WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:03.000
เรื่องราวของฉันเริ่มต้นที่นี่ ที่เมืองราชสถาน

00:00:03.000 --> 00:00:05.000
ย้อนไปเมื่อประมาณ 2 ปีก่อน

00:00:05.000 --> 00:00:08.000
ฉันใช้ชีวิตในทะเลทราย ใต้ดาราพราว

00:00:08.000 --> 00:00:10.000
กับ มุค์เทีย อาลี นักร้องซูฟี

00:00:10.000 --> 00:00:12.000
และเราก็ได้คุยกัน

00:00:12.000 --> 00:00:14.000
ว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย

00:00:14.000 --> 00:00:17.000
ตั้งแต่ยุคก่อนเก่าอย่าง มหาภารตะ

NOTE Paragraph

00:00:17.000 --> 00:00:20.000
ย้อนไปสมัยก่อนเมื่อชาวอินเดียอยากเดินทาง

00:00:20.000 --> 00:00:23.000
พวกเราจะกระโดดขึ้นรถม้าและแล่นข้ามฟากฟ้าไป

00:00:23.000 --> 00:00:26.000
ปัจจุบันเราก็ทำเช่นกัน แต่ด้วยเครื่องบิน

00:00:26.000 --> 00:00:28.000
เมื่อก่อน

00:00:28.000 --> 00:00:30.000
เมื่ออรชุน เจ้าชายอินเดียและนักรบที่ยิ่งใหญ่

00:00:30.000 --> 00:00:32.000
กระหายน้ำ ทรงยิงคันแสง

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
ไปยังพื้นดิน และน้ำก็ออกมา

00:00:35.000 --> 00:00:37.000
ณ ปัจจุบัน เราก็ทำเหมือนกัน

00:00:37.000 --> 00:00:39.000
ด้วยสว่านเจาะและเครื่องจักร

NOTE Paragraph

00:00:39.000 --> 00:00:41.000
ข้อสรุปที่พวกเราได้

00:00:41.000 --> 00:00:43.000
คือเวทมนตร์ได้ถูกแทนที่

00:00:43.000 --> 00:00:45.000
ด้วยเครื่องจักร

00:00:45.000 --> 00:00:48.000
และนี่ทำให้ฉันเศร้ามากๆ

00:00:48.000 --> 00:00:51.000
ฉันเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มกลายเป็นพวกติดโทรศัพท์เล็กๆ

00:00:51.000 --> 00:00:53.000
แล้วก็กลัวกับความคิดนี้

00:00:53.000 --> 00:00:55.000
ที่ว่าฉันจะเสียศักยภาพ

00:00:55.000 --> 00:00:57.000
ที่จะชื่นชมและดื่มด่ำในอาทิตย์อัสดง

00:00:57.000 --> 00:01:00.000
โดยปราศจากกล้องถ่ายรูป ปราศจากการทวีตถึงเพื่อนๆ

00:01:00.000 --> 00:01:02.000
และรู้สึกว่าเทคโนโลยี

00:01:02.000 --> 00:01:04.000
ควรที่จะเพิ่มพลังแห่งเวทมนตร์ ไม่ใช่มาหักล้างกัน

NOTE Paragraph

00:01:04.000 --> 00:01:06.000
เมื่อตอนฉันยังเป็นเด็กน้อย

00:01:06.000 --> 00:01:09.000
คุณปู่ได้ให้นาฬิกาพกสีเงินเรือนเล็กๆ กับฉัน

00:01:09.000 --> 00:01:12.000
และเจ้าเทคโนโลยีอายุกว่า 50 ปีชิ้นนี้

00:01:12.000 --> 00:01:14.000
กลายเป็นของที่มหัศจรรย์ที่สุดของฉันเลย

00:01:14.000 --> 00:01:16.000
มันกลายเป็นประตูทองคำ

00:01:16.000 --> 00:01:19.000
ที่เปิดสู่โลกของโจรสลัดและซากเรืออับปาง

00:01:19.000 --> 00:01:22.000
และมนตร์เหล่านี้อยู่ในจินตนาการของฉัน

00:01:22.000 --> 00:01:24.000
ฉันเลยรู้สึกว่าโทรศัพท์มือถือของเรา

00:01:24.000 --> 00:01:26.000
นาฬิกาอันสวยงาม และกล้องถ่ายรูปของเรานั้น

00:01:26.000 --> 00:01:28.000
หยุดยั้งเราจากความฝัน

00:01:28.000 --> 00:01:30.000
จากการเป็นแรงบันดาลใจ

00:01:30.000 --> 00:01:33.000
ฉันก็แค่โดดเข้าไป สู่โลกแห่งเทคโนโลยี

00:01:33.000 --> 00:01:35.000
เพื่อมองหาทางที่จะทำให้มันส่งเสริมเวทมนตร์

00:01:35.000 --> 00:01:37.000
มากกว่าที่จะหักล้าง

NOTE Paragraph

00:01:37.000 --> 00:01:39.000
ฉันทำหนังสือภาพตั้งแต่ฉันอายุได้ 16

00:01:39.000 --> 00:01:41.000
และเมื่อตอนที่ฉันได้เห็น iPad

00:01:41.000 --> 00:01:43.000
ฉันเห็นมันเป็นอุปกรณ์เล่าเรื่อง

00:01:43.000 --> 00:01:46.000
ที่สามารถเชื่อมผู้อ่านทั่วโลกได้

00:01:46.000 --> 00:01:49.000
สิ่งนี้รับรู้ได้ว่าเราถือมันยังไง

00:01:49.000 --> 00:01:51.000
รู้ว่าเราอยู่ที่ไหน

00:01:51.000 --> 00:01:53.000
สิ่งนี้นำภาพและตัวหนังสือไว้ด้วยกัน

00:01:53.000 --> 00:01:56.000
และภาพเคลื่อนไหว เสียง แล้วยังสัมผัสอีก

00:01:56.000 --> 00:01:58.000
การเล่าเรื่องจึงกลายเป็น

00:01:58.000 --> 00:02:00.000
การรับรู้ผ่านหลายสัมผัส

00:02:00.000 --> 00:02:02.000
แต่เราจะทำอะไรกับเจ้าสิ่งนี้ละ

NOTE Paragraph

00:02:02.000 --> 00:02:05.000
ดังนั้นฉันต้องเข้าไปและเปิดตัว โคห์ยา

00:02:05.000 --> 00:02:08.000
แอพแบบโต้ตอบบน iPad

00:02:09.000 --> 00:02:11.000
ตรงนี้บอกว่า "วางนิ้วคุณลง

00:02:11.000 --> 00:02:13.000
ตามแสงต่างๆ"

00:02:13.000 --> 00:02:15.000
แล้วก็

00:02:16.000 --> 00:02:26.000
(เสียงดนตรี)

00:02:40.000 --> 00:02:44.000
มันถามว่า "กล่องนี้เป็นของ..."

00:02:44.000 --> 00:02:46.000
แล้วฉันก็พิมพ์ชื่อฉันลงไป

00:02:46.000 --> 00:02:48.000
แล้วฉันก็กลายเป็นตัวละครนึงในหนังสือ

00:02:48.000 --> 00:02:51.000
สักพักหนึ่งก็จะมีจดหมายน้อยๆ ส่งมาหาฉัน

00:02:51.000 --> 00:02:54.000
แล้ว iPad ก็รู้ว่าฉันอยู่ไหนเพราะ GPS

00:02:54.000 --> 00:02:56.000
ที่บ่งบอกที่อยู่กับฉัน

00:02:56.000 --> 00:02:58.000
ความเป็นเด็กในตัวฉันตื่นตัวขึ้นมา

00:02:58.000 --> 00:03:00.000
ด้วยความสามารถเหล่านี้

NOTE Paragraph

00:03:00.000 --> 00:03:03.000
เอาหล่ะ ฉันได้พูดมาเยอะเกี่ยวกับเวทมนตร์

00:03:03.000 --> 00:03:06.000
และฉันไม่ได้หมายถึงพ่อมดและมังกร

00:03:06.000 --> 00:03:08.000
ฉันหมายถึงเวทมนตร์ในช่วงวัยเยาว์

00:03:08.000 --> 00:03:11.000
เหล่าความคิดต่างๆ ที่เราทอดทิ้งไว้ในตอนเด็ก

00:03:11.000 --> 00:03:13.000
กับความคิดเรื่องหิ่งห้อยในขวดโหล ด้วยเหตุผลบางอย่าง

00:03:13.000 --> 00:03:15.000
มันทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้ง

00:03:15.000 --> 00:03:18.000
และตรงนี้คุณต้องเอียง iPad

00:03:18.000 --> 00:03:20.000
เพื่อเอาหิงห้อยออก

00:03:20.000 --> 00:03:23.000
และพวกมันก็จะส่องแสงนำทางคุณไปตลอดเรื่อง

NOTE Paragraph

00:03:26.000 --> 00:03:29.000
และอีกความคิดที่ฉันหลงไหลมากตอนเด็ก

00:03:29.000 --> 00:03:31.000
คือการนำกาแล็กซีทั้งกาแล็กซีมาบรรจุไว้ใน

00:03:31.000 --> 00:03:33.000
ลูกแก้วหนึ่งใบ

00:03:33.000 --> 00:03:35.000
และตรงนี้

00:03:35.000 --> 00:03:37.000
ในหนังสือแต่ละเล่ม และแต่ละโลก

00:03:37.000 --> 00:03:39.000
กลายเป็นลูกแก้วเล็กๆ

00:03:39.000 --> 00:03:41.000
ที่ฉันลากมา

00:03:41.000 --> 00:03:44.000
ที่อุปกรณ์เวทมนตร์ชิ้นนี้ ทางอุปกรณ์ชิ้นนี้

00:03:44.000 --> 00:03:49.000
และมันจะเปิดแผนที่

00:03:49.000 --> 00:03:52.000
ส่วนใหญ่ หนังสือแฟนตาซีมักมีแผนที่เสมอๆ

00:03:52.000 --> 00:03:54.000
แต่แผนที่เหล่านี้มักมาแบบคงที่

00:03:54.000 --> 00:03:57.000
แผนที่นี้จะเติบโตและส่องแสง

00:03:57.000 --> 00:03:59.000
และกลายเป็นเข็มทิศสำหรับส่วนที่เหลือของหนังสือ

00:03:59.000 --> 00:04:02.000
มันจะเผยตัวมันเองต่อคุณในหลายๆ จุด ในหนังสือเช่นกัน

00:04:02.000 --> 00:04:04.000
ตอนนี้ฉันจะเข้าไปละนะคะ

NOTE Paragraph

00:04:06.000 --> 00:04:09.000
อีกสิ่งที่สำคัญสำหรับฉันมากๆ

00:04:09.000 --> 00:04:12.000
คือการสร้างเนื้อหาแบบอินเดีย

00:04:12.000 --> 00:04:14.000
แต่ก็ยังคงร่วมสมัยมากๆ

00:04:14.000 --> 00:04:16.000
ในส่วนนี้ นี่คือเหล่านางอัปสรา (อัปสร)

00:04:16.000 --> 00:04:19.000
พวกเราต่างเคยได้ยินเรื่องของเหล่านางฟ้าและผีสางเทวดา

00:04:19.000 --> 00:04:22.000
แต่มีสักกี่คนภายนอกอินเดีย

00:04:22.000 --> 00:04:25.000
ที่รู้เกี่ยวกับยมในอินเดีย เช่น เหล่านางอัปสร

00:04:25.000 --> 00:04:29.000
เหล่านางอัปสรผู้น่าสงสารเหล่านี้ถูกกักขังในหนังสือเก่า ฝุ่นเครอะ ที่ห้องของพระอินทร์

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
กว่าพันปี

00:04:31.000 --> 00:04:33.000
และพวกเราได้นำเธอกลับมาสู่

00:04:33.000 --> 00:04:36.000
นิทานร่วมสมัยของเด็กๆ

00:04:44.000 --> 00:04:47.000
และเรื่องราวนี้เกี่ยวเนื่องกับปัญหาปัจจุบันมากมาย

00:04:47.000 --> 00:04:49.000
อย่างเช่นวิกฤตสิ่งแวดล้อม

00:04:49.000 --> 00:04:52.000
(เสียงดนตรี)

NOTE Paragraph

00:05:10.000 --> 00:05:14.000
เมื่อพูดถึงวิกฤตสิ่งแวดล้อม

00:05:14.000 --> 00:05:17.000
ฉันคิดว่าปัญหาใหญ่นี้มีมากว่าสิบปีแล้ว

00:05:17.000 --> 00:05:19.000
นั่นคือเด็กถูกขังไว้ในห้อง

00:05:19.000 --> 00:05:21.000
ติดกับเครื่อง PC ไม่ได้ออกไปข้างนอก

00:05:21.000 --> 00:05:23.000
แต่ตอนนี้ ด้วยเทคโนโลยีเคลื่อนที่

00:05:23.000 --> 00:05:26.000
เราสามารถพาเด็กๆ ออกไปข้างนอก สู่โลกธรรมชาติ

00:05:26.000 --> 00:05:28.000
กับเทคโนโลยีของเขา

00:05:28.000 --> 00:05:30.000
หนึ่งในฟังก์ชันตอบโต้ในหนังสือ

00:05:30.000 --> 00:05:32.000
คือคุณถูกส่งออกไปทำภารกิจ

00:05:32.000 --> 00:05:34.000
ที่ซึ่งคุณต้องออกไปข้างนอก

00:05:34.000 --> 00:05:36.000
เอากล่องใน iPad ออกไป

00:05:36.000 --> 00:05:38.000
เก็บภาพธรรมชาติต่างๆ สิ่งของที่ต่างกันออกไป

NOTE Paragraph

00:05:38.000 --> 00:05:40.000
เมื่อตอนฉันเด็ก ฉันมีของสะสมมากมาย

00:05:40.000 --> 00:05:43.000
พวกไม้ หิน ก้อนกรวด เปลือกหอย

00:05:43.000 --> 00:05:45.000
ซึ่งเด็กเดี๋ยวนี้ไม่ทำกันแล้ว

00:05:45.000 --> 00:05:47.000
เพื่อนำพิธีกรรมของเด็กๆ เหล่านี้กลับมา

00:05:47.000 --> 00:05:49.000
คุณต้องออกไป

00:05:49.000 --> 00:05:51.000
และในบทหนึ่ง คุณต้องถ่ายภาพดอกไม้

00:05:51.000 --> 00:05:53.000
แล้วแท็กมัน

00:05:53.000 --> 00:05:55.000
ในบทถัดมา คุณต้องถ่ายรูปเปลือกไม้

00:05:55.000 --> 00:05:57.000
แล้วก็แท็กด้วย

00:05:57.000 --> 00:05:59.000
ต่อจากนั้น

00:05:59.000 --> 00:06:01.000
คือคุณได้สร้างภาพสะสมของดิจิตอลขึ้น

00:06:01.000 --> 00:06:03.000
ที่สามารถขึ้นออนไลน์ได้

00:06:03.000 --> 00:06:05.000
เด็กในลอนดอนขึ้นภาพสุนัขจิ้งจอก

00:06:05.000 --> 00:06:07.000
และพูดว่า "โอ้ วันนี้ฉันเห็นสุนัขจิ้งจอก"

00:06:07.000 --> 00:06:09.000
เด็กในอินเดียพูดว่า "วันนี้ฉันเห็นลิง"

00:06:09.000 --> 00:06:11.000
และได้สร้างกลุ่มสังคมออนไลน์

00:06:11.000 --> 00:06:13.000
ด้วยภาพสะสมดิจิตอลนี้

00:06:13.000 --> 00:06:15.000
ที่คุณได้ถ่ายเก็บไว้

NOTE Paragraph

00:06:15.000 --> 00:06:18.000
ในความเป็นไปได้ของการเชื่อมโยง

00:06:18.000 --> 00:06:21.000
เข้าด้วยกันของเวทมนตร์ โลก และเทคโนโลยี

00:06:21.000 --> 00:06:23.000
มีอีกหลายสิ่งที่เป็นไปได้

00:06:23.000 --> 00:06:25.000
ในหนังสือเล่มต่อไป พวกเราวางแผนว่าจะมีฟังก์ชันโต้ตอบ

00:06:25.000 --> 00:06:27.000
ที่คุณนำ iPad ไปถ่ายวิดีโอ

00:06:27.000 --> 00:06:29.000
และด้วยเทคโนโลยีความจริงแบบแต่งเติม (Augmented reality)

00:06:29.000 --> 00:06:31.000
คุณจะเห็นภาพซ้อนของภูติพิกซีที่เคลื่อนไหวไปมา

00:06:31.000 --> 00:06:35.000
ปรากฎที่ต้นไม้นอกบ้านคุณ

00:06:35.000 --> 00:06:38.000
ในช่วงเวลาหนึ่ง หน้าจอคุณเต็มไปด้วยใบไม้

00:06:38.000 --> 00:06:41.000
และคุณต้องทำเสียงลมและเป่ามันออกไป

00:06:41.000 --> 00:06:43.000
แล้วอ่านส่วนที่เหลือของหนังสือ

NOTE Paragraph

00:06:43.000 --> 00:06:46.000
เรามาถึงจุดที่

00:06:46.000 --> 00:06:48.000
พลังงานธรรมชาติ

00:06:48.000 --> 00:06:50.000
เข้าใกล้เทคโนโลยีมากขึ้น

00:06:50.000 --> 00:06:53.000
และเวทมนตร์กับเทคโนโลยีสามารถอยู่ร่วมกันได้

00:06:53.000 --> 00:06:56.000
พวกเรากำลังควบคุมพลังงานจากดวงอาทิตย์

00:06:56.000 --> 00:06:59.000
พวกเรานำเด็กๆ และพวกเราเอง

00:06:59.000 --> 00:07:01.000
เข้าใกล้ธรรมชาติของโลก

00:07:01.000 --> 00:07:03.000
และเวทมนตร์กับความสนุก

00:07:03.000 --> 00:07:05.000
และความรักในวัยเยาว์ที่พวกเรา

00:07:05.000 --> 00:07:07.000
ส่งผ่านเรื่องเล่าเหล่านี้

NOTE Paragraph

00:07:07.000 --> 00:07:09.000
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:07:09.000 --> 00:07:15.000
(เสียงปรบมือ)