1 00:00:00,000 --> 00:00:02,000 สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ 2 00:00:02,140 --> 00:00:04,520 กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา 3 00:00:04,640 --> 00:00:09,060 บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช 4 00:00:09,060 --> 00:00:10,620 เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ 5 00:00:10,660 --> 00:00:15,360 บอกเลยว่าตอนนี้นะคะ เป็นตอนที่ไม่ได้มีการรบบู๊แหลกลาญอะไรกันทั้งนั้นค่ะ 6 00:00:15,440 --> 00:00:18,900 เพราะว่าเป็นตอนที่ฝั่งพระรามเนี่ยพิจารณาแล้วพบว่า 7 00:00:19,040 --> 00:00:24,800 ศัตรูของตัวเองเนี่ยยิ่งใหญ่กว่า ดังนั้นขอใช้กลศึกบ้าง หลังจากที่โดนกลศึกของฝั่งทศกัณฐ์มามากมายนะคะ 8 00:00:24,880 --> 00:00:28,940 และหลายๆ ช่วง หลายๆ ตอนจากตอนนี้ อาจจะทำให้หลายๆ คนไม่พอใจนะคะ 9 00:00:29,000 --> 00:00:33,800 เช่นวิวเป็นต้น คือถ้ามองด้วยสายตาของคนสมัยนั้น ก็อาจจะไม่ได้ผิดขนาดนั้น แต่ก็ผิดอะ 10 00:00:33,940 --> 00:00:38,000 แต่ถ้ามองด้วยสายตาของคนสมัยนี้จะรู้สึกว่าแบบ เฮ้ย ฝั่งพระรามนี่ไม่ใช่พระเอกเลยน่ะนะ 11 00:00:38,160 --> 00:00:41,000 อย่างไรก็ตามค่ะ อย่าลืมกดติดตามวิวให้ครบทุกช่องทางนะคะ 12 00:00:41,240 --> 00:00:44,440 จะได้ไม่พลาดคลิปวีดีโอใหม่ๆ แล้วก็ข่าวสารดีๆ จากช่อง Point of View ค่ะ 13 00:00:44,440 --> 00:00:47,680 ที่สำคัญใครอยากติดตามซีรีส์รามเกียรติ์ให้ครบทุกตอนนะคะ 14 00:00:47,680 --> 00:00:49,160 อย่าลืมกดไปดูได้ตรงนี้ค่ะ 15 00:00:49,160 --> 00:00:50,420 วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว 16 00:00:50,500 --> 00:00:56,160 และถ้ารู้สึกว่ามันเวิ่นเกินไป อยากดูแค่ทีเดียวนะคะ จบทั้งเรื่องใน 10 นาทีก็กดไปดูได้ตรงนี้เช่นกันค่ะ 17 00:00:56,220 --> 00:01:00,120 สำหรับตอนนี้พร้อมจะไปฟังเรื่องราว ที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันรึยังคะ 18 00:01:00,220 --> 00:01:02,220 ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ 19 00:01:06,440 --> 00:01:09,900 ความเดิมจากตอนที่แล้วเนี่ย ทศกัณฐ์เรียกเพื่อนของตัวเอง ชื่อว่ามูลพลัม 20 00:01:09,900 --> 00:01:12,940 ซึ่งเป็นอุปราชเมืองปางตาลเนี่ยมาช่วยรบใช่ไหมคะ 21 00:01:13,120 --> 00:01:17,120 และมูลพลัมเนี่ยก็ลากพี่ชายของตัวเองมาด้วยค่ะ ก็คือสหัสเดชะนั้นเอง 22 00:01:17,260 --> 00:01:22,600 ยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ผู้มีถึง 1,000 หน้าและ 2,000 มือ พร้อมกับอาวุธแกร่งกล้ามากมาย ทั้ง 2,000 มือ 23 00:01:22,680 --> 00:01:28,360 รวมไปถึงความสามารถพิเศษอีก 2 ข้อ ได้แก่ พรข้อแรกที่ใครแค่เห็นหน้าก็ตกใจกลัวจนตัวสั่น 24 00:01:28,400 --> 00:01:33,180 และอีกข้อก็คืออาวุธที่ร้ายแรงมากๆ เป็นกระบองต้นชี้ตายปลายชี้เป็น 25 00:01:33,360 --> 00:01:36,620 เอาต้อนชี้ใครคนนั้นตาย เอาด้านปลายชี้ใครคนนั้นรอดนะคะ 26 00:01:36,700 --> 00:01:41,040 ดังนั้นค่ะ เมื่อมูลพลัมเนี่ยโดนพระลักษมณ์ จัดการตายไปในป่าเนี่ยนะคะ 27 00:01:41,040 --> 00:01:45,400 สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ 1 พระลักษมณ์รีบเดินทาง ออกจากป่าไปรายงานให้พระรามฟังค่ะว่า 28 00:01:45,400 --> 00:01:47,340 ตอนนี้ตัวเองฆ่ามูลพลัมแล้ว 29 00:01:47,520 --> 00:01:54,660 และ 2 แน่นอนว่าสปายของฝั่งยักษ์ก็จะต้องรีบแจ้น ไปรายงานให้สหัสเดชะฟังนะคะ ว่าตอนนี้มูลพลัมตายแล้วจ้า 30 00:01:54,660 --> 00:01:55,800 ในฝั่งพระรามเนี่นะคะ 31 00:01:55,800 --> 00:01:57,420 หลังจากแจ้งข่าวเสร็จเรียบร้อยค่ะ 32 00:01:57,460 --> 00:01:59,720 พิเภกก็รีบเตือนขึ้นมาทันทีนะคะ ว่า 33 00:01:59,760 --> 00:02:04,480 พระรามนี่เรื่องใหญ่มากเลยนะคือ มูลพลัมตายสหัสเดชะจะต้องโกรธมาก 34 00:02:04,600 --> 00:02:09,980 และสหัสเดชะเนี่ยเป็นยักษ์ที่ค่อนข้างจะแข็งแกร่งมากๆ โดยเฉพาะไอ้กระบองต้นชี้ตายปลายชี้เป็นเนี่ย 35 00:02:10,160 --> 00:02:15,500 ถ้าปล่อยให้ออกมารบเนี่ย ไม่ต้องทำอะไร แค่สหัสเดชะนั่งอยู่บนรถแล้วก็เอากระบองชี้มา จิ๊วๆๆๆ 36 00:02:15,500 --> 00:02:16,960 ตายทั้งกองทัพแล้วนะ 37 00:02:17,020 --> 00:02:21,200 ดังนั้นปล่อยให้ออกมารบไม่ได้ จะต้องทำยังไงก็ได้ตัดศึกตั้งแต่ตอนแรก 38 00:02:21,280 --> 00:02:24,480 บังเอิญว่าตอนนั้นนะคะ พระลักษมณ์เพิ่งจะชม ให้พระรามฟังไปพอดีค่ะ ว่า 39 00:02:24,540 --> 00:02:28,960 ในบรรดาลิงที่ไปรบด้วยกันทั้งหมดเนี่ยนะ คนที่ช่วยน้องมากที่สุดก็คือหนุมานนั่นเอง 40 00:02:29,100 --> 00:02:35,360 หนุมานนี่เข้ามาช่วยน้องตอนที่น้องโดนหอกนะ ซัดอยู่กับพื้น หนุมานแค่ร่ายเวทนะหอกก็หลุดออกจากตัวน้อง 41 00:02:35,360 --> 00:02:38,080 เท่านั้นยังไม่พอ หนุมานยังทำตัวเป็นรถให้น้องรบอีก 42 00:02:38,080 --> 00:02:39,980 จนในที่สุดน้องสามารถชนะได้ 43 00:02:40,040 --> 00:02:43,160 พระรามนะคะได้ยินอย่างงั้น ประกอบกับคุยกับพิเภกเรียบร้อยแล้ว 44 00:02:43,180 --> 00:02:45,640 ก็เลยหันไปหาหนุมานค่ะ แล้วก็บอกว่า 45 00:02:45,720 --> 00:02:51,140 หนุมานเจ้าช่างเป็นทหารรักของเราเหลือเกินเจ้าเก่งมาก ดังนั้นข้าขอมอบหน้าที่พิเศษให้เจ้า 46 00:02:51,180 --> 00:02:55,760 ก็คือไปทำยังไงก็ได้ให้ไอ้สหัสเดชะเนี่ย ไม่ได้ใช้กระบองต้นชี้ตายปลายชี้เป็นกับพวกเรา 47 00:02:55,760 --> 00:02:57,300 ไปขโมยกระบองมาหน่อยซิ 48 00:02:57,300 --> 00:02:58,700 หนุมานคงมีความคิดประมาณว่า 49 00:02:58,700 --> 00:03:02,280 ฉันอีกแล้วเหรอ ฉัน ฉันทุกอย่างเลย เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว 50 00:03:02,460 --> 00:03:06,060 เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว 51 00:03:06,180 --> 00:03:10,340 เป็นหมอก็เป็นแล้ว เป็นรถก็เป็นแล้ว ตอนนี้เป็นคนไปทำภารกิจอีก 52 00:03:10,340 --> 00:03:11,880 โอ๊ะ เป็นทุกอย่างเลยจริงๆ นะคะ 53 00:03:11,880 --> 00:03:12,980 อย่างไรก็ตามค่ะ 54 00:03:13,000 --> 00:03:15,360 หนุมานก็จะต้องไปตามคำสั่งนะคะ 55 00:03:15,400 --> 00:03:20,280 ซึ่งหนุมานเนี่ยก็ไปหยุดรออยู่ที่กลางทางละ แล้วก็คิดไปคิดมาคิดได้ว่า 56 00:03:20,280 --> 00:03:22,020 อืมฉันจะต้องทำยังไงดีนะ 57 00:03:22,020 --> 00:03:24,000 สหัสเดชะมันถึงจะให้กระบองฉัน 58 00:03:24,020 --> 00:03:27,180 เออ ถ้าไปเป็นสภาพหนุมานยังงี้ ยังไงก็ไม่ได้ใช่ปะ 59 00:03:27,240 --> 00:03:30,680 เพราะว่าก็เป็นทหารที่แบบดูเป็นทหารผู้ใหญ่อะไรยังงี้ 60 00:03:30,680 --> 00:03:32,240 ยังงี้สหัสเดชะก็ไม่เชื่อ 61 00:03:32,300 --> 00:03:35,480 หนุมานนะคะ ก็เลยแปลงร่างค่ะ แปลงร่างสวดมนต์แปลงร่างต่างๆ 62 00:03:35,580 --> 00:03:39,600 แปลงร่างของตัวเองนะคะ จากลิงหนุมานกลายเป็นเจ้าลิงน้อยตัวจิ๋วๆ 63 00:03:39,640 --> 00:03:42,100 ตัวขาวทั้งตัวนะคะแล้วก็หลบอยู่ข้างทางค่ะ 64 00:03:42,280 --> 00:03:45,780 ตัดภาพไปที่สหัสเดชะใช่ไหมคะ ทหารวิ่งไปแจ้งเรื่องว่า 65 00:03:45,780 --> 00:03:47,720 นี่ตอนนี้มูลพลัมตายแล้ว นะคะ 66 00:03:47,800 --> 00:03:52,340 สหัสเดชะได้ยินอย่างนั้นร้องห่มร้องไห้หนักมาก เสียดายน้องตัวเองนะคะ ประมาณว่า 67 00:03:52,460 --> 00:03:57,580 โถ เจ้ามูลพลัมของพี่ เจ้าผู้เก่งกล้าสามารถ มาแพ้อะไรกับมนุษย์ตัวเท่านิ้วมือเนี่ย 68 00:03:57,640 --> 00:04:03,220 เกิดอะไรขึ้น ไม่ได้แล้วพี่โกรธมาก พี่จะออกไปรบกับพวกมัน จัดทัพๆ ไป ฉันจะยกไปรบกับพระรามค่ะ 69 00:04:03,240 --> 00:04:05,500 ว่าแล้วนะคะ สหัสเดชะก็เคลื่อนพลออกมา 70 00:04:05,500 --> 00:04:06,900 เคลื่อนออกมา เคลื่อนๆๆ 71 00:04:06,960 --> 00:04:08,960 ผ่านทางที่หนุมานซุ่มอยู่ค่ะ 72 00:04:09,160 --> 00:04:14,280 จังหวะว่าที่รถของสหัสเดชะกำลังจะผ่านไป หนุมานก็เลยวิ่งตัดหน้ารถของสหัสเดชะค่ะ 73 00:04:14,280 --> 00:04:14,780 ฟึ่บ 74 00:04:14,800 --> 00:04:19,400 ซึ่งแน่นอนว่าการวิ่งตัดหน้ารถเนี่ยเป็นอะไรที่ ถือว่าเป็นความผิดสมัยโบราณนะ 75 00:04:19,480 --> 00:04:21,560 การวิ่งตัดหน้ารถกษัตริย์นี่เรื่องใหญ่มากนะคะ 76 00:04:21,600 --> 00:04:23,840 ดังนั้นค่ะ สหัสเดชะก็โกรธ ประมาณว่า 77 00:04:23,860 --> 00:04:27,200 เฮ้ย ไอ้ตัวอะไรมาวิ่งตัดหน้ารถฉัน ไหนทหารไปจับมันมาซิ 78 00:04:27,200 --> 00:04:29,180 เหล่าทหารก็พุงไปจับหนุมานนะคะ 79 00:04:29,200 --> 00:04:32,740 ซึ่งหนุมานก็แกล้งแพ้ไง ก็แกล้งแบบ จับไปเลยจ้าจับไป จับๆๆๆ 80 00:04:32,740 --> 00:04:33,240 นะคะ 81 00:04:33,360 --> 00:04:35,920 เหล่าทหารก็จับลิงน้อยเนี่ยมาหาสหัสเดชะ 82 00:04:36,080 --> 00:04:42,260 มาถึงสหัสเดชะก็ด่าใหญ่โตเลยประมาณว่า แกกล้าดียังไงอะ มาวิ่งตัดหน้ารถฉัน รู้ไหมมันเป็นความผิดที่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน 83 00:04:42,340 --> 00:04:45,260 แกเนี่ยสมควรตายจริงๆ ประหารตรงนี้เลยไหม เอาฤกษ์เอาชัย 84 00:04:45,260 --> 00:04:48,340 ซึ่งหนุมานนะคะ ได้ยินอย่างนั้นก็แกล้งตกใจกลัว ก็แกล้งประมาณว่า 85 00:04:48,440 --> 00:04:52,340 อย่า อย่าฆ่าข้าเลย ท่านเป็นใคร ท่านมาตรงนี้ทำไม ข้าไม่รู้จักท่านเลย 86 00:04:52,440 --> 00:04:55,940 คือข้าเนี่ยเป็นแค่ลิงน้อยตัวหนึ่ง จริงๆ แล้วเป็นทหารของฝั่งพระรามนี่แหละ 87 00:04:56,000 --> 00:04:58,260 แต่ว่าข้าเนี่ยเป็นข้ารับใช้ของพาลี 88 00:04:58,260 --> 00:04:59,920 พาลีดูแลข้ามาอย่างดีตั้งแต่เด็ก 89 00:05:00,000 --> 00:05:04,940 แล้วอยู่ดีๆ อะ พระรามกับพระลักษมณ์ก็มาสมคบคิดกับสุครีพ ฆ่าพาลีเจ้านายที่รักของข้า 90 00:05:04,940 --> 00:05:07,060 แล้วก็บังคับให้พวกเราเนี่ยออกมาทำศึก 91 00:05:07,100 --> 00:05:11,040 แล้วให้ทำศึกไม่หยุดไม่หย่อนตอนกลางวันก็ให้ไปรบ ตอนกลางคืนก็ให้เฝ้ายาม 92 00:05:11,100 --> 00:05:16,820 ข้ารู้สึกว่าแบบ คุณภาพชีวิตข้าตกต่ำมาก ข้าก็เลย หนีออกจากกองทัพ แล้วก็มีซ่อนตัวอยู่ที่ป่าตรงนี้นี่แหละ 93 00:05:16,880 --> 00:05:22,400 แล้วอยู่ดีๆ กองทัพของท่านก็ผ่านมา ข้าเข้าใจว่าพวก พระรามพระลักษมณ์เนี่ย จะมาตามข้ากลับไปเข้ากองทัพ 94 00:05:22,460 --> 00:05:28,040 ข้ากลัว ข้าก็เลยวิ่งหนี ก็เลยบังเอิญไปตัดหน้ารถท่าน ขอโทษนะครับ ยกโทษให้ข้าเถอะครับ 95 00:05:28,140 --> 00:05:32,480 ซึ่งด่าพระรามด่าพระลักษมณ์ไปใหญ่ขนาดนั้น สหัสเดชะก็ชอบไง สหัสเดชะก็ 96 00:05:32,560 --> 00:05:38,880 อ๋อเหรอ เออเจ้านี่ก็น่าสงสารเนาะ มาๆๆ เดี๋ยวไม่เป็นไร เดี๋ยวข้าไปฆ่าพระรามพระลักษมณ์ให้ 97 00:05:38,980 --> 00:05:42,700 เจ้าจะได้แก้แค้นแทนพาลีที่เป็นเจ้านายของเจ้าไง 98 00:05:42,820 --> 00:05:44,900 หนุมานก็ยังไม่หยุดนะคะ ก็ยังแหย่ต่อประมาณว่า 99 00:05:44,980 --> 00:05:49,160 อุ๊ย จริงเหรอ ท่านจะไปฆ่าพระรามพระลักษมณ์เหรอ ข้าอยากเห็นด้วยตาด้วยเองเลยว่า 100 00:05:49,220 --> 00:05:54,320 ไอ้พวกพระรามพระลักษมณ์เนี่ยนะ ตายด้วยตัวเอง แล้วรวมไปถึงไอ้พวกลิงทั้งหลายที่เป็นลิงเจ้านายนะ 101 00:05:54,440 --> 00:05:58,400 อย่างสุครีพอย่างหนุมานเนี่ย ข้าอยากเห็นพวกมันโดนฆ่าตายมากๆ เลย 102 00:05:58,480 --> 00:06:01,480 คือมันทรมานใช้งานข้ามานานแสนนานแล้ว 103 00:06:01,580 --> 00:06:04,020 ถามว่าสหัสเดชะฟังยังงั้นรู้สึกยังไง สหัสเดชะบอก 104 00:06:04,020 --> 00:06:06,180 เฮ้ย จริงเหรอ อยากเห็นเหรอมาดิมาๆๆๆ 105 00:06:06,240 --> 00:06:12,000 ขึ้นรถเลย เดี๋ยวพาไปนี่นั่งรถข้าไป เดี๋ยวอยู่บนรถข้าใช่ป่ะ เดี๋ยวดูตอนข้าฆ่าพระรามพระลักษมณ์เลยนะ 106 00:06:12,000 --> 00:06:13,820 คือรถข้าใหญ่อยู่แล้ว ที่เหลือเยอะแยะ 107 00:06:13,840 --> 00:06:16,860 หนุมานก็บอก เอาจริงเหรอ ให้ไปเหรอ อะไปๆๆ ไปสิๆ 108 00:06:16,920 --> 00:06:21,940 หนุมานนะคะ ก็เลยขึ้นไปบนรถของสหัสเดชะค่ะ ไปนั่งหน้ารถก่อน ตรงที่สหัสเดชะให้นั่ง 109 00:06:22,020 --> 00:06:24,500 นั่งไปแป๊ปหนึ่งก็มีการโวยวายขึ้นมาอีกประมาณว่า 110 00:06:24,600 --> 00:06:31,260 ท่าน ข้าเป็นแค่ลิงน้อยตัวจิ๋วเดียวเองนะ คือให้ข้าไปนั่งหน้าตรงนี้ เกิดเขายิงกันข้าก็โดนลูกหลงดิ 111 00:06:31,360 --> 00:06:33,360 ข้าตายอะ ข้าขอไปนั่งท้ายรถได้ปะ 112 00:06:33,440 --> 00:06:38,300 ได้ไหมๆ ใกล้ๆ ท่านน่ะ ท่านเป็นยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ ข้าจะได้ให้ท่านคุ้มครองข้าไง 113 00:06:38,360 --> 00:06:42,520 สหัสเดชะก็แบบ เออ เรื่องมากจริงเจ้าเนี่ย แต่ไม่เป็นไร เออลิงน้อย เดี๋ยวข้าเลี้ยงเจ้าเอง 114 00:06:42,640 --> 00:06:46,000 เจ้าด่าพระรามกับพระลักษมณ์สะใจข้าดี ไปๆๆ ไปนั่งท้ายรถ นะคะ 115 00:06:46,000 --> 00:06:47,760 หนุมานก็เลยไปนั่งอยู่ท้ายรถค่ะ 116 00:06:47,760 --> 00:06:48,980 ใกล้ๆ สหัสเดชะ 117 00:06:48,980 --> 00:06:51,960 นั่งไปกองทัพก็เคลื่อนไปอีก เคลื่อนไปอีกนิดนึงหนุมานหัวเราะ 118 00:06:51,960 --> 00:06:53,000 อยู่ดีๆ ก็หัวเราะ อยู่ดีๆ ก็แบบ 119 00:06:53,000 --> 00:06:53,980 ฮ่าๆๆๆ 120 00:06:54,240 --> 00:06:56,240 ฮ่าๆๆๆ สะใจจังเลย 121 00:06:56,280 --> 00:06:59,520 สหัสเดชะหันไปแบบ เฮ้ย อะไรอะ หัวเราะหนวกหูนะคะ 122 00:06:59,520 --> 00:07:01,500 เป็นอะไร เป็นบ้าอะไร ล้อเลียนข้าเหรอ 123 00:07:01,500 --> 00:07:03,000 หนุมานนะคะ ก็บอกอีกประมาณว่า 124 00:07:03,060 --> 00:07:06,480 อุ๊ย เปล่าเลย ข้าเนี่ยไม่ได้ล้อเลียนท่าน ข้าแค่สะใจมากๆ 125 00:07:06,480 --> 00:07:10,200 ที่เดี๋ยวอีกไม่นานข้าจะเห็นพระรามกับพระลักษมณ์เนี่ย โดนฆ่าด้วยตาของตัวเอง 126 00:07:10,200 --> 00:07:13,620 นี่นะ จัดให้หนักเลยนะ โดยเฉพาะไอ้หนุมานเนี่ย ไอ้ทหารเอกของพระรามเนี่ย 127 00:07:13,660 --> 00:07:16,320 ฆ่ามันทรมานมันเอาให้หนัก ข้าเกลียดมันมาก 128 00:07:16,320 --> 00:07:17,640 นี่ ตุ๊กตาทองปะละ 129 00:07:17,640 --> 00:07:18,980 ตุ๊กตาทองมากๆ นะจ๊ะ 130 00:07:18,980 --> 00:07:22,720 หนุมานเนี่ย ทำให้สหัสเดชะนะคะหลังจากฟังทั้งหมดนี้ สหัสเดชะก็แบบ 131 00:07:22,720 --> 00:07:24,260 อุ๊ย ชอบ มีความสุข 132 00:07:24,280 --> 00:07:27,220 คือบ้ายออยู่แล้วไง อยู่ดีๆ มีคนมาด่าศัตรูให้ฟังนะคะ 133 00:07:27,280 --> 00:07:30,600 สหัสเดชะก็บ้ายอไปเรื่อยๆ ก็นั่งเคลื่อนทัพกันต่อไปอีกนิดนึง 134 00:07:30,600 --> 00:07:32,080 อยู่ดีๆ หนุมานร้องไห้ 135 00:07:32,220 --> 00:07:34,480 ร้องใหญ่โตเลยแบบ ฮือๆๆ 136 00:07:34,500 --> 00:07:37,060 สหัสเดชะก็งง เป็นอะไร เดี๋ยวหัวเราะเดี๋ยวร้องไห้ 137 00:07:37,060 --> 00:07:37,940 เจ้าเป็นอะไรของเจ้าเนี่ย 138 00:07:37,980 --> 00:07:41,140 จะมาร้องไห้เสียดายแทนพระรามพระลักษมณ์ตอนนี้เหรอ หรือว่าอะไร 139 00:07:41,300 --> 00:07:45,460 หนุมานก็บอกว่า โอย ข้าจะไปเสียดายอะไรพระรามพระลักษมณ์ ข้าสงสารญาติข้า 140 00:07:45,460 --> 00:07:49,160 คือกองทัพนี่มันโดนเกณฑ์มาทั้งเมือง ญาติๆ ข้าก็อยู่ในทัพเหมือนกัน 141 00:07:49,260 --> 00:07:53,920 ท่านไปรบกันใช่ไหม เดี๋ยวลูกหลงไปโดนญาติข้าทำยังไง ข้าก็เสียใจแย่สิ 142 00:07:54,040 --> 00:07:56,240 สหัสเดชะ ใจดีบ้าจี้อีกนะคะ บอกว่า 143 00:07:56,340 --> 00:08:01,460 อ๋อเหรอ เออน่าสงสารจริงๆ อะแม่ทัพนายกองทุกคนฟังข้า ตอนที่เจ้าไปรบกับเหล่าลิงเนี่ยนะ 144 00:08:01,480 --> 00:08:05,760 ก่อนจะฆ่าใครก็ตาม จับขึ้นมาถามก่อนว่าเป็นใคร เป็นญาติของไอ้ลิงตัวนี้รึเปล่า 145 00:08:05,760 --> 00:08:07,240 ถ้าเป็นญาติก็ไม่ต้องฆ่านะ 146 00:08:07,240 --> 00:08:14,040 น่ะ คนรบกัน มีเวลาไปถามด้วยนะ แต่อย่างไรก็ดีนะคะ หนุมานก็รู้สึกฟิน ประมาณว่า โอย ฉันชี้นกได้นกชี้ไม้ได้ไม้ละ 147 00:08:14,100 --> 00:08:17,420 ก็นั่งต่อไปเรื่อยๆ นะคะ นั่งต่อไปอีกแป๊ปหนึ่งก็มีการพูดอีกประมาณว่า 148 00:08:17,460 --> 00:08:23,720 ท่านสหัสเดชะผู้ยิ่งใหญ่ ข้าเนี่ยประทับใจในตัวท่านมากเลย จะให้ข้ามานั่งอยู่เฉยๆ เนี่ยนะ ข้าขออาสาออกไปรบด้วยดีกว่า 149 00:08:23,720 --> 00:08:28,900 ข้านี่นับถือท่านมากละ ขอช่วยรบด้วย แต่ข้าเนี่ยตัวคนเดียว ดูซิทั้งเนื้อทั้งตัวไม่มีอะไร 150 00:08:28,900 --> 00:08:31,360 ขออาวุธให้ข้าได้ไหม ข้าจะได้ไปช่วยท่านรบ 151 00:08:31,400 --> 00:08:34,300 ข้านี่อยากไปไล่ฆ่ากองทัพฝั่งพระรามเต็มที่แล้ว 152 00:08:34,300 --> 00:08:36,180 ถามว่าสหัสเดชะฟังยังงั้นรู้สึกยังไงบ้าง 153 00:08:36,220 --> 00:08:42,620 สหัสเดชะแบบ โอ้ย ไอ้ลิงนี่ลิงรักดี มาช่วยกันรบ ได้ๆๆ เดี๋ยวข้าเอาอาวุธให้ เอาอันนี้แล้วกันข้ามีกระบองเพชรอยู่อันหนึ่ง 154 00:08:42,680 --> 00:08:44,800 ต้นชี้ตายปลายชี้เป็น เจ้าถือเอาไว้แล้วกัน 155 00:08:44,880 --> 00:08:49,360 น่ะ อาวุธมีตั้งเยอะแยะ หยิบหอกหยิบดาบแถวนั้นให้ก็ได้ เอาอาวุธไม้ตายตัวเองให้ 156 00:08:49,420 --> 00:08:51,720 ไม่รู้ว่าโง่หรือโง่หรืออะไรน่ะนะ 157 00:08:51,780 --> 00:08:54,820 ก็หยิบให้นะคะ พอหยิบให้ กระบองแตะมือหนุมานเท่านั้นแหละ 158 00:08:54,820 --> 00:08:56,600 หนุมานกลับร่างเดิมเลยค่ะ 159 00:08:56,660 --> 00:09:01,100 แปลงร่างกลับเป็นหนุมาน บึ้ม ตัวใหญ่เลยนะคะ แล้วกลับเป็นแบบ 4 หัว 8 มือเลยนะ 160 00:09:01,200 --> 00:09:04,120 แล้วก็จัดการเยาะเย้ยสหัสเดชะทันที ประมาณว่า 161 00:09:04,140 --> 00:09:09,780 สวัสดีสหัสเดชะ ได้ยินชื่อกันมานานแล้วนะ ข้าบ่นมาตั้งนาน ข้าเองหนุมานทหารรักของพระรามจ้า 162 00:09:09,780 --> 00:09:12,460 ซึ่งทำให้สหัสเดชะนะคะโมโหมาก สหัสเดชะแบบ 163 00:09:12,480 --> 00:09:15,040 แกหลอกฉันเหรอ หนุมานบอกก็ใช่ ก็หลอกไง 164 00:09:15,160 --> 00:09:18,840 เออ กลศึก น่ะ ไม่รู้เรื่องเลยมีสัจจะในหมู่โจรไหม ไม่มี 165 00:09:18,840 --> 00:09:21,180 เวลารบกับเขาก็หลอกกันอย่างงี้เป็นปกตินั่นแหละ 166 00:09:21,240 --> 00:09:24,540 แหม่ จะมาโวยวายอะไร โง่เองไง โง่เข้าใจปะ 167 00:09:24,620 --> 00:09:29,220 ซึ่งทั้งสองฝ่ายก็ทุ่มเถียงกันอยู่สักพักหนึ่งนะคะ สหัสเดชะก็พยายามจะรบกับหนุมานค่ะ 168 00:09:29,220 --> 00:09:30,580 แต่ว่ารบไม่สะดวก เพราะอะไร 169 00:09:30,600 --> 00:09:34,860 เพราะบนรถของสหัสเดชะ มีสาวๆ อยู่ทั้งหมด 500 คน ที่พามาด้วยทำไมก็ไม่รู้ 170 00:09:34,860 --> 00:09:36,240 วิ่งวุ่นวายไปหมดนะคะ 171 00:09:36,240 --> 00:09:38,100 หนุมานก็เลยอาละวาดนะคะ 172 00:09:38,200 --> 00:09:42,980 สู้กับสหัสเดชะ ฆ่ากองทัพของสหัสเดชะที่มาเยอะมากเนี่ย ตายทั้งกองทัพเลย 173 00:09:42,980 --> 00:09:46,580 คือจริงๆ รบกันไม่ต้องรบก็ได้ เอาหนุมานไปอาละวาดทุกตัวก็ตายหมดแล้วแหละ 174 00:09:46,580 --> 00:09:47,080 นะคะ 175 00:09:47,180 --> 00:09:51,660 กองทัพของสหัสเดชะตายเรียบ เหลือตัวสหัสเดชะเอง สู้ก็ไม่สะดวกอะไรก็ไม่สะดวก 176 00:09:51,700 --> 00:09:54,000 เอาอาวุธอะไรออกมาหนุมานก็จับหักทิ้ง 177 00:09:54,000 --> 00:09:58,300 แม้แต่กระบอกต้นชี้ตายปลายชี้เป็นที่สหัสเดชะภูมิใจนักหนา 178 00:09:58,400 --> 00:10:03,560 บอกว่าขอคืน หนุมานก็บอกว่า อยากได้คืนเหรอเอาไปสิ ประมาณว่าข้าไม่ใช้หรอกข้าไม่อยากได้ แล้วก็หักปั่ก 179 00:10:03,560 --> 00:10:05,360 แล้วก็โยนคืนสหัสเดชะไปค่ะ 180 00:10:05,420 --> 00:10:11,880 จนสุดท้ายนะคะ สหัสเดชะอาวุธหมดตัวนะคะ ทำอะไรไม่ได้ ก็เหมือนน้องชายแหละ ไปเห็นภูเขาอยู่ตรงนั้นก็หักภูเขาลงมา 181 00:10:11,880 --> 00:10:13,440 เอาภูเขาเนี่ยโยนใส่หนุมาน 182 00:10:13,440 --> 00:10:15,340 แต่ถามว่าภูเขาทำอะไรหนุมานได้ไหม 183 00:10:15,420 --> 00:10:22,900 ก็ทำไม่ได้นะคะ หนุมานก็ถล่มภูเขาทิ้งไปอีก จนสุดท้ายค่ะ ก็รู้สึกว่าจะฆ่าสหัสเดชะตอนนี้ก็ อืม ไม่มันเท่าไหร่ 184 00:10:22,960 --> 00:10:27,560 เพื่อความสะใจเอางี้ดีกว่า หนุมานนะคะ ก็เลยสวดมนต์เสกคาถาของพระอิศวรค่ะ 185 00:10:27,620 --> 00:10:33,040 ยืดหางของตัวเองนะคะ ใหญ่ยาวมากๆ แล้วก็เอาหางของตัวเองเนี่ยรัดสหัสเดชะไว้ค่ะ 186 00:10:33,080 --> 00:10:36,140 รัดไว้ทั้ง 2,000 มือเลย ติดตัวไว้ยังงี้ขยับไม่ได้นะคะ 187 00:10:36,220 --> 00:10:42,600 ว่าแล้วก็เอาหางนี้ห้อยห่างๆ ตัว แล้วก็เหาะค่ะ นึกสภาพหนุมานเหาะตุ๊บป่องๆๆ มีสหัสเดชะห้อยอยู่ข้างล่าง 188 00:10:42,640 --> 00:10:46,240 กลับมาที่กองทัพฝั่งพระรามนะคะ มาถึงก็มารายงานพระรามประมาณว่า 189 00:10:46,320 --> 00:10:49,820 ตอนนี้ข้าจัดการถล่มกองทัพสหัสเดชะเรียบหมดแล้ว 190 00:10:49,880 --> 00:10:55,120 กระบองก็ทำลายทิ้งแล้ว ส่วนสหัสเดชะข้ามัดไว้อยู่ข้างนอกนู่น เห็นหางไหม น่ะๆ อยู่ปลายๆ ตรงนั้น 191 00:10:55,120 --> 00:11:00,000 ท่านจะให้ข้าทำยังไงดีกับสหัสเดชะ เอาไปเยาะเย้ยสักหน่อยไหม เยาะเย้ยเสร็จแล้วก็ค่อยฆ่าทิ้ง 192 00:11:00,040 --> 00:11:03,640 ซึ่งพระรามก็อนุมัตินะคะ ดังนั้นหนุมานก็เลยไปเรียกเหล่าลิงค่ะ บอกว่า 193 00:11:03,680 --> 00:11:07,840 เอาละ ทุกคนเห็นไอ้ยักษ์ตัวประหลาดที่เมื่อกี้เรากลัวไหม ไปๆๆ ไปเยาะเย้ยมันเร็ว 194 00:11:07,840 --> 00:11:11,340 ซึ่งเหล่าลิงนะคะ ไปถึงก็ไปด่าเยาะเน้นสหัสเดชะใหญ่โตค่ะ ประมาณว่า 195 00:11:11,440 --> 00:11:13,720 ว้าย ไอ้โง่หลงกลเขาอะไรยังงี้ 196 00:11:13,760 --> 00:11:17,000 สนมกำนัลอะเห็นสหัสเดชะโดนมัดอยู่ก็วิ่งเข้าไป ประมาณว่าแบบ 197 00:11:17,080 --> 00:11:19,280 โอ้ย ท่านปล่อยเถอะ พยายามฉุดกระชากให้แบบว่า 198 00:11:19,420 --> 00:11:24,520 หางหนุมานหลุดใช่ไหม เหล่าลิงก็ไปฉุดแฟนสหัสเดชะมา แล้วก็มาลวนลามโชว์อะไรยังงี้ 199 00:11:24,560 --> 00:11:27,740 สหัสเดชะก็แบบโกรธจนแทบจะกระอักเลือดแล้ว ประมาณนั้นนะคะ 200 00:11:27,800 --> 00:11:31,340 สุดท้ายนะคะ พอเยาะเย้ยอะไรเสร็จจนแบบว่าครบ จนแบบเบื่อแล้วอะไรยังงี้ 201 00:11:31,400 --> 00:11:35,400 หนุมานก็เอาตรีของตัวเองมาแล้วก็ปาดคอสหัสเดชะตายไปค่ะ 202 00:11:35,480 --> 00:11:40,280 ยักษ์ที่ค่อนข้างจะยิ่งใหญ่แล้วก็เป็นตัวค่อนข้าง จะเก่งกล้าสามารถของฝั่งทศกัณฐ์ 203 00:11:40,280 --> 00:11:42,780 ก็เลยตายไปง่ายๆ ซะอย่างงั้นเลยนะคะ 204 00:11:42,840 --> 00:11:46,240 และแน่นอนค่ะว่า พระรามก็จะต้องชมเชยหนุมานประมาณว่า 205 00:11:46,280 --> 00:11:48,680 เก่งมากหนุมานเจ้าทำภารกิจสำเร็จอีกแล้ว 206 00:11:48,720 --> 00:11:53,100 และก็จะต้องมีสปายของฝั่งทศกัณฐ์วิ่งแจ้ง ไปบอกทศกัณฐ์ค่ะว่า 207 00:11:53,100 --> 00:11:58,700 ตอนนี้มูลพลัมอุปราชเมืองปางตาลและ สหัสเดชะกษัตริย์เมืองปางตาลเสียชีวิตหมดแล้ว 208 00:11:58,700 --> 00:12:00,440 ด้วยฝีมือของพระรามพระลักษมณ์ค่ะ 209 00:12:00,540 --> 00:12:03,300 ทำให้ทศกัณฐ์รู้สึกช็อกมาก ทศกัณฐ์แบบ 210 00:12:03,300 --> 00:12:06,000 นี่เป็นยักษ์สองตนที่ฉันคิดว่าฆ่าได้แน่ๆ 211 00:12:06,120 --> 00:12:11,260 คือแบบเก่งกาจอะไรขนาดนี้ ถึงมาแพ้อะไรโง่ๆ ขนาดนี้ โอ้ย ตายแล้วฉันจะเอาใครไปรบดี นะคะ 212 00:12:11,460 --> 00:12:14,100 ซึ่งทำให้วิวคิดว่าคลิปวีดีโอนี้ยาวพอสมควรแล้วค่ะ 213 00:12:14,100 --> 00:12:17,060 เราควรจะตัดจบเท่านี้ แล้วเดี๋ยวไปดูกันที่สัปดาห์หน้านะคะ 214 00:12:17,140 --> 00:12:20,260 ว่าทศกัณฐ์จะส่งยักษ์ตนไหนมารบเป็นตนถัดไปนะคะ 215 00:12:20,260 --> 00:12:22,260 สำหรับวันนี้ถ้าใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม 216 00:12:22,320 --> 00:12:25,240 กด like เป็นกำลังใจให้วิว แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ 217 00:12:25,360 --> 00:12:27,460 แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ บ๊าย บาย 218 00:12:27,460 --> 00:12:28,440 สวัสดีค่ะ 219 00:12:28,440 --> 00:12:31,400 เอาจริงตอนที่ไปลวนลามนางสนมเขาเนี่ย ไม่ชอบเลยอะ 220 00:12:31,440 --> 00:12:34,220 คือแบบ นางสนมเขาไม่เกี่ยวปะ คือพลเรือนน่ะนะ 221 00:12:34,280 --> 00:12:41,120 จริงๆ ทหารก็ควรจะเล่นกับทหารไม่ควรไปยุ่งกับพลเรือน แต่มันก็สมัยนั้นก็ ก็ก็เป็นประมาณนี้แหละ ก็ไม่รู้จะทำอะไรได้ 222 00:12:41,240 --> 00:12:47,880 ฝั่งพระรามก็ไม่ได้ขาวสะอาดขนาดนั้นนะคะ ก็ๆๆ นั่นแหละ อย่าเอามุมมองของคนปัจจุบันไปตัดสินมุมมองของคนในอดีตน่ะนะ 223 00:12:47,880 --> 00:12:48,660 หืม 224 00:12:48,740 --> 00:12:51,400 ช่างมันละกันค่ะ วันนี้ลาไปก่อนนะคะ บ๊าย บาย 225 00:12:51,400 --> 00:12:52,580 สวัสดีค่ะ