1
00:00:00,000 --> 00:00:03,000
Cando eu tiña sete anos
e a miña irmá tiña só cinco,

2
00:00:03,000 --> 00:00:06,000
xogabamos na parte derriba 
dunha liteira.

3
00:00:06,000 --> 00:00:08,000
Eu tiña dous anos máis ca ela
naquel momento --

4
00:00:08,000 --> 00:00:11,000
quero dicir, sigo sendo dous anos maior --

5
00:00:11,000 --> 00:00:14,000
pero entón significaba
que ela tiña que facer o que eu dixera,

6
00:00:14,000 --> 00:00:16,000
e eu quería xogar á guerra.

7
00:00:16,000 --> 00:00:18,000
Estabamos enriba das nosas liteiras

8
00:00:18,000 --> 00:00:20,000
e dun lado

9
00:00:20,000 --> 00:00:22,000
tiña todo o meu armamento
e soldados G.I. Joe.,

10
00:00:22,000 --> 00:00:25,000
e do outro lado,
estaban todos os ponis da miña irmá

11
00:00:25,000 --> 00:00:27,000
preparados para unha batalla de cabalería.

12
00:00:27,000 --> 00:00:29,000
Hai distintas versións
sobre o que pasou aquela tarde,

13
00:00:29,000 --> 00:00:32,000
pero como a miña irmá non está aquí hoxe,

14
00:00:32,000 --> 00:00:34,000
voulles contar o que ocorreu realmente --

15
00:00:34,000 --> 00:00:36,000
(Risas) --

16
00:00:36,000 --> 00:00:38,000
que deixa á miña irmá coma unha torpe.

17
00:00:38,000 --> 00:00:41,000
Dalgún modo, sen ningunha axuda
ou empurrón do seu irmá maior,

18
00:00:41,000 --> 00:00:43,000
de repente Amy desapareceu de enriba da liteira

19
00:00:43,000 --> 00:00:45,000
e se deu un golpe contra o chan.

20
00:00:45,000 --> 00:00:47,000
Nese momento asomeime nervioso

21
00:00:47,000 --> 00:00:50,000
para ver que quen caera fora miña irmá,

22
00:00:50,000 --> 00:00:52,000
e vin que o fixera con moita dor
sobre as súas mans e xeonllos

23
00:00:52,000 --> 00:00:54,000
cos catro sobre o chan.

24
00:00:54,000 --> 00:00:56,000
Eu estaba nervoso
porque os meus pais dixéranme

25
00:00:56,000 --> 00:00:58,000
que me asegurase
de que a miña irmá e mais eu

26
00:00:58,000 --> 00:01:01,000
xogásemos con tanto coidado e silencio
como fose posible.

27
00:01:01,000 --> 00:01:04,000
E vendo como accidentalmente
eu mesmo rompera o brazo de Amy

28
00:01:04,000 --> 00:01:06,000
só unha semana antes...

29
00:01:06,000 --> 00:01:10,000
(Risas)

30
00:01:10,000 --> 00:01:12,000
... ó apartala de maneira heroica
da traxectoria

31
00:01:12,000 --> 00:01:15,000
dunha bala disparada
por un francotirador imaxinario,

32
00:01:15,000 --> 00:01:17,000
(Risas)

33
00:01:17,000 --> 00:01:19,000
algo que aínda non me agradeceu,

34
00:01:19,000 --> 00:01:21,000
eu intentaba con todas as miñas forzas --

35
00:01:21,000 --> 00:01:23,000
ela nin sequera a vira vir --

36
00:01:23,000 --> 00:01:25,000
intentaba con todas as miñas forzas
portarme o mellor posible.

37
00:01:25,000 --> 00:01:27,000
Entón vin a cara da miña irmá,

38
00:01:27,000 --> 00:01:29,000
xemendo de dor, sufrimento e sorpresa

39
00:01:29,000 --> 00:01:31,000
ameazando con que a súa boca explotase
e ameazando con espertar ós meus pais,

40
00:01:31,000 --> 00:01:34,000
que se acababan de botar a durmir a sesta.

41
00:01:34,000 --> 00:01:36,000
Entón fixen o único

42
00:01:36,000 --> 00:01:39,000
que ó meu pequeno cerebro de sete anos
se lle ocorreu para evitar esa traxedia.

43
00:01:39,000 --> 00:01:41,000
Se teñen fillos,
terán visto isto centos de veces.

44
00:01:41,000 --> 00:01:43,000
Dixen: "Amy, Amy, espera.
Non chores. Non chores.

45
00:01:43,000 --> 00:01:45,000
Viches cómo caeches?

46
00:01:45,000 --> 00:01:48,000
Ninguén cae así, a catro patas.

47
00:01:48,000 --> 00:01:51,000
Amy, creo que isto quere dicir
que es un unicornio".

48
00:01:51,000 --> 00:01:54,000
(Risas)

49
00:01:54,000 --> 00:01:57,000
Iso era un engano, porque non había
nada no mundo que a miña irmá quixese máis

50
00:01:57,000 --> 00:01:59,000
que non ser Amy,
a irmá pequena de cinco anos ferida,

51
00:01:59,000 --> 00:02:01,000
senón ser Amy, o unicornio especial.

52
00:02:01,000 --> 00:02:04,000
Por suposto, esta era unha opción
na que o seu cerebro non pensara.

53
00:02:04,000 --> 00:02:07,000
Se puidesen ver como a miña pobre irmá,
manipulada, se enfrentaba ó conflito

54
00:02:07,000 --> 00:02:09,000
de decidir entre que o seu cerebro
adicase recursos

55
00:02:09,000 --> 00:02:11,000
a sentir a dor, sufrimento e sorpresa

56
00:02:11,000 --> 00:02:13,000
que acababa de pasar

57
00:02:13,000 --> 00:02:15,000
ou a centrarse na súa nova identidade
como unicornio.

58
00:02:15,000 --> 00:02:17,000
E este último gañou.

59
00:02:17,000 --> 00:02:19,000
En vez de chorar,
en vez de parar de xogar,

60
00:02:19,000 --> 00:02:21,000
en vez de espertar ós meus pais,

61
00:02:21,000 --> 00:02:23,000
con todas as consecuencias negativas
que me acarrearía,

62
00:02:23,000 --> 00:02:25,000
en vez diso un sorriso iluminou a súa cara

63
00:02:25,000 --> 00:02:28,000
e volveu a enriba da liteira
con toda a graza dun bebé unicornio...

64
00:02:28,000 --> 00:02:30,000
(Risas)

65
00:02:30,000 --> 00:02:32,000
... cunha pata rota.

66
00:02:32,000 --> 00:02:34,000
Co que nos topamos

67
00:02:34,000 --> 00:02:36,000
á tenra idade de cinco e sete anos --

68
00:02:36,000 --> 00:02:38,000
non tiñamos nin idea naquel momento --

69
00:02:38,000 --> 00:02:41,000
foi algo que se convertiría
na vangarda dunha revolución científica

70
00:02:41,000 --> 00:02:44,000
e que tería lugar dúas décadas despois
no modo de ver o cerebro humano.

71
00:02:44,000 --> 00:02:47,000
Co que nos topamos foi con algo
chamado psicoloxía positiva

72
00:02:47,000 --> 00:02:49,000
que é o motivo polo que estou hoxe aquí

73
00:02:49,000 --> 00:02:51,000
e a razón pola que me levanto cada mañá.

74
00:02:51,000 --> 00:02:53,000
A primeira vez que falei desta investigación

75
00:02:53,000 --> 00:02:55,000
fóra do ámbito académico,
en compañías e escolas,

76
00:02:55,000 --> 00:02:57,000
a primeira cousa que dixeron
que nunca se fixese

77
00:02:57,000 --> 00:02:59,000
foi a de empezar un discurso cun gráfico.

78
00:02:59,000 --> 00:03:01,000
O primeiro que quero facer
é empezar o meu discurso cun gráfico.

79
00:03:01,000 --> 00:03:03,000
Este gráfico parece aburrido,

80
00:03:03,000 --> 00:03:05,000
pero esta é a razón pola que me entusiasmo
e me levanto cada mañá.

81
00:03:05,000 --> 00:03:07,000
E este gráfico nin sequera significa nada;
os datos son falsos.

82
00:03:07,000 --> 00:03:09,000
O que descubrimos foi --

83
00:03:09,000 --> 00:03:13,000
(Risas)

84
00:03:13,000 --> 00:03:16,000
Encantaríame volver a conseguir
estes datos estudándoos a vostedes

85
00:03:16,000 --> 00:03:18,000
porque existe
unha clara tendencia aí fóra,

86
00:03:18,000 --> 00:03:20,000
e é que me poden publicar,

87
00:03:20,000 --> 00:03:22,000
e iso é o máis importante.

88
00:03:22,000 --> 00:03:24,000
O feito de que haxa un punto vermello raro
por enriba da curva,

89
00:03:24,000 --> 00:03:26,000
que haxa un bicho raro na sala --

90
00:03:26,000 --> 00:03:29,000
sei quen es, vinte antes --

91
00:03:29,000 --> 00:03:31,000
non é un problema.

92
00:03:31,000 --> 00:03:33,000
Non é un problema,
coma a maioría de vostedes saberá,

93
00:03:33,000 --> 00:03:35,000
porque podo borrar ese punto fácilmente.

94
00:03:35,000 --> 00:03:37,000
Podo borrar ese punto
porque claramente é un erro de medición.

95
00:03:37,000 --> 00:03:39,000
E sabemos que é un erro de medición

96
00:03:39,000 --> 00:03:42,000
porque está estropeando os meus datos.

97
00:03:42,000 --> 00:03:44,000
Entón, unha das primeiras cousas
que ensinamos

98
00:03:44,000 --> 00:03:47,000
nos cursos de economía, estadística,
empresariais e psicoloxía

99
00:03:47,000 --> 00:03:50,000
é como, dun modo estadísticamente válido,
eliminamos ós bichos raros.

100
00:03:50,000 --> 00:03:52,000
Como eliminamos ós estraños

101
00:03:52,000 --> 00:03:54,000
para atopar a liña que mellor se axuste?

102
00:03:54,000 --> 00:03:56,280
O que é fantástico
se estou intentado descubrir

103
00:03:56,280 --> 00:03:59,000
cantos Advil debería tomar
unha persoa normal -- dous.

104
00:03:59,000 --> 00:04:01,000
Pero se me interesa o seu potencial,

105
00:04:01,000 --> 00:04:03,000
xa sea pola felicidade ou a produtividade

106
00:04:03,000 --> 00:04:05,000
ou a enerxía ou a creatividade

107
00:04:05,000 --> 00:04:07,000
o que estamos facendo é crear
o culto pola media por parte da ciencia.

108
00:04:07,000 --> 00:04:09,000
Se preguntara algo como:

109
00:04:09,000 --> 00:04:11,000
"En canto tempo aprende un neno
a ler nunha aula?"

110
00:04:11,000 --> 00:04:13,000
os científicos cambian a pregunta a:
"Canto tempo tarda un neno medio

111
00:04:13,000 --> 00:04:15,000
en aprender a ler nunha aula?"

112
00:04:15,000 --> 00:04:17,000
e logo adaptamos a clase á media.

113
00:04:17,000 --> 00:04:19,000
Entón, se alguén queda por debaixo
da media nesta curva,

114
00:04:19,000 --> 00:04:21,000
os psicólogos se emocionan,

115
00:04:21,000 --> 00:04:24,000
porque iso significa que ou está deprimido
ou ten algunha alteración,

116
00:04:24,000 --> 00:04:26,000
ou con sorte as dúas cousas.

117
00:04:26,000 --> 00:04:28,000
Esperamos que sexan os dous
porque o noso modelo de negocios

118
00:04:28,000 --> 00:04:30,000
consiste en que se alguén ven
a unha sesión de terapia cun problema,

119
00:04:30,000 --> 00:04:32,000
queremos asegurarnos
de que se vaia sabendo que ten 10,

120
00:04:32,000 --> 00:04:34,000
para que así siga vindo unha e outra vez.

121
00:04:34,000 --> 00:04:36,000
Nos remitiremos
á súa infancia se é preciso,

122
00:04:36,000 --> 00:04:38,000
pero ó final o que queremos
é que volva a ser normal.

123
00:04:38,000 --> 00:04:40,000
Pero normal é só unha media.

124
00:04:40,000 --> 00:04:42,000
E o que eu propoño,
e o que a psicoloxía positiva propón,

125
00:04:42,000 --> 00:04:44,000
é que se estudamos
o que é simplemente a media,

126
00:04:44,000 --> 00:04:46,000
seguiremos sendo da media.

127
00:04:46,000 --> 00:04:48,000
Entón, en vez de eliminar
a eses estraños positivos,

128
00:04:48,000 --> 00:04:50,000
o que fago eu de maneira intencionada
é dirixirme a unha poboación coma esta

129
00:04:50,000 --> 00:04:52,000
e dicir "por que?"

130
00:04:52,000 --> 00:04:54,000
Por que algúns de vostedes
están tan por enriba da curva

131
00:04:54,000 --> 00:04:56,000
en canto ás súas abilidades intelectuais,
atléticas, musicais,

132
00:04:56,000 --> 00:04:58,000
a súa creatividade,
os seus niveis de enerxía,

133
00:04:58,000 --> 00:05:00,000
a súa resilencia para afrontar os problemas
ou o seu sentido do humor?

134
00:05:00,000 --> 00:05:03,000
Sexa o que sexa, en vez de eliminalos,
o que eu quero facer é estudalos.

135
00:05:03,000 --> 00:05:05,000
Porque ó mellor podemos
extraer información --

136
00:05:05,000 --> 00:05:07,000
non só sobre como elevar
á xente hacia a media,

137
00:05:07,000 --> 00:05:10,000
senón sobre como elevar a media

138
00:05:10,000 --> 00:05:12,000
nas nosas compañías
e escolas de todo o mundo.

139
00:05:12,000 --> 00:05:14,000
O motivo polo que este gráfico
é importante para min

140
00:05:14,000 --> 00:05:16,000
é porque, cando poño o telexornal,
parece que a maioría da información

141
00:05:16,000 --> 00:05:18,000
non é positiva, de feito é negativa.

142
00:05:18,000 --> 00:05:21,000
A maioría trata sobre asasinatos,
corrupción, enfermidades, desastres naturais.

143
00:05:21,000 --> 00:05:23,000
E rapidamente,
o meu cerebro empeza a pensar

144
00:05:23,000 --> 00:05:25,000
que esa é a proporción fiel
entre o negativo e o positivo do mundo.

145
00:05:25,000 --> 00:05:27,000
O que iso está facendo é crear algo

146
00:05:27,000 --> 00:05:29,000
chamado síndrome
do estudante de medicina --

147
00:05:29,000 --> 00:05:31,000
se coñecen persoas que estudaron medicina,

148
00:05:31,000 --> 00:05:33,000
durante o primeiro ano de carreira,

149
00:05:33,000 --> 00:05:35,000
conforme van lendo unha lista de todos os síntomas
e enfermidades que se poden padecer,

150
00:05:35,000 --> 00:05:37,000
de repente danse conta
de que os sufren todos.

151
00:05:37,000 --> 00:05:40,000
Teño un cuñado que se chama Bobo --
iso é unha historia completamente diferente.

152
00:05:40,000 --> 00:05:43,000
Bobo casouse con Amy o unicornio.

153
00:05:43,000 --> 00:05:46,000
Un día chamoume por teléfono

154
00:05:46,000 --> 00:05:49,000
desde a facultade de medicina de Yale

155
00:05:49,000 --> 00:05:51,000
e dixo: "Shawn, teño a lepra".

156
00:05:51,000 --> 00:05:53,000
(Risas)

157
00:05:53,000 --> 00:05:55,000
Que, incluso en Yale, é moi pouco común.

158
00:05:55,000 --> 00:05:58,000
Pero eu non tiña nin idea
de como consolar ó pobre Bobo

159
00:05:58,000 --> 00:06:00,000
porque acababa de pasar
por unha semana enteira de menopausia.

160
00:06:00,000 --> 00:06:02,000
(Risas)

161
00:06:02,000 --> 00:06:05,000
Como ven, o que estamos descubrindo
non é a realidade que nos da forma,

162
00:06:05,000 --> 00:06:08,000
senón a lente a través da que o cerebro
ve o mundo que da forma á realidade de cada un.

163
00:06:08,000 --> 00:06:11,000
E se podemos cambiar a lente,
non só poderemos cambiar a nosa felicidade,

164
00:06:11,000 --> 00:06:14,000
senón que poderemos cambiar cada resultado educativo
e empresarial ó mesmo tempo.

165
00:06:14,000 --> 00:06:16,000
Cando solicitei plaza en Harvard,
solicitei plaza para un desafío.

166
00:06:16,000 --> 00:06:19,000
Non esperaba que me aceptasen, e a miña familia
non tiña diñeiro para a universidade.

167
00:06:19,000 --> 00:06:21,000
Cando conseguín unha beca militar
dúas semanas despois, deixáronme ir.

168
00:06:21,000 --> 00:06:24,000
De repente, algo que non era posible
se fixo realidade.

169
00:06:24,000 --> 00:06:27,000
Cando fun alí, pensei que todos os demais
tamén o verían coma un privilexio,

170
00:06:27,000 --> 00:06:29,000
que estarían emocionados por estar alí.

171
00:06:29,000 --> 00:06:31,000
Aínda que esteamos nunha aula chea de xente
máis intelixente ca nós,

172
00:06:31,000 --> 00:06:33,000
estaremos contentos simplemente
por estar nesa aula, e iso é o que eu sentía.

173
00:06:33,000 --> 00:06:35,000
Pero co que me topei alí

174
00:06:35,000 --> 00:06:37,000
foi que, aínda que algunhas persoas
senten iso,

175
00:06:37,000 --> 00:06:39,000
cando me graduei despois de catro anos

176
00:06:39,000 --> 00:06:41,000
e logo pasei os seguintes oito vivindo
nas residencias de estudantes --

177
00:06:41,000 --> 00:06:44,000
foi Harvard quen mo pediu,
eu non era esa clase de rapaz.

178
00:06:44,000 --> 00:06:48,000
(Risas)

179
00:06:48,000 --> 00:06:51,000
Era un encargado de Harvard para asesorar
ós estudantes durante os duros catro anos.

180
00:06:51,000 --> 00:06:53,000
E co que me topei nas miñas investigacións
e nas miñas clases

181
00:06:53,000 --> 00:06:55,000
foi que estes estudantes, independentemente
do felices que tivesen sido

182
00:06:55,000 --> 00:06:58,000
polo éxito de entrar na universidade,

183
00:06:58,000 --> 00:07:01,000
dúas semanas despois os seus cerebros
non estaban centrados na sorte de estar alí,

184
00:07:01,000 --> 00:07:03,000
nin na súa filosofía ou a súa física.

185
00:07:03,000 --> 00:07:05,000
Os seus cerebros estaban centrados
na competición, na carga de traballo,

186
00:07:05,000 --> 00:07:07,000
nos conflitos, no estrés, nas queixas.

187
00:07:07,000 --> 00:07:09,000
A primeira vez que fun alí
e entrei no comedor dos novatos,

188
00:07:09,000 --> 00:07:12,000
que é onde os meus amigos de Waco (Texas),
o lugar onde me criei --

189
00:07:12,000 --> 00:07:14,000
sei que algúns de vostedes o coñecen.

190
00:07:14,000 --> 00:07:16,000
Cando viñan visitarme, vían ó seu redor

191
00:07:16,000 --> 00:07:18,000
e dicían: "este comedor para novatos
parece algo sacado

192
00:07:18,000 --> 00:07:20,000
de Hogwart's, da película 'Harry Potter'",
e é verdade.

193
00:07:20,000 --> 00:07:22,000
Isto é Hogwart's, da película "Harry Potter",
e isto é Harvard.

194
00:07:22,000 --> 00:07:24,000
E cando ven isto

195
00:07:24,000 --> 00:07:26,000
din: "Shawn, por que malgastas o teu tempo
estudando a felicidade en Harvard?

196
00:07:26,000 --> 00:07:28,000
A ver, que pode facer
a un estudante de Harvard

197
00:07:28,000 --> 00:07:30,000
infeliz?"

198
00:07:30,000 --> 00:07:32,000
Facerse esa pregunta

199
00:07:32,000 --> 00:07:34,000
é a clave para entender
a ciencia da felicidade.

200
00:07:34,000 --> 00:07:36,000
Porque o que esa pregunta asume

201
00:07:36,000 --> 00:07:39,000
é que o noso mundo exterior
mostra os nosos niveis de felicidade,

202
00:07:39,000 --> 00:07:41,000
cando en realidade, aínda que eu saiba todo
sobre o seu mundo externo

203
00:07:41,000 --> 00:07:44,000
só podo predicir o 10 por cento da súa felicidade
a longo prazo.

204
00:07:44,000 --> 00:07:46,000
O 90 porcento desa felicidade

205
00:07:46,000 --> 00:07:48,000
non se predice a partir do mundo externo,

206
00:07:48,000 --> 00:07:50,000
senón pola maneira na que o cerebro
procesa ese mundo.

207
00:07:50,000 --> 00:07:52,000
E se cambiamos iso,

208
00:07:52,000 --> 00:07:54,000
se cambiamos a fórmula da felicidade
e do éxito,

209
00:07:54,000 --> 00:07:56,000
o que podemos facer é cambiar a forma

210
00:07:56,000 --> 00:07:58,000
en que podemos influir na realidade.

211
00:07:58,000 --> 00:08:00,000
O que descubrimos foi que só o 25 por cento
do éxito no traballo

212
00:08:00,000 --> 00:08:02,000
se predice polo coeficiente intelectual.

213
00:08:02,000 --> 00:08:04,000
O 75 por cento

214
00:08:04,000 --> 00:08:07,000
se predice polos niveis de optimismo,
o apoio social de cada un

215
00:08:07,000 --> 00:08:10,000
e a habilidade para afrontar o estrés
coma un reto e non coma unha ameaza.

216
00:08:10,000 --> 00:08:13,000
Estiven falando cun internado en Nova Inglaterra,
probablemente o máis prestixioso,

217
00:08:13,000 --> 00:08:15,000
e dixeron: "Iso xa o sabemos.
Por iso cada ano,

218
00:08:15,000 --> 00:08:18,000
en vez de simplemente dar clases ós nosos alumnos,
tamén celebramos unha semana do benestar.

219
00:08:18,000 --> 00:08:21,000
E estamos tan emocionados.
O luns pola noite virá un experto mundial

220
00:08:21,000 --> 00:08:23,000
a falar sobre a depresión
entre os adolescentes.

221
00:08:23,000 --> 00:08:25,000
O martes pola noite
será sobre violencia e acoso escolar.

222
00:08:25,000 --> 00:08:27,000
O mércores pola noite
serán os desordes alimenticios.

223
00:08:27,000 --> 00:08:29,000
O xoves, o consumo de drogas.

224
00:08:29,000 --> 00:08:32,000
E para o venres estamos intentando
decidirnos entre sexo arriesgado e felicidade".

225
00:08:32,000 --> 00:08:35,000
(Risas)

226
00:08:35,000 --> 00:08:37,000
Eu dixen: "Esa é unha típica noite de venres
para moita xente".

227
00:08:37,000 --> 00:08:40,000
(Risas)

228
00:08:40,000 --> 00:08:43,000
(Aplausos)

229
00:08:43,000 --> 00:08:45,000
Alégrame que vos gustase,
pero a eles non lles gustou nada.

230
00:08:45,000 --> 00:08:47,000
Silencio no teléfono.

231
00:08:47,000 --> 00:08:49,000
E no medio do silencio, dixen:
"Encantaríame dar unha charla na súa escola,

232
00:08:49,000 --> 00:08:52,000
pero só para que o saiban, esa non é
unha semana do benestar, senón da enfermidade.

233
00:08:52,000 --> 00:08:54,000
O que fixeron foi destacar
todas as cousas malas que poden ocorrer,

234
00:08:54,000 --> 00:08:56,000
sen mencionar as positivas".

235
00:08:56,000 --> 00:08:58,000
A falta de enfermidades non é saúde.

236
00:08:58,000 --> 00:09:00,000
Así é como alcanzamos a saúde:

237
00:09:00,000 --> 00:09:03,000
temos que revertir
a fórmula da felicidade e do éxito.

238
00:09:03,000 --> 00:09:05,000
Nos últimos tres anos
viaxei por 45 países distintos

239
00:09:05,000 --> 00:09:07,000
traballando con escolas e empresas

240
00:09:07,000 --> 00:09:09,000
en metade dunha crise económica.

241
00:09:09,000 --> 00:09:11,000
E topeime con que a maioría
das empresas e escolas

242
00:09:11,000 --> 00:09:13,000
seguen a fórmula do éxito,
que é a seguinte:

243
00:09:13,000 --> 00:09:15,000
canto máis traballe, máis éxito terei.

244
00:09:15,000 --> 00:09:18,000
E canto máis éxito teña, máis feliz serei.

245
00:09:18,000 --> 00:09:20,000
Iso apoia a maior parte do noso comportamento
como pais, o noso estilo de dirección

246
00:09:20,000 --> 00:09:22,000
e a forma en que nos comportamos.

247
00:09:22,000 --> 00:09:25,000
E o problema é que está cientificamente quebrado
e patas arriba por dous motivos.

248
00:09:25,000 --> 00:09:28,000
En primeiro lugar, cada vez que o cerebro
consigue un éxito

249
00:09:28,000 --> 00:09:30,000
simplemente cambia a forma
en que concibe o éxito.

250
00:09:30,000 --> 00:09:32,000
Vostede consegue unhas boas notas,
agora ten que conseguilas mellores,

251
00:09:32,000 --> 00:09:34,000
entrou nunha boa universidade,
despois nunha mellor,

252
00:09:34,000 --> 00:09:36,000
conseguiu un bo traballo,
agora ten que conseguir un mellor,

253
00:09:36,000 --> 00:09:38,000
acadou o seu obxectivo de ventas,
agora hai que cambiar ese obxectivo.

254
00:09:38,000 --> 00:09:41,000
E se a felicidade está no lado contrario ó éxito,
nunca a acadará.

255
00:09:41,000 --> 00:09:43,000
Coma sociedade, o que fixemos foi

256
00:09:43,000 --> 00:09:46,000
empurrar á felicidade
cara o horizonte cognitivo,

257
00:09:46,000 --> 00:09:48,000
e iso débese a que cremos
que temos que ter éxito

258
00:09:48,000 --> 00:09:50,000
para ser máis felices.

259
00:09:50,000 --> 00:09:52,000
Pero o problema é que o noso cerebro
funciona ó contrario.

260
00:09:52,000 --> 00:09:55,000
Se vostedes poden elevar o nivel de positividade
de alguén no presente,

261
00:09:55,000 --> 00:09:58,000
os seus cerebros experimentan
o que chamamos unha vantaxe de felicidade,

262
00:09:58,000 --> 00:10:00,000
que significa que os seus cerebros en positivo

263
00:10:00,000 --> 00:10:02,000
funcionan moito mellor

264
00:10:02,000 --> 00:10:04,000
que en negativo, neutro
ou en situación de estrés.

265
00:10:04,000 --> 00:10:07,000
A intelixencia aumenta,
ó igual que a creatividade e os niveis de enerxía.

266
00:10:07,000 --> 00:10:09,000
De feito, o que descubrimos

267
00:10:09,000 --> 00:10:11,000
foi que o resultado de cada traballo mellora.

268
00:10:11,000 --> 00:10:13,000
O cerebro, en estado positivo,
é un 31 por cento máis produtivo

269
00:10:13,000 --> 00:10:16,000
que o cerebro en estado negativo,
neutro ou situación de estrés.

270
00:10:16,000 --> 00:10:18,000
Se é un 37 por cento mellor en ventas.

271
00:10:18,000 --> 00:10:20,000
Os médicos son un 19 por cento
máis rápidos e precisos

272
00:10:20,000 --> 00:10:22,000
á hora de dar co diagnóstico correcto

273
00:10:22,000 --> 00:10:24,000
cando están en estado positivo
en vez de negativo, neutro ou estresado.

274
00:10:24,000 --> 00:10:26,000
Isto significa
que podemos revertir a fórmula.

275
00:10:26,000 --> 00:10:29,000
Se somos capaces de atopar a maneira
de converternos en positivo no presente

276
00:10:29,000 --> 00:10:31,000
os nosos cerebros funcionarán
con máis éxito

277
00:10:31,000 --> 00:10:34,000
xa que poderemos traballar máis duro,
rápido e de maneira máis intelixente.

278
00:10:34,000 --> 00:10:37,000
Oque temos que ser capaces de facer
é revertir esta fórmula

279
00:10:37,000 --> 00:10:39,000
para que poidamos comezar a ver
de que son capaces os nosos cerebros,

280
00:10:39,000 --> 00:10:41,000
porque a dopamina, que aumenta no teu sistema
cando se está en estado positivo,

281
00:10:41,000 --> 00:10:43,000
ten dúas funcións.

282
00:10:43,000 --> 00:10:45,000
Non só fai a alguén máis feliz,

283
00:10:45,000 --> 00:10:47,000
senón que pon en marcha
todos os centros de aprendizaxe do cerebro

284
00:10:47,000 --> 00:10:50,000
permitindo que cada un se adapte ó mundo
dun modo diferente.

285
00:10:50,000 --> 00:10:52,000
Descubrimos que hai formas
en que se pode entrenar o cerebro

286
00:10:52,000 --> 00:10:54,000
para que poida facerse máis positivo.

287
00:10:54,000 --> 00:10:57,000
En tan só dous minutos ó día
durante 21 días seguidos

288
00:10:57,000 --> 00:10:59,000
se pode reconectar o cerebro

289
00:10:59,000 --> 00:11:01,000
permitíndolle que traballe

290
00:11:01,000 --> 00:11:03,000
dun modo máis optimista e exitoso.

291
00:11:03,000 --> 00:11:05,000
Fixemos unha investigación
con estas cousas

292
00:11:05,000 --> 00:11:07,000
en cada unha das empresas
nas que traballei,

293
00:11:07,000 --> 00:11:09,000
facendo que os traballadores escribisen cada día
tres cousas novas polas que están agradecidos

294
00:11:09,000 --> 00:11:11,000
durante 21 días seguidos,
tres cousas novas cada día.

295
00:11:11,000 --> 00:11:13,000
E ó final deses días,

296
00:11:13,000 --> 00:11:15,000
o seu cerebro empeza a manter o patrón

297
00:11:15,000 --> 00:11:18,000
de examinar o mundo,
non de maneira negativa, senón positiva.

298
00:11:18,000 --> 00:11:20,000
Pensar nunha experiencia positiva
que se tivo durante as últimas 24 horas

299
00:11:20,000 --> 00:11:22,000
permite que o cerebro a viva de novo.

300
00:11:22,000 --> 00:11:25,000
O exercicio ensina ó noso cerebro
que o noso comportamento é importante.

301
00:11:25,000 --> 00:11:27,000
Descubrimos que a meditación
permite ó teu cerebro

302
00:11:27,000 --> 00:11:30,000
superar o ADHD cultural que creamos

303
00:11:30,000 --> 00:11:32,000
ó intentar facer múltiples tareas
ó mesmo tempo

304
00:11:32,000 --> 00:11:35,000
e permite que os nosos cerebros
se centren na tarea que temos máis cerca.

305
00:11:35,000 --> 00:11:37,000
E ó final, os actos aleatorios de bondade
son conscientes.

306
00:11:37,000 --> 00:11:39,000
Conseguimos que a xente,
ó abrir o seu correo electrónico,

307
00:11:39,000 --> 00:11:41,000
escriba un correo positivo

308
00:11:41,000 --> 00:11:43,000
louvando ou agradecendo a alguén
na súa rede de soporte social.

309
00:11:43,000 --> 00:11:45,000
E ó facer isto

310
00:11:45,000 --> 00:11:47,000
e entrenando o noso cerebro
tal e como se entrena o corpo,

311
00:11:47,000 --> 00:11:50,000
o que descubrimos é que podemos revertir
a fórmula da felicidade e do éxito

312
00:11:50,000 --> 00:11:53,000
e, ó facer iso,
non só crear ondas de positividade,

313
00:11:53,000 --> 00:11:55,000
senón crear unha verdadeira revolución.

314
00:11:55,000 --> 00:11:57,000
Moitas grazas.

315
00:11:57,000 --> 00:12:00,000
(Aplausos)