สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ บอกเลยว่าตอนนี้นะคะ เป็นตอนที่ไม่ได้มีการรบบู๊แหลกลาญอะไรกันทั้งนั้นค่ะ เพราะว่าเป็นตอนที่ฝั่งพระรามเนี่ยพิจารณาแล้วพบว่า ศัตรูของตัวเองเนี่ยยิ่งใหญ่กว่า ดังนั้นขอใช้กลศึกบ้าง หลังจากที่โดนกลศึกของฝั่งทศกัณฐ์มามากมายนะคะ และหลายๆ ช่วง หลายๆ ตอนจากตอนนี้ อาจจะทำให้หลายๆ คนไม่พอใจนะคะ เช่นวิวเป็นต้น คือถ้ามองด้วยสายตาของคนสมัยนั้น ก็อาจจะไม่ได้ผิดขนาดนั้น แต่ก็ผิดอะ แต่ถ้ามองด้วยสายตาของคนสมัยนี้จะรู้สึกว่าแบบ เฮ้ย ฝั่งพระรามนี่ไม่ใช่พระเอกเลยน่ะนะ อย่างไรก็ตามค่ะ อย่าลืมกดติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางนะคะ จะได้ไม่พลาดคลิปวีดีโอใหม่ๆ แล้วก็ข่าวสารดีๆ จากช่อง Point of View ค่ะ ที่สำคัญใครอยากติดตามซีรีส์รามเกียรติ์ให้ครบทุกตอนนะคะ อย่าลืมกดไปดูได้ตรงนี้ค่ะ วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว และถ้ารู้สึกว่ามันเวิ่นเกินไป อยากดูแค่ทีเดียวนะคะ จบทั้งเรื่องใน 10 นาทีก็กดไปดูได้ตรงนี้เช่นกันค่ะ สำหรับตอนนี้พร้อมจะไปฟังเรื่องราว ที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันรึยังคะ ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ ความเดิมจากตอนที่แล้วเนี่ย ทศกัณฐ์เรียกเพื่อนของตัวเอง ชื่อว่ามูลพลัม ซึ่งเป็นอุปราชเมืองปางตาลเนี่ยมาช่วยรบใช่ไหมคะ และมูลพลัมเนี่ยก็ลากพี่ชายของตัวเองมาด้วยค่ะ ก็คือสหัสเดชะนั้นเอง ยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ผู้มีถึง 1,000 หน้าและ 2,000 มือ พร้อมกับอาวุธแกร่งกล้ามากมาย ทั้ง 2,000 มือ รวมไปถึงความสามารถพิเศษอีก 2 ข้อ ได้แก่ พรข้อแรกที่ใครแค่เห็นหน้าก็ตกใจกลัวจนตัวสั่น และอีกข้อก็คืออาวุธที่ร้ายแรงมากๆ เป็นกระบองต้นชี้ตายปลายชี้เป็น เอาต้อนชี้ใครคนนั้นตาย เอาด้านปลายชี้ใครคนนั้นรอดนะคะ ดังนั้นค่ะ เมื่อมูลพลัมเนี่ยโดนพระลักษมณ์ จัดการตายไปในป่าเนี่ยนะคะ สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ 1 พระลักษมณ์รีบเดินทาง ออกจากป่าไปรายงานให้พระรามฟังค่ะว่า ตอนนี้ตัวเองฆ่ามูลพลัมแล้ว และ 2 แน่นอนว่าสปายของฝั่งยักษ์ก็จะต้องรีบแจ้น ไปรายงานให้สหัสเดชะฟังนะคะ ว่าตอนนี้มูลพลัมตายแล้วจ้า ในฝั่งพระรามเนี่นะคะ หลังจากแจ้งข่าวเสร็จเรียบร้อยค่ะ พิเภกก็รีบเตือนขึ้นมาทันทีนะคะ ว่า พระรามนี่เรื่องใหญ่มากเลยนะคือ มูลพลัมตายสหัสเดชะจะต้องโกรธมาก และสหัสเดชะเนี่ยเป็นยักษ์ที่ค่อนข้างจะแข็งแกร่งมากๆ โดยเฉพาะไอ้กระบองต้นชี้ตายปลายชี้เป็นเนี่ย ถ้าปล่อยให้ออกมารบเนี่ย ไม่ต้องทำอะไร แค่สหัสเดชะนั่งอยู่บนรถแล้วก็เอากระบองชี้มา จิ๊วๆๆๆ ตายทั้งกองทัพแล้วนะ ดังนั้นปล่อยให้ออกมารบไม่ได้ จะต้องทำยังไงก็ได้ตัดศึกตั้งแต่ตอนแรก บังเอิญว่าตอนนั้นนะคะ พระลักษมณ์เพิ่งจะชม ให้พระรามฟังไปพอดีค่ะ ว่า ในบรรดาลิงที่ไปรบด้วยกันทั้งหมดเนี่ยนะ คนที่ช่วยน้องมากที่สุดก็คือหนุมานนั่นเอง หนุมานนี่เข้ามาช่วยน้องตอนที่น้องโดนหอกนะ ซัดอยู่กับพื้น หนุมานแค่ร่ายเวทนะหอกก็หลุดออกจากตัวน้อง เท่านั้นยังไม่พอ หนุมานยังทำตัวเป็นรถให้น้องรบอีก จนในที่สุดน้องสามารถชนะได้ พระรามนะคะได้ยินอย่างงั้น ประกอบกับคุยกับพิเภกเรียบร้อยแล้ว ก็เลยหันไปหาหนุมานค่ะ แล้วก็บอกว่า หนุมานเจ้าช่างเป็นทหารรักของเราเหลือเกินเจ้าเก่งมาก ดังนั้นข้าขอมอบหน้าที่พิเศษให้เจ้า ก็คือไปทำยังไงก็ได้ให้ไอ้สหัสเดชะเนี่ย ไม่ได้ใช้กระบองต้นชี้ตายปลายชี้เป็นกับพวกเรา ไปขโมยกระบองมาหน่อยซิ หนุมานคงมีความคิดประมาณว่า ฉันอีกแล้วเหรอ ฉัน ฉันทุกอย่างเลย เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว เป็นหมอก็เป็นแล้ว เป็นรถก็เป็นแล้ว ตอนนี้เป็นคนไปทำภารกิจอีก โอ๊ะ เป็นทุกอย่างเลยจริงๆ นะคะ อย่างไรก็ตามค่ะ หนุมานก็จะต้องไปตามคำสั่งนะคะ ซึ่งหนุมานเนี่ยก็ไปหยุดรออยู่ที่กลางทางละ แล้วก็คิดไปคิดมาคิดได้ว่า อืมฉันจะต้องทำยังไงดีนะ สหัสเดชะมันถึงจะให้กระบองฉัน เออ ถ้าไปเป็นสภาพหนุมานยังงี้ ยังไงก็ไม่ได้ใช่ปะ เพราะว่าก็เป็นทหารที่แบบดูเป็นทหารผู้ใหญ่อะไรยังงี้ ยังงี้สหัสเดชะก็ไม่เชื่อ หนุมานนะคะ ก็เลยแปลงร่างค่ะ แปลงร่างสวดมนต์แปลงร่างต่างๆ แปลงร่างของตัวเองนะคะ จากลิงหนุมานกลายเป็นเจ้าลิงน้อยตัวจิ๋วๆ ตัวขาวทั้งตัวนะคะแล้วก็หลบอยู่ข้างทางค่ะ ตัดภาพไปที่สหัสเดชะใช่ไหมคะ ทหารวิ่งไปแจ้งเรื่องว่า นี่ตอนนี้มูลพลัมตายแล้ว นะคะ สหัสเดชะได้ยินอย่างนั้นร้องห่มร้องไห้หนักมาก เสียดายน้องตัวเองนะคะ ประมาณว่า โถ เจ้ามูลพลัมของพี่ เจ้าผู้เก่งกล้าสามารถ มาแพ้อะไรกับมนุษย์ตัวเท่านิ้วมือเนี่ย เกิดอะไรขึ้น ไม่ได้แล้วพี่โกรธมาก พี่จะออกไปรบกับพวกมัน จัดทัพๆ ไป ฉันจะยกไปรบกับพระรามค่ะ ว่าแล้วนะคะ สหัสเดชะก็เคลื่อนพลออกมา เคลื่อนออกมา เคลื่อนๆๆ ผ่านทางที่หนุมานซุ่มอยู่ค่ะ จังหวะว่าที่รถของสหัสเดชะกำลังจะผ่านไป หนุมานก็เลยวิ่งตัดหน้ารถของสหัสเดชะค่ะ ฟึ่บ ซึ่งแน่นอนว่าการวิ่งตัดหน้ารถเนี่ยเป็นอะไรที่ ถือว่าเป็นความผิดสมัยโบราณนะ การวิ่งตัดหน้ารถกษัตริย์นี่เรื่องใหญ่มากนะคะ ดังนั้นค่ะ สหัสเดชะก็โกรธ ประมาณว่า เฮ้ย ไอ้ตัวอะไรมาวิ่งตัดหน้ารถฉัน ไหนทหารไปจับมันมาซิ เหล่าทหารก็พุงไปจับหนุมานนะคะ ซึ่งหนุมานก็แกล้งแพ้ไง ก็แกล้งแบบ จับไปเลยจ้าจับไป จับๆๆๆ นะคะ เหล่าทหารก็จับลิงน้อยเนี่ยมาหาสหัสเดชะ มาถึงสหัสเดชะก็ด่าใหญ่โตเลยประมาณว่า แกกล้าดียังไงอะ มาวิ่งตัดหน้ารถฉัน รู้ไหมมันเป็นความผิดที่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน แกเนี่ยสมควรตายจริงๆ ประหารตรงนี้เลยไหม เอาฤกษ์เอาชัย ซึ่งหนุมานนะคะ ได้ยินอย่างนั้นก็แกล้งตกใจกลัว ก็แกล้งประมาณว่า อย่า อย่าฆ่าข้าเลย ท่านเป็นใคร ท่านมาตรงนี้ทำไม ข้าไม่รู้จักท่านเลย คือข้าเนี่ยเป็นแค่ลิงน้อยตัวหนึ่ง จริงๆ แล้วเป็นทหารของฝั่งพระรามนี่แหละ แต่ว่าข้าเนี่ยเป็นข้ารับใช้ของพาลี พาลีดูแลข้ามาอย่างดีตั้งแต่เด็ก แล้วอยู่ดีๆ อะ พระรามกับพระลักษมณ์ก็มาสมคบคิดกับสุครีพ ฆ่าพาลีเจ้านายที่รักของข้า แล้วก็บังคับให้พวกเราเนี่ยออกมาทำศึก แล้วให้ทำศึกไม่หยุดไม่หย่อนตอนกลางวันก็ให้ไปรบ ตอนกลางคืนก็ให้เฝ้ายาม ข้ารู้สึกว่าแบบ คุณภาพชีวิตข้าตกต่ำมาก ข้าก็เลย หนีออกจากกองทัพ แล้วก็มีซ่อนตัวอยู่ที่ป่าตรงนี้นี่แหละ แล้วอยู่ดีๆ กองทัพของท่านก็ผ่านมา ข้าเข้าใจว่าพวก พระรามพระลักษมณ์เนี่ย จะมาตามข้ากลับไปเข้ากองทัพ ข้ากลัว ข้าก็เลยวิ่งหนี ก็เลยบังเอิญไปตัดหน้ารถท่าน ขอโทษนะครับ ยกโทษให้ข้าเถอะครับ ซึ่งด่าพระรามด่าพระลักษมณ์ไปใหญ่ขนาดนั้น สหัสเดชะก็ชอบไง สหัสเดชะก็ อ๋อเหรอ เออเจ้านี่ก็น่าสงสารเนาะ มาๆๆ เดี๋ยวไม่เป็นไร เดี๋ยวข้าไปฆ่าพระรามพระลักษมณ์ให้ เจ้าจะได้แก้แค้นแทนพาลีที่เป็นเจ้านายของเจ้าไง หนุมานก็ยังไม่หยุดนะคะ ก็ยังแหย่ต่อประมาณว่า อุ๊ย จริงเหรอ ท่านจะไปฆ่าพระรามพระลักษมณ์เหรอ ข้าอยากเห็นด้วยตาด้วยเองเลยว่า ไอ้พวกพระรามพระลักษมณ์เนี่ยนะ ตายด้วยตัวเอง แล้วรวมไปถึงไอ้พวกลิงทั้งหลายที่เป็นลิงเจ้านายนะ อย่างสุครีพอย่างหนุมานเนี่ย ข้าอยากเห็นพวกมันโดนฆ่าตายมากๆ เลย คือมันทรมานใช้งานข้ามานานแสนนานแล้ว ถามว่าสหัสเดชะฟังยังงั้นรู้สึกยังไง สหัสเดชะบอก เฮ้ย จริงเหรอ อยากเห็นเหรอมาดิมาๆๆๆ ขึ้นรถเลย เดี๋ยวพาไปนี่นั่งรถข้าไป เดี๋ยวอยู่บนรถข้าใช่ป่ะ เดี๋ยวดูตอนข้าฆ่าพระรามพระลักษมณ์เลยนะ คือรถข้าใหญ่อยู่แล้ว ที่เหลือเยอะแยะ หนุมานก็บอก เอาจริงเหรอ ให้ไปเหรอ อะไปๆๆ ไปสิๆ หนุมานนะคะ ก็เลยขึ้นไปบนรถของสหัสเดชะค่ะ ไปนั่งหน้ารถก่อน ตรงที่สหัสเดชะให้นั่ง นั่งไปแป๊ปหนึ่งก็มีการโวยวายขึ้นมาอีกประมาณว่า ท่าน ข้าเป็นแค่ลิงน้อยตัวจิ๋วเดียวเองนะ คือให้ข้าไปนั่งหน้าตรงนี้ เกิดเขายิงกันข้าก็โดนลูกหลงดิ ข้าตายอะ ข้าขอไปนั่งท้ายรถได้ปะ ได้ไหมๆ ใกล้ๆ ท่านน่ะ ท่านเป็นยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ ข้าจะได้ให้ท่านคุ้มครองข้าไง สหัสเดชะก็แบบ เออ เรื่องมากจริงเจ้าเนี่ย แต่ไม่เป็นไร เออลิงน้อย เดี๋ยวข้าเลี้ยงเจ้าเอง เจ้าด่าพระรามกับพระลักษมณ์สะใจข้าดี ไปๆๆ ไปนั่งท้ายรถ นะคะ หนุมานก็เลยไปนั่งอยู่ท้ายรถค่ะ ใกล้ๆ สหัสเดชะ นั่งไปกองทัพก็เคลื่อนไปอีก เคลื่อนไปอีกนิดนึงหนุมานหัวเราะ อยู่ดีๆ ก็หัวเราะ อยู่ดีๆ ก็แบบ ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ สะใจจังเลย สหัสเดชะหันไปแบบ เฮ้ย อะไรอะ หัวเราะหนวกหูนะคะ เป็นอะไร เป็นบ้าอะไร ล้อเลียนข้าเหรอ หนุมานนะคะ ก็บอกอีกประมาณว่า อุ๊ย เปล่าเลย ข้าเนี่ยไม่ได้ล้อเลียนท่าน ข้าแค่สะใจมากๆ ที่เดี๋ยวอีกไม่นานข้าจะเห็นพระรามกับพระลักษมณ์เนี่ย โดนฆ่าด้วยตาของตัวเอง นี่นะ จัดให้หนักเลยนะ โดยเฉพาะไอ้หนุมานเนี่ย ไอ้ทหารเอกของพระรามเนี่ย ฆ่ามันทรมานมันเอาให้หนัก ข้าเกลียดมันมาก นี่ ตุ๊กตาทองปะละ ตุ๊กตาทองมากๆ นะจ๊ะ หนุมานเนี่ย ทำให้สหัสเดชะนะคะหลังจากฟังทั้งหมดนี้ สหัสเดชะก็แบบ อุ๊ย ชอบ มีความสุข คือบ้ายออยู่แล้วไง อยู่ดีๆ มีคนมาด่าศัตรูให้ฟังนะคะ สหัสเดชะก็บ้ายอไปเรื่อยๆ ก็นั่งเคลื่อนทัพกันต่อไปอีกนิดนึง อยู่ดีๆ หนุมานร้องไห้ ร้องใหญ่โตเลยแบบ ฮือๆๆ สหัสเดชะก็งง เป็นอะไร เดี๋ยวหัวเราะเดี๋ยวร้องไห้ เจ้าเป็นอะไรของเจ้าเนี่ย จะมาร้องไห้เสียดายแทนพระรามพระลักษมณ์ตอนนี้เหรอ หรือว่าอะไร หนุมานก็บอกว่า โอย ข้าจะไปเสียดายอะไรพระรามพระลักษมณ์ ข้าสงสารญาติข้า คือกองทัพนี่มันโดนเกณฑ์มาทั้งเมือง ญาติๆ ข้าก็อยู่ในทัพเหมือนกัน ท่านไปรบกันใช่ไหม เดี๋ยวลูกหลงไปโดนญาติข้าทำยังไง ข้าก็เสียใจแย่สิ สหัสเดชะ ใจดีบ้าจี้อีกนะคะ บอกว่า อ๋อเหรอ เออน่าสงสารจริงๆ อะแม่ทัพนายกองทุกคนฟังข้า ตอนที่เจ้าไปรบกับเหล่าลิงเนี่ยนะ ก่อนจะฆ่าใครก็ตาม จับขึ้นมาถามก่อนว่าเป็นใคร เป็นญาติของไอ้ลิงตัวนี้รึเปล่า ถ้าเป็นญาติก็ไม่ต้องฆ่านะ น่ะ คนรบกัน มีเวลาไปถามด้วยนะ แต่อย่างไรก็ดีนะคะ หนุมานก็รู้สึกฟิน ประมาณว่า โอย ฉันชี้นกได้นกชี้ไม้ได้ไม้ละ ก็นั่งต่อไปเรื่อยๆ นะคะ นั่งต่อไปอีกแป๊ปหนึ่งก็มีการพูดอีกประมาณว่า ท่านสหัสเดชะผู้ยิ่งใหญ่ ข้าเนี่ยประทับใจในตัวท่านมากเลย จะให้ข้ามานั่งอยู่เฉยๆ เนี่ยนะ ข้าขออาสาออกไปรบด้วยดีกว่า ข้านี่นับถือท่านมากละ ขอช่วยรบด้วย แต่ข้าเนี่ยตัวคนเดียว ดูซิทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไร ขออาวุธให้ข้าได้ไหม ข้าจะได้ไปช่วยท่านรบ ข้านี่อยากไปไล่ฆ่ากองทัพฝั่งพระรามเต็มที่แล้ว ถามว่าสหัสเดชะฟังยังงั้นรู้สึกยังไงบ้าง สหัสเดชะแบบ โอ้ย ไอ้ลิงนี่ลิงรักดี มาช่วยกันรบ ได้ๆๆ เดี๋ยวข้าเอาอาวุธให้ เอาอันนี้แล้วกันข้ามีกระบองเพชรอยู่อันหนึ่ง ต้นชี้ตายปลายชี้เป็น เจ้าถือเอาไว้แล้วกัน น่ะ อาวุธมีตั้งเยอะแยะ หยิบหอกหยิบดาบแถวนั้นให้ก็ได้ เอาอาวุธไม้ตายตัวเองให้ ไม่รู้ว่าโง่หรือโง่หรืออะไรน่ะนะ ก็หยิบให้นะคะ พอหยิบให้ กระบองแตะมือหนุมานเท่านั้นแหละ หนุมานกลับร่างเดิมเลยค่ะ แปลงร่างกลับเป็นหนุมาน บึ้ม ตัวใหญ่เลยนะคะ แล้วกลับเป็นแบบ 4 หัว 8 มือเลยนะ แล้วก็จัดการเยาะเย้ยสหัสเดชะทันที ประมาณว่า สวัสดีสหัสเดชะ ได้ยินชื่อกันมานานแล้วนะ ข้าบ่นมาตั้งนาน ข้าเองหนุมานทหารรักของพระรามจ้า ซึ่งทำให้สหัสเดชะนะคะโมโหมาก สหัสเดชะแบบ แกหลอกฉันเหรอ หนุมานบอกก็ใช่ ก็หลอกไง เออ กลศึก น่ะ ไม่รู้เรื่องเลยมีสัจจะในหมู่โจรไหม ไม่มี เวลารบกับเขาก็หลอกกันอย่างงี้เป็นปกตินั่นแหละ แหม่ จะมาโวยวายอะไร โง่เองไง โง่เข้าใจปะ ซึ่งทั้งสองฝ่ายก็ทุ่มเถียงกันอยู่สักพักหนึ่งนะคะ สหัสเดชะก็พยายามจะรบกับหนุมานค่ะ แต่ว่ารบไม่สะดวก เพราะอะไร เพราะบนรถของสหัสเดชะ มีสาวๆ อยู่ทั้งหมด 500 คน ที่พามาด้วยทำไมก็ไม่รู้ วิ่งวุ่นวายไปหมดนะคะ หนุมานก็เลยอาละวาดนะคะ สู้กับสหัสเดชะ ฆ่ากองทัพของสหัสเดชะที่มาเยอะมากเนี่ย ตายทั้งกองทัพเลย คือจริงๆ รบกันไม่ต้องรบก็ได้ เอาหนุมานไปอาละวาดทุกตัวก็ตายหมดแล้วแหละ นะคะ กองทัพของสหัสเดชะตายเรียบ เหลือตัวสหัสเดชะเอง สู้ก็ไม่สะดวกอะไรก็ไม่สะดวก เอาอาวุธอะไรออกมาหนุมานก็จับหักทิ้ง แม้แต่กระบอกต้นชี้ตายปลายชี้เป็นที่สหัสเดชะภูมิใจนักหนา บอกว่าขอคืน หนุมานก็บอกว่า อยากได้คืนเหรอเอาไปสิ ประมาณว่าข้าไม่ใช้หรอกข้าไม่อยากได้ แล้วก็หักปั่ก แล้วก็โยนคืนสหัสเดชะไปค่ะ จนสุดท้ายนะคะ สหัสเดชะอาวุธหมดตัวนะคะ ทำอะไรไม่ได้ ก็เหมือนน้องชายแหละ ไปเห็นภูเขาอยู่ตรงนั้นก็หักภูเขาลงมา เอาภูเขาเนี่ยโยนใส่หนุมาน แต่ถามว่าภูเขาทำอะไรหนุมานได้ไหม ก็ทำไม่ได้นะคะ หนุมานก็ถล่มภูเขาทิ้งไปอีก จนสุดท้ายค่ะ ก็รู้สึกว่าจะฆ่าสหัสเดชะตอนนี้ก็ อืม ไม่มันเท่าไหร่ เพื่อความสะใจเอางี้ดีกว่า หนุมานนะคะ ก็เลยสวดมนต์เสกคาถาของพระอิศวรค่ะ ยืดหางของตัวเองนะคะ ใหญ่ยาวมากๆ แล้วก็เอาหางของตัวเองเนี่ยรัดสหัสเดชะไว้ค่ะ รัดไว้ทั้ง 2,000 มือเลย ติดตัวไว้ยังงี้ขยับไม่ได้นะคะ ว่าแล้วก็เอาหางนี้ห้อยห่างๆ ตัว แล้วก็เหาะค่ะ นึกสภาพหนุมานเหาะตุ๊บป่องๆๆ มีสหัสเดชะห้อยอยู่ข้างล่าง กลับมาที่กองทัพฝั่งพระรามนะคะ มาถึงก็มารายงานพระรามประมาณว่า ตอนนี้ข้าจัดการถล่มกองทัพสหัสเดชะเรียบหมดแล้ว กระบองก็ทำลายทิ้งแล้ว ส่วนสหัสเดชะข้ามัดไว้อยู่ข้างนอกนู่น เห็นหางไหม น่ะๆ อยู่ปลายๆ ตรงนั้น ท่านจะให้ข้าทำยังไงดีกับสหัสเดชะ เอาไปเยาะเย้ยสักหน่อยไหม เยาะเย้ยเสร็จแล้วก็ค่อยฆ่าทิ้ง ซึ่งพระรามก็อนุมัตินะคะ ดังนั้นหนุมานก็เลยไปเรียกเหล่าลิงค่ะ บอกว่า เอาละ ทุกคนเห็นไอ้ยักษ์ตัวประหลาดที่เมื่อกี้เรากลัวไหม ไปๆๆ ไปเยาะเย้ยมันเร็ว ซึ่งเหล่าลิงนะคะ ไปถึงก็ไปด่าเยาะเน้นสหัสเดชะใหญ่โตค่ะ ประมาณว่า ว้าย ไอ้โง่หลงกลเขาอะไรยังงี้ สนมกำนัลอะเห็นสหัสเดชะโดนมัดอยู่ก็วิ่งเข้าไป ประมาณว่าแบบ โอ้ย ท่านปล่อยเถอะ พยายามฉุดกระชากให้แบบว่า หางหนุมานหลุดใช่ไหม เหล่าลิงก็ไปฉุดแฟนสหัสเดชะมา แล้วก็มาลวนลามโชว์อะไรยังงี้ สหัสเดชะก็แบบโกรธจนแทบจะกระอักเลือดแล้ว ประมาณนั้นนะคะ สุดท้ายนะคะ พอเยาะเย้ยอะไรเสร็จจนแบบว่าครบ จนแบบเบื่อแล้วอะไรยังงี้ หนุมานก็เอาตรีของตัวเองมาแล้วก็ปาดคอสหัสเดชะตายไปค่ะ ยักษ์ที่ค่อนข้างจะยิ่งใหญ่แล้วก็เป็นตัวค่อนข้าง จะเก่งกล้าสามารถของฝั่งทศกัณฐ์ ก็เลยตายไปง่ายๆ ซะอย่างงั้นเลยนะคะ และแน่นอนค่ะว่า พระรามก็จะต้องชมเชยหนุมานประมาณว่า เก่งมากหนุมานเจ้าทำภารกิจสำเร็จอีกแล้ว และก็จะต้องมีสปายของฝั่งทศกัณฐ์วิ่งแจ้ง ไปบอกทศกัณฐ์ค่ะว่า ตอนนี้มูลพลัมอุปราชเมืองปางตาลและ สหัสเดชะกษัตริย์เมืองปางตาลเสียชีวิตหมดแล้ว ด้วยฝีมือของพระรามพระลักษมณ์ค่ะ ทำให้ทศกัณฐ์รู้สึกช็อกมาก ทศกัณฐ์แบบ นี่เป็นยักษ์สองตนที่ฉันคิดว่าฆ่าได้แน่ๆ คือแบบเก่งกาจอะไรขนาดนี้ ถึงมาแพ้อะไรโง่ๆ ขนาดนี้ โอ้ย ตายแล้วฉันจะเอาใครไปรบดี นะคะ ซึ่งทำให้วิวคิดว่าคลิปวีดีโอนี้ยาวพอสมควรแล้วค่ะ เราควรจะตัดจบเท่านี้ แล้วเดี๋ยวไปดูกันที่สัปดาห์หน้านะคะ ว่าทศกัณฐ์จะส่งยักษ์ตนไหนมารบเป็นตนถัดไปนะคะ สำหรับวันนี้ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม กด like เป็นกำลังใจให้วิว แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ บ๊าย บาย สวัสดีค่ะ เอาจริงตอนที่ไปลวนลามนางสนมเขาเนี่ย ไม่ชอบเลยอะ คือแบบ นางสนมเขาไม่เกี่ยวปะ คือพลเรือนน่ะนะ จริงๆ ทหารก็ควรจะเล่นกับทหารไม่ควรไปยุ่งกับพลเรือน แต่มันก็สมัยนั้นก็ ก็ก็เป็นประมาณนี้แหละ ก็ไม่รู้จะทำอะไรได้ ฝั่งพระรามก็ไม่ได้ขาวสะอาดขนาดนั้นนะคะ ก็ๆๆ นั่นแหละ อย่าเอามุมมองของคนปัจจุบันไปตัดสินมุมมองของคนในอดีตน่ะนะ หืม ช่างมันละกันค่ะ วันนี้ลาไปก่อนนะคะ บ๊าย บาย สวัสดีค่ะ