Νταμιάν Ορτέγκα: Ψευδώνυμο

ΜΕΞΙΚΟ

Προσπάθησα να οργανώσω τη καριέρα μου...

...δουλεύοντας σαν σκιτσογράφος 
σε μία αριστερή εφημερίδα.

Επιβίωσα, ζωγραφίζοντας για πολλά χρόνια.

Είχε πλάκα, αλλά ήταν πολύ απαιτητικό.

Ξεκίνησα να ανακατεύω τη τέχνη 
με τα κόμικ.

Χρησιμοποιούσα ψευδώνυμο για τα σκίτσα μου

γιατί νιώθω ότι μια άλλη προσωπικότητα

δημιούργησε τα σκίτσα και τα έργα.

Ήμουν τελείως διχασμένος 
για το ποιός είμαι.

Όμως, αυτό ήταν μία πρώτη γεύση 
για τα ψευδωνυμικά βιβλία.

Ο σχεδιασμός των βιβλίων είναι 
ένα φιλόδοξο εγχείρημα...

...μία νέα εμπειρία

γιατί μεταφράζεται σε μία άλλη γλώσσα.

Είναι η χρήση της γνώσης 
προσαρμοσμένη στη ζωή μας,

στα μέτρα μας, στο Μεξικό.

Ο Γκαμπριέλ Ορόζκο μου έδωσε 
την αρχική συνέντευξη του Μαρσέλ Ντυσάμπ,

και είπε "Πρέπει να διαβάσεις όλο 
το βιβλίο, θα το λατρέψεις."

Τα Αγγλικά μου ήταν χειρότερα 
απ'ότι είναι τώρα...

...και προσπάθησα να το διαβάσω, 
αλλά δεν καταλάβαινα καλά.

Ζήτησα από ένα φίλο να μεταφράσει λίγο 
στα Ισπανικά.

Τελικά, είχα όλο το βιβλίο μεταφρασμένο,

με πολλά αστεία στη μετάφραση.

Είναι υπέροχο, γιατί στο τέλος ο Ντυσάμπ 
είναι εντελώς εκτός θέματος...

...τον αποδομεί, και μετατρέπεται 
σε Μεξικάνο...

...που ζει στη Κολόνια Ρόμα ή τριγύρω.

Εδώ, ο Σίλντο Μιρέγιες κι ο Λόρενς Βίνερ

ήθελαν να μεταφραστούν τα βιβλία.

Του άρεσε πολύ η ιδέα,

και πρότεινε να κάνω το εξώφυλλο.

Αυτό ήταν καταπληκτικό.

Η γενιά μου δεν είχε καμία πληροφόρηση 
για τη μοντέρνα τέχνη.

Τότε δεν είχαμε το διαδίκτυο, 
ούτε κινητά τηλέφωνα.

Μοιραζόμασταν πληροφορίες 
με φωτοτυπίες και βιβλία.

Καθένας μπορούσε να πετάξει στην Ευρώπη, 
στις ΗΠΑ ή στη Νότιο Αμερική,

και να επιστρέψει με βιβλία 
διεθνών καλλιτεχνών.

Η χρήση είναι μία κατάσταση που δίνει 
τη δυνατότητα να ανασυντάξουμε τη γνώση.

Τελικά, κάθε χώρα συμβάλλει 
με το δικό της τρόπο σκέψης.