WEBVTT

00:00:07.000 --> 00:00:11.000
[Robert Mangold: Sol LeWitt & MoMA]

00:00:13.000 --> 00:00:16.000
[ΗΧΟΙ ΠΟΥΛΙΩΝ ΠΟΥ ΚΕΛΑΗΔΟΥΝ]

00:00:19.000 --> 00:00:25.000
Υπήρχε αυτή η περιοχή οδοστρώματος εκεί έξω, πίσω από τον αχυρώνα και δεν έχω ιδέα γιατί ήταν εκεί.

00:00:25.000 --> 00:00:29.000
Υπήρχαν τρία μεγάλα μπλοκ σκυροδέματος που έκαναν μια πλακόστρωτη περιοχή.

00:00:29.000 --> 00:00:32.000
Κάθε φορά που περνούσα από αυτή το πρωί ή το βράδυ, σκεφτόμουν,

00:00:32.000 --> 00:00:35.000
"Αυτό θα είναι ένα υπέροχο μέρος για ένα από τα τσιμεντένια μπλοκ γλυπτά του Sol."

00:00:35.000 --> 00:00:41.000
Έτσι του έδειξα εικόνες από αυτή και κάναμε μια ανταλλαγή για ένα μεγάλο πίνακα ζωγραφικής.

00:00:46.000 --> 00:00:50.000
O Sol ήταν ίσως ο καλύτερος φίλος μου όλα αυτά τα χρόνια.

00:00:50.000 --> 00:00:52.000
Ήμασταν φίλοι για χρόνια και χρόνια και χρόνια.

00:00:52.000 --> 00:00:59.000
Συναντηθήκαμε στο MoMA, όταν ήμασταν και οι δύο φύλακες στις αρχές της δεκαετίας του '60.

00:00:59.000 --> 00:01:03.000
Αρκετοί άνθρωποι εργάστηκαν εκεί εκείνη τη στιγμή, συμπεριλαμβανομένου τους Ryman

00:01:03.000 --> 00:01:08.000
και Flavin...αν και, ο Flavin δεν ήταν εκεί όταν ήμουν εγώ εκεί.

00:01:08.000 --> 00:01:12.000
Μυστικό καπέλου στο MoMA γιατί συνήθιζαν να προσλαμβάνουν ποιητές και ζωγράφους

00:01:12.000 --> 00:01:16.000
και συγγραφείς διαφόρων τύπων για να είναι φύλακες.

00:01:17.000 --> 00:01:21.000
Ήταν μια ωραία δουλειά--το μουσείο άνοιγε στις 11 και έκλεινε στις 5--

00:01:21.000 --> 00:01:24.000
έτσι δεν ήταν άσχημα. [ΓΕΛΙΑ]

00:01:24.000 --> 00:01:27.000
Ήταν ένωση μισθών και άρεσε σε όλους.

00:01:27.000 --> 00:01:30.000
Αν και έχεις διαφορετικές αναθέσεις--

00:01:30.000 --> 00:01:34.000
Μπορεί να έχεις έναν όροφο και άλλον όροφο σε διαφορετικές μέρες, αλλά...

00:01:34.000 --> 00:01:41.000
Να έρχεσαι μέσα κάθε μέρα και να είσαι μέρος της συλλογής ήταν υπέροχο.

00:01:41.000 --> 00:01:46.000
Πρέπει να σταθείς γύρω και να δεις τους ανθρώπους που βλέπουν την τέχνη και να δεις την τέχνη.

00:01:47.000 --> 00:01:53.000
Μπορώ να θυμηθώ να πηγαίνω και να βλέπω σπουδαίους πίνακες--σύγχρονους πίνακες--

00:01:53.000 --> 00:01:56.000
όντας σε βιασύνη να φτάσω σπίτι και να πάω στο στούντιό μου

00:01:56.000 --> 00:01:58.000
ενώ αυτό ήταν ακόμα φρέσκο στο μυαλό μου.

00:01:58.000 --> 00:02:02.000
Ενώ αυτή η ένταση, αυτή η υψηλή συναισθηματική, ήταν ακόμα...

00:02:02.000 --> 00:02:05.000
Έτσι μπορούσα να δω τον πίνακά μου και να πω,

00:02:05.000 --> 00:02:07.000
"Έχει αυτό τίποτα από εκείνο ή όχι;" [ΓΕΛΙΑ]

00:02:07.000 --> 00:02:09.000
"Υπάρχει τίποτα από αυτό εκεί;"

00:02:09.000 --> 00:02:12.000
"Θα ήθελα να υπάρχουν κάποια από αυτά εκεί."

00:02:12.000 --> 00:02:15.000
Κάθε φορά που κάνω νέους πίνακες--κάθε φορά που κάνω νέα έργα--

00:02:15.000 --> 00:02:18.000
σκέφτομαι όλα τα είδη αυτών των πολιτισμικών δεσμών.

00:02:18.000 --> 00:02:21.000
Ξέρετε, τον πολιτισμό των ανθρώπων με τους οποίους μεγάλωσες.

00:02:22.000 --> 00:02:24.000
Η τέχνη τρέφεται από την τέχνη, κατά κάποιο τρόπο,

00:02:24.000 --> 00:02:28.000
και οι καλλιτέχνες τρέφονται από καλλιτέχνες.