1
00:00:07,000 --> 00:00:11,000
[Robert Mangold: Sol LeWitt & MoMA]

2
00:00:13,000 --> 00:00:16,000
[ΗΧΟΙ ΠΟΥΛΙΩΝ ΠΟΥ ΚΕΛΑΗΔΟΥΝ]

3
00:00:19,000 --> 00:00:25,000
Υπήρχε αυτή η περιοχή οδοστρώματος εκεί έξω, πίσω από τον αχυρώνα και δεν έχω ιδέα γιατί ήταν εκεί.

4
00:00:25,000 --> 00:00:29,000
Υπήρχαν τρία μεγάλα μπλοκ σκυροδέματος που έκαναν μια πλακόστρωτη περιοχή.

5
00:00:29,000 --> 00:00:32,000
Κάθε φορά που περνούσα από αυτή το πρωί ή το βράδυ, σκεφτόμουν,

6
00:00:32,000 --> 00:00:35,000
"Αυτό θα είναι ένα υπέροχο μέρος για ένα από τα τσιμεντένια μπλοκ γλυπτά του Sol."

7
00:00:35,000 --> 00:00:41,000
Έτσι του έδειξα εικόνες από αυτή και κάναμε μια ανταλλαγή για ένα μεγάλο πίνακα ζωγραφικής.

8
00:00:46,000 --> 00:00:50,000
O Sol ήταν ίσως ο καλύτερος φίλος μου όλα αυτά τα χρόνια.

9
00:00:50,000 --> 00:00:52,000
Ήμασταν φίλοι για χρόνια και χρόνια και χρόνια.

10
00:00:52,000 --> 00:00:59,000
Συναντηθήκαμε στο MoMA, όταν ήμασταν και οι δύο φύλακες στις αρχές της δεκαετίας του '60.

11
00:00:59,000 --> 00:01:03,000
Αρκετοί άνθρωποι εργάστηκαν εκεί εκείνη τη στιγμή, συμπεριλαμβανομένου τους Ryman

12
00:01:03,000 --> 00:01:08,000
και Flavin...αν και, ο Flavin δεν ήταν εκεί όταν ήμουν εγώ εκεί.

13
00:01:08,000 --> 00:01:12,000
Μυστικό καπέλου στο MoMA γιατί συνήθιζαν να προσλαμβάνουν ποιητές και ζωγράφους

14
00:01:12,000 --> 00:01:16,000
και συγγραφείς διαφόρων τύπων για να είναι φύλακες.

15
00:01:17,000 --> 00:01:21,000
Ήταν μια ωραία δουλειά--το μουσείο άνοιγε στις 11 και έκλεινε στις 5--

16
00:01:21,000 --> 00:01:24,000
έτσι δεν ήταν άσχημα. [ΓΕΛΙΑ]

17
00:01:24,000 --> 00:01:27,000
Ήταν ένωση μισθών και άρεσε σε όλους.

18
00:01:27,000 --> 00:01:30,000
Αν και έχεις διαφορετικές αναθέσεις--

19
00:01:30,000 --> 00:01:34,000
Μπορεί να έχεις έναν όροφο και άλλον όροφο σε διαφορετικές μέρες, αλλά...

20
00:01:34,000 --> 00:01:41,000
Να έρχεσαι μέσα κάθε μέρα και να είσαι μέρος της συλλογής ήταν υπέροχο.

21
00:01:41,000 --> 00:01:46,000
Πρέπει να σταθείς γύρω και να δεις τους ανθρώπους που βλέπουν την τέχνη και να δεις την τέχνη.

22
00:01:47,000 --> 00:01:53,000
Μπορώ να θυμηθώ να πηγαίνω και να βλέπω σπουδαίους πίνακες--σύγχρονους πίνακες--

23
00:01:53,000 --> 00:01:56,000
όντας σε βιασύνη να φτάσω σπίτι και να πάω στο στούντιό μου

24
00:01:56,000 --> 00:01:58,000
ενώ αυτό ήταν ακόμα φρέσκο στο μυαλό μου.

25
00:01:58,000 --> 00:02:02,000
Ενώ αυτή η ένταση, αυτή η υψηλή συναισθηματική, ήταν ακόμα...

26
00:02:02,000 --> 00:02:05,000
Έτσι μπορούσα να δω τον πίνακά μου και να πω,

27
00:02:05,000 --> 00:02:07,000
"Έχει αυτό τίποτα από εκείνο ή όχι;" [ΓΕΛΙΑ]

28
00:02:07,000 --> 00:02:09,000
"Υπάρχει τίποτα από αυτό εκεί;"

29
00:02:09,000 --> 00:02:12,000
"Θα ήθελα να υπάρχουν κάποια από αυτά εκεί."

30
00:02:12,000 --> 00:02:15,000
Κάθε φορά που κάνω νέους πίνακες--κάθε φορά που κάνω νέα έργα--

31
00:02:15,000 --> 00:02:18,000
σκέφτομαι όλα τα είδη αυτών των πολιτισμικών δεσμών.

32
00:02:18,000 --> 00:02:21,000
Ξέρετε, τον πολιτισμό των ανθρώπων με τους οποίους μεγάλωσες.

33
00:02:22,000 --> 00:02:24,000
Η τέχνη τρέφεται από την τέχνη, κατά κάποιο τρόπο,

34
00:02:24,000 --> 00:02:28,000
και οι καλλιτέχνες τρέφονται από καλλιτέχνες.