialogue: 0,0:01:36.00,0:01:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่หัวสมองอันหวาดกลัวของเด็กเจ็ดขวบจะคิดออก เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงโศกนาฏกรรมอันนี้ได้
Dialogue: 0,0:01:39.00,0:01:41.00,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าคุณมีลูก คุณจะต้องเคยได้เห็นสิ่งนี้มาก่อนนับร้อยครั้ง
Dialogue: 0,0:01:41.00,0:01:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงพูดว่า "เอมี่เอมี่อย่าเพิ่ง อย่าร้องนะ อย่าร้องนะ"
Dialogue: 0,0:01:43.00,0:01:45.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอเห็นวิธีที่เธอตกลงมาไม๊?
Dialogue: 0,0:01:45.00,0:01:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีมนุษย์คนไหนตกลงมาบนแขนกับขาทั้งสี่อย่างนั้นได้หรอก
Dialogue: 0,0:01:48.00,0:01:51.00,Default,,0000,0000,0000,,เอมี่ ฉันว่ามันแปลว่าเธอเป็นยูนิคอร์นนะ
Dialogue: 0,0:01:51.00,0:01:54.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:54.00,0:01:57.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นผมโกง เพราะว่าไม่มีอะไรในโลกนี้ที่น้องสาวผมอยากเป็นมากกว่า
Dialogue: 0,0:01:57.00,0:01:59.00,Default,,0000,0000,0000,,เอมี่สาวน้อยยูนีคอร์นวิเศษ
Dialogue: 0,0:01:59.00,0:02:01.00,Default,,0000,0000,0000,,แทนที่จะเป็น เอมี่น้องสาวห้าขวบที่กำลังเจ็บอยู่
Dialogue: 0,0:02:01.00,0:02:04.00,Default,,0000,0000,0000,,แน่นอน นี่เป็นตัวเลือกที่ไม่เคยอยู่ในสมองเธอมาก่อน
Dialogue: 0,0:02:04.00,0:02:07.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วคุณจะเห็นได้ว่า น้องสาวที่ถูกครอบงำและน่าสงสารของผมนั้นกำลังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:02:07.00,0:02:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่สมองน้อยๆของเธอกำลังพยายามที่จะทุ่มเททรัพยากร
Dialogue: 0,0:02:09.00,0:02:11.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะรู้สึกถึงความเจ็บปวด และความทรมาน และความตกใจ
Dialogue: 0,0:02:11.00,0:02:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เธอเพิ่งจะประสบ
Dialogue: 0,0:02:13.00,0:02:15.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือเพื่อที่จะครุ่นคิดถึงเอกลักษณ์ใหม่ในการเป็นยูนิคอร์นของเธอ
Dialogue: 0,0:02:15.00,0:02:17.00,Default,,0000,0000,0000,,และความคิดหลังก็ชนะ
Dialogue: 0,0:02:17.00,0:02:19.00,Default,,0000,0000,0000,,แทนที่จะร้องไห้ แทนที่จะหยุดเล่น
Dialogue: 0,0:02:19.00,0:02:21.00,Default,,0000,0000,0000,,แทนที่จะปลุกพ่อและแม่
Dialogue: 0,0:02:21.00,0:02:23.00,Default,,0000,0000,0000,,พร้อมกับผลพวงที่ไม่พึงประสงค์ที่จะตามผมมา
Dialogue: 0,0:02:23.00,0:02:25.00,Default,,0000,0000,0000,,กลับกลายเป็น รอยยิ้มกระจายไปทั่วใบหน้าของเธอ
Dialogue: 0,0:02:25.00,0:02:28.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเธอก็กระโดดกลับขึ้นมาบนเตียง พร้อมกับความสง่างามของลูกยูนิคอร์นตัวน้อย
Dialogue: 0,0:02:28.00,0:02:30.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:02:30.00,0:02:32.00,Default,,0000,0000,0000,,กับขาที่หักข้างหนึ่ง
Dialogue: 0,0:02:32.00,0:02:34.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เราได้เจอะเจอโดยบังเอิญ
Dialogue: 0,0:02:34.00,0:02:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ในวัยละอ่อนแค่ห้าและเจ็ดขวบ
Dialogue: 0,0:02:36.00,0:02:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งณ ตอนนั้นพวกเราไม่รู้เลยจริงๆ
Dialogue: 0,0:02:38.00,0:02:41.00,Default,,0000,0000,0000,,คือสิ่งที่กำลังจะเป็นแนวหน้าของการปฏิวัติทางวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:02:41.00,0:02:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งได้เกิดขึ้นยี่สิบปีให้หลัง ในวิธีที่เรามองสมองมนุษย์
Dialogue: 0,0:02:44.00,0:02:47.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เราได้เจอะเจอโดยบังเอิญ คือสิ่งที่เรียกว่าจิตวิทยาเชิงบวก
Dialogue: 0,0:02:47.00,0:02:49.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งคือเหตุผลที่ผมมาอยู่ที่นี่ในวันนี้
Dialogue: 0,0:02:49.00,0:02:51.00,Default,,0000,0000,0000,,และก็คือเหตุผลที่ผมตื่นขึ้นมาทุกเช้า
Dialogue: 0,0:02:51.00,0:02:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมเริ่มพูดถึงงานวิจัยนี้
Dialogue: 0,0:02:53.00,0:02:55.00,Default,,0000,0000,0000,,นอกสถาบันการศึกษา แต่กับบริษัทและโรงเรียน
Dialogue: 0,0:02:55.00,0:02:57.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งแรกที่สุด ที่พวกเขาบอกไม่ให้ทำ
Dialogue: 0,0:02:57.00,0:02:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือการเริ่มการบรรยายด้วยกราฟ
Dialogue: 0,0:02:59.00,0:03:01.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งแรกที่สุดที่ผมอยากทำก็คือ เริ่มการบรรยายด้วยกราฟ
Dialogue: 0,0:03:01.00,0:03:03.00,Default,,0000,0000,0000,,กราฟนี้ดูน่าเบื่อ
Dialogue: 0,0:03:03.00,0:03:05.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่กราฟนี้คือเหตุผลที่ผมตื่นเต้นและตื่นขึ้นในทุกเช้า
Dialogue: 0,0:03:05.00,0:03:07.00,Default,,0000,0000,0000,,และกราฟนี้ก็ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย มันคือข้อมูลปลอม
Dialogue: 0,0:03:07.00,0:03:09.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เราพบก็คือ...
Dialogue: 0,0:03:09.00,0:03:13.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:03:13.00,0:03:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าผมได้ข้อมูลนี้จากการวิจัยพวกคุณในห้องนี้ ผมคงจะดีใจมาก
Dialogue: 0,0:03:16.00,0:03:18.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมีแนวโน้มไปในทิศทางเดียวกันอย่างชัดเจนมาก
Dialogue: 0,0:03:18.00,0:03:20.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งก็แปลว่าผมจะได้ตีพิมพ์ผลงาน
Dialogue: 0,0:03:20.00,0:03:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งคือสิ่งเดียวที่สำคัญ
Dialogue: 0,0:03:22.00,0:03:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ข้อเท็จจริงที่ว่ามันมีจุดสีแดงแปลกๆหนึ่งจุดเหนือเส้นโค้งนั้น
Dialogue: 0,0:03:24.00,0:03:26.00,Default,,0000,0000,0000,,แสดงว่ามี่คนประหลาดอยู่หนึ่งคนในห้อง
Dialogue: 0,0:03:26.00,0:03:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้นะว่าคุณเป็นใคร ผมเห็นคุณตั้งแต่ตอนเริ่มแล้ว
Dialogue: 0,0:03:29.00,0:03:31.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา
Dialogue: 0,0:03:31.00,0:03:33.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นไม่ใช่ปัญหา คุณส่วนมากก็รู้ดี
Dialogue: 0,0:03:33.00,0:03:35.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะผมแค่ลบจุดแดงนั้นก็ได้
Dialogue: 0,0:03:35.00,0:03:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมสามารถลบจุดนี้ได้ เพราะมันชัดเจนว่าจุดนี้คือข้อผิดพลาดของการวัด
Dialogue: 0,0:03:37.00,0:03:39.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราก็รู้ว่ามันคือข้อผิดพลาดของการวัด
Dialogue: 0,0:03:39.00,0:03:42.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมันกำลังทำให้ผลข้อมูลผมเสีย
Dialogue: 0,0:03:42.00,0:03:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นหนึ่งในสิ่งแรกๆที่พวกเราสอนคนอื่น
Dialogue: 0,0:03:44.00,0:03:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ว่าจะในวิชาเศรษฐศาสตร์ สถิติ พาณิชยกรรม หรือจิตวิทยา
Dialogue: 0,0:03:47.00,0:03:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือ ทำอย่างไรจึงจะกำจัดพวกที่ประหลาดๆนั้นทิ้งไป ตามวิธีทางสถิติที่ถูกต้อง
Dialogue: 0,0:03:50.00,0:03:52.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราจะกำจัดค่าที่ผิดปกตินั้นทิ้งไปอย่างไร
Dialogue: 0,0:03:52.00,0:03:54.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะหาเส้นที่เหมาะเจาะที่สุดได้ ?
Dialogue: 0,0:03:54.00,0:03:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งคงจะยอดเยี่ยมถ้าผมพยายามจะค้นพบ
Dialogue: 0,0:03:56.00,0:03:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าคนปกติควรกินยาแก้ปวด(Advil)กี่เม็ด -- สองเม็ด
Dialogue: 0,0:03:59.00,0:04:01.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ถ้าผมสนใจในศักยภาพ ถ้าผมสนใจในศักยภาพของคุณ
Dialogue: 0,0:04:01.00,0:04:03.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือใน ความสุข หรือการเพิ่มผลผลิต
Dialogue: 0,0:04:03.00,0:04:05.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือพลังงาน หรือความคิดสร้างสรรค์
Dialogue: 0,0:04:05.00,0:04:07.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่พวกเรากำลังทำ ก็คือการสร้างลัทธิค่าเฉลี่ยกับวิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:04:07.00,0:04:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าผมถามคำถามอย่างเช่น
Dialogue: 0,0:04:09.00,0:04:11.00,Default,,0000,0000,0000,,"เด็กสามารถเรียนรู้ที่จะอ่านได้เร็วเท่าไหร่ในห้องเรียน?"
Dialogue: 0,0:04:11.00,0:04:13.00,Default,,0000,0000,0000,,นักวิทยาศาสตร์จะเปลี่ยนคำถามเป็น "เด็กโดยเฉลี่ยแล้ว
Dialogue: 0,0:04:13.00,0:04:15.00,Default,,0000,0000,0000,,เรียนรู้ที่จะอ่านได้เร็วเท่าไหร่ในห้องเรียน?"
Dialogue: 0,0:04:15.00,0:04:17.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราก็ปรับแต่งชั้นเรียนไปสู่ค่าเฉลี่ยนั้นๆ
Dialogue: 0,0:04:17.00,0:04:19.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ถ้าคุณตกไปอยู่ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยนั้นละก็
Dialogue: 0,0:04:19.00,0:04:21.00,Default,,0000,0000,0000,,นักจิตวิทยาจะตื่นเต้นมาก
Dialogue: 0,0:04:21.00,0:04:24.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะนั่นแปลว่าคุณซึมเศร้า หรือไม่ก็มีความผิดปกติบางอย่าง
Dialogue: 0,0:04:24.00,0:04:26.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือถ้าให้ดีก็เป็นทั้งสองอย่าง
Dialogue: 0,0:04:26.00,0:04:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เราอยากให้เป็นทั้งคู่ เพราะรูปแบบธุรกิจของเราก็คือ
Dialogue: 0,0:04:28.00,0:04:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณมาเข้ารับการบำบัด ด้วยปัญหาหนึ่งอย่าง
Dialogue: 0,0:04:30.00,0:04:32.00,Default,,0000,0000,0000,,เราอยากมั่นใจว่าคุณจะได้ออกไปโดยรู้ว่าคุณมีปัญหาสิบอย่าง
Dialogue: 0,0:04:32.00,0:04:34.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะได้กลับมาบ่อยๆ
Dialogue: 0,0:04:34.00,0:04:36.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราจะกลับไปพูดถึงสมัยเมื่อคุณยังเด็กด้วยถ้าจำเป็น
Dialogue: 0,0:04:36.00,0:04:38.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในที่สุด สิ่งที่เราต้องการคือให้คุณกลับเป็นปกติอีกครั้ง
Dialogue: 0,0:04:38.00,0:04:40.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ความปกติก็เป็นเพียงค่าเฉลี่ย
Dialogue: 0,0:04:40.00,0:04:42.00,Default,,0000,0000,0000,,และสิ่งที่ผมตั้งสมมติฐาน และสิ่งที่จิตวิทยาเชิงบวกตั้งสมมติฐาน
Dialogue: 0,0:04:42.00,0:04:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือ ถ้าเราศึกษาอะไรที่เป็นเพียงค่าเฉลี่ย
Dialogue: 0,0:04:44.00,0:04:46.00,Default,,0000,0000,0000,,เราก็จะยังคงเป็นได้เพียงแค่ค่าเฉลี่ย
Dialogue: 0,0:04:46.00,0:04:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น แทนที่จะลบค่าที่ดีเกินเฉลี่ยทิ้ง
Dialogue: 0,0:04:48.00,0:04:50.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่ผมทำอย่างตั้งใจคือ การเข้าไปหาประชากรพวกนี้
Dialogue: 0,0:04:50.00,0:04:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมหรือครับ?
Dialogue: 0,0:04:52.00,0:04:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมละ พวกคุณบางคนถึงอยู่สูงนัก เหนือเส้นเฉลี่ยได้
Dialogue: 0,0:04:54.00,0:04:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งในด้านระดับความสามารถทางสติปัญญา การกีฬา การดนตรี
Dialogue: 0,0:04:56.00,0:04:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ความคิดสร่างสรรค์ ระดับพละกำลัง
Dialogue: 0,0:04:58.00,0:05:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ความยืดหยุ่นต่อปัญหาเฉพาะหน้า อารมณ์ขัน
Dialogue: 0,0:05:00.00,0:05:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตาม แทนที่จะลบคุณทิ้ง สิ่งที่ผมอยากทำคือศึกษาคุณ
Dialogue: 0,0:05:03.00,0:05:05.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเราอาจจะสามารถรวบรวมข้อมูล
Dialogue: 0,0:05:05.00,0:05:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่เพียงเพื่อที่จะผลักดันให้คนขึ้นไปอยู่ที่ระดับปกติ
Dialogue: 0,0:05:07.00,0:05:10.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เพื่อที่จะดันค่าเฉลี่ยทั้งหมดให้สูงขึ้น
Dialogue: 0,0:05:10.00,0:05:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ทั้งในบริษัท และในโรงเรียนทั่วโลก
Dialogue: 0,0:05:12.00,0:05:14.00,Default,,0000,0000,0000,,เหตุผลที่กราฟนี้สำคัญกับผมมาก
Dialogue: 0,0:05:14.00,0:05:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็เพราะ เมื่อผมเปิดดูข่าว มันเหมือนกับว่าข้อมูลข่าวสารส่วนมากนั้น
Dialogue: 0,0:05:16.00,0:05:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ดี จริงๆแล้วมันเป็นไปในเชิงลบ
Dialogue: 0,0:05:18.00,0:05:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนมากก็เกี่ยวกับการฆาตกรรม การทุจริต โรคภัยไข้เจ็บ ภัยพิบัติทางธรรมชาติ
Dialogue: 0,0:05:21.00,0:05:23.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วด้วยความรวดเร็ว สมองผมก็เริ่มที่จะคิดว่า
Dialogue: 0,0:05:23.00,0:05:25.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือสัดส่วนที่ถูกต้องของสิ่งที่ไม่ดี กับสิ่งที่ดีในโลก
Dialogue: 0,0:05:25.00,0:05:27.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่กล่าวนั้นกำลังทำ ก็คือการสร้างสิ่งบางอย่าง
Dialogue: 0,0:05:27.00,0:05:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เรียกกันว่าโรคโรงเรียนแพทย์
Dialogue: 0,0:05:29.00,0:05:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่ง ถ้าคุณรู้จักคนที่เคยเรียนแพทย์
Dialogue: 0,0:05:31.00,0:05:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ช่วงปีเรียกของการฝึกอบรมแพทย์
Dialogue: 0,0:05:33.00,0:05:35.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อคุณอ่านรายชื่อทั้งหมดของโรคและอาการที่เกิดขึ้นได้โดยตลอด
Dialogue: 0,0:05:35.00,0:05:37.00,Default,,0000,0000,0000,,อยู่ๆคุณก็รู้สึกว่าคุณเป็นโรคทั้งหมดนั้นเลย
Dialogue: 0,0:05:37.00,0:05:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมมีน้องเขยชื่อโบโบ่ -- ซึ่งเป็นอีกเรื่องเลย
Dialogue: 0,0:05:40.00,0:05:43.00,Default,,0000,0000,0000,,โบโบ่แต่งงานกับเอมี่สาวน้อยยูนิคอร์น
Dialogue: 0,0:05:43.00,0:05:46.00,Default,,0000,0000,0000,,โบโบ่โทรศัพย์มาหาผม
Dialogue: 0,0:05:46.00,0:05:49.00,Default,,0000,0000,0000,,จากโรงเรียนแพทย์เยล
Dialogue: 0,0:05:49.00,0:05:51.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วโบโบ่ก็พูดว่า "ชอน ผมเป็นโรคเรื้อน "
Dialogue: 0,0:05:51.00,0:05:53.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:05:53.00,0:05:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่ง แม้ที่เยล ก็ถือว่าหายากเหลือเกิน
Dialogue: 0,0:05:55.00,0:05:58.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมไม่รู้ว่าจะปลอบโบโบ่ที่น่าสงสารอย่างไร
Dialogue: 0,0:05:58.00,0:06:00.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะโบโบ่เพิ่งจะผ่านช่วงหมดประจำเดือนมาได้หนึ่งอาทิตย์
Dialogue: 0,0:06:00.00,0:06:02.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:06:02.00,0:06:05.00,Default,,0000,0000,0000,,เห็นไหมครับว่าสิ่งที่เราพบ ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นความจริงที่มีอิทธิพลกับเรา
Dialogue: 0,0:06:05.00,0:06:08.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เลนส์ที่สมองเรามองโลกต่างหาก ที่สร้างความเป็นจริงนั้นๆของคุณ
Dialogue: 0,0:06:08.00,0:06:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าเราสามารถเปลี่ยนเลนส์นั้นได้ เราไม่เพียงแต่เปลี่ยนความสุขได้เท่านั้น
Dialogue: 0,0:06:11.00,0:06:14.00,Default,,0000,0000,0000,,เรายังสามารถเปลี่ยนผลลัพธ์ทางการศึกษา และธุรกิจทุกๆเรื่องได้ในเวลาเดียวกัน
Dialogue: 0,0:06:14.00,0:06:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมสมัครเรียนที่ฮาร์วาร์ด ผมสมัครตามคำท้า
Dialogue: 0,0:06:16.00,0:06:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่ได้คิดว่าจะสอบติด และครอบครัวผมก็ไม่มีเงินส่งผมเรียน
Dialogue: 0,0:06:19.00,0:06:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมได้ทุนทหารสองอาทิตย์ต่อมา ผมถึงได้ไปเรียน
Dialogue: 0,0:06:21.00,0:06:24.00,Default,,0000,0000,0000,,อยู่ๆ สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ได้กลายเป็นจริง
Dialogue: 0,0:06:24.00,0:06:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมเรียนที่นั่น ผมเลยเข้าใจว่าคนอื่นๆน่าจะคิดว่ามันเป็นสิทธิพิเศษเหมือนกัน
Dialogue: 0,0:06:27.00,0:06:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าพวกเขาก็ตื่นเต้นที่ได้อยู่ณจุดนั้น
Dialogue: 0,0:06:29.00,0:06:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ถึงแม้ว่าคุณจะอยู่ในห้องเรียนที่เต็มไปด้วยคนที่ฉลาดกว่าคุณ
Dialogue: 0,0:06:31.00,0:06:33.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณก็มีความสุขแค่ได้อยู่ในห้องเรียนนั้น นี่คือสิ่งที่ผมรู้สึกในตอนนั้น
Dialogue: 0,0:06:33.00,0:06:35.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สิ่งที่ผมค้นพบก็คือ
Dialogue: 0,0:06:35.00,0:06:37.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่าบางคนรู้สึกเหมือนผม
Dialogue: 0,0:06:37.00,0:06:39.00,Default,,0000,0000,0000,,หลังจากที่ผมเรียนจบสี่ปี
Dialogue: 0,0:06:39.00,0:06:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้ใช้เวลาแปดปีต่อมา อยู่ในหอพักกับนักศึกษา
Dialogue: 0,0:06:41.00,0:06:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ฮาร์วาร์ดจ้างผมนะ ผมไม่ได้เป็นชายที่น่ารำคาญนะ
Dialogue: 0,0:06:44.00,0:06:48.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:06:48.00,0:06:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้นผมเป็นเจ้าหน้าที่ให้คำปรึกษาแก่นักศึกษาฮาร์วาร์ด ให้ผ่านพ้นสี่ปีอันยากลำบากไปได้
Dialogue: 0,0:06:51.00,0:06:53.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วสิ่งที่ผมพบในงานวิจัยและการเรียนการสอนของผม
Dialogue: 0,0:06:53.00,0:06:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือ นักศึกษาเหล่านั้น ไม่ว่าจะมีความสุขเท่าใด
Dialogue: 0,0:06:55.00,0:06:58.00,Default,,0000,0000,0000,,จากความสำเร็จตอนแรก ที่เข้าเรียนได้นั้น
Dialogue: 0,0:06:58.00,0:07:01.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อสองอาทิตย์ผ่านไป สมองของพวกเขาจะไม่สนใจกับ สิทธิพิเศษที่ได้เข้าไปเรียนที่นั่น
Dialogue: 0,0:07:01.00,0:07:03.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือปรัชญาหรือวิชาฟิสิกส์ของพวกเขา
Dialogue: 0,0:07:03.00,0:07:05.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สมองของพวกเขาจะมุ่งไปสู่ การแข่งขัน ภาระงานที่ต้องทำ
Dialogue: 0,0:07:05.00,0:07:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ความยุ่งยาก ความเครียด และข้อร้องเรียนต่างๆ
Dialogue: 0,0:07:07.00,0:07:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนแรกที่ผมมาเรียนที่นั่น ผมเดินเข้าโรงอาหารนักศึกษาปีหนึ่ง
Dialogue: 0,0:07:09.00,0:07:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งคือที่ๆเพื่อนผมจากเวโค่ เทกซัส,ที่ๆผมเติบโตมา
Dialogue: 0,0:07:12.00,0:07:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้ว่าบางคนอาจจะเคยได้ยินมาก่อน
Dialogue: 0,0:07:14.00,0:07:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่พวกเขามาเยี่ยมผม พวกเขามองไปรอบๆ
Dialogue: 0,0:07:16.00,0:07:18.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วก็พูดว่า "โรงอาหารนักศึกษาปีหนึ่งเหมือนกับอะไรที่
Dialogue: 0,0:07:18.00,0:07:20.00,Default,,0000,0000,0000,,มาจากฮอกวาร์ดจากหนังเรื่องแฮร์รี่ พ็อตเตอร์" ซึ่งมันก็จริง
Dialogue: 0,0:07:20.00,0:07:22.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือฮอกวาร์ดจากหนังเรื่อง"แฮร์รี่ พ็อตเตอร์" และนั่นคือฮาร์วาร์ด
Dialogue: 0,0:07:22.00,0:07:24.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเมื่อพวกเขาเห็นอย่างนั้น
Dialogue: 0,0:07:24.00,0:07:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็พูดว่า "ชอน ทำไมนายต้องมาเสียเวลาศึกษาเรื่องความสุขที่ฮาร์วาร์ดด้วย?"
Dialogue: 0,0:07:26.00,0:07:28.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆนะ มีอะไรที่จะทำให้นักศึกษาฮาร์วาร์ด
Dialogue: 0,0:07:28.00,0:07:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีความสุขได้?
Dialogue: 0,0:07:30.00,0:07:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ฝังอยู่ในคำถามนี้
Dialogue: 0,0:07:32.00,0:07:34.00,Default,,0000,0000,0000,,คือกุญแจสำคัญในการทำความเข้าใจวิทยาศาสตร์ของความสุข
Dialogue: 0,0:07:34.00,0:07:36.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะสิ่งที่คำถามนั้นทึกทักว่าจริง
Dialogue: 0,0:07:36.00,0:07:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือว่าโลกภายนอกเป็นสิ่งที่ทำนายระดับความสุขของเรา
Dialogue: 0,0:07:39.00,0:07:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว ถ้าผมรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับโลกภายนอกของคุณ
Dialogue: 0,0:07:41.00,0:07:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็สามารถทำนายความสุขระยะยาวของคุณได้แค่ 10 เปอร์เซ็นต์
Dialogue: 0,0:07:44.00,0:07:46.00,Default,,0000,0000,0000,,อีก 90 เปอร์เซ็นต์ของความสุขระยะยาวของคุณ
Dialogue: 0,0:07:46.00,0:07:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ได้ถูกทำนายได้โดยโลกภายนอก
Dialogue: 0,0:07:48.00,0:07:50.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่โดยวิธีที่สมองคุณประมวลสิ่งต่างๆในโลก
Dialogue: 0,0:07:50.00,0:07:52.00,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าเราเปลี่ยนมันได้
Dialogue: 0,0:07:52.00,0:07:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าเราเปลี่ยนสูตรของความสุขและความสำเร็จ
Dialogue: 0,0:07:54.00,0:07:56.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เราสามารถทำได้ก็คือเปลี่ยนวิธี
Dialogue: 0,0:07:56.00,0:07:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เราสามารถส่งผลกระทบต่อความเป็นจริง
Dialogue: 0,0:07:58.00,0:08:00.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เราพบก็คือ เพียง25เปอร์เซ็นต์ของความสำเร็จทางการงาน
Dialogue: 0,0:08:00.00,0:08:02.00,Default,,0000,0000,0000,,นั้นคาดการณ์ได้จากไอคิว
Dialogue: 0,0:08:02.00,0:08:04.00,Default,,0000,0000,0000,,อีก 75เปอร์เซ็นต์ของความสำเร็จนั้น
Dialogue: 0,0:08:04.00,0:08:07.00,Default,,0000,0000,0000,,คาดการณ์ได้จากระดับความคิดเชิงบวก และการสนับสนุนทางสังคมของคุณ
Dialogue: 0,0:08:07.00,0:08:10.00,Default,,0000,0000,0000,,และความสามารถในการมองความกดดันให้เป็นความท้าทาย แทนที่จะเป็นการคุกคาม
Dialogue: 0,0:08:10.00,0:08:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเคยคุยกับโรงเรียนประจำในนิวอิงแลนด์ ที่น่าจะเป็นโรงเรียนประจำที่มีชื่อเสียงมากที่สุดก็ว่าได้
Dialogue: 0,0:08:13.00,0:08:15.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาบอกว่า "เรารู้อยู่แล้ว
Dialogue: 0,0:08:15.00,0:08:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นทุกๆปี แทนที่จะแค่สอนนักเรียน เรายังมีสัปดาห์สุขภาพดี
Dialogue: 0,0:08:18.00,0:08:21.00,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเราก็ตื่นเต้นมาก ทุกคืนวันจันทร์เรามีผู้เชี่ยวชาญชั้นนำของโลก
Dialogue: 0,0:08:21.00,0:08:23.00,Default,,0000,0000,0000,,มาพูดเกี่ยวกับเรื่องภาวะซึมเศร้าของวัยรุ่น
Dialogue: 0,0:08:23.00,0:08:25.00,Default,,0000,0000,0000,,คืนวันอังคาร ความรุนแรงและการข่มเหงในโรงเรียน
Dialogue: 0,0:08:25.00,0:08:27.00,Default,,0000,0000,0000,,คืนวันพุธ ความผิดปกติด้านการรับประทานอาหาร
Dialogue: 0,0:08:27.00,0:08:29.00,Default,,0000,0000,0000,,คืนวันพฤหัสบดี การใช้ยาผิดกฎหมาย
Dialogue: 0,0:08:29.00,0:08:32.00,Default,,0000,0000,0000,,และคืนวันศุกร์ เรากำลังตัดสินใจระหว่างความเสี่ยงของการมีเพศสัมพันธ์ หรือความสุข"
Dialogue: 0,0:08:32.00,0:08:35.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:08:35.00,0:08:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมพูดว่า "นั่นแหละ คืนวันศุกร์ของคนส่วนมาก"
Dialogue: 0,0:08:37.00,0:08:40.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:08:40.00,0:08:43.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงตบมือ)
Dialogue: 0,0:08:43.00,0:08:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมดีใจที่คุณชอบ แต่พวกเขาไม่ได้ชอบเลย
Dialogue: 0,0:08:45.00,0:08:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ปลายสายเงียบ
Dialogue: 0,0:08:47.00,0:08:49.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมก็พูดเข้าไปในความเงียบนั้นว่า "ผมพร้อมที่จะไปพูดที่โรงเรียนคุณนะ"
Dialogue: 0,0:08:49.00,0:08:52.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่แค่ให้คุณทราบว่า นั่นมันไม่ใช่สัปดาห์สุขภาพดี แต่เป็นสัปดาห์ความเจ็บป่วย
Dialogue: 0,0:08:52.00,0:08:54.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่คุณได้ทำ คือคุณได้สรุปสิ่งร้ายๆทั้งหมดที่สามารถเกิดขึ้นได้
Dialogue: 0,0:08:54.00,0:08:56.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ไม่ได้พูดถึงสิ่งดีๆเลย
Dialogue: 0,0:08:56.00,0:08:58.00,Default,,0000,0000,0000,,การไม่มีโรคไม่ได้แปลว่าสุขภาพดี
Dialogue: 0,0:08:58.00,0:09:00.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่ต่างหากคือหนทางสู่สุขภาพดี
Dialogue: 0,0:09:00.00,0:09:03.00,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องกลับสูตรสำหรับความสุขและความสำเร็จ
Dialogue: 0,0:09:03.00,0:09:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ในสามปีที่ผ่านมา ผมได้เดินทางไป 45 ประเทศ
Dialogue: 0,0:09:05.00,0:09:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ได้ทำงานร่วมกับโรงเรียน และบริษัท
Dialogue: 0,0:09:07.00,0:09:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ท่ามกลางภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ
Dialogue: 0,0:09:09.00,0:09:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และสิ่งที่ผมพบก็คือ บริษัทและโรงเรียนส่วนมากนั้น
Dialogue: 0,0:09:11.00,0:09:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำตามสูตรความสำเร็จ ซึ่งก็คือ
Dialogue: 0,0:09:13.00,0:09:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าฉันทำงานหนักขึ้น ฉันก็จะประสบความสำเร็จมากขึ้น
Dialogue: 0,0:09:15.00,0:09:18.00,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าฉันประสบความสำเร็จมากขึ้น ฉันก็จะมีความสุขขึ้น
Dialogue: 0,0:09:18.00,0:09:20.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือรากฐานหลักของการอบรมเลี้ยงดูส่วนใหญ่ และวิธีการบริหารจัดการของพวกเรา
Dialogue: 0,0:09:20.00,0:09:22.00,Default,,0000,0000,0000,,และเป็นวิธีที่กระตุ้นพฤติกรรมของเรา
Dialogue: 0,0:09:22.00,0:09:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งปัญหาก็คือ มันผิดหลักวิทยาศาสตร์แล้วก็ล้าหลัง ด้วยเหตุผลสองอย่าง
Dialogue: 0,0:09:25.00,0:09:28.00,Default,,0000,0000,0000,,หนึ่ง ทุกครั้งที่สมองเรารู้สึกประสบความสำเร็จ
Dialogue: 0,0:09:28.00,0:09:30.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณก็เปลี่ยนบรรทัดฐานของคำว่าสำเร็จไปแล้ว
Dialogue: 0,0:09:30.00,0:09:32.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณเคยได้คะแนนดี ตอนนี้คุณเลยต้องให้ได้คะแนนที่ดีกว่าเดิม
Dialogue: 0,0:09:32.00,0:09:34.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณเคยอยู่โรงเรียนที่ดี หลังจากนั้นคุณก็ไปเข้าโรงเรียนที่ดีขึ้นไปอีก
Dialogue: 0,0:09:34.00,0:09:36.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณเคยได้งานที่ดี ตอนนี้เลยต้องได้งานที่ดีกว่าเดิม
Dialogue: 0,0:09:36.00,0:09:38.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณเคยทำยอดขายเข้าเป้า ตอนนี้เราเลยต้องตั้งเป้ายอดขายใหม่ให้คุณ
Dialogue: 0,0:09:38.00,0:09:41.00,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าความสุขอยู่ตรงข้ามกับความสำเร็จ สมองคุณก็จะไม่เคยได้ไปถึงจุดนั้น
Dialogue: 0,0:09:41.00,0:09:43.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เราได้ทำลงไป คือเมื่อเป็นสังคมเราร่วมกันผลักความสุข
Dialogue: 0,0:09:43.00,0:09:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ออกไปจนข้ามขีดจำกัดของการรับรู้
Dialogue: 0,0:09:46.00,0:09:48.00,Default,,0000,0000,0000,,และนี่ก็เพราะว่าพวกเราคิดว่าเราต้องประสบความสำเร็จ
Dialogue: 0,0:09:48.00,0:09:50.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราจึงจะมีความสุข
Dialogue: 0,0:09:50.00,0:09:52.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ปัญหาที่แท้จริง ก็คือสมองเราทำงานในทางตรงกันข้าม
Dialogue: 0,0:09:52.00,0:09:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณสามารถเพิ่มระดับความคิดเชิงบวกของคนบางคน ณเวลานี้ได้
Dialogue: 0,0:09:55.00,0:09:58.00,Default,,0000,0000,0000,,สมองของเขาก็จะรู้สึกถึงสิ่งที่เราเรียกว่า ผลประโยชน์ของความสุข
Dialogue: 0,0:09:58.00,0:10:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งก็คือ สมองคุณขณะคิดเชิงบวก
Dialogue: 0,0:10:00.00,0:10:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำงานได้ดีกว่าปกติมาก
Dialogue: 0,0:10:02.00,0:10:04.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเทียบกับ ขณะที่คิดเชิงลบ เป็นกลาง หรือเครียด
Dialogue: 0,0:10:04.00,0:10:07.00,Default,,0000,0000,0000,,สติปัญญา ความคิดสร้างสรรค์ ระดับพลังงานของคุณเพิ่มสูงขึ้น
Dialogue: 0,0:10:07.00,0:10:09.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆแล้ว สิ่งที่เราได้พบ
Dialogue: 0,0:10:09.00,0:10:11.00,Default,,0000,0000,0000,,คือผลทางธุรกิจทุกๆอย่างนั้นดีขึ้น
Dialogue: 0,0:10:11.00,0:10:13.00,Default,,0000,0000,0000,,สมองคุณขณะคิดเชิงบวกมีประสิทธิภาพมากขึ้น 31เปอร์เซ็นต์
Dialogue: 0,0:10:13.00,0:10:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเทียบกับ ขณะที่คิดเชิงลบ เป็นกลาง หรือเครียด
Dialogue: 0,0:10:16.00,0:10:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ยอดขายของคุณเพิ่มขึ้น 37 เปอร์เซ็นต์
Dialogue: 0,0:10:18.00,0:10:20.00,Default,,0000,0000,0000,,หมอรักษาได้เร็ว แม่นยำขึ้น 19 เปอร์เซ็นต์
Dialogue: 0,0:10:20.00,0:10:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ในการได้ผลวินิจฉัยโรคที่ถูกต้อง
Dialogue: 0,0:10:22.00,0:10:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่คิดเชิงบวก แทนที่จะคิดเชิงลบ เป็นกลาง หรือเครียด
Dialogue: 0,0:10:24.00,0:10:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งแปลว่า เราสามารถกลับสูตรของความสุข
Dialogue: 0,0:10:26.00,0:10:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าเราสามารถหาวิธีที่จะคิดเชิงบวก ณขณะนั้น
Dialogue: 0,0:10:29.00,0:10:31.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วสมองของเราทำงานได้อย่างประสบความสำเร็จมากขึ้น
Dialogue: 0,0:10:31.00,0:10:34.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเราสามารถทำงานได้หนักขึ้น เร็วขึ้น และอย่างชาญฉลาดมากยิ่งขึ้น
Dialogue: 0,0:10:34.00,0:10:37.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เราต้องทำให้ได้ คือการกลับสูตรของความสุข
Dialogue: 0,0:10:37.00,0:10:39.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่เราจะเริ่มมองเห็นได้ว่าสมองเราจริงๆแล้วสามารถทำอะไรได้บ้าง
Dialogue: 0,0:10:39.00,0:10:41.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะสารโดฟามีน ที่ท่วมท้นออกมาในระบบเมื่อคุณกำลังคิดเชิงบวก
Dialogue: 0,0:10:41.00,0:10:43.00,Default,,0000,0000,0000,,มีหน้าที่สองอย่าง
Dialogue: 0,0:10:43.00,0:10:45.00,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ได้แค่ทำให้คุณมีความสุขมากขึ้น
Dialogue: 0,0:10:45.00,0:10:47.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันเปิดสวิตซ์ศูนย์เรียนรู้ทั้งหมดในสมองคุณ
Dialogue: 0,0:10:47.00,0:10:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งทำให้คุณสามารถปรับตัวให้เข้ากับโลกในแบบที่ต่างออกไป
Dialogue: 0,0:10:50.00,0:10:52.00,Default,,0000,0000,0000,,เราค้นพบว่า มีวิธีที่คุณสามารถฝึกสมอง
Dialogue: 0,0:10:52.00,0:10:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้สามารถคิดเชิงบวกมากขึ้น
Dialogue: 0,0:10:54.00,0:10:57.00,Default,,0000,0000,0000,,เพียงแค่สองนาทีที่ทำ 21วันติดต่อกัน
Dialogue: 0,0:10:57.00,0:10:59.00,Default,,0000,0000,0000,,เราจัดระบบสมองของคุณใหม่ได้จริง
Dialogue: 0,0:10:59.00,0:11:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้สมองคุณสามารถที่จะทำงานได้จริง
Dialogue: 0,0:11:01.00,0:11:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ในแง่ดีมากขึ้น และประสบความสำเร็จมากขึ้น
Dialogue: 0,0:11:03.00,0:11:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ในทุกบริษัทที่ผมเคยทำงานด้วย เราได้ทำสิ่งเหล่านี้แล้วในงานวิจัย
Dialogue: 0,0:11:05.00,0:11:07.00,Default,,0000,0000,0000,,เราได้ทำวิจัยโดยให้ ในทุกๆบริษัทที่ผมได้ไปร่วมทำงานด้วย
Dialogue: 0,0:11:07.00,0:11:09.00,Default,,0000,0000,0000,,พนักงานเขียนสามสิ่งที่ทำให้รู้สึกซาบซึ้งขอบคุณโดยให้พนักงานเขียนสิ่งใหม่สามสิ่งที่พวกเขารู้ซาบซึ้งใจ
Dialogue: 0,0:11:09.00,0:11:11.00,Default,,0000,0000,0000,,21 วันติดต่อกัน แต่ละวันเขียนสามสิ่งใหม่ๆ
Dialogue: 0,0:11:11.00,0:11:13.00,Default,,0000,0000,0000,,และในที่สุด
Dialogue: 0,0:11:13.00,0:11:15.00,Default,,0000,0000,0000,,สมองของพวกเขาก็เริ่มเก็บรูปแแบบ
Dialogue: 0,0:11:15.00,0:11:18.00,Default,,0000,0000,0000,,การมองหาสิ่งดีๆในโลกก่อน แทนที่จะหาสิ่งไม่ดี
Dialogue: 0,0:11:18.00,0:11:20.00,Default,,0000,0000,0000,,การบันทึกสิ่งที่ดีอย่างหนึ่งที่คุณได้ประสบมาใน 24ชั่วโมงที่ผ่านมา
Dialogue: 0,0:11:20.00,0:11:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้สมองคุณได้จำสิ่งๆนั้นอีกครั้ง
Dialogue: 0,0:11:22.00,0:11:25.00,Default,,0000,0000,0000,,การฝึกฝนสอนให้สมองคุณรู้ถึงความสำคัญของพฤติกรรม
Dialogue: 0,0:11:25.00,0:11:27.00,Default,,0000,0000,0000,,เราพบว่าการนั่งสมาธิทำให้สมองคุณ
Dialogue: 0,0:11:27.00,0:11:30.00,Default,,0000,0000,0000,,เอาชนะอาการสมาธิสั้นทางวัฒนธรรม ที่เราสร้างขึ้นมา
Dialogue: 0,0:11:30.00,0:11:32.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเราพยายามจะทำทุกๆอย่างในเวลาเดียวกัน
Dialogue: 0,0:11:32.00,0:11:35.00,Default,,0000,0000,0000,,สมาธิทำให้สมองคุณให้ความสำคัญกับงานตรงหน้า
Dialogue: 0,0:11:35.00,0:11:37.00,Default,,0000,0000,0000,,และสุดท้ายนี้ การทำความดีแบบไม่ได้ตั้งใจ คือการทำความดีอย่างมีสติ
Dialogue: 0,0:11:37.00,0:11:39.00,Default,,0000,0000,0000,,เราให้คน ทุกครั้งที่เช็คอีเมล
Dialogue: 0,0:11:39.00,0:11:41.00,Default,,0000,0000,0000,,เขียนข้อความแง่บวกหนึ่งข้อความ
Dialogue: 0,0:11:41.00,0:11:43.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นการชมเชย หรือขอบคุณคนในเครือข่ายสนับสนุนทางสังคมของเขา
Dialogue: 0,0:11:43.00,0:11:45.00,Default,,0000,0000,0000,,จากการทำกิจกรรมเหล่านี้
Dialogue: 0,0:11:45.00,0:11:47.00,Default,,0000,0000,0000,,และจากการฝึกสมองคุณ เหมือนกับที่เราฝึกร่างกาย
Dialogue: 0,0:11:47.00,0:11:50.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เราค้นพบก็คือ เราสามารถกลับสูตรสำหรับความสุขและความสำเร็จได้
Dialogue: 0,0:11:50.00,0:11:53.00,Default,,0000,0000,0000,,และการทำเช่นนี้ ไม่ได้แค่สร้างคลื่นเล็กๆในการคิดเชิงบวก
Dialogue: 0,0:11:53.00,0:11:55.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เป็นการสร้างการปฏิวัติที่แท้จริง
Dialogue: 0,0:11:55.00,0:11:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณมากครับ
Dialogue: 0,0:11:57.00,0:12:00.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงตบมือ)