1
00:00:00,000 --> 00:00:03,000
ห้าสิบปีที่แล้ว ตอนที่ฉันเริ่มสำรวจทะเล

2
00:00:03,000 --> 00:00:09,000
ไม่มีใครเลย แม้แต่ ฌาคส์ เปอร์แรง,
ฌาคส์ คูสโต หรือ ราเชล คาร์สัน

3
00:00:09,000 --> 00:00:12,000
ไม่มีใครคาดคิดว่าเราจะก่อความเสียหายต่อท้องทะเลได้

4
00:00:12,000 --> 00:00:15,000
ไม่ว่าจะด้วยสิ่งที่เราเทลงไป หรือเอาออกมาจากทะเล

5
00:00:15,000 --> 00:00:18,000
ตอนนั้นทะเลดูเหมือนกับสวนอีเดนในสวรรค์

6
00:00:18,000 --> 00:00:24,000
แต่ตอนนี้เรารู้ดีกว่านั้นแล้ว 
ตอนนี้สวรรค์ของเรากำลังหลุดลอย

7
00:00:24,000 --> 00:00:27,000
วันนี้ฉันอยากจะแบ่งปัน

8
00:00:27,000 --> 00:00:30,000
มุมมองส่วนตัวของฉันเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในทะเล
ที่กระทบกับเราทุกคน

9
00:00:30,000 --> 00:00:34,000
เพื่อคำนึงว่าความสำคัญคืออะไร ของการที่ในรอบ 50 ปี 
เราได้สูญเสีย --

10
00:00:34,000 --> 00:00:37,000
ที่จริงคือเราได้ตักตวงและกิน --

11
00:00:37,000 --> 00:00:40,000
ปลาใหญ่ไปแล้วกว่าร้อยละ 90 ของปลาใหญ่ในทะเล

12
00:00:40,000 --> 00:00:44,000
ทำไมคุณถึงต้องสนใจด้วย
ที่แนวปะการังเกือบครึ่งหนึ่งหายไปแล้ว

13
00:00:44,000 --> 00:00:50,000
ทำไมการสูญเสียออกซิเจนในบริเวณกว้าง
ในมหาสมุทรแปซิฟิค

14
00:00:50,000 --> 00:00:53,000
ถึงไม่ได้เป็นเรื่องของสัตว์ที่กำลังจะตาย

15
00:00:53,000 --> 00:00:56,000
แต่เป็นเรื่องที่คุณควรกังวลด้วย

16
00:00:56,000 --> 00:00:58,000
มันเป็นเรื่องของคุณด้วยนะคะ

17
00:00:58,000 --> 00:01:03,000
ความคิดที่เฝ้าหลอกหลอนฉัน
คือสิ่งที่ เรย์ แอนเดอร์สัน เรียกว่า "เด็กของพรุ่งนี้"

18
00:01:03,000 --> 00:01:07,000
เขาถามว่าทำไมเราถึงไม่ทำอะไรในยุคของเรา

19
00:01:07,000 --> 00:01:12,000
เพื่อช่วยชีวิตปลาฉลาม ปลาทูน่าครีบน้ำเงิน 
แนวปะการัง และมหาสมุทรมีชีวิต

20
00:01:12,000 --> 00:01:14,000
ขณะที่ยังพอมีเวลาช่วย

21
00:01:14,000 --> 00:01:17,000
เวลานั้นมาถึงแล้ว

22
00:01:17,000 --> 00:01:20,000
ฉันหวังว่าพวกคุณจะช่วยกัน

23
00:01:20,000 --> 00:01:23,000
สำรวจและพิทักษ์มหาสมุทร

24
00:01:23,000 --> 00:01:26,000
ด้วยวิธีที่จะฟื้นฟูมันและ

25
00:01:26,000 --> 00:01:30,000
ทำให้มนุษยชาติมีความหวังอย่างมั่นคงไปพร้อมกัน

26
00:01:30,000 --> 00:01:33,000
สุขภาพของทะเลหมายถึงสุขภาพของเรา

27
00:01:33,000 --> 00:01:40,000
ฉันหวังว่า คำอธิษฐานของ จิล ทาร์ทาร์ 
ที่อยากให้สิ่งมีชีวิตมีส่วนร่วมนั้นรวมถึงปลาโลมา ปลาวาฬ

28
00:01:40,000 --> 00:01:42,000
และสัตว์ทะเลอื่นๆ ด้วย

29
00:01:42,000 --> 00:01:45,000
ในการเสาะแสวงหาชีวิตที่มีปัญญานอกโลกใบนี้

30
00:01:45,000 --> 00:01:48,000
จิลคะ ฉันหวังว่าวันหนึ่ง

31
00:01:48,000 --> 00:01:55,000
เราจะพบหลักฐานว่ามีสิ่งมีชีวิตทรงปัญญา
อยู่ท่ามกลางมนุษย์บนโลกใบนี้

32
00:01:55,000 --> 00:01:57,000
(เสียงหัวเราะ)

33
00:01:57,000 --> 00:02:00,000
ฉันพูดอะไรเนี่ย คงพูดไปแล้วจริงๆ

34
00:02:02,000 --> 00:02:05,000
สำหรับฉัน ในฐานะนักวิทยาศาสตร์

35
00:02:05,000 --> 00:02:08,000
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นในปี 1953

36
00:02:08,000 --> 00:02:11,000
ตอนที่ฉันลองดำน้ำเป็นครั้งแรก

37
00:02:11,000 --> 00:02:14,000
นั่นคือจุดที่ฉันรู้จักปลาที่กำลังว่ายน้ำ

38
00:02:14,000 --> 00:02:17,000
ไม่ใช่ว่ายอยู่ท่ามกลางเสี้ยวมะนาวและเนย (บนจานอาหาร)

39
00:02:17,000 --> 00:02:20,000
ฉันรักการดำน้ำตอนกลางคืนจริงๆ

40
00:02:20,000 --> 00:02:23,000
เพราะได้เจอปลามากมายที่ไม่เจอตอนกลางวัน

41
00:02:23,000 --> 00:02:27,000
การดำน้ำทั้งวันทั้งคืน
เป็นเรื่องที่ง่ายมากสำหรับฉันในปี 1970

42
00:02:27,000 --> 00:02:32,000
ตอนที่ฉันนำทีมนักประดาน้ำ
ไปใช้ชีวิตใต้น้ำคราวละหลายสัปดาห์

43
00:02:32,000 --> 00:02:39,000
เวลาเดียวกันกับที่นักบินอวกาศ
กำลังประทับรอยเท้าบนดวงจันทร์

44
00:02:39,000 --> 00:02:43,000
ในปี 1979 ฉันมีโอกาสได้ประทับรอยเท้าบนพื้นทะเล

45
00:02:43,000 --> 00:02:46,000
ขณะใช้เรือดำน้ำส่วนตัวชื่อ จิม

46
00:02:46,000 --> 00:02:50,000
ห่างชายฝั่งไปหกไมล์ และลึกลงไป 1,250 ฟุต

47
00:02:50,000 --> 00:02:53,000
นี่คือชุดว่ายน้ำชุดหนึ่งที่ฉันชอบที่สุด

48
00:02:55,000 --> 00:02:59,000
หลังจากวันนั้นฉันได้ใช้เรือดำน้ำกว่า 30 แบบ

49
00:02:59,000 --> 00:03:02,000
ก่อตั้งบริษัท 3 แห่ง และมูลนิธิไม่แสวงกำไรชื่อ ดีพ เสิร์ช

50
00:03:02,000 --> 00:03:05,000
เพื่อออกแบบและสร้างระบบ

51
00:03:05,000 --> 00:03:07,000
สำรวจโลกใต้ทะเลลึก

52
00:03:07,000 --> 00:03:10,000
ฉันนำทีมสำรวจของ แนชันแนล จีโอกราฟิก เป็นเวลา 5 ปี

53
00:03:10,000 --> 00:03:13,000
ในโครงการสำรวจชื่อ "ทะเลที่ยั่งยืน"

54
00:03:13,000 --> 00:03:15,000
โดยใช้เรือดำน้ำลำจิ๋วแบบนี้

55
00:03:15,000 --> 00:03:18,000
มันขับง่ายมากจนนักวิทยาศาสตร์ก็ใช้ได้

56
00:03:18,000 --> 00:03:20,000
ฉันคือข้อพิสูจน์

57
00:03:20,000 --> 00:03:22,000
นักบินอวกาศและนักประดาน้ำเหมือนกัน

58
00:03:22,000 --> 00:03:27,000
ตรงที่เข้าใจดีถึงความสำคัญ
ของอากาศ อาหาร น้ำ อุณหภูมิ

59
00:03:27,000 --> 00:03:31,000
ปัจจัยทุกอย่างที่คุณต้องใช้ในการเอาตัวรอด 
ในอวกาศหรือใต้ทะเล

60
00:03:31,000 --> 00:03:34,000
ฉันเคยได้ยินนักบินอวกาศ โจ อัลเลน อธิบาย

61
00:03:34,000 --> 00:03:37,000
ว่าเขาต้องเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง
เกี่ยวกับระบบที่หล่อเลี้ยงชีวิต

62
00:03:37,000 --> 00:03:40,000
เสร็จแล้วก็ต้องทำทุกอย่างที่ทำได้

63
00:03:40,000 --> 00:03:43,000
เพื่อดูแลระบบที่หล่อเลี้ยงชีวิตของเขา

64
00:03:43,000 --> 00:03:48,000
เสร็จแล้วเขาก็ชี้ที่ตรงนี้ และพูดว่า
"ระบบที่หล่อเลี้ยงชีวิต"

65
00:03:48,000 --> 00:03:51,000
เราจะต้องเรียนรู้ทุกอย่างที่ทำได้เกี่ยวกับมัน

66
00:03:51,000 --> 00:03:54,000
และทำทุกอย่างที่่ทำได้เพื่อดูแลมัน

67
00:03:54,000 --> 00:03:58,000
กวีนาม ออเด็น กล่าวว่า 
"คนหลายพันคนอยู่ได้โดยไร้ซึ้งความรัก

68
00:03:58,000 --> 00:04:01,000
หากไม่มีใครอยู่ได้โดยปราศจากน้ำ"

69
00:04:01,000 --> 00:04:04,000
น้ำบนโลกนี้กว่าร้อยละ 97 อยู่ในทะเล

70
00:04:04,000 --> 00:04:07,000
ถ้าไม่มีสีฟ้า โลกก็ไม่มีสีเขียว

71
00:04:07,000 --> 00:04:09,000
ถ้าคุณคิดว่าท้องทะเลไม่สำคัญ

72
00:04:09,000 --> 00:04:12,000
ก็ลองนึกภาพโลกที่ไม่มีทะเลดูสิคะ

73
00:04:12,000 --> 00:04:14,000
นั่นคือดาวอังคารล่ะ

74
00:04:14,000 --> 00:04:16,000
ไม่มีมหาสมุทร ไม่มีระบบที่หล่อเลี้ยงชีวิต

75
00:04:16,000 --> 00:04:19,000
เมื่อไม่นานมานี้ ฉันไปบรรยายที่ธนาคารโลก

76
00:04:19,000 --> 00:04:22,000
ฉันโชว์ภาพถ่ายโลกที่น่าทึ่งใบนี้

77
00:04:22,000 --> 00:04:25,000
แล้วก็พูดว่า "นี่ไง! นี่คือธนาคารโลก!"

78
00:04:25,000 --> 00:04:29,000
นี่คือที่ที่มีสินทรัพย์ทั้งหมด!

79
00:04:31,000 --> 00:04:34,000
และเราก็ลากอวนซ้ำแล้วซ้ำเล่า

80
00:04:34,000 --> 00:04:37,000
ด้วยความเร็วเกินกว่าที่ระบบธรรมชาติจะฟื้นฟูได้

81
00:04:37,000 --> 00:04:40,000
ทิม เวิร์ธ กล่าวว่าเศรษฐกิจนั้น
เป็นหน่วยย่อยของสิ่งแวดล้อม

82
00:04:40,000 --> 00:04:42,000
น้ำทุกหยดที่คุณดื่ม

83
00:04:42,000 --> 00:04:44,000
ลมหายใจทุกอณูที่คุณสูด

84
00:04:44,000 --> 00:04:47,000
ล้วนเชื่อมโยงคุณเข้ากับทะเล

85
00:04:47,000 --> 00:04:49,000
ไม่ว่าคุณจะอาศัยอยู่ที่ไหนในโลก

86
00:04:49,000 --> 00:04:52,000
อ็อกซิเจนในชั้นบรรยากาศส่วนใหญ่ผลิตโดยทะเล

87
00:04:52,000 --> 00:04:55,000
เมื่อเวลาผ่านไป คาร์บอนธรรมชาติของโลก

88
00:04:55,000 --> 00:04:58,000
ก็ถูกดูดซับและสะสมในทะเล

89
00:04:58,000 --> 00:05:00,000
ส่วนใหญ่ด้วยจุลินทรีย์

90
00:05:00,000 --> 00:05:02,000
มหาสมุทรขับเคลื่อนลักษณะภูมิอากาศและสภาพอากาศ

91
00:05:02,000 --> 00:05:04,000
ทำให้อุณหภูมิมีเสถียรภาพ ปรับเปลี่ยนดุลเคมีของโลก

92
00:05:04,000 --> 00:05:06,000
น้ำจากทะเลก่อรูปเป็นเมฆ

93
00:05:06,000 --> 00:05:09,000
จากนั้นก็หวนคืนสู่พื้นดินและทะเล

94
00:05:09,000 --> 00:05:11,000
ในรูปของฝน ลูกเห็บ และหิมะ

95
00:05:11,000 --> 00:05:15,000
นอกจากนั้นทะเลยังเป็นแหล่งอาศัยของชีวิต
กว่าร้อยละ 97 ในโลก

96
00:05:15,000 --> 00:05:17,000
บางทีอาจจะในจักรวาลด้วย

97
00:05:17,000 --> 00:05:19,000
ถ้าไม่มีน้ำ ก็ไม่มีชีวิต

98
00:05:19,000 --> 00:05:21,000
ถ้าไม่มีสีฟ้า ก็ไม่มีสีเขียว

99
00:05:21,000 --> 00:05:24,000
แต่แล้วเราก็มีความคิด เราผู้เป็นมนุษย์

100
00:05:24,000 --> 00:05:27,000
เราคิดว่าโลกใบนี้ -- รวมท้องทะเลและท้องฟ้า --

101
00:05:27,000 --> 00:05:30,000
กว้างใหญ่ไพศาลและยืดหยุ่นเหลือเกิน

102
00:05:30,000 --> 00:05:32,000
จนเราไม่คิดว่าเราจะส่งผลกระทบอะไรได้

103
00:05:32,000 --> 00:05:35,000
คิดแบบนี้อาจจะถูกเมือ 10,000 ปีก่อน

104
00:05:35,000 --> 00:05:38,000
และแม้แต่ 1,000 ปีก่อน

105
00:05:38,000 --> 00:05:40,000
แต่ในช่วงเวลา 100 ปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะ 50 ปีล่าสุด

106
00:05:40,000 --> 00:05:42,000
เราได้ถลุงสินทรัพย์จนร่อยหรอ

107
00:05:42,000 --> 00:05:45,000
ถลุงอากาศ น้ำ พืชและสัตว์ป่า

108
00:05:45,000 --> 00:05:48,000
ที่ทำให้เรามีชีวิตอยู่ได้

109
00:05:48,000 --> 00:05:51,000
เทคโนโลยีใหม่ๆ กำลังช่วยให้เราเข้าใจ

110
00:05:51,000 --> 00:05:54,000
ธรรมชาติของธรรมชาติ

111
00:05:54,000 --> 00:05:56,000
ธรรมชาติของสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น

112
00:05:56,000 --> 00:05:59,000
ชี้ให้เราเห็นผลกระทบของเราต่อโลก

113
00:05:59,000 --> 00:06:02,000
คือฉันคิดว่า ก่อนอื่นคุณต้องรู้ว่ากำลังมีปัญหา

114
00:06:02,000 --> 00:06:05,000
และโชคดีที่ในยุคของเรา

115
00:06:05,000 --> 00:06:08,000
เราได้เรียนรู้เกี่ยวกับปัญหามากกว่ายุคก่อนหน้านี้ทั้งหมด

116
00:06:08,000 --> 00:06:11,000
ความรู้นำไปสู่ความเอาใจใส่

117
00:06:11,000 --> 00:06:13,000
และความเอาใจใส่ก็ทำให้มีความหวัง

118
00:06:13,000 --> 00:06:16,000
ความหวังว่าเราจะสามารถพบพื้นที่ที่ยั่งยืนสำหรับเรา

119
00:06:16,000 --> 00:06:19,000
ภายในระบบธรรมชาติที่หล่อเลี้ยงเรา

120
00:06:19,000 --> 00:06:22,000
แต่ก่อนอื่น เราจะต้องรู้

121
00:06:22,000 --> 00:06:25,000
สามปีที่แล้ว ฉันพบกับ จอห์น ฮันเก้

122
00:06:25,000 --> 00:06:27,000
หัวหน้าโครงการกูเกิลเอิร์ธ

123
00:06:27,000 --> 00:06:30,000
ฉันบอกเขาว่าฉันชอบมากเลยที่จะถือโลกทั้งใบไว้ในอุ้งมือ

124
00:06:30,000 --> 00:06:32,000
ออกไปสำรวจมันอย่างร่าเริง

125
00:06:32,000 --> 00:06:35,000
แต่ฉันถามว่า "คุณจะทำมันเสร็จเมื่อไหร่คะ?

126
00:06:35,000 --> 00:06:38,000
คุณทำแผ่นดินได้เยี่ยมมาก

127
00:06:38,000 --> 00:06:41,000
แล้วผืนน้ำล่ะ?"

128
00:06:41,000 --> 00:06:45,000
ตั้งแต่นั้นฉันก็มีโอกาสทำงานกับชาวกูเกิล

129
00:06:45,000 --> 00:06:48,000
สำรวจทะเลกับบริษัทดูเออร์มารีน แนชันแนลจีโอกราฟฟิก

130
00:06:48,000 --> 00:06:53,000
สถาบันชั้นนำหลายสิบแห่งและนักวิทยาศาสตร์
ที่เก่งที่สุดหลายสิบคนทั่วโลก

131
00:06:53,000 --> 00:06:56,000
คนที่เราขอความช่วยเหลือได้

132
00:06:56,000 --> 00:06:59,000
ให้ใส่ทะเลเข้าไปในกูเกิลเอิร์ธ

133
00:06:59,000 --> 00:07:01,000
เพิ่งสัปดาห์นี้เอง วันจันทร์ที่ผ่านมา

134
00:07:01,000 --> 00:07:04,000
ที่กูเกิลเอิร์ธสมบูรณ์

135
00:07:04,000 --> 00:07:07,000
ลองนึกดูสิคะ จากศูนย์ประชุมที่เราอยู่

136
00:07:07,000 --> 00:07:09,000
เราสามารถค้นหาอะควาเรียมใกล้ๆ

137
00:07:09,000 --> 00:07:11,000
เราสามารถมองดูที่ที่เรานั่งอยู่

138
00:07:11,000 --> 00:07:14,000
เสร็จแล้วก็เลาะชายฝั่งไปยังอะควาเรียมใหญ่ 
นั่นคือมหาสมุทร

139
00:07:14,000 --> 00:07:17,000
และเขตรักษาพันธุ์สัตว์น้ำระดับชาติสี่แห่งในแคลิฟอร์เนีย

140
00:07:17,000 --> 00:07:20,000
และเครือข่ายใหม่ของเขตรักษาพันธุ์สัตว์น้ำระดับมลรัฐ

141
00:07:20,000 --> 00:07:24,000
ที่กำลังเริ่มปกป้องและฟื้นฟูสินทรัพย์บางอย่าง

142
00:07:24,000 --> 00:07:27,000
เสร็จแล้วเราก็หมุนไปที่ฮาวายได้

143
00:07:27,000 --> 00:07:30,000
ไปดูหมู่เกาะฮาวายที่แท้จริง

144
00:07:30,000 --> 00:07:33,000
ไม่ใช่แค่ส่วนเล็กๆ ที่โผล่พ้นน้ำขึ้นมา

145
00:07:33,000 --> 00:07:36,000
แต่มองเห็นโลกใต้เกาะด้วย

146
00:07:36,000 --> 00:07:39,000
ไปดู -- รอเดี๋ยวนะคะ เราไปกระโดดน้ำตูม! --

147
00:07:39,000 --> 00:07:41,000
ฮา ตรงนี้นะคะ --

148
00:07:42,000 --> 00:07:45,000
ภายใต้ท้องทะเล ดูซิว่าปลาวาฬมองเห็นอะไร

149
00:07:45,000 --> 00:07:50,000
เราไปสำรวจอีกฝั่งของหมู่เกาะฮาวายได้

150
00:07:50,000 --> 00:07:54,000
ในกูเกิลเอิร์ธเราว่ายไปไหนต่อไหนได้

151
00:07:54,000 --> 00:07:58,000
ท่องโลกไปกับวาฬหลังค่อม

152
00:07:58,000 --> 00:08:03,000
พวกเขาคือยักษ์ใจดีที่ฉันมีโอกาสเจอต่อหน้า

153
00:08:03,000 --> 00:08:06,000
หลายครั้งใต้ทะเล

154
00:08:06,000 --> 00:08:09,000
ไม่มีอะไรเหมือนกับการถูกปลาวาฬตรวจสอบร่างกายเลยค่ะ

155
00:08:09,000 --> 00:08:13,000
เราเร่งความเร็ว บินไปยังที่ที่ลึกที่สุดในโลก:

156
00:08:13,000 --> 00:08:16,000
ลึกลงไปเจ็ดไมล์คือร่องลึกก้นสมุทรมาเรียนา

157
00:08:16,000 --> 00:08:18,000
ซึ่งมีมนุษย์เพียงสองคนเท่านั้นที่เคยลงไป

158
00:08:18,000 --> 00:08:21,000
ลองนึกดูนะคะ มันมีความลึกเพียงเจ็ดไมล์

159
00:08:21,000 --> 00:08:24,000
แต่มีเพียงสองคนที่เคยลงไป เมื่อ 49 ปีที่แล้ว

160
00:08:24,000 --> 00:08:27,000
การเดินทางขาเดียวนั้นง่าย

161
00:08:27,000 --> 00:08:30,000
เราต้องมีเรือดำน้ำลึกใหม่ๆ

162
00:08:30,000 --> 00:08:33,000
น่าจะมีใครตั้งรางวัลเอ็กซ์สำหรับการสำรวจทะเลนะคะ

163
00:08:33,000 --> 00:08:37,000
เราต้องเห็นร่องลึกก้นสมุทร ภูเขาใต้ท้องทะเล

164
00:08:37,000 --> 00:08:40,000
และเข้าใจชีวิตที่อาศัยอยู่ในน้ำลึก

165
00:08:40,000 --> 00:08:43,000
ตอนนี้เราไปที่ทวีปอาร์คติกได้แล้ว

166
00:08:43,000 --> 00:08:47,000
สิบปีที่แล้วเอง ฉันไปยืนบนน้ำแข็งที่ขั้วโลกเหนือ

167
00:08:47,000 --> 00:08:52,000
เราอาจได้เห็นมหาสมุทรอาร์คติก
ที่ไร้น้ำแข็งภายในศตวรรษนี้

168
00:08:52,000 --> 00:08:56,000
นั่นคือข่าวร้ายสำหรับหมีขั้วโลก

169
00:08:56,000 --> 00:08:59,000
แต่มันก็เป็นข่าวร้ายสำหรับเราด้วย

170
00:08:59,000 --> 00:09:02,000
คาร์บอนไดออกไซด์เกินขนาด
ไม่ได้กำลังขับดันภาวะโลกร้อนอย่างเดียว

171
00:09:02,000 --> 00:09:05,000
แต่มันยังกำลังเปลี่ยนแปลงเคมีในทะเล

172
00:09:05,000 --> 00:09:08,000
ทำให้ทะเลมีความเป็นกรดมากกว่าเดิม

173
00:09:08,000 --> 00:09:11,000
มันเป็นข่าวร้ายสำหรับแนวปะการัง
และแพลงก์ตอนที่ผลิตออกซิเจน

174
00:09:11,000 --> 00:09:14,000
และเป็นข่าวร้ายสำหรับเราด้วย

175
00:09:14,000 --> 00:09:17,000
เรากำลังเทพลาสติกหลายร้อยล้านตัน

176
00:09:17,000 --> 00:09:19,000
และขยะชนิดอื่นลงไปในทะเล

177
00:09:19,000 --> 00:09:22,000
แหอวนที่ถูกทิ้งหลายล้านตัน

178
00:09:22,000 --> 00:09:25,000
อุปกรณ์ที่ฆ่าหลังหมดอายุใช้งาน

179
00:09:25,000 --> 00:09:29,000
เรากำลังทำให้ทะเลอุดตัน 
ทำให้ระบบทางเดินหายใจของโลกเป็นพิษ

180
00:09:29,000 --> 00:09:32,000
และเราก็กำลังตักตวงพืชและสัตว์หลายร้อยล้านตัน

181
00:09:32,000 --> 00:09:35,000
ทั้งหมดคือสิ่งมีชีวิตบนฐานคาร์บอน

182
00:09:37,000 --> 00:09:42,000
เราฆ่าแกงปลาฉลามอย่างป่าเถื่อนเพื่อซุปหูฉลาม

183
00:09:42,000 --> 00:09:45,000
ตัดตอนห่วงโซ่อาหารที่สร้างดุลเคมีของดาวเคราะห์ดวงนี้

184
00:09:45,000 --> 00:09:48,000
และขับเคลื่อนวงจรคาร์บอน วงจรไนโตรเจน

185
00:09:48,000 --> 00:09:51,000
วงจรอ็อกซิเจน วงจรน้ำ

186
00:09:51,000 --> 00:09:54,000
ระบบที่หล่อเลี้ยงชีวิตของเรา

187
00:09:54,000 --> 00:09:58,000
เรายังไม่หยุดฆ่าแกงปลาทูนาครีบน้ำเงิน 
ซึ่งตอนนี้ใกล้สูญพันธุ์จริงๆ แล้ว

188
00:09:58,000 --> 00:10:01,000
ปลาซึ่งตัวเป็นๆ มีมูลค่าสูงกว่าตอนตายมาก

189
00:10:02,000 --> 00:10:07,000
ชิ้นส่วนทั้งหมดนี้คือส่วนหนึ่ง
ของระบบหล่อเลี้ยงชีวิตของเรา

190
00:10:07,000 --> 00:10:13,000
เราฆ่ามันด้วยการลากอวนยาว อ่อยเหยื่อทุกสองสามฟุต

191
00:10:13,000 --> 00:10:15,000
ยาวถึง 50 ไมล์หรือมากกว่านั้น

192
00:10:15,000 --> 00:10:19,000
เรือลากอวนและสายตะขอขนาดใหญ่กำลังขูดพื้นทะเล

193
00:10:19,000 --> 00:10:22,000
เหมือนกับรถแทรกเตอร์ ถอนรากถอนโคนทุกสิ่งที่ขวางทาง

194
00:10:22,000 --> 00:10:25,000
ในกูเกิลเอิร์ธ คุณเป็นพยานการทำงานของเรือลากอวนได้

195
00:10:25,000 --> 00:10:29,000
ในจีน ทะเลเหนือ อ่าวเม็กซิโก

196
00:10:29,000 --> 00:10:33,000
เรือเหล่านี้กำลังสั่นคลอนรากฐานของระบบหล่อเลี้ยงชีวิต

197
00:10:33,000 --> 00:10:35,000
ทิ้งเพียงหมอกแห่งความตายตลอดเส้นทาง

198
00:10:35,000 --> 00:10:38,000
ครั้งต่อไปที่คุณรับประทานซูชิ หรือซาชิมิ

199
00:10:38,000 --> 00:10:40,000
หรือสเต็กปลาดาบ หรือค็อกเทลกุ้ง

200
00:10:40,000 --> 00:10:43,000
ไม่ว่าคุณจะชอบกินอะไรก็ตามที่มาจากทะเล

201
00:10:43,000 --> 00:10:46,000
ก็ขอให้คิดถึงต้นทุนที่แท้จริงนะคะ

202
00:10:46,000 --> 00:10:48,000
อาหารทะเลทุก 1 ปอนด์ที่เข้าสู่ตลาด

203
00:10:48,000 --> 00:10:52,000
จะมีอีก 10 ปอนด์ หรือแม้แต่ 100 ปอนด์

204
00:10:52,000 --> 00:10:56,000
ที่ถูกโยนทิ้งเพราะติดร่างแหแต่คนไม่ต้องการ

205
00:10:56,000 --> 00:10:59,000
นี่คือผลพวงของความที่เราไม่รู้ว่า

206
00:10:59,000 --> 00:11:02,000
การตักตวงทรัพยากรจากทะเลนั้นมีข้อจำกัด

207
00:11:02,000 --> 00:11:06,000
แผนภูมินี้แสดงอัตราการลดลงของสิ่งมีชีวิตในทะเล

208
00:11:06,000 --> 00:11:09,000
ตั้งแต่ปี 1900 ถึงปี 2000

209
00:11:09,000 --> 00:11:12,000
สีแดงแสดงจุดที่กระจุกตัวที่สุด

210
00:11:12,000 --> 00:11:14,000
ลองนึกดูสิคะ ในช่วงชีวิตของฉัน

211
00:11:14,000 --> 00:11:18,000
ร้อยละ 90 ของปลาใหญ่ทั้งหมดถูกฆ่า

212
00:11:18,000 --> 00:11:20,000
เต่าทะเล ปลาฉลาม ปลาทูนา และปลาวาฬ

213
00:11:20,000 --> 00:11:24,000
ลดจำนวนลงอย่างฮวบฮาบ

214
00:11:24,000 --> 00:11:26,000
แต่ข่าวดีก็มีเหมือนกัน

215
00:11:26,000 --> 00:11:28,000
ปลาใหญ่ร้อยละ 10 ยังเหลืออยู่

216
00:11:28,000 --> 00:11:30,000
ยังมีวาฬสีน้ำเงิน

217
00:11:30,000 --> 00:11:33,000
ฝูงเคยในทวีปแอนตาร์คติก

218
00:11:33,000 --> 00:11:35,000
ยังมีหอยนางรมในอ่วงชีซาพีค

219
00:11:35,000 --> 00:11:38,000
แนวปะการังครึ่งหนึ่งยังมีสุขภาพดี

220
00:11:38,000 --> 00:11:41,000
แนวที่เป็นเข็มขัดอัญมณีรอบแกนกลางของโลก

221
00:11:41,000 --> 00:11:44,000
เรายังมีเวลาอยู่ แต่เวลาเหลือไม่มาก

222
00:11:44,000 --> 00:11:46,000
ที่จะทวนกระแสนี้

223
00:11:46,000 --> 00:11:48,000
การทำธุรกิจแบบเดิมๆ ต่อไปแปลว่า ภายใน 50 ปี

224
00:11:48,000 --> 00:11:51,000
อาจไม่มีแนวปะการังเหลือ

225
00:11:51,000 --> 00:11:55,000
และไม่มีการประมงเชิงพาณิชย์ด้วย เพราะปลาจะหายไปหมด

226
00:11:55,000 --> 00:11:59,000
ลองนึกภาพทะเลที่ไม่มีปลาดูสิคะ

227
00:11:59,000 --> 00:12:03,000
ลองนึกดูว่าแล้วระบบที่หล่อเลี้ยงชีวิตของเราจะเป็นอย่างไร

228
00:12:03,000 --> 00:12:06,000
ระบบธรรมชาติบนพื้นดินก็กำลังเดือดร้อนเหมือนกัน

229
00:12:06,000 --> 00:12:08,000
แต่ปัญหาบนดินนั้นเรามองเห็นชัดเจนกว่า

230
00:12:08,000 --> 00:12:14,000
และมีความพยายามอยู่บ้างที่จะพิทักษ์ต้นไม้ ลุ่มน้ำ พืชและสัตว์ป่า

231
00:12:14,000 --> 00:12:18,000
ในปี 1872 อุทยานแห่งชาติเยลโลว์สโตน

232
00:12:18,000 --> 00:12:21,000
เป็นอุทยานแห่งชาติแห่งแรกของสหรัฐอเมริกา รัฐเริ่มทำระบบอุทยาน

233
00:12:21,000 --> 00:12:26,000
ซึ่งบางคนบอกว่า เป็นความคิดที่ดีที่สุดที่อเมริกาเคยมี

234
00:12:26,000 --> 00:12:30,000
ปัจจุบันที่ดินราวร้อยละ 12 ของที่ดินทั้งโลกเป็นพื้นที่อนุรักษ์

235
00:12:30,000 --> 00:12:34,000
อนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ ให้เป็นแหล่งดูดซับคาร์บอน

236
00:12:34,000 --> 00:12:36,000
ผลิตอ็อกซิเจน และปกป้องลุ่มน้ำ

237
00:12:36,000 --> 00:12:41,000
ในปี 1972 ประเทศนี้ได้ริเริ่มระบบเดียวกันในทะเล

238
00:12:41,000 --> 00:12:43,000
เริ่มทำเขตรักษาพันธุ์สัตว์น้ำ

239
00:12:43,000 --> 00:12:45,000
นั่นคือความคิดที่ยอดเยี่ยมอีกอันหนึ่ง

240
00:12:45,000 --> 00:12:47,000
ข่าวดีก็คือ

241
00:12:47,000 --> 00:12:51,000
ตอนนี้เราพื้นที่ในทะเลกว่า 4,000 แห่งทั่วโลก

242
00:12:51,000 --> 00:12:53,000
ซึ่งได้รับการคุ้มครองบางระดับ

243
00:12:53,000 --> 00:12:55,000
คุณหาพื้นที่เหล่านี้ได้ในกูเกิลเอิร์ธ

244
00:12:55,000 --> 00:12:57,000
ข่าวร้ายก็คือ

245
00:12:57,000 --> 00:12:59,000
คุณต้องพยายามมากๆ กว่าจะมองเห็นมัน

246
00:12:59,000 --> 00:13:01,000
ยกตัวอย่างเช่น ในสามปีที่ผ่านมา

247
00:13:01,000 --> 00:13:07,000
สหรัฐอเมริกาได้พิทักษ์ทะเลกว่า 340,000 ตารางไมล์ 
เป็นอนุสาวรีย์ของชาติ

248
00:13:07,000 --> 00:13:10,000
แต่มันก็ทำให้พื้นที่ในทะเลทั่วโลกที่ได้รับการปกป้อง

249
00:13:10,000 --> 00:13:15,000
เพิ่มจากร้อยละ 0.6 เป็น 0.8 เท่านั้นเอง

250
00:13:15,000 --> 00:13:18,000
เขตอนุรักษ์ฟื้นฟูได้จริง

251
00:13:18,000 --> 00:13:20,000
แต่ก็ต้องใช้เวลานานมากที่จะฟื้นฟู

252
00:13:20,000 --> 00:13:24,000
ปลาร็อคฟิช ปลาฉลาม หรือปลากะพงอายุ 50 ปี

253
00:13:24,000 --> 00:13:26,000
หรือปลารัฟฟีสีส้มอายุ 200 ปี

254
00:13:26,000 --> 00:13:29,000
เราไม่กินวัวหรือไก่ที่มีอายุ 200 ปีหรอกนะคะ

255
00:13:30,000 --> 00:13:33,000
เขตรักษาพันธุ์สัตว์น้ำทำให้เรามีความหวัง

256
00:13:33,000 --> 00:13:36,000
ว่าสิ่งมีชีวิตในความฝันของ เอ็ด วิลสัน

257
00:13:36,000 --> 00:13:40,000
ที่เขาอยากเห็นสารานุกรมชีวิต หรือสำมะโนชีวิตในทะเล

258
00:13:40,000 --> 00:13:44,000
ความหวังว่าสิ่งเหล่านี้จะไม่เป็นเพียงรายการ

259
00:13:44,000 --> 00:13:48,000
ภาพถ่าย หรือย่อหน้าหนึ่งย่อหน้า

260
00:13:48,000 --> 00:13:51,000
ฉันร่วมมือกับนักวิทยาศาสตร์จากทั่วโลก 
ดูท้องทะเลร้อยละ 99

261
00:13:51,000 --> 00:13:55,000
ที่คนสามารถทำประมง ตักตวงทรัพยากร ขุดเจาะ ทิ้งขยะ 
หรือกิจกรรมอื่น

262
00:13:55,000 --> 00:13:57,000
พวกเราค้นหาพื้นที่แห่งความหวัง

263
00:13:57,000 --> 00:14:01,000
และพยายามที่จะสร้างอนาคตที่มั่นคงให้กับมันและมนุษยชาติ

264
00:14:01,000 --> 00:14:03,000
อย่างเช่นในทวีปอาร์คติก --

265
00:14:03,000 --> 00:14:06,000
เรามีโอกาสเพียงหนึ่งเดียวตอนนี้ที่จะฟื้นฟูให้ได้

266
00:14:06,000 --> 00:14:09,000
หรือทวีปแอนตาร์คติก ซึ่งเป็นทวีปที่มีทะเลล้อมรอบ

267
00:14:09,000 --> 00:14:15,000
แต่ทะเลนั้นกำลังถูกตักตวงตัวเคย วาฬ 
และปลาอื่นๆ จนใกล้หมด

268
00:14:15,000 --> 00:14:20,000
ป่าลอยน้ำสามล้านตารางไมล์ในทะเลซาร์กัสโซ

269
00:14:20,000 --> 00:14:23,000
กำลังถูกคนตักตวงไปเลี้ยงวัว

270
00:14:23,000 --> 00:14:27,000
พื้นที่ร้อยละ 97 ในหมู่เกาะกาลาปากอสเป็นพื้นที่อนุรักษ์

271
00:14:27,000 --> 00:14:31,000
แต่ทะเลที่อยู่ติดกันกำลังถูกเรือประมงย่ำยี

272
00:14:31,000 --> 00:14:33,000
นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นในอาร์เจนตินาเช่นกัน

273
00:14:33,000 --> 00:14:36,000
ไหล่ทวีปใต้พาทาโกเนียอยู่ในสภาพที่แย่มากๆ

274
00:14:36,000 --> 00:14:41,000
ท้องทะเลเปิดซึ่งปลาวาฬ ทูนา และโลมาเดินทาง --

275
00:14:41,000 --> 00:14:44,000
ระบบนิเวศที่ใหญ่ที่สุดและได้รับการปกป้องน้อยที่สุดบนโลก

276
00:14:44,000 --> 00:14:47,000
เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตเรืองแสง

277
00:14:47,000 --> 00:14:50,000
ที่ใช้ชีวิตในโลกมืด ที่ระดับความลึกเฉลี่ยสองไมล์

278
00:14:50,000 --> 00:14:53,000
พวกเขากระพริบ ส่องประกาย และเรืองแสง

279
00:14:53,000 --> 00:14:56,000
ด้วยแสงสว่างในตัวเอง

280
00:14:56,000 --> 00:14:59,000
ยังมีพื้นที่บางแห่งในทะเลที่ยังบริสุทธิ์เหมือนกับที่ฉันรู้จักตอนเด็ก

281
00:14:59,000 --> 00:15:03,000
10 ปีนับจากนี้อาจเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด

282
00:15:03,000 --> 00:15:07,000
และ 10,000 ปีต่อจากนี้ไป
ก็เป็นโอกาสที่ดีที่สุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์

283
00:15:07,000 --> 00:15:13,000
ที่จะปกป้องระบบธรรมชาติที่เหลืออยู่ ส่วนที่หล่อเลี้ยงเรา

284
00:15:13,000 --> 00:15:16,000
เราต้องใช้วิธีใหม่ๆ ในการผลิตพลังงาน
เพื่อรับมือกับภาวะสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง

285
00:15:16,000 --> 00:15:22,000
เราต้องใช้วิธีใหม่ๆ ที่ดีกว่าเดิม 
ในการรับมือกับความยากจน สงคราม และโรคร้าย

286
00:15:22,000 --> 00:15:26,000
เราต้องใช้หลายสิ่งหลายอย่างเหลือเกิน
ที่จะทำให้โลกนี้ดีกว่าเดิม

287
00:15:26,000 --> 00:15:29,000
แต่ทั้งหมดนั้นจะไม่สำคัญเลย

288
00:15:29,000 --> 00:15:32,000
ถ้าหากว่าเราล้มเหลวในการพิทักษ์มหาสมุทร

289
00:15:32,000 --> 00:15:36,000
ชะตากรรมของเราเป็นหนึ่งเดียวกันกับชะตากรรมของมหาสมุทร

290
00:15:36,000 --> 00:15:40,000
เราจะต้องทำกับมหาสมุทร 
อย่างที่ อัล กอร์ ทำกับท้องฟ้า(อากาศ และมลพิษ)เบื้องบน

291
00:15:40,000 --> 00:15:43,000
ตอนนี้มีแผนปฏิบัติการระดับโลก

292
00:15:43,000 --> 00:15:45,000
ร่วมกับสมาพันธ์อนุรักษ์โลก คือ IUCN 
(International Union for Conservation of Nature)

293
00:15:45,000 --> 00:15:47,000
ลงมือทำแล้วเพื่อพิทักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ

294
00:15:47,000 --> 00:15:51,000
เพื่อบรรเทาและฟื้นฟูจากผลกระทบของภาวะสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง

295
00:15:51,000 --> 00:15:55,000
ในทะเลเปิดและพื้นที่ชายฝั่ง

296
00:15:55,000 --> 00:15:59,000
ทุกที่ที่เราระบุได้ว่าเป็นพื้นที่สำคัญ

297
00:15:59,000 --> 00:16:03,000
เราต้องใช้เทคโนโลยีใหม่ๆ ในการสร้างแผนที่ 
ถ่ายภาพ และสำรวจ

298
00:16:03,000 --> 00:16:07,000
ร้อยละ 95 ของมหาสมุทรที่เรายังไม่เคยเห็น

299
00:16:07,000 --> 00:16:10,000
เป้าหมายอยู่ที่การพิทักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพ

300
00:16:10,000 --> 00:16:12,000
ทำให้มหาสมุทรมีเสถียรภาพและยืดหยุ่น

301
00:16:12,000 --> 00:16:14,000
เราต้องการเรือดำน้ำลึก

302
00:16:14,000 --> 00:16:17,000
เทคโนโลยีใหม่ๆ ในการสำรวจทะเล

303
00:16:17,000 --> 00:16:20,000
บางทีเราอาจต้องส่งคณะสำรวจ

304
00:16:20,000 --> 00:16:22,000
เหมือนจัดงาน TED ที่ทะเล --

305
00:16:22,000 --> 00:16:24,000
เพื่อช่วยให้เรามองเห็นก้าวต่อไป

306
00:16:25,000 --> 00:16:28,000
ทีนี้ ฉันคิดว่าคุณคงอยากรู้ว่าฉันอธิษฐานอะไรนะคะ

307
00:16:29,000 --> 00:16:34,000
ฉันอธิษฐานว่าคุณจะใช้เครื่องมือทั้งหมดที่คุณมี --

308
00:16:34,000 --> 00:16:37,000
ภาพยนตร์ คณะสำรวจ เว็บไซต์ เรือดำน้ำใหม่ๆ --

309
00:16:37,000 --> 00:16:40,000
ทำแคมเปญจุดประกายให้ประชาชนสนับสนุน

310
00:16:40,000 --> 00:16:43,000
การสร้างเครือข่ายเขตรักษาพันธุ์สัตว์น้ำระดับโลก

311
00:16:43,000 --> 00:16:47,000
พื้นที่แห่งความหวังที่ใหญ่พอที่จะรักษาและฟื้นฟูมหาสมุทร

312
00:16:47,000 --> 00:16:50,000
หัวใจสีฟ้าของดาวเคราะห์ดวงนี้

313
00:16:50,000 --> 00:16:52,000
พื้นที่เท่าไหร่หรือคะ?

314
00:16:52,000 --> 00:16:55,000
บางคนบอกว่าร้อยละ 10 บางคนบอกร้อยละ 30

315
00:16:55,000 --> 00:16:59,000
คุณตัดสินใจเองว่าอยากพิทักษ์กี่ส่วนของหัวใจของคุณเอง

316
00:17:00,000 --> 00:17:02,000
ไม่ว่าตัวเลขจะเป็นเท่าไหร่

317
00:17:02,000 --> 00:17:05,000
ส่วนเสี้ยวของหนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็ไม่พอแน่ๆ

318
00:17:06,000 --> 00:17:08,000
คำอธิษฐานของฉันนั้นทะเยอทะยาน

319
00:17:08,000 --> 00:17:12,000
แต่ถ้าเราทำให้มันเกิดได้ มันก็จะเปลี่ยนโลกนี้ได้จริงๆ

320
00:17:12,000 --> 00:17:15,000
และช่วยพิทักษ์ความอยู่รอด

321
00:17:15,000 --> 00:17:21,000
ของเผ่าพันธุ์โปรดของฉัน

322
00:17:21,000 --> 00:17:23,000
คือมนุษย์เรานี่แหละค่ะ

323
00:17:23,000 --> 00:17:25,000
สำหรับเด็กๆ ในวันนี้

324
00:17:25,000 --> 00:17:27,000
และเด็กๆ ในวันหน้า

325
00:17:27,000 --> 00:17:31,000
ไม่มีอีกแล้ว ตอนนี้คือเวลาลงมือทำ

326
00:17:32,000 --> 00:17:33,000
ขอบคุณค่ะ

327
00:17:33,000 --> 00:17:48,000
(เสียงปรบมือ)