1 00:00:07,526 --> 00:00:11,776 [เฟร็ด วิลสัน: ความงาม และความอัปลักษณ์] 2 00:00:12,696 --> 00:00:13,967 ความงาม... 3 00:00:13,967 --> 00:00:15,421 ความงาม ความงาม ความงาม... 4 00:00:15,421 --> 00:00:17,298 ฉันสนใจในความงามมาก 5 00:00:17,298 --> 00:00:19,525 [เวนิส เบียนนาเลย์, 2003] 6 00:00:19,525 --> 00:00:20,637 ฉันสนใจในความงาม 7 00:00:20,637 --> 00:00:22,470 ถ้าคุณคิดถึงความงามในรูปของ 8 00:00:22,470 --> 00:00:24,859 สุดยอดแห่งประสบการณ์การทรรศนะ 9 00:00:24,859 --> 00:00:27,558 แต่ฉันก็สนใจในความงาม 10 00:00:27,558 --> 00:00:33,583 ที่มันสามารถซ่อนความนัยแฝงไว้เช่นกัน 11 00:00:37,203 --> 00:00:38,471 โลกช่างซับซ้อน 12 00:00:38,471 --> 00:00:40,185 และบ่อยครั้งพวกเรามักจะ 13 00:00:40,185 --> 00:00:41,944 แบ่งแยกประสบการณ์การทรรศนะทั้งหลาย 14 00:00:41,944 --> 00:00:43,987 "สิ่งนี้งาม" "สิ่งนี้อัปลักษณ์" 15 00:00:43,987 --> 00:00:46,179 "นี่คือประสบการณ์ที่งาม--นั่นคือทั้งหมดที่มันเป็น..." 16 00:00:46,179 --> 00:00:47,468 "...นั่นไม่มีความหมาย" 17 00:00:47,468 --> 00:00:49,788 หรือ "ความหมายไม่มีความสำคัญ" 18 00:00:57,818 --> 00:00:59,447 ผู้คนต้องเผชิญกับความจริงที่ว่า 19 00:00:59,447 --> 00:01:03,051 มันมีความหมายในความงาม-- 20 00:01:03,051 --> 00:01:04,814 มันมีความหมายในความอัปลักษณ์ 21 00:01:04,814 --> 00:01:05,759 [The Studio Museum, เมืองฮาร์เลม, 2004] 22 00:01:05,759 --> 00:01:08,762 และดังนั้น ในงานทั้งหลายของฉัน--ถ้าฉันทำได้-- 23 00:01:08,762 --> 00:01:14,447 ฉันพยายามที่จะดึงความหมายของมันออกมา 24 00:01:17,507 --> 00:01:19,906 แท่นโบยและเก้าอี้เป็นตัวอย่างที่สมบูรณ์แบบ 25 00:01:19,906 --> 00:01:21,102 นั่นเพราะว่าเก้าอี้นั้นสวยงามมาก 26 00:01:21,102 --> 00:01:23,146 โดยที่แท่นโบยนั้นไม่เลย 27 00:01:25,296 --> 00:01:27,594 แท่นโบยและเก้าอี้นี้มาจากงานแสดงแรกที่ฉันทำ 28 00:01:27,594 --> 00:01:29,727 กับของสะสมในพิพิธภัณฑ์ 29 00:01:29,727 --> 00:01:32,857 งานแสดงนี้จัดที่ Maryland Historical Society ในปี 1992 30 00:01:35,657 --> 00:01:39,189 มันเป็นงานแสดงที่ดั้งเดิมมากในรูปแบบที่แน่นอน 31 00:01:39,189 --> 00:01:41,050 ไม่มีการทำอะไรกับสิ่งของเหล่านั้น 32 00:01:41,050 --> 00:01:42,558 นอกจากการจัดวาง 33 00:01:42,558 --> 00:01:44,486 และมันก็เปลี่ยนความหมาย 34 00:01:44,486 --> 00:01:46,653 หรือความสัมพันธ์ 35 00:01:46,653 --> 00:01:48,138 หรือการที่คุณคิดถึงพวกมัน 36 00:01:48,138 --> 00:01:49,524 และนี่คือทุกสิ่งที่ฉันเกี่ยวข้อง 37 00:01:49,524 --> 00:01:51,188 เมื่อตอนที่ทำงานกับพิพิธภัณฑ์ 38 00:01:51,188 --> 00:01:53,832 และเมื่อทำงานในสตูดิโอ 39 00:01:55,652 --> 00:02:00,672 บ่อยครั้งเมื่อมองดูงานศิลปะชั้นสูงที่ประดับในเก้าอี้ 40 00:02:00,672 --> 00:02:02,565 และที่แท่นโบย 41 00:02:02,565 --> 00:02:03,974 มันมีเรื่องราวที่แตกต่างกันอย่างมาก 42 00:02:03,974 --> 00:02:06,412 แต่มันเกี่ยวข้องกันอย่างโดยตรงที่ว่า 43 00:02:06,412 --> 00:02:08,202 ผู้คนที่นั่งบนเก้าอี้ 44 00:02:08,202 --> 00:02:10,633 มีความสัมพันธ์บางอย่างกับ 45 00:02:10,633 --> 00:02:14,163 ผู้คนที่อยู่บนแท่นโบย 46 00:02:18,173 --> 00:02:20,275 โดยที่ไม่ยอมรับว่าสิ่งทั้งหลายนั้นซับซ้อน-- 47 00:02:20,275 --> 00:02:22,818 ว่าความงามนั้นซับซ้อน-- 48 00:02:22,818 --> 00:02:24,726 ฉันคิดว่ามันคือปัญหา 49 00:02:24,726 --> 00:02:26,486 ที่ผู้คนอยากจะแบ่งแยกมัน 50 00:02:26,486 --> 00:02:29,323 ดังนั้น ฉันเลยสนุกกับการทำให้มันซับซ้อนสำหรับผู้คน 51 00:02:29,323 --> 00:02:32,294 [หัวเราะ] 52 00:02:32,294 --> 00:02:35,052 เพราะว่านั่นคือโลกของฉัน, คุณก็รู้ใช่มั้ย 53 00:02:35,052 --> 00:02:36,745 [หัวเราะ] 54 00:02:37,615 --> 00:02:41,615 เฟร็ด วิลสัน: ความงาม และความอัปลักษณ์ |"Exclusive"| Art21