Af en toe denk ik aan toen we samen waren
Zoals toen je zei dat je zo
gelukkig was dat je wel kon sterven
Ik maakte mezelf wijs dat jij
de juiste voor mij was
Maar voelde me zo eenzaam
in jouw gezelschap
Maar dat was liefde en het is
een pijn die ik me nog steeds herinner
Je kan verslaafd raken aan
een bepaald soort verdriet
Zoals berusting tot het einde,
altijd het einde
Dus toen we ontdekten dat
het niet ging werken
Zei je dat we nog steeds
vrienden zouden zijn
Maar ik geef toe dat ik blij was
dat het voorbij was
Maar je hoefde me niet uit
je leven te bannen
Doen alsof er nooit iets gebeurd was
en dat we niks waren
En ik heb je liefde niet eens nodig
Maar je behandelt me als
een vreemde en dat voelt zo ellendig
Je hoefde niet zo laag te vallen
Je vrienden je platen laten
ophalen en dan je nummer veranderen
Ik denk dat ik dat niet nodig heb
Nu ben je gewoon iemand die ik ooit kende
Nu ben je gewoon iemand die ik ooit kende
Nu ben je gewoon iemand die ik ooit kende
Af en toen denk ik aan de
keren dat je me belazerde
Alleen ik geloofde dat het
altijd iets was dat ik gedaan had
En zo wil ik niet leven
altijd tussen je lijnen lezen
Je zei dat je het kon laten gaan
En ik zou je niet betrappen
op verkikkerd zijn op iemand
die je ooit kende
Maar je hoefde me niet uit
je leven te bannen
Doen alsof er nooit iets gebeurd was
en dat we niks waren
En ik heb je liefde niet eens nodig
Maar je behandelt me als
een vreemde en dat voelt zo ellendig
Je hoefde niet zo laag te vallen
Je vrienden je platen laten
ophalen en dan je nummer veranderen
Ik denk dat ik dat niet nodig heb
Nu ben je gewoon iemand die ik ooit kende
Iemand
Die ik ooit kende
Iemand die ik ooit kende
Iemand
Die ik ooit kende
Iemand
Die ik ooit kende
Die ik ooit kende
Die ik ooit kende
Ik kende ooit
Iemand