-- Раз, два, тры, чатыры!

Прывіт. Мяне зваць Тоні і гэта 
"Кожны Кадр Малюнак"

Сёння я распавяду пра рэжысёра
чыі фільмы мне падабаюцца

Але перад гэтым, я буду шчырым.
Я думаю, што сучасная камедыя,

асабліва Амерыканская,
цалкам страціла свой шлях.

Я ня ненавіджу жарты
або актораў ці дыялогі

або гісторыі, хаця б
там шмат праблемаў.

Мой сапраўдны боль гэта кінавытворчасць,

выкарыстанне візуала і гукаў
для падачы жартаў проста...

-- Што?
-- Гэта нууудна.

-- Выдаліць.

Я разумею, у кожнага свой густ

Што вы лічыце смешным і ёсць смешна.

Таму я не кажу, што гэтыя фільмы адстой
або вы адстой раз любіце іх.

Я кажу, што гэтыя фільмы 
зусім не фільмы.

Больш падобны на лёгкія імправізацыі.

Усе стаяць на месцах і
размаўляюць у буйных плянах

Амаль няма візуальных жартаў,
толькі гукавыя

і нават без выкарыстання палітры гукаў,
толькі дыялогі. І гэта сапраўды сумна,

бо гэта толькі частка
магчымасцяў кіно.

Апрача анімацыі
і некаторых рэклямных ролікаў,

візуальная камедыя
дэградзіруе.

І таму, калі вам падабаецца разнастайнась,
я павінен рэкамендаваць вам

Эдгара Райта.

--Ты лекар, зрабі нешта.
-- Ага, дзеёнічай

Ён адзін з нешматлікіх у камедыі,

хто выкарыстоўвае ўсе магчымасці кіно.

І таму, мы можам знайсці гумар
у неспадзяваных месцах.

Напрыклад.

Вам патрабуецца перамясціць персанажа
з аднаго горада ў іншы

каб распавесці гісторыю.

Як вы здыміце гэта?

І ці можаце вы зрабіць з гэтага жарт?
... Нуууу, не.

Калі вы будзеце рабіць гэта прадказальна,
кожны кадр рухаецца з лева ў права,

вы дадаеце відавочныя арыентыры і знакі,
верталётныя здымкі

і ўключаеце рытмічную музыку, 
каб аўдыторыя не заснула.

Гэта лянівая і нудная кінавытворчасць.
Мы бачылі гэта шмат разоў.

Што будзе, калі паспрабаваць
больш крэатыўны падыход?

Вось яно! І гэта не проста 
серыя хуткіх кадраў.

Тут шмат добрага 
візуальнага сторітэлінга.

Гэтыя 2 кадры з таксі распавядаюць
адкуль і куды мы рухаемся.

Гэтыя два кадры кажуць,
што мы далёка ад цывілізацыі.

Галоўны герой заўсёды глядзіць
напреад або ў права

што захоўвае яго накіраванне.
Музыка сціхае

і эфекты гучаць забаўна
з-за рэзкасці мантажных склеяк.

І тут нават ёсць хорашыя выступы
ад Саймана Пегга і Райана Гослінга.

Добра, гэта адзіны прыклад без кантэкста.
Нясправядліва. Вы правы.

А што калі вы глядзіце фільм, дзе
адбываецца жудасны апакаліпсіс,

і ва хаціце намякнуць на гэта,
праз тэлебачэнне

на якое не звяртаюць увагу героі?
Як вы зробіце гэта?

Проста дадалі б на мантажу
2 карды на 2 секунды

не робячы ніякай сувязі
паміж тэлевізарам і акторамі?

-- Ён праводзіць наваселле,
ён толькі што пабудаваў свой дом.

Ці вы зробіце так?

--Ніхто афіцыйна не каментуе,
але рэлігійныя групы называюць гэта

судным днём...
-- паніка на вуліцах Лондана

--у звязку з павелічэннем колькасці справаздач аб
--сур'ёзных атаках

--на людзей, якія літаральна
--ядуць жывёл.

Добра, дагэтуль несправядліва.

Ну, а што калі б у вас быў фільм, дзе
адзін персанаж перастаў піць,

але іншыя разачараваныя гэтым,
і вы хацелі б зрабіць з гэтага жарт?

Як вы зрабілі б гэта?

Яны проста будуць стаяць вакол
і размаўляць пра алкаголь?

--Не, я ўдзячны, але я абяцаў жонцы
не піць сёння.

--Да таго ж, у мяне важлівы дзень заўтра.
Але вы баўцеся на славу.

--Вялікі дзень? Дзень чаго?

Ці зробіце так?

--Што?

--Я адмаўляюся верыць.

Гэта адрознівае сярэдняга рыжысёра
ад выдатнага.

Навык узяць самую звычайную сцэну
і знайсці новыя шляхі яе пастаноўкі.

Выдатны рэжысёр разумее, 
што вы можаце смяяцца проста з пастаноўкі сцэны

Вось прыклад ад Дэвіда Бордвела:
рэчы, якія раптам з'яўляюцца ў кадры — смешныя.

--Павольна наперад, і я магу рухацца павольна наперад.
Заходзь сюды і падкідай гэтага дзярма!

І гэта не толькі пра рэчы, якія ўваходзяць у кадр.
Разглядзіме адваротнае.

--Я сказал перадай Місіс Лоры "Дапабачэння"

--Дапабачэння, Місіс Лора.

Вас можа пазабавіць зум.

--Вы не маглі б адкрыць багажнік і
спусціць вокны, калі ласка?

Вы можаце пасмяяцца з адваротнага зума.
--Шерлі, мне так жаль.

--Я іду дадому, Брітта.
--Я ведаю, Шерлі, я ведаю.

--Не, я сапраўды іду дадому, можаш дапамагчы мне ўстаць?
--Ох.

Ці з рэзкага паварота камеры.

Як выказаўся Мартін Скорсезе:

кіно - гэта пытанне таго, што ў
кадры і чаго няма ў кадры.

Такім чынам, думайце пра кадр, не залежна
ад таго, разумная гэта камедыя ці не.

Калі нешта працуе — яно працуе.

Вось 8 рэчэй, якія Эдгар Райт
робіць з відарысам і гукам

і што бы я хацеў бачыць
у іншых камедыях.

#1 : З'яўленне рэчэй у кадры
смешнымі спосабамі

#2 : Людзі пакідаюць кадр
смешнымі спосабамі

#3 : Туды і назад

#4 : Супадаючыя пераходы паміж сцэнамі

#5 : Ідэальны таймінг гукавых эфектаў

#6 : Сінхранізацыя падзей і гукаў

#7 : Занадта драматычныя светлавыя сігналы.

І #8 ... жарты пра агароджу

І ведаеце што, давайце дадазім #9:

- Дай ім гэта.

Таму, калі вы рэжыссёр, працуйце над гэтым.
Кадр - пляцоўка для гульні. Так што гуляйцеся.

І наступны раз, калі вы пайдзеце ў
кіно і заплаціце $15, каб паглядзець камедыю,

не задавальняйцеся дзярмом,
якое па ўзроўню горш за Vine.