WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:01.700
สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

00:00:01.740 --> 00:00:03.960
กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา

00:00:04.400 --> 00:00:09.020
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

00:00:09.020 --> 00:00:10.740
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

00:00:10.940 --> 00:00:13.220
น่ะ เจอตอนที่มีชื่อเสียงขนาดนี้เข้าไป

00:00:13.220 --> 00:00:14.620
พร้อมจะฟังกันรึยังคะ

00:00:14.720 --> 00:00:20.080
สำหรับใครที่ยังไม่พร้อมนะคะ เพราะว่ายังไม่รู้ตอนก่อนหน้าก็อย่าลืมไปดูนะคะ วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว

00:00:20.080 --> 00:00:22.040
สามารถกดไปดูได้ตรงนี้เลยค่ะ

00:00:22.320 --> 00:00:27.720
ส่วนใครที่รำคาญนะ อยากฟังปรึดเดียวจบทั้งเรื่องเลย 
แค่ 10 นาทีเท่านั้นก็ตรงนี้เช่นกันค่ะ

00:00:27.720 --> 00:00:29.060
ทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว

00:00:29.200 --> 00:00:33.800
และแน่นอนนะคะ ถ้าไม่อยากพลาดคลิปวีดีโอใหม่ๆ 
อย่าลืมกดติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางค่ะ ไม่ว่าจะเป็น

00:00:34.040 --> 00:00:36.040
YouTube Facebook Twitter Instagram นะคะ

00:00:36.140 --> 00:00:39.700
กดติดตามแล้วก็กดกระดิ่ง กด see first กดอะไรอื่นๆ 
กดให้หมดเลยค่ะ

00:00:39.820 --> 00:00:43.700
สำหรับวันนี้พร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันแล้วใช่ไหมคะ

00:00:43.980 --> 00:00:45.980
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

00:00:49.900 --> 00:00:55.660
ความเดิมจากตอนที่แล้วอินทรชิตรบแพ้พระลักษมณ์ใช่ไหมคะ แล้วก็หนีไปทำพิธีปลุกศรนาคบาศอยู่ค่ะ

00:00:55.880 --> 00:00:59.120
ทำให้ฝั่งทศกัณฐ์ต้องส่งมังกรกัณฐ์ออกมาขัดทัพใช่ไหมคะ

00:00:59.160 --> 00:01:03.560
ทีนี้แน่นอนนะคะฝั่งพระรามออกมารบกับมังกรกัณฐ์
ก็ฆ่ามังกรกัณฐ์ทิ้งไปค่ะ

00:01:03.700 --> 00:01:07.120
ทำให้สปายของฝั่งทศกัณฐ์เนี่ยวิ่งแจ้นไปแจ้งทศกัณฐ์
ใช่ไหมคะ

00:01:07.240 --> 00:01:09.240
ทศกัณฐ์ก็เลยมีความคิดที่จะส่ง

00:01:09.320 --> 00:01:13.080
คนถัดไปเพื่อมาขัดตาทัพระหว่างที่อินทรชิตไปทำพิธีค่ะ

00:01:13.220 --> 00:01:19.680
เพราะว่าพิธีของอินทรชิตต้องทำทำทั้งหมด 7 วันนะคะ
ถ้าทำไม่ครบเนี่ย ลูกศรก็จะไม่ได้พลังแบบเต็มที่นะคะ

00:01:19.840 --> 00:01:22.780
ดังนั้นทศกัณฐ์นะคะ มองไปมองมาก็ไปเจอยักษ์อยู่ตนหนึ่งค่ะ

00:01:22.800 --> 00:01:25.800
ชื่อว่าวิรุณมุข วิรุณมุขนี่เป็นหลานของทศกัณฐ์นะคะ

00:01:25.860 --> 00:01:29.860
ทศกัณฐ์ก็เล็งเห็นว่า เออวิรุณมุขนี่แหละเหมาะมาก 
ออกไปขัดตาทัพซิ

00:01:29.920 --> 00:01:34.760
ออกไปตั้งรับรอ ถ้าสมมติว่าพระรามบุกมา
รออินทรชิตกลับมาก่อนนะ

00:01:34.840 --> 00:01:38.260
ซึ่งแน่นอนค่ะว่าวิรุณมุขตกลงแล้วก็ยกทัพออกไป

00:01:38.260 --> 00:01:43.480
ตั้งกั้นเอาไว้ เพื่อจะไปรอทัพของอินทรชิตที่จะไปปลุกศรเนี่ย เดินทางมาสมทบกันค่ะ

00:01:43.520 --> 00:01:47.540
ฝั่งพระรามเนี่ยนะคะ ตื่นเช้ามาก็มีความสงสัยเบาๆ ประมาณว่า

00:01:47.600 --> 00:01:53.640
เอ๊ ทำไมวันนี้ไม่เห็นมีใครยกทัพออกมา 
เราก็รบค้างกับอินทรชิตอยู่ ทำไมอินทรชิตไม่ยกออกมาล่ะ

00:01:53.760 --> 00:01:57.260
เมื่อวานก็ส่งมังกรกัณฐ์ออกมาแทนทีหนึ่งแล้ว
วันนี้ก็ยังไม่มาอีก

00:01:57.260 --> 00:02:01.500
เอ นี่จะยังไง นี่จะรบกันหรืออะไรยังไง 
หรือเราควรจะบุกกรุงลงกาเลยไหม

00:02:01.540 --> 00:02:04.240
ยักษ์คิดจะออกมารบกับเราแล้วรึเปล่า อะไรประมาณนี้นะคะ

00:02:04.440 --> 00:02:07.080
ดังนั้นนะคะ พระรามก็เลยถามพิเภกค่ะ ว่า

00:02:07.220 --> 00:02:10.560
เออ พิเภก เกิดอะไรขึ้น นี่อินทรชิตไม่อยากรบกับเราแล้วเหรอ

00:02:10.600 --> 00:02:13.660
หรือว่ายังไงหรือว่ากลัววิ่งแจ้นไปแล้ว อะไรประมาณนี้นะคะ

00:02:13.900 --> 00:02:16.300
ซึ่งพิเภกนะคะ ก็ตอบพระรามไปประมาณว่า

00:02:16.360 --> 00:02:21.620
อ๋อ ตอนนี้อินทรชิตอะ แอบหลบไปปลุกศรนาคบาศอยู่ 
เป็นเวลาทั้งหมด 7 วัน

00:02:21.620 --> 00:02:25.340
ระหว่างนี้ก็จะส่งตัวนู้นตัวนี้เนี่ย ออกมาขัดตาทัพนี่แหละ

00:02:25.600 --> 00:02:31.240
ท่านน่ะ ควรจะส่งใครสักคนไปล้างพิธีได้แล้ว เพราะว่า
ถ้าไม่ไปล้างพิธีนะ ครบ 7 วันนะ ศรนาคบาศของอินทรชิตเนี่ย

00:02:31.240 --> 00:02:35.100
จะมีพลังมีอะไรมากมายเต็มไปหมด ปราบได้ทั้ง 3 โลกเลยนะ

00:02:35.100 --> 00:02:35.780
อันตรายมากๆ

00:02:35.780 --> 00:02:37.160
พระรามก็ถามนะคะ ว่า

00:02:37.200 --> 00:02:39.760
เออว่าแต่ต้องให้ใครไปปราบล่ะ

00:02:40.020 --> 00:02:43.500
น่ะ คิดว่าจะเป็นหนุมานใช่ไหมค่ะ 
แต่ว่ารอบนี้ไม่ใช่หนุมานนะคะ

00:02:43.600 --> 00:02:47.800
พิเภกบอกว่าจะต้องให้หมีเนี่ยไปกัดต้นไม้ที่อินทรชิตอยู่

00:02:47.980 --> 00:02:53.280
เพราะว่าอินทรชิตอะหลบไปทำพิธีอยู่ในต้นไม้ใช่ไหม
แล้วก็เรียกพวกนาคอะไรต่างๆ มาคายพิษคายพิษ

00:02:53.420 --> 00:02:56.160
ถ้ามีหมีไปกัดต้นไม้นะ พิธีจะล้มหมดเลย

00:02:56.500 --> 00:03:02.300
ซึ่งคนที่อาสาตัวเองขึ้นมานะ ก็คือชามพูวราชนั่นเอง
ชามพูวราชนี่เป็นลิงตนหนึ่งในกองทัพเนี่ยนะคะ

00:03:02.300 --> 00:03:03.900
ก็อาสาตัวเองออกไปค่ะ

00:03:03.920 --> 00:03:06.560
บอกว่าข้าสามารถแปลงเป็นหมีได้ เดี๋ยวข้าจัดให้นะคะ

00:03:06.820 --> 00:03:12.340
ว่าแล้วชามพูวราชก็เดินทางไปที่อินทรชิต
กำลังปลุกเสกคาถาทำพิธีต่างๆ อยู่นะคะ

00:03:12.440 --> 00:03:17.240
ไปถึงก็แปลงร่างเป็นหมีตัวใหญ่เลยค่ะ แล้วก็จัดการถล่มโพรงไม้ทิ้งเลยนะ แบบมาถึงก็แบบ

00:03:18.500 --> 00:03:20.500
ตบโพรงไม้กระจุยกระจายไปหมดนะคะ

00:03:20.540 --> 00:03:26.440
ซึ่งเสียงการตบโพรงไม้ของชามพูวราชเนี่ย 
ดังมากจนเหล่าพญานาคทั้งหลายที่ออกมาคายพิษเนี่ย

00:03:26.760 --> 00:03:31.560
เข้าใจว่า เฮ้ย ครุฑบุกมาแน่ๆ คือครุฑกับนาคเป็นศัตรูกัน
จำได้ใช่ไหมคะ

00:03:31.880 --> 00:03:37.000
ถ้าใครจำไม่ได้นะคะ สามารถไปดูคลิปครุฑ VS นาค ได้ 
วิวเคยเล่าไว้แล้ว กดไปดูได้ตรงนี้เช่นกันค่ะ

00:03:37.040 --> 00:03:39.340
หลังจากที่พญานาคแตกหนีไปทั้งหมดนี่นะคะ

00:03:39.460 --> 00:03:44.240
อินทรชิตก็แน่นอนก็ไม่มีสมาธิสวดมนต์ด้วย 
เพราะว่าหมีที่ไหนก็ไม่รู้มาถล่มโพรงไม้ใช่ไหม

00:03:44.240 --> 00:03:47.300
ดังนั้นอินทรชิตก็เลยทำท่าออกมาจะมาสู้กับหมีค่ะ

00:03:47.360 --> 00:03:52.880
แต่ว่าหมีอะ แปลงร่างกลับเป็นชามพูวราชแล้วก็เหาะ ฟิ้ว
กลับมาที่กองทัพของพระรามค่ะ

00:03:52.900 --> 00:03:57.820
ทำให้อินทรชิตโกรธมาก อินทรชิตแบบ 
อีกแล้วเหรอพิเภกนี่บอกคนมาล้างพิธีฉันอีกแล้วใช่ไหม

00:03:57.900 --> 00:04:01.220
ดังนั้นนะคะ อินทรชิตก็เลย รีบเดินทางกลับเมืองค่ะ

00:04:01.260 --> 00:04:06.840
ระหว่างทางกลับไปถึงก็ อ้าว เจอกับวิรุณมุขตั้งกองทัพอยู่พอดี ก็เลยมีการคุยกันว่าแบบ

00:04:06.840 --> 00:04:08.320
เออ เจ้ามาทำอะไรที่นี่เหรอ

00:04:08.320 --> 00:04:09.460
อ๋อมารอข้าเหรอ

00:04:09.520 --> 00:04:12.140
โอเค ข้าโกรธมากตอนนี้ข้าไม่กลับเมืองแล้ว

00:04:12.140 --> 00:04:13.460
ออกไปรบกันเดี๋ยวนี้เลย

00:04:13.500 --> 00:04:18.360
ว่าแล้วนะคะ ก็หันกองทัพมาอีกด้านหนึ่งค่ะ
แล้วก็เดินทางกลับไปที่สนามรบอีกครั้งหนึ่ง

00:04:18.540 --> 00:04:20.500
เพื่อที่จะไปปะทะกับกองทัพพระรามค่ะ

00:04:20.500 --> 00:04:22.820
ฝั่งกองทัพพระรามนะคะ พระรามได้ยินเสียงละ

00:04:22.820 --> 00:04:27.500
เสียงแบบดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วพื้นปฐพี แผ่นดินนี่สั่น พั่บๆๆๆ

00:04:27.500 --> 00:04:28.440
เลยประมาณนี้นะคะ

00:04:28.540 --> 00:04:30.960
เพราะว่ากองทัพของอินทรชิตนี่ใหญ่มากนะคะ

00:04:30.960 --> 00:04:32.760
พระรามก็หันไปถามพิเภกว่า

00:04:32.760 --> 00:04:34.540
รอบนี้ใช่ ใช่ไหม อินทรชิตมาแล้วใช่ปะ

00:04:34.540 --> 00:04:36.200
แน่นอนว่าพิเภกก็ต้องตอบว่า

00:04:36.320 --> 00:04:38.660
ใช่อันนี้ของจริงอินทรชิตมาแล้วจ้า

00:04:38.840 --> 00:04:42.800
พระรามนะคะก็เลยหันไปสั่งพระลักษมณ์ทันที
โดยที่ไม่ได้ถามพิเภกนะคะ ว่า

00:04:42.840 --> 00:04:47.500
อะ น้องรักออกไปสู้กับเขา 
ออกไปจัดการภารกิจของเจ้าให้เสร็จเรียบร้อย

00:04:47.560 --> 00:04:50.500
พระลักษมณ์นะคะก็เลยจัดทัพต่างๆ นานา แล้วก็ยกออกไปค่ะ

00:04:50.560 --> 00:04:54.160
ซึ่งระหว่าทางเนี่ย พิเภกก็มีความเตือนพระลักษณ์เบาๆ 
ประมาณว่า

00:04:54.260 --> 00:05:00.080
พระลักษมณ์ระวังนะ รอบนี้อินทรชิตไม่เหมือนเดิมแล้วนะ
รอบนี้อินทรชิตมีศรนาคบาศอยู่ในมือนะจ๊ะ

00:05:00.120 --> 00:05:02.440
เป็นอาวุธอันตราย ระวังตัวไว้ให้ดีค่ะ

00:05:02.500 --> 00:05:06.780
ซึ่งพอไปถึงทั้งสองฝ่ายก็มีความด่ากัน ตะโดนตอบโต้กันต่างๆ

00:05:06.780 --> 00:05:10.140
ไปมาไปมาเหมือนปกติหลังจากนั้นก็จัดการตะลุมบอนกันค่ะ

00:05:10.160 --> 00:05:16.520
แน่นอนว่าตะลุมบอนกันไปก็ต้องมีการ ยิงลูกศรสู้กันนะคะ
ก็มีแบบอินทรชิตยิงลูกศรมาเป็นไฟเผาลิง

00:05:16.520 --> 00:05:21.840
พระลักษมณ์ยิงลูกศรมาเป็นน้ำดับไฟ
ยิงลูกศรมาเป็นอาวุธ ยิงลูกศรมาทำลายอาวุธ

00:05:21.840 --> 00:05:23.740
เนี่ยละคะ สู้ไปสู้มาประมาณนั้น

00:05:23.860 --> 00:05:29.220
จนในที่สุดนะคะ อินทรชิตทำท่าจะแพ้ เพราะว่า
พระลักษมณ์เนี่ยยิงลูกศรไปโดนตัวอินทรชิตอีกรอบหนึ่งนะคะ

00:05:29.280 --> 00:05:31.380
เรียกได้ว่ากระเด็นตกรถเลยประมาณนั้นเถอะ

00:05:31.380 --> 00:05:32.980
อินทรชิตลงมาก็แบบ โอ้ยเจ็บ

00:05:33.000 --> 00:05:38.340
แต่ว่าอินทรชิตสามารถสวดมนต์ได้ ก็สวดมนต์ต่างๆ นานา
แล้วก็ลูบตัวตัวเองไปทั้งหมด 7 ครั้งนะคะ

00:05:38.340 --> 00:05:39.740
แผลต่างๆ ก็หายไป

00:05:39.760 --> 00:05:44.440
อินทรชิตก็รู้สึกว่า เฮ้ย ไม่โอเคละ 
ฉันจะต้องเอาอาวุธลับของฉันออกมาใช้ละ

00:05:44.440 --> 00:05:46.000
ดังนั้นอินทรชิตก็เลย

00:05:46.000 --> 00:05:47.480
สั่งวิรุณมุขค่ะ บอกว่า

00:05:47.620 --> 00:05:53.240
วิรุณมุขไป ไปรบ ออกไปรบในฐานะแม่ทัพ 
เจ้าเนี่ยนะออกไปสู้รบขัดตาทัพไว้ก่อน

00:05:53.280 --> 00:06:00.040
ระหว่างนี้ข้าขอเวลา 1 ชั่วโมงด้วยกัน ข้าจะปลุกเสก
ลูกศรนาคบาศอยู่ในรถนะ นั่งสวดมนต์ ห้ามให้ใครมารบกวน

00:06:00.080 --> 00:06:02.920
ว่าแล้วนะคะอินทรชิตก็เริ่มสวดมงสวดมนต์อะไรไปค่ะ

00:06:02.920 --> 00:06:05.480
ฝั่งวิรุณมุขนี่ก็ออกไปรบกับพระลักษมณ์ต่อนะคะ

00:06:05.480 --> 00:06:08.800
เห็นไหมฝั่งกรุงลงกา ใช้ยักษ์สองตน
รุมพระลักษมณ์คนเดียวนะคะ

00:06:08.840 --> 00:06:15.660
นั่นแหละค่ะ ฝั่งวิรุณมุขออกไปก็มีความสามารถพิเศษก็คือ
สามารถสวดมนต์กำบังกายได้ เหมือนมีผ้าคลุมล่องหนนะคะ

00:06:15.740 --> 00:06:20.680
ก็มีการสวดมงสวดมนต์ต่างๆ 
ทำให้ตัวเองและม้าเนี่ยหายตัวได้ค่ะ

00:06:20.740 --> 00:06:25.680
แล้วก็ออกไปกลางกองทัพเลย พอไปถึงก็จัดการไล่ฆ่าลิงต่างๆ

00:06:25.680 --> 00:06:26.880
ไปตลอดทางนะคะ

00:06:26.880 --> 00:06:32.340
ซึ่งเหล่าลิงเนี่ยก็งงมาก อยู่ดีๆ ยืนๆ อยู่ก็แบบ โอะ หัวขาด
ยืนๆ อยู่ก็แบบตาย อะไรยังงี้

00:06:32.340 --> 00:06:35.260
คือนึกสภาพแบบเรามองไม่เห็นศัตรูอะ ประมาณนั้นเลย

00:06:35.300 --> 00:06:40.380
อยู่ดีๆ ลิงก็ตายๆๆๆๆ จนพระลักษมณ์เนี่ยรู้สึกว่า 
เฮ้ย ผิดสังเกตละ เกิดอะไรขึ้น

00:06:40.380 --> 00:06:43.660
ทำไมลิงมันตายเป็นใบไม้ร่วงเลย แล้วไม่เห็นตัวศัตรูนะคะ

00:06:43.660 --> 00:06:45.100
ดังนั้นพระลักษมณ์ก็เลย

00:06:45.100 --> 00:06:46.860
หันไปถามพิเภกค่ะ ประมาณว่า

00:06:46.860 --> 00:06:49.320
พิเภกเกิดอะไรขึ้นทำยังไงดี ฉันจะแก้ยังไงดีเนี่ย

00:06:49.320 --> 00:06:55.320
ซึ่งพิเภกนะคะ ก็บอกว่า อ๋อ ไม่ยากอะไรเลย
เนี่ยวิรุณมุขเนี่ย มันมีความสามารถพิเศษในการหายตัวได้

00:06:55.320 --> 00:06:57.200
มันก็เลยหายตัวไปพร้อมกับม้า

00:06:57.500 --> 00:07:03.940
ท่านก็ไม่ยากอะไรหรอก ยิงธนูออกไป แล้วก็สั่งให้ธนูอะ
เป็นตาข่าย ล้อมตัววิรุณมุขไว้ มันก็จะจับได้ ประมาณนั้นแหละ

00:07:03.940 --> 00:07:05.900
พระลักษมณ์นะคะ ก็เลยจัดการยิงธนูออกไป

00:07:05.900 --> 00:07:08.720
ปิ้ว คือธนูพระลักษมณ์นี่ ยิงไปเป็นอะไรก็ได้ว่างั้นเถอะ

00:07:08.740 --> 00:07:12.660
ยิงออกไปนะคะ ก็เป็นเหมือนตาข่ายจับตัววิรุณมุขไว้ เหมือนแบบทอดแหไปอะ

00:07:12.660 --> 00:07:14.140
ครอบตัววิรุณมุขไว้เลยนะ

00:07:14.200 --> 00:07:16.660
วิรุณมุขนะคะ ก็ไปนอน แปะๆๆ อยู่ที่พื้นนะคะ

00:07:16.840 --> 00:07:19.700
ทำให้หนุมานสามารถไปจับตัววิรุณมุขมาได้ค่ะ

00:07:19.740 --> 00:07:23.200
ซึ่งวิรุณมุขนี่กลัวมากนะ ถึงขึ้นร้องไห้ฟูมฟายประมาณว่าแบบ

00:07:23.300 --> 00:07:26.720
ฮือ ตายแน่ ตายๆๆ ฉันตายแน่ๆ ประมาณนั้นนะคะ

00:07:26.720 --> 00:07:30.960
เมื่อหนุมานจับตัวมาได้ค่ะ ก็เอาไปส่งให้พระลักษมณ์
พระลักษมณ์ก็มีความถามอีกค่ะ ประมาณว่า

00:07:30.960 --> 00:07:35.960
ไหน เจ้าเป็นใครมาจากไหน ข้ารบกับอินทรชิตอยู่ดีๆ 
ไปเจ๋อมาจากไหนเนี่ย นี่เป็นใคร เล่ามาเดี๋ยวนี้

00:07:35.980 --> 00:07:41.840
ซึ่งวิรุณมุขนะคะก็ตอบค่ะ วิรุณมุขนะคะก็มีความตอบออกไปหมดทุกอย่างเลย ด้วยความกลัวนะคะ ว่าแบบ

00:07:42.000 --> 00:07:48.280
อ๋อข้าชื่อวิรุณมุข ข้ามาขัดตาทัพ เพราะว่าอินทรชิตกำลัง
สวดมนต์อยู่ในรถ ประมาณ 1 ชั่วโมงจะปลุกศรเสร็จ

00:07:48.360 --> 00:07:50.540
เล่าให้เขาฟังซะเสร็จสรรพเลย ประมาณนั้นนะคะ

00:07:50.540 --> 00:07:54.020
ซึ่งหลังจากที่เล่าทั้งหมดไปเนี่ยนะคะ
วิรุณมุขก็ร้องข้อชีวิตค่ะ ประมาณว่า

00:07:54.140 --> 00:07:57.560
ไวชีวิตข้าเถอะ ได้โปรด please please please 
ประมาณนี้นะคะ

00:07:57.680 --> 00:08:03.040
ทำให้พระลักษมณ์เนี่ยรู้สึกว่าแบบ
เออ คนเขายอมแพ้แล้วอะ ถ้าไปฆ่าทิ้งก็เสียศักดิ์ศรีนิดนึง

00:08:03.040 --> 00:08:09.080
ก็เลยสั่งให้เอาวิรุณมุขเนี่ยไปแห่ประจาน 
ไปโกนผมทิ้งไปสักหน้า แล้วก็ปล่อยกลับกองทัพไปค่ะ

00:08:09.120 --> 00:08:12.640
ซึ่งขอบอกเลยว่านี่เป็นการตัดสินใจที่พลาดมากๆ 
ของพระลักษมณ์นะคะ

00:08:12.640 --> 00:08:18.260
เพราะว่าพอปล่อยวิรุณมุขกลับไปที่กองทัพ 
แน่นอนว่าวิรุณมุขก็ต้อง พุ่งไปหาอินทรชิตค่ะ ไปถึงก็แบบว่า

00:08:18.360 --> 00:08:21.440
หลานขอโทษ หลานผิดไปแล้ว หลานขัดตาทัพไม่สำเร็จ

00:08:21.440 --> 00:08:25.440
ตอนนี้หลานโดนจับโกนหัว สักหน้าไปแล้วเนี่ย
ช่วยหลานด้วยอะไรยังงี้นะคะ

00:08:25.480 --> 00:08:30.760
ก็ฟูมฟายๆ ฟ้องอินทรชิตไป ประมาณนั้น 
ซึ่งอินทรชิต เนี่ย ยังสวดมนต์ไม่ครบชั่วโมงเลย แต่ก็แบบ

00:08:30.760 --> 00:08:32.620
ไม่เป็นอันสวดแล้วจ้า อารมณ์เสียจ้า

00:08:32.620 --> 00:08:37.420
บึ้มขึ้นมานะคะ แล้วก็บอกว่า ได้เดี๋ยวจัดให้พระลักษมณ์ 
ได้ๆๆ ทำหลานฉันใช่ไหม

00:08:37.500 --> 00:08:39.900
ดังนั้นนะคะ อินทรชิตก็เลยสั่งวิรุณมุขบอกว่า

00:08:40.040 --> 00:08:42.920
ข้ามีภารกิจเล็กๆ ให้เจ้าทำ เจ้าจะทำได้รึเปล่า

00:08:42.920 --> 00:08:45.820
ก็ง่ายๆ ปลอมตัวเป็นข้าสิ แปลงร่างเดี๋ยวนี้เลย

00:08:45.820 --> 00:08:48.220
วิรุณมุขนะคะก็จัดการแปลงร่างเป็นอินทรชิตค่ะ

00:08:48.220 --> 00:08:49.560
แล้วอินทรชิตก็บอกว่า

00:08:49.680 --> 00:08:54.520
อะ นี่รถ เอารถข้าไปขับนะ ยืนอยู่บนรถ
แล้วทำท่าจะยิงศรใส่พระลักษมณ์ เดี๋ยวข้ากลับมา

00:08:54.520 --> 00:08:57.140
ฝั่งวิรุณมุขนะคะ ก็เลย แกล้งทำตัวเป็นอินทรชิตค่ะ

00:08:57.140 --> 00:08:58.540
เพื่อที่จะไปรบกับพระลักษมณ์ต่อ

00:08:58.560 --> 00:09:02.000
ก็นำทัพต่างๆ ไป เฮๆๆ ไปมานะคะ

00:09:02.120 --> 00:09:09.060
ซึ่งทำให้พระลักษมณ์ตั้งใจ รบกับวิรุณมุขเต็มที่มากๆ แบบ
โอย ส่งลิงออกไป ส่งนู่นส่งนี่ออกไป ก็รบกันไปรบกันมา

00:09:09.060 --> 00:09:10.860
ฝั่งอินทรชิตตัวจริงหายไปไหน

00:09:10.900 --> 00:09:16.260
อินทรชิตตัวจริงนะคะ ขึ้นไปหลบอยู่บนก้อนเมฆค่ะ 
แล้วก็รอเล็งจังหวะโอกาส เล็งไปละ

00:09:16.260 --> 00:09:19.860
อื้ม ตอนนี้แหละพระลักษมณ์กำลังเผลอ 
เพราะว่ามัวแต่รบกับตัวปลอม

00:09:19.880 --> 00:09:26.000
ว่าแล้วนะคะ อินทรชิตก็ขึ้นศรนาคบาศค่ะ แล้วก็ยิง ปิ้ว
ลงมาจากบนเมฆเลย ยิงไปแน่นอนว่าก็โดนพระลักษมณ์นะคะ

00:09:26.100 --> 00:09:31.300
กลายเป็นพญานาคตัวใหญ่รัดพระลักษมณ์เอาไว้
แล้วก็รัดลิงทั้งกองทัพหมดเลยนะคะ

00:09:31.340 --> 00:09:37.320
เหลือแค่สิ่งมีชีวิตสิ่งเดียวที่รอด ก็คือพิเภก 
เพราะว่าเป็นญาติกัน ศรไม่ทำร้าย ประมาณนั้นค่ะ

00:09:37.380 --> 00:09:41.400
หลังจากที่รัดหมดแล้วนะคะ อินทรชิตก็ลงมาด่ากับพิเภกค่ะ ประมาณว่า

00:09:41.440 --> 00:09:45.320
ไอ้พิเภก ไอ้คนทรยศ นี่แกทรยศเผ่าพันธุ์ตัวเองรู้สึกยังไงบ้าง

00:09:45.420 --> 00:09:49.420
เนี่ยรู้ไหม เดี๋ยวตอนรบกันเนี่ยนะ 
ถ้าสมมติว่ารบกันแล้วพ่อข้าตายเนี่ย

00:09:49.420 --> 00:09:54.680
เจ้าจะทำหน้ายังไง เขาก็โห่ร้องยินดีกัน พวกลิง เฮๆๆ กัน 
เจ้าเป็นยักษ์เจ้าไปจะเฮกับเขาไหม

00:09:54.680 --> 00:09:59.900
หรือว่าเจ้าจะร้องไห้กับเหล่ายักษ์ที่เขาร้องไห้กันทั้งเมือง 
เลือกถูกรึเปล่าว่าตัวเองเป็นพวกใครอะ ห๊ะ

00:09:59.900 --> 00:10:01.620
ประมาณนี้นะคะ พิเภกก็บอกว่า

00:10:01.620 --> 00:10:05.880
ทำไม ทำไม ทำไม ข้าไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย 
ข้าก็ทำตามธรรมะไปอย่างนั้นแหละ

00:10:06.040 --> 00:10:10.180
ก็ข้าเห็นว่าพ่อเจ้าไปเป็นคนไม่ดี
ข้าก็เลยมาเข้ากับฝ่ายธรรมะ ก็ไม่เห็นต้องหัวเราะนี่

00:10:10.180 --> 00:10:13.280
ตอนพ่อเจ้าตายข้าก็ไม่เห็นต้องไปโห่ร้องกับเขา
ไม่มีใครว่าซะหน่อย

00:10:13.380 --> 00:10:16.080
ส่วนร้องไห้ ข้าก็ไม่ต้องร้องไห้กับเขาก็ได้ไหม

00:10:16.080 --> 00:10:18.320
มันก็เรื่องข้า จะหัวเราะหรือว่าจะร้องไห้อะ

00:10:18.340 --> 00:10:20.700
ข้าก็แค่เป็นกลางไปวันๆ ก็เท่านั้นแหละ

00:10:20.760 --> 00:10:23.620
ซึ่งฝั่งอินทรชิตก็มีการด่ากลับอีกประมาณว่า

00:10:23.640 --> 00:10:30.700
เป็นกลาง เจ้าเนี่ยนะ เป็นกลาง ถ้าเป็นกลางเนี่ย เจ้าจะมา
ล้างพิธงพิธีข้าได้ไหม ข้าอุตส่าห์คิดกลศึกลอุบายมาเยอะแยะ

00:10:30.700 --> 00:10:33.700
เจ้านี่สาวไส้ให้กากินหมด เอาไปเล่าให้เขาฟังหมดเลย

00:10:33.700 --> 00:10:35.420
ซึ่งพิเภกนะคะ ก็แก้ตัวอีก ประมาณว่า

00:10:35.560 --> 00:10:40.800
เจ้าอะ ไม่รู้อะไร ถ้าข้าไม่เป็นกลางจริงอะนะ 
ป่านนี้ลูกศรเจ้าเนี่ยจะไปโดนไหมพระลักษมณ์อะ

00:10:40.840 --> 00:10:43.740
แล้ววันก่อนพระลักษมณ์จะโดนหอกกุมภกรรณปักอกไหม

00:10:43.740 --> 00:10:45.560
เจ้าไม่รู้เหรอว่าข้ายึดถือคุณธรรมอะไร

00:10:45.620 --> 00:10:49.600
ที่ผ่านมาทั้งหมดนะ อะไรก็ตามที่พระรามไม่ถาม ข้าจะไม่บอก

00:10:49.680 --> 00:10:52.240
ถ้าเขาถามข้าถึงบอก ถามว่าทำไมถึงบอก

00:10:52.240 --> 00:10:58.100
เพราะว่าข้าดื่มน้ำพิพัฒน์สัตยาไปแล้วในน้ำพิพัฒน์สัตยา
เหมือนข้าสาบานว่าถามอะไรจะตอบตามความจริง

00:10:58.120 --> 00:11:01.740
แปลว่า ตอนนี้เจ้าไปหลบอยู่บนเมฆ 
พระลักษมณ์ไม่ถามข้าก็ไม่บอกไง

00:11:01.740 --> 00:11:06.220
ยกเว้นว่าพระลักษมณ์ถามว่าอินทรชิตไปไหน 
ข้าถึงจะบอกว่าอยู่บนเมฆ เก็ตไหม

00:11:06.220 --> 00:11:07.420
ข้าไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย

00:11:07.500 --> 00:11:13.860
ซึ่งจากเหตุการณ์นี้นะคะ ทำให้อินทรชิต โกรธมากก็วิ่งไล่
จะฆ่าพิเภกนะคะ ฝั่งพิเภกก็วิ่งหนีหัวซุกหัวซุนด้วยความกลัว

00:11:13.860 --> 00:11:15.360
ก็กลัวหลานตัวเองพอสมควรนะคะ

00:11:15.440 --> 00:11:22.060
เล่นไล่จับกันไปมาสักพักค่ะ พิเภกก็หนีหายไปได้ 
อินทรชิตก็เลย ยกทัพกลับเมืองไปด้วยความยินดีนะคะ ไปถึงก็

00:11:22.200 --> 00:11:27.900
ปาร์ตี้เต็มที่เลย ฉลองบอกว่าพ่อแบบ พ่อผมชนะ
ผมชนะกลับมา ภูมิในตัวผมไหม

00:11:27.900 --> 00:11:28.780
ประมาณนี้นะคะ

00:11:28.780 --> 00:11:30.020
ก็เฮๆๆ กันไป

00:11:30.080 --> 00:11:34.560
ทั้งพ่อทั้งลูกก็กระโดดกอดกัน เฮไปเฮมา
แล้วก็แยกกันกลับปราสาทตัวเองนะคะ

00:11:34.560 --> 00:11:36.800
อินทรชิตก็ไปฉลองกับนางสนมกำนัลตัวเอง

00:11:36.800 --> 00:11:39.680
ฝั่งทศกัณฐ์เนี่ย ก็เฮๆๆ ไป ไปบอกนางมณโฑประมาณว่า

00:11:39.740 --> 00:11:42.220
นี่ลูกเรา ลูกเราสองคนทำสำเร็จแล้ว

00:11:42.220 --> 00:11:43.600
ฆ่าพระลักษมณ์ทิ้งไปแล้ว

00:11:43.600 --> 00:11:48.900
ส่วนพระรามเนี่ยไม่ต้องห่วง เดี๋ยวก็เห็นศพน้องนอนกลิ้งตาย
อยู่กลางทางเนี่ย ก็ออกมาดูศพน้อง

00:11:48.900 --> 00:11:51.320
แล้วก็ร้องไห้ฟูมฟายขาดใจตายตรงนั้นแหละ

00:11:51.320 --> 00:11:52.340
สะใจจริงๆ

00:11:52.420 --> 00:11:54.460
ซึ่งนางมณโฑนะคะก็บอกทศกัณฐ์ประมาณว่า

00:11:54.460 --> 00:11:59.340
เดี่ยวใจเย็นๆ จำได้รึเปล่า คราวที่แล้วเนี่ย ตอนหอกของกุมถกรรณก็คิดอย่างงี้เลย

00:11:59.340 --> 00:12:02.140
เดี๋ยวเขาก็หาทางแก้กันได้แล้วพระลักษมณ์ก็ฟื้นขึ้นมาแหละ

00:12:02.220 --> 00:12:04.320
ซึ่งก็ทำให้ทศกัณฐ์เซ็งพอสมควรนะคะ

00:12:04.400 --> 00:12:10.880
ตัดภาพไปที่ฝั่งกองทัพพระรามค่ะ พิเภกวิ่งหนีหัวซุกหัวซันจากกองทัพนะคะ ไปหาพระรามค่ะ ไปถึงก็บอกว่า

00:12:10.980 --> 00:12:16.060
แย่แล้ว พระอนุชาโดนนาคพัดตัว 
แย่มากเลยโดนศรนาคบาศเข้าไปเรียบร้อยแล้วจ้า

00:12:16.120 --> 00:12:21.820
ซึ่งทำให้พระรามแบบ ว่า อ่าว ท่านก็เป็นผู้ใหญ่ปล่อยน้องข้าโดนศรได้ยังไง ทำไมไม่รู้จักบอกกันก่อนล่วงหน้า

00:12:21.820 --> 00:12:23.320
แล้วนี่ข้าต้องแก้ยังไงเนี่ย

00:12:23.340 --> 00:12:27.100
พระรามก็เลยต้องรีบยกทัพนี่นะคะ ออกมากลางที่รบค่ะ

00:12:27.180 --> 00:12:34.800
มาถึงก็เห็นพระลักษมณ์นอนกลิ้งกลุกๆๆ อยู่ หนุมงหนุมาน 
สุครงสุครีพนอนโดนนาคมัดกันระเกะระกะไปหมดเนี่ยนะคะ

00:12:34.800 --> 00:12:39.180
พระรามไปถึงก็ร้องไห้ก่อนเลย ก็ร้องไห้ๆๆ 
ร้องไห้ฟูมฟายจนสลบนะคะ

00:12:39.200 --> 00:12:42.380
ซึ่งก็ทำให้ฝูงลิงต้องไปแก้ไขจนกระรามฟื้นขึ้นมา

00:12:42.440 --> 00:12:46.760
พอปล่อยให้พระรามร้องจนฟื้นขึ้นมาปุ๊ม 
พระรามค่อยหันไปถามพิเภกนะคะ ประมาณว่า

00:12:46.800 --> 00:12:52.000
ข้าจะช่วยน้องข้าได้ยังไงดี ซึ่งพิเภกก็บอกว่า 
อันนี้ไม่ยากเลย ท่านน่ะ เป็นพระนารายณ์อยู่แล้ว

00:12:52.140 --> 00:12:54.100
พาหนะของท่านน่ะ คือพญาครุฑ

00:12:54.100 --> 00:12:57.500
นาคกลัวครุฑ ท่านก็ยิงลูกศรขึ้นไปบนฟ้าเรียกพญาครุฑลงมาสิ

00:12:57.520 --> 00:13:00.980
ซึ่งพระรามนะคะ ก็เลยจัดการ ยิงลูกศรขึ้นไปบนฟ้าค่ะ

00:13:01.020 --> 00:13:06.400
เรียกพญาครุฑลงมา พอพญาครุฑลงมาปุ๊บ
ก็เห็นนาคอยู่เต็มไปหมดนะคะ ก็เข้าไปไล่จิกตีนาค

00:13:06.400 --> 00:13:10.560
นาคเห็นครุฑมาก็หนีหายไปหมดค่ะ 
ทำให้พระลักษมณ์ฟื้นขึ้นมาในที่สุดนะคะ

00:13:10.600 --> 00:13:14.720
แม้พระลักษมณ์จะโทษตัวเองเล็กๆ ประมาณว่าน้องผิดเอง
น้องอ่อน ขอโทษนะครับพี่

00:13:14.800 --> 00:13:20.100
แต่ว่าพระรามก็บอกว่า เอ้ย ไม่เป็นไร อินทรชิตมันเก่ง 
ถ้าไม่ใช่เจ้านี่ป่านนี้ความเสียหายรุนแรงกว่านี้อีก

00:13:20.100 --> 00:13:22.200
ปะเรายกทัพกลับไปพักผ่อนกันเถอะ

00:13:22.220 --> 00:13:25.120
ว่าแล้วนะคะ ฝั่งพระรามก็ยกทัพกลับไปทั้งหมดค่ะ

00:13:25.120 --> 00:13:30.440
ทิ้งให้สปายฝั่งกรุงลงกาที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด วิ่งแจ้นไปรายงานทศกัณฐ์อีกรอบนะคะ

00:13:30.540 --> 00:13:32.780
ซึ่งก็ทำให้ทศกัณฐ์ตกใจมาก แล้วก็

00:13:32.840 --> 00:13:34.840
รีบส่งคนไปบอกอินทรชิตเช่นกัน

00:13:34.840 --> 00:13:36.540
และก็ทำให้อินทรชิต

00:13:36.680 --> 00:13:42.060
โกรธมาก ที่พิเภกเอาความลับตัวเองไปบอกอีกแล้ว 
ก็เลยตั้งใจว่า

00:13:42.060 --> 00:13:46.280
ไม่ได้แล้ว งานนี้ฉันจะต้องไปปลุกลูกศรที่ร้ายแรงกว่าเดิมขึ้นมา

00:13:46.380 --> 00:13:50.860
ดังนั้นสัปดาห์หน้าเราจะมาดูกันว่าอาวุธร้ายแรงของอินทรชิตนั้นคืออะไรค่ะ

00:13:50.980 --> 00:13:54.680
สำหรับวันนี้นะคะ วิวคิดว่ายาวพอสมควรแล้ว ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม

00:13:54.780 --> 00:13:57.500
กด like เป็นกำลังใจให้วิว
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ

00:13:57.740 --> 00:13:59.900
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ บ๊าย บาย

00:13:59.900 --> 00:14:00.960
สวัสดีค่ะ

00:14:01.540 --> 00:14:03.540
งงกันไหมคะ ทำไมเป็นภาพการ์ตูน

00:14:03.540 --> 00:14:05.380
ลืมอัด end credit

00:14:05.380 --> 00:14:06.320
จ้าาา

00:14:06.400 --> 00:14:12.520
ดังนั้นเราก็จะวนภาพไปเรื่อยๆๆ
จนกว่ามันยาวนานพอที่จะเป็น end credit นะคะ

00:14:12.580 --> 00:14:14.580
นั่นแหละค่ะก็จะพูดไปเรื่อยๆ เรื่อยเปื่อย

00:14:14.620 --> 00:14:16.620
เพราะว่าลืมจริงๆ นะ เอาเป็นว่า

00:14:16.640 --> 00:14:19.640
ช่างมันเถอะค่ะ วันนี้ลาไปก่อนนะ บ๊าย บาย สวัสดีค่ะ