1
00:00:07,440 --> 00:00:12,560
[Τόμας Χίρσχορν: "Μνημείο Γκράμσι"]

2
00:00:17,620 --> 00:00:21,440
[Σπίτια του Δάσους, Μπρονξ, Νέα Υόρκη]

3
00:00:22,980 --> 00:00:25,620
["Μνημείο Γκράμσι" (2013)]

4
00:00:26,340 --> 00:00:29,840
[Εγκαίνια του "Μνημείου Γκράμσι"]

5
00:00:29,870 --> 00:00:32,050
[1η Ιουλίου 10 πμ - 7 μμ]

6
00:00:35,620 --> 00:00:37,700
Χάρι Ντρέικ: Εντάξει, συγνώμη που διακόπτω.

7
00:00:37,760 --> 00:00:40,940
Χάρι Ντρέικ: Αυτός είναι ο άνδρας της χρονιάς.

8
00:00:41,370 --> 00:00:45,620
Αυτός είναι ο άνδρας, πέρα από τον Έρικ, που έφερε τα πάντα σε εμάς.

9
00:00:46,600 --> 00:00:49,280
Γιασμίλ Ρέιμοντ: Ο Τόμας πιστεύει ότι "τα περισσότερα είναι περισσότερα".

10
00:00:49,350 --> 00:00:54,649
Όπως ξέρεις, είναι ένα λογοπαίγνιο για τον Μις φαν ντε Ρόε, που είπε, "τα λιγότερα είναι περισσότερα".

11
00:00:54,819 --> 00:00:59,059
Και σε αυτήν την "τα περισσότερα είναι περισσότερα" φιλοσοφία του Τόμας Χίρσχορν,

12
00:00:59,059 --> 00:01:03,499
Σημαίνει ένα τεράστιο ποσό δραστηριοτήτων συνεχώς,

13
00:01:03,499 --> 00:01:06,310
σχεδόν που μπερδεύει αυτό που συμβαίνει.

14
00:01:07,200 --> 00:01:10,510
Χάρι Ντρέικ: Αυτά που κάνεις για αυτή την κοινότητα και όλα...

15
00:01:10,510 --> 00:01:12,270
Τόμας Χίρσχορν: Όχι δεν..

16
00:01:12,280 --> 00:01:14,330
Δεν κάνω κάτι για αυτή την κοινότητα.

17
00:01:14,330 --> 00:01:16,470
Κάνω κάτι, ελπίζω, για την τέχνη...

18
00:01:16,470 --> 00:01:17,590
ΧΝ: Εντάξει.

19
00:01:17,640 --> 00:01:19,910
ΤΧ: Και την κατανόηση της τέχνης.

20
00:01:19,972 --> 00:01:21,741
Ο στόχος μου είναι αυτός.

21
00:01:22,540 --> 00:01:24,588
Λεξ Μπράουν: Κάτι που λέει ο Τόμας συνέχεια

22
00:01:24,588 --> 00:01:26,969
είναι ότι δεν ήρθε εδώ για να συμπαθήσει, να βοηθήσει ανθρώπους,

23
00:01:26,969 --> 00:01:30,890
ήρθε εδώ για τα Σπίτια του Δάσους και ρώτησε τους ανθρώπους που έμεναν εδώ

24
00:01:30,890 --> 00:01:33,681
να τον βοηθήσουν να δημιουργήσει το έργο τέχνης.

25
00:01:38,000 --> 00:01:40,010
Και υπάρχει μία μεγάλη διαφορά.

26
00:01:40,030 --> 00:01:42,885
Υπάρχει μία τεράστια διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο πράγματα.

27
00:01:43,502 --> 00:01:45,432
Αυτός είναι ο Τόμας, είναι ο καλλιτέχνης.

28
00:01:46,260 --> 00:01:52,180
Φρέντι Βελέζ: Ο Τόμας μου ζήτησε να μεταφράσω τις σημειώσεις του Γκράμσι από την φυλακή, στα Ισπανικά.

29
00:01:52,310 --> 00:01:54,530
Αυτή ήταν μία σπουδαία ευκαιρία για εμένα,

30
00:01:54,550 --> 00:02:00,100
και απλά άφησα την συνταξιοδότηση στην άκρη και απλώς ξεκίνησα να δουλεύω με την τέχνη του.

31
00:02:00,490 --> 00:02:05,170
Και να που είμαι σήμερα, δύο μήνες μετά, να απολαμβάνω τον εαυτό μου κάθε μέρα

32
00:02:05,170 --> 00:02:07,537
και νιώθω πολύ καλύτερα.

33
00:02:11,420 --> 00:02:14,590
Τζάνετ Μπέθι: Ήμουν πολύ πιο δυνατή από τους μισούς άνδρες εδώ πέρα.

34
00:02:14,620 --> 00:02:16,260
Έχτισα αυτά τα κτίρια.

35
00:02:16,260 --> 00:02:19,610
Έφτιαξα τα θεμέλια εδώ κάτω, στο πάτωμα.

36
00:02:19,610 --> 00:02:22,090
Τα έφτιαξα όλα αυτά με τα παιδιά.

37
00:02:22,160 --> 00:02:25,630
Εκτός από τη σκεπή. Φοβάμαι τα ύψη.

38
00:02:36,540 --> 00:02:38,490
Στάνλεϊ Σκοτ: Το όνομά μου είναι "Σταν ο Μαν".

39
00:02:38,510 --> 00:02:40,021
-Σταν ο Μαν;
-Σταν ο Μαν.

40
00:02:40,021 --> 00:02:41,950
-Α, είδα τη ταμπέλα σου.
-Ναι, πράγματι.

41
00:02:41,950 --> 00:02:44,140
-Και δουλεύω για την αγάπη.
-Το ξέρουμε.

42
00:02:44,240 --> 00:02:46,500
ΣΣ: Δεν το κάνω για τους λογαριασμούς.

43
00:02:46,500 --> 00:02:47,850
Δεν το κάνω για τα λεφτά.

44
00:02:47,850 --> 00:02:49,794
Οτιδήποτε κάνω, το κάνω από την καρδιά μου.

45
00:02:50,209 --> 00:02:52,149
Ξέρεις, αν βάλεις την αγάπη σου σε αυτό

46
00:02:52,189 --> 00:02:54,090
τα λεφτά θα έρθουν μόνα τους.

47
00:02:54,920 --> 00:02:57,860
Για αυτό συμμετείχα στο μνημείο, επειδή είναι σαν τη τέχνη.

48
00:02:58,240 --> 00:03:00,630
Το φαγητό είναι σαν την τέχνη. Ξέρεις, το να μαγειρεύεις.

49
00:03:00,680 --> 00:03:02,760
Το να φτιάχνεις κάτι από το τίποτα.

50
00:03:02,760 --> 00:03:04,720
Ξέρεις, να κάνεις τα πιάτα να φαίνονται καλά.

51
00:03:04,720 --> 00:03:06,100
Όπως, α, αυτό φαίνεται όμορφο.

52
00:03:06,100 --> 00:03:08,200
Για να δούμε αν έχει όμορφη γεύση.

53
00:03:13,400 --> 00:03:16,430
Όταν οι άνθρωποι σε ρωτάνε:
"Τι είναι αυτό το πρότζεκτ;" τι τους λες;

54
00:03:16,460 --> 00:03:19,173
Ντάνιον Τζόρνταν: Βασικά, τους οδηγώ στα φυλλάδια...

55
00:03:19,173 --> 00:03:21,830
Τζάνετ Μπέθι: 
Είναι ένα μνημείο για κάτι.

56
00:03:21,840 --> 00:03:24,890
Φρέντι Βελέζ: Ένα θετικό μέρος για την τέχνη και τη μελέτη.

57
00:03:24,900 --> 00:03:27,297
Ντάνιον Τζόρνταν: Ξέρεις, είχαν ένα σμούθι μπαρ.

58
00:03:27,297 --> 00:03:29,800
Τζάνετ Μπέθι: Μπορούν να πάνε στη βιβλιοθήκη, να διαβάσουν βιβλία.

59
00:03:29,840 --> 00:03:31,931
Ντάνιον Τζόρνταν: Ένας σταθμός ασύρματου ίντερνετ εκεί πάνω...

60
00:03:31,931 --> 00:03:34,076
Έρικ Φάρμερ: Ένα μνημείο συνήθως είναι κάτι

61
00:03:34,080 --> 00:03:35,773
που είναι σταθερό, δεν μετακινείται.

62
00:03:35,773 --> 00:03:38,473
Αυτό είναι ένα προσωρινό μνημείο
- κάτι που δεν είχα ξανακούσει

63
00:03:38,473 --> 00:03:41,414
αλλά ο Τόμας μου εξήγησε, ξέρεις, τι ήθελε να κάνει

64
00:03:41,414 --> 00:03:44,940
και το πως ήθελε να ενσωματώσει τους κάτοικους στο μνημείο

65
00:03:44,940 --> 00:03:46,700
όπως το να τους δώσει δουλειές

66
00:03:46,700 --> 00:03:50,083
και τη θέληση να διδάξει στα παιδιά για την τέχνη.

67
00:03:53,200 --> 00:03:56,980
Ντάνιον Τζόρνταν: Δεν θέλει τίποτα να παρέμβει στο μνημείο του,

68
00:03:56,980 --> 00:04:01,361
Είτε είναι η βροχή, ο Ντία, ο Νάϊτσα...

69
00:04:01,390 --> 00:04:04,200
δεν θέλει τίποτα να παρέμβει στο πρότζεκτ του.

70
00:04:04,280 --> 00:04:07,570
Αν δεν παρεμβαίνεις στο πρότζεκτ του όλα καλά.

71
00:04:07,820 --> 00:04:09,720
Τι συμβαίνει όταν το κάνεις;

72
00:04:12,170 --> 00:04:14,249
ΝΤ: Ναι, απλώς... ξέρεις, τρελένεται.

73
00:04:14,279 --> 00:04:16,789
Αρχίζει να φωνάζει,
χρησιμοποιεί τα δάχτυλά του και όλα.

74
00:04:16,809 --> 00:04:18,350
ΤΧ: Κυριακή... Ακόμα και την Κυριακή...

75
00:04:18,360 --> 00:04:20,850
Γιασμίλ Ρέιμοντ: 
Ναι, αλλά είμαι εδώ το Σάββατο και την Κυριακή...

76
00:04:20,850 --> 00:04:21,940
ΤΧ: Είμαι ο καλλιτέχνης!

77
00:04:21,940 --> 00:04:24,380
Μαν: Κοιτάω και βλέπω ότι κανείς δεν κάθεται εδώ πρώτος...

78
00:04:24,380 --> 00:04:25,820
ΧΝ: Θα αντιδράσει κάπως, "Όχι."

79
00:04:25,820 --> 00:04:28,610
Μαρτσέλα Πάρανταϊς: Και αν δεν μπορείς να μείνεις
μέχρι τις τρεις ή τις τέσσερις

80
00:04:28,610 --> 00:04:30,770
-ενώ μένουμε μέχρι τις τέσσερις κάθε φορά-

81
00:04:30,810 --> 00:04:32,380
σε βγάζουν εκτός.

82
00:04:32,380 --> 00:04:36,580
ΤΧ: Εντάξει; Δεν είμαστε παρατηρητές,
δεν υπάρχει κανένας παρατηρητής.

83
00:04:37,840 --> 00:04:40,517
Χάρι Ντρέικ: Ο Τόμας δεν είναι λευκός.
Δεν είναι Ευρωπαίος.

84
00:04:40,537 --> 00:04:41,837
Είναι μαύρος.

85
00:04:51,400 --> 00:04:55,785
Μάρσους Γκριν: Εμπνεύστηκα πολύ από την αφίσα του Τόμας.

86
00:04:56,690 --> 00:05:00,030
Και στην αφίσα λέει,
"Όλοι οι άνθρωποι είναι διανοούμενοι."

87
00:05:00,090 --> 00:05:04,690
Έτσι, η φράση με την οποία θέλω να ξεκινήσω
- που είναι η φράση νούμερο ένα-

88
00:05:05,250 --> 00:05:07,870
προέρχεται από αυτή την αντίληψη.

89
00:05:08,220 --> 00:05:11,396
Λεξ Μπράουν: Η ιδέα του Γκράμσι
ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διανοούμενος

90
00:05:11,396 --> 00:05:13,950
είναι μία απίστευτα σημαντική ιδέα.

91
00:05:14,270 --> 00:05:16,049
Αποτελεί ένα τεράστιο μέρος του πρότζεκτ

92
00:05:16,069 --> 00:05:19,540
και θίγεται σε κάθε μέρος του.

93
00:05:20,200 --> 00:05:22,460
Άνταμ Γκουεσόνγκο: Το όνομα μου είναι Άνταμ.

94
00:05:22,560 --> 00:05:25,308
Κάνω γκραφίτι, ζωγραφίζω,

95
00:05:25,860 --> 00:05:27,540
και φτιάχνω γλυπτά.

96
00:05:27,590 --> 00:05:30,530
Ή όπως, αυτό, δεν έχω τελειώσει ακόμα μαζί του...

97
00:05:32,100 --> 00:05:36,360
Δεν έχω τελειώσει με αυτό, αλλά προσπαθούσα
να φτιάξω έναν χαρακτήρα από ένα παιχνίδι.

98
00:05:43,720 --> 00:05:46,620
Ντάνιον Τζόρνταν:
Μαθαίνεις, διδάσκεις,

99
00:05:46,620 --> 00:05:50,490
αλλά είναι περισσότερο το ότι οι άνθρωποι απλώς...
ξέρεις, έχουν τον Τόμας εδώ.

100
00:05:50,490 --> 00:05:54,019
Είναι περισσότερο το ότι οι άνθρωποι μαζεύονται
απλώς καταφέρνουν να μάθουν ο ένας τον άλλον.

101
00:05:54,059 --> 00:05:56,943
Επειδή δεν ξέρω πραγματικά
όλα αυτά τα άτομα με τα οποία δουλεύω,

102
00:05:56,943 --> 00:05:59,185
Απλώς τους ξέρω μέσω άλλων ανθρώπων.

103
00:05:59,185 --> 00:06:02,020
Όλοι καταφέρνουν να μάθουν ο ένας τον άλλον,
μαθαίνουν ο ένας από τον άλλον,

104
00:06:02,020 --> 00:06:04,010
και, ξέρεις, αυτό είναι βασικά.

105
00:06:04,040 --> 00:06:06,800
[Η καταστροφή είναι δύσκολη;
είναι το ίδιο δύσκολη όσο η δημιουργία]

106
00:06:06,800 --> 00:06:08,670
Έρικ Φάρμερ: Αυτό εδώ είναι ιστορία

107
00:06:08,690 --> 00:06:10,650
επειδή δεν έγινε ποτέ.

108
00:06:10,680 --> 00:06:13,880
Οπότε όταν κάποιος μιλάει για αυτό
-κάποιος μπορεί να προσπαθήσει να το κάνει-

109
00:06:13,948 --> 00:06:18,410
αλλά, στο τέλος της μέρας,
έγινε πρώτα στα Σπίτια του Δάσους.

110
00:06:19,140 --> 00:06:20,320
Μεγάλο. Τεράστιο.

111
00:06:20,370 --> 00:06:23,296
[Η ποιότητα πρέπει να αποδίδεται 
στα ανθρώπινα όντα, όχι στα πράγματα.]

112
00:06:23,296 --> 00:06:27,200
Λεξ Μπράουν: Οι άνθρωποι πρέπει να έρθουν εδώ,
στο μνημείο, για να δουν το μνημείο.

113
00:06:27,210 --> 00:06:33,729
Αυτό το πρότζεκτ εξαρτάται από την τοποθεσία
με την πιο αληθινή έννοια αυτής της φράσης.

114
00:06:33,859 --> 00:06:39,290
Είναι τόσο σημαντικό το ότι αυτό το μνημείο
θα είναι εδώ για δυόμιση μήνες

115
00:06:39,290 --> 00:06:43,270
όσο είναι το ότι δεν θα είμαι εγώ εδώ
μετά από δυόμιση μήνες.

116
00:06:44,300 --> 00:06:46,340
Υπάρχει μία επείγουσα ανάγκη σε αυτό.

117
00:06:46,350 --> 00:06:49,890
Και χωρίς αυτήν την επείγουσα ανάγκη,
δεν θα ήταν το ίδιο πράγμα.

118
00:07:04,739 --> 00:07:09,109
Επιθεώρηση από την Μαργαρίντα Φερέιρα