WEBVTT 00:00:01.819 --> 00:00:08.340 DEEL II. Een reis naar Brobdingnag. 00:00:08.340 --> 00:00:11.620 HOOFDSTUK I. 00:00:11.370 --> 00:00:18.880 Een grote storm beschreven; de lange boot gestuurd om water te halen, de schrijver gaat met het aan 00:00:18.880 --> 00:00:19.680 ontdek het land. 00:00:19.429 --> 00:00:24.699 Hij is links op de wal, is in beslag genomen door een van de inboorlingen, en vervoerd naar een boer 00:00:24.699 --> 00:00:29.029 woning. Zijn ontvangst, met een aantal ongevallen dat 00:00:29.029 --> 00:00:30.019 er daar gebeurde. 00:00:30.019 --> 00:00:31.910 Een beschrijving van de bewoners. 00:00:31.660 --> 00:00:37.989 Na zijn veroordeeld, door de natuur en fortuin, om actief en rusteloos leven, in 00:00:37.989 --> 00:00:43.020 twee maanden na mijn terugkeer, heb ik weer links mijn geboorteland, en nam de scheepvaart in de 00:00:43.020 --> 00:00:47.609 Downs, op de 20e dag van juni, 1702, in 00:00:47.609 --> 00:00:52.640 de Adventure, kapitein John Nicholas, een Cornish man, commandant, op weg naar Surat. 00:00:52.640 --> 00:00:59.579 We hadden een zeer welvarend storm, totdat we aankwamen bij de Kaap de Goede Hoop, waar we 00:00:59.579 --> 00:01:04.110 aangevoerd voor zoet water, maar het ontdekken van een lek, we unshipped onze goederen en overwinterde 00:01:04.110 --> 00:01:07.159 daar, voor de kapitein vallen zieken van een 00:01:07.159 --> 00:01:11.180 koorts, konden we niet verlaten de Kaap tot eind maart. 00:01:11.180 --> 00:01:15.180 Vervolgens varen, en had een goede reis tot we voorbij de Straat van Madagascar; 00:01:15.180 --> 00:01:21.430 maar met het noorden kreeg van dat eiland, en om ongeveer vijf graden zuiderbreedte, 00:01:21.430 --> 00:01:24.009 de winden, die in die zeeën in acht worden genomen 00:01:24.009 --> 00:01:27.820 om een constante gelijk storm waaien tussen het noorden en westen, vanaf het begin van 00:01:27.820 --> 00:01:32.110 December tot begin mei, op 19 april begon te waaien met veel 00:01:32.110 --> 00:01:34.299 meer geweld, en meer westelijk dan 00:01:34.299 --> 00:01:40.619 gebruikelijk, blijft dus voor twintig dagen bij elkaar: in die tijd, we werden gedreven 00:01:40.619 --> 00:01:44.719 een beetje ten oosten van de Molukken, en ongeveer drie graden naar het noorden 00:01:44.719 --> 00:01:47.880 van de lijn, als onze kapitein gevonden door een 00:01:47.880 --> 00:01:52.869 observatie nam hij de 02 mei, op welk moment de wind ging liggen en het was een 00:01:52.869 --> 00:01:56.599 perfect kalm, whereat was ik niet een beetje blij. 00:01:56.600 --> 00:02:01.469 Maar hij, een man zeer ervaren in de navigatie van die zeeën, bid ons allemaal 00:02:01.469 --> 00:02:06.819 voor te bereiden tegen een storm, die dus gebeurde de dag volgende op: voor de 00:02:06.820 --> 00:02:11.890 zuidelijke wind, de zogenaamde zuidelijke moesson, begonnen met het opzetten inch 00:02:11.890 --> 00:02:16.700 Vinden het was waarschijnlijk wegwaaien, namen wij in onze geest-zeil, en stond aan de hand 00:02:16.700 --> 00:02:22.530 fok, maar het maken van slecht weer, keken we de geweren waren allemaal snel, en overhandigde 00:02:22.530 --> 00:02:23.910 de Mizen. 00:02:23.910 --> 00:02:28.130 Het schip lag zeer breed uit, dus we dachten dat het beter lepelend voor de zee, dan 00:02:28.130 --> 00:02:29.470 proberen of pellen. 00:02:30.360 --> 00:02:35.050 We rif in het voor-zeil en zette hem, en trok achter de voorgrond-sheet, het roer was 00:02:35.050 --> 00:02:37.640 moeilijk a-weer. Het schip droeg dapper. 00:02:37.910 --> 00:02:44.170 We belayed de voorgrond down-haul, maar het zeil werd gesplitst, en we neergehaald het erf, en de 00:02:44.170 --> 00:02:47.370 kreeg het zeil in het schip, en ongebonden alle dingen uit de buurt van het. 00:02:47.370 --> 00:02:51.780 Het was een zeer zware storm, als de zee brak vreemd en gevaarlijk. 00:02:51.780 --> 00:02:56.530 We afgevoerd op de draagriem van de zweep-personeel, en hielp de man aan het roer. 00:02:56.530 --> 00:03:02.220 We zouden niet get down onze steng, maar laten we allemaal staan, want ze scudded voor de 00:03:02.220 --> 00:03:06.820 zee heel goed, en we wisten dat de top-mast omhoog wezen, het schip was de 00:03:06.880 --> 00:03:10.660 wholesomer, en maakte betere manier door de zee, zien we hadden zee-kamer. 00:03:10.660 --> 00:03:16.540 Toen de storm voorbij was, zetten we voor-zeil en de belangrijkste zeil-, en bracht het schip. 00:03:16.540 --> 00:03:21.540 Vervolgens zetten we de Mizen, de belangrijkste-top-zeil, en de voor-top-zeil. 00:03:21.540 --> 00:03:26.010 Onze koers was oost-noord-oosten, de wind was zuid-west. 00:03:26.010 --> 00:03:32.780 We hebben aan boord van de stuurboord overstag, we afgeworpen onze weer-beugels en liften, die we in 00:03:32.780 --> 00:03:37.700 de lee-braces, en trok naar voren door het weer-Bowlings, en trok ze strak, 00:03:37.700 --> 00:03:40.260 en belayed ze, en trok over de Mizen 00:03:40.260 --> 00:03:44.720 tack naar loef, en hield haar volledige en door zo dichtbij als ze zou liegen. 00:03:44.720 --> 00:03:50.020 Tijdens deze storm, die werd gevolgd door een sterke wind west-zuid-westen, waren we 00:03:50.020 --> 00:03:54.610 gedragen, door mijn berekening, ongeveer vijfhonderd mijl naar het oosten, zodat de 00:03:54.610 --> 00:03:58.590 oudste zeiler aan boord kon niet zeggen in welk deel van de wereld die we waren. 00:03:58.590 --> 00:04:03.690 Onze voorzieningen hield goed uit, onze trouwe schip was, en onze crew alles in goede gezondheid; 00:04:03.690 --> 00:04:07.370 maar wij lag in de uiterste nood voor water. 00:04:07.370 --> 00:04:12.340 We dachten dat het beste te houden op dezelfde koers, in plaats van weer meer noordelijke, 00:04:12.340 --> 00:04:16.728 die zou kunnen hebben bracht ons naar het noord-westen van Groot-Tartarije, en in de 00:04:16.728 --> 00:04:19.870 Bevroren zee. 00:04:19.870 --> 00:04:26.280 Op de 16e dag van juni, 1703, een jongen op de top-mast ontdekte land. 00:04:26.270 --> 00:04:31.520 Op de 17e, kwamen we in het volle zicht van een groot eiland of continent (want we wisten niet 00:04:31.520 --> 00:04:37.400 of;) aan de zuidkant waarvan was een klein nek van de grond uitsteekt in de 00:04:37.400 --> 00:04:41.570 zee, en een kreek te ondiep om een schip van te houden boven de honderd ton. 00:04:41.570 --> 00:04:47.410 We anker in een liga van deze kreek, en onze kapitein stuurde een dozijn van zijn 00:04:47.410 --> 00:04:52.280 mannen goed gewapend in de lange-boot, met schepen voor water, eventueel gevonden kon worden. 00:04:52.280 --> 00:04:58.430 Ik wilde zijn verlof om te gaan met hen, dat ik misschien het land te zien, en wat te maken 00:04:58.430 --> 00:05:01.930 ontdekkingen die ik kon. Toen we aan land zagen we geen rivier of 00:05:01.930 --> 00:05:04.180 lente, noch enig teken van inwoners. 00:05:04.180 --> 00:05:10.310 Onze mannen dus wandelde op het strand om uit te vinden wat vers water in de buurt van de zee, en 00:05:10.310 --> 00:05:14.770 Ik liep alleen over een mijl aan de andere kant, waar ik gezien het land alle 00:05:14.770 --> 00:05:15.020 kaal en rotsachtig. 00:05:14.910 --> 00:05:21.750 Ik begon nu te moe, en zag niets om mijn nieuwsgierigheid te vermaken, keerde ik terug 00:05:21.750 --> 00:05:26.350 voorzichtig af naar de beek, en de zee zijn vol in mijn ogen, zag ik onze mannen 00:05:26.350 --> 00:05:30.580 al stapte in de boot en roeien voor het leven op het schip. 00:05:30.580 --> 00:05:36.840 Ik was van plan om holla na hen, hoewel het was te weinig doel, toen ik 00:05:36.840 --> 00:05:42.740 waargenomen een reusachtig wezen wandelen na hen in de zee, zo snel als hij kon: hij waadde 00:05:42.740 --> 00:05:45.240 niet veel dieper dan zijn knieën, en nam 00:05:45.240 --> 00:05:50.390 enorme vooruitgang geboekt, maar onze mannen hadden het begin van hem half een competitie, en de zee 00:05:50.390 --> 00:05:55.140 daaromtrent wordt vol van scherpe puntige rotsen, het monster was niet in staat om in te halen 00:05:55.140 --> 00:05:56.780 de boot. 00:05:56.780 --> 00:06:01.190 Dat was ik naderhand verteld, want ik durfde niet verblijf in om de kwestie van het avontuur te zien, maar 00:06:01.190 --> 00:06:05.940 rende zo snel als ik kon de manier waarop ik voor het eerst ging, en toen klom een steile heuvel, 00:06:05.940 --> 00:06:08.330 die gaf me enig uitzicht op het land. 00:06:08.330 --> 00:06:14.370 Ik vond het helemaal verbouwd, maar dat die voor het eerst mij verbaasde was de lengte van de 00:06:14.370 --> 00:06:19.660 gras, die in deze gronden die leek te worden gehouden voor hooi, was ongeveer twintig meter 00:06:19.660 --> 00:06:21.530 hoog. 00:06:21.530 --> 00:06:26.190 Ik viel in een grote weg, want zo heb ik dat het is, maar het diende om de bewoners 00:06:26.190 --> 00:06:29.810 alleen als een mond-weg door een veld van gerst. 00:06:29.810 --> 00:06:34.730 Hier heb ik gelopen op een tijdje, maar kon weinig zien aan beide kanten, het wordt nu 00:06:34.730 --> 00:06:37.229 de buurt van de oogst, en het koren stijgende minstens veertig meter. 00:06:37.430 --> 00:06:42.120 Ik was een uur lopen naar het einde van dit gebied, die werd omheind met een haag van 00:06:42.120 --> 00:06:46.930 minstens honderdtwintig meter hoog, en de bomen zo verheven dat ik geen make 00:06:46.930 --> 00:06:48.080 berekening van de hoogte ervan. 00:06:48.080 --> 00:06:52.770 Er was een stijl om van dit veld gaan naar de volgende. 00:06:52.770 --> 00:06:57.479 Het had vier stappen, en een steen te steken over wanneer je kwam tot de bovenste. 00:06:57.480 --> 00:07:02.330 Het was onmogelijk voor mij om deze stijl te klimmen, want elke stap was zes-meter 00:07:02.330 --> 00:07:04.800 hoog, en de bovenste steen ongeveer twintig. 00:07:06.200 --> 00:07:10.669 Ik was streven naar een gat in de heg, vinden toen ik ontdekte een van de 00:07:10.669 --> 00:07:15.490 inwoners in het volgende veld, het bevorderen van de richting van de stijl, van dezelfde grootte met 00:07:15.520 --> 00:07:19.700 hem die ik zag in de zee het nastreven van onze boot. 00:07:19.700 --> 00:07:24.320 Hij verscheen zo groot als een gewone spits steeple, en ongeveer tien meter nam bij elke 00:07:24.320 --> 00:07:27.250 stap, zo dicht als ik kon raden. 00:07:27.250 --> 00:07:32.490 Ik werd getroffen met de grootste angst en verwondering, en liep om me te verbergen in de 00:07:32.490 --> 00:07:36.240 maïs, waar ik zag hem op de top van de stijl terug te kijken naar het volgende veld op 00:07:36.240 --> 00:07:38.460 de rechterhand, en hoorde hem roepen in een 00:07:38.460 --> 00:07:43.970 stem vele graden luider dan een spreken-trompet, maar het geluid was zo hoog in de 00:07:43.970 --> 00:07:48.669 lucht, dat ik eerst dacht dat het zeker was donder. 00:07:48.669 --> 00:07:52.930 Waarop zeven monsters, net als hij, kwam naar hem toe met oogsten-haken in 00:07:52.930 --> 00:07:57.960 hun handen, elke haak over de grootte van zes zeisen. 00:07:57.960 --> 00:08:02.419 Deze mensen waren niet zo goed gekleed als de eerste, wiens bedienden of arbeiders die 00:08:02.419 --> 00:08:07.760 leek te zijn, want, op enkele woorden die hij sprak, gingen ze naar de maïs oogsten in de 00:08:07.760 --> 00:08:08.110 veld waar ik lag. 00:08:08.110 --> 00:08:14.550 Ik hield van hen op een even grote afstand als ik kon, maar werd gedwongen om te gaan met 00:08:14.550 --> 00:08:18.199 extreme moeilijkheid, om de stengels van het graan waren soms niet boven een voet 00:08:18.260 --> 00:08:23.280 ver, zodat ik nauwelijks kon knijp mijn lichaam tussen hen. 00:08:23.280 --> 00:08:27.080 Toch maakte ik een verschuiving naar vooruit te gaan, totdat ik kwam tot een deel van het veld, waar de 00:08:27.080 --> 00:08:29.300 maïs was gelegd door de regen en wind. 00:08:29.300 --> 00:08:34.349 Hier was het voor mij onmogelijk om een stap vooruit, want de stengels waren zo met elkaar verweven, 00:08:34.349 --> 00:08:38.850 dat ik niet kon kruipen door, en de baarden van de gevallen oren zo sterk en 00:08:38.849 --> 00:08:42.159 wees, dat zij doorstoken door mijn kleren in mijn vlees. 00:08:42.159 --> 00:08:46.900 Tegelijkertijd hoorde ik de maaiers niet een honderd meter achter me. 00:08:47.089 --> 00:08:53.150 Omdat heel moedeloos met arbeid, en volledig overmand door verdriet en wanhoop, ik leg 00:08:53.150 --> 00:08:56.699 neer tussen twee bergruggen, en van harte wenste dat ik zou er mijn dag te beëindigen. 00:08:56.700 --> 00:09:00.850 Ik betreurde mijn troosteloze weduwe en vaderloze kinderen. 00:09:00.850 --> 00:09:06.279 Ik betreurde mijn eigen dwaasheid en eigenzinnigheid, in een poging een tweede reis, tegen de 00:09:06.279 --> 00:09:10.120 advies van al mijn vrienden en relaties. 00:09:10.120 --> 00:09:14.290 In deze verschrikkelijke agitatie van de geest, kon ik niet nalaten te denken van Lilliput, waarvan 00:09:14.290 --> 00:09:19.720 inwoners keek op mij als de grootste wonderkind dat ooit verscheen in de wereld; 00:09:19.720 --> 00:09:21.400 waar ik was in staat om een keizerlijke vloot te tekenen 00:09:21.400 --> 00:09:26.070 in mijn hand, en het uitvoeren van die andere acties, die zullen worden opgenomen voor altijd in 00:09:26.070 --> 00:09:30.120 de kronieken van dat rijk, wanneer deze zich nageslacht nauwelijks geloven, 00:09:30.120 --> 00:09:31.470 hoewel bevestigd door miljoenen. 00:09:31.470 --> 00:09:37.200 Ik dacht wat een vernedering het moet bewijzen voor mij, om zo te verwaarlozen verschijnen in 00:09:37.200 --> 00:09:40.050 deze natie zou worden als een enkele kleine landje onder ons. 00:09:40.050 --> 00:09:46.810 Maar dit ik bedacht was om de minste van mijn ongeluk, want, als menselijke wezens zijn 00:09:46.810 --> 00:09:51.360 waargenomen om meer wild en wreed in verhouding tot hun bulk, wat zou ik 00:09:51.360 --> 00:09:53.210 verwachten, maar om een hapje in de mond van 00:09:53.210 --> 00:09:56.710 de eerste onder deze enorme barbaren die moet gebeuren om me te grijpen? 00:09:56.710 --> 00:10:03.740 Ongetwijfeld filosofen in de juiste, wanneer ze vertellen ons dat niets groots is of 00:10:03.740 --> 00:10:06.029 weinig anders dan door vergelijking. 00:10:06.029 --> 00:10:12.720 Het kan zijn blij geluk te hebben laat de Lilliputters u enkele natie, waar de 00:10:12.720 --> 00:10:15.949 de mensen waren als verkleinwoord ten aanzien van hen, als ze waren voor mij. 00:10:15.950 --> 00:10:21.630 En wie weet, maar dat zelfs deze wonderbaarlijke ras van stervelingen kunnen eveneens worden 00:10:21.630 --> 00:10:25.950 overmatched in een afgelegen deel van de wereld, waarvan wij hebben nog geen ontdekking. 00:10:25.950 --> 00:10:31.890 Bang en beschaamd als ik was, kon ik niet nalaten er aan de hand met deze reflecties, 00:10:31.890 --> 00:10:37.380 wanneer een van de maaiers, naderende binnen tien meter van de rand waar ik lag, maakte mij 00:10:37.380 --> 00:10:39.430 begrijpen dat met de volgende stap moet ik 00:10:39.430 --> 00:10:43.220 worden geplet tot de dood onder zijn voet, of in tweeën te snijden met zijn oogst de haak. 00:10:44.810 --> 00:10:49.330 En daarom, toen hij weer stond te bewegen, ik schreeuwde zo hard als angst zou kunnen maken 00:10:49.330 --> 00:10:55.230 me: waarna het enorme beest betrad kort, en, op zoek naar rondom onder hem voor een aantal 00:10:55.230 --> 00:10:58.610 tijd, eindelijk bespeurde me als ik op de grond lag. 00:10:58.360 --> 00:11:04.710 Hij beschouwde een tijdje, met de voorzichtigheid van iemand die probeert vast te houden op een klein 00:11:04.710 --> 00:11:09.529 gevaarlijke dier op een zodanige wijze dat het niet zal kunnen hetzij krabben of bijten 00:11:09.680 --> 00:11:13.770 hem, zoals ik zelf heb wel eens gedaan met een wezel in Engeland. 00:11:13.770 --> 00:11:19.760 Eindelijk waagde hij achter me te nemen, door het midden, tussen zijn wijsvinger en 00:11:19.760 --> 00:11:25.080 duim, en bracht mij binnen drie meter van zijn ogen, opdat Hij ziet mijn figuur 00:11:25.080 --> 00:11:26.010 meer perfect. 00:11:26.010 --> 00:11:32.440 Ik geraden zijn betekenis, en mijn geluk gaf me zoveel tegenwoordigheid van geest, dat ik 00:11:32.440 --> 00:11:36.540 besloten niet te worstelen in het minst omdat hij hield me in de lucht boven de zestig meter afstand van 00:11:36.540 --> 00:11:38.970 de grond, hoewel hij smartelijk geknepen 00:11:38.970 --> 00:11:42.620 mijn zijden, uit angst dat ik zou glijden door zijn vingers. 00:11:42.620 --> 00:11:47.649 Het enige wat ik waagde was om mijn ogen naar de zon te verhogen, en mijn handen plaats 00:11:47.649 --> 00:11:52.830 samen in een smeken houding, en spreken een paar woorden in een nederige melancholie 00:11:52.830 --> 00:11:55.870 toon, geschikt om de toestand ik toen was 00:11:55.870 --> 00:12:01.160 in: want ik aangehouden elk moment dat hij me zou Dash tegen de grond, zoals wij 00:12:01.160 --> 00:12:04.370 meestal een beetje hatelijk dier, dat we een geest te vernietigen. 00:12:04.370 --> 00:12:09.779 Maar mijn goede ster zou hebben, dat hij is verschenen tevreden met mijn stem en 00:12:09.779 --> 00:12:15.670 gebaren, en begon op mij zien als een curiositeit, veel af om mij te horen 00:12:15.670 --> 00:12:18.120 spreken gearticuleerde woorden, hoewel hij niet kon begrijpen. 00:12:18.120 --> 00:12:24.260 In de tussentijd was ik niet in staat om zuchten en tranen, en draaien nalaten mijn 00:12:24.260 --> 00:12:29.310 hoofd naar mijn zijden; hem te laten weten, zo goed als ik kon, hoe wreed ik was gekwetst door 00:12:29.310 --> 00:12:32.060 de druk van zijn duim en wijsvinger. 00:12:32.060 --> 00:12:37.000 Hij leek mijn betekenis te vatten, want, het optillen van de lappet van zijn jas, hij zette 00:12:37.000 --> 00:12:41.779 me zachtjes in, en meteen liep langs met mij mee naar zijn meester, die een 00:12:41.779 --> 00:12:46.040 grote boer, en dezelfde persoon die ik eerst had gezien in het veld. 00:12:46.040 --> 00:12:51.860 De boer die (zoals ik veronderstel door hun te praten) kreeg een dergelijke rekening van mij als zijn 00:12:51.860 --> 00:12:57.020 knecht hem kon geven, nam een stuk van een kleine stro, ongeveer de grootte van een wandel- 00:12:57.020 --> 00:12:59.029 personeel, en daarmee hief het slippen 00:12:59.029 --> 00:13:03.910 van mijn jas, waarin het lijkt erop dat hij dacht dat een soort van bedekking die de natuur had gegeven worden 00:13:03.910 --> 00:13:05.990 mij. Hij blies mijn haren opzij om een beter rekening te 00:13:05.990 --> 00:13:08.690 uitzicht op mijn gezicht. 00:13:08.690 --> 00:13:13.640 Hij hinden riep over hem, en vroeg hen, zoals ik later geleerd, of ze 00:13:13.640 --> 00:13:16.430 had ooit in het gebied een wezentje die mij leek. 00:13:18.029 --> 00:13:22.730 Hij plaatste me zachtjes op de grond op handen en voeten, maar ik kreeg meteen op, en 00:13:22.730 --> 00:13:26.610 liep langzaam achteruit en vooruit, laten die mensen zien ik had geen intentie om te lopen 00:13:26.610 --> 00:13:26.860 weg. 00:13:26.779 --> 00:13:32.930 Ze zaten allemaal in een kring over mij, hoe beter om mijn bewegingen te observeren. 00:13:32.930 --> 00:13:37.220 Ik trok mijn hoed af, en maakte een diepe buiging naar de boer. 00:13:37.220 --> 00:13:43.050 Ik viel op mijn knieën en hief mijn handen en ogen, en een aantal woorden sprak zo luid 00:13:43.050 --> 00:13:48.420 als ik kon: ik nam een tas van goud uit mijn zak, en nederig voorgelegd aan hem. 00:13:48.420 --> 00:13:53.800 Hij kreeg het op de palm van zijn hand, toen paste het dicht bij zijn oog te zien 00:13:53.800 --> 00:13:59.710 wat het was, en daarna draaide hem een paar keer met de punt van een speld 00:13:59.709 --> 00:14:03.529 (Die hij uit zijn mouw,) maar kon er niets van. 00:14:03.529 --> 00:14:06.990 Waarop ik een teken dat hij zijn hand op de grond. 00:14:06.990 --> 00:14:13.600 Ik heb toen nam de portemonnee, en te openen, goot al het goud in zijn handpalm. 00:14:13.600 --> 00:14:19.830 Er waren zes Spaanse stukken van vier pistolen elk, naast de twintig of dertig 00:14:19.830 --> 00:14:22.440 kleinere munten. 00:14:22.440 --> 00:14:27.060 Ik zag hem nat het topje van zijn pink op zijn tong, en nemen een van mijn 00:14:27.060 --> 00:14:32.010 grootste stukken, en dan nog een, maar hij leek te zijn geheel onwetend wat ze 00:14:32.010 --> 00:14:32.470 waren. 00:14:32.470 --> 00:14:38.529 Hij maakte me een teken om weer leg ze in mijn tas, en de portemonnee weer in mijn zak, 00:14:38.529 --> 00:14:42.570 die, na het aanbieden van het aan hem een paar keer, dacht ik dat het best te doen. 00:14:42.570 --> 00:14:48.230 De boer, tegen die tijd, was overtuigd dat ik moet een rationeel wezen te worden. 00:14:48.230 --> 00:14:55.750 Hij sprak vaak om mij, maar het geluid van zijn stem mijn oren doorboord als dat van een water- 00:14:55.750 --> 00:14:58.820 molen, maar zijn woorden waren genoeg verwoorden. 00:14:58.820 --> 00:15:03.350 Ik antwoordde zo hard als ik kon in verschillende talen, en hij vaak legde zijn oor binnen 00:15:03.350 --> 00:15:10.580 twee meter van mij: maar alles tevergeefs, want wij waren geheel onbegrijpelijk elkaar. 00:15:10.580 --> 00:15:14.720 Hij dan zijn knechten naar hun werk, en het nemen van zijn zakdoek uit zijn 00:15:14.720 --> 00:15:19.540 pocket, hij verdubbelde en spreidde het op zijn linkerhand, die hij plat op de 00:15:19.540 --> 00:15:22.140 grond met de palm naar boven, zodat ik een 00:15:22.140 --> 00:15:26.709 teken te stappen in het, als ik kon gemakkelijk doen, want het was niet meer dan een voet in dikte. 00:15:26.709 --> 00:15:34.690 Ik dacht dat het mijn kant om te gehoorzamen, en voor angst om te vallen, legde mij in volle lengte op 00:15:34.690 --> 00:15:38.779 de zakdoek, met de rest van dat hij likte me naar het hoofd voor de 00:15:38.779 --> 00:15:42.920 nadere zekerheid, en op deze wijze bracht mij naar zijn huis. 00:15:42.920 --> 00:15:48.910 Daar riep hij zijn vrouw, en liet ik haar, maar zij schreeuwde en rende terug, zoals 00:15:48.910 --> 00:15:53.369 vrouwen in Engeland doen bij de aanblik van een pad of een spin. 00:15:53.370 --> 00:15:57.079 Echter, toen ze een tijdje gezien mijn gedrag, en hoe goed ik de waargenomen 00:15:57.079 --> 00:16:01.959 ondertekent haar man maakte ze al snel was verzoend, en door graden groeide zeer 00:16:01.959 --> 00:16:05.700 aanbesteding van mij. 00:16:05.700 --> 00:16:09.399 Het was ongeveer twaalf 's middags, en een lakei voerde in het diner. 00:16:09.399 --> 00:16:14.190 Het was slechts een grote schotel van vlees (geschikt voor de vlakte conditie van een 00:16:14.190 --> 00:16:18.020 landman,) in een schaal van ongeveer vier-en-twintig meter diameter. 00:16:19.779 --> 00:16:24.709 Het bedrijf waren, de boer en zijn vrouw, drie kinderen en een oude grootmoeder. 00:16:24.709 --> 00:16:29.839 Toen ze ging zitten, de boer plaatste me op enige afstand van hem op de tafel, 00:16:29.839 --> 00:16:33.680 dat was dertig meter hoog vanaf de vloer. 00:16:33.680 --> 00:16:38.060 Ik was in een verschrikkelijke angst, en hield zo ver ik kon vanaf de rand, uit angst voor 00:16:38.060 --> 00:16:38.310 vallen. 00:16:39.690 --> 00:16:43.339 De vrouw gehakt een stukje vlees, dan verkruimeld brood op een trencher, en 00:16:43.339 --> 00:16:44.490 plaatste het voor mij. 00:16:45.230 --> 00:16:50.579 Ik maakte haar een diepe buiging, pakte mijn mes en vork, en viel om te eten, die hen 00:16:50.579 --> 00:16:51.569 meer dan vreugde. 00:16:52.970 --> 00:16:57.300 De vrouw des huizes liet haar dienstmeisje voor een klein kopje dram, waarvan aangehouden ongeveer twee liter, en 00:16:57.300 --> 00:17:03.339 gevuld met drank, ik nam het schip met veel moeite in beide handen, en in 00:17:03.339 --> 00:17:05.630 een zeer respectvolle manier dronk om haar te 00:17:05.630 --> 00:17:10.659 ladyship de gezondheid, de uiting van de woorden zo hard als ik kon in het Engels, waarin de gemaakte 00:17:10.659 --> 00:17:14.618 bedrijf zo hartelijk lachen, dat ik bijna doof was met het geluid. 00:17:14.618 --> 00:17:19.799 Deze likeur smaakte als een kleine cider, en was niet onaangenaam. 00:17:19.799 --> 00:17:26.159 Dan is de heer heeft mij een teken om te komen tot zijn sleuvengraver kant, maar toen ik op de 00:17:26.159 --> 00:17:30.320 tabel, die in grote verrassing de hele tijd, als de toegeeflijke lezer zal gemakkelijk 00:17:30.320 --> 00:17:33.080 bedenken en excuus, ik toevallig te struikelen 00:17:33.080 --> 00:17:38.720 tegen een korst, en viel plat op mijn gezicht, maar kreeg geen kwaad. 00:17:38.720 --> 00:17:43.929 Ik kreeg meteen, en het observeren van de goede mensen om in veel bezorgdheid, nam ik 00:17:43.929 --> 00:17:49.109 mijn hoed (die ik hield onder mijn arm uit van goede manieren,) en zwaaide het over mijn hoofd, 00:17:49.450 --> 00:17:53.919 maakte drie huzzas, om te laten zien had ik geen kattenkwaad gekregen door mijn val. 00:17:53.919 --> 00:17:59.879 Maar vooruit vooruit naar mijn meester (zoals ik voortaan zal hem noemen,) zijn jongste 00:17:59.879 --> 00:18:05.710 zoon, die naast hem zat, een boog jongen van ongeveer tien jaar oud, nam mij door de 00:18:05.710 --> 00:18:08.070 benen en hield me zo hoog in de lucht, dat de 00:18:08.070 --> 00:18:13.379 Ik beefde elke ledemaat: maar zijn vader greep me van hem, en op hetzelfde moment 00:18:13.379 --> 00:18:17.690 gaf hem zo'n doos op het linkeroor, zoals zou worden gekapt een Europese troep 00:18:17.749 --> 00:18:21.029 paard naar de aarde, het bestellen van hem over te nemen van de tafel. 00:18:21.029 --> 00:18:27.029 Maar bang zijn van de jongen zou me in het krijt een Desondanks, en goed herinneren hoe ondeugend 00:18:27.029 --> 00:18:31.509 alle kinderen onder ons van nature zijn mussen, konijnen, jonge kittens en puppy 00:18:31.509 --> 00:18:34.720 honden, viel ik op mijn knieën, en wijst op 00:18:34.720 --> 00:18:39.769 de jongen, die mijn meester te begrijpen, zo goed als ik kon, dat ik zijn zoon gewenst 00:18:39.769 --> 00:18:42.110 zou kunnen vergeven. 00:18:41.869 --> 00:18:46.659 De vader voldaan, en de jongen nam zijn zetel weer, waarna ik ging naar hem toe, en 00:18:46.659 --> 00:18:50.590 kuste zijn hand, die mijn meester was, en maakte hem viel me zachtjes mee. 00:18:52.029 --> 00:18:55.830 In het midden van het diner, mijn meesteres favoriete kat sprong in haar schoot. 00:18:55.830 --> 00:19:01.090 Ik hoorde een geluid achter me als dat van een tiental kous-wevers op het werk, en draaien 00:19:01.090 --> 00:19:05.850 mijn hoofd, ik vond het voort uit het spinnen van dat dier, die leek te zijn 00:19:05.850 --> 00:19:08.570 drie keer zo groot als een os, als ik 00:19:08.570 --> 00:19:13.460 berekend door de mening van haar hoofd, en een van haar poten, terwijl haar meesteres was het voeden 00:19:13.460 --> 00:19:16.219 en strelen haar. 00:19:15.970 --> 00:19:20.070 De felheid van gelaat dit schepsel is helemaal ontdaan me; 00:19:20.070 --> 00:19:25.789 hoewel ik stond aan het andere einde van de tafel, boven vijftig meter af, en hoewel 00:19:25.789 --> 00:19:28.190 mijn meesteres hield haar vasten, uit angst dat ze 00:19:28.190 --> 00:19:30.989 misschien een bron geven en grijpen me in haar klauwen. 00:19:30.989 --> 00:19:36.129 Maar het gebeurde was er geen gevaar, want de kat had niet de minste kennis van mij 00:19:36.129 --> 00:19:39.190 toen mijn meester plaatste me binnen drie meter van haar. 00:19:39.190 --> 00:19:45.369 En zoals ik heb altijd gezegd, en vond ware door de ervaring in mijn reizen, dat de 00:19:45.369 --> 00:19:50.659 vliegen of het ontdekken van angst voor een woest dier, is een bepaalde manier om het na te streven 00:19:50.659 --> 00:19:53.799 of je aanvallen, dus ik besloot, in dit 00:19:53.799 --> 00:19:57.959 gevaarlijk moment, geen manier van zorg geven. 00:19:57.960 --> 00:20:03.109 Ik liep met onverschrokkenheid vijf of zes keer voor het hoofd van de kat, en kwam 00:20:03.109 --> 00:20:07.919 binnen een halve meter van haar, waarna ze trok zich terug, alsof ze meer 00:20:07.919 --> 00:20:11.159 bang voor me: ik had minder angst 00:20:11.159 --> 00:20:17.129 met betrekking tot de honden, waarvan drie of vier kwam de kamer in, want het is gebruikelijk in 00:20:17.129 --> 00:20:22.380 boeren 'huizen, waarvan er een een mastiff, gelijk in bulk aan vier olifanten, 00:20:22.669 --> 00:20:29.509 en een ander een windhond, iets groter dan de mastiff, maar niet zo groot. 00:20:29.519 --> 00:20:34.440 Als het eten bijna klaar was, de verpleegster kwam met een kind van een jaar oud in haar armen, 00:20:34.440 --> 00:20:37.940 die onmiddellijk zag me, en begon een rukwind die u zou kunnen hebben gehoord van 00:20:37.940 --> 00:20:41.039 London-Bridge naar Chelsea, na de gebruikelijke 00:20:41.039 --> 00:20:43.820 welsprekendheid van baby's, voor mij te krijgen voor een speelbal. 00:20:43.820 --> 00:20:50.509 De moeder, uit pure verwennerij, nam mij op, en zette me aan het kind, die 00:20:50.509 --> 00:20:55.450 op dit moment greep me door het midden, en heb mijn hoofd in zijn mond, waar ik brulde zo 00:20:55.450 --> 00:20:57.580 luid dat de egel was frighted, en laat 00:20:57.580 --> 00:21:02.710 me laten vallen, en ik zou onfeilbaar heb brak mijn nek, als de moeder niet had hield haar 00:21:02.710 --> 00:21:03.710 schort onder mij. 00:21:05.690 --> 00:21:10.869 De verpleegster, haar baby rustig, gebruik gemaakt van een rammelaar, die was een soort hol vat 00:21:10.869 --> 00:21:16.769 gevuld met grote stenen, en bevestigd door een kabel aan op de taille van het kind: maar al bij 00:21:16.769 --> 00:21:20.429 ijdel, dus dat ze werd gedwongen om de laatste redmiddel toe te passen door het geven van het zuigen. 00:21:21.979 --> 00:21:26.080 Ik moet bekennen geen object ooit walg me zo veel als de aanblik van haar monsterlijke 00:21:26.080 --> 00:21:31.019 borst, die ik niet kan vertellen wat te vergelijken met, om zo de nieuwsgierige lezer een geven 00:21:31.019 --> 00:21:34.190 idee van hun omvang, vorm en kleur. 00:21:34.190 --> 00:21:38.429 Het stond prominent zes meter, en kon niet minder dan zestien zijn in omtrek. 00:21:38.700 --> 00:21:44.809 De tepel was ongeveer de helft van de grootheid van mijn hoofd, en de kleurtoon zowel van die en de dug, 00:21:44.809 --> 00:21:49.419 zo gevarieerd met vlekken, puistjes, en sproeten, zou dat niets lijkt meer 00:21:49.419 --> 00:21:53.529 misselijk: want ik had een bijna aanblik van haar, 00:21:53.529 --> 00:21:58.149 ze zitten, hoe meer gemakkelijk te zuigen geven, en ik stond op de tafel. 00:22:00.159 --> 00:22:04.979 Dat deed me nadenken over de lichte huid van onze Engels dames, die lijken zo mooi 00:22:04.979 --> 00:22:10.729 voor ons, alleen maar omdat ze van onze eigen grootte, en hun gebreken niet om gezien te worden, maar 00:22:10.729 --> 00:22:13.190 door een vergrootglas, waar vinden we 00:22:13.190 --> 00:22:18.330 door experiment dat de soepelste en witste skins kijken ruw en grof, en 00:22:18.330 --> 00:22:21.240 slecht gekleurd. 00:22:20.989 --> 00:22:24.649 Ik herinner me dat ik op Lilliput, de teint van die verkleinwoord mensen 00:22:24.649 --> 00:22:31.019 leek me de mooiste in de wereld, en praten over dit onderwerp met een persoon 00:22:31.019 --> 00:22:33.190 van leren zijn er, die een intieme 00:22:33.190 --> 00:22:37.999 vriend van mij, hij zei dat mijn gezicht verscheen veel eerlijker en gladder, toen hij 00:22:37.999 --> 00:22:42.580 keek op mij van de grond, dan is het wel op een nader te bekijken, toen ik nam hem op in 00:22:42.580 --> 00:22:45.659 mijn hand, en bracht hem dicht, die hij 00:22:45.659 --> 00:22:48.459 bekend was in het begin een zeer schokkend gezicht. 00:22:50.479 --> 00:22:55.970 Hij zei: "kon hij grote gaten in mijn huid te ontdekken, dat de stompen van mijn baard was 00:22:55.970 --> 00:23:00.489 tien keer sterker dan de haren van een zwijn, en mijn teint bestaat uit verschillende 00:23:00.489 --> 00:23:03.799 kleuren helemaal onaangenaam: "hoewel 00:23:03.799 --> 00:23:09.109 Ik moet bedelen laat om te zeggen voor mezelf, dat ik zo eerlijk als de meeste van mijn geslacht en land, 00:23:09.109 --> 00:23:11.630 en zeer weinig gebruind door al mijn reizen. 00:23:12.769 --> 00:23:17.299 Aan de andere kant, verhandelingen van de dames in de rechtbank dat de keizer, hij gebruikt om de 00:23:17.299 --> 00:23:24.409 vertel me, "een had sproeten, een ander een te grote bek, een derde te grote neus;" 00:23:24.409 --> 00:23:26.309 niets van dat ik in staat was te onderscheiden. 00:23:26.309 --> 00:23:32.539 Ik moet bekennen deze reflectie was duidelijk genoeg, die echter,, Ik kon het niet 00:23:32.539 --> 00:23:38.539 verdragen, zou kunnen denken opdat de lezer die enorme beesten waren eigenlijk vervormd: voor 00:23:38.539 --> 00:23:40.899 Ik moet doen ze het recht om te zeggen, ze zijn 00:23:40.899 --> 00:23:45.739 een bevallige ras van mensen, en in het bijzonder de kenmerken van aangezicht mijn meester, 00:23:45.739 --> 00:23:51.119 hoewel hij was, maar een boer, toen ik hem zag van de hoogte van zestig meter, bleek 00:23:51.119 --> 00:23:52.159 zeer goed geproportioneerd. 00:23:52.159 --> 00:23:59.789 Als het eten klaar was, mijn meester ging uit om zijn arbeiders, en, als ik kon ontdekken door 00:23:59.789 --> 00:24:03.450 zijn stem en gebaar, gaf zijn vrouw streng in rekening brengen voor me zorgen. 00:24:05.159 --> 00:24:09.799 Ik was heel erg moe, en afgevoerd om te slapen, wat mijn meesteres waarnemen, zij 00:24:09.799 --> 00:24:15.330 zette me op haar eigen bed, en bedekt mij met een schone witte zakdoek, maar groter en 00:24:15.330 --> 00:24:17.580 grover dan het grootzeil van een man-van-oorlog. 00:24:17.580 --> 00:24:23.960 Ik sliep ongeveer twee uur, en droomde ik was thuis met mijn vrouw en kinderen, die 00:24:23.960 --> 00:24:28.599 verergerd mijn verdriet toen ik ontwaakte, en vond ik alleen in een grote kamer, tussen 00:24:28.599 --> 00:24:31.460 twee-en driehonderd meter breed, en vooral 00:24:31.460 --> 00:24:35.239 tweehonderd hoog, liggend in een bed twintig meter breed. 00:24:35.239 --> 00:24:39.419 Mijn meesteres was weg over haar huishoudelijke zaken, en had opgesloten me binnen 00:24:39.419 --> 00:24:43.200 Het bed was acht meter van de vloer. 00:24:43.200 --> 00:24:49.440 Sommige natuurlijke behoeften moest ik om aan de slag, ik durfde niet de pretentie om te bellen, en als ik 00:24:49.440 --> 00:24:53.580 had, zou het voor niets geweest, met zo'n stem als de mijne, op zo grote afstand 00:24:53.580 --> 00:24:57.090 vanuit de kamer waar ik lag naar de keuken waar de familie bewaard. 00:24:57.090 --> 00:25:03.249 Terwijl ik onder deze omstandigheden, twee ratten kropen de gordijnen, en liep 00:25:03.249 --> 00:25:04.909 ruiken naar achteren en naar voren op het bed. 00:25:04.909 --> 00:25:10.509 Een van hen kwam bijna tot mijn gezicht, waarna ik stond in een schrik, en haalde 00:25:10.509 --> 00:25:12.260 mijn hanger om mezelf te verdedigen. 00:25:13.239 --> 00:25:17.869 Deze afschuwelijke dieren hadden de moed mij te vallen aan beide kanten, en een van hen 00:25:17.869 --> 00:25:22.109 Zijn voorpoten gehouden op mijn halsband, maar ik had het geluk om te scheuren op zijn buik voor 00:25:22.109 --> 00:25:25.019 hij kon doen mij geen kwaad. 00:25:25.019 --> 00:25:29.340 Hij viel neer op mijn voeten en de andere, het zien van het lot van zijn kameraad, maakte zijn 00:25:29.340 --> 00:25:35.070 ontsnappen, maar niet zonder een goede wond op de rug, die ik gaf hem als hij vluchtte, en 00:25:35.070 --> 00:25:37.090 maakte het bloed lopen druppelende van hem. 00:25:37.090 --> 00:25:44.109 Na deze te exploiteren, liep ik zachtjes heen en weer op het bed, op mijn adem en herstellen 00:25:44.109 --> 00:25:45.100 verlies van de geesten. 00:25:46.659 --> 00:25:50.809 Deze wezens waren van de grootte van een grote mastiff, maar oneindig veel meer wendbaar en 00:25:50.809 --> 00:25:56.669 heftig, dus dat als ik had mijn gordel voordat ik ging slapen, ik moet 00:25:56.669 --> 00:25:59.109 onfeilbaar is aan stukken gescheurd en verslonden. 00:25:59.109 --> 00:26:03.989 Ik mat de staart van de dode rat, en vond dat het twee meter lang, wil een 00:26:03.989 --> 00:26:09.809 inch, maar het ging tegen mijn buik aan het karkas te slepen van het bed, waar het lag 00:26:09.809 --> 00:26:12.559 nog steeds bloeden, ik zag het had nog een aantal 00:26:12.559 --> 00:26:18.119 het leven, maar met een sterke schuine streep in de nek, ik grondig verzonden het. 00:26:18.119 --> 00:26:22.739 Al snel na mijn meesteres kwam in de kamer, die mij te zien alle bloedige, liep en nam me 00:26:22.739 --> 00:26:23.590 in haar hand. 00:26:23.590 --> 00:26:29.729 Ik wees naar de dode rat, glimlachend, en het maken van andere tekens om te laten zien ik was niet gewond; 00:26:29.729 --> 00:26:34.729 whereat was ze erg blij en riep de meid tot het nemen van de dode rat met een 00:26:34.729 --> 00:26:37.870 tang, en gooi het uit het raam. 00:26:37.869 --> 00:26:43.029 Ze zette me op een tafel, waar ik liet haar mijn hanger alle bloedige, en vegen het op 00:26:43.029 --> 00:26:46.049 de lappet van mijn jas, terug aan de schede. 00:26:47.450 --> 00:26:51.779 Ik was gedrukt om meer dan een ding, die een ander niet kon doen voor me doen, en 00:26:51.779 --> 00:26:55.749 dan ook geprobeerd om mijn meesteres te begrijpen, dat ik wilde worden vastgelegd 00:26:55.749 --> 00:26:58.200 op de vloer, die nadat ze had gedaan, mijn 00:26:58.200 --> 00:27:02.629 verlegenheid zou niet lijden me om verder te uiten mezelf, dan door te wijzen op de 00:27:02.629 --> 00:27:04.429 deur, en buigen meerdere malen. 00:27:04.419 --> 00:27:10.169 De goede vrouw, met veel moeite, eindelijk ervaren wat ik zou willen zijn op, en 00:27:10.169 --> 00:27:15.289 brengt me weer in haar hand, liep de tuin in, waar ze zette me neer. 00:27:15.289 --> 00:27:20.039 Ik ging aan de ene kant ongeveer twee honderd meter, en wenkte haar niet om te kijken of te 00:27:20.039 --> 00:27:24.989 volg mij, ik verstopte me tussen twee bladeren van zuring, en daar geloosde 00:27:24.989 --> 00:27:30.229 noodzakelijkheden van de natuur. 00:27:30.229 --> 00:27:34.340 Ik hoop dat de zachte lezer zal me excuus voor woning op deze en dergelijke gegevens, 00:27:34.340 --> 00:27:39.849 die, hoe onbelangrijk ze lijken te kruipen vulgair geesten, zal nog 00:27:39.849 --> 00:27:42.129 zeker helpen een filosoof aan zijn te vergroten 00:27:42.129 --> 00:27:46.460 gedachten en fantasie, en toepassen in het belang van publieke als private 00:27:46.460 --> 00:27:50.669 leven, dat mijn enige ontwerp werd bij de presentatie van deze en andere rekeningen van mijn 00:27:50.669 --> 00:27:54.129 reist naar de wereld waarin ik ben 00:27:54.129 --> 00:27:57.849 vooral leergierige van de waarheid, zonder dat enige versieringen van leren of van 00:27:57.849 --> 00:27:58.539 stijl. 00:27:58.289 --> 00:28:03.849 Maar de hele scène van deze reis maakte zo sterk een indruk op mijn geest, en is zo 00:28:03.849 --> 00:28:10.820 diep in mijn geheugen, dat bij het plegen van het aan het papier heb ik niet nalaten een 00:28:10.820 --> 00:28:13.219 materiaal omstandigheid: echter, op een 00:28:13.219 --> 00:28:16.039 strikte toetsing, ik uitgewist verschillende passages. 00:28:16.179 --> 00:28:21.409 Van minder moment dat in mijn eerste exemplaar, uit angst te worden gecensureerd als vervelend en 00:28:21.409 --> 00:28:26.369 onbeduidend, waarvan reizigers worden vaak, misschien niet zonder gerechtigheid, beschuldigd.