Ήταν αδύνατον να πάω για περίπατο 
εκείνη την ημέρα.

Ο κρύος χειμώνας είχε φέρει σύννεφα
τόσο ζοφερά

και η βροχή ήταν τόσο διαπεραστική
που η οποιαδήποτε άσκηση στο ύπαιθρο

ήταν αδιανόητη.

Χαιρόμουν.
Ποτέ δεν μου άρεσαν οι μακρινοί περίπατοι,

ειδικά το απόγευμα με παγωνιά.

Ελάτε, χρυσά μου.

Τζον, χρυσό μου, μόνο ένα γι' αρχή,

κι ένα για σένα, Τζορτζιάνα.

Ευχαριστώ, μαμά.

Κι ένα για σένα αγαπημένη μου Ελάιζα.

Ευχαριστώ, μαμά, ευχαριστώ.

Σίγουρα πεινάτε μετά το παιχνίδι.

Μπέσι, γιατί τα άφησες να μείνουν 
έξω τόσο αργά;

Λίγο ακόμη και θα τα είχε πιάσει η βροχή.

Ξέρετε, έφταιγε εκείνη η Τζέιν, κυρία.

Φώναξα και ξαναφώναξα, αλλά 
είχε φύγει μόνη της,

και δεν την έβρισκα πουθενά.

Φυσικά.

Μπορείς να πηγαίνεις, Μπέσι.

Τι είπε η Μπέσι ότι έκανα, θεία Ρηντ;

Δεν επιτρέπεται τα παιδιά να αμφισβητούν
τους μεγαλυτέρους.

Δεν σου επιτρέπω να μιλήσεις μέχρι να 
μιλήσεις ευπρεπώς.

Μπου!

Πού στην ευχή είναι;

Λίζυ. Τζόρτζη.

Η Τζέιν δεν είναι εδώ.

Πες στη μαμά ότι βγήκε έξω στην βροχή.