Cześć gramatycy!
Witamy na polu najbardziej drażliwych walk w użyciu angielskiego dzisiaj.
Na pytanie, czy należy używać
czy nie należy używać
"who" i "whom" w zdaniu
jako zaimków względnych.
Więc jest to podstawowa zasada,
że "who" - kto jest podmiotem,
a "whom" kogo, komu to dopełnienie.
Co oznacza, że jeśli mówimy o
kimś, kto jest wykonawcą, to mówimy, "who"
Jak w, tytule filmu "Szpieg, który mnie kochał."
W przeciwieństwie do kogoś, kto
jest obiektem czynności.
Jak "W szpiegu, którego ja kochałem."
jak widać, w tym zdaniu
"who" jest podmiotem.
I w tym zdaniu, "ja" jest podmiotem.
"Me" - mnie jest dopełnieniem.
I "whom" - kogo jest dopełnieniem.
Ja kochałem kogo?
W tym zdaniu, ja jestem tą osobą kochającą.
W tym zdaniu to szpieg, jest osobą kochającą.
To podstawowa zasada.
Ale to nie odzwierciedla
sposobu, w jaki nasza kultura używa
i wykorzystuje "whom" i "who" przez jakiś czas.
W wielu przypadkach okazało się dopuszczalne
użycie "who" jako dopełnienia.
Pokażę wam, co mam na myśli.
Tak więc rzeczą do zapamiętania
jest to, że podstawowa zasada
to jak ulica jednokierunkowa.
Ponieważ język się zmienia,
a "whom" zmierza w innym kierunku.
Wyobrażam sobie, że za lat 50, 75
nie będziemy wcale go używać.
Czy to smutne?
Jasne, trochę.
To znaczy, że jestem tak samo smutny, że nikt nie używa zaimka "whoso".
Jak w zdaniu "Ktokolwiek wyciągnie miecz z tego kamienia,
jest prawowitym królem Anglii."
Nie używamy już tego zaimka.
Jest staroświeckie.
Teraz możemy powiedzieć, ktokolwiek.
I to jest w porządku.
Więc wiemy, że podstawowa zasada
jest taka, że używasz "who" jako podmiotu
a "whom" jako dopełnienia.
Cóż można teraz również
używać "who" jako dopełnienia.
Jedyne czego nie można zrobić
to użyć "whom" jako podmiotu.
To jest rzecz, o której trzeba pamiętać,
jest to, że użycie "whom" się nie rozwija.
się kurczy.
"Who" przejmuje część obowiązków "whom"
Więc wróćmy do tego przykładu ze szpiegiem.
Więc tutaj są cztery
możliwe opcje, prawda?
Szpieg, który mnie kochał
Szpieg, którego kochał mnie.
Szpieg, którego ja kochałem
i szpieg, którego ja kochałem.
Z nich, tylko ten jeden jest nieprawidłowy.
Ponieważ próbujemy tu
używać "whom" jako podmiotu.
Ale tutaj, szpieg, którego kochałem,
gdzie "who" jest dopełnieniem,
według nieformalnych reguł
dzisiejszej gramatyki, jest w porządku.
Każda z nich jest w porządku.
Jedyną rzeczą, która nie jest w porządku, to ten gość tutaj.
Szpieg, którego kochał mnie.
Z powodu tej zmiany języka, która
idzie w jednym kierunku,
w którym "whom" jest coraz rzadziej używane.
Więc "whom" nigdy nie wyjdzie poza swoją pierwotną pozycję
a "who" to robi.
Więc następnym razem,
kiedy zastanawiasz się, co zrobić
w przypadku zdania, w którym rozmawiasz z kimś,
i czy zaimkiem tutaj
powinno być "who" lub "whom",
to naprawdę kwestia tonu raczej niż poprawności.
Ponieważ obie możliwości są równie zrozumiałe.
Tak, technicznie, jeśli chciałbyś być bardzo poprawny
możesz powiedzieć z kim rozmawiasz "whom ... to"
albo że mówisz do kogoś - "to whom"
dlatego, że "whom" odnosi się do dopełnienia.
"To whom", a więc chcielibyśmy skorzystać z tej dopełnieniowej formy.
Jednak można zauważyć, że kiedy
oddzielimy to "to" (do),
gdy je wstawimy na końcu,
a samo "whom" na początku
to to "m" po prostu odpada.
Bo my jesteśmy bardziej skłonni do korzystania z "whom"
kiedy jest bezpośrednio przed przyimkiem.
Ale poza tym, to chyba bardziej prawdopodobne będzie "who"
To dlatego, to nic wielkiego powiedzieć
Z kim rozmawiasz używając "who"
To nie jest technicznie poprawne,
ale to było używane już tak długo, że wydaje się w porządku.
Mówić do "who"
Jest trochę bardziej formalną konstrukcją,
i dlatego prawdopodobnie zechcesz użyć "whom".
Mówienie do "who"
nie jest tak powszechne.
Więc w tym dzikim bagnie łamania reguł
jest jedną ciężką regułą gramatyki
na którą warto zwrócić uwagę.
A to jest po prostu nie używać "whom"
w odniesieniu do podmiotu.
Rola "whom" w gwiazdozbiorze naszych zaimków
maleje, a nie rośnie.
"Who" przejmie kontrolę nad "whom".
A ponieważ, "who" jest podmiotem,
"whom" nie porusza się w tej przestrzeni.
"Whom" to zaimek odnoszący się do dopełnienia,
i użyj go, gdy czujesz ochotę.
Możesz nauczyć się wszystkiego.
Co Ty na to? Do usłyszenia, David.