0:00:00.371,0:00:01.927
สตีฟ รามิเรส: ในช่วงปีแรกของการเรียนระดับบัณฑิตศึกษา

0:00:01.927,0:00:03.931
ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ในห้องนอน

0:00:03.931,0:00:06.231
กินไอศกรีม (ยี่ห้อ) แบน แอ่น เจอรี่ เยอะเลย

0:00:06.231,0:00:07.915
ดูรายการโทรทัศน์ไร้สาระ

0:00:07.915,0:00:11.142
และ บางครั้ง บางครั้งก็ฟังเพลงเทเลอร์ สวิฟท์ (Taylor Swift)

0:00:11.142,0:00:12.883
ผมกำลังอยู่ในช่วงอกหัก

0:00:12.883,0:00:14.330
(เสียงหัวเราะ)

0:00:14.330,0:00:16.526
ตลอดช่วงเวลาอันแสนยาวนาน สิ่งที่ผมทำก็คือ

0:00:16.526,0:00:20.342
หวนทวนความทรงจำถึง 'คนนั้น' ซ้ำแล้วซ้ำอีก

0:00:20.342,0:00:22.835
หวังจะหลุดพ้น จากความรู้สึกสะเทือนใจ

0:00:22.835,0:00:25.368
อารมณ์อ่อนไหว ที่บอกไม่ถูก

0:00:25.368,0:00:27.651
จนบัดนี้ ผมกลายเป็นนักประสาทวิทยา

0:00:27.651,0:00:30.053
ผมจึงได้รู้ว่า ความทรงจำเกี่ยวกับ 'คนนั้น'

0:00:30.053,0:00:33.193
กับ ความรู้สึกเลวร้าย ที่ปรุงแต่งความทรงจำ

0:00:33.193,0:00:35.827
แท้จริงแล้ว ควบคุมโดยระบบสมองคนละส่วน

0:00:35.827,0:00:38.192
และผมคิดว่า จะเป็นอย่างไรหากเราสามารถสืบค้นเข้าไปในสมอง

0:00:38.192,0:00:40.282
แล้ว ตัดความรู้สึกที่ก่อความไม่สบายใจออกเสีย

0:00:40.282,0:00:43.252
แต่ยังคงเก็บความทรงจำเกี่ยวกับ 'คนนั้น' เอาไว้

0:00:43.252,0:00:45.663
ผมรู้ว่าตอนนี้ มันอาจฟังดูเลิศหรูเกินไป

0:00:45.663,0:00:48.456
แต่จะเป็นอย่างไร หากเราเริ่มต้นสืบค้นเข้าไปในสมอง

0:00:48.456,0:00:51.089
ด้วยการแค่ ค้นหาสักหนึ่งความทรงจำ

0:00:51.089,0:00:53.603
เราจะดึงความทรงจำนั้นกลับมาอีกครั้งได้ไหม

0:00:53.603,0:00:57.471
บางที อาจถึงกับปรับแต่งเนื้อหาในความทรงจำนั้นด้วย

0:00:57.471,0:00:59.700
ที่พูดมาทั้งหมดนี้ มีเพียงคนเดียวในโลก

0:00:59.700,0:01:01.755
ที่ผมหวังว่าเขาจะไม่ดูผมบรรยายในวันนี้

0:01:01.755,0:01:05.696
(เสียงหัวเราะ)

0:01:05.696,0:01:08.985
เอาล่ะครับ ใจความสำคัญก็คือว่า

0:01:08.985,0:01:11.773
ความคิดนี้ อาจทำให้คุณคิดถึง (หนังเรื่อง) 'ฅนทะลุโลก'[br](Total Recall)

0:01:11.773,0:01:13.747
(หนังเรื่อง) "ลบเธอให้ไม่ลืม"[br](Eternal Sunshine of the Spotless Mind)

0:01:13.747,0:01:15.050
หรือ (หนังเรื่อง) "จิตพิฆาตโลก" (Inception)

0:01:15.050,0:01:16.626
แต่ตัวเอก ที่เราใช้คือ

0:01:16.626,0:01:18.569
ดารายอดนิยมของห้องปฎิบัติการ

0:01:18.569,0:01:20.469
เซีย หลิว: หนูทดลองนั่นเอง

0:01:20.469,0:01:21.597
(เสียงหัวเราะ)

0:01:21.597,0:01:24.751
นักประสาทวิทยาอย่างเรา ทำงานในห้องทดลองกับหนู

0:01:24.751,0:01:28.161
พยายามเข้าใจว่า ความทรงจำทำงานอย่างไร

0:01:28.161,0:01:30.730
วันนี้ เราอยากจะโน้มน้าวให้คุณเชื่อ

0:01:30.730,0:01:33.946
ว่าจริงๆ แล้วเราสามารถ กระตุ้นความทรงจำในสมอง

0:01:33.946,0:01:36.116
ด้วยความเร็วเท่าแสง

0:01:36.116,0:01:39.222
การทำเช่นนี้ ต้องการเพียงสองขั้นตอน

0:01:39.222,0:01:42.732
หนึ่ง คุณหาและติดฉลากความทรงจำในสมอง

0:01:42.732,0:01:46.362
จากนั้น ก็เปิดมันด้วยสวิทช์ มัน

0:01:46.362,0:01:47.807
แค่นั้นแหละ

0:01:47.807,0:01:49.629
(เสียงหัวเราะ)

0:01:49.629,0:01:51.474
สตีฟ: คุณเชื่อไหมนี่?

0:01:51.474,0:01:55.195
แต่กลายเป็นว่า การค้นหาความทรงจำในสมอง[br]นัั้นไม่ง่ายเลย

0:01:55.195,0:01:57.998
เซีย: ความจริง มันยากมาก ลองนึกถึง

0:01:57.998,0:02:00.402
ค้นหาเข็มในกองฟาง

0:02:00.402,0:02:02.991
อย่างน้อย คุณก็ยังรู้ว่าเข็มมันมีตัวตน

0:02:02.991,0:02:05.491
คุณสามารถใช้นิ้วหยิบมันขึ้นมาได้

0:02:05.491,0:02:07.468
แต่ ความทรงจำไม่ใช่แบบนั้น

0:02:07.468,0:02:10.506
และยังมีเซลล์ประสาทมากมายในสมอง

0:02:10.506,0:02:15.572
มากยิ่งกว่าจำนวนปล้องหญ้า ในกองฟาง

0:02:15.572,0:02:18.451
ดังนั้น งานนี้จึงน่าหวาดหวั่น

0:02:18.451,0:02:22.130
แต่โชคดี ที่เราได้รับความช่วยเหลือจากสมองเอง

0:02:22.130,0:02:24.585
กลายเป็นว่า สิ่งที่เราต้องทำคือ เพียงแค่

0:02:24.585,0:02:26.578
ปล่อยในสมองสร้างความทรงจำ

0:02:26.578,0:02:30.408
แล้ว สมองจะบอกเราว่าเซลล์ประสาทใดเกี่ยวข้อง

0:02:30.408,0:02:32.174
กับความทรงจำนั้น

0:02:32.174,0:02:34.531
สตีฟ: แล้วมันเกิดอะไรขึ้นในสมองของผม

0:02:34.531,0:02:36.625
เมื่อผม หวนระลึกถึงความทรงจำเรื่องแฟนเก่า

0:02:36.625,0:02:39.027
ถ้าเรา ไม่ต้องสนใจมนุษยธรรม สักวินาที

0:02:39.027,0:02:40.695
แล้ว ตัดสมองผมเป็นแผ่นๆ ตอนนี้

0:02:40.695,0:02:42.713
คุณพบว่า มันมีบริเวณของสมอง มากมายหลายแห่ง

0:02:42.713,0:02:45.891
ที่ตื่นตัว ในขณะระลึกความทรงจำนั้น

0:02:45.891,0:02:48.803
บริเวณหนึ่งของสมอง ที่ตื่นตัวเป็นอย่างยิ่ง

0:02:48.803,0:02:50.810
คือส่วนที่เรียกวา ฮิปโปแคมปัส (hippocampus)

0:02:50.810,0:02:53.265
ซึ่งเป็นเวลาหลายสิบปี ที่มันถูกเข้าใจว่า[br]เชื่อมโยงกับการสร้าง

0:02:53.265,0:02:55.681
ความทรงจำเกี่ยวกับคนที่เราชื่นชอบ สนิทชิดใกล้

0:02:55.681,0:02:58.255
ซึ่งทำให้มันเป็น เป้าหมาย การสืบค้น

0:02:58.255,0:03:01.040
และการพยายามค้นหา กระตุ้นความทรงจำ

0:03:01.040,0:03:03.434
เซีย: เมื่อเรามองภาพขยาย ของฮิปโปแคมปัส

0:03:03.434,0:03:05.782
คุณจะเห็นเซลล์จำนวนมหาศาล

0:03:05.782,0:03:08.813
แต่เราสามารถพบเซลล์ที่เกี่ยวข้อง

0:03:08.813,0:03:10.289
กับความทรงจำหนึ่งๆได้

0:03:10.289,0:03:12.907
เพราะ เมื่อไหร่ที่เซลล์ใดตื่นตัว

0:03:12.907,0:03:14.371
เช่น เมื่อมันสร้างความทรงจำ

0:03:14.371,0:03:18.128
มันจะเหลือร่องรอย ที่บอกให้เรารู้ภายหลัง

0:03:18.128,0:03:20.830
ว่าเซลล์นั้นเพิ่ง ตื่นตัวเร็วๆนี้

0:03:20.830,0:03:22.990
สตีฟ: เหมือนกับ ตอนกลางคืนที่ไฟในตึกเปิดอยู่

0:03:22.990,0:03:25.938
บอกให้คุณรู้ว่า ตอนนั้นน่าจะมีคนทำงานอยู่ที่นั่น

0:03:25.938,0:03:29.226
ในความเป็นจริงนั้น มันมีตัวรับสัญญาณทางชีวภาพ

0:03:29.226,0:03:31.180
ภายในเซลล์ที่มีการเปิดใช้

0:03:31.180,0:03:33.315
ณ เวลาที่เซลล์นั้นทำงานอยู่เท่านั้น

0:03:33.315,0:03:35.191
เหมือนกับ หน้าต่างที่มีแสงทางชีวภาพ

0:03:35.191,0:03:37.169
ที่บอกให้เรารู้ว่า เซลล์เพิ่งตื่นตัว

0:03:37.169,0:03:39.998
เซีย: ดังนั้น เราตัดเอาส่วนหนึ่งของตัวรับสัญญาณ

0:03:39.998,0:03:43.145
แล้วติดมันเข้ากับปุ่มเปิดปิดเพื่อควบคุมเซลล์

0:03:43.145,0:03:47.045
แล้วเราก็ใส่เข้ามันไปในไวรัสที่มีการดัดแปลงทางพันธุกรรม

0:03:47.045,0:03:49.633
แล้วฉีดไวรัสนี้เข้าไปในสมองหนู

0:03:49.633,0:03:52.267
เมื่อใดก็ตามที่มีการสร้างความทรงจำ

0:03:52.267,0:03:54.615
เซลล์ใดก็ตามที่ตื่นตัวต่อความทรงจำนั้น

0:03:54.615,0:03:57.357
จะมีปุ่มเปิดปิดติดอยู่

0:03:57.357,0:03:58.982
สตีฟ: นี่คือหน้าตาของสมองส่วน ฮิปโปแคมปัส

0:03:58.982,0:04:01.822
หลังจากสร้างความทรงจำเกี่ยวกับความกลัว เป็นต้น

0:04:01.822,0:04:03.962
แถบสีน้ำเงินที่เราเห็น

0:04:03.962,0:04:05.914
คือ เซลล์สมองที่อัดแน่น

0:04:05.914,0:04:07.459
แต่ส่วนเซลล์สีเขียว

0:04:07.459,0:04:09.555
คือเซลล์สมอง ซื่งบันทึก

0:04:09.555,0:04:11.398
ความทรงจำจำเพาะต่อเรื่องความกลัว

0:04:11.398,0:04:13.377
คุณเห็นการตกผลึก

0:04:13.377,0:04:15.764
ของการก่อตัวอย่างฉับพลันของความกลัว

0:04:15.764,0:04:19.261
คุณกำลังเห็น ภาพตัดขวางของความทรงจำ

0:04:19.261,0:04:21.669
เซีย: มาที่ปุ่มเปิดปิดที่เราพูดถึง

0:04:21.669,0:04:24.639
ตามอุดมคติแล้ว สวิทช์ต้องทำงานเร็วมาก

0:04:24.639,0:04:27.218
มันไม่ควรใช้เวลาเป็นนาทีหรือเป็นชั่วโมงในการทำงาน

0:04:27.218,0:04:31.482
มันควรใช้เวลาเพียง หนึ่งในพันของวินาที

0:04:31.482,0:04:32.912
สตีฟ: คุณคิดว่าอย่างไร เซีย?

0:04:32.912,0:04:35.514
ถ้าเราจะใช้ยา

0:04:35.514,0:04:37.352
ในการกระตุ้นหรือยับยั้งเซลล์สมองล่ะ ?

0:04:37.352,0:04:41.415
เซีย: ไม่ดีมั้ง ยามันค่อนข้างจะยุ่งเหยิง [br]พวกมันกระจายทั่วตัวไปหมด

0:04:41.415,0:04:44.423
และมันยังใช้เวลา กว่าจะออกฤทธิ์กับเซลล์

0:04:44.423,0:04:48.072
ดังนั้น มันไม่อนุญาตให้เราควบคุมความทรงจำ[br]ในแบบติดตามได้จริง

0:04:48.072,0:04:52.366
สตีฟ ถ้างั้นเราใช้ไฟฟ้าช๊อตเลยดีไหม

0:04:52.366,0:04:54.671
สตีฟ: ไฟฟ้าก็เร็วดี

0:04:54.671,0:04:56.410
แต่บางทีเราไม่สามารถที่จะชี้เป้าได้

0:04:56.410,0:04:58.764
ในการบ่งชี้เซลล์เฉพาะที่เก็บความทรงจำ

0:04:58.764,0:05:00.642
และเราอาจจะย่างสมอง

0:05:00.642,0:05:03.837
เซีย: เออจริง ฉะนั้นมันจะเป็นอย่างนั้น

0:05:03.837,0:05:06.448
เอาล่า เราจึงต้องมองหาทางอื่น

0:05:06.448,0:05:09.743
ที่จะส่งผลกระทบต่อสมองด้วยความเร็วแสง

0:05:09.743,0:05:14.829
สตีฟ: กลายเป็นว่า แสงนั้นเดินทางเร็วเท่าแสง

0:05:14.829,0:05:18.312
ดังนั้นเราอาจกระตุ้นหรือระงับความทรงจำได้

0:05:18.312,0:05:19.809
เพียงแค่ใช้แสง

0:05:19.809,0:05:21.164
เซีย: มันก็เร็วดี

0:05:21.164,0:05:23.049
และเพราะเซลล์สมองธรรมดา

0:05:23.049,0:05:24.637
ไม่สนองต่อจังหวะกระพริบไฟ

0:05:24.637,0:05:26.595
ดังนั้นสมองส่วนที่จะตอบสนอง

0:05:26.595,0:05:29.059
ต้องมีสวิทช์ติดอยู่

0:05:29.059,0:05:31.005
สิ่งแรกคือ การปรับเซลล์สมอง

0:05:31.005,0:05:32.467
ให้ตอบสนอต่อแสงเลเซอร์

0:05:32.467,0:05:33.537
เซีย: ฟังดูดี

0:05:33.537,0:05:35.669
เราจึงลองฉายเลเซอร์ที่สมอง

0:05:35.669,0:05:37.414
หัวเราะ

0:05:37.414,0:05:40.738
เราจึงใช้เทคนิคเรียกว่า ออพโตเจเนทิคส์ (optogenetics)

0:05:40.738,0:05:44.020
ออพโตเจเนทิคส์ นี้ทำให้เรามีสวิตช์

0:05:44.020,0:05:45.528
เพื่อเปิด ปิด เซลล์สมอง

0:05:45.528,0:05:48.045
และปุ่มที่ว่าก็มีชื่อคือ แชนเนลโรดอปซิน (channelrhodopsin)

0:05:48.045,0:05:50.582
เห็นจุดสีเขียวที่ติดกับสมองไหมครับ

0:05:50.582,0:05:53.881
คุณลองคิดว่า แชนเนลโรดอปซิน เป็นปุ่มเปิดปิดไฟที่ไวต่อแสง

0:05:53.881,0:05:56.508
ที่เราสามารถติดตั้งในเซลล์สมองได้

0:05:56.508,0:05:58.422
ทีนี้เราก็ใช้สวิตช์ได้แล้ว

0:05:58.422,0:06:01.435
ในการกระตุ้นหรือยังยั้งการทำงานของสมอง โดยแค่คลิกมัน

0:06:01.435,0:06:03.903
ในที่นี้ เราคลิกด้วยจังหวะความเร็วแสง

0:06:03.903,0:06:07.689
เซีย: เราติดตั้ง สวิตช์ที่ไวต่อแสง ของแชนเนลโรดอปซิน

0:06:07.689,0:06:09.897
ไว้กับตัวจับความเปลี่ยนแปลง ที่เราถึงพูดกัน

0:06:09.897,0:06:12.352
แล้วฉีดเข้าสมอง

0:06:12.352,0:06:15.563
ดังนั้น เมื่อความทรงจำถูกสร้างขึ้น

0:06:15.563,0:06:17.790
เซลล์ใดก็ตามที่ตื่นตัวต่อความทรงจำนั้นๆ

0:06:17.790,0:06:21.274
ก็จะมีสวิตช์ที่ไวต่อแสง ติดตั้งอยู่

0:06:21.274,0:06:23.675
เราจึงสามารถควบคุมเซลล์เหล่านั้นได้

0:06:23.675,0:06:27.939
โดยการกระพริบของเลเซอร์ อย่างที่เห็น

0:06:27.939,0:06:30.803
สตีฟ: เอาล่ะ ลองมาทดลองกันเลยดีกว่า

0:06:30.803,0:06:32.938
ที่เราทำได้คือ เรานำหนูทดลองมา

0:06:32.938,0:06:35.866
จากนั้น เราเอามันใส่ไว้ในกล่องที่มีหน้าตาแบบนี้

0:06:35.866,0:06:38.206
และเราก็ปล่อยกระแสไฟฟ้าอ่อนๆ ที่เท้า

0:06:38.206,0:06:40.241
ทำให้มันเกิดความทรงจำที่กลัวกล่องนี้

0:06:40.241,0:06:42.220
มันเรียนรู้ ว่ามีสิ่งเลวร้ายบางอย่าง เกิดขึ้นที่นี่

0:06:42.220,0:06:44.562
ในระบบของเรา เซลล์สมองที่ตื่นตัว

0:06:44.562,0:06:47.493
ในฮิปโปแคมปัสที่ทำหน้าที่สร้างความทรงจำ

0:06:47.493,0:06:50.376
แค่เฉพาะเซลล์เหล่านี้เท่านั้น ที่จะมี แชนเนลโรดอปซิน

0:06:50.376,0:06:53.393
เซีย: เมื่อเราตัวเล็กเท่าหนู

0:06:53.393,0:06:56.988
เราจะรู้สึก เหมือนทั้งโลกกำลังไล่ล่าคุณ

0:06:56.988,0:06:58.736
ฉะนั้นการตอบสนองเพื่อป้องกันตัวที่ดีที่สุด

0:06:58.736,0:07:01.218
ก็คือการพยายามซ่่อนตัว

0:07:01.218,0:07:03.251
เมื่อไหร่หนูกลัว

0:07:03.251,0:07:04.777
มันจะแสดงพฤติกรรมที่เป็นไปตามแบบฉบับนี้

0:07:04.777,0:07:06.546
ด้วยการยืนนิ่งๆ ที่มุมของกล่อง

0:07:06.546,0:07:09.664
ไม่ขยับส่วนไหนของร่างกาย

0:07:09.664,0:07:12.959
ซึ่งเรียกท่าทางนี้ว่า การหยุดชะงัก (freezing)

0:07:12.959,0:07:17.253
ดังนั้นเมื่อหนู จจดำเรื่องเลวร้ายในกล่องนี้ได้

0:07:17.253,0:07:19.876
และเมื่อเราเอามันกลับในกล่องเดิม

0:07:19.876,0:07:21.680
มันก็แสดงอาการนิ่งแบบนั้น เช่นกัน

0:07:21.680,0:07:23.965
เพราะมันกลัวถูกจับได้

0:07:23.965,0:07:26.660
จากสิ่งที่อาจเป็นอันตราย ในกล่องนี้

0:07:26.660,0:07:28.015
สตีฟ: คุณสามารถคิดถึงอาการชะงักแบบนี้

0:07:28.015,0:07:30.230
ว่าเป็นเหมือนเมื่อคุณเดินไปบนถนน สนใจแต่เรื่องคุณเอง

0:07:30.230,0:07:31.955
และโดยไม่ทันตั้งตัว คุณได้เจอกับ

0:07:31.955,0:07:34.147
แฟนเก่า

0:07:34.147,0:07:36.281
ในช่วงเวลา 2 วินาที แห่งความน่าสะพรึงกลัว

0:07:36.281,0:07:38.157
ที่คุณเริ่มคิดว่า "ทำอย่างไรดี? ทักทายดีไหม?"

0:07:38.157,0:07:39.525
จะจับมือทัก? หรือกลับหลังหันวิ่งหนี?

0:07:39.525,0:07:41.554
อยู่ตรงนี้แต่แกล้งทำเป็นว่าฉันไร้ตัวตน?

0:07:41.554,0:07:44.738
ความคิดที่จะเผ่นแว๊บเหล่านี้ ทำให้คุณไม่สามารถขยับได้

0:07:44.738,0:07:47.484
ทำให้คุณตกอยู่ในสภาพเหมือน กวางที่เจอไฟหน้ารถส่อง

0:07:47.484,0:07:50.775
เซีย: อย่างไรก็ดีเมื่อเรา นำหนูใส่ในกล่องอันถัดไป

0:07:50.775,0:07:53.936
ที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง

0:07:53.936,0:07:56.083
มันจะไม่กลัวกล่องนี้

0:07:56.083,0:08:00.812
เพราะมันไม่มีเหตุให้ต้องกลัวสิ่งแวดล้อมใหม่

0:08:00.812,0:08:03.992
แล้วจะเป็นอย่างไร หากเราเอาหนูใส่ในกล่องใหม่นี้

0:08:03.992,0:08:07.603
แต่ในเวลาเดียวกันเรากระตุ้นความทรงจำที่น่ากลัว

0:08:07.603,0:08:10.282
โดยใช้เลเซอร์เหมือนที่เราทำก่อนหน้านี้

0:08:10.282,0:08:13.136
เราจะดึงความทรงจำที่น่ากลัวจากในกล่องแรก

0:08:13.136,0:08:17.133
มายังที่ซึ่งเป็นสิ่งแวดล้อมใหม่อย่างสมบูรณ์ได้หรือไม่

0:08:17.133,0:08:19.868
สตีฟ: เอาละ และนี่คืองานวิจัยล้านดอลลาร์

0:08:19.868,0:08:22.781
เพื่อที่จะปลุกเอาความทรงจำวันนั้นกลับมาอีกครั้ง

0:08:22.781,0:08:24.964
ผมจำได้ ตอนนั้นทีม เรดซอกซ์ (Red Sox) เพิ่งชนะการแข่งขัน

0:08:24.964,0:08:26.873
มันเป็นวันในฤดูใบไม้ผลิอันเขียวชะอุ่ม

0:08:26.873,0:08:28.690
เหมาะต่อการล่องไปตามแม่น้ำ

0:08:28.690,0:08:31.024
และบางทีอาจะไปต่อทางทิศเหนือ

0:08:31.024,0:08:33.184
เพื่อลิ้มรส ขนมแคโนลิ อะไรทำนองนั้น

0:08:33.184,0:08:36.286
กลายเป็นว่าตอนนี้ เซีย และผม

0:08:36.286,0:08:39.115
กลับอยู่ในห้องมืดสนิท ไร้หน้าต่าง

0:08:39.115,0:08:42.776
ไม่ขยับตาหรือแม้แต่กระพริบตา

0:08:42.776,0:08:45.242
เพราะตาเรา จ้องแต่จอคอมพิวเตอร์

0:08:45.242,0:08:47.798
พวกเราดูหนูที่จะเราพยายามกระตุ้นความทรงจำ

0:08:47.798,0:08:49.681
เป็นครั้งแรกโดยเทคนิคนี้ของเรา

0:08:49.681,0:08:52.369
เซีย: และนี่คือสิ่งที่เราเห็น

0:08:52.369,0:08:54.571
เมื่อเราใส่หนูในกล่องนี้

0:08:54.571,0:08:57.684
มันวิ่งสำรวจ, ดมกลิ่น, เดินรอบๆ

0:08:57.684,0:08:59.373
วุ่นวายกับเรื่องของตัวเอง

0:08:59.373,0:09:01.074
เพราะอันที่จริงแล้ว โดยธรรมชาติ

0:09:01.074,0:09:03.053
หนูเป็นสัตว์ขี้สงสัย

0:09:03.053,0:09:05.675
มันอยากรู่วามีอะไรเกิดขึ้น ในกล่องใหม่นี้

0:09:05.675,0:09:07.206
มันช่างน่าสนใจ

0:09:07.206,0:09:10.657
แต่เมื่อเราใส่เลเซอร์

0:09:10.657,0:09:13.689
ทันใดนั้น หนูเข้าสู่อาการหยุดชะงัก

0:09:13.689,0:09:18.120
มันอยู่นิ่งตรงนั้น พยายามไม่ขยับร่างกาย

0:09:18.120,0:09:19.748
ชัดเจน ว่ามันหยุดนิ่งจังงัง

0:09:19.748,0:09:22.331
ครับ มันดูเหมือนว่าเราสามารถ

0:09:22.331,0:09:24.395
นำความทรงจำน่ากลัวจากกล่องแรกนั่นกลับมาได้

0:09:24.395,0:09:27.762
เมื่อหนูอยู่ในสิ่่งแวดล้อมใหม่โดยสิ้นเชิง

0:09:27.762,0:09:29.874
เมื่อเราเห็นสิ่งนี้ สตีฟกับผม

0:09:29.874,0:09:32.007
ตะลึงเหมือนหนูทดลองเสียเอง

0:09:32.007,0:09:33.269
(เสียงหัวเราะ)

0:09:33.269,0:09:36.576
หลังการทดลอง เราออกจากห้อง

0:09:36.576,0:09:38.329
โดยไม่พูดอะไรเลย

0:09:38.329,0:09:41.725
หลังจากช่วงเวลาที่เราทำตัวเก้ๆกังๆอยู่นาน

0:09:41.725,0:09:43.937
สตีฟจึงเอ่ยขึ้นว่า

0:09:43.937,0:09:46.278
สตีฟ "มันสำเร็จใช่ไหม"

0:09:46.278,0:09:49.252
เซีย: "ใช่" ผมตอบ "มันใช่ได้จริงๆ"

0:09:49.252,0:09:51.369
เราตื่นเต้นมาก

0:09:51.369,0:09:53.993
และเมื่อเราตีพิมพ์ผลการค้นพบ

0:09:53.993,0:09:55.689
ในวารสาร เนเจอร์ (Nature)

0:09:55.689,0:09:58.160
ตั้งแต่ตีพิมพ์ผลงานของเรา

0:09:58.160,0:10:00.575
เราได้รับความเห็นมากมาย

0:10:00.575,0:10:02.700
จากอินเทอร์เน็ตทุกสารทิศ

0:10:02.700,0:10:06.450
เราขอคัดมาเพื่อดูเป็นบางส่วนนะครับ

0:10:06.450,0:10:08.907
คุณพระ!!!!..ในที่สุด เราก็มาถึง ความจริงเสมือน, การปรับแต่งประสาท, การเลียนแบบความฝัน..การใส่รหัสทางประสาท, 'เขียนและเปลี่ยนแปลงความทรงจำ', ความผิดปกติทางจิต. อาาา อนาคตเนี่ยโคตรเจ๋ง

0:10:08.907,0:10:10.907
สตีฟ: สิ่งแรกที่เราสังเกตก็คือผู้คน

0:10:10.907,0:10:13.810
ผู้คนมีความเห็นที่เข้มข้นจริงจังต่องานประเภทนี้

0:10:13.810,0:10:16.364
ตอนนี้ผมเห็นด้วยเต็มที่เลยกับพวกที่มองโลกในแง่ดี

0:10:16.364,0:10:17.180
ของความเห็นแรก

0:10:17.180,0:10:19.988
เพราะจากเสียงระดับศูนย์ ถึงระดับ [ของนักแสดง] [br]มอร์แกน ฟรีแมน (Morgan Freeman)

0:10:19.988,0:10:22.111
นับว่ามันเป็นรางวัลเกียรติยศที่น่าย้อนระลึกถึงมากที่สุด

0:10:22.111,0:10:23.661
ที่ผมเคยได้ยินมา

0:10:23.661,0:10:25.857
(เสียงหัวเราะ)

0:10:25.857,0:10:27.808
แต่คุณจะเห็นว่า นั่นไม่ใช่แค่ความเห็นเดียว

0:10:27.808,0:10:29.372
นี่มันขนหัวลุกจริงๆ ถ้าทำแบบนี้กับคนได้ง่ายๆในอีกสักสองสามปีหน้าล่ะ โอ พระเจ้า แย่แล้วๆ

0:10:29.372,0:10:31.290
เซีย: ครับ ถ้าเราดูความเห็นที่สอง

0:10:31.290,0:10:33.397
ผมคิดว่าเราอาจเห็นตรงกันว่า แหม..

0:10:33.397,0:10:35.772
มันอาจไม่เป็นไปในเชิงบวกเท่าไร

0:10:35.772,0:10:37.957
แต่มันก็เตือนเราว่า

0:10:37.957,0:10:40.143
แม้เรายังคงทดลองแค่ในหนู

0:10:40.143,0:10:43.660
บางทีมันเป็นเรื่องดี ที่เราจะเริ่มคิดและอภิปราย

0:10:43.660,0:10:46.651
ถึงเป็นไปได้ในความเห็นต่างเรื่องจริยธรรม

0:10:46.651,0:10:48.599
ของการควบคุมความจำ

0:10:48.599,0:10:50.799
สตีฟ: จากแรงบันดาลใจ จากความเห็นที่สาม

0:10:50.799,0:10:52.773
เราอยากบอกคุณ ถึงงานชิ้นล่าสุดที่เรากำลังทำการทดลองอยู่

0:10:52.773,0:10:55.201
ซึ่งเรียกว่า โครงการแห่งความริเริ่ม (Project Inception)

0:10:55.201,0:10:58.444
"พวกเขาควรสร้างหนังเกี่ยวกับสิ่งนี้ ซึ่งเกี่ยวกับการใส่ความคิดในจิตใจผู้คน เพื่อที่จะให้เขาสามารถควบคุมตัวเองเพื่อประโยชน์ของพวกเขาเอง เราเรียกมันว่า ความริเริ่ม"

0:10:58.444,0:11:02.178
ด้วยเหตุผลที่ ว่าตอนนี้เราสามารถเรียกคืนความทรงจำได้

0:11:02.178,0:11:05.130
จะเป็นอย่างไรถ้าหากเราทำอย่างนั้น[br]และเริ่มที่จะเชื่อมต่อความทรงจำ

0:11:05.130,0:11:08.163
เราอาจเปลี่ยนมันเป็นความทรงจำที่ผิดเพี้ยนได้หรือไม่

0:11:08.163,0:11:12.262
เซีย: ความทรงจำ มีความซับซ้อนและเปลี่ยนแปลงได้ตลอด

0:11:12.262,0:11:15.241
แต่หากคิดง่ายๆ ลองนึกถึง

0:11:15.241,0:11:16.643
คลิปวีดีโอ

0:11:16.643,0:11:19.313
ถึงตอนนี้เราบอกคุณว่า เราสามารถควบคุมมันได้ง่ายๆ โดย

0:11:19.313,0:11:21.244
กดปุ่ม "เล่น"

0:11:21.244,0:11:25.829
แล้วเราก็สามารถเล่นวีดีโอได้ทุกที่ ทุกเวลา

0:11:25.829,0:11:28.360
แต่จะเป็นไปได้ไหมว่าเราอาจจะ

0:11:28.360,0:11:31.220
เข้าไปในสมอง แล้วตัดต่อคลิปหนังนี้

0:11:31.220,0:11:34.116
ทำให้มันแตกต่างไปจากของเดิม

0:11:34.116,0:11:36.294
ใช่ เราทำได้

0:11:36.294,0:11:38.424
กลายเป็นว่า สิ่งที่เราต้องทำ ง่ายๆก็คือ

0:11:38.424,0:11:42.699
เรียกคืนความทรงจำด้วยเลเซอร์ เหมือนที่เราทำในงานก่อน

0:11:42.699,0:11:46.138
แต่ในเวลาเดียวกัน เรามีข้อมูลใหม่ใส่เข้าไปด้วย

0:11:46.138,0:11:50.112
และให้ข้อมูลใหม่นี้ประสานเข้าไปในข้อมูลเก่า

0:11:50.112,0:11:52.550
นั่นมันจะเปลี่ยนความทรงจำ

0:11:52.550,0:11:56.213
มันเหมือนกับการทำ เทปรีมิกซ์

0:11:56.213,0:11:59.071
สตีฟ: แล้วเราทำได้อย่างไร

0:11:59.071,0:12:01.028
แทนที่จะค้นหาความทรงจำที่น่ากลัวในสมอง

0:12:01.028,0:12:02.744
เราเริ่มโดยนำสัตว์ทดลอง

0:12:02.744,0:12:05.677
ใส่ในกล่องสีน้ำเงินแบบนี้

0:12:05.677,0:12:08.171
และค้นหาเซลล์สมองส่วนรับรู้เกี่ยวกับกล่องสีน้ำเงิน

0:12:08.171,0:12:10.244
จากนั้นเรา ทำให้เซลล์นั้นตอบสนองต่อแสง

0:12:10.244,0:12:12.365
อย่างที่เราพูดก่อนหน้านี้

0:12:12.365,0:12:14.489
วันต่อมา เรานำหนูทดลอง มาวาง

0:12:14.489,0:12:17.188
ในกล่องแดงที่มันไม่เคยอยู่มาก่อน

0:12:17.188,0:12:19.214
เราใช้เลเซอร์ยิงเข้าไปกระตุ้นสมอง

0:12:19.214,0:12:21.323
เพื่อเรียกคืนความทรงจำกล่องน้ำเงิน

0:12:21.323,0:12:23.067
จะเกิดอะไรขึ้น หากขณะที่หนูทดลอง

0:12:23.067,0:12:24.961
กำลังเรียกคืนความทรงจำกล่องน้ำเงิน

0:12:24.961,0:12:27.604
เราก็ให้กระแสไฟอ่อนช็อคที่เท้ามันด้วย

0:12:27.604,0:12:30.297
ณ ตรงนี้ เราพยายามสร้าง ความเชื่อมโยงแบบจำแลง

0:12:30.297,0:12:32.212
ระหว่างความทรงจำกับกล่องน้ำเงิน

0:12:32.212,0:12:33.715
กับ การช็อคที่เท้า

0:12:33.715,0:12:35.494
เราพยายามเชื่อมสองสิ่งนั้น

0:12:35.494,0:12:37.037
เพื่อทดสอบว่าเราทำได้จริงๆ

0:12:37.037,0:12:38.365
เรานำหนูทดลอง

0:12:38.365,0:12:40.311
ใส่ในกล่องน้ำเงินอีกครั้ง

0:12:40.311,0:12:43.049
และเป็นอีกครัง ที่เราเรียกความทรงจำ ตอนที่มันอยู่ในกล่องน้ำเงิน

0:12:43.049,0:12:45.216
และโดนช็อคเท้าในกล่องแดง

0:12:45.216,0:12:47.586
ปรากฎว่า หนูมีอาการหยุดนิ่ง

0:12:47.586,0:12:50.788
เป็นไปดังคาด มันเรียกคืนควาทรงจำที่โดนช็อคในสิ่งแวดล้อมนี้

0:12:50.788,0:12:53.790
แม้มันไม่เคยเกิดมาก่อนในที่แห่งนี้

0:12:53.790,0:12:55.652
มันสร้างความทรงจำที่ผิด

0:12:55.652,0:12:57.663
เพราะมันกลัวในนสิ่งแวดล้อมผิด

0:12:57.663,0:12:58.917
ซึ่งทางเทคนิค เรากล่าวได้ว่า

0:12:58.917,0:13:01.266
ไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดที่นี่จริงๆ

0:13:01.266,0:13:03.719
เซีย: ถึงตอนี้ เราแค่กำลังพูดถึง

0:13:03.719,0:13:06.085
การใช้แสง เป็นปุ่ม "เปิด"

0:13:06.085,0:13:09.373
จริงๆ แล้ว เราสามารถใช้แสง เป็นปุ่ม "ปิด" ได้ด้วย

0:13:09.373,0:13:11.453
และคิดง่ายๆ ก็คือ

0:13:11.453,0:13:13.931
โดยการติดตั้ง ปุ่มปิด ที่ใช้แสงควบคุม

0:13:13.931,0:13:19.519
เราสามารถปิด ความทรงจำ ที่ไหน เมื่อไหร่ก็ได้

0:13:19.519,0:13:21.733
ครับ ทุกอย่างที่เราพูดถึงในวันนี้

0:13:21.733,0:13:26.410
ตั้งอยู่บนการเปลี่ยนแปลงทางปรัชญาของประสาทวิทยาพื้นฐาน

0:13:26.410,0:13:30.528
ที่ว่าจิตใจ ที่มันเหมือนจะมีคุณสมบัติอันลึกลับ

0:13:30.528,0:13:34.173
แท้จริงแล้ว มันทำขึ้นจากสิ่งที่จับต้องได้[br]และเราสามารถเชื่อมต่อมันได้

0:13:34.173,0:13:35.648
สตีฟ: โดยส่วนตัวแล้ว

0:13:35.648,0:13:37.229
ผมเห็นโลก ที่เราสามารถกระตุ้นเรียกคืน

0:13:37.229,0:13:39.345
ความทรงจำใดก็ได้ที่เราต้องการ

0:13:39.345,0:13:42.643
และผมยังเห็นโลกที่เราสามารถลบความทรงจำที่ไม่ต้องการได้

0:13:42.643,0:13:44.579
ตอนนี้ ผมเห็นแม้กระทั่งโลก ที่การถปรับแต่งความทรงจำ

0:13:44.579,0:13:46.118
ใกล้ความเป็นจริง

0:13:46.118,0:13:47.823
เพราะเรากำลังอยู่ในช่วงเวลาแห่งความเป็นไปได้

0:13:47.823,0:13:50.048
ที่จะดึงคำถามจากต้นไม้แห่งนิยายวิทยาศาสตร์

0:13:50.048,0:13:52.468
และปลูกมันในการทดลองจริง

0:13:52.468,0:13:54.351
เซีย: ทุกวันนี้ คนในห้องทดลอง

0:13:54.351,0:13:56.737
และคนกลุ่มอื่นๆทั่วโลก

0:13:56.737,0:14:00.554
กำลังใช้วิธีเดียวกันนี้กระตุ้นหรือปรับแต่งความทรงจำ

0:14:00.554,0:14:04.395
ไม่ว่าจะเป็นสิ่ง ใหม่ เก่า บวกหรือลบ

0:14:04.395,0:14:07.067
ทุกประเภทของความทรงจำ เพื่อที่เราจะสามารถเข้าใจ

0:14:07.067,0:14:08.931
ว่าความทรงจำทำงานอย่างไร

0:14:08.931,0:14:10.715
สตีฟ: ตัวอย่างเช่น คนในกลุ่มเรา

0:14:10.715,0:14:13.353
สามารถพบเซลล์สมองที่สร้างความทรงจำน่ากลัว

0:14:13.353,0:14:16.128
แล้วปรับเปลี่ยนเป็นความทรงจำที่สวยงามน่าพิศมัย

0:14:16.128,0:14:19.190
นั่นคือสิ่งที่ผมหมายถึง เกี่ยวกับการปรับแต่งกระบวนการเหล่านี้

0:14:19.190,0:14:21.002
ตอนนี้คนหนึ่งในทีม ทำได้กระทั่ง

0:14:21.002,0:14:23.503
เรียกคืนความทรงจำเกี่ยวกับหนูตัวเมีย ในหนูตัวผู้

0:14:23.503,0:14:26.498
ซึ่งลือกันว่ามันเป็นประสบการณ์ที่น่าพิศมัยเชียว

0:14:26.498,0:14:30.615
เซีย: แน่นอน เราอยู่ในช่วงเวลาแห่งความตื่นเต้น

0:14:30.615,0:14:34.420
เมื่อวิทยาศาสตร์ สามารถก้าวหน้าได้อย่างไร้ขอบเขต

0:14:34.420,0:14:37.607
มันถูกจำกัดเพียงแค่จินตนาการของเรา

0:14:37.607,0:14:39.754
สตีฟ: สุดท้าย เราได้อะไรจากทั้งหมดนี้

0:14:39.754,0:14:41.725
เราจะผลักดันเทคโนโลยีนี้ไปข้างหน้าได้อย่างไร

0:14:41.725,0:14:43.562
นี่ยังคงมีคำถามที่ไม่ควรเก็บไว้

0:14:43.562,0:14:45.237
เพียงแต่ในห้องทดลอง

0:14:45.237,0:14:47.809
และเป้าหมายหนึ่งของการบรรยายของเราในวันนี้ คือการนำทุกคน

0:14:47.809,0:14:50.128
ทันกับสิ่งเหล่านี้ที่เป็นไปได้

0:14:50.128,0:14:51.512
ในประสาทวิทยาสมัยใหม่

0:14:51.512,0:14:53.022
แต่ตอนนี้ สิ่งที่สำคัญไม่แพ้กัน

0:14:53.022,0:14:56.354
ก็คือ เพื่อให้ทุกท่านมีส่วนร่วมคิดในบทสนทนานี้

0:14:56.354,0:14:58.683
ลองช่วยกันคิดด้วยกัน ว่าทั้งหมดนี้มันคืออะไร

0:14:58.683,0:15:01.157
เราจะสามารถทำสิ่งใดได้ และควรดำเนินไปในลู่ทางใด

0:15:01.157,0:15:03.255
เพราะ เซียและผมคิดว่า เราทุกคน

0:15:03.255,0:15:05.791
มีการตัดสินใจครั้งใหญ่ รอเราอยู่ข้างหน้า

0:15:05.791,0:15:06.916
ขอบคุณครับ

0:15:06.916,0:15:08.550
(เสียงปรบมือ)