[Τόμας Χίρσχορν: "Μνημείο Γκράμσι"]
[Σπίτια του Δάσους, Μπρονξ, Νέα Υόρκη]
["Μνημείο Γκράμσι" (2013)]
[Εγκαίνια του "Μνημείου Γκράμσι"]
[1η Ιουλίου 10 πμ - 7 μμ]
Χάρι Ντρέικ: Εντάξει, συγνώμη που διακόπτω.
Χάρι Ντρέικ: Αυτός είναι ο άνδρας της χρονιάς.
Αυτός είναι ο άνδρας, πέρα από τον Έρικ, που έφερε τα πάντα σε εμάς.
Γιασμίλ Ρέιμοντ: Ο Τόμας πιστεύει ότι "τα περισσότερα είναι περισσότερα".
Όπως ξέρεις, είναι ένα λογοπαίγνιο για τον Μις φαν ντε Ρόε, που είπε, "τα λιγότερα είναι περισσότερα".
Και σε αυτήν την "τα περισσότερα είναι περισσότερα" φιλοσοφία του Τόμας Χίρσχορν,
Σημαίνει ένα τεράστιο ποσό δραστηριοτήτων συνεχώς,
σχεδόν που μπερδεύει αυτό που συμβαίνει.
Χάρι Ντρέικ: Αυτά που κάνεις για αυτή την κοινότητα και όλα...
Τόμας Χίρσχορν: Όχι δεν..
Δεν κάνω κάτι για αυτή την κοινότητα.
Κάνω κάτι, ελπίζω, για την τέχνη...
ΧΝ: Εντάξει.
ΤΧ: Και την κατανόηση της τέχνης.
Ο στόχος μου είναι αυτός.
Λεξ Μπράουν: Κάτι που λέει ο Τόμας συνέχεια
είναι ότι δεν ήρθε εδώ για να συμπαθήσει, να βοηθήσει ανθρώπους,
ήρθε εδώ για τα Σπίτια του Δάσους και ρώτησε τους ανθρώπους που έμεναν εδώ
να τον βοηθήσουν να δημιουργήσει το έργο τέχνης.
Και υπάρχει μία μεγάλη διαφορά.
Υπάρχει μία τεράστια διαφορά ανάμεσα σε αυτά τα δύο πράγματα.
Αυτός είναι ο Τόμας, είναι ο καλλιτέχνης.
Φρέντι Βελέζ: Ο Τόμας μου ζήτησε να μεταφράσω τις σημειώσεις του Γκράμσι από την φυλακή, στα Ισπανικά.
Αυτή ήταν μία σπουδαία ευκαιρία για εμένα,
και απλά άφησα την συνταξιοδότηση στην άκρη και απλώς ξεκίνησα να δουλεύω με την τέχνη του.
Και να που είμαι σήμερα, δύο μήνες μετά, να απολαμβάνω τον εαυτό μου κάθε μέρα
και νιώθω πολύ καλύτερα.
Τζάνετ Μπέθι: Ήμουν πολύ πιο δυνατή από τους μισούς άνδρες εδώ πέρα.
Έχτισα αυτά τα κτίρια.
Έφτιαξα τα θεμέλια εδώ κάτω, στο πάτωμα.
Τα έφτιαξα όλα αυτά με τα παιδιά.
Εκτός από τη σκεπή. Φοβάμαι τα ύψη.
Στάνλεϊ Σκοτ: Το όνομά μου είναι "Σταν ο Μαν".
-Σταν ο Μαν;
-Σταν ο Μαν.
-Α, είδα τη ταμπέλα σου.
-Ναι, πράγματι.
-Και δουλεύω για την αγάπη.
-Το ξέρουμε.
ΣΣ: Δεν το κάνω για τους λογαριασμούς.
Δεν το κάνω για τα λεφτά.
Οτιδήποτε κάνω, το κάνω από την καρδιά μου.
Ξέρεις, αν βάλεις την αγάπη σου σε αυτό
τα λεφτά θα έρθουν μόνα τους.
Για αυτό συμμετείχα στο μνημείο, επειδή είναι σαν τη τέχνη.
Το φαγητό είναι σαν την τέχνη. Ξέρεις, το να μαγειρεύεις.
Το να φτιάχνεις κάτι από το τίποτα.
Ξέρεις, να κάνεις τα πιάτα να φαίνονται καλά.
Όπως, α, αυτό φαίνεται όμορφο.
Για να δούμε αν έχει όμορφη γεύση.
Όταν οι άνθρωποι σε ρωτάνε:
"Τι είναι αυτό το πρότζεκτ;" τι τους λες;
Ντάνιον Τζόρνταν: Βασικά, τους οδηγώ στα φυλλάδια...
Τζάνετ Μπέθι:
Είναι ένα μνημείο για κάτι.
Φρέντι Βελέζ: Ένα θετικό μέρος για την τέχνη και τη μελέτη.
Ντάνιον Τζόρνταν: Ξέρεις, είχαν ένα σμούθι μπαρ.
Τζάνετ Μπέθι: Μπορούν να πάνε στη βιβλιοθήκη, να διαβάσουν βιβλία.
Ντάνιον Τζόρνταν: Ένας σταθμός ασύρματου ίντερνετ εκεί πάνω...
Έρικ Φάρμερ: Ένα μνημείο συνήθως είναι κάτι
που είναι σταθερό, δεν μετακινείται.
Αυτό είναι ένα προσωρινό μνημείο
- κάτι που δεν είχα ξανακούσει
αλλά ο Τόμας μου εξήγησε, ξέρεις, τι ήθελε να κάνει
και το πως ήθελε να ενσωματώσει τους κάτοικους στο μνημείο
όπως το να τους δώσει δουλειές
και τη θέληση να διδάξει στα παιδιά για την τέχνη.
Ντάνιον Τζόρνταν: Δεν θέλει τίποτα να παρέμβει στο μνημείο του,
Είτε είναι η βροχή, ο Ντία, ο Νάϊτσα...
δεν θέλει τίποτα να παρέμβει στο πρότζεκτ του.
Αν δεν παρεμβαίνεις στο πρότζεκτ του όλα καλά.
Τι συμβαίνει όταν το κάνεις;
ΝΤ: Ναι, απλώς... ξέρεις, τρελένεται.
Αρχίζει να φωνάζει,
χρησιμοποιεί τα δάχτυλά του και όλα.
ΤΧ: Κυριακή... Ακόμα και την Κυριακή...
Γιασμίλ Ρέιμοντ:
Ναι, αλλά είμαι εδώ το Σάββατο και την Κυριακή...
ΤΧ: Είμαι ο καλλιτέχνης!
Μαν: Κοιτάω και βλέπω ότι κανείς δεν κάθεται εδώ πρώτος...
ΧΝ: Θα αντιδράσει κάπως, "Όχι."
Μαρτσέλα Πάρανταϊς: Και αν δεν μπορείς να μείνεις
μέχρι τις τρεις ή τις τέσσερις
-ενώ μένουμε μέχρι τις τέσσερις κάθε φορά-
σε βγάζουν εκτός.
ΤΧ: Εντάξει; Δεν είμαστε παρατηρητές,
δεν υπάρχει κανένας παρατηρητής.
Χάρι Ντρέικ: Ο Τόμας δεν είναι λευκός.
Δεν είναι Ευρωπαίος.
Είναι μαύρος.
Μάρσους Γκριν: Εμπνεύστηκα πολύ από την αφίσα του Τόμας.
Και στην αφίσα λέει,
"Όλοι οι άνθρωποι είναι διανοούμενοι."
Έτσι, η φράση με την οποία θέλω να ξεκινήσω
- που είναι η φράση νούμερο ένα-
προέρχεται από αυτή την αντίληψη.
Λεξ Μπράουν: Η ιδέα του Γκράμσι
ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διανοούμενος
είναι μία απίστευτα σημαντική ιδέα.
Αποτελεί ένα τεράστιο μέρος του πρότζεκτ
και θίγεται σε κάθε μέρος του.
Άνταμ Γκουεσόνγκο: Το όνομα μου είναι Άνταμ.
Κάνω γκραφίτι, ζωγραφίζω,
και φτιάχνω γλυπτά.
Ή όπως, αυτό, δεν έχω τελειώσει ακόμα μαζί του...
Δεν έχω τελειώσει με αυτό, αλλά προσπαθούσα
να φτιάξω έναν χαρακτήρα από ένα παιχνίδι.
Ντάνιον Τζόρνταν:
Μαθαίνεις, διδάσκεις,
αλλά είναι περισσότερο το ότι οι άνθρωποι απλώς...
ξέρεις, έχουν τον Τόμας εδώ.
Είναι περισσότερο το ότι οι άνθρωποι μαζεύονται
απλώς καταφέρνουν να μάθουν ο ένας τον άλλον.
Επειδή δεν ξέρω πραγματικά
όλα αυτά τα άτομα με τα οποία δουλεύω,
Απλώς τους ξέρω μέσω άλλων ανθρώπων.
Όλοι καταφέρνουν να μάθουν ο ένας τον άλλον,
μαθαίνουν ο ένας από τον άλλον,
και, ξέρεις, αυτό είναι βασικά.
[Η καταστροφή είναι δύσκολη;
είναι το ίδιο δύσκολη όσο η δημιουργία]
Έρικ Φάρμερ: Αυτό εδώ είναι ιστορία
επειδή δεν έγινε ποτέ.
Οπότε όταν κάποιος μιλάει για αυτό
-κάποιος μπορεί να προσπαθήσει να το κάνει-
αλλά, στο τέλος της μέρας,
έγινε πρώτα στα Σπίτια του Δάσους.
Μεγάλο. Τεράστιο.
[Η ποιότητα πρέπει να αποδίδεται
στα ανθρώπινα όντα, όχι στα πράγματα.]
Λεξ Μπράουν: Οι άνθρωποι πρέπει να έρθουν εδώ,
στο μνημείο, για να δουν το μνημείο.
Αυτό το πρότζεκτ εξαρτάται από την τοποθεσία
με την πιο αληθινή έννοια αυτής της φράσης.
Είναι τόσο σημαντικό το ότι αυτό το μνημείο
θα είναι εδώ για δυόμιση μήνες
όσο είναι το ότι δεν θα είμαι εγώ εδώ
μετά από δυόμιση μήνες.
Υπάρχει μία επείγουσα ανάγκη σε αυτό.
Και χωρίς αυτήν την επείγουσα ανάγκη,
δεν θα ήταν το ίδιο πράγμα.
Επιθεώρηση από την Μαργαρίντα Φερέιρα