[Mark Bradford: Paper]
Ik zeg altijd:
"Nou, wat ik nodig heb, is hier niet."
"Dus moet ik mezelf
beschikbaar stellen voor het universum."
Ik begin rond te dwalen,
op zoek naar papier.
Het juiste papier.
Ik herken het meteen.
En wanneer je het omdraait,
dus wanneer je de achterkant ziet,
verdwijnen grenzen en talen.
En opeens zit ik ergens
met papier dat me zo bekend voorkomt.
[GNIFFELT]
Ik was op Bali.
Als ik naar een nieuwe stad ga,
neem ik altijd iets mee.
Het was net voor de tsunami.
Een maand ervoor.
Ik had heel veel van dit papier, dus..
Toen ik door de douane ging,
zei de beambte:
"Waarom neem je troep mee?"
Ik zei: "Dit is geen troep! Dit is kunst."
En hij zei: "Dit is troep."
Ik zei: "Het is kunst."
En hei zei: "Nou..."
Ik zei: "Mag ik het mee naar huis nemen,
als het toch troep is?"
Hij zei: "Oké."
Ik zei: "Het is toch troep."
Dus...
[LACHT]