[เฟร็ด วิลสัน: ความงาม และความอัปลักษณ์] ความงาม... ความงาม ความงาม ความงาม... ฉันสนใจในความงามมาก [เวนิส เบียนนาเลย์, 2003] ฉันสนใจในความงาม ถ้าคุณคิดถึงความงามในรูปของ สุดยอดแห่งประสบการณ์การทรรศนะ แต่ฉันก็สนใจในความงาม ที่มันสามารถซ่อนความนัยแฝงไว้เช่นกัน โลกช่างซับซ้อน และบ่อยครั้งพวกเรามักจะ แบ่งแยกประสบการณ์การทรรศนะทั้งหลาย "สิ่งนี้งาม" "สิ่งนี้อัปลักษณ์" "นี่คือประสบการณ์ที่งาม--นั่นคือทั้งหมดที่มันเป็น..." "...นั่นไม่มีความหมาย" หรือ "ความหมายไม่มีความสำคัญ" ผู้คนต้องเผชิญกับความจริงที่ว่า มันมีความหมายในความงาม-- มันมีความหมายในความอัปลักษณ์ [The Studio Museum, เมืองฮาร์เลม, 2004] และดังนั้น ในงานทั้งหลายของฉัน--ถ้าฉันทำได้-- ฉันพยายามที่จะดึงความหมายของมันออกมา แท่นโบยและเก้าอี้เป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบ นั่นเพราะว่าเก้าอี้นั้นสวยงามมาก โดยที่แท่นโบยนั้นไม่เลย แท่นโบยและเก้าอี้นี้มาจากงานแสดงแรกที่ฉันทำ กับของสะสมในพิพิธภัณฑ์ งานแสดงนี้จัดที่ Maryland Historical Society ในปี 1992 มันเป็นงานแสดงที่ดั้งเดิมมากในรูปแบบที่แน่นอน ไม่มีการทำอะไรกับสิ่งของเหล่านั้น นอกจากการจัดวาง และมันก็เปลี่ยนความหมาย หรือความสัมพันธ์ หรือการที่คุณคิดถึงพวกมัน และนี่คือทุกสิ่งที่ฉันเกี่ยวข้อง เมื่อตอนที่ทำงานกับพิพิธภัณฑ์ และเมื่อทำงานในสตูดิโอ บ่อยครั้งเมื่อมองดูงานศิลปะชั้นสูงที่ประดับในเก้าอี้ และที่แท่นโบย มันมีเรื่องราวที่แตกต่างกันอย่างมาก แต่มันเกี่ยวข้องกันอย่างโดยตรงที่ว่า ผู้คนที่นั่งบนเก้าอี้ มีความสัมพันธ์บางอย่างกับ ผู้คนที่อยู่บนแท่นโบย โดยที่ไม่ยอมรับว่าสิ่งทั้งหลายนั้นซับซ้อน-- ว่าความงามนั้นซับซ้อน-- ฉันคิดว่ามันคือปัญหา ที่ผู้คนอยากจะแบ่งแยกมัน ดังนั้น ฉันเลยสนุกกับการทำให้มันซับซ้อนสำหรับผู้คน [หัวเราะ] เพราะว่านั่นคือโลกของฉัน, คุณก็รู้ใช่มั้ย [หัวเราะ] เฟร็ด วิลสัน: ความงาม และความอัปลักษณ์ |"Exclusive"| Art21