[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.30,0:00:02.91,Default,,0000,0000,0000,,ฉันอยากจะเริ่มต้น\Nโดยการถามทุก ๆ คนด้วยคำถามที่ว่า
Dialogue: 0,0:00:03.03,0:00:04.78,Default,,0000,0000,0000,,ในที่นี้ มีใครบ้างที่รู้สึกสบายใจอย่างเต็มที่
Dialogue: 0,0:00:04.78,0:00:07.60,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะเรียกตัวเองว่า ผู้นำ
Dialogue: 0,0:00:07.60,0:00:10.47,Default,,0000,0000,0000,,เห็นไหม ผมได้ถามคำถามนี้ตลอดทั่วประเทศ
Dialogue: 0,0:00:10.47,0:00:12.31,Default,,0000,0000,0000,,และทุกที่ที่ผมถาม ไม่ว่าที่ไหนก็ตาม
Dialogue: 0,0:00:12.31,0:00:15.41,Default,,0000,0000,0000,,จะมีผู้ฟังจำนวนมากเสมอ ที่ไม่ยกมือ
Dialogue: 0,0:00:15.41,0:00:17.44,Default,,0000,0000,0000,,และผมถึงได้รู้ว่า พวกเราได้ทำให้ ความเป็นผู้นำ
Dialogue: 0,0:00:17.44,0:00:18.84,Default,,0000,0000,0000,,เป็นสิ่งที่ใหญ่ กว่าตัวพวกเราเอง
Dialogue: 0,0:00:18.84,0:00:20.40,Default,,0000,0000,0000,,เราเปลี่ยนมัน ให้เป็นสิ่งที่ไกลออกไปจากพวกเรา
Dialogue: 0,0:00:20.40,0:00:22.38,Default,,0000,0000,0000,,ให้มันเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงโลก
Dialogue: 0,0:00:22.38,0:00:24.26,Default,,0000,0000,0000,,และเราถือว่าตำแหน่งผู้นำนี้ \Nและเราปฏิบัติกับมัน
Dialogue: 0,0:00:24.26,0:00:27.32,Default,,0000,0000,0000,,ราวกับว่า มันเป็นสิ่งที่สักวันหนึ่ง เราจึงจะคู่ควรกับมัน
Dialogue: 0,0:00:27.32,0:00:29.21,Default,,0000,0000,0000,,แต่การให้ตำแหน่งนี้กับตัวเราเอง \Nในตอนนี้
Dialogue: 0,0:00:29.21,0:00:32.32,Default,,0000,0000,0000,,หมายถึง ระดับของความยะโสหรือโอหัง\Nที่เราไม่สบายใจกับมันนัก
Dialogue: 0,0:00:32.32,0:00:34.85,Default,,0000,0000,0000,,และบางทีผมก็กังวลว่า เราใช้เวลาไปมากมายกับ
Dialogue: 0,0:00:34.85,0:00:38.28,Default,,0000,0000,0000,,การยกย่องเชิดชูสิ่งมหัศจรรย์ต่างๆ\Nที่น้อยคนนักจะทำได้
Dialogue: 0,0:00:38.28,0:00:39.34,Default,,0000,0000,0000,,เราทำให้ตัวเราเองเชื่อว่า สิ่งเหล่านั้นเท่านั้น
Dialogue: 0,0:00:39.34,0:00:41.35,Default,,0000,0000,0000,,ที่ควรค่าแก่การยกย่อง และเราเริ่มที่จะ
Dialogue: 0,0:00:41.35,0:00:43.49,Default,,0000,0000,0000,,ลดคุณค่า ของสิ่งที่เราสามารถทำได้ในทุกๆวันลง
Dialogue: 0,0:00:43.49,0:00:46.30,Default,,0000,0000,0000,,และเราเริ่มที่จะ ใช้เวลาช่วงสั้นๆ \Nที่เราเป็นผู้นำจริงๆนั้น
Dialogue: 0,0:00:46.30,0:00:48.20,Default,,0000,0000,0000,,และไม่ยอมให้ตัวเราเอง ได้รับเกียรตินั้น
Dialogue: 0,0:00:48.20,0:00:49.64,Default,,0000,0000,0000,,และเราไม่ยอมให้ตัวเราเองรู้สึกดี \Nเกี่ยวกับสิ่งที่ทำนั้น
Dialogue: 0,0:00:49.64,0:00:51.48,Default,,0000,0000,0000,,และ ผมโชคดีพอควรทีเดียว ที่ผ่านมา
Dialogue: 0,0:00:51.48,0:00:53.40,Default,,0000,0000,0000,,มากกว่า 10 ปี ที่ทำงานกับคนที่น่าอัศจรรย์บางคน
Dialogue: 0,0:00:53.40,0:00:54.87,Default,,0000,0000,0000,,คนที่ช่วยให้ผมตั้งคำนิยามของ ความเป็นผู้นำ \Nขึ้นมาใหม่
Dialogue: 0,0:00:54.87,0:00:56.20,Default,,0000,0000,0000,,ที่ทำให้ผมคิดว่า รู้สึกมีความสุขมากขึ้น
Dialogue: 0,0:00:56.20,0:00:58.75,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยเวลาอันสั้นในวันนี้ \Nผมเพียงแค่อยากจะแบ่งปันกับคุณ
Dialogue: 0,0:00:58.75,0:01:03.15,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องๆหนึ่ง ที่น่าจะเป็นต้นเหตุสำคัญที่สุด\Nสำหรับการตั้งคำนิยามใหม่นี้
Dialogue: 0,0:01:03.15,0:01:05.34,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมเรียนที่มหาวิทยาลัยเล็กๆแห่งหนึ่ง ชื่อ
Dialogue: 0,0:01:05.34,0:01:07.71,Default,,0000,0000,0000,,มหาวิทยาลัยเมาท์ อะลิสัน (Mount Allison) \Nในเมืองแซ็ควิลล์ รัฐนิวบรันส์วิก
Dialogue: 0,0:01:07.71,0:01:09.74,Default,,0000,0000,0000,,และในวันสุดท้ายของผมที่่นั่น \Nมีหญิงสาวคนหนึ่งเข้ามาหาผม
Dialogue: 0,0:01:09.74,0:01:12.94,Default,,0000,0000,0000,,เธอบอกว่า "ฉันจำครั้งแรกที่ฉันพบคุณได้นะ"
Dialogue: 0,0:01:12.94,0:01:15.35,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นเธอก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้น เมื่อสี่ปีก่อนให้ผมฟัง
Dialogue: 0,0:01:15.35,0:01:18.30,Default,,0000,0000,0000,,เธอบอกว่า "ในวันก่อนที่ฉันจะเริ่มเข้าเรียนมหาวิทยาลัย
Dialogue: 0,0:01:18.30,0:01:20.45,Default,,0000,0000,0000,,ตอนอยู่ในห้องโรงแรมกับคุณพ่อและคุณแม่ของฉัน และ
Dialogue: 0,0:01:20.45,0:01:23.07,Default,,0000,0000,0000,,ฉันรู้สึกกลัวมากและแน่ใจอย่างมาก ว่าฉันเรียนไม่ได้
Dialogue: 0,0:01:23.07,0:01:26.23,Default,,0000,0000,0000,,ว่าฉันยังไม่พร้อมสำหรับมหาวิทยาลัย \Nจนกระทั่งฉันถึงกับร้องไห้โฮออกมา
Dialogue: 0,0:01:26.23,0:01:27.85,Default,,0000,0000,0000,,คุณพ่อคุณแม่ประหลาดใจ พวกเขาพูดประมาณว่า
Dialogue: 0,0:01:27.85,0:01:30.95,Default,,0000,0000,0000,,"พวกเรารู้ว่าลูกกลัว แต่พรุ่งนี้ลองไปดูก่อนนะ
Dialogue: 0,0:01:30.95,0:01:32.57,Default,,0000,0000,0000,,ลองไปวันแรกดู และถ้าเมื่อใดก็ตาม
Dialogue: 0,0:01:32.57,0:01:35.16,Default,,0000,0000,0000,,ลูกรู้สึกเหมือนว่าลูกไม่สามารถทำได้ ก็ไม่เป็นไร \Nแค่บอกเราก็พอ
Dialogue: 0,0:01:35.16,0:01:37.76,Default,,0000,0000,0000,,เราจะพาลูกกลับบ้าน ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เราก็รักลูก"
Dialogue: 0,0:01:37.76,0:01:38.90,Default,,0000,0000,0000,,และเธอบอกว่า "ดังนั้น วันต่อมาฉันจึงไป
Dialogue: 0,0:01:38.90,0:01:41.11,Default,,0000,0000,0000,,ฉันกำลังยืนเข้าแถว พร้อมที่จะลงทะเบียน
Dialogue: 0,0:01:41.11,0:01:43.09,Default,,0000,0000,0000,,แล้วฉันก็มองไปรอบๆ และฉันรู้เพียงแค่ว่า ฉันทำไม่ได้
Dialogue: 0,0:01:43.09,0:01:45.54,Default,,0000,0000,0000,,ฉันรู้ว่าฉันยังไม่พร้อม ฉันรู้ว่า ฉันต้องล้มเลิก"
Dialogue: 0,0:01:45.54,0:01:47.50,Default,,0000,0000,0000,,เธอบอกอีกว่า "ฉันได้ตัดสินใจอย่างนั้นแล้ว \Nและทันทีที่ได้ตัดสินใจ
Dialogue: 0,0:01:47.50,0:01:49.95,Default,,0000,0000,0000,,ก็มีความรู้สึกสงบสุขอย่างไม่น่าเชื่อนี้ เข้ามาแทน
Dialogue: 0,0:01:49.95,0:01:51.82,Default,,0000,0000,0000,,ฉันหันกลับไปหาคุณพ่อและคุณแม่ \Nเพื่อจะบอกท่าน
Dialogue: 0,0:01:51.82,0:01:53.95,Default,,0000,0000,0000,,ว่าเราต้องกลับบ้านกันแล้วละ และในตอนนั้นเอง
Dialogue: 0,0:01:53.95,0:01:55.91,Default,,0000,0000,0000,,คุณก็เดินออกมาจากตึกสโมสรนักศึกษา
Dialogue: 0,0:01:55.91,0:01:59.03,Default,,0000,0000,0000,,ใส่หมวกที่ดูทึ่มที่สุด\Nเท่าที่ฉันเคยเห็นมาในชีวิตเลย" (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:59.03,0:02:00.75,Default,,0000,0000,0000,,"มันสุดยอดมาก
Dialogue: 0,0:02:00.75,0:02:02.89,Default,,0000,0000,0000,,และคุณถือป้ายแผ่นใหญ่ สนับสนุนกลุ่มไชเนอรามา (Shinerama)
Dialogue: 0,0:02:02.89,0:02:04.44,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งก็คือ กลุ่มนักเรียนที่ต่อสู้กับโรคซีสติกไฟโบรซีส (Cystic Fibrosis)"
Dialogue: 0,0:02:04.44,0:02:05.50,Default,,0000,0000,0000,,งานการกุศลที่ผมทำงานอยู่ด้วย มาหลายปี
Dialogue: 0,0:02:05.50,0:02:07.48,Default,,0000,0000,0000,,"และคุณก็ถือถังที่เต็มไปด้วยลูกอมยิ้ม
Dialogue: 0,0:02:07.48,0:02:09.88,Default,,0000,0000,0000,,ขณะที่คุณเดินมาเรื่อยๆ และแจกอมยิ้มนั้น
Dialogue: 0,0:02:09.88,0:02:12.43,Default,,0000,0000,0000,,ให้กับคนที่อยู่ในแถว และเล่าเรื่องราว\Nเกี่ยวกับของไชเนอรามา
Dialogue: 0,0:02:12.43,0:02:15.83,Default,,0000,0000,0000,,และทันใดนั้น คุณมาถึงฉัน และคุณก็หยุดเดิน
Dialogue: 0,0:02:15.83,0:02:19.46,Default,,0000,0000,0000,,และคุณก็มองจ้องมา มันน่าขนลุกนะ" (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:02:19.46,0:02:22.26,Default,,0000,0000,0000,,หนูคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ รู้แน่ๆเลย\Nว่าผมกำลังพูดเรื่องอะไร (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:02:22.26,0:02:24.26,Default,,0000,0000,0000,,"แล้วคุณก็มองมาที่ผู้ชายถัดจากฉันไป
Dialogue: 0,0:02:24.26,0:02:25.88,Default,,0000,0000,0000,,แล้วคุณก็ยิ้ม คุณล้วงมือเข้าไปในถัง แล้วก็ดึงเอา
Dialogue: 0,0:02:25.88,0:02:27.97,Default,,0000,0000,0000,,อมยิ้มแท่งหนึ่งออกมา แล้วคุณก็ยื่นให้กับเขา \Nและพูดว่า
Dialogue: 0,0:02:27.97,0:02:31.85,Default,,0000,0000,0000,,'คุณต้องให้อมยิ้มกับสาวสวยคนที่ยืนข้างๆคุณนะ' "
Dialogue: 0,0:02:31.85,0:02:36.05,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเธอบอกว่า "ฉันไม่เคยเห็นใครที่รู้สึกเขินอาย\Nได้ง่ายมากกว่านั้นมาก่อน ในชีวิตฉัน"
Dialogue: 0,0:02:36.05,0:02:37.72,Default,,0000,0000,0000,,หน้าเขากลายเป็นสีแดงบีทรูท \Nและเขาไม่มองมาที่ฉันเลย แม้แต่น้อย
Dialogue: 0,0:02:37.72,0:02:41.85,Default,,0000,0000,0000,,เขาแค่ยื่นอมยิ้มให้แบบนี้" (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:02:41.85,0:02:44.29,Default,,0000,0000,0000,,"และฉันรู้สึกสงสารผู้ชายคนนี้มาก จนต้องรับอมยิ้มมา
Dialogue: 0,0:02:44.29,0:02:46.86,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อฉันรับอมยิ้มมา คุณก็มีสีหน้าเคร่งขรึมอย่างไม่น่าเชื่อ
Dialogue: 0,0:02:46.86,0:02:48.37,Default,,0000,0000,0000,,และคุณก็มองไปที่คุณพ่อกับคุณแม่ของฉัน
Dialogue: 0,0:02:48.37,0:02:50.69,Default,,0000,0000,0000,,แล้วคุณก็พูดว่า 'ดูสิ ดูสิ
Dialogue: 0,0:02:50.69,0:02:53.93,Default,,0000,0000,0000,,วันแรกที่ออกมาจากบ้าน เธอก็ยอมรับลูกอมยิ้ม
Dialogue: 0,0:02:53.93,0:02:56.85,Default,,0000,0000,0000,,จากคนแปลกหน้าแล้วเนี่ยนะ?! (หัวเราะ)
Dialogue: 0,0:02:56.85,0:02:59.25,Default,,0000,0000,0000,,และเธอบอกว่า "แล้วทุกคนก็หยุดไม่ได้ ห่างออกไปยี่สิบฟุตในทุกทิศทุกทาง
Dialogue: 0,0:02:59.25,0:03:01.26,Default,,0000,0000,0000,,ทุกๆคนเริ่มหัวเราะเสียงดัง
Dialogue: 0,0:03:01.26,0:03:03.91,Default,,0000,0000,0000,,ฉันรู้ว่ามันฟังดูไม่เข้าท่า แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไม \Nฉันถึงเล่าให้คุณฟังเรื่องนี้
Dialogue: 0,0:03:03.91,0:03:05.40,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในชั่วขณะนั้นเอง ตอนที่ทุกคนกำลังหัวเราะ
Dialogue: 0,0:03:05.40,0:03:07.09,Default,,0000,0000,0000,,ฉันก็รู้ว่า ฉันไม่ควรที่จะล้มเลิกการเข้าเรียน
Dialogue: 0,0:03:07.09,0:03:08.99,Default,,0000,0000,0000,,ฉันรู้ว่า ฉันอยู่ในที่ๆฉันควรจะอยู่
Dialogue: 0,0:03:08.99,0:03:11.65,Default,,0000,0000,0000,,และฉันรู้ว่า ฉันรู้สึกเหมือนอยู่ที่บ้าน \Nแต่ฉันก็ยังไม่เคยพูดกับคุณ
Dialogue: 0,0:03:11.65,0:03:13.76,Default,,0000,0000,0000,,สักครั้งในรอบสี่ปี หลังจากวันนั้น
Dialogue: 0,0:03:13.76,0:03:15.35,Default,,0000,0000,0000,,แต่ฉันได้ยินมาว่า คุณกำลังจะจากไป
Dialogue: 0,0:03:15.35,0:03:16.99,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเลยต้องมาและบอกคุณว่า คุณนั้นเป็น
Dialogue: 0,0:03:16.99,0:03:21.30,Default,,0000,0000,0000,,คนที่สำคัญอย่างเหลือเชื่อในชีวิตของฉัน \Nและฉันจะคิดถึงคุณ ขอให้โชคดีนะคะ"
Dialogue: 0,0:03:21.30,0:03:23.43,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเธอก็เดินจากไป และผมก็ถูกลูกยอ
Dialogue: 0,0:03:23.43,0:03:26.11,Default,,0000,0000,0000,,พอเธอเดินห่างไปประมาณหกฟุต \Nเธอก็หันกลับมา ยิ้ม แล้วก็บอกว่า
Dialogue: 0,0:03:26.11,0:03:27.52,Default,,0000,0000,0000,,"คุณก็น่าจะรู้เรื่องนี้ด้วยนะ
Dialogue: 0,0:03:27.52,0:03:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันยังคงนัดเที่ยวกับผู้ชายคนนั้น\Nสีปีหลังจากนั้น" (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:03:31.00,0:03:34.01,Default,,0000,0000,0000,,หนึ่งปีครึ่งหลังจากผมย้ายมาที่โตรอนโต้
Dialogue: 0,0:03:34.01,0:03:37.04,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้รับเชิญไปงานแต่งงานของพวกเขา
Dialogue: 0,0:03:37.04,0:03:39.67,Default,,0000,0000,0000,,และที่คาดไม่ถึงและน่าประหลาดใจก็คือ\Nผมจำเรื่องนี้ไม่ได้เลย
Dialogue: 0,0:03:39.67,0:03:41.48,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับช่วงเวลานั้นเลย
Dialogue: 0,0:03:41.48,0:03:43.38,Default,,0000,0000,0000,,และผมได้ค้นหาในคลังความจำของผม \Nเพราะว่ามันตลกนะ
Dialogue: 0,0:03:43.38,0:03:45.99,Default,,0000,0000,0000,,ผมควรจะจำได้ว่าผมได้ทำ แต่ผมกลับจำไม่ได้
Dialogue: 0,0:03:45.99,0:03:48.44,Default,,0000,0000,0000,,และนั่น เป็นช่วงเวลา ของการเปิดหูเปิดตา\Nและการเปลี่ยนแปลง
Dialogue: 0,0:03:48.44,0:03:50.98,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับผมที่คิดได้ว่า นั่นอาจเป็นผลกระทบที่ยิ่งใหญ่ที่สุด \Nเท่าที่ผมเคยทำ
Dialogue: 0,0:03:50.98,0:03:53.32,Default,,0000,0000,0000,,ให้กับชีวิตของใครคนหนึ่ง\Nช่วงเวลาที่ ผู้หญิงคนหนึ่ง เดินเข้ามา
Dialogue: 0,0:03:53.32,0:03:55.40,Default,,0000,0000,0000,,หาคนแปลกหน้าเมื่อสี่ปีให้หลัง และพูดว่า
Dialogue: 0,0:03:55.40,0:03:57.10,Default,,0000,0000,0000,,"คุณเป็นคนที่สำคัญอย่างไม่น่าเชื่อ ในชีวิตของฉัน"
Dialogue: 0,0:03:57.10,0:03:59.67,Default,,0000,0000,0000,,เป็นช่วงเวลาที่ผมจำไม่ได้เลย
Dialogue: 0,0:03:59.67,0:04:01.14,Default,,0000,0000,0000,,มีใครบ้างในที่นี้ เคยมีช่วงเวลา ลูกอมยิ้มบ้าง
Dialogue: 0,0:04:01.14,0:04:03.42,Default,,0000,0000,0000,,ช่วงเวลาที่ ใครบางคนพูดอะไรบางอย่าง \Nหรือทำอะไรบางอย่าง
Dialogue: 0,0:04:03.42,0:04:05.87,Default,,0000,0000,0000,,ที่คุณรู้สึกว่า โดยพื้นฐานแล้วมันทำให้ชีวิตคุณดีขึ้น
Dialogue: 0,0:04:05.87,0:04:10.05,Default,,0000,0000,0000,,งั้น มีใครบ้างที่ได้บอกคนๆนั้นว่า เขาได้ทำอะไรไป?
Dialogue: 0,0:04:10.05,0:04:12.37,Default,,0000,0000,0000,,เห็นไหม ทำไมถึงไม่บอกล่ะ? เราฉลองงานวันเกิด
Dialogue: 0,0:04:12.37,0:04:16.79,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งพวกคุณต้องทำก็คือ การไม่ตายเป็นเวลา 365 วัน (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:04:16.79,0:04:18.59,Default,,0000,0000,0000,,แต่เรากลับปล่อยให้คน ที่ทำให้ชีวิตพวกเราดีขึ้น
Dialogue: 0,0:04:18.59,0:04:20.21,Default,,0000,0000,0000,,เดินไปทั่ว โดยไม่ทราบเรื่องนั้นเลย
Dialogue: 0,0:04:20.21,0:04:22.68,Default,,0000,0000,0000,,และพวกคุณแต่ละคน พวกคุณแต่ละคน
Dialogue: 0,0:04:22.68,0:04:24.11,Default,,0000,0000,0000,,ได้เคยเป็นผู้ที่ทำให้เกิดช่วงเวลาลูกอมยิ้มขึ้นแล้ว
Dialogue: 0,0:04:24.11,0:04:25.74,Default,,0000,0000,0000,,คุณได้ทำให้ชีวิตของบางคนดีขึ้น
Dialogue: 0,0:04:25.74,0:04:28.30,Default,,0000,0000,0000,,จากบางอย่างที่คุณได้พูดหรือได้ทำ \Nและถ้าคุณคิดว่าคุณไม่เคยทำ
Dialogue: 0,0:04:28.30,0:04:30.96,Default,,0000,0000,0000,,ลองคิดถึง มือทั้งหลายที่ไม่ได้ยกขึ้น\Nตอนที่ผมถามคำถามนั้นสิ
Dialogue: 0,0:04:30.96,0:04:32.94,Default,,0000,0000,0000,,คุณก็แค่เป็นคนหนึ่ง ในผู้ที่ไม่มีคนมาบอก
Dialogue: 0,0:04:32.94,0:04:35.74,Default,,0000,0000,0000,,แต่ มันน่าตกใจที่จะคิดว่า ตัวเราเองนั้นมีอิทธิพล
Dialogue: 0,0:04:35.74,0:04:37.86,Default,,0000,0000,0000,,มันอาจน่ากลัวที่จะคิดว่า \Nเรานั้นสำคัญมากขนาดนั้นต่อคนอื่น
Dialogue: 0,0:04:37.86,0:04:41.29,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่าตราบใดที่เราทำให้ความเป็นผู้นำ \Nเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่เกินกว่าตัวเรา
Dialogue: 0,0:04:41.29,0:04:43.16,Default,,0000,0000,0000,,ตราบใดที่เรา เอาความเป็นผู้นำไปห่างไกลจากเรา
Dialogue: 0,0:04:43.16,0:04:44.90,Default,,0000,0000,0000,,ตราบใดที่เรา ทำให้มันเรื่องของการเปลี่ยนแปลงโลก
Dialogue: 0,0:04:44.90,0:04:46.86,Default,,0000,0000,0000,,เราหาข้อแก้ตัวสำหรับตัวเอง \Nเพื่อที่จะไม่ต้องคาดหวังมัน
Dialogue: 0,0:04:46.86,0:04:49.73,Default,,0000,0000,0000,,ในทุกๆวัน จากตัวเราเอง และจากคนอื่นๆ
Dialogue: 0,0:04:49.73,0:04:52.48,Default,,0000,0000,0000,,มาริแอน วิลเลียมสัน พูดว่า "ความกลัวที่สุดของเรานั้น \Nไม่ใช่กลัวว่าเราไม่ดีพอ
Dialogue: 0,0:04:52.48,0:04:54.84,Default,,0000,0000,0000,,ความกลัวที่สุดของเรา คือ \Nกลัวว่าเรามีอำนาจเกินกว่าที่จะประมาณได้
Dialogue: 0,0:04:54.84,0:04:57.75,Default,,0000,0000,0000,,ด้านสว่างของเราต่างหาก ไม่ใช่ด้านมืดของเรา \Nที่ทำให้เราหวาดกลัว"
Dialogue: 0,0:04:57.75,0:05:00.20,Default,,0000,0000,0000,,และเสียงเรียกร้องของผม ให้ทำในวันนี้ ก็คือ\Nพวกเราจำต้องข้ามสิ่งเหล่านั้นไป
Dialogue: 0,0:05:00.20,0:05:02.20,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องข้ามผ่านความกลัวเกี่ยวกับ \Nอิทธิพลที่มีมากเป็นพิเศษ
Dialogue: 0,0:05:02.20,0:05:03.75,Default,,0000,0000,0000,,ที่เราสามารถมีได้ กับชีวิตของกันและกัน
Dialogue: 0,0:05:03.75,0:05:06.15,Default,,0000,0000,0000,,เราจำต้องข้ามผ่านมันไป \Nเราจึงจะสามารถก้าวพ้นมันไป แล้ว
Dialogue: 0,0:05:06.15,0:05:09.04,Default,,0000,0000,0000,,น้องชายและน้องสาวตัวน้อยของพวกเรา \Nและในวันหนึ่งข้างหน้า ลูกๆของเรา
Dialogue: 0,0:05:09.04,0:05:11.36,Default,,0000,0000,0000,,หรือลูกๆของเราในขณะนี้ -- สามารถที่จะเฝ้าดู \Nและเริ่มเห็นคุณค่า
Dialogue: 0,0:05:11.36,0:05:13.44,Default,,0000,0000,0000,,ของผลกระทบ ที่เราสามารถทำให้เกิดขึ้นได้ \Nในชีวิตของกันและกัน
Dialogue: 0,0:05:13.44,0:05:16.69,Default,,0000,0000,0000,,มากยิ่งกว่าเงินและอำนาจ\Nและยศฐาบรรดาศักด์และอิทธิพล
Dialogue: 0,0:05:16.69,0:05:19.32,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องนิยามคำว่า ความเป็นผู้นำ \Nเสียใหม่ว่า เกี่ยวกับช่วงเวลาของลูกอมยิ้ม
Dialogue: 0,0:05:19.32,0:05:22.21,Default,,0000,0000,0000,,เราสร้างมันขึ้นมากี่ครั้ง \Nเรายอมรับว่ามันเกิดขึ้นจริงกี่ครั้ง
Dialogue: 0,0:05:22.21,0:05:25.64,Default,,0000,0000,0000,,เราจ่ายไปเพื่อให้ได้มันมากี่ครั้ง \Nและเรากล่าวคำขอบคุณไปกี่ครั้ง
Dialogue: 0,0:05:25.64,0:05:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่า เราได้ทำให้ความเป็นผู้นำ \Nไปเป็นเรื่องของ การเปลี่ยนแปลงโลก
Dialogue: 0,0:05:28.00,0:05:31.34,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันไม่มีโลก มีแต่เพียงความเข้าใจในเรื่องนี้ \Nของคนหกพันล้านคน
Dialogue: 0,0:05:31.34,0:05:33.15,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าคุณเปลี่ยนความเข้าใจของคนคนหนึ่ง ในเรื่องนี้
Dialogue: 0,0:05:33.15,0:05:35.47,Default,,0000,0000,0000,,ความเข้าใจของคนๆหนึ่ง ในสิ่งที่พวกเขาสามารถทำได้
Dialogue: 0,0:05:35.47,0:05:37.85,Default,,0000,0000,0000,,ความเข้าใจของคนๆหนึ่ง ว่าคนห่วงใยเขาอยู่มากเท่าใด
Dialogue: 0,0:05:37.85,0:05:40.32,Default,,0000,0000,0000,,ความเข้าใจของคนๆหนึ่งว่า\Nเขาเป็นผู้กระทำที่ทรงพลัง ได้มากแค่ไหน
Dialogue: 0,0:05:40.32,0:05:43.78,Default,,0000,0000,0000,,ต่อการเปลี่ยนแปลงในโลกนี้ \Nเมื่อนั้นคุณได้เปลี่ยนแปลงสิ่งทั้งมวล
Dialogue: 0,0:05:43.78,0:05:46.57,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าเราเข้าใจความเป็นผู้นำ\Nในลักษณะที่ว่านั้น
Dialogue: 0,0:05:46.57,0:05:48.87,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่า ถ้าเราสามารถนิยาม ความเป็นผู้นำ \Nขึ้นมาใหม่ ในลักษณะที่ว่านั้น
Dialogue: 0,0:05:48.87,0:05:50.84,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่า พวกเราสามารถเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งทุกอย่างได้
Dialogue: 0,0:05:50.84,0:05:53.54,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นเป็นแนวคิดง่ายๆ \Nแต่ผมไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องเล็ก
Dialogue: 0,0:05:53.54,0:05:56.84,Default,,0000,0000,0000,,และผมอยากจะขอบคุณทุกท่านเป็นอย่างมาก \Nที่ให้ผมมาแบ่งปันเรื่องนี้กับท่านในวันนี้ครับ