WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:20.792
با شروع سال ۱۹۰۵،

00:00:20.792 --> 00:00:27.370
آلبرت انیشتین که به زودی ۲۶ ساله می‌شد،
یک دانشجو شکست خورده بود.

00:00:27.370 --> 00:00:30.486
بیشتر فیزیک‌دانان آن زمان این
ایده را که یک کارمند جزئی دولت

00:00:30.486 --> 00:00:35.015
بتواند تأثیر زیادی درعلم 
داشته باشد مسخره می‌کردند.

00:00:35.015 --> 00:00:36.809
با این حال در سالهای آینده،

00:00:36.809 --> 00:00:38.933
انیشتین نه یک،

00:00:38.933 --> 00:00:40.251
نه دو،

00:00:40.251 --> 00:00:41.420
نه سه،

00:00:41.420 --> 00:00:45.577
بلکه چهارمقاله فوق العاده، هر یک
در یک موضوع متفاوت منتشر کرد،

00:00:45.577 --> 00:00:51.159
که مقدر شده بودند درک ما را
از جهان به طور کلی تغییر دهند.

NOTE Paragraph

00:00:51.159 --> 00:00:54.740
داستان شکست خوردن
انشتین در ریاضی همین است.

00:00:54.740 --> 00:00:58.097
او محاسبات را خودش 
تا قبل از ۱۵ سالگی یاد گرفت.

00:00:58.097 --> 00:01:00.672
و هم در مدرسه راهنمایی مونیخ
عملکرد خوبی داشته

00:01:00.672 --> 00:01:02.881
و هم در دانشگاه صنعتی سوئیس،

00:01:02.881 --> 00:01:06.309
جایی که برای دیپلم تدریس
ریاضی و فیزیک تحصیل کرد.

00:01:06.309 --> 00:01:09.247
ولی کلاسها را رها کرد تا 
بیشتر زمانش را در آزمایشگاه باشد.

00:01:09.247 --> 00:01:12.232
و غفلت از احترام گزاشتن به اساتیدش،

00:01:12.232 --> 00:01:15.643
باعث شد او از مسیر شغلی 
مورد نظرش خارج شود.

00:01:15.643 --> 00:01:18.034
با اینکه حتی برای موقعیت 
دستیار آزمایشگاه رد شد،

00:01:18.034 --> 00:01:21.520
برای کاری در دفتر ثبت
اختراع سوئیس پذیرفته شد،

00:01:21.520 --> 00:01:24.539
که به کمک پدر یک 
دوست به دست آمده بود.

00:01:24.539 --> 00:01:26.592
شش روزهفته به عنوان کارمند کار می‌کرد،

00:01:26.592 --> 00:01:29.832
با این حال زمانی را 
برای فیزیک کنار می‌گذاشت.

00:01:29.832 --> 00:01:33.074
در مورد آخرین نوشته هایش با 
چند دوست نزدیک بحث می‌کرد،

00:01:33.074 --> 00:01:35.638
و چند مقاله جزئی را منتشر می‌کرد.

00:01:35.638 --> 00:01:37.149
این یک شگفتی بزرگ بود

00:01:37.149 --> 00:01:42.737
زمانی که در مارس ۱۹۰۵ مقاله‌ای
با فرضیه‌ی شوکه کننده ارائه کرد.

00:01:42.737 --> 00:01:45.469
برخلاف چندین دهه شواهد
مبنی بر موجی بودن نور،

00:01:45.469 --> 00:01:49.132
انیشتین پیشنهاد کرد که ،
در واقع، می‌تواند ذره‌ای باشد،

00:01:49.132 --> 00:01:53.049
نشان داد این پدیده شگفت‌انگیز،
مثل اثر فتوالکتریک،

00:01:53.049 --> 00:01:56.097
با فرضیه وی می‌تواند توجیح شود.

00:01:56.097 --> 00:01:58.341
این ایده برای سالهای طولانی مسخره می‌شد،

00:01:58.341 --> 00:02:01.997
ولی انیشتین به سادگی بیست سال
از زمان خودش جلوتر بود.

00:02:01.997 --> 00:02:07.811
دوگانگی موج و ذره مقدر شده بود
که سنگ بنای انقلاب کوانتوم باشد.

NOTE Paragraph

00:02:07.811 --> 00:02:11.050
دو ماه بعد در می، انیشتین
مقاله دومش را متشر کرد،

00:02:11.050 --> 00:02:16.528
این بار به سوالی که قرنها وجود داشت
یعنی حقیقی بودن وجود اتمها پرداخت.

00:02:16.528 --> 00:02:19.866
با اینکه فرضیه‌هایی مبنی بر
ایده اتمهای نامرئی وجود داشت،

00:02:19.866 --> 00:02:24.393
برخی از دانشمندان برجسته
هنوز آنها را یک پندار مفید می‌دانستند،

00:02:24.393 --> 00:02:26.901
تا اشیاء فیزیکی حقیقی.

00:02:26.901 --> 00:02:29.028
ولی انشتین ازاستدلالی
مبتکرانه استفاده کرد،

00:02:29.028 --> 00:02:31.270
نشان داد که رفتار ذره‌های کوچک که

00:02:31.270 --> 00:02:35.372
به صورت تصادفی در حال حرکت اطراف یک مایع
هستند که معروف به حرکت برنولی است،

00:02:35.372 --> 00:02:37.085
بواسطه برخورد میلیونها اتم نامرئی

00:02:37.085 --> 00:02:40.424
می‌توان به طور دقیق پیش بینی کرد.

00:02:40.424 --> 00:02:43.331
خیلی زود آزمایشات
مدل انیشتین را تائید کردند،

00:02:43.331 --> 00:02:47.009
و افراد مشکوک به وجود اتمها
شکست خود را پذیرفتند.

NOTE Paragraph

00:02:47.009 --> 00:02:49.942
مقاله سوم در ماه ژوئن منتشر شد.

00:02:49.942 --> 00:02:51.012
برای مدت زیادی،

00:02:51.012 --> 00:02:53.461
انیشتین با ناسازگاری دو اصل اساسی فیزیک،

00:02:53.461 --> 00:02:56.299
دچار مشکل شده‌ بود.

00:02:56.299 --> 00:02:58.637
اصل نسبیت که به خوبی تثبیت،

00:02:58.637 --> 00:03:00.655
به گالیله بر‌می‌گردد،

00:03:00.655 --> 00:03:04.178
که اظهار داشت حرکت
مطلق را نمی توان تعریف کرد.

00:03:04.178 --> 00:03:07.357
با این حال تئوری الکترومقناطیس
که بازهم به خوبی تثبیت شده است،

00:03:07.357 --> 00:03:10.181
تاکید می‌کرد حرکت مطلق وجود دارد.

00:03:10.181 --> 00:03:13.322
این مغایرت و ناتوانی او در حل آن،

00:03:13.322 --> 00:03:17.635
باعث شدند او در آنچه که به عنوان یک فشار
روانی توصیف می‌کرد، قرار بگیرد.

00:03:17.635 --> 00:03:18.715
ولی یک روز در ماه می،

00:03:18.715 --> 00:03:21.838
بعد از اینکه مسئله را با دوستش
میشل بسو در میان گذاشت،

00:03:21.838 --> 00:03:24.016
ابرها کنار رفتند.

00:03:24.016 --> 00:03:26.871
انشتین متوجه شد که 
تناقض را می‌توان حل کرد،

00:03:26.871 --> 00:03:29.861
اگر سرعت نور که بدون توجه 
به دستگاه مختصات مرجع،

00:03:29.861 --> 00:03:32.110
همیشه ثابت باشد،

00:03:32.110 --> 00:03:36.381
در حالی که زمان و مکان هردو
برای مشاهده‌گر نسبی هستند.

00:03:36.381 --> 00:03:39.434
فقط چند هفته برای انیشتین
زمان برد تا به جزئیات بپردازد

00:03:39.434 --> 00:03:43.614
وفرمول چیزی که امروزه به عنوان
نسبیت خاص شناخته می شود را بنویسد.

00:03:43.614 --> 00:03:46.821
این تئوری نه تنها درک 
قبلی ما از واقعیت را عوض کرد

00:03:46.821 --> 00:03:49.189
بلکه راه پیشرفت فناوری را هموار کرد،

00:03:49.189 --> 00:03:51.186
که از شتاب دهنده ذرات،

00:03:51.186 --> 00:03:53.752
تا موقعیت یابی جهانی متغیر است.

NOTE Paragraph

00:03:53.752 --> 00:03:55.587
ممکن است کسی فکر کند که این کافی بود،

00:03:55.587 --> 00:03:56.593
ولی در سپتامبر،

00:03:56.593 --> 00:04:02.071
مقاله چهارم به عنوان دنباله
مقاله نسبیت خاص منتشر شد.

00:04:02.071 --> 00:04:04.931
انیشتین مقداری بیشتر
درباره تئوری اش فکر کرد،

00:04:04.931 --> 00:04:08.694
و متوجه شد ضمنا انرژی و ماده،

00:04:08.694 --> 00:04:12.479
که یکی ظاهرا جامد و دیگری که 
انتظار می رفت غیر مادی باشد،

00:04:12.479 --> 00:04:15.059
در واقع معادل بودند.

00:04:15.059 --> 00:04:18.928
و رابطه بین آنها را می‌توان
با آنچه که معروف ترین

00:04:18.928 --> 00:04:21.831
و مهمترین معادله تاریخ شد بیان کرد:

00:04:21.831 --> 00:04:25.304
انرژی= مقدار ماده در سرعت نور به توان دو.

NOTE Paragraph

00:04:25.304 --> 00:04:29.947
انیشتین برای حدودا پانزده سال
دیگر در جهان معروف نشد.

00:04:29.947 --> 00:04:34.795
این بعد از زمانی بود که تئوری کلی
نسبیت او در ۱۹۱۹ منتشر شد.

00:04:34.795 --> 00:04:38.515
با اندازه گیری خمیدگی نور
ستاره در طول خورشید گرفتگی،

00:04:38.515 --> 00:04:41.441
مطبوعات او را به یک
شخصیت مشهور تبدیل کردند.

00:04:41.441 --> 00:04:44.590
ولی اگر او به دفتر ثبت اختراع
بازمی‌گشت و ناپدید می‌شد،

00:04:44.590 --> 00:04:47.745
و هیچ چیز دیگری بعد از ۱۹۰۵ منتشر نمی‌کرد،

00:04:47.745 --> 00:04:50.046
آن چهار مقاله سال شگفت انگیز او

00:04:50.046 --> 00:04:55.697
معیار طلایی برای نبوغ غافلگیرانه
و شگفت انگیز باقی می‌ماندند.