WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:02.000
สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

00:00:02.140 --> 00:00:04.520
กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา

00:00:04.640 --> 00:00:09.060
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

00:00:09.060 --> 00:00:10.620
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

00:00:10.660 --> 00:00:15.360
บอกเลยว่าตอนนี้นะคะ 
เป็นตอนที่ไม่ได้มีการรบบู๊แหลกลาญอะไรกันทั้งนั้นค่ะ

00:00:15.440 --> 00:00:18.900
เพราะว่าเป็นตอนที่ฝั่งพระรามเนี่ยพิจารณาแล้วพบว่า

00:00:19.040 --> 00:00:24.800
ศัตรูของตัวเองเนี่ยยิ่งใหญ่กว่า ดังนั้นขอใช้กลศึกบ้าง
หลังจากที่โดนกลศึกของฝั่งทศกัณฐ์มามากมายนะคะ

00:00:24.880 --> 00:00:28.940
และหลายๆ ช่วง หลายๆ ตอนจากตอนนี้ 
อาจจะทำให้หลายๆ คนไม่พอใจนะคะ

00:00:29.000 --> 00:00:33.800
เช่นวิวเป็นต้น คือถ้ามองด้วยสายตาของคนสมัยนั้น
ก็อาจจะไม่ได้ผิดขนาดนั้น แต่ก็ผิดอะ

00:00:33.940 --> 00:00:38.000
แต่ถ้ามองด้วยสายตาของคนสมัยนี้จะรู้สึกว่าแบบ
เฮ้ย ฝั่งพระรามนี่ไม่ใช่พระเอกเลยน่ะนะ

00:00:38.160 --> 00:00:41.000
อย่างไรก็ตามค่ะ อย่าลืมกดติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางนะคะ

00:00:41.240 --> 00:00:44.440
จะได้ไม่พลาดคลิปวีดีโอใหม่ๆ 
แล้วก็ข่าวสารดีๆ จากช่อง Point of View ค่ะ

00:00:44.440 --> 00:00:47.680
ที่สำคัญใครอยากติดตามซีรีส์รามเกียรติ์ให้ครบทุกตอนนะคะ

00:00:47.680 --> 00:00:49.160
อย่าลืมกดไปดูได้ตรงนี้ค่ะ

00:00:49.160 --> 00:00:50.420
วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว

00:00:50.500 --> 00:00:56.160
และถ้ารู้สึกว่ามันเวิ่นเกินไป อยากดูแค่ทีเดียวนะคะ 
จบทั้งเรื่องใน 10 นาทีก็กดไปดูได้ตรงนี้เช่นกันค่ะ

00:00:56.220 --> 00:01:00.120
สำหรับตอนนี้พร้อมจะไปฟังเรื่องราว
ที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันรึยังคะ

00:01:00.220 --> 00:01:02.220
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

00:01:06.440 --> 00:01:09.900
ความเดิมจากตอนที่แล้วเนี่ย ทศกัณฐ์เรียกเพื่อนของตัวเอง
ชื่อว่ามูลพลัม

00:01:09.900 --> 00:01:12.940
ซึ่งเป็นอุปราชเมืองปางตาลเนี่ยมาช่วยรบใช่ไหมคะ

00:01:13.120 --> 00:01:17.120
และมูลพลัมเนี่ยก็ลากพี่ชายของตัวเองมาด้วยค่ะ 
ก็คือสหัสเดชะนั้นเอง

00:01:17.260 --> 00:01:22.600
ยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ผู้มีถึง 1,000 หน้าและ 2,000 มือ
พร้อมกับอาวุธแกร่งกล้ามากมาย ทั้ง 2,000 มือ

00:01:22.680 --> 00:01:28.360
รวมไปถึงความสามารถพิเศษอีก 2 ข้อ ได้แก่
พรข้อแรกที่ใครแค่เห็นหน้าก็ตกใจกลัวจนตัวสั่น

00:01:28.400 --> 00:01:33.180
และอีกข้อก็คืออาวุธที่ร้ายแรงมากๆ
เป็นกระบองต้นชี้ตายปลายชี้เป็น

00:01:33.360 --> 00:01:36.620
เอาต้อนชี้ใครคนนั้นตาย เอาด้านปลายชี้ใครคนนั้นรอดนะคะ

00:01:36.700 --> 00:01:41.040
ดังนั้นค่ะ เมื่อมูลพลัมเนี่ยโดนพระลักษมณ์
จัดการตายไปในป่าเนี่ยนะคะ

00:01:41.040 --> 00:01:45.400
สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ 1 พระลักษมณ์รีบเดินทาง
ออกจากป่าไปรายงานให้พระรามฟังค่ะว่า

00:01:45.400 --> 00:01:47.340
ตอนนี้ตัวเองฆ่ามูลพลัมแล้ว

00:01:47.520 --> 00:01:54.660
และ 2 แน่นอนว่าสปายของฝั่งยักษ์ก็จะต้องรีบแจ้น
ไปรายงานให้สหัสเดชะฟังนะคะ ว่าตอนนี้มูลพลัมตายแล้วจ้า

00:01:54.660 --> 00:01:55.800
ในฝั่งพระรามเนี่นะคะ

00:01:55.800 --> 00:01:57.420
หลังจากแจ้งข่าวเสร็จเรียบร้อยค่ะ

00:01:57.460 --> 00:01:59.720
พิเภกก็รีบเตือนขึ้นมาทันทีนะคะ ว่า

00:01:59.760 --> 00:02:04.480
พระรามนี่เรื่องใหญ่มากเลยนะคือ
มูลพลัมตายสหัสเดชะจะต้องโกรธมาก

00:02:04.600 --> 00:02:09.980
และสหัสเดชะเนี่ยเป็นยักษ์ที่ค่อนข้างจะแข็งแกร่งมากๆ
โดยเฉพาะไอ้กระบองต้นชี้ตายปลายชี้เป็นเนี่ย

00:02:10.160 --> 00:02:15.500
ถ้าปล่อยให้ออกมารบเนี่ย ไม่ต้องทำอะไร แค่สหัสเดชะนั่งอยู่บนรถแล้วก็เอากระบองชี้มา จิ๊วๆๆๆ

00:02:15.500 --> 00:02:16.960
ตายทั้งกองทัพแล้วนะ

00:02:17.020 --> 00:02:21.200
ดังนั้นปล่อยให้ออกมารบไม่ได้
จะต้องทำยังไงก็ได้ตัดศึกตั้งแต่ตอนแรก

00:02:21.280 --> 00:02:24.480
บังเอิญว่าตอนนั้นนะคะ พระลักษมณ์เพิ่งจะชม
ให้พระรามฟังไปพอดีค่ะ ว่า

00:02:24.540 --> 00:02:28.960
ในบรรดาลิงที่ไปรบด้วยกันทั้งหมดเนี่ยนะ 
คนที่ช่วยน้องมากที่สุดก็คือหนุมานนั่นเอง

00:02:29.100 --> 00:02:35.360
หนุมานนี่เข้ามาช่วยน้องตอนที่น้องโดนหอกนะ ซัดอยู่กับพื้น
หนุมานแค่ร่ายเวทนะหอกก็หลุดออกจากตัวน้อง

00:02:35.360 --> 00:02:38.080
เท่านั้นยังไม่พอ หนุมานยังทำตัวเป็นรถให้น้องรบอีก

00:02:38.080 --> 00:02:39.980
จนในที่สุดน้องสามารถชนะได้

00:02:40.040 --> 00:02:43.160
พระรามนะคะได้ยินอย่างงั้น 
ประกอบกับคุยกับพิเภกเรียบร้อยแล้ว

00:02:43.180 --> 00:02:45.640
ก็เลยหันไปหาหนุมานค่ะ แล้วก็บอกว่า

00:02:45.720 --> 00:02:51.140
หนุมานเจ้าช่างเป็นทหารรักของเราเหลือเกินเจ้าเก่งมาก
ดังนั้นข้าขอมอบหน้าที่พิเศษให้เจ้า

00:02:51.180 --> 00:02:55.760
ก็คือไปทำยังไงก็ได้ให้ไอ้สหัสเดชะเนี่ย
ไม่ได้ใช้กระบองต้นชี้ตายปลายชี้เป็นกับพวกเรา

00:02:55.760 --> 00:02:57.300
ไปขโมยกระบองมาหน่อยซิ

00:02:57.300 --> 00:02:58.700
หนุมานคงมีความคิดประมาณว่า

00:02:58.700 --> 00:03:02.280
ฉันอีกแล้วเหรอ ฉัน ฉันทุกอย่างเลย เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว

00:03:02.460 --> 00:03:06.060
เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว

00:03:06.180 --> 00:03:10.340
เป็นหมอก็เป็นแล้ว เป็นรถก็เป็นแล้ว 
ตอนนี้เป็นคนไปทำภารกิจอีก

00:03:10.340 --> 00:03:11.880
โอ๊ะ เป็นทุกอย่างเลยจริงๆ นะคะ

00:03:11.880 --> 00:03:12.980
อย่างไรก็ตามค่ะ

00:03:13.000 --> 00:03:15.360
หนุมานก็จะต้องไปตามคำสั่งนะคะ

00:03:15.400 --> 00:03:20.280
ซึ่งหนุมานเนี่ยก็ไปหยุดรออยู่ที่กลางทางละ 
แล้วก็คิดไปคิดมาคิดได้ว่า

00:03:20.280 --> 00:03:22.020
อืมฉันจะต้องทำยังไงดีนะ

00:03:22.020 --> 00:03:24.000
สหัสเดชะมันถึงจะให้กระบองฉัน

00:03:24.020 --> 00:03:27.180
เออ ถ้าไปเป็นสภาพหนุมานยังงี้ ยังไงก็ไม่ได้ใช่ปะ

00:03:27.240 --> 00:03:30.680
เพราะว่าก็เป็นทหารที่แบบดูเป็นทหารผู้ใหญ่อะไรยังงี้

00:03:30.680 --> 00:03:32.240
ยังงี้สหัสเดชะก็ไม่เชื่อ

00:03:32.300 --> 00:03:35.480
หนุมานนะคะ ก็เลยแปลงร่างค่ะ 
แปลงร่างสวดมนต์แปลงร่างต่างๆ

00:03:35.580 --> 00:03:39.600
แปลงร่างของตัวเองนะคะ
จากลิงหนุมานกลายเป็นเจ้าลิงน้อยตัวจิ๋วๆ

00:03:39.640 --> 00:03:42.100
ตัวขาวทั้งตัวนะคะแล้วก็หลบอยู่ข้างทางค่ะ

00:03:42.280 --> 00:03:45.780
ตัดภาพไปที่สหัสเดชะใช่ไหมคะ ทหารวิ่งไปแจ้งเรื่องว่า

00:03:45.780 --> 00:03:47.720
นี่ตอนนี้มูลพลัมตายแล้ว นะคะ

00:03:47.800 --> 00:03:52.340
สหัสเดชะได้ยินอย่างนั้นร้องห่มร้องไห้หนักมาก
เสียดายน้องตัวเองนะคะ ประมาณว่า

00:03:52.460 --> 00:03:57.580
โถ เจ้ามูลพลัมของพี่ เจ้าผู้เก่งกล้าสามารถ
มาแพ้อะไรกับมนุษย์ตัวเท่านิ้วมือเนี่ย

00:03:57.640 --> 00:04:03.220
เกิดอะไรขึ้น ไม่ได้แล้วพี่โกรธมาก พี่จะออกไปรบกับพวกมัน
จัดทัพๆ ไป ฉันจะยกไปรบกับพระรามค่ะ

00:04:03.240 --> 00:04:05.500
ว่าแล้วนะคะ สหัสเดชะก็เคลื่อนพลออกมา

00:04:05.500 --> 00:04:06.900
เคลื่อนออกมา เคลื่อนๆๆ

00:04:06.960 --> 00:04:08.960
ผ่านทางที่หนุมานซุ่มอยู่ค่ะ

00:04:09.160 --> 00:04:14.280
จังหวะว่าที่รถของสหัสเดชะกำลังจะผ่านไป
หนุมานก็เลยวิ่งตัดหน้ารถของสหัสเดชะค่ะ

00:04:14.280 --> 00:04:14.780
ฟึ่บ

00:04:14.800 --> 00:04:19.400
ซึ่งแน่นอนว่าการวิ่งตัดหน้ารถเนี่ยเป็นอะไรที่
ถือว่าเป็นความผิดสมัยโบราณนะ

00:04:19.480 --> 00:04:21.560
การวิ่งตัดหน้ารถกษัตริย์นี่เรื่องใหญ่มากนะคะ

00:04:21.600 --> 00:04:23.840
ดังนั้นค่ะ สหัสเดชะก็โกรธ ประมาณว่า

00:04:23.860 --> 00:04:27.200
เฮ้ย ไอ้ตัวอะไรมาวิ่งตัดหน้ารถฉัน ไหนทหารไปจับมันมาซิ

00:04:27.200 --> 00:04:29.180
เหล่าทหารก็พุงไปจับหนุมานนะคะ

00:04:29.200 --> 00:04:32.740
ซึ่งหนุมานก็แกล้งแพ้ไง ก็แกล้งแบบ จับไปเลยจ้าจับไป จับๆๆๆ

00:04:32.740 --> 00:04:33.240
นะคะ

00:04:33.360 --> 00:04:35.920
เหล่าทหารก็จับลิงน้อยเนี่ยมาหาสหัสเดชะ

00:04:36.080 --> 00:04:42.260
มาถึงสหัสเดชะก็ด่าใหญ่โตเลยประมาณว่า แกกล้าดียังไงอะ 
มาวิ่งตัดหน้ารถฉัน รู้ไหมมันเป็นความผิดที่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน

00:04:42.340 --> 00:04:45.260
แกเนี่ยสมควรตายจริงๆ ประหารตรงนี้เลยไหม เอาฤกษ์เอาชัย

00:04:45.260 --> 00:04:48.340
ซึ่งหนุมานนะคะ ได้ยินอย่างนั้นก็แกล้งตกใจกลัว
ก็แกล้งประมาณว่า

00:04:48.440 --> 00:04:52.340
อย่า อย่าฆ่าข้าเลย ท่านเป็นใคร ท่านมาตรงนี้ทำไม
ข้าไม่รู้จักท่านเลย

00:04:52.440 --> 00:04:55.940
คือข้าเนี่ยเป็นแค่ลิงน้อยตัวหนึ่ง
จริงๆ แล้วเป็นทหารของฝั่งพระรามนี่แหละ

00:04:56.000 --> 00:04:58.260
แต่ว่าข้าเนี่ยเป็นข้ารับใช้ของพาลี

00:04:58.260 --> 00:04:59.920
พาลีดูแลข้ามาอย่างดีตั้งแต่เด็ก

00:05:00.000 --> 00:05:04.940
แล้วอยู่ดีๆ อะ พระรามกับพระลักษมณ์ก็มาสมคบคิดกับสุครีพ
ฆ่าพาลีเจ้านายที่รักของข้า

00:05:04.940 --> 00:05:07.060
แล้วก็บังคับให้พวกเราเนี่ยออกมาทำศึก

00:05:07.100 --> 00:05:11.040
แล้วให้ทำศึกไม่หยุดไม่หย่อนตอนกลางวันก็ให้ไปรบ
ตอนกลางคืนก็ให้เฝ้ายาม

00:05:11.100 --> 00:05:16.820
ข้ารู้สึกว่าแบบ คุณภาพชีวิตข้าตกต่ำมาก ข้าก็เลย
หนีออกจากกองทัพ แล้วก็มีซ่อนตัวอยู่ที่ป่าตรงนี้นี่แหละ

00:05:16.880 --> 00:05:22.400
แล้วอยู่ดีๆ กองทัพของท่านก็ผ่านมา ข้าเข้าใจว่าพวก
พระรามพระลักษมณ์เนี่ย จะมาตามข้ากลับไปเข้ากองทัพ

00:05:22.460 --> 00:05:28.040
ข้ากลัว ข้าก็เลยวิ่งหนี ก็เลยบังเอิญไปตัดหน้ารถท่าน 
ขอโทษนะครับ ยกโทษให้ข้าเถอะครับ

00:05:28.140 --> 00:05:32.480
ซึ่งด่าพระรามด่าพระลักษมณ์ไปใหญ่ขนาดนั้น 
สหัสเดชะก็ชอบไง สหัสเดชะก็

00:05:32.560 --> 00:05:38.880
อ๋อเหรอ เออเจ้านี่ก็น่าสงสารเนาะ มาๆๆ 
เดี๋ยวไม่เป็นไร เดี๋ยวข้าไปฆ่าพระรามพระลักษมณ์ให้

00:05:38.980 --> 00:05:42.700
เจ้าจะได้แก้แค้นแทนพาลีที่เป็นเจ้านายของเจ้าไง

00:05:42.820 --> 00:05:44.900
หนุมานก็ยังไม่หยุดนะคะ ก็ยังแหย่ต่อประมาณว่า

00:05:44.980 --> 00:05:49.160
อุ๊ย จริงเหรอ ท่านจะไปฆ่าพระรามพระลักษมณ์เหรอ
ข้าอยากเห็นด้วยตาด้วยเองเลยว่า

00:05:49.220 --> 00:05:54.320
ไอ้พวกพระรามพระลักษมณ์เนี่ยนะ ตายด้วยตัวเอง
แล้วรวมไปถึงไอ้พวกลิงทั้งหลายที่เป็นลิงเจ้านายนะ

00:05:54.440 --> 00:05:58.400
อย่างสุครีพอย่างหนุมานเนี่ย 
ข้าอยากเห็นพวกมันโดนฆ่าตายมากๆ เลย

00:05:58.480 --> 00:06:01.480
คือมันทรมานใช้งานข้ามานานแสนนานแล้ว

00:06:01.580 --> 00:06:04.020
ถามว่าสหัสเดชะฟังยังงั้นรู้สึกยังไง สหัสเดชะบอก

00:06:04.020 --> 00:06:06.180
เฮ้ย จริงเหรอ อยากเห็นเหรอมาดิมาๆๆๆ

00:06:06.240 --> 00:06:12.000
ขึ้นรถเลย เดี๋ยวพาไปนี่นั่งรถข้าไป เดี๋ยวอยู่บนรถข้าใช่ป่ะ 
เดี๋ยวดูตอนข้าฆ่าพระรามพระลักษมณ์เลยนะ

00:06:12.000 --> 00:06:13.820
คือรถข้าใหญ่อยู่แล้ว ที่เหลือเยอะแยะ

00:06:13.840 --> 00:06:16.860
หนุมานก็บอก เอาจริงเหรอ ให้ไปเหรอ อะไปๆๆ ไปสิๆ

00:06:16.920 --> 00:06:21.940
หนุมานนะคะ ก็เลยขึ้นไปบนรถของสหัสเดชะค่ะ
ไปนั่งหน้ารถก่อน ตรงที่สหัสเดชะให้นั่ง

00:06:22.020 --> 00:06:24.500
นั่งไปแป๊ปหนึ่งก็มีการโวยวายขึ้นมาอีกประมาณว่า

00:06:24.600 --> 00:06:31.260
ท่าน ข้าเป็นแค่ลิงน้อยตัวจิ๋วเดียวเองนะ
คือให้ข้าไปนั่งหน้าตรงนี้ เกิดเขายิงกันข้าก็โดนลูกหลงดิ

00:06:31.360 --> 00:06:33.360
ข้าตายอะ ข้าขอไปนั่งท้ายรถได้ปะ

00:06:33.440 --> 00:06:38.300
ได้ไหมๆ ใกล้ๆ ท่านน่ะ ท่านเป็นยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่
ข้าจะได้ให้ท่านคุ้มครองข้าไง

00:06:38.360 --> 00:06:42.520
สหัสเดชะก็แบบ เออ เรื่องมากจริงเจ้าเนี่ย แต่ไม่เป็นไร
เออลิงน้อย เดี๋ยวข้าเลี้ยงเจ้าเอง

00:06:42.640 --> 00:06:46.000
เจ้าด่าพระรามกับพระลักษมณ์สะใจข้าดี
ไปๆๆ ไปนั่งท้ายรถ นะคะ

00:06:46.000 --> 00:06:47.760
หนุมานก็เลยไปนั่งอยู่ท้ายรถค่ะ

00:06:47.760 --> 00:06:48.980
ใกล้ๆ สหัสเดชะ

00:06:48.980 --> 00:06:51.960
นั่งไปกองทัพก็เคลื่อนไปอีก เคลื่อนไปอีกนิดนึงหนุมานหัวเราะ

00:06:51.960 --> 00:06:53.000
อยู่ดีๆ ก็หัวเราะ อยู่ดีๆ ก็แบบ

00:06:53.000 --> 00:06:53.980
ฮ่าๆๆๆ

00:06:54.240 --> 00:06:56.240
ฮ่าๆๆๆ สะใจจังเลย

00:06:56.280 --> 00:06:59.520
สหัสเดชะหันไปแบบ เฮ้ย อะไรอะ หัวเราะหนวกหูนะคะ

00:06:59.520 --> 00:07:01.500
เป็นอะไร เป็นบ้าอะไร ล้อเลียนข้าเหรอ

00:07:01.500 --> 00:07:03.000
หนุมานนะคะ ก็บอกอีกประมาณว่า

00:07:03.060 --> 00:07:06.480
อุ๊ย เปล่าเลย ข้าเนี่ยไม่ได้ล้อเลียนท่าน ข้าแค่สะใจมากๆ

00:07:06.480 --> 00:07:10.200
ที่เดี๋ยวอีกไม่นานข้าจะเห็นพระรามกับพระลักษมณ์เนี่ย 
โดนฆ่าด้วยตาของตัวเอง

00:07:10.200 --> 00:07:13.620
นี่นะ จัดให้หนักเลยนะ โดยเฉพาะไอ้หนุมานเนี่ย 
ไอ้ทหารเอกของพระรามเนี่ย

00:07:13.660 --> 00:07:16.320
ฆ่ามันทรมานมันเอาให้หนัก ข้าเกลียดมันมาก

00:07:16.320 --> 00:07:17.640
นี่ ตุ๊กตาทองปะละ

00:07:17.640 --> 00:07:18.980
ตุ๊กตาทองมากๆ นะจ๊ะ

00:07:18.980 --> 00:07:22.720
หนุมานเนี่ย ทำให้สหัสเดชะนะคะหลังจากฟังทั้งหมดนี้ 
สหัสเดชะก็แบบ

00:07:22.720 --> 00:07:24.260
อุ๊ย ชอบ มีความสุข

00:07:24.280 --> 00:07:27.220
คือบ้ายออยู่แล้วไง อยู่ดีๆ มีคนมาด่าศัตรูให้ฟังนะคะ

00:07:27.280 --> 00:07:30.600
สหัสเดชะก็บ้ายอไปเรื่อยๆ ก็นั่งเคลื่อนทัพกันต่อไปอีกนิดนึง

00:07:30.600 --> 00:07:32.080
อยู่ดีๆ หนุมานร้องไห้

00:07:32.220 --> 00:07:34.480
ร้องใหญ่โตเลยแบบ ฮือๆๆ

00:07:34.500 --> 00:07:37.060
สหัสเดชะก็งง เป็นอะไร เดี๋ยวหัวเราะเดี๋ยวร้องไห้

00:07:37.060 --> 00:07:37.940
เจ้าเป็นอะไรของเจ้าเนี่ย

00:07:37.980 --> 00:07:41.140
จะมาร้องไห้เสียดายแทนพระรามพระลักษมณ์ตอนนี้เหรอ
หรือว่าอะไร

00:07:41.300 --> 00:07:45.460
หนุมานก็บอกว่า โอย ข้าจะไปเสียดายอะไรพระรามพระลักษมณ์ ข้าสงสารญาติข้า

00:07:45.460 --> 00:07:49.160
คือกองทัพนี่มันโดนเกณฑ์มาทั้งเมือง
ญาติๆ ข้าก็อยู่ในทัพเหมือนกัน

00:07:49.260 --> 00:07:53.920
ท่านไปรบกันใช่ไหม เดี๋ยวลูกหลงไปโดนญาติข้าทำยังไง
ข้าก็เสียใจแย่สิ

00:07:54.040 --> 00:07:56.240
สหัสเดชะ ใจดีบ้าจี้อีกนะคะ บอกว่า

00:07:56.340 --> 00:08:01.460
อ๋อเหรอ เออน่าสงสารจริงๆ อะแม่ทัพนายกองทุกคนฟังข้า
ตอนที่เจ้าไปรบกับเหล่าลิงเนี่ยนะ

00:08:01.480 --> 00:08:05.760
ก่อนจะฆ่าใครก็ตาม จับขึ้นมาถามก่อนว่าเป็นใคร
เป็นญาติของไอ้ลิงตัวนี้รึเปล่า

00:08:05.760 --> 00:08:07.240
ถ้าเป็นญาติก็ไม่ต้องฆ่านะ

00:08:07.240 --> 00:08:14.040
น่ะ คนรบกัน มีเวลาไปถามด้วยนะ แต่อย่างไรก็ดีนะคะ 
หนุมานก็รู้สึกฟิน ประมาณว่า โอย ฉันชี้นกได้นกชี้ไม้ได้ไม้ละ

00:08:14.100 --> 00:08:17.420
ก็นั่งต่อไปเรื่อยๆ นะคะ นั่งต่อไปอีกแป๊ปหนึ่งก็มีการพูดอีกประมาณว่า

00:08:17.460 --> 00:08:23.720
ท่านสหัสเดชะผู้ยิ่งใหญ่ ข้าเนี่ยประทับใจในตัวท่านมากเลย
จะให้ข้ามานั่งอยู่เฉยๆ เนี่ยนะ ข้าขออาสาออกไปรบด้วยดีกว่า

00:08:23.720 --> 00:08:28.900
ข้านี่นับถือท่านมากละ ขอช่วยรบด้วย แต่ข้าเนี่ยตัวคนเดียว 
ดูซิทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไร

00:08:28.900 --> 00:08:31.360
ขออาวุธให้ข้าได้ไหม ข้าจะได้ไปช่วยท่านรบ

00:08:31.400 --> 00:08:34.300
ข้านี่อยากไปไล่ฆ่ากองทัพฝั่งพระรามเต็มที่แล้ว

00:08:34.300 --> 00:08:36.180
ถามว่าสหัสเดชะฟังยังงั้นรู้สึกยังไงบ้าง

00:08:36.220 --> 00:08:42.620
สหัสเดชะแบบ โอ้ย ไอ้ลิงนี่ลิงรักดี มาช่วยกันรบ ได้ๆๆ เดี๋ยวข้าเอาอาวุธให้ เอาอันนี้แล้วกันข้ามีกระบองเพชรอยู่อันหนึ่ง

00:08:42.680 --> 00:08:44.800
ต้นชี้ตายปลายชี้เป็น เจ้าถือเอาไว้แล้วกัน

00:08:44.880 --> 00:08:49.360
น่ะ อาวุธมีตั้งเยอะแยะ หยิบหอกหยิบดาบแถวนั้นให้ก็ได้ 
เอาอาวุธไม้ตายตัวเองให้

00:08:49.420 --> 00:08:51.720
ไม่รู้ว่าโง่หรือโง่หรืออะไรน่ะนะ

00:08:51.780 --> 00:08:54.820
ก็หยิบให้นะคะ พอหยิบให้ กระบองแตะมือหนุมานเท่านั้นแหละ

00:08:54.820 --> 00:08:56.600
หนุมานกลับร่างเดิมเลยค่ะ

00:08:56.660 --> 00:09:01.100
แปลงร่างกลับเป็นหนุมาน บึ้ม ตัวใหญ่เลยนะคะ 
แล้วกลับเป็นแบบ 4 หัว 8 มือเลยนะ

00:09:01.200 --> 00:09:04.120
แล้วก็จัดการเยาะเย้ยสหัสเดชะทันที ประมาณว่า

00:09:04.140 --> 00:09:09.780
สวัสดีสหัสเดชะ ได้ยินชื่อกันมานานแล้วนะ ข้าบ่นมาตั้งนาน 
ข้าเองหนุมานทหารรักของพระรามจ้า

00:09:09.780 --> 00:09:12.460
ซึ่งทำให้สหัสเดชะนะคะโมโหมาก สหัสเดชะแบบ

00:09:12.480 --> 00:09:15.040
แกหลอกฉันเหรอ หนุมานบอกก็ใช่ ก็หลอกไง

00:09:15.160 --> 00:09:18.840
เออ กลศึก น่ะ ไม่รู้เรื่องเลยมีสัจจะในหมู่โจรไหม ไม่มี

00:09:18.840 --> 00:09:21.180
เวลารบกับเขาก็หลอกกันอย่างงี้เป็นปกตินั่นแหละ

00:09:21.240 --> 00:09:24.540
แหม่ จะมาโวยวายอะไร โง่เองไง โง่เข้าใจปะ

00:09:24.620 --> 00:09:29.220
ซึ่งทั้งสองฝ่ายก็ทุ่มเถียงกันอยู่สักพักหนึ่งนะคะ
สหัสเดชะก็พยายามจะรบกับหนุมานค่ะ

00:09:29.220 --> 00:09:30.580
แต่ว่ารบไม่สะดวก เพราะอะไร

00:09:30.600 --> 00:09:34.860
เพราะบนรถของสหัสเดชะ มีสาวๆ อยู่ทั้งหมด 500 คน
ที่พามาด้วยทำไมก็ไม่รู้

00:09:34.860 --> 00:09:36.240
วิ่งวุ่นวายไปหมดนะคะ

00:09:36.240 --> 00:09:38.100
หนุมานก็เลยอาละวาดนะคะ

00:09:38.200 --> 00:09:42.980
สู้กับสหัสเดชะ ฆ่ากองทัพของสหัสเดชะที่มาเยอะมากเนี่ย 
ตายทั้งกองทัพเลย

00:09:42.980 --> 00:09:46.580
คือจริงๆ รบกันไม่ต้องรบก็ได้
เอาหนุมานไปอาละวาดทุกตัวก็ตายหมดแล้วแหละ

00:09:46.580 --> 00:09:47.080
นะคะ

00:09:47.180 --> 00:09:51.660
กองทัพของสหัสเดชะตายเรียบ เหลือตัวสหัสเดชะเอง
สู้ก็ไม่สะดวกอะไรก็ไม่สะดวก

00:09:51.700 --> 00:09:54.000
เอาอาวุธอะไรออกมาหนุมานก็จับหักทิ้ง

00:09:54.000 --> 00:09:58.300
แม้แต่กระบอกต้นชี้ตายปลายชี้เป็นที่สหัสเดชะภูมิใจนักหนา

00:09:58.400 --> 00:10:03.560
บอกว่าขอคืน หนุมานก็บอกว่า อยากได้คืนเหรอเอาไปสิ
ประมาณว่าข้าไม่ใช้หรอกข้าไม่อยากได้ แล้วก็หักปั่ก

00:10:03.560 --> 00:10:05.360
แล้วก็โยนคืนสหัสเดชะไปค่ะ

00:10:05.420 --> 00:10:11.880
จนสุดท้ายนะคะ สหัสเดชะอาวุธหมดตัวนะคะ ทำอะไรไม่ได้
ก็เหมือนน้องชายแหละ ไปเห็นภูเขาอยู่ตรงนั้นก็หักภูเขาลงมา

00:10:11.880 --> 00:10:13.440
เอาภูเขาเนี่ยโยนใส่หนุมาน

00:10:13.440 --> 00:10:15.340
แต่ถามว่าภูเขาทำอะไรหนุมานได้ไหม

00:10:15.420 --> 00:10:22.900
ก็ทำไม่ได้นะคะ หนุมานก็ถล่มภูเขาทิ้งไปอีก จนสุดท้ายค่ะ
ก็รู้สึกว่าจะฆ่าสหัสเดชะตอนนี้ก็ อืม ไม่มันเท่าไหร่

00:10:22.960 --> 00:10:27.560
เพื่อความสะใจเอางี้ดีกว่า หนุมานนะคะ
ก็เลยสวดมนต์เสกคาถาของพระอิศวรค่ะ

00:10:27.620 --> 00:10:33.040
ยืดหางของตัวเองนะคะ ใหญ่ยาวมากๆ 
แล้วก็เอาหางของตัวเองเนี่ยรัดสหัสเดชะไว้ค่ะ

00:10:33.080 --> 00:10:36.140
รัดไว้ทั้ง 2,000 มือเลย ติดตัวไว้ยังงี้ขยับไม่ได้นะคะ

00:10:36.220 --> 00:10:42.600
ว่าแล้วก็เอาหางนี้ห้อยห่างๆ ตัว แล้วก็เหาะค่ะ 
นึกสภาพหนุมานเหาะตุ๊บป่องๆๆ มีสหัสเดชะห้อยอยู่ข้างล่าง

00:10:42.640 --> 00:10:46.240
กลับมาที่กองทัพฝั่งพระรามนะคะ มาถึงก็มารายงานพระรามประมาณว่า

00:10:46.320 --> 00:10:49.820
ตอนนี้ข้าจัดการถล่มกองทัพสหัสเดชะเรียบหมดแล้ว

00:10:49.880 --> 00:10:55.120
กระบองก็ทำลายทิ้งแล้ว ส่วนสหัสเดชะข้ามัดไว้อยู่ข้างนอกนู่น เห็นหางไหม น่ะๆ อยู่ปลายๆ ตรงนั้น

00:10:55.120 --> 00:11:00.000
ท่านจะให้ข้าทำยังไงดีกับสหัสเดชะ 
เอาไปเยาะเย้ยสักหน่อยไหม เยาะเย้ยเสร็จแล้วก็ค่อยฆ่าทิ้ง

00:11:00.040 --> 00:11:03.640
ซึ่งพระรามก็อนุมัตินะคะ 
ดังนั้นหนุมานก็เลยไปเรียกเหล่าลิงค่ะ บอกว่า

00:11:03.680 --> 00:11:07.840
เอาละ ทุกคนเห็นไอ้ยักษ์ตัวประหลาดที่เมื่อกี้เรากลัวไหม
ไปๆๆ ไปเยาะเย้ยมันเร็ว

00:11:07.840 --> 00:11:11.340
ซึ่งเหล่าลิงนะคะ ไปถึงก็ไปด่าเยาะเน้นสหัสเดชะใหญ่โตค่ะ ประมาณว่า

00:11:11.440 --> 00:11:13.720
ว้าย ไอ้โง่หลงกลเขาอะไรยังงี้

00:11:13.760 --> 00:11:17.000
สนมกำนัลอะเห็นสหัสเดชะโดนมัดอยู่ก็วิ่งเข้าไป
ประมาณว่าแบบ

00:11:17.080 --> 00:11:19.280
โอ้ย ท่านปล่อยเถอะ พยายามฉุดกระชากให้แบบว่า

00:11:19.420 --> 00:11:24.520
หางหนุมานหลุดใช่ไหม เหล่าลิงก็ไปฉุดแฟนสหัสเดชะมา
แล้วก็มาลวนลามโชว์อะไรยังงี้

00:11:24.560 --> 00:11:27.740
สหัสเดชะก็แบบโกรธจนแทบจะกระอักเลือดแล้ว
ประมาณนั้นนะคะ

00:11:27.800 --> 00:11:31.340
สุดท้ายนะคะ พอเยาะเย้ยอะไรเสร็จจนแบบว่าครบ
จนแบบเบื่อแล้วอะไรยังงี้

00:11:31.400 --> 00:11:35.400
หนุมานก็เอาตรีของตัวเองมาแล้วก็ปาดคอสหัสเดชะตายไปค่ะ

00:11:35.480 --> 00:11:40.280
ยักษ์ที่ค่อนข้างจะยิ่งใหญ่แล้วก็เป็นตัวค่อนข้าง
จะเก่งกล้าสามารถของฝั่งทศกัณฐ์

00:11:40.280 --> 00:11:42.780
ก็เลยตายไปง่ายๆ ซะอย่างงั้นเลยนะคะ

00:11:42.840 --> 00:11:46.240
และแน่นอนค่ะว่า พระรามก็จะต้องชมเชยหนุมานประมาณว่า

00:11:46.280 --> 00:11:48.680
เก่งมากหนุมานเจ้าทำภารกิจสำเร็จอีกแล้ว

00:11:48.720 --> 00:11:53.100
และก็จะต้องมีสปายของฝั่งทศกัณฐ์วิ่งแจ้ง
ไปบอกทศกัณฐ์ค่ะว่า

00:11:53.100 --> 00:11:58.700
ตอนนี้มูลพลัมอุปราชเมืองปางตาลและ
สหัสเดชะกษัตริย์เมืองปางตาลเสียชีวิตหมดแล้ว

00:11:58.700 --> 00:12:00.440
ด้วยฝีมือของพระรามพระลักษมณ์ค่ะ

00:12:00.540 --> 00:12:03.300
ทำให้ทศกัณฐ์รู้สึกช็อกมาก ทศกัณฐ์แบบ

00:12:03.300 --> 00:12:06.000
นี่เป็นยักษ์สองตนที่ฉันคิดว่าฆ่าได้แน่ๆ

00:12:06.120 --> 00:12:11.260
คือแบบเก่งกาจอะไรขนาดนี้ ถึงมาแพ้อะไรโง่ๆ ขนาดนี้
โอ้ย ตายแล้วฉันจะเอาใครไปรบดี นะคะ

00:12:11.460 --> 00:12:14.100
ซึ่งทำให้วิวคิดว่าคลิปวีดีโอนี้ยาวพอสมควรแล้วค่ะ

00:12:14.100 --> 00:12:17.060
เราควรจะตัดจบเท่านี้ แล้วเดี๋ยวไปดูกันที่สัปดาห์หน้านะคะ

00:12:17.140 --> 00:12:20.260
ว่าทศกัณฐ์จะส่งยักษ์ตนไหนมารบเป็นตนถัดไปนะคะ

00:12:20.260 --> 00:12:22.260
สำหรับวันนี้ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม

00:12:22.320 --> 00:12:25.240
กด like เป็นกำลังใจให้วิว
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ

00:12:25.360 --> 00:12:27.460
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ บ๊าย บาย

00:12:27.460 --> 00:12:28.440
สวัสดีค่ะ

00:12:28.440 --> 00:12:31.400
เอาจริงตอนที่ไปลวนลามนางสนมเขาเนี่ย ไม่ชอบเลยอะ

00:12:31.440 --> 00:12:34.220
คือแบบ นางสนมเขาไม่เกี่ยวปะ คือพลเรือนน่ะนะ

00:12:34.280 --> 00:12:41.120
จริงๆ ทหารก็ควรจะเล่นกับทหารไม่ควรไปยุ่งกับพลเรือน 
แต่มันก็สมัยนั้นก็ ก็ก็เป็นประมาณนี้แหละ ก็ไม่รู้จะทำอะไรได้

00:12:41.240 --> 00:12:47.880
ฝั่งพระรามก็ไม่ได้ขาวสะอาดขนาดนั้นนะคะ ก็ๆๆ นั่นแหละ อย่าเอามุมมองของคนปัจจุบันไปตัดสินมุมมองของคนในอดีตน่ะนะ

00:12:47.880 --> 00:12:48.660
หืม

00:12:48.740 --> 00:12:51.400
ช่างมันละกันค่ะ วันนี้ลาไปก่อนนะคะ บ๊าย บาย

00:12:51.400 --> 00:12:52.580
สวัสดีค่ะ