Mark Bradford
Χαρτί

'Απειρες φορές έχω πει στον εαυτό μου

ότι αυτό που χρειάζομαι
δεν υπάρχει εδώ.

Άρα για να το βρω, 
θα πρέπει να γίνω διαθέσιμος στο σύμπαν.

Και ξεκινώ μια μακρά περιπλάνηση

αναζητώντας ένα χαρτί.

Το σωστό χαρτί.

Το αναγνωρίζω μόλις το αντικρίζω.

Όταν το γυρίζω

και βλέπω την πίσω όψη του,

τα γεωγραφικά σύνορα καταλύονται...

...τα γλωσσικά σύνορα καταλύονται...

...και βρίσκομαι ξαφνικά

με συντροφιά μου ένα χαρτί, 
το οποίο αισθάνομαι τόσο οικείο.

['Ηχος χαρτιού]

Βρισκόμουν στο Μπαλί.

Όταν επισκέπτομαι μια νέα πόλη,

πάντα παίρνω χαρτί
που βρίσκω στον δρόμο...

Ήταν το διάστημα πριν από το τσουνάμι.

Πριν από έναν μήνα, για την ακρίβεια.

Είχα βρει μεγάλη ποσότητα
του χαρτιού που βλέπετε...

και όπως καταλαβαίνετε...

...Κατά τον τελωνειακό έλεγχο,

ο υπάλληλος με ρώτησε:

«Γιατί επιστρέφεις με σκουπίδια;»

Του απαντώ: «Δεν είναι σκουπίδια!»

«Είναι τέχνη!»

Επέμεινε: «Είναι σκουπίδια!»

Ανταπαντώ: «Είναι τέχνη!»

«Λοιπόν...» είπε παραξενεμένος.

«Μπορώ να το πάρω;» ξαναρωτώ...

...«αν δηλωθεί ως σκουπίδια;»

«Επιτρέπεται» είπε.

Και απαντώ:

«Τότε, ναι, είναι σκουπίδια!»

[ΓΕΛΙΟ]